Pearl. Deel 1. Onderdanig en vernederd



Pearl zat op haar kamer en huilde. Een dienstmeisje probeerde haar haar in model te krijgen, en zei bezorgd:
- Juffrouw, straks ziet u er prachtig uit in uw nieuwe japon en met uw prachtige kapsel met alle pareltjes erin. Maar uw neus en ogen zullen rood zijn; en dat nog wel op uw eigen trouwdag!
Zogauw Pearl het woord trouwdag hoorde, begon ze nog veel harder te huilen.
- Trouwen? Ik wil helemaal niet trouwen. Ik weet niet eens met wie ik ga trouwen. Ik word gewoon uitgehuwelijkt aan de hoogste bieder, omdat mijn moeder zo in financiele nood zit sinds papá is overleden... Nu snikte ze nóg harder.
- Ik ken die hele Lord Carrington helemaal niet. En ik ben nog nooit op Carrington House geweest; ik ken daar niemand. En nu moet ik daar gaan wonen!
Ze kwam niet tot bedaren.
Haar vaste kamenierster kwam nu naar haar toe.
- Lady Pearl, laat mij uw gezicht wassen met koud water. Het is tijd om u te kleden. U kunt straks niet meer zo huilen met uw keurslijfje aan, dan krijgt u geen lucht meer! Ze depte Pearls gezicht met koud water in een poging het meisje te kalmeren.

Pearl was een paar weken geleden achttien geworden. Een respectabele huwbare leeftijd, zoals dat werd genoemd. Met zestien was je huwbaar, boven de twintig begon je al een oude vrijster te worden. Haar moeder had het verzoek van Lord Carrington dan ook niet willen afwijzen; zo'n gunstig bod kreeg ze waarschijnlijk nooit meer! Het verzekerde Pearl van een zorgeloze toekomst in een prachtig landhuis; en haar eigen financiele problemen waren met zo'n financieel draagkrachtige schoonzoon natuurlijk meteen van de baan.

Pearl kleedde zich ondertussen aan. Ze voelde zich doodsbang. Ze wist dat er een huwelijksnacht op de bruiloft volgde, maar had geen idee wat ze daarvan kon verwachten. Ze was nog nooit met een man alleen geweest, zonder chapperone erbij - behalve de paar keer dat ze een praatje had gemaakt met Robbert, de zoon van de nieuwe tuinman, als ze hem in de moestuin tegenkwam. Ze wist totaal niet wat de huwelijkse staat in zou houden. Bovendien kende ze Lord Carrington totaal niet. Ze had hem een aantal keer vanuit de verte gezien, op bals en adellijke feestjes. Het was een lange man met donker haar en een scherp gezicht. Ze had toen al gemerkt dat hij lange tijd naar haar had gekeken. Ze had geen idee waarom hij met haar wilde trouwen.

Ze wist van zichzelf niet half hoe mooi ze was om te zien. Zeer slank, met blond haar en helderblauwe ogen. Haar borsten waren vol en werden prachtig bol omhoog gedrukt onder haar laag uitgesneden baljurken. Haar huid was heel licht en haar gezicht jong meisjesachtig. Ze wist niet hoe verlegen en naief ze overkwam. Onschuldig en onwetend van wat er in de wereld te koop was. En ze wist niet hoe Carrington per se een meisje wilde dat volledig afhankelijk van hem was, en hem niet kon verlaten: door de financiele nood zou ze niet naar haar familie terug kunnen keren als ze eenmaal waren getrouwd.

Tijdens de huwelijksceremonie zag Pearl Lord Carrington voor het eerst van dichtbij. Ze moesten elkaars hand vasthouden en hij hield haar stevig vast. Zij beloofde dat ze haar echtgenoot trouw zou zijn, dat ze al haar plichten tegenover hem zou vervullen en hem gehoorzaam zou zijn. Hij beloofde dat het haar aan niets zou ontbreken, in ziekte en gezondheid, en dat hij haar zou leiden als het een echtgenoot betaamd. Het huwelijk werd ingezegend en na een feestelijke receptie nam hij haar mee naar Carrington House, dat op een dagafstand rijden lag. Pearl woonde in een landhuis een eindje onder Londen, Carrington House lag juist een eind ten noorden van Londen.

Pearl nam huilend afscheid van haar moeder. De dag ervoor had ze al uitgebreid afscheid genomen van haar kamenierster, haar vaste dienstmeisjes, de kokkin, de butler en van de tuinman en zijn zoon Robbert. Carrington had niet gewild dat ze haar eigen, vertrouwde personeel zou meenemen. Hij had genoeg kamermeisjes en dienstmeisjes op Carrington House, had hij gezegd.

