Ze was lerares Engels en Nederlands en stond als mentor voor een tweede klas Havo: het waren allemaal veertienjarige pubertjes, die onderling koppeltjes hadden gevormd en zich graag te buiten gingen aan tongzoenen. Pittiger was nog niet aan de orde. Henriëtte vertelde haar leerlingen dat ze een uitje zouden gaan maken naar Randwijk, waar ze een middag poldersport gingen bedrijven. Wie heeft dat ooit al eens gedaan, vroeg ze aan de klas; Mariska stak haar hand op; nou vertel jij de klas dan maar wat het inhoudt, vroeg Henriëtte gelijk. Mariska kwam naar voren, en vertelde dat je in een drassige polder over een hindernisbaan moest, waarbij de meeste hindernissen precies boven een moddersloot waren opgesteld. De kans dat je in zo’n sloot viel was heel groot, wat de lol natuurlijk allee maar groter maakte. Ze vertelde er eerlijk bij dat zij tien jaar was toen ze het had meegemaakt, maar dat je er op hun leeftijd ook veel plezier mee kon hebben. Je moest je er wel op kleden, en droge kleding meenemen. Gaan we op de fiets of met een bus? Werd er gevraagd; met een bus, want je bent na afloop te moe om terug te fietsen. De klas was enthousiast, en buiten school werd er al veel over gepraat. Mariska had verteld waar je daarover op Internet leuke filmpjes kon zien, en de jeugd verheugde zich al op de busrit, waarin ze fijn met hun vriendje of vriendinnetje konden tongen en voetje vrijen. De kleding was duidelijk een punt. Je kon natuurlijk alleen een oud badpak of oude zwembroek aantrekken, maar dat werd niet sportief gevonden. Het meest praktisch waren ingekorte spijkerbroeken. Althans zo dachten de meiden er over; jongens maakte het totaal niet uit of hun spijkerbroeken smerig werden. Hoge gympen waren wel belangrijk, want schoenen die in de blubber van je voet schieten, vindt je niet gemakkelijk terug. Laarzen zijn ook onverstandig, want die lopen vol. Op de geplande middag droegen de meiden inderdaad in grote getale bermuda-achtige broeken, en ook een paar jongens, maar de meeste jongen hadden gewoon een oude spijkerbroek aan. In de bus was het een heel gekus en gedoe met voetje vrijen. Ook maakten een paar jongens gebruik van de mogelijkheid om bij hun vriendinnetje over de half blote benen te strelen. Het gebeuren van de eigenlijke poldersport laten we hier onbeschreven, want dat is voor het verhaal niet zo interessant, behalve dat iedereen natuurlijk kopje onder ging, ook Henriëttte.




Ze werden begeleid door twee wat oudere meiden die een opleiding voor organisatie van Animation op vakantieverblijven volgden, en een student van een sportacademie. Verder was er ter ondersteuning van Henriëtte ook nog een sportleraar meegekomen; Adriaan. Natuurlijk moesten die het ook ontgelden op de hindernissenbaan, en zaten op het laatst ook onder de blubber. Halverwege was er een standje waar koud drinken klaar stond, en daar zei Adriaan: we gaan nog iets leuks doen na afloop; wij weten dat jullie stelletjes zijn, en gaan jullie in de geheimen van de lichamelijke liefde inwijden. Dat kan prima hier in het weiland. Na de laatste hindernis spoelde iedereen zich af, en gingen ze naakt in het weiland zitten. kijk, begon Henriëtte; hier heb ik condooms, en bij Mariska beginnend kreeg ieder meisje een condoom. Nou moeten jullie elkaar eerst een beetje op dreef helpen; Henriëtte ging op haar zij liggen, en trok één been op; Adriaan ging omgekeerd naast har liggen en steunde met zijn hoofd op het dijbeen van haar dat in het gras lag; zij deed hetzelfde op een dijbeen bij hem, waarna zij hem begon te pijpen en hij haar lag te beffen; allemaal doen riep ze en dat deden ze braaf. Ook een van de begeleidsters deed dat samen met de student. Toen de jongens een lekkere stijve hadden en de meiden goed natte kutjes, kregen de meiden aanwijzingen te geven hoe ze een condoom om moesten doen; toen dat allemaal gelukt was moesten de meiden wijdbeens op hun rug gaan liggen, terwijl ze uitleg kregen over het fabeltje van het maagdenvlies. De jongens kregen aanwijzingen over het goed vasthouden van het condoom. Alle meiden lagen zich intussen te vingeren, zodat hun kutjes goed nat bleven; vervolgens mochten de jongens hen bespringen. Ze deden dat over het algemeen best voorzichtig, en hielden zich goed aan de instructies. De meiden hielpen hen goed de stijve pikken tegen hun kutjes te krijgen, maar ze hadden daarna maar weinig nodig, omdat hun hormonen er wel voor zorgden dat ze gingen doorduwen. Ze zweepten elkaar ook op om in een bepaalde cadans te komen, en het werd een swingend gebeuren. Sommige meiden werden wat luidruchtig, maar iedereen kon het wel waarderen. Een paar meiden kregen een orgasme, en enkele jongens een snelle zaadlozing. Maar uiteindelijk kregen in ieder geval alle jongens een hoogtepunt, maar die waren dan ook gewend zich elke dag af te trekken, terwijl de meiden veel minder masturbeerden.
Natuurlijk moesten de jongens zich met de nodige omzichtigheid terugtrekken. Bij enkele meiden was een beetje bloed vrijgekomen, maar het stelde allemaal niet veel voor. Alle jongens kregen nog twee nieuwe condooms mee, met de opdracht die goed te verstoppen, de jeugd deed hun droge kleding aan, en na een bakje friet en nog wat drinken, via school terug naar huis. Daar werd wel uitvoerig verslag gedaan van de poldersport, maar niet van het neuken na afloop, natuurlijk. In de weken daarna zochten de klasgenoten naar zo veel mogelijk mogelijkheden om weer te neuken; bij voorbeeld als iemand alleen thuis was of ergens in een weiland. Maar tegen het einde van het schooljaar toen ze tegen de vijftien jaar liepen, begonnen veel meiden thuis te vragen of ze aan de pil mochten. Meestal kwam toen wel uit dat ze al met een condoom geneukt hadden, en dat gaf meestal de doorslag bij de ouders om akkoord te gaan met de pil. Eenmaal vijftien jaar oud werd het ook meer serieuzere liede, veelal met anderen dan hun klasgenoten.