Mijn afspraak met de huisarts stond genoteerd voor kwart over tien. Ik was keurig op tijd, maar er bleek een half dozijn wachtenden voor me te zijn. Dat zou dus wel flink gaan uitlopen. De meeste patiënten bladerden wat in een tijdschriftje of keken sloom voor zich uit. Een jochie van een jaar of 4 terroriseerde de hele wachtkamer met zijn gejengel. Hij had rode vlekjes in zijn gezicht, hoeste als een met ongeraffineerde olie besmeurde zeehond en liep zich onafgebroken te krabben. Alles wat hij te pakken kreeg werd baldadig op de grond gesmeten: Donald Duckjes, autootjes, puzzeltjes, een pop. De bij het kind horende moeder was een worteltjesblonde slons in een zuurstokkleurige legging.
"Niet doen, Kevin! Hier komme, Kevin! Zitte blijve nou, Kevin!" zeurde ze tegen hem. De lijzige toon waarop ze haar ouderlijk gezag trachtte te doen gelden, verried dat ze de hoop al geruime tijd geleden had opgegeven dat hij nog ooit zou gaan luisteren. Ik kreeg zin om dat rotjoch een ouderwetse draai om zijn oren te verkopen. Zijn moeder maakte een hulpeloos gebaar in mijn richting, toen ze merkte dat ik op haar lette. Ik wist er warempel een toegeeflijk glimlachje uit te persen.
"Is hij ziek?" vroeg ik honingzoet.
"Hij's verkouwe en hij heb koorts, 38.9," knauwde ze. Het was zelfs geen goed plat Amsterdams wat ze sprak, maar enkel lamlendig en slordig Nederlands. Op zich had ze best een leuk gezichtje, stelde ik vast, maar haar gebit verpestte alles. Achter haar volle, ongestifte lippen schemerde een kerkhof van bruine en half afgebroken tanden en kiezen. Eerst naar de tandarts dus voor een grootscheepse sanering en dan linea recta naar de kapper, want die uitgepierde luizenbos zag er ook niet uit! Telkens als die telg van haar iets met een verveeld gebaar van de tafel maaide, bukte ze zich slaafs om het weer op te rapen, waarbij ik terloops vaststelde dat ze geen beha droeg. Haar grote hangtieten slingerden onbelemmerd heen en weer in haar flodderige sweater. Liplezen kon ik trouwens ook. Iedere vrouw moest uiteraard helemaal zelf weten welke kleren ze aantrok, maar voor een smakelijke dikkerd als zij, was een wat minder nauw rond onderbuik en dijen sluitend pantalonnetje wellicht toch charmanter geweest. Heel even maar waagde Kevin zich te dicht in mijn buurt. Dadelijk had ik hem in zijn kladden gegrepen en quasi vriendelijk bij me op schoot getrokken. Zijn moeder lachte tegen me, nerveus en vertederd tegelijk. Beduusd dat die vreemde oom hem zomaar optilde, was Kevin tien weldadige seconden helemaal stil. Toen zette hij het op een blèren. Gauw liet ik hem weer los.
"Kom maar, Kevin! Kevin, wil je snoeppie?" Er kwam een zak Engelse drop uit haar tasje. Ook haar eigen mond propte ze helemaal vol. Ik nam een overjarige Autokampioen van de leestafel. Door twee stoelen naar rechts op te schuiven kwam ik recht tegenover haar te zitten. Gefascineerd staarde ik tussen haar benen. Het uitzicht was wonderschoon: de contouren van een flinke flamoes in het kruis van een al te krappe fluisterbroek. Het was alweer drie dagen geleden dat ik voor het laatst goed geneukt had , te weten met mijn favoriete Nigeriaanse in de Slaperssteeg. Een erectie was onvermijdelijk. Toen de moeder Kevin eindelijk in de gaten had waar mijn blik zo strak op gevestigd was, bloosde ze flauwtjes, deed haar knieën wat meer bij elkaar en drukte haar handtas tegen zich aan. De tijd kroop voorbij.
Het was elf uur geweest toen de dokter eindelijk Kevin's naam riep. Haastig stond ze op en draaide zich om. Haar kont was een ware verrassing: kloek en weelderig, zoiets als die van Adréa Ferréol in La Grande Bouffe. Hoe kwam deze ordinaire troel in de wachtkamer bij de dokter in 's hemelsnaam aan zo'n kostelijk stel volronde billen? Verlekkerd keek ik haar na, terwijl ze deinend en wiegend in de spreekkamer verdween met haar hevig tegenstribbelende zoontje.
