Ik heb me een hele tijd knap kloten gevoeld. Wel een paar jaar lang en dat kwam, omdat ik verkracht ben op mijn negentiende. Het is ondertussen zes jaar geleden dat het gebeurde, maar ik kon er eerst helemaal niet over heen komen. Elke nacht had ik de vreselijkste nachtmerries en ik kon het maar niet verwerken. Ik was ook overal doodsbang voor geworden en ik durfde amper meer over straat. En 's avonds al helemaal niet - laat staan 's nachts. De verkrachting vond namelijk plaats, toen ik terug kwam van de sportschool. Het was schemerdonker en toen ik bijna bij huis was, sprong er opeens een vent uit de bosjes. Hij greep me van achteren vast bij mijn borsten, kneep ze haast fijn, drukte zijn andere hand op mijn mond om te voorkomen dat ik ging schreeuwen en zette een groot mes op mijn keel. Ik versteende van angst en stond aan de grond genageld. Hij trok me ruw mee de bosjes in en snauwde op fluistertoon: "ik haal m'n hand weg, maar als je gaat schreeuwen, steek ik je overhoop. Begrepen, trut?!" In paniek knikte ik heftig van 'ja'. Hij had het mes ook net zo goed weg kunnen halen, want ik stond letterlijk stijf van de zenuwen en ik was doodsbenauwd, dat hij me koud zou maken. Achteraf heb ik vaak gedacht, dat hij dat laatste beter wel had kunnen doen, want na de verkrachting was mijn leven veranderd in een hel. Een dergelijke gebeurtenis laat diepe emotionele sporen na en ik heb in de tijd erna meermaals overwogen om uit het leven te stappen. Maar ik zal eerst verder vertellen, hoe de verkrachting ging. Hij had me dus in z'n greep en haalde zijn hand van mijn mond. Ik voelde hoe hij zijn harde pik tegen mijn billen aan drukte en hij trok mijn rok zo ver omhoog, dat hij mijn witte slipje kon zien. Brutaalweg greep hij tussen mijn benen en ik moest hem ruimte geven om hem bij mijn kut te laten. Hij trok het elastiek opzij en drong naar binnen. Ik gruwde en voelde me tot op het bot vernederd, maar had geen andere keus dan hem zijn gang te laten gaan. Opeens draaide hij me om en dwong me op mijn knieën. Ik moest zijn broek open maken en hem pijpen. "En als ik klaar kom, laat je hem in je bek zitten", siste hij, "en je spuugt mijn zaad niet uit! Begrepen?". Ik walgde er al bij voorbaat van, temeer omdat zijn pik stonk naar zijn geil en er al een druppel voorvocht in zijn eikelgaatje glinsterde. Vol afkeer begon ik hem af te zuigen en toen hij begon te spuiten, moest ik kokhalzen. Ik kon er niets aan doen, maar liet zijn lul uit mijn mond glippen, spuugde zijn zaad met een kokhalzende keelbeweging uit en schudde me ervoor. Wat een gore smaak en ik nam me heilig voor om nooit, maar dan ook nooit weer een kerel in mijn mond klaar te laten komen. Nooit wilde ik weer een lul in mijn mond hebben of de smaak van sperma weer proeven en dat was eigenlijk het moment, dat ik kerels begon te haten. Het gevolg van mijn actie was trouwens wel, dat ik helemaal onder het zaad kwam te zitten. Het droop van mijn gelaat en ik had zelfs het smerige, witte spul in mijn haren. Toen hij het zag, lachte hij gemeen en gooide me opzij. Ik moest nog steeds moeite doen om niet over te geven en toen zei hij op bevelende toon tegen me, terwijl ik ging staan: "doe je slip uit. Ik wil je kut zien. En dan wil ik je neuken!". Gedwee, maar traag deed ik mijn rok minimaal ophoog, zodat ik net mijn vingers achter mijn sliprand kon haken en deed mijn slip omlaag, waarbij ik mijn rok weer mee omlaag liet gaan om te voorkomen, dat hij wat kon zien. Hij werd woest omdat mijn rok alles aan het zicht onttrok en dus moest ik toen de rok tot onder mijn oksels omhoog trekken. Weer voelde die klootzak aan mijn kut en toen zijn vinger naar binnen ging, kromp ik in elkaar. Opeens drukte hij me een tube in de handen en zei: "smeer je aars daarmee in. Ik wil je in je kont neuken!". Verstijfd van angst en met trillende vingers draaide ik de dop van de tube. Er kwam een glibberige substantie uit en ik begreep, dat het een soort glijmiddel was. Ik moest voorover gaan staan met mijn achterkant naar hem toe gericht en hem goed tonen, hoe ik mijn kont insmeerde. Hij genoot en liet me, toen ik klaar was, in dezelfde houding staan en ik moest mijn billen zo ver van elkaar trekken, dat hij naar binnen kon kijken. Opeens voelde ik wat naar binnen dringen en ik dacht, dat het zijn pik was. Ik was nog steeds te bang om tegen te sputteren en liet hem bevend begaan. Al snel had ik door, dat hij met zijn vinger in me zat, maar toen hij die er uit haalde, werd die wel meteen vervangen door zijn lul. Met pijn en moeite drong hij in mijn nauwe gaatje, waar nog nooit iets anders in gezeten had dan een dunne kaars, omdat ik uit nieuwsgierigheid onder het vingeren een keer uit wilde proberen, hoe het aanvoelde om iets in je kont te hebben. Ik vond het maar zo zo en omdat daarna de kaars naar mijn darmgeur stonk, heb ik het nooit weer geprobeerd met iets anders. De vent, die me verkrachtte, hield totaal geen rekening met de maagdelijkheid van mijn aarsje en drong botweg met de hele lengte van zijn vieze pik in me. Maar ik hield me koest, al moest ik keihard mijn kiezen op elkaar bijten op geen kik te geven en ik verging haast van de pijn. Helemaal toen hij wild begon te rammen en telkens als hij helemaal in me zat, werd ik misselijk. Gelukkig vond hij het geweldig, zodat de martelpartij niet erg lang duurde en toen voelde ik hem zijn smerige kwak in me spuiten. Ik kotste zowat opnieuw en toen zijn gore pik uit me verdween, kreeg ik een hele sterke neiging om te poepen. Snel kneep ik daarom mijn kont dicht, maar ontspande direct weer, want dat