Gelukkig, ik werd losgemaakt, en was op tijd weer thuis, Daan, Priss, Brenda en Maartje zaten nog lekker buiten. Gauw even douchen, om alle vuiligheid van me af te spoelen, overal zat sperma, op mijn gezicht, buik rug, langzaam liep t tussen mijn billen over mijn bovenbenen. Mijn eerste voet stond net op de 1e tree, vanuit de tuin klonk, waar dacht jij naar toe te gaan, kom onmiddelijk hier! Volkomen murw door de vandaag doorstane ontberingen, kwam het niet in me op om te weigeren, en liep naar buiten.

Een luid gelach steeg op, toen ik buiten kwam, zie dat dan, t is een spermasletje, wat zullen we nog veel plezier aan hem hebben, begon Maartje, op je knieen worm, en luisteren.

Zoals je al begrepen hebt, ben je vanaf nu ons bezit, je doet alles wat door ons opgedragen word, om het voor jouw wat makkelijker te maken, hebben we je kamer al onderverhuurd, morgen komt er iemand anders in. Jouw kamer is vanaf nu de kelderkast. Je levert je bankpas bij ons in, je studiefinanciering, dat word allemaal voor je geregeld verder. Als je goed je best doet, ben je binnen 4 jaar afgestudeerd, je kunt gewoon naar college, en bent dan van ons af, maar deze 4 jaren, ben je onze huisslaaf. Je moet lid worden van ons dispuut, zodat we je ten alle tijden in de gaten kunnen houden. Verder zul je een kuisheidsgordel krijgen, zodat je niet meer met je zelf kan spelen. We hebben een kontrakt opgesteld, dat je hier vrijwillig mee akkoord gaat, teken dat maar even.

Op de tafel lagen een aantal A4tjes, die ik doorlas, mijn verontwaardiging werd steeds groter, dit konden ze echt niet van me verwachten, als ze dachten dat ik dit zou tekenen, waren ze kompleet van de wereld, en luidkeels deelde ik dit ook mee.Een luid gelach steeg weer op, meneer wil het op de harde manier, ook goed hoor, binnen 2 dagen teken je hoor, dus wees verstandig, en zet nu je handtekening.

Ja daag, dromen jullie maar lekker verder, dat doe ik ni... een hand werd om mijn keel geslagen, twee andere handen grepen mij bij mijn schouders, gingen onder mijn oksels door, en dwongen me op te staan. Ruw werd ik richting de tuinmuur gedrukt, 2 andere handen kwamen met een touw aanlopen, en daar stond ik weer ,machteloos voor ze. Een voet schopte tegen mijn enkels, zo beduidend dat ze wijd uit elkaar moesten, ook deze werden aan de haken vastgezet, met een bajonethaak.

Ze vroeg het nog eens, wil je nu tekenen, nog vrijwillig, of over 5 minuten, terwijl je er om smeekt? Reken er maar niet op, begon ik, ineens werd alle adem uit me geperst, toen een knie vol in mijn ballen kwam, en nog een. Een luid geschreeuw, gesmeek, niet doen auw, stop, genade, auw, auw, maar ze gingen door. Ook die lieve Brenda, met haar laarsjes schopte ze me vol in mijn ballen.

Altublieft, stop, ik zal alles tekenen wat jullie willen, nog een trap, met de vraag , weet je het zeker? Ja Maartje, Nog een trap, hoe spreek je me aan, Ja mevrouw, nog een trap, en helemaal vrijwilig wormpje?

Dit was het moment dat ik verslagen was, ik vroeg om een pen, maar het ergste zou nu nog komen, ze wilden het kompleet rechtsgeldig hebben, hoe zat beter kunnen dan met een spoortje dna erin? Een naald werd door mijn tepel geduwd, een dun spoortje bloed, 1 hand werd losgemaakt, met rood stond daar dan mijn handtekening.

Aan alle kanten had ik inmiddels pijn, maar gelukkig, voor vandaag was het voorbij, ik mocht naar mijn nieuwe verblijf toe, ,niet echt geriefelijk, maar toch nog een paar uurtjes kunnen slapen.

Rond een uur of 7 werd ik wakker, ik had geen idee van tijd meer, mijn horloge en sieraden waren afgenomen. Langzaam hoorde ik iedereen wakker worden, een toilet dat doorgetrokken werd, een douche die liep. Ik voelde me nog steeds smerig, het sperma van de voorgaande avond was opgedroogd, klevend op mijn gezicht, billen, rug.Mijn gedachten gingen terug naar wat ik getekend had, onder dwang weliswaar, dit zou toch nooit recgtsgeldig zijn? nee, tuurlijk niet, als ik zometeen boven mocht komen, zou ik ze dat zeker nog eens vertellen. Steeds meer geluid kwam er in huis, af en toe een lach, een radio braakte muziek uit, een koffiezetapparaat pruttelde, de gewone geluiden , uit een gewoon huis. Ik zat te tellen, te wachten tot ik weer naar boven mocht.. Gelukkig, de deur ging open, ik wilde opstaan, maar ineens vlogen er 2 sneetjes brood naar beneden, een fles water, het geluid van een deur die weer dicht sloeg, en nog een deur, ineens was het stil, muisstil.

De dag duurde lang, ik heb in me zelf zitten zingen, geneuried, geteld, door het kleine raampje zag ik dat het weer begon te schemeren, het werd donker, het werd nacht, en ook weer ochtend

Een sleutel, als je gedachten zo lang alleen zijn, denk je elk geluid te herkennen, draaide in het slot. Gelukkig, er was weer iemand thuis, een vrolijk gefluit, deuren die opengetrokken werden, ieder geluid was nu even welkom.

Een vrolijk gelach, en mijn deur ging open, de lamp die aanging verblinde me even, ik zag niet wie me aankeek, maar de woorden worm, maakten me weer op de wereld terug te komen. Het is echt waar, hoorde ik van boven komen. Kom is snel hier, wil je koffie?

Goh, even voelde ik me weer mens, tegenover me zat Kim, zo te zien een leuke spontane meid, en al snel begon ze te vertelen, wat een geluk ze had gehad, om nog een kamer te vinden, ze was benieuwd naar de andere bewoners, volgens het briefje op tafel waren ze een weekendje weg, maar er waren duidelijke afspraken gemaakt. Als ze zou zorgen , dat de overlast van ongedierte beperkt bleef, mocht ze er voor weinig huur komen wonen.