In de koets zat tijdens de reis ook een vriend van Lord Carrington, Lord Pyrin, en ze spraken samen over de beurs en politieke zaken, en weinig met haar. De volgende middag bereikten ze Carrington House.

Pearl had een eigen vertrek, waar een badkamer aan grensde waar een bad voor haar klaarstond. Aan de andere kant zat een deur naar hun gezamelijke slaapkamer. Aan de andere kant van de slaapkamer was dan het persoonlijke vertrek van Lord Carrington en dat had ook weer een eigen badkamer. Al haar spullen werden naar binnen gebracht en ze knapte zich uitgebreid op. Om vier uur zouden ze theedrinken in de salon.

Toen Pearl de salon binnenkwam, zaten Lord Carrington en Lord Pyrin al in de fauteuils. Ze zaten ontspannen sigaren te roken en het weekjournaal te lezen. Pearl kwam had een eenvoudige japon aangetrokken en haar haar opgestoken. Ze was vreselijk nerveus. Ze liep naar Lord Carrington toe en hij keek op uit zijn journaal.
- Lieve, zei hij, heb je je helemaal omgekleed?
- Ja, zei ze aarzelend, na zo'n lange reis...
- Ik wil graag dat je me als een lieve echtgenote bedient met de thee, in vol ornaat.
Ze keek hem niet begrijpend aan.
- Kleed je uit, vrouwtje van me. Doe niet net of je niet begrijpt wat ik bedoel. Je zult toch wel een heel klein beetje weten hoe het huwelijkse leven in elkaar steekt?
Haar wangen kleurde rood. Bedoelde hij dat ze zich helemaal uit moest kleden, hier, in de salon? Ze was nog nooit alleen in het bijzijn van twee mannen geweest en niemand had haar ooit naakt gezien dan alleeen haar vaste kamenierster...
Toen ze aarzelde en geen aanstalte maakte om haar kleren uit te trekken, stond Lord Carrington op.
- Ik help je wel een beetje, zei hij op vriendelijke toon, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Je moet natuurlijk nog een beetje wennen, dat begrijp ik wel.
Lord Pyrin deed alsof hij, onaangedaan, rustig in zijn weekjournaal door bleef bladeren, maar hield Pearl ondertussen goed in de gaten. Hij zag haar verwarring en angst en schaamte en het wond hem evenzeer op als Lord Carrington, want hij wist dat zijn vriend hier vreselijk op geilde.

Ze begon haar kleren uit te trekken, en hij hielp haar rustig alles los te maken, tot ze helemaal naakt voor hun stond. Ze moest alleen haar rode schoentjes aanhouden, die smalle punten van voren hadden, hoge hakken en een bandje om haar enkels.

Toen ze aldus naakt naar de zithoek bij de haard liep, kwam de butler binnen met de thee. Pearl probeerde zich om te draaien en schaamde zich vreselijk. Hij deed echter alsof hij niets bijzonders was en zette de thee voor hen klaar.
- Alles naar wens, Lord Carrington, Lady Carrington?
Hij keek hen beide aan. Pearl hield haar hoofd afgewend en zei niets.
- Prima, dank je Henry, antwoordde Lord Carrington.
De butler ging weer weg.

- Schenk nu eens een kop thee voor ons in, lieve. Daar zijn we wel aan toe na zo'n lange reis. Ze moest nu wel heen en weer lopen door de salon. Haar mooie volle borsten wiegden bij elke stap en ze moest voorover buigen om het kopje thee bij Lord Pyrin neer te zetten.
- Dank u, Lady Carrington.
- Alstublieft, Lord Pyrin. Haar wangen gloeiden rood van schaamte.
Ze mocht zelf op een voetenbankje gaan zitten en ze dronk daar haar thee met haar armen zo veel mogelijk voor haar borsten.

Even later werd er geklopt en een dienstmeisje deed de deur van de salon open.
- Er is een brief bezorgd, Mylord, Mylady, zei ze.
- Lieve, neem het even aan, wil je?
Pearl moest naakt naar het meisje lopen en de brief in ontvangst nemen.
Met een klein knikje door haar knieen gaf het meisje het aan haar, en deed zonder verblikken of verblozen de deur weer dicht.
Pearl gaf de brief aan haar echtgenoot.
- Vrouwtje, kom hier even bij mij zitten, vroeg hij. Hij liet haar voor zijn fauteuil op de grond knielen.
- Ja, en leun nu naar voren, op je armen, zo ja. He, heerlijk, kan ik even onderuit zakken.
Ze zat geknield op haar armen en knieen voor hem, haar hoofd naar beneden gebogen, en hij legde zijn benen languit op haar rug. Ontspannen las hij de brief. Hij bromde goedkeurend.
- Hmmmmm, dat beloofd een fijne avond te worden, zei hij genietend.