veroorzaakte een helse pijn. Ik kreeg nog een stomp in de rug van hem zodat ik voorover viel en kreeg de opdracht om daar te blijven liggen, anders zou hij me alsnog vermoorden. Toen ik zeker wist, dat hij weg was, begon ik te huilen en hoe lang ik gejankt heb weet ik niet, maar later heb ik wel eens gedacht, dat het zeker een half uur moet zijn geweest. Toen hoorde ik stemmen en ik hield me prompt koest. Maar gelukkig waren het mensen, die mijn gehuil gehoord hadden en daarop af gekomen waren. Ze hielpen me overeind en probeerden me op te vangen. Maar ik had het niet meer en was nog steeds doodsbenauwd. In mijn paniek rende ik zonder slip aan naar huis en sloot me op in mijn kamer. Daar begon ik opnieuw te huilen en hoe mijn ouders ook op de deuren bonkten: ik deed niet open en pas toen ik de harde stem van een agent hoorde, die mij sommeerde om de deur van het slot te doen, omdat hij die anders in zou beuken, kwam ik van het bed en opende de deur. De dagen daarna gingen in eerste instantie nog wel, al huilde ik veel. Maar de huisarts zei, dat dit bij het verwerkingsproces hoorde en dat het niet abnormaal was, dat ik zo vaak jankte. Maar toen ik aangifte deed op het politiebureau, ging het helemaal mis. Gelukkig had ik een vrouwelijke agente en ze was allerliefst, maar ik kreeg een soort kortsluiting in mijn bovenkamer en kwam niet verder dan tranen met tuiten te janken. Ik kon ook totaal geen goed signalement geven, want ten eerste was het schemerig geweest, ten tweede had de vent een bivakmuts op gehad en ten derde was ik zo ontzettende bang geweest, dat ik helemaal niet op zijn uiterlijk gelet had. Het enige wat ik me kon herinneren was, dat hij sterk geweest was omdat hij me hardhandig in de borsten geknepen had, toen hij me van achteren vast greep; dat hij erg potent was, omdat hij twee keer zonder tussenpauze klaar gekomen was en dat hij een dikke pik had, want zijn lul had in mijn reet aangevoeld als een komkommer. Daar hadden ze dus niets aan bij de politie en ik had toen al het bruine vermoeden, en dat is later ook wel gebleken, dat ze op grond van deze getuigenis nooit de dader te pakken zouden kunnen krijgen. Met mij ging het daarna snel bergafwaarts. Ik kreeg slaappillen, kalmeringstabletten en ging aan de drank. Op het laatst wist ik niet meer, waar ik het zoeken moest en slikte en zoop alles door elkaar heen. Om te vergeten. Om niet telkens aan die vuile klootzak te hoeven denken. Om niet elke keer die gore smaak van zijn sperma te proeven in mijn gedachten. Om niet telkens aan de pijn van zijn pik in mijn kont herinnerd te worden. Ik kwam dus tenslotte in een inrichting terecht, maar dit hielp ook geen sier. Erover praten was geen oplossing en ik smeerde hem dus al gauw. Het enige voordeel was, dat ik nu op doktersvoorschrift aan allerlei pillen kon komen en ik gebruikte van alles door elkaar heen. En als ik dan weer eens een paar nachten niet geslapen had, dan zette ik het op een zuipen tot ik er bij neerviel en bewusteloos onderuit zakte. Ik stopte met mijn opleiding tot onderwijzeres en deed niets anders dan me opsluiten op mijn kamer. Af en toe was ik radeloos en in die periode heb ik heel vaak met zelfmoordgedachten rond gelopen. Het verbaast me nog altijd, dat ik het niet daadwerkelijk gedaan heb. Soms ging het ook een tijdje wat beter, omdat ik dan een nieuw soort pillen kreeg, die me in combinatie met alcohol tot rust brachten. Die tijdelijk alles uit mijn geheugen bande. Die de nachtmerries bij me vandaan hielden. De postuur van de dader in mijn hersenen verminkte, waardoor ik hem niet meer kon herkennen. Die me verdoofde, zodat ik de pijn niet langer kon voelen. En zo gebeurde het, dat ik volgestouwd met een lading pillen op een terrasje plaats nam en me vol liet lopen met whisky. Ik trok de aandacht van de anderen, die er ook zaten te drinken en ik maakte mezelf wijs, dat het niet kwam door de enorme hoeveelheid drank, die ik achterover sloeg, maar door de aantrekkingskracht van mijn lichaam. Ik wist, dat ik een goed figuur had: slank met cup C en een aantrekkelijk gezicht. Maar sinds mijn verkrachting kon me dat geen donder meer schelen en ik had me voorgenomen om het nooit meer te gebruiken om een man te verleiden. Mannen lieten me ijskoud en sex kon me gestolen worden. Eenmaal in het jaar na die fatale avond had ik blijkbaar zoveel sexhormonen in mijn lijf, maar ook zoveel drank en pillen, dat ik geil werd en toen ik me lag te vingeren, kneep ik me daarbij keihard in mijn borsten. Net zoals mijn verkrachter dat had gedaan. Ik deed dat om te voorkomen, dat ik er echt van genieten zou. Om me geen kans te geven, dat ik het lekker zou gaan vinden. Nee, sex had ik afgezworen en toen ik klaar gekomen was, walgde ik van mezelf, omdat ik me toch weer had laten gaan en me had overgegeven aan dat smerige gedoe. Ik keek het terras in het rond en opeens zag ik haar. Een beeldschone meid van mijn leeftijd met een heel lief gezicht. Het was net alsof ik onder stroom kwam te staan. Alsof ik een schok kreeg. Ik zette mijn glas weg om haar te bestuderen en ze keek me verleidelijk aan. Ze wenkte me, maar ik kon niet geloven, dat ze mij bedoelde en ik keek om of ze het misschien tegen iemand anders had. Toen stond ze op en liep regelrecht op mijn tafeltje af. Ik schrok en voelde me vreselijk onzeker worden. Ze legde een hand op mijn schouders en zei: "wat ben jij mooi!". Ik werd er verlegen van. "Zou jij wel fotomodel willen worden?", vroeg ze. Ik wist niet, hoe ik het had. Ik zag er goed uit, ja, maar fotomodel. "Je bent er geknipt voor", zei ze toen. "Het