Bijna een halfuur bleef ze daar binnen. Het liep tegen halftwaalf toen de huisarts haar uitliet. Toen was ik dan eindelijk zelf aan de beurt. Binnen 4 minuten stond ik weer buiten met mijn receptje: oogdruppeltjes tegen branderige en tranende ogen, niks ernstigs, een lichte allergie. Niettemin was mijn hele ochtend naar de maan. Ik haalde mijn fiets van het slot, stapte op en begon richting huis te trappen. Om de hoek van de straat kwam ik Kevin en zijn moeder achterop. Kevin vertikte het blijkbaar om te lopen. Mopperend tilde zijn moeder hem op, droeg hem een paar stappen, maar liet toen haar tas vallen. Ze stopte, bukte zich en liet toen zowat ook haar kind vallen. De tas sprong open en de inhoud rolde over de stoep. Ik remde.
"Wacht, laat me je helpen. Woon je hier ver vandaan?" Haastig grabbelde ze haar troep bij elkaar. Kevin werd op het zadel gehesen. Langzaam, met de fiets tussenin, zette onze kleine karavaan zich in beweging.
"Hij heb de mazele," legde ze uit. Mij stond bij, dat kinderen daar sinds jaar en dag tegen werden ingeënd, enfin. Ik vroeg:
"Deed de dokter er zo lang over om die eenvoudige diagnose te stellen?"
"Watte? O, datte," ze giechelde.
"Nee, ik wou wat voor me eige ook nog vrage. Vorige week was ik opeens een beetje ongesteld geworde namelijk." Mij leek dat geen reden tot ongerustheid of doktersbezoek, maar dat wilde ze best even uitleggen, terwijl we rustig verder liepen.
"De dokter geeft me altijd een prik in me bil , elke drie maanden. Dan ken ik er geen kind van krijge en wat handig is ook, je wordt nooit meer ongesteld. Maar afgelopen donderdag had ik toch een rooie onderbroek ineens. De dokter zegt dat ik niet bezorgd hoef te weze. Hij zegt, heel soms heb je dat met deze pil. Vroeger had ik een andere pil. Maar die was zo moeilijk om te onthouwe, met twee kleuren tabletten. Hoe ken je nou wete op welke dag je welke pil moet inneme? De dokter zegt, een prikje hale is makkelijker voor jou." Ik knikte begrijpend en bad intussen in stilte, dat ze niet haar hele medische dossier uit de doeken zou gaan doen.
"Hoe heet je?" vroeg ik.
"Sanne. En jij?"
"Ik heet Mick," loog ik. Waarom ik een valse naam opgaf, snapte ik zelf niet, maar het bezorgde me wel een aangename tinteling in mijn ballen, zoiets als zwartrijden met de tram.
"Hier links," wees Sanne.
"Nummer 34." Ik ketende mijn fiets aan een regenpijp en nam toen Kevin op de arm, zodat Sanne haar voordeur kon openen.
"Je mag wel effe bove komme nog," stelde ze enigszins onzeker voor.
"Of mot je naar je werk?"
"Ik ben vrij vandaag," antwoordde ik. Dat was mijn tweede leugen binnen drie minuten. Bovenaan de trap zette ik dat vlekkerige pestjong, dat inmiddels weer was gaan janken, meteen terug op zijn eigen voeten. We betraden een rommelige etage, die vol nutteloze meubeltjes was gestouwd. De mensen die hier woonden waren beslist niet rijk. Het behang op de muren was flets oranje gebloemd en het plafond mocht wel eens gewit.
"Zal ik koffie zette misschien?" bood ze aan.
"Heb je een glaasje fris?" Ze schonk twee colaatjes in. We dronken, staand naast de koelkast. Al na een slok zette ik mijn glas op het aanrecht. Ik lust helemaal geen cola. Sanne bediende zichzelf een tweede keer.
"We kenne wel effe 'n wippie make," stelde ze platweg voor. Ik verslikte me zowat in mijn eigen speeksel.
"Of wou je niet?"
"Als jij ook wilt," antwoordde ik zacht. Ter rechtvaardiging van zichzelf merkte Sanne op:
"'K heb wel een vriend, hoor, maar die woont in Brussel. We kenne mekaar alleen in het weekend zien." Ze pakte een ingelijste foto van de koelkast en hield die omhoog. Een magere knul met een melkboerenhondensnorretje loerde achterdochtig in mijn richting; hij droeg hagelwitte tennisschoenen onder een donkerblauw confectiepak. Wat dat voor een kwibus mocht wezen! Sanne grinnikte droevig.
