Het is half elf, behoorlijk gespannen controleer ik voor de derde keerof alles in orde is. Ja, de koffie staat klaar, suiker, melk,appeltaart, gisteravond nog even snel gemaakt. Ook toen had ik al lastvan zenuwen; om me te verzetten ben ik aan het bakken geslagen. Stevigezure appelen, erg veel suiker, paar rozijnen en kaneel, de bodem watklef en de rand lekker stevig. Vijf over half elf, zie je wel, jekomt niet. Of heb ik het verkeerd begrepen en bedoelde je tochmorgen....televisie aan, televisie weer uit. Met een plof laat ik me opde bank vallen, diezelfde bank waar ik vorige week.......met een zuchtgeef ik me over aan mijn herinneringen. Het was spannend, heelspannend, maar ook heel leuk. Veel leuker dan ik me had kunnenvoorstellen. Ik heb geen spijt maar..... Toen je belde, afgelopendonderdag, wist ik niet goed wat tegen je te zeggen. Blijkbaar had jijook geen behoefte aan veel woorden want na de mededeling dat je de foto's ontwikkeld had, dat je ze graag met me wilde bekijken en deafspraak die we voor nu gemaakt hebben werden er geen woordengewisseld. En daar zit ik nu gespannen als een tiener voor haar eersteafspraakje. Op de bank waar ik me vorige week, bepaald niet als eentiener heb laten gaan. In het bijzijn van een camera en jou.... Ook dieochtend hebben we niet veel woorden gewisseld, nadat ik me bevredigdheb opgerold, heb je een dekbed voor me gepakt en me daaronderachtergelaten, terwijl ik de slaap der argeloze sliep. Uren later ben ikwakker geworden met een heel tevreden en goed gevoel in mijn lijf, ikvoelde me sterk en onafhankelijk. Dat gevoel is in de loop van de weekverwisseld voor mijn oude onzekerheid. Wat zal ik straks op de foto'sterug zien, ik ben niet lelijk, maar ben ik "mooi" genoeg voor zo'nfotosessie. En vooral: wat zal je van me gedacht hebben ? Vorige weekzaterdag hield me dat niet bezig, ik "wist" wat je van me dacht; jevond het leuk dat ik wilde poseren, je vond me mooi, je vond me opwindend. Ik voelde het aan de manier waarop je keek en me af en toe aanraakte.Maar met het verstrijken van de dagen is het speciale gevoelverdwenen en steekt de valse schaamte de kop weer op. Het is moeilijk omhet oorspronkelijke gevoel er bij terug te roepen en nu, het isinmiddels zeven over half elf, is het onmogelijk geworden. Zie je wel,je komt niet, voor niets zo zenuwachtig gemaakt, televisie weeraan....juist op dat moment gaat de bel. Ik spring overeind, televisieuit, nog even een blik in de spiegel, vreselijk... maar ja, niets meeraan te doen... Ik doe de deur open en laat je binnen. Je kijkt me aan,je glimlacht naar me, mompelt iets over drukte onderweg en parkeren wathier altijd zo lastig is en loop door naar de kamer. "Koffie ?" vraagik zo relaxed mogelijk "en ik heb appeltaart gebakken, wil je een stuk?" ratel ik door. "Ik had gisteravond toch niets beters te doen dus ikdacht kom laat ik maar een taart maken". Ik rommel, volkomen onnodig,door in de keuken terwijl jij de kamer tafel leeg ruimt en heel bedaardde ene foto naast de andere neerlegt. Ik zucht, ik durf de kamer nietin.... Ik durf de confrontatie niet aan... nog niet... nog een paarseconden uitstel.... Ik staar naar buiten, het is bewolkt maar droog,de wereld draait door met of zonder foto's, met of zonder oordeel vanjou.... Over wie en hoe ik ben en wat ik doe. Ook al is het nog zobelangrijk voor me.Opeens sta je naast me, je pakt mijn hand en neemt me mee naar de kamer. "Kom kijken, ik vind ze echt prachtig geworden" Ik zie foto's; afdrukken van een vrouw in een kamer, mijn kamer? op eenbank, mijn bank?. Het is of ik naar iemand anders kijk, in een vreemd huis, een vreemde plaats. Een mooie vrouw, een sterke, onafhankelijke vrouw. Een vrouw met lef, een vrouw die zich niet schaamt voor wie enwat ze is, een vrouw die duidelijk genoegen schept in waar ze mee bezigis.... Er springen tranen in mijn ogen, ben ik dat ? Het gevoel isterug, ik ben mooi, ik ben begeerlijk en ik schaam me niet voor wie ikben of wat ik doe. Ik kijk je aan en vraag me af of je begrijpt wat mebezig houdt. Voorzichtig strijk ik met mijn vingers langs je wang. "Dankje wel, dat je dit voor me gedaan hebt, het is heel belangrijk voor me"Je trekt je niet terug, ik mag je aanraken... Je schuift de foto'sopzij en legt de volgende serie neer. Dit is heftiger... ik zie mezelf,achter overliggend, mijn ogen gesloten. Mijn mond een beetje open, mijnhand tussen mijn benen... Ik vraag me af wat jij er van vindt. Jebekijkt met stille blik foto na foto en lijkt er helemaal in op tegaan, ik voel me als vorige