juiste figuur. De juiste oogopslag. Alleen moeten we iets aan je uitstraling doen. Je lijkt wat onzeker". "Huh", was het enige dat ik uit kon brengen. Ik vond mezelf stom, want het klonk vreselijk onnozel. "Mag ik gaan zitten?", vroeg ze en trok alvast een stoel achteruit. "Zeker", zei ik, "ga gerust je gang". Ze stak haar hand uit en zei: "ik ben Helen". Ze begon meteen te babbelen en bestelde een drankje. Voor mij ook een natuurlijk en het bleek al gauw, dat zij een modellenbureau runde en altijd op zoek was naar een treffend koppie. En nu had ze die gevonden, beweerde ze. Een fotogenieke meid, ze bedoelde mij dus, die haar weerga niet kende, volgens haar. Ik liet haar maar wat lullen en vond het wel vermakelijk, zolang ze me maar van drank voorzag. Maar allengs werd het me duidelijk, dat ze echt een topfiguur uit de modewereld was en dat ze bloedserieus was. Toen ik bijna dronken was, vroeg ze: "ga je met me mee. Dan maken we wat proefopnamen". Ik stemde ermee in en even later reden we in haar cabriolet naar haar studio. Er was niemand aanwezig, maar dat was geen bezwaar, want ze hanteerde met het grootste gemak zelf de camera. Zonder make-up en puur zoals ik was, maakte ze talloze opnamen van me en toen ze de fotorol ontwikkeld had en ik met een dubbele whisky in mijn hand op het resultaat stond te wachten, legde ze uit, dat ik alles in me had om een model te worden. Ze praatte honderd uit over de plannen, die ze met me had en hoe ik mijn haar moest laten knippen, welke make-up ik nodig had, enzovoorts. "En weet je hoe je aan de top moet komen?", vroeg ze, terwijl ze mijn hand pakte. Ik voelde haar gloeien en mezelf ook warm worden, maar dat wilde ik niet. Ik wilde niet toegeven aan warme gevoelens en mijn innerlijke driften. Ik wendde me af, maar ze draaide mijn hoofd weer naar zich toe. Ik ontweek haar blik en moest bijna huilen. Ze kuste me op de wang en zei zachtjes: "door me te likken". Ik vocht tegen mijn tranen en wilde niet, dat ze die zag. Voor het eerst sinds mijn verkrachting voelde ik iets van aantrekkingskracht. Misschien wel een soort genegenheid en ik wist niet, hoe ik daarmee om moest gaan. Ze trok me mee en vroeg: "wil je dat? Wil je me klaar likken?". Ik knikte en liet me mee tronen. Ze liep achteruit tot ze bij een tafel aan kwam en daar tegen aan stootte. Ze pakte mijn hoofd en kuste me opnieuw. Het was eerst heel onwennig en we waren giechelig, vooral toen we aan elkaars borsten zaten. Ze leidde mijn hand naar haar kruis en haar tieten drukte ze tegen de mijne. Tranen bolden toen weer op in mijn ogen en om te voorkomen, dat ik in zou storten, zakte ik naar onderen en kuste haar benen. Ze ging achterover op de tafel liggen en liet me haar rok omhoog schuiven. Daarna likte ik de binnenkant van haar dijen totdat ik haar slipje bereikte en trok die met een handbeweging naar beneden. Ze schopte het ding zelf uit en ik begon haar te beffen. Ik proefde haar kut en genoot van het vocht, wat ze produceerde. Ze begon te kreunen en ik richtte me op haar clitoris. Ze duwde me acuut weer omlaag, zodat ik weer tussen haar schaamlippen terecht kwam. "Daar moet je me likken", zei ze hijgend, "langzaam en teder. Laat me genieten. Doe me vooral geen pijn. Laat me klaar komen op je tong, maar lik pas aan mijn klit als ik het zeg". Ik ging door met haar te beffen en tot mijn verbazing duurde dit schier eindeloos. Af en toe trok er een rilling door haar heen en dan lag ze weer stil van mijn tong te genieten. Op het laatst, we waren toen wel al een half uur aan de gang, kreeg ik kramp in mijn kaken en mijn vinger nam het over van mijn tong. "Jaaaa', kreunde ze en spreidde haar benen verder, "doe er nog een vinger bij". Ik stopte een tweede vinger in haar kut en ze greep mijn hand vast en duwde mijn vingers zo diep mogelijk naar binnen. "Meer", zei ze en zonder moeite gleed er een derde vinger bij in. Ik begon door te krijgen wat ze wou en probeerde mijn pink er bij in te krijgen, wat zonder problemen lukte. Ze was ruim geschapen of meermalen flink opgerekt, want het was mij duidelijk, dat ze zonder moeite mijn hele hand zou kunnen verdragen en dat was volgens mij ook precies wat ze wilde. "Je vuist", zei ze nu snel hijgend en met een wilde, geile blik. "Je moet al je vingers in me steken en klaar laten komen op je vuist". Ik trok mijn vingers eruit en maakte een vuist. Zonder enige romantiek of gevoel voor erotiek stak ik die in haar kut en traag en behoedzaam neukte ik haar. Dit kon ze wel weer een kwartier lang volhouden en mijn arm werd doodmoe. Toen ik overwoog om mijn andere hand te gaan gebruiken, begon ze klaar te komen en smeekte: "lik m'n klit. Lik m'n kleine knobbeltje en laat me klaar komen". Snel en fel likte ik over haar kittelaar en ze bewoog zo snel met haar onderlichaam, dat het leek of ze m'n tong met haar kut neukte. Ze schokte heftig, maar haar hoogtepunt duurde slechts heel kort. Ze zakte voldaan terug op de tafel en trok me naar zich toe. Met haar tong drong ze in mijn mond en proefde haar eigen sappen. Blijkbaar vond ze dit lekker, want ze likte haar lippen erbij af. Haar tederheid ontroerde me alweer en ik slikte mijn tranen in. "Nu jij?", vroeg ze en ik knikte, want ik wilde wel door haar klaar gemaakt worden. Daar was ik precies voor in de juiste stemming, maar dan niet zoals zij: zacht en langdurig. Nee, ik wilde het kort en hevig. Fel en ruw. Het moest me zeer doen en lijden leek me de enige manier om klaar te kunnen komen. Ze wilde nog een kus, maar ik ontweek haar en deed snel mijn broek en slipje uit. Toen legde ze me op de