"Ik heb ook me behoeftes, al is het doordeweeks..." Toen ging ze de teevee aanzetten, zapte rond tot ze een tekenfilm had gevonden en parkeerde Kevin op de bank met een zak chips.
"Braaf zitte blijve, Kevin," luidde de instructie.
Daarna ging ze me haastig voor naar de slaapkamer. De deur werd gebarricadeerd met een stoel. Ze duwde een droogrek met kreukelig wasgoed opzij en trok het opklapbed van de wand. Ze sloeg haar armen om mijn hals, ik de mijne om haar middel. De spiraalveren bogen knerpend door onder ons gewicht. Sanne probeerde me te zoenen. Gelukkig kon ik mijn hoofd net op tijd wegtrekken, want veel lust om mijn tong in die dentale ruïne te steken voelde ik niet. Terwijl ik haar bij haar heupen vastpakte, begroef ik mijn hoofd diep tussen haar dijen. Een siddering ging door haar onderlijf. Ik stikte zowat. De vissige warmte drong door de stof van haar legging heen. Zo te ruiken had ze haar kut in geen dagen gewassen. Zachtjes blies ik op het kruis van haar legging. Sanne, die mijn warme adem tot in haar slip moest voelen, tjilpte als een mus en begon hitsig tegen mijn gezicht op te rijden. Met korte rukjes sjorde ik de legging omlaag. Het eerste roodblonde schaamhaar schoof als een zonsopgang tevoorschijn van achter de elastieken boord. Ik kuste haar blote buik, haar navel, haar venusheuvel, sloofde me kortom uit zoals het een hartstochtelijke minnaar betaamt, maar peinsde er intussen niet over om me daadwerkelijk aan het beffen te wagen. Terwijl ik al zoenend haar prammen bereikte, slaagde ik er met één hand in om mijn broek los te maken en die een eindje te laten zakken. Sanne kreunde, zoende me onophoudelijk op mijn wang en hield geen seconde op met dat ongeduldige gedroogneuk van haar. Als ze nou eens even stillag, dan kon ik haar aanrijgen! Ondanks de hinderlijke legging om haar enkels, wist ze haar benen een flink eind uit elkaar te wringen.
"Allemachtig, je bent toevallig vandaag niet ook ongesteld?" vroeg ik bezorgd, doelend op de uit haar kruis opstijgende geur die, nu ze in haar blote kont lag, er bepaald niet minder weeïg op geworden was. Ze ontkende echter heftig:
"Nee, nee, er komt geen bloed uit me doos!" In dat geval had ik geen excuus en moest ik het er maar op wagen. Mijn eikel gleed in haar schaamspleet. Sanne vingerde wild aan haar kittelaar en nog voor mijn pik voor de helft naar binnen was gedrongen, slaakte ze een gilletje en maakte een korte, spastische draaiing met haar bekken.
"Nou al?" vroeg ik verwonderd. Sanne schokte nog wat na. Ze lispelde:
"As ik een dikke tampeloeris in me krijg dan ken ik het gewoon niet meer tegehouwe." Op dat ogenblik klonk achter de slaapkamerdeur een huilerig stemmetje:
"Mamma?" De deurklink schoot met een harde klik naar beneden.
"Mamma, waar ben je?" Geschrokken wilde ik me uit haar terugtrekken, maar Sanne hield me tegen met:
"Hij ken niet binnekomme." Gespannen keek ik toe hoe de stoel, die tegen de deur was gezet, in beweging kwam en langzaam maar zeker de kamer in begon te schuiven. De deur opende zich op een kier van een centimeter of vijftien, toen stond de stoel klem tegen het voeteneind van het opklapbed.
"Zie je wel, hij krijgt hem niet verder," fluisterde Sanne en kneep triomfantelijk een keertje met haar kut. Ze gaf mijn kont een zet en zei:
"Maak het nou maar effe af, schat." Ik zei:
"Wat heb jij een sterke, inwendige spieren, zeg!" Sanne lachte viezig.
"Vin me vriend ook zo lekker." Prompt herhaalde ze de knijpbeweging. Vol ontzag stamelde ik:
"Hmm, dat doe je echt formidabel!" Mijn pik werd daarbinnen vastgegrepen en weer losgelaten, vastgegrepen en weer losgelaten, vastgegrepen en weer losgelaten. Die meid had waarachtig een zuigpomp tussen haar benen! Daar kwam nog eens bij dat Sanne mijn eerste niet-commerciële sekspartner was in ruim twee jaar. Zo lang was het voor mij dus ook geleden dat ik het voor het laatst zonder kapotje had gedaan. Als onverbeterlijke hoerenloper steek ik me veiligheidshalve uiteraard altijd in het rubber; alleen afzuigen laat ik me wel eens zonder. Bijgevolg zou je haast vergeten welk een intens genot het is om de gladde slijmvliezen van een vrouw haar kut direct op je blote pik te voelen! Genietend met elke zenuwcel in mijn lijf ging ik op en neer. Het gehuil op de gang zwol intussen gestaag aan. Een armpje kwam door de kier van de deur de kamer in en zwaaide in het rond, op zoek naar houvast.