- Ik moet er vandoor, amice, zei Lord Pyrin. Hij stond op.
- Fijn dat ik kon meerijden, en dank voor de thee. En... een fijne avond natuurlijk nog!, zei hij met een lachje.
Met een knikje van z'n hoofd zei hij:
- Tot later Carrington, Lady Carrington...
- Tot gauw, Pyrin, antwoordde Lord Carrington.
Pearl wist niet wat ze moest doen. Ze lag naakt op haar knieen, met de benen van haar echtgenoot op haar rug. Ze besefte dat Lord Pyrin vanuit zijn positie een goed uitzicht had op haar billen en het meest intieme plekje van haar lichaam dat daaronder uitstak. Ze voelde zich totaal vernederd. Ze durfde niets terug te zeggen en hoorde hem de kamer uitlopen. Ze begon te huilen.

Lord Carrington vouwde de brief op en stond op.
- Ik zal een hapje eten laten komen, besloot hij. Nee, lieve, blijf stil liggen tot ik het zeg. Wat ben je toch een baby. Je hebt nog een hoop te leren. Ben je al vergeten dat je me gistermiddag gehoorzaamheid hebt beloofd als mijn echtgenote? Wacht dus rustig tot ik zeg dat je op mag staan. Ik pak even een pareo voor je.
Hij kwam voor haar staan met een goudkleurige, zijden doek in zijn handen.
- Kom nu maar staan, vrouwtje van me. Wikkel deze pareo maar om je heen, dan eten we samen een hapje hier in de salon.

De doek was zeer doorschijnend, maar Pearl was toch blij dat ze zich eindelijk weer een beetje mocht bedekken. Ze moest op zijn schoot komen zitten terwijl ze wat aten.
- Wat ben je toch nog een onwetend en onschuldig meisje..., zuchtte Carrington. Hij liet zijn vinger langs haar kaaklijn en hals glijden, verder naar beneden, naar haar borst. Nog nooit had iemand haar daar aangeraakt. Haar tepel werd hard en ze sidderde. Hij duwde haar kin omhoog zodat ze hem aan moest kijken.
- Vannacht is onze huwelijksnacht, zei hij rustig. Dan zal ik je gaan ontmaagden. Dat zal een beetje pijn doen, maar ik vind het heel fijn om vrouwen te zien kronkelen en schreeuwen van pijn... Laat het maar rustig over je heen komen, vanavond. Weest een lief en gehoorzaam vrouwtje voor mij. Om tien uur komen de gasten die ik had uitgenodigd, goede vrienden van mij. Je kunt nu het beste nog even drie of vier uurtjes gaan slapen, want het zal een lange nacht worden.

Ze deed zoals ze had gezegd en ging in bed liggen. Maar de spanning bouwde zich meer en meer op in haar lichaam.



Tegen tien uur kwam Lord Carrington haar halen in de slaapkamer. Nadat Pearl zich had opgefrist in de badkamer, moest ze haar haar weer netjes opsteken. Hij liet haar een zwart keurslijfje aantrekken. Hij trok de veters op haar rug zo strak, dat hij met zijn handen haar middel bijna kon omvatten. Het lijfje duwde haar borsten hoog op, maar bedekte ze niet. Haar tepels stonden mooi vooruit boven het zwarte lijfje.
Carrington nam nu een doosje met schmink, een dikke, vette rode creme. Hij smeerde dat nauwkeurig over haar tepeltjes, zodat ze een vuurrode kleur kregen. Pearl sidderde onder zijn behandeling. Daarna moest ze op bed gaan liggen. Hij legde nu zijn vingers op haar intieme plekje tussen haar benen - daar was ze nog nooit eerder door iemand aangeraakt! Ook daar smeerde hij de rode creme netjes over heen, in een dikke laag, zodat haar lipjes mooi rood tusssen de binnenkant van haar dijen staken.
Hij pakte nu een kristallen parfumverstuiver, en stoof wat parfum over haar intieme plekje. Het prikte een beetje en Pearl huiverde. Ze moest nu haar hoge rode schoentjes weer aandoen.
- Zo, zei Carrington, je bent klaar om onze gasten te ontvangen.