tafel en begon me te likken, zoals zij gewend was. Maar ik kon haar liefdevolle aanraking niet verdragen en zei: "geef me je vuist". Ik was opgelucht toen ik drie vingers in mijn kut voelde gaan. Maar daarmee was de rek eruit, want ik was er niet aan gewend om deze grootte te verdragen. Ze wist het niet en drukte door. Ik voelde de pijn en vond dit aangenaam. Krampachtig probeerde ze haar vuist in me te krijgen, maar verder dan vier vingers kwam ze niet. Haar duim kreeg ze er niet bij in en ook haar hand zonder de duim erbij kreeg ze niet tot over de knokkels in mijn kut. Ik werd verscheurd door de tegenstrijdige gevoelens in me: de honger om klaar te komen en de pijn, die me deed denken aan de pijn van de penetratie bij de verkrachting. Aan de andere kant stimuleerde de pijn mijn geilheid en had ik die nodig om überhaupt klaar te kunnen komen. Ik wist het niet meer en ten einde raad schreeuwde ik: "bijt in mijn klit". Toen ik haar tanden voelde, begon ik te schokken en hoewel ze niet echt door beet, deed de druk van haar gebit op mijn knobbeltje me in extase brengen. Mijn eerste echte orgasme sinds maanden, maar toen het hoogtepunt weg trok, kwam de pijn van de herinnering weer boven en moest ik huilen. Ze trok haar hand uit mijn kut en die zat onder het bloed. "Je had me moeten vertellen, dat dit je eerste keer was", zei ze geschrokken en dacht, dat de tranen door de pijn van de uitrekking kwamen. Ik keerde me om en ze kwam bij me staan. Instinctief voelde ze aan, wat er echt met me aan de hand was. "Ik weet wat je nodig hebt", zei ze, "geloof me". Ze ging weg en toen ze terug kwam, nam ze me mee naar een soort divan. Ik voelde, dat ze toen een band om mijn arm deed en ik was zo onder invloed van alle drank, dat ik me niet verzette. De naald ging even later in mijn arm en ik voelde een roes opkomen. 'Heroïne', was het laatste wat ik dacht en voor het eerst sinds jaren voelde ik me gelukkig. Ze had gelijk: dit was wat ik nodig had en toen ze om een kus bedelde, gaf ik haar die en verkeerde in de zevende hemel. Met dezelfde naald injecteerde ze zichzelf en dat gaf me een heel intiem gevoel. Vergelijkbaar met vuistneuken en ze trok me tegen zich aan. Onze benen raakten in elkaar verstrengeld, alleen toen mijn kut tegen haar dij aan stootte, wist ik pas hoe pijnlijk doof de mijne aanvoelde. Ze begon met me te knuffelen en voor het eerst sinds mijn verkrachting liet ik iemand toe. Stelde ik me open voor haar aanrakingen en genoot er zelfs van. Ik kon weer liefhebben en voelde iets van genegenheid. Huilend, maar nu van geluk, viel ik in haar armen in slaap en het laatste wat tot me doordrong was, dat ze zei: "ik ben geloof ik verliefd aan het worden". Volgens mij gold dat idem dito voor mijn persoontje. Toen ik wakker werd, lag ik alleen in een bed. Ik wist niet wiens bed en hoe ik daar terecht gekomen was, zoals ik wel meer vergat de laatste tijd. Behalve dat ene, wat ik zo graag wilde vergeten. Ik herinnerde me, dat ik ook een afspraak had laten lopen en daar moest ik nodig wat aan doen. Maar ik was nog verdoofd en zocht naar mijn pillen. Een oppepper had ik nodig en zonder water slikte ik de tablet door. Mijn slapen begonnen te kloppen en ik werd helderder. Daardoor kwamen ook de verdrongen herinneringen terug en dus ook de pijn en verdriet. Net toen het gemaskerde gezicht van mijn verkrachter angstwekkende vormen begon aan te nemen, kwam Helen binnen. Ze wilde me kussen, maar ik ontweek haar aanraking. Kon die nu niet meer verdragen en mijn warme gevoelens voor haar waren weg. Toch vroeg ze niets en ze gunde me de anonimiteit van mijn geheim. Zelf begon ze wel te kletsen en ik probeerde haar zo goed mogelijk te volgen. Ze vertelde haar levensverhaal. Dat ze al heel vroeg haar moeder verloren had en zij was opgevoed door alleen haar vader. Die was alcoholist, omdat hij het verdriet over het verlies van zijn vrouw niet kon verwerken en hij sloeg Helen stelselmatig in elkaar als hij dronken was. "Daarom haat ik mannen", zei ze. "En misschien ben ik wel geen haar beter dan hem, want ik ben ook verslaafd, maar ik doe een ding anders en dus beter: ik neem geen kinderen en ik sla ze al helemaal niet in elkaar. Daarom moet je ook altijd heel lief voor me zijn". Ik snapte nu haar opmerking onder het likken van: 'doe me geen pijn'. Mijn gedachten dwaalden af naar mijn eigen verdriet en problemen en ik kreeg zin in een nieuwe borrel. Ze merkte het en vroeg: "wil je nog een shot?". Ik knikte en toen de naald in mijn arm verdween, voelde ik me higher worden. Deze dosis was lichter, maar voldoende om alle nare gevoelens te laten verdwijnen. Ik begon Helen heel erg lief te vinden en voor het eerst zei ik schat tegen iemand. Ze kuste me en zei: "ik weet niet wat je hebt meegemaakt, maar het moet heel erg geweest zijn". "Als ik zover ben, vertel ik je er misschien wel eens over", zei ik, "maar ik moet nu weg". "Wanneer zie ik je weer?", vroeg ze. "Als dit spul uitgewerkt is", zei ik olijk. "Tot morgen dan", zei ze en met een omhelzing verliet ik de studio. Ik nam de bus naar huis en probeerde niet te denken. Niet op een rij te zetten wat me overkomen was de afgelopen uren. Maar het gezicht van Helen had ik de hele tijd voor mijn ogen en ook haar kut met mijn hele hand er in. Ik nam me voor om hoe dan ook de volgende keer haar hele vuist ook in mij te krijgen. En ik nam me voor om minder te zuipen, want ik werd er wel heel erg vergeetachtig door en ik had het idee, dat ik met heroïne wel zonder drank kon. De volgende dag zag ik haar weer. Ze haalde me van huis op en ik zag er beroerd