"Effe wachte, Kevin. Mamma is effe bezig. Mamma komt zo bij je," suste zijn moeder onder me. Het bed knarste al sneller en sneller van pieiep, pieiep, piep, piep, pieppieppieppiep! Als een warme golf spoelde het wellust langs mijn ruggengraat omhoog, terwijl het zaad in lange stralen haar melkende kut binnengutste.
Er was geen tijd om nog eventjes gezellig op haar te blijven liggen en na te genieten. Sanne wurmde zich onder me uit, hees haar broek op en rukte de deur open. Kevin keek naar de vreemde, halfblote oom op zijn moeders bed, maar zonder iets te zien schijnbaar. Gauw sleepteSanne hem mee naar de woonkamer. Ook ik hees mijn broek op en ging haar toen achterna.
"Van de dokter mag hij een paracetamol," zei ze. Ze zat op de bank met het kind op schoot en wiegde hem zachtjes. Wat bleek: ze had geen paracetamol in huis. Natuurlijk bood ik aan voor haar naar de drogist te fietsen; kleine moeite. Voor zo'n geile knijpkut als zij zou ik desnoods helemaal vanuit Brussel naar hier gefietst komen!
Ik vertrok dadelijk en reed spoorslags naar de dichtstbijzijnde Etos. Binnen een kwartier was ik terug met het gevraagde doosje zetpillen. Mij viel het geluk te beurt het mazelenlijdertje in de houdgreep te mogen nemen en zijn trappende beentjes plat tegen zijn borst gedrukt te houden, terwijl diens liefhebbende moeder een kleine, pijnstillende torpedo in zijn verkrampte aarsopening boorde. Kevin krijste of hij werd geopereerd zonder verdoving. Daarna troostte Sanne hem.
Ik vroeg of ik even gebruik mocht maken van het toilet. Die was aan het eind van de gang, in de badkamer, wees ze. Warm en kleverig lag mijn lul in mijn hand. De straal kletterde vrolijk. De wc-pot zat vol strontvegen en er hing een penetrante zeiklucht. Ik trok door.
"Je heb je cola geen eens opgedronke," merkte Sanne op. Kevin lag op de bank, zijn ogen gesloten. Sanne spreidde een deken over hem heen. Ik liep terug naar de keuken en goot het glas leeg in de gootsteen. Daarna dronk ik wat water.
"Hij slaapt," fluisterde ze. Geleund tegen het aanrecht omhelsden we elkaar opnieuw, waarbij mijn handen al gauw afdwaalden naar de volle rondingen van haar billen. Ze vroeg:
"Is 'ie alweer stijf?" Met glanzende oogjes legde ze haar hand op mijn gulp. Het volgende moment had ze haar mond vol op de mijne gedrukt en liet me geen andere keus dan te tongzoenen. Haar tong was dik en traag. De speekselrijke holte smaakte naar suiker en leverworst. Ze kreunde diep in haar keel. Haar schaambeen cirkelde hongerig rond de bobbel in mijn broek.
"Heb jij eigelijk een vriendin?"
"Getrouwd en twee kinderen," antwoordde ik. Dat gejok was kennelijk knap verslavend. In werkelijkheid ben ik een kinderloze en verstokte vrijgezel.
"hoe oud?" vroeg ze. Wat bedoelde ze, hoe oud? O, mijn kinderen!
"Drie en vijf." Sanne zuchtte, week van moedergevoelens.
"Wat leuk!" Ik ging vlug op een ander onderwerp over en opperde:
"Laten we ons helemaal uitkleden."
We stommelden weer naar de slaapkamer. Sanne kwam op handen en knieën voor me op het bed staan.