In de salon wachtten twee heren. Ze hadden beide al een glaasje rode port in hun hand. Pearl moest naar ze toe lopen in haar strakke zwarte lijfje die haar tieten zo tentoonstelde, met haar vuurrood ingesmeerde tepeltjes vooruit. Haar bosje schaamhaar stak onder het lijfje uit. Ze voelde hoe haar wangen rood kleurden.
- Pearl, zei Carrington, dit zijn graaf Stanwell en bisschop Perth.
De graaf was gekleed in een jaquet, net als Carrington, de bisschop droeg een creme-wit kerkelijk gewaad.
- Begroet ze op de eerbiedige wijze die ik je zojuist heb uitgelegd.
Pearl knielde voor ze neer, zoals Lord Carrington haar had geinstueerd, en kuste hun voeten. Daarna draaide ze zich om, waarbij ze geknield bleef zitten, om ze haar kontje en intieme delen aan te bieden zoals het een gastvrouw betaamd. Ze hadden zo uitzicht op haar kontgaatje en haar rode lipjes, met haar kutgaatje er tussen. Beide streelden haar en lieten hun vingers over haar lipjes glijden.
- Mooi meisje heb je inderdaad aan de haak geslagen, amice!, zei de graaf goedkeurend.
- Zo zedig en keurig opgevoed..., kreunde de bisschop. Niets heerlijker dan dat. En van adel, dus nog maagd...! Geef ons maar een mooie vertoning, Carrington!

Lord Carrington lachte.
- Ik kijk er al twee dagen naar uit om haar mooie, nauwe kutje binnen te kunnen gaat stoten. Ik zal dus niet veel langer wachten! Heren, schenk jezelf nog wat port bij, en ga er even lekker ontspannen bij zitten.
Hij leunde zelf tegen het dressoir en zei tegen Pearl:
- Kom naar me toegekropen op je mooie knietjes, meisje. En kom eens even onderdanig voor me zitten. Ach, wat ben je toch verlegen. Knoop nu eens lief mijn broek open, ja, zo. En haal m'n pik maar goed tevoorschijn! Dit heb je nog nooit gezien, he, een mannelijk apparaat? Hiermee ga ik je zo openstoten. En hoe groter mijn pik is, hoe meer pijn het doet voor jou. Nu is aan jou de taak om hem zo groot mogelijk te laten worden. Geef er maar eens een kusje op, ja... en dan nog wat langer... en nu je mondje goed opendoen, beweeg me je tong, ja, begin maar zachtjes te zuigen.... heel goed.... heerlijk....

Pearl begon nu op de halfgezwollen penis van Lord Carrington te zuigen - onder het toeziend ook van de graaf en de bisschop. Zij zaten rustig aan hun glaasje port te nippen en keken geamuseerd toe. Zo vernederd en opgelaten had ze zich nog nooit van haar leven gevoeld. Ze schaamde zich vreselijk voor haar blote borsten en billen - waarvan ze altijd had geleerd dat je die nooit en te nimmer mocht tonen. Je kutje was al helemaal verboden gebied, daar moest je zelf eigenlijk zo min mogelijk aanzitten, en erover spreken was compleet taboe. Ze kon niet geloven dat twee wildvreemde mannen haar daar zojuist hadden gestreeld.

Het huilen stond haar dan ook nader dan het lachen en ze deed haar best, in haar onervarenheid, om haar echtgenoot zo goed mogelijk te behagen. Ze voelde hoe zijn pik groeide en stijver werd en hoe hij verder in haar mondje probeerde te stoten. Ze likte hem en zoog zoveel ze kon, masseerde het topje van zijn pik met haar lippen, omdat ze merkte dat hij dan vol genot kreunde. Toen de pik van Carrington op volle grootte was gekomen en hard en stijf vooruit stond, zei hij:
- Nu zal ik je de mijne maken, liefste, en ons huwelijk bezegelen.
Pearl moest nu op haar rug op het dressoir gaan liggen. Hij schoof haar naar zich toe, zodat haar kont over de rand van het kastje stak. Nu kwamen de beide heren in actie. Zonder iets te zeggen liepen ze allebei naar haar toe en gingen beide aan een kant staan. Ze pakten allebei stevig een been vast en trokken die flink omhoog en opzij.
Pearl voelde hun handen om haar knieen, bovenbenen, binnenkant van haar dijen. Ze lag open en bloot uiteengerekt en schaamde zich vreselijk. Lord Carrington stond voor haar met zijn pik vol in de aanslag.

Hij duwde zijn stijve, harde penis tegen haar zachte, intieme plekje aan. Ze voelde vol afschuw dat haar gaatje slijmerig en glibberig aanvoelde, maar Carrington scheen het alleen maar lekker te vinden. Hij greep haar heupen stevig vast en begon genietend bij haar binnen te dringen. Ze slaakte hoge gilletjes van angst en pijn toen ze voelde hoe hij haar kleine kutgaatje openduwde. Met een paar korte, kleine stootjes zat zijn gezwollen eikel in haar strakke gaatje.
Nu stootte hij met meer kracht verder, geil, verlangend om haar open te stootten, diep te nemen. Hij voelde haar strakheid en haar geil. Met elke stoot duwde hij wat dieper in haar, duwde zijn harde pik haar kleine gaatje wat verder open. Haar strakke en glibberige kutje masseerde hem met ongelooflijke intensiteit.