uit. En zo voelde ik me ook. Helen had het direct in de gaten en zodra ik in de auto zat, kreeg ik een dosis drugs van haar. Prompt begon ik me beter te voelen en we reden naar de studio. Nu was er wel een beroepsfotograaf aanwezig en nadat mijn haar was geknipt en ik was opgemaakt door een visagiste, deed ik de rest van de hele dag niets anders dan poseren. Allemaal proefopnamen en toen we klaar waren, was ik kapot. Helen nam me mee uit eten en bracht me toen naar huis. Toen ze me nog een leuke avond toe wenste, wist ik dat we niet gingen neuken en daar was ik blij om, want ik had er helemaal geen zin in en ik was daarvoor ook veel te moe. De dag daarna kwam ze alleen langs om me een shot te brengen en daarna ging ze direct weg, omdat ze ergens elders een afspraak had. Maar ze zei wel, dat ik de dag daarop mee moest voor een echte fotosessie voor een groot warenhuis. Ik zou worden opgehaald en hoefde er verder alleen maar voor te zorgen goed uitgeslapen te zijn. Nou, zoals ik me nu voelde zou dat wel lukken, dankzij haar heroïne. Toen ik de volgende morgen wakker werd, was ik aan de late kant en net toen ik na het douchen het laatste kledingstuk aan trok, hoorde ik een auto toeteren. Wat een luxe: een grote limousine en een chauffeur er in. Snel schoot ik in mijn jas en griste mijn handtas nog mee. Samen met drie andere meiden reden we naar de plaats van de opnames. De limousine was ingehuurd door de studio van Helen, omdat het allemaal nogal een sjieke aangelegenheid was. Het ging om opnames voor een groot postorderbedrijf en dus kon Helen het niet maken om ons met een eenvoudig doorsnee gezinsauto te laten komen. Even terzijde: als je me dus een keer wil zien, dan pak je maar een boek van de Wehkamp of iets soortgelijks en kijk je bij de meiden in lingerie en ondergoed. Een daarvan ben ik en ik heb ook nog geposeerd in badkleding. Maar maak je geen illusies: ik ben immers onbereikbaar voor je, want ik haat mannen. Het hele spul stelde trouwens veel minder voor dan we in eerste instantie de indruk van hadden gekregen. We werden eerst geïntro- duceerd bij een stel yuppen in driedelig maatkostuum, die bij het postorderbedrijf hoorden en kregen champagne. Daarna nog een hoop poeha - de heren moesten zo nodig met ons allen op de foto - en toen konden we oprotten. Gelukkig had de champagne een rustgevende uitwerking op me, want ik voelde me er merkbaar beter door. We werden opgemaakt en kregen de diverse kledingstukken aangewezen, waarin we moesten poseren en die we na afloop mochten houden. Toen zag ik ook Helen voor het eerst en ze vroeg of ik het nog even uit kon houden zonder heroïne. Ik knikte en haar kneepje in mijn arm gaf me het laatste stukje zelfvertrouwen, waardoor ik heel zelfverzekerd en met de juiste uitstraling voor de camera kwam te staan. De duur van de opnames stelde trouwens niets voor: binnen twee uur waren we klaar en konden we naar huis. Toen ik me aan het omkleden was en mijn eigen kleren weer aan trok, kwam Helen bij me en zei, dat ik met haar mee ging. Ik moest nog enkele mensen leren kennen, want dat zou goed zijn voor m'n verdere carrière. Relaties, daar gaat het om, zei ze steeds en braaf sjokte ik met haar mee, want ik begreep wel, dat ik er misschien in de toekomst nog mijn voordeel mee kon doen. Na alle plichtplegingen ging ik samen met Helen nog uit eten en ook daarbij waren twee hele belangrijke heren uit de modewereld bij aanwezig. Er zat een groot voordeel aan: er was drank in overvloed, hoewel ik me aan mijn voornemen kon houden en minder dronk dan voorheen. Maar toen ik door kreeg, dat er een vent op uit was om mij te versieren of me in elk geval in bed te krijgen, was ik het spuugzat en wilde direct weg. Ook al zou ik nooit een opdracht weer krijgen: ik liet me niet door een kerel neuken om hogerop te komen. Helen begreep het en keek ook niet zo gelukkig: volgens mij zou ze het ook absoluut niet willen hebben, dat ik met een kerel ging liggen rollebollen, terwijl ze zelf zo naar me verlangde. Ik zag haar tenminste steeds naar me lonken en ze was zo geil als wat. Met een rotsmoes maakte ze een eind aan de maaltijd en loog glashard, dat ze nog meer afspraken had en dat het al te laat was om er nog op tijd te zijn. We vertrokken in haar auto en zodra we weg reden, mompelde ze: "wat een klootzakken". Ik was het volkomen met haar eens, maar had mijn gedachten bij iets anders: ik had een shot nodig en een beetje snel ook, want ik begon me knap ongemakkelijk te voelen. Helen zag het ook en stopte pardoes op een parkeerplaats. Ze wist dat ze in een machtspositie verkeerde en verlangde een warme tongzoen. Maar ik kon het niet: in deze stemming was ik afkerig van haar en kon alleen maar aan de verkrachting terug denken, zodra er iets van sexuele spanning ontstond. Ze trok me tegen zich aan en gaf me een knuffel. Ik ontweek haar kus en tegen haar schouder leunend huilde ik dikke tranen. "Is het zo erg?", vroeg ze zacht en toen ik knikte, liet ze me los, gaf me een lieve kus, die bedoeld was om me te troosten en maakte snel een injectie klaar. Toen ik de naald in mijn arm voelde gaan, slikte ik de laatste tranen in en even daarna werd alles beter: ik voelde me high worden en warme gevoelens van genegenheid voor Helen borrelden omhoog. Ze drukte de zuiger tot halverwege en trok toen de naald er uit. De rest van de dope spoot ze bij zichzelf in en minuten lang lagen we samen te genieten in elkaars armen. Helen nam als eerste het woord en ik hoorde haar fluisteren: "kom, we gaan naar huis. Ik verlang naar je". Zodra we in haar appartement