"Niet in me poeperd," waarschuwde ze. De rossige trut puilde als een rijpe vrucht van achteren tussen haar dijen uit. Ik zag een wolkje wit sperma opwellen in de mollige schaamspleet. Met een zuigende plop schoot mijn pik naar binnen. Sanne kwam klaar, sissend als een lekke snelkookpan. Het was haast lachwekkend zo vlot als die meid telkens klaarkwam. Veel eer kon je als man niet met haar inleggen! Zelf wilde ik er liever wat langer van genieten. Steeds als ik dreigde te gaan spuiten, hield ik even stil, regelde mijn ademhaling en wachtte tot de aandrang was weggeëbd. Sanne kreunde belust onder mijn diepe, lange stoten. Haar verbluffend mooie schrans-kont fungeerde in dit standje als zacht verend stootkussen. Zweet glinsterde op haar schouders en rug en ik kon haar memmen tegen elkaar horen slaan op het ritme van mijn gepomp. Uit haar kut kwamen vochtige geluiden, een zuigend geslobber, alsof ik door de modder waadde.
"Stop es," zei Sanne na een paar minuten. Ik hield op met neuken. Ze begon wederom met haar kutspieren te werken. Het voelde zo mogelijk nog lekkerder dan toen ze op haar rug had gelegen. Blijkbaar had ze zo, met naar achteren gekanteld bekken, meer grip op datgene wat er in haar zat.
"Ga door, ga door," spoorde ik haar schor van geilheid aan. Ik kon mijn heupen nauwelijks stilhouden, zo groot was de neiging om me als een beest in haar leeg te stoten, maar ik wist me te beheersen. Het genot rekte zich alsof het van elastiek was. Mijn zaad kwam tergend langzaam, maar het kwam. Al van heel ver voelde ik het omhoog kriebelen. En nog steeds hield ik mijn pik onbeweeglijk in haar. Grommend van inspanning, haar hoofd omlaag hangend tussen haar armen, bracht ze me tot ontlading. Het was of er een gloeiende draad door mijn pisbuis naar buiten getrokken werd. Bedwelmd haast tuimelde ik van haar af. Ik trok haar over me heen, nam haar in mijn armen.
"Je hebt echt een heerlijke, gespierde vagina," feliciteerde ik. Het compliment was oprecht gemeend.
"wat jij doet, dat wordt Vadavaka genoemd." Haar glazige blik voorspelde niet veel goeds.
"in de Kama Sutra," verduidelijkte ik.
"In de watte?" Op hoogdravende toon doceerde ik:
"Wanneer je minnares je penis omklemt en melkt met haar vagina, zoals een merrie een dekhengst vasthoudt, dan heet dat Vadavaka, de Truc van de Merrie." Sanne gniffelde, stapte, een hand tussen haar benen drukkend, van het bed en nam een tissue van het nachtkastje. Terwijl ze zich afveegde, zei ze:
"O, nou, bij mij heet dat kutjeknijpe, hoor, en ik vin het gewoon leuk om een man te late spuite op die manier. Na me bevalling, de vroedvrouw zei, goed oefene, Sanne, om weer net zo nauw te worden voor je vent: elke dag een paar honderd keer knijpe minstens. Ik ben nu sterker van ondere zelfs als voor me zwangerschap." Ze pakte een droge onderbroek uit de kast, trok die aan en veegde de vuile met haar voet onder het bed. Ze keek op de wekker.
"Ik mot nog boodschappe doen. Hé, ken jij niet effe op Kevin passe? Hij legt nou toch te pitte!" O nee, dat niet! Ik mompelde een of ander slap smoesje, dat ik hoognodig nog zus of zo moest, mijn fiets naar de fietsenmaker brengen en een telefoontje plegen met Amerika. Bijzonder teleurgesteld leek ze niet. Het soort kerels waarmee zij in bed belandde, had waarschijnlijk nooit veel zin om voor babysit te spelen.
"Eve goeie vriende, Mickie." zei ze mat, hijsend aan haar legging. Het textiel sloot zich als van ouds rond billen en dijen. Razendsnel kleedde ik me aan. Met een vermoeid gebaar streek Sanne haar haren naar achteren. Ik kwam voor haar staan en legde een gestrekte vinger tegen de zich duidelijk in de strakke stof aftekenende spleet.
"Vin je 't vies dat je me snee erin ken zien?" vroeg ze schalks.
"Vies is lekker," zei ik. Sanne giechelde puberaal.
"Je mag nog wel eens langskomme."
"Doe ik," beloofde ik. Best mogelijk dat ik me nog aan die belofte zou houden ook: tenslotte had ik tweemaal heerlijk mijn kwakje geloosd en het was goedkoper dan naar de hoeren gaan!
"Maar niet in het weekend, hoor, want dan heb ik me vriend al hier." Vluchtig kuste ik haar op haar lippen.
"Niet in het weekend. En bedankt voor nu, bedankt…" Op een holletje liep ik de kamer door, het portaal in, de trap af, de voordeur uit, de straat op, de vrijheid tegemoet.