Hij wilde dieper doorstoten, maar voelde haar weerstand, het nauwe plekje diep in haar holletje. Daar moest hij doorheen, wist hij, en zijn geilheid liep nog veel verder op. De graaf en de bisschop merkten dat hij haar krapste plekje had bereikt, en trokken instinctief haar benen nog verder uit elkaar. Carrington klauwde zich in het zachte vlees van haar heupen en trok haar naar zich toe - hij kreunde van het nauw-omsluitende gevoel rond zijn eikel, beukte er naar toe, met kracht, hoorde haar jammeren, stootte diep door, er doorheen - en begon haar nu in lange, diepe stoten te nemen. Hij gromde diep en zijn ballen leken wel samen te trekken. Hij neukte het geile meisje dat in haar strakke korsetje met haar schuddende tieten en rode tepels voor hem lag, lekker in haar maagelijke kutje. Hij voelde zijn orgasme opkomen en ramde nog een paar keer diep in het nauwe gangetje, hij hoorde haar jammeren, gillen, hij stootte diep door en kwam - hij spoot zich in haar leeg, grommend, zacht doorbewegend tot hij de laatste stralen had uitgestoten. Hij liet zijn hoofd achterover vallen en ademde diep, nakreunend van genot.

Hij trok zijn verslappende pik uit haar terug en zei:
- Wie schenkt mij een port in!
De fles ging rond en ze besteedden geen aandacht aan Pearl, die van het dressoir afgleed, en het warme geil uit haar kutje voelde stromen. Ze kneep haar benen bij elkaar. Het voelde alsof ze volledig was uitgerekt tussen haar benen. Ze leunde zwaar tegen het kastje aan.

Maar veel rust kreeg ze niet. Want zogauw de glazen leeg waren, trok Carrington haar weer omhoog, depte haar kruisje een beetje droog en zei:
- Je bent nog zo vreselijk onervaren, liefje. Maar als gastvrouw en vrouw des huizes zul je moeten leren je gasten te vermaken. Boven hebben we daarom nog onze avondsalon en we zullen je een beetje inwijden in ons tijdverdrijf en onze pleziertjes.

Ze gingen met z'n vieren naar boven, naar de salon: Lord Carrington, graaf Stanwell, bisschop Perth en Pearl. De salon zat op slot, en Carrington deed hem ook weer zorgvuldig op slot nadat ze waren binnengegaan. Pearl wist niet wat ze zag. Het was een grote ruimte waar apparaten stonden als ze nog nooit had gezien, maar die een beetje op middeleeuwse martelwerktuigen leken. Overal zag ze ijzeren kettingen en langs de achterwand stond een rijtje met verschillende soorten zwepen opgesteld.

Maar het meest schrok ze van de twee vrouwen in de salon. Carrington wees ernaar met een vluchtig gebaar en zei:
- Het meisje dat daar achteraan ligt is Elaine, de dochter van graaf Stanwell. En hiervoor staat Elizabeth, het nichtje van bisschop Perth. Althans, ze staat bekend als zijn 'nichtje', maar insiders weten wel beter! Hij grinnikte.
- Hij heeft haar zelf door zijn huishoudster op de wereld laten zetten.... Maar laten we het maar op een nichtje houden, we zijn immers in beschaafd gezelschap...!

De meisjes waren ongeveer van Pearls leeftijd, of misschien nog ietsjes jonger. De meisjes zeiden niets en bleven onderdanig liggen en staan. Ze konden ook niet veel anders, want ze waren beide stevig vastgebonden.

Elizabeth stond in het midden van de ruimte aan een paal. Ze had een doorzichtig strak kanten lijfje aan, hoge strakke zwarte leren laarzen; en haar tepels en kutlipjes waren hardrood geschminkt, net als die van Pearl. Haar enkels en knieen waren strak tegen de paal gebonden. Ter hoogte van haar middel, kwam er echter een staaf uit de paal naar voren gestoken, die haar heupen goed vooruit duwde. Haar handen waren achter de paal bij elkaar gebonden en om haar nek zat een riempje, dat ook weer strak aan de paal vast zat. De laarzen hadden hoge hakken. Ze stond in een uiterst ongemakkelijke houding en moest dat blijkbaar al meer dan een uur noodgedwongen zo volhouden.