waren, kreeg ik meer heroïne en zelf nam ze ook nog een shot. Wat er daarna gebeurde kreeg ik niet bewust meer mee, maar ik herinner me, dat we eindeloos naakt lagen te vrijen en daarna heb ik Helen wel een uur lang geneukt met mijn vuist. Ik voelde geen vermoeidheid en ook geen pijn door gruwelijke herinneringen aan mijn verkrachting. Kortom: ik was volmaakt gelukkig en pas toen Helen voor de laatste maal klaar kwam, werd ik zelf pas geil. En ik wist het zeker: ik zou haar hele vuist in me krijgen, ook al scheurde ik helemaal uit. En Helen wilde zo te zien ook niets liever, want ze stond op en smeerde haar hand en pols overvloedig in met glijmiddel. Daarna deed ze een dikke laag op mijn schaamlippen en millimeter voor millimeter schoof ze haar hand naar binnen. Ik werd vreselijk uitgerekt en het deed enorm veel pijn, maar het was ook ontzettend lekker. Toen haar knokkels naar binnen gleden en haar hele hand in me verdween, huilde ik van geluk en was blij, dat ik haar hele hand ook kon verdragen. Ondanks het feit, dat het zo zeer deed en elke vezel in mijn kut maximaal opgerekt was. Toen kwam ook de herinnering aan de pijn tijdens de verkrachting opzetten, maar de wetenschap dat dit keer de vuist van Helen de pijn veroorzaakte en de uitwerking van de drugs, zorgden ervoor dat ik me heerlijk voelde en dat de pijn juist een aangename ervaring was. En ik bemerkte weer, dat ik juist deze pijnprikkels nodig had om klaar te komen, want anders zou het echt niet lukken. Alleen wilde Helen het weer net zo doen als wat ze zelf ook het lekkerste vond: traag en sensueel. Maar ik had juist het tegenovergestelde nodig: ruw en snel. Dus toen haar vuist diep in mijn kut zat en ze langzaam begon te bewegen, pakte ik haar bij de pols om die te fixeren en neukte mezelf op haar vuist met wilde bewegingen van mijn onderlichaam. Af en toe schoot ik zo ver omhoog, dat haar hand tot voorbij de knokkels er uit schoot en dan was de uitrekking weer maximaal en de pijn ook. Ik schreeuwde het uit en drukte mijn lichaam omlaag om haar hele vuist weer in me te krijgen. Toen haar hand weer geheel in me zat, begon ik weer de pijn te voelen, die haar hand teweeg bracht en weer deed het me denken aan de pijn, die de verkrachter bij me had veroorzaakt, toen hij in mij drong. Alleen voelde ik de pijn nu in de verkeerde opening, want hij was in mijn kont gedrongen. En opeens besefte ik, waar ik eigenlijk onbewust op uit was: de volgende keer moest Helen in mijn kont gaan. Ook met haar vuist. Helemaal. Net zo diep tot ze er tot aan haar pols erin zat en pas dan zou ik me volmaakt gelukkig voelen. Totaal bevredigd kunnen raken. Door deze gedachte ging ik nog sneller en wilder heen en weer en de pijn nam haast de overhand. Het won het bijna van mijn opwinding, maar toen Helen haar tanden in mijn kittelaar zette, was ik een en al geilheid en dankbaar jankend van geluk kwam ik trillend en schokkend klaar. Bij de laatste beweging schoot haar hand uit mijn kut en ik voelde, hoeveel pijn die deed en hoe ver die open bleef staan. Als de verdovende werking van de drugs was opgehouden, zou het nog erger worden en zou ik weer amper kunnen lopen. Maar ik had het er graag voor over, want het was fantastisch geweest en vol tederheid kropen Helen en ik in elkaars armen om na te genieten, om de dope zijn werk te laten doen en om ons beiden volkomen gelukkig te voelen. Pas de volgende morgen werden we wakker en we lagen nog steeds in dezelfde houding. Toen ik mijn ogen open deed, kreeg ik een kus, maar daar zat ik nou niet zo zeer op te wachten. Helen was al meteen een en al levendigheid en sprong uit bed. Ze pakte haar tas en reikte me een stapeltje bankbiljetten aan. "Je loon voor de opnames", zei ze en pakte er meteen een paar hondertjes van terug. "Drugs zijn niet goedkoop", zei ze, maar ik was al dik tevreden met wat er over bleef. Ik wilde haar nog een snip terug geven en zei erbij, dat dit voor de shot van vandaag was. Maar dat wimpelde ze af en zei dat dit al doorberekend was in het bedrag, wat ze ingehouden had. Ik bleef de hele morgen verder bij haar en na de lunch begon ik me onwel te voelen. Ik had drugs nodig en Helen liet me zien, hoe je een shot klaar maakt en daarna moest ik onder haar toeziend oog en met de nodige aanwijzingen me zelf injecteren. Het ging niet vlekkeloos, maar het spul ging werken en dat was op dat moment voor mij het belangrijkste. Daarna moest ik haar een spuit geven en dit ging al veel beter. Toen we beiden in een roes verkeerden, hebben we bijna twee uur lang in elkaars armen liggen te genieten en zeiden niets, maar deden niets anders dan elkaar strelen, kussen en knuffelen. Oh, wat voelde ik me goed bij haar en er groeide bij mij een enorme liefde voor haar. Omgekeerd blijkbaar ook, want ze sprak op een gegeven moment de wens uit, dat ze me nog vaker in haar nabijheid wilde hebben en toen ze voorstelde dat ik bij haar in zou trekken, zei ik zonder enig voorbehoud direct van 'ja'. Maar Helen had nog een aantal afspraken en dus liet ze me alleen achter in haar appartement. Pas tegen tienen kwam ze terug en sloegen we samen nog een paar borrels achterover. Toen we naar bed gingen, kropen we stijf tegen elkaar aan en zo vielen we in slaap. De dagen daarna gebeurde er niets noemenswaardigs, alleen dat ik mijn spullen overbracht naar haar appartement en definitief bij haar in trok. Ik kon me zelf nu goed injecteren en elke dag bezorgde Helen me de benodigde heroïne. Gelukkig kreeg ik, ook dankzij Helen, veel opdrachten om te poseren en dat was maar goed ook, want op die manier kon ik mijn