Vanuit de openslaande tuindeuren loop ik op blote voeten mijn tuin door: terras, grasveld, kinderspeelgoed, waslijnen, moestuin en dan begint mijn 'paradijs'. Weelderige planten massa. Hier en daar manshoog. Vingerhoedskruid, koningstoortsen, klaprozen, papavers, boterbloemen, fluitenkruid, koolzaad, een smal looppadje ertussen door.
En na een meter of vijf, een stuk dat ik kort houd.
'Mijn plek'. Er staat een tafel om aan te schrijven, twee stoelen, een vuurkorf.
Ik spreid mijn, meegenomen, kleed uit en ga er opliggen. Dik boek mee; ik ga lezen in het warme, zwoele, zomerzonnetje dat net tussen de bladeren van de omringende hoge bomen heen piept. Het is hier windstil, hoog boven mij ruist het gebladerte, daar is wat wind.
De temperatuur is heel aangenaam, ik schat rond de vijfentwintig graden.

Voorover gelegen, lig ik op mijn kleed te lezen. Een miertje kriebelt over mijn been en met mijn voet probeer ik hem eraf te schuiven. Even is het mieren gekriebel weg en dan begint het weer. Mieren zijn totaal van enige intelligentie ontstoken gebleven; als ik ze van mijn been afschuif, bedoel ik ook, dat ze dus niet op me heen een weer moeten blijven kriebelen.
Geïrriteerd veeg ik driftiger met mijn linker voet over mijn rechter been, met het gewenste effect: geen gekriebel meer.
Ik verdiep me weer in mijn boek. Het is warm en zonder feitelijk mijn ogen van mijn boek af te wenden trek ik mijn dunne zomerjurk over mijn hoofd en gooi het op een stoel, mijn bh volgt. Warm streelt de zwoele buitenlucht mijn blote vel, borsten, doet mijn tepels even iets stijven.
Ik ga weer voorover op mijn kleed liggen en zucht eens vergenoegd. Het leven is verrukkelijk. Wat mist is een ijskoud glas witte wijn, even glimlach ik bij de gedachte. Mijn boek is boeiend en mijn leven zou prefect zijn als die pokke mieren mij met rust zouden laten!
Nu in de knieholte van mijn linkerknie, als ik goed mijn best doe, met mijn rechtervoet, moet ik instaat zijn zonder mezelf al te veel te hoeven bewegen dat beest te verwijderen.
Prompt komt het gevoel 10 cm hoger in de buurt van mijn dij terug. Driftig sla ik met mijn hand achterom. Blijkbaar ben ik nu moorddadig genoeg geweest: rust……...

Rust….. voor een paar seconden. Nu kriebelt het, heel onaangenaam, net boven mijn slipje. Mijn boek mag dan erg boeiend zijn, dit gekriebel overwint alles: ik word er stapel mesjokke van! Half wild graai ik achterom: bingo, weer raak. Weg gekriebel en wederom rust…...voor een paar seconden.
Kriebeltje op mijn dijbeen, kriebeltje tussen mijn schouderbladen. Nu is het echt te veel!
Met een ruk draai ik me om, om mijn belagers met grof geweld naar de mieren hemel te verwijzen, als ik rechtstreeks in je grijnzende smoelwerk staar. Twee grasjes als onomstotelijk bewijs van je schuldigheid in je handen.

'Is er wat, schat?' vraag je poeslief.
'Jij akelige pokke vent, ik word krankzinnig van dat gekriebel'
Je lacht breed zonder enige vorm van spijt. Je toont me de wijnkoeler en twee glazen 'goedmaken?' en zonder antwoord af te wachten schenk je in.

Als we naast elkaar, op mijn kleed zittend, drinken, gluur ik naar je. Je ziet er goed uit. Net uit je werk zo te zien. Pantalon en overhemd. Jassie & dassie ontbreken, die vermoed ik ergens in de kamer op een stoel. Bruine kop, grijzende pruik. Snelle slimme ogen, lieve mond.
'kom je doen' vraag ik
'wijn drinken' antwoord je
Dan is het weer een tijdje stil. Ook als we niet praten, zeggen we elkaar veel. Ik voel me op mijn gemak. Je bent er niet vaak, als je er bent is het goed.
'je ziet er goed uit' zeg je
'dank je, jij ook'
'jij ziet er beter uit' zeg je
'kunst, ik heb minder aan'
Je lacht en zwijgt weer.
'Geen mieren gekriebel meer' verzucht ik zachtjes meer tegen mezelf dan tegen jou.
Je lacht breder en zwijgt.

Ik heb zin, besef ik, als ik naar je kijk. Ik heb zin; hier en nu. Ik laat mijn hand langs mijn been naar mijn slipje glijden en streel mezelf even. Ik zie je wel kijken maar reageren doe je niet. Ik zet mijn bijna lege glas opzij en ga op mijn rug liggen. Ik laat heel voorzichtig mijn hand in mijn slipje glijden en speel traag wat met mezelf. Ik zie aan je hoofd dat je mijn hand volgt maar je maakt geen enkele aanstalten mij aan te raken. Mij om het even: of je mee doet of niet.
Als je kijkt en dat zal je zeker doen, vind ik dat minstens net zo opwindend dan wanneer je met me meedoet. Bovendien…… als je kijkt weet ik dat je later zeker mee zal doen. Ik ken je.