Elaine leek er nog slechter aan toe. Ze lag bij de achterwand op een soort tafel. Ze lag op haar rug en haar hals en bovenarmen waren strak aan de tafel gebonden. Ze lag met haar benen hoog opgetrokken. Ook om haar enkels zaten leren banden. Die zaten met een kettinkje strak vast aan ringetjes die in haar tepels zaten. Ze moest haar benen dus zeer hoog blijven optrekken, om de druk op haar tepels niet te hoog te laten worden. Ze kon met haar handen net een beetje bij het begin van haar bovenbenen komen, om ze een beetje te steunen.
Haar billen en kutje lagen zo helemaal zichtbaar en open. Over haar billen en bovenbenen liepen echter een flink aantal rode striemen. Ze was duidelijk flink met een zweep bewerkt, nadat ze zo was vastgelegd. De zweep had haar billen en bovenbenen goed geraakt, maar vast ook de gevoelige plekjes die daar tussenin lagen...

Tot haar intense schok zag Pearl niet alleen ringetjes door de tepels van Elaine, maar ook een heel rijtje in haar beide kutlipjes. Ze begon langzaam te beseffen dat haar vader, graaf Stanwell, een wrede man moest zijn.

- Goed, zei Carrington, het volgende hadden wij voor mijn kersverse bruidje bedacht.

Pearl moest nu tegen de wand van een grote kooi gaan staan. Ze kreeg leren banden strak om haar enkels en polsen gegespt. Haar enkels werden daarna met een ketting aan de kooi vastgemaakt. Bovenop de kooi zat een soort takelmechanisme en tussen haar benen, vlak onder haar kutje, een uitstekend ijzeren staafje. Pearl kreeg nu klemmetjes op haar kutlipjes gezet, aan beide kanten twee. Dat ontlokte haar al een schreeuw van pijn. Terwijl ze nog op hoge toon kreunde, werd er een kettinkje aan de ene kant vastgemaakt, onder het staafje doorgehaald, en aan de andere kant ook vastgemaakt, zo dat het kettinkje goed strak stond.
Nu werden haar polsen strak samengebonden en aan een ketting gebonden die aan het takelmechanisme zat, dat bovenop de kooi stond. Langzaam werd ze omhoog getakeld. Daarbij kwam ze niet alleen op haar tenen te staan, maar werden haar kutlipjes door de kettinkjes aan de klemmetjes vreselijk naar beneden uitgetrokken.

Pearl begon te kermen en te jammeren van pijn.
- Mag ik zo vrij zijn, amice, vroeg de bisschop aan Carrington.
- Natuurlijk, mijn waarde!, zei Carrington vriendelijk en maakte een uitnodigend gebaar richting het vastgebonden, uitgerekte en naakte lichaam van Pearl.
Dit was een van de kleine genoegens van de bisschop. Hij was geen mens van zwepen, zoals de graaf, maar van jonge meisjes kon hij niet afblijven. Hij knielde voor Pearl neer, zijn gezicht in grote geilheid voor haar uitgerekte, pijnlijke lipjes, en begon zijn lippen er langs te strelen en haar te likken met zijn tong. De rode creme die Carrington er op had gesmeerd, had blijkbaar een lekker kersensmaakje ofzo, want vergenoegd begon hij het er zorgvuldig af te likken en te sabbelen.
Haar lipjes waren uiterst gevoelig, voor pijn maar ook voor genot. Pearl kon haar gekreun niet onderdrukken, toen de pijnscheuten en een diepe geilheid tegelijk door haar heensloegen. Kreunend en hijgend hing zij aan haar omhooggetakelde armen, terwijl de bisschop zoog en likte, langs haar lipjes en ertussen, met zijn tong zoekend naar haar gevoeligste plekjes.

Ondertussen moest graaf Stanwell plassen. Hij klom op een opstapje, een soort tafel met een twee traptreden eraan, dat hij voor de vastgebonden Elizabeth had gezet.
- Doe je mond open, zei hij bars tegen de 'nicht' van de bisschop.
Ze deed het en hij richte zijn (zelfs in slappe toestand al) forse apparaat op haar geopende mondje. Een dikke straal kletterde haar mondje in, en ze deed haar best om al het vocht zo goed mogelijk op te vangen, door te slikken. Maar omdat ze zich in haar ongemakkelijke houding nauwelijks kon bewegen, liepen er ook straaltjes over haar borsten naar haar buik.
- Lik me goed af, beval hij tenslotte.
Ze deed het nauwkeurig. Ze was als de dood voor deze man. Haar vader, de bisschop, was voornamelijk pervers. Hij had er plezier in, het maakte hem geil, om met meisje van huwbare leeftijd te spelen, het liefst met jonge nonnetjes. Maar de graaf was een ander type. Hij hield van slaan en pijnigingen en was daar niet terughoudend in.