nieuwe verslaving bekostigen. En dat gold voor Helen trouwens net zo: alleen omdat ze een goed lopend modellenbureau bezat, kon ze zich de luxe van de heroïne permitteren zonder te hoeven stelen of zich te laten prostitueren. Pas bijna een week later deed zich weer eens een goede gelegenheid voor om met Helen te vrijen. Helen had wel al eerder gewild, maar ik hield de boot even af, want ik had toch een stukje angst in me om haar vuist van achteren te krijgen. En ik moest haar nog duidelijk maken, wat ik wilde. Ik had al allerlei gedachten hoe ik het haar zou vragen en tientallen zinnen bedacht, hoe ik het moest formuleren om zo duidelijk mogelijk te zijn, maar dat het toch wat laconiek over zou komen. Maar zoals altijd loopt het veel anders dan je denkt. Ik had vrij en Helen kwam van haar werk. Ik had m'n dag totaal niet en had al een extra shot heroïne genomen om me beter te voelen, maar niets hielp dit keer. Ik bleef maar terugdenken aan mijn verkrachting en voelde me stokongelukkig. Helen niet. Ze was juist uitgesproken uitgelaten en vrolijk en zei, dat ze blij was, omdat we de hele avond voor ons zelf hadden en dat ze ook zin had om alle tijd aan elkaar te besteden. Ik vatte dat op als een verkapte uitnodiging om met elkaar te neuken en daar was ik helemaal niet voor in stemming. Toen ze me begon aan te raken, begon ik dan ook acuut te janken en daar voelde ik me nog lulliger onder, omdat zij juist zo graag wou knuffelen en vrijen. Maar gelukkig was ze heel begripvol en trok me tegen zich aan. Ik huilde tegen haar schouder en ze zei niets. Streelde alleen maar over mijn rug en mijn haren. Toen kwamen de woorden als vanzelf. Ik vertelde haar over mijn verleden, wat er gebeurd was, hoe ik me voelde, hoe ik er onder leed en dat het juist beter ging sinds ik haar had leren kennen. Maar dat het vandaag niet lukte om me goed te voelen en dat ik daarom ook zo afwijzend reageerde op haar toenaderingspogingen. Ik merkte, dat ik me happy begon te voelen nu ik er over praatte en haar inlichtte over mijn belevingswereld en datgene, wat me overkomen was. Ze pakte mijn hoofd tussen haar handen en keek me aan. Ik zag, dat ze ook haast huilde en ze zei: "nu begrijp ik, waarom het zo erg is met jou, hoewel ik me alleen maar een voorstelling kan maken van jouw pijn en verdriet. Hoe kan ik je hier uit helpen?". Mijn gezicht fleurde op en ik voelde me spontaan gelukkiger worden. En ik besefte, dat dit betekende, dat ik gevoelens van liefde voor haar kon ervaren zonder helemaal high te hoeven zijn en vanaf dat moment hield ik zielsveel van haar. Ik zou haar nooit meer verlaten en ik wilde maar een ding: "geef me je vuist van achteren", zei ik zachtjes tegen haar. Ze gaf me een kus en vernam, dat ik weer degene was, die ze kende. Ze kon zelf ook weer lachen en ze drukte me tegen zich aan. "Maar dan gaan we je dit keer wel goed voorbereiden", zei ze, "ik zal je eerst oprekken, want anders scheur je zeker uit". Ik knikte dankbaar en beantwoordde haar kus door mijn tong in haar mond te steken. Na enige tijd maakte ze zich los en liep de kamer uit. Ze kwam even later terug uit de keuken met iets achter haar rug verborgen. Toen hield ze het triomfantelijk voor mijn neus en zei: "kom op schatje, het is komkommertijd". Ik schrok van het enorme gevaarte, maar realiseerde me dat ik de komkommer zeker moest kunnen verdragen om Helen d'r vuist te kunnen hebben. En het verlangen naar de pijn bleef. Misschien een soort latent masochistische neiging en ik begon er tegen Helen over. Ze zei nu te begrijpen, waarom ik pijn wilde voelen en merkte op, dat het misschien wel een soort therapie kon wezen. "Geef je er helemaal aan over", zei ze, "misschien gun je de verkrachting dan een plaats in je leven. Iets wat je overkomen is, maar wat gebeurd is. Wat verleden tijd is. En misschien kun je het dan achter je laten en het beter accepteren". Gut, zo had ik er nog nooit over gedacht en toen ze me weer tegen zich aan drukte, werd ik spontaan geil. Mijn kut begon volop te lekken en ik had nergens anders meer zin in dan om met haar te neuken, te likken en grenzeloos geil klaar te komen. Ik liet me door haar naar beneden drukken en hielp Helen bij het uitkleden. Toen hebben we eerst een hele tijd liggen zoenen en daarbij ontdeed ik haar van haar kleding. Tenslotte kropen we omgekeerd op elkaar en likten we elkaars kut gelijktijdig. Helen kwam al diverse keren lichtjes klaar, maar voor mij was het gewoon een opwarmertje. Maar na verloop van tijd begon mijn verlangen naar haar vuist heel erg groot te worden en wilde ik de komkommer. Helen kroop van me af en trok me mee overeind. Ik wist niet wat ze wilde, maar ze troonde me mee naar de slaapkamer. Ze doken op het bed en ze pakte een flacon glijmiddel. Ik wist dat mijn tijd gekomen was en liet haar mijn kont en de komkommer invetten. Daarna kroop ze tussen mijn benen en ik trok mijn billen uiteen. Ze zette de komkommer tegen mijn aars en tot mijn verbazing gleed het ding soepeltjes een eindje naar binnen. Toen stopte ze en liet mijn aars wennen aan de uitrekking. Ze ging mijn kut beffen en prikkelde mijn kittelaar, die keihard was. Maar zo kon ik niet klaar komen, want ik moest pijn voelen en pas toen ze de komkommer er een heel eind ingedrukt zat, trokken de eerste pijnscheuten door mij onderlichaam. Oh, heerlijk, ik gaf me er helemaal aan over. Ik begon dezelfde enorme pijn te ervaren in mijn kont als tijdens de verkrachting, maar nu het Helen's vuist was, vond ik het alleen maar lekker. Ze drukte door en de komkommer zat er nu haast helemaal in. Ik kreunde en