Ik spreid mijn benen iets en speel met meer overtuiging met mezelf. Ik kijk naar je grijze kuif, ik kijk naar je vertrouwde gezicht, ik kijk naar je mooie ogen, je lieve mond. Het is zalig hier in mijn tuin, in dit zwoele zonnetje met mezelf te spelen en naar jou te kijken. Ineens hoor ik mezelf zacht kreunen. Het is onbedoeld maar het effect is alles zeggend. Je veert een paar centimeter omhoog en ik zie je hand wat minder vast je glas naar je mond brengen.
Dat wind me mateloos op. Sneller dan ik zelf voorzien had steven ik op totale verrukking af. Mijn hand bewerkt deskundig mijn zachte warme plekje. Mijn andere hand speelt met een borst, tepel.
Je kijkt nu minder verholen en met meer openlijke interesse, maar nog steeds doe je verder niets. Ik besluit niet meer op je te wachten en het voor mezelf af te maken. Ik sluit mijn ogen, concentreer me op mijn gevoel en laat mezelf gaan. Een kort heftig orgasme overspoelt me. Ik zucht-kreun zacht en speel nog wat na als de laatste schokgolven van genot traag uit me wegtrekken.

'Jij bent een erg lekker ding' mompel je ineens vlak naast mijn oor, terwijl je pogingen doet mijn slipje uit te trekken. Ik glimlach en help je door mijn kont iets op te tillen.
'oh ja? Is dat zo?'
'ja dat is zo!' klinkt het gespannen, opgewonden en ongedurig. Je pogingen werpen vruchten af: mijn slipje verdwijnt met een grote zwaai tussen het hogere gras. Ik lach; dat word weer heftig zoeken straks en misschien aan het eind van de zomer, begin herfst pas terugvinden.
Je pakt de wijnfles en vult mijn navel met ijskoud vocht. Met je tong probeer je alles er weer uit te halen. Met gesloten ogen geniet ik van je handelingen. Je laat een scheutje wijn over mijn kruis lopen en likt alles heel zorgvuldig weer droog. Je maakt me wat open en keert de wijnfles weer om. Ook dit wordt heel deskundig en nauwgezet wijn vrij gemaakt. Ik kreun en geniet. Duw je hoofd dichter tegen me aan: ik wil je tong op, tegen, aan, in me voelen.
Mijn opwinding is in recordtijd weer terug. Ik kreun, zucht en geef lucht aan mijn emoties. Je bent lief, lekker en aantrekkelijk. Ik wil je hebben…… hier en nu. Hier in mijn tuin, in dit zwoele zomerzonnetje, kom mijn lief…… neem me. Neem me met je mee op je reisje naar verrukking.
Ik duw mijn heupen naar je toe, ik duw je gezicht tegen me aan. Je kreunt, likt en geniet.
Dan richt je, je op en samen maken we je broek los en uit, je slip volgt de mijne, je overhemd komt op mijn jurk. Je knielt voorzichtig tussen mijn benen en duwt je zachtjes beheerst dwingend bij me naar binnen. Ik voel je me vullen en kijk naar je gezicht, je ogen. Ze kijken genietend nadenkend in de mijne. Even is er rust zo, tussen ons.
Dan beweeg ik mijn heupen iets en laat mijn hand naar mijn clit glijden.
'Kom' fluister ik zachtjes en roep je met mijn ogen.
Traag stoot je in me, kijkend naar mijn reacties en ik naar de jouwe.
'Kom' fluister ik dringender… je versnelt en is streel en speel met mezelf
'Ik wil dat je komt' zeg ik je en dat is genoeg om je het zetje te geven naar overgave, genieten, verstand uitschakelen, gevoel de vrije baan geven. Je stoot hard en met passie. Je kreunende geluid vult mijn hoofd en mijn lijf. Je handen gaan naar mijn borsten, je hoofd ertegen, je mond aan een tepel. Je stoot heftig hard dwingend genietend. Sneller en feller.
Ik zie, ik voel, ik ervaar….. ik geef mezelf het laatste zetje als ik merk dat jij ook daar bent. En samen komen we overweldigend warm, hartstochtelijk en passievol, zacht, overweldigend klaar. Voor een moment onbeheerst schokkend, kreunend zonder terughoudendheid, totaal verdrinken in elkaar……

Je ligt zacht nagenietend bovenop me, je hoofd op mijn borsten.
Ik streel je haar, je hoofd, je oor.
Ik luister naar je ademhaling, naar het zachte geruis hoog boven me.
Ik zie de zon af en toe door het gebladerte heen piepen.
Een duif maakt geluid…… ergens in de buurt.
Het is hemels.