De drie mannen gingen nu in de zithoek van deze salon van het uitzicht genieten, een klein hapje eten, en ze trokken een mooie fles wijn open. De bisschop zei nu tegen de meisjes:
- Jullie krijgen nu toestemming om met elkaar te praten. Jullie moeten je aan elkaar voorstellen, en je levensverhaal vertellen, zodat jullie elkaar goed leren kennen. Elaine en Elizabeth kennen elkaar natuurlijk al, maar jullie zullen veel tijd met Pearl gaan doorbrengen. Zo vaak mogen jullie niet met elkaar praten, dus grijp de kans en benut de tijd goed. Jullie krijgen elk vijf minuten.

Pearl had, naast de vlammende pijn in haar kutje, nu al pijn in haar armen, en ze kon zich nauwelijk voorstellen hoe de andere meisjes eraan toe moesten zijn, die al langer dan een uur in hun vreselijke houdingen stonden. Vooral Elaine, met haar hoog opgetrokken benen, had het zwaar.
- Elizabeth, wil jij beginnen?, vroeg ze daarom.

- Dat is goed, zei Elizabeth. Ze proefde nog de smaak van urine in haar mond en was er misselijk van.
Ik ben inderdaad de dochter van bisschop Perth. Mijn moeder is zijn huishoudster, nog steeds. Mijn vader heeft het verhaal de wereld ingestuurd dat ik zijn nichtje ben en hij mijn voogd is. Ik ben zelf heel gelovig en op mijn veertiende in het klooster ingetreden. Na twee jaar mocht ik professie doen en werd ik non. Ik was toen zestien. Mijn vader kwam toen vragen of ik in het weekend bij hem mocht komen. Dat is zeer ongebruikelijk, maar omdat hij bisschop is stonden ze het toe - hoe ik ook bad en smeekte om geen toestemming te geven. Mijn vader had ondertussen vriendschap gesloten met Lord Carrington en graaf Stanwell, en ze hadden afgesproken om allemaal binnen twee jaar tijd een jong meisje van rond de achttien jaar in te brengen dat nog maagd was. Ik was dus zestien. De graaf bracht natuurlijk zijn dochter Elaine in, en Lord Carrington ging op zoek naar een echtgenote. Dat was vorig jaar. Ze hebben een verbond gesloten, dat wij allemaal beschikbaar moeten zijn voor hun alledrie. Dat is nu een jaar zo, en ik vind het afschuwelijk, omdat ik in het klooster een zeer vroom leven leidt. Ik wil graag kuis en zedig zijn, zoals de kloosterregels voorschrijven, maar elk weekend moet ik al hun fantasieen, vernederingen en martelingen ondergaan, voor hun genot.

Elaine nam het verhaal nu over. Ze moest steeds naar adem happen terwijl ze praatte, door haar ingespannen houding. Haar tepels werden ver uitgetrokken, ze had kramp in haar benen en ze had duidelijk veel pijn.
- Mijn vader nam me hier inderdaad een jaar geleden naartoe. Ik ben een jaartje ouder dan Elizabeth, ik was dus zeventien. Mijn vader is altijd al zeer sadistisch ingesteld geweest. Hij beleeft vreselijk veel plezier aan de pijn van een ander. Mijn twee zussen zijn al ouder, en al getrouwd; maar ook met hun echtgenoten heeft hij een contract gesloten dat hij recht op ze blijft houden en seksueel mag doen met ze wat hij wil. Hij geilt er vreselijk op als hij ons drieen tegelijk kan pijnigen en om de beurt kan neuken. Hij maalt er niet om of je schreeuwt of gilt, het kan hem niet schelen of je pijn lekker vindt of verafschuwt. Hij geeft je pijn zolang híj het lekker vindt, ongeacht je pijngrens. Het is een wrede man, Pearl, gehoorzaam hem zoveel je kan, zodat hij geen aanleiding heeft om je te straffen.

Daarna was het de beurt aan Pearl.
- Ik ben twee dagen geleden getrouwd met Lord Carrington, zei ze bedeesd. Ik weet helemaal niets van seks of mannen, en al helemaal niets van dit soort zaken als hier in deze salon gebeuren. Mijn vader is vorig jaar geleden overleden en mijn moeder was in grote financiele nood. Toen het huwelijksaanzoek van Carrington kwam, was ze in alle staten en heeft ze meteen ja gezegd. Al haar finaciele problemen waren natuurlijk voorbij. Ik had hem tot dan alleen eens uit de verte gezien op een bal, en begreep niet waarom hij juist met mij wilde trouwen. Ik geloof dat ik het nu een beetje beter begrijp. Ik voel me ontzettend bang, en onteerd en vies...
Ze begon te huilen.
- Ik dacht altijd dat een huwelijk een sprookje zou zijn, maar ik voel dat ik nu volkomen in de macht ben van mijn man. Hij kan met me doen wat ik wil. Ik schaam me voor hoe ik er steeds bij moet staan, en me moet laten zien aan iedereen, en ik voel me doodsbang bij de gedachte aan de komende jaren.....