kwam bijna klaar. Helen had het door en stopte acuut. Met één beweging trok ze de komkommer eruit en werd ik gewaar, hoe ver die erin gezeten had en hoe gevoelig mijn kont nu was. Ze stopte het ding terug en begon me er voorzichtig mee te neuken, telkens dieper en net zo lang tot hij weer haast helemaal onzichtbaar was. Toen haalde ze hem er weer naar buiten en zei tegen me: "omdraaien, op je buik". Snel keerde ik me om en keek achterom. Helen smeerde haar hand in met glijmiddel en ik kwam al haast klaar bij de gedachte, dat die zo dadelijk helemaal in mijn kont kwam te zitten. Ze zette haar vingers tegen mijn aars en werkte er drie naar binnen. Dit ging probleemloos, maar toen de pink en daarna de duim er bij kwamen, werd de druk en de uitrekking enorm. Ik beet me vast in het kussen, maar verlangde naar meer en wilde dolgraag klaar komen. Stukje bij stukje en uiterst behoedzaam drukte ze haar hand verder naar binnen, maar bij haar knokkels hield het op. "Toe maar", zei ik, "ik ben een grote meid. Ik kan het hebben". Ze perste door en opeens gleden haar knokkels langs mijn kringspier. Ik schreeuwde het uit en de pijn was verschrikkelijk. Maar ook heel geil en ik jankte dikke tranen van pijn en van geluk in het kussen. "Ja, neuk me", hijgde ik geil. Helen bewoog haar arm naar voren en haar hand ging dieper. Oh, wat een pijn en dit was wel tien keer erger dan tijdens de verkrachting. Ze ging door en zat tot aan haar pols erin. "Neuk me, schat", zei ik nogmaals, maar in mijn hoofd bonkte het: 'neuk me, vuile verkrachter. Neuk mijn kont aan flarden. En zodra je er uit bent, maak ik je af. Schiet ik je dood. Snijd je ballen er af, zodat je nooit weer kunt neuken. Vuile hufterige klootzak'. Helen begon me te neuken met haar vuist en deed dit steeds driester. Ik werd gek van geilheid en Helen ging zo wild te keer, dat ik haar knokkels in mijn aarsopening voelde. Ik schoot naar voren, zodat de knokkels naar buiten gleden en riep meteen: "er weer in. Neuk me hard, verdomme". Helen perste haar hand er weer in en ik gilde het uit. Maar de pijn was heerlijk en hoe zeerder het deed, des te geiler ik werd. En Helen trok haar vuist er nog een paar keer helemaal uit en stompte die dan weer heel diep naar binnen. Ik had het niet mee: nog nooit had ik zoveel pijn gehad en was ik zo geil geweest. Ik liet me helemaal gaan, zoals Helen ook gezegd had te doen en opeens hoorde ik me kreunend zeggen, alsof ik me op enige afstand van mezelf bevond: "m'n klit. Laat me klaar komen!". Ik voelde de andere hand van Helen naar mijn kut gaan en omdat ze dit keer niet in mijn kittelaar kon bijten, begon ze er in te knijpen. Ik begon meteen te schokken en zei hijgend: "harder. Harder knijpen!". Ze kneep toen keihard in mijn clitoris en drukte haar vuist zo diep mogelijk in me. Ik kwam klaar en hoe. Ik gilde, vloekte en hijgde als een gek en raakte haast buiten zinnen. Nog nooit had ik me zo gevoeld en ging ik zo tekeer. Heerlijk was het en het betekende ook een hele opluchting. Mijn kont was weer eens gepenetreerd en dat was haast een soort bevrijding. Alsof er een ban gebroken was en de verkrachting nu ten einde kwam. Alsof het afgelopen was en ik kreeg het gevoel, dat het voorbij was en dat ik het achter me kon laten. Misschien wel vergeten kon, dat het ooit gebeurd was. Toen ik weer wat tot mezelf kwam, werd ik rustiger en ging plat op het bed liggen. Helen ging mee in die beweging en haar hand zat nog steeds diep in me. Toen ze begreep dat het over was, trok ze hem heel langzaam en voorzichtig terug. Oh, nog eenmaal die pijn, dacht ik. Maar toen haar hand uit me was, bleef de pijn en vernam ik, hoe zeer de zenuwen in mijn kont geprikkeld waren. Het zou nog wel heel lang duren voordat het over was, maar dat was geen probleem. Ik had mateloos genoten en deze naweeën had ik er graag voor over. Ik draaide me om en trok Helen op me. Ik keek haar aan en kreeg tranen in mijn ogen. "Bedankt", fluisterde ik, "het was onvergetelijk. Geweldig gewoonweg. Ik hou van je". We gingen liggen tongzoenen en daarna heb ik Helen verwend. Bijna een vol uur lang heb ik haar gefist en hoogtepunt na hoogtepunt bezorgd. Het was eindeloos en beiden hebben we enorm genoten. Toen Helen's ultieme orgasme door haar heen trok, was het voorbij en zijn we in slaap gevallen. Twee uur later werden we wakker en hebben wat drank naar binnen geslagen en een shot genomen. Toen zijn we weer in slaap gevallen en pas tegen de middag van de volgende dag werden we wakker - nog steeds innig in elkaar verstrengeld. Dat was vandaag precies een jaar geleden. Helen en ik zijn nog steeds bij elkaar. Ik ben ondertussen een echt, veelgevraagd topmodel geworden en ik voel me helemaal thuis in de wereld van glitter en glamour. Ik heb zelfs al een keer op de catwalk gelopen bij een modeshow, maar dat was niet echt een succes. De echte modellen, de superslanke latten met nauwelijks borsten, vonden me veel te dik en ikzelf hou het ook liever bij poseren. Helen en ik zijn heel gelukkig. We zijn stapelgek op elkaar en zijn van plan om nog heel lang bij elkaar te blijven. Ik voel me ook steeds beter. Ik kan nu uitstaan, dat ik verkracht ben en als ik af en toe toch nog weer nare herinneringen heb, doen een extra shotje heroïne en de vuist van Helen in mijn kont wonderen. Maar ik heb nu zelfs dagen, dat ik er absoluut niet meer aan denk en er zijn ook dagen bij, dat ik amper heroïne gebruik. En dat allemaal dankzij Helen. Zonder haar had ik het niet gered waarschijnlijk. Ik had nooit gedacht, dat ik me nog eens weer zo gelukkig zou voelen. Ik hou van haar.