week. Ik heb het duidelijk niet koudmeer... Ik kan het niet nalaten je nog een keer aan te raken, langzaammaken je ogen zich los van de foto's en richten zich op mij. Mijn handglijdt van je gezicht naar je nek en trek je hoofd naar me toe. Voorzichtig kus ik je mond. Je zoent niet terug maar je kapt het ookniet af. Ik krijg meer zelfvertrouwen en zoen je nogmaals op je mond. Iklaat mijn tong over je lippen glijden en voel dat je ze ontspant.Glimlachend doe ik nog een poging. Ik lik aan je lippen laat mijnhanden over je rug glijden tot je plotseling mee gaat doen. Je opent jemond en onze tongen vinden elkaar. Ik voel een hand hoog op mijn rug inmijn nek zachtjes strelende bewegingen maken. Lichamelijk g ebeurt ervan alles met me, een geweldige begeerte schiet door me heen. God, watheb ik hier naar uit gekeken. En blijkbaar ben ik niet de enigegeweest. Ik duw mijn heupen tegen je aan en voel je opwinding groeien. Vergeten is de koffie en de appeltaart.... Ik trek je shirt uit je broeken laat mijn handen over je blote rug glijden. Dit voelt zofantastisch.Ik kras voorzichtig met mijn nagels over je rug van bovennaar beneden, alles is lekker aan jou, je ruikt lekker, je voeltlekker. Ik laat mijn handen naar je billen glijden en trek je dichternaar me toe, je laat me begaan. We zoenen niet meer, maar staan stiltegen elkaar aan, ik druk mijn neus in je nek en lik voorzichtig aan jeoorlel. Ik sta me iets gespreide benen, jou knie tussen de mijne. Dan voel ik dat je een hand naar beneden laat zakken, via mijn billen enheupen schuift hij voorzichtig naar voren. Afwachtend, alsof jeverwacht dat ik bezwaar zou maken. In tegendeel, enthousiast kom ik jehand tegemoet. Je streelt zachtjes mijn kruis over mijn spijkerbroek,het voelt goed, heel goed maar ik wil zoveel meer. Gefrustreerd zuchtik, praten durf ik niet. Ik ben bang om het moment te verstoren, hetstuk te maken. "Wat wil je" vraag je zachtjes. Ik wil dat je met mevrijt, ik wil met jou vrijen, hier en nu. Je maakt mijn knoop en ritslos en laat je hand in mijn broek en slipje glijden. Warm voel ik jehand op mijn kruis liggen. Zachtjes begin je me te strelen, het voelt zo goed. Ik hang een beetje tegen je aan, niet instaat verder nog ietste doen. Je vingers strelen zachtjes mijn schaamlippen en een vingerlaat je diep in me glijden. Ik ben zo vochtig en klaar voor jou... Jeverplaatst je hand iets en begint nu doelbewust mijn clit te stimuleren,machtige golven van passie slaan door me heen. Mijn ademhaling wordtonrustiger naar mate je me meer weet op te winden. Ik heb niet veelmeer nodig... Je gaat bedaart je gang en lijkt te genieten, van wat jebij me veroorzaakt, zoals ik er van geniet. Dan kom ik op het momentvan waar geen terug keer meer mogelijk is. Het moment waarop je zekerweet dat een orgasme je niet meer ontlopen zal. Ik laat me volledig gaanen voel van diep uit mijn buik de prettig krampende spanning omhoogschieten en laat me mee drijven op wat het met me doet. Een beetjehijgend, bijna huilend, hang ik tegen je aan. Je hand speelt nogzachtjes wat na. Je wiegt me zachtjes en laat me even betijen.Ik wil jebloot tegen me aan, weg met al die ellendige kleren. Mijn handenstrelen je rug en nemen onder tussen je shirt mee omhoog, terwijl jijprobeert mij uit mijn kleren te pellen. Shirt uit, tshirt uit, ik draaime om, hou mijn haar omhoog zodat jij mijn b.h. kunt losmaken. Tochweer beschaamd kruip ik dicht tegen je aan. Bloot tegen bloot, lekker.Ik maak je knoop van je broek los en doe je rits naar beneden. Stopmijn handen in je broek en leg ze op je billen. Trek je dicht tegen meaan. Wrijf met mijn heupen tegen de jouwe en voel je schokken bij deaanraking. We ontdoen ons van onze laatste kledingstukken en staanbloot tegen elkaar, eindelijk.Ik streel je en kus je, pak je hand enloop naar de bank. "Kom bij me?" vraag ik. Voorzichtig ga je boven opme liggen. Ik ben zo klaar voor je... Met mijn hand leid je en zonderenige moeite, kom je diep en warm bij me binnen. Met bedachtzame stotenbegin je, ik kijk je aan, zie je ogen en voel de opwinding opnieuwtoeslaan. Ik sla mijn benen om je heen en geniet van je lichaam en je aanwezigheid. Nu is het jouw beurt om je te verliezen in gevoel. Wezoenen weer en ik voel bij jou de spanning stijgen, onomkeerbaar komtook voor jou het moment waarop hemel en aarde heel even samen vallen enje, je kan verliezen in een moment van puur genot. Traag streel ik jeschouders en rug. Je hoofd en nek... "Koffie en appeltaart dan maar ?"fluister ik zachtjes en lachend kijk je naar me op.