Hun tijd was voorbij. De mannen kwamen nu weer naar ze toe, allemaal met een stijve. Ze waren er nu aan toe het meisje van hun keuze eens flink te gaan nemen. Lord Carrington wilde Elaine, precies zo vastgebonden als ze nu lag. Hij hoefde alleen maar voor haar wijd opengetrokken benen te gaan staan en hem erin te stoten. Bij elke schok, raakten de kettinkjes even slap en schoten ze dan weer strak aan, pijnlijk trekkend aan haar tepels. Carrington stootte geil door, terwijl zij schreeuwde.

Bisschop Perth wilde zich lekker af laten zuigen door Elizabeth. De tafel stond nog voor haar schandpaal en hij hoefde er alleen maar op te gaan staan en zich aan de paal vast te houden. Hij sloeg zijn gewaad uiteen en liet haar zijn geslacht lekker in haar mond nemen.

Graaf Stanwell kwam naar Pearl toegelopen. Hij stak zijn grote geslacht, dat hard vooruit stond, tussen haar uitgerekte lipjes. Hij duwde ze stevig om zijn volle pik heen en begon heen en weer te masseren. Pearl schreeuwde toen haar toch al tot het uiterste getergde lipjes zo ruw werden gebruikt. Ze voelde dat ze nog nat was van haar ontmaagding en de graaf gleed soepel en genietend heen en weer. Hij likte nu de rode creme van haar tepels af, likte en zoog, tot haar tepeltjes hoog en hard opstonden. Op dat moment pakte hij een klein zweepje, dat naast haar aan het traliewerk van de kooi hing en gaf een korte harde tik op haar beide tepels. Ze schreeuwde. Hij zoog en likte meteen haar tepels opnieuw, liet de pijn wegebben, kringelde met zijn tong om haar harde knopjes. En sloeg op nieuw, venijnig en hard. Deze afwisseling van pijn en genot herhaalde hij verschillende malen.

Kreunend en hijgend hing ze ondertussen tegen het traliewerk; al moest ze nog steeds noodgedwongen op haar tenen staan. Hij greep nu haar heupen, trok ze een beetje naar voren. Hij zorgde er zorgvuldig voor dat het kettinkje aan de klemmetjes goed rond het ijzeren staafje bleef zitten, zodat haar lipjes mooi uitgerekt bleven. Hij duwde zijn bovenbenen tegen de hare, zodat hij zich niet aan het uitstekende staafje zou bezeren, en drong haar kutje binnen met zijn dikke geslacht. Hij voelde hoe nauw ze nog steeds was, hoe gepijnigd ze onder hem samenkromp, hij voelde haar jonge lichaam onervaren en beschaamd onder zijn mannelijkheid. Hij stootte met lange halen zijn dikke lul bij haar naar binnen. Beukte flink door, genietend van haar kreunen en kreten. Hij zag de vurige striemen over haar tepeltjes lopen en voelde de languitgerekte lipjes langs zijn ballen strelen. Haar nauwe kutje masseerde zijn grote formaat tot het uiterste - en haar diep nemend kwam hij in haar klaar. Hij spoot de lange stoten sperma van zijn erectie diep in haar krappe gangetje. Hij bewoog tot hij zich helemaal leeg voelde. Langzaam liet hij zijn grote pik uit haar zakken.

Hij draaide zich van haar af, zonder nog naar haar te kijken, pakte zijn glas wijn en dronk het leeg.






Shenna





** ** **

Lees ook van Shenna:

(mrt. 2004)
- De screentest (categorie overig)
- Het kuuroord, deel 1-5 (categorie overig)
- Het droomeiland (categorie overig)
- Het Afrikaanse ritueel (categorie extreem)

(aug. 2005)
- Bij de Ashanti, deel 1-5 (categorie extreem)
- De ontvoering en verkrachting van Marissa en Tricia (categorie extreem)
- Het geheime seksleven van mijn vriend Cole (categorie extreem)
- Onderdanig nichtje (categorie extreem)
- Een vakantie om nooit te vergeten: Veerle en de sm-schilder (categorie extreem)
- Liz in sekstherapie (categorie overig)
- Pearl, deel 1-3 (categorie extreem)


** ** **