Als 59 jarige man begeef ik mij wel eens naar een of andere chatroom. Mijn vrouw, waar ik vooral in de eerste plaats respect blijf voor hebben, ziet het niet meer zo op sex. Haar beslommeringen, vooral nu met haar kleinkinderen, geven haar nu de meeste voldoening. Ik blijf dus op mijn nog steeds levendige honger zitten wat sex betreft. Het chatten gebeurt dan ook meestal ’s morgens vroeg, als mijn vrouw reeds naar haar werk is, of ’s avonds heel laat als ze al in bed is. Trouwens chatten is in haar gedachtegang, reeds vreemdgaan. Het was dan ook op een avond, heel laat dat ik op de chat nogal veel beweging zag, met vooral vrouwelijke nicknamen. Velen wenste me welkom op de chat en onmiddellijk vroeg er me eentje waar ik woonde. Dat wilde ik haar wel vertellen, maar niet zo maar openbaar. ‘Alleen in een prive-gesprekje, kan ik het je zeggen’ antwoordde ik. Zo snel als je je het maar kan bedenken floepte er een prive-room open. Helaba, begroette ze mij. ‘ Als je mij vertelt van waar jij bent, dan doe ik het ook,’ probeerde ik voorzichtig. Waarschijnlijk had ze die vraag vermoedt, want onmiddellijk gaf ze haar gegevens open en bloot op het scherm, waarop ik prompt ook mijn asl doorspeelde. ‘en getrouwd of alleenstaande...?’ probeerde ik. Haar antwoord was duidelijk: ‘hij ligt weeral te ronken in zijn bed..’ Dat deed me vermoeden dat het ‘vrouwtje wel eens hunkerde naar iets anders dan chatten. ‘Al in slaapkleedje? polste ik. Was net onder de douche, alleen badjas’ replikeerde ze. ‘hmm...’ was mijn antwoord, waarop ze onmiddellijk, letterlijk open en bloot, me toespeelde: ‘zou je wel eens willen zien he...’ We chatten verder, babbelend over koetjes en kalfjes, met hier en daar een dubbelzinnigheid je ertussen. We wensten mekaar goeie nachtrust en verstuurden elkaar wederzijdse electronische kusjes.

’s Anderendaags morgens riskeerde ik mij op dezelfde chatroom. Ik wenste iedereen een goeiemorgen. Het prive-schermpje floepte weer voor mijn ogen open. ‘Wat heb ik op je gewacht...’ was haar eerste begroeting. Meteen smolt ik weg in een fantasietje: zij was waarschijnlijk aan het chatten in haar badjas, zonder iets onder,.... Hey, slaap je nog misschien? riposteerde zij, daarmee mijn fantasie droom onderbrekend. ‘ja, ben net uit bed’ antwoordde ik gevat. ‘Dus ook nog in slaaptenue? Riep ze. Met:‘Hoe kan je het raden?’ hielp ik haar blijkbaar ook aan een fantasietje. ‘Of slaap je niet in tenue? Vroeg ze me op de man af. ‘ slaap altijd in blootje ‘ was mijn antwoord. ‘hmm...zou eens willen wakker worden naast naakte man...’schreef ze. ‘Ik kan je daar wel eens aan helpen’ grapte ik. ‘zou dat echt eens willen, maar ik durf niet...’ ‘Kunnen we eens afspreken om een koffietje te drinken’ vroeg ik haar. ‘Ik zal er eens over nadenken...’ schreef ze. Beiden moesten we naar het werk. De ganse dag spookte het door mijn hoofd. Ik wilde die vrouw echt wel eens live ontmoeten. ’s Avonds laat probeerde ik weer en had onmiddellijk beet. We babbelden ronduit over alles en nog wat. Ik waakte er over dat er nu en dan eens wat sex ter sprake kwam. Telkens repliceerde zij zonder blikken of blozen. Ik kon het zover krijgen dat we voor ’s anderendaags een afspraakje maakten.

Op het afgesproken uur wachtte ik als een zenuwachtige puber op het verschijnen van een voor mij nog onbekende vrouw. Bijna gelijkertijd stopte er een auto naast de mijne, met aan het stuur een bondine van vooraan in de vijftig. Ze had haar ook zo beschreven. Zou zij het zijn, spookte het door mijn hoofd. Zij stapte uit, sloot haar auto af, keek eens rond en liep achter mijn wagen . Op het voetpad bleef ze wat kijken en klopte plots op het raam. Ze knipoogde, tuitte even met haar lippen en deed teken dat ik haar moest volgen. Zij onmiddellijk weer haar auto in. Ik volgde haar tot in een afgelegen landweggetje, dat doodliep in een bos. Zij parkeerde haar auto en binnen de korste keren stond ze bij mij. ‘Mag ik instappen? vroeg ze. In de auto vloog ze me onmiddellijk rond de hals en zoende me meteen volop op de mond. ‘Hoi, zei ze, en jij bent het dan?’ ‘Hopelijk wel he’ antwoordde ik. Rij maar het bos even in, zei ze, daar kunnen we ongestoord een koffietje drinken...haha’ fleemde ze. Eenmaal in het bos, tongde ze me weer heel hartstochtelijk en leidde mijn handen naar haar mooie volle borsten. Van babbelen met woorden was er niet veel sprake...van lekker tongzoenen dus te meer. Hoe lang heb ik daar opgewacht, kreunde zij. ‘Dat was onze eerste kennismaking, zei ze plots...

Een volgende keer mag je misschien iets meer.. Ze moest dus op tijd op haar werk zijn. Alle twee onbevredigd namen we met een laatste tongkus afscheid. Vanavond op de chat, schat, waren haar uit wuivende woorden. Morgen horen en zien we wel...