In de keuken hoorde ik inmiddels veel gelach, de krengen hadden hun hele dispuut meegenomen, voor een laatste afzakkertje. De deur van de kast ging open, en ik werd losgemaakt door Brenda, zo bedien ons maar, een luid hoongelach ging door de keuken, maar netjes vroeg ik iedereen wat ze wilden drinken. Daar zaten ze dan, allemaal voorzien van een consumptie,allemaal al behoorlijk aangeschoten. Onder de tafel jij worm, kwam de stem van Danielle, lik onze schoenen schoon, ondertussen ging ze door met vertellen, snappen jullie nou waarom jullie door de modder moesten lopen? Ja dag, zijn jullie nou helemaal ge, verder kwam ik niet, moet het weer op de moeilijke manier worm, ik verzeker je dat je ze ze allemaal schoonlikt, dus nu je laatste kans, likken of, Ik draaide me om , en wou weglopen.

Oke, jij je zin , worm, ging Danielle verder, met haar hand greep ze naar mijn nekvel. dwong me op deze manier op mijn knieen, ze had best wel veel kracht. He Priss,geef eens even dat rietje uit de klimplant aan. Zeg het maar als je er klaar voor bent, ging ze verder, wat bedoelde ze in godsnaam, maar de 1e tik op mijn billen , maakten me veel duidelijk, na 10 klappen stonden de tranen in mijn ogen, luidkeels vroeg ik om genade. Je weet hoe ik stop worm, je genade doet me niks, hard sloeg ze door, oke oke ik zal jullie voeten likken, nee worm zo gaat nu niet meer, je gaat er nu om smeken, of het mag, pas als ik een goedgemotiveerde vraag hoor stop ik met slaan! Weer voelde ik een striem op mijn billen komen, ik vroeg, mag ik alstublieft uw schoenen likken? Mhh alleen die van mij? was haar wedervraag, meteen een nieuwe tik uitdelend. Van jullie allemaal dan? opnieuw een tik, een striem, en waar om wil je dat dan worm? vroeg ze heel liefjes. Omdat ik voor jullie gemak ben , mevrouw, antwoorde ik .

Hehe, je snapt het eindelijk, nou onder de tafel dan, laat je tong zijn werk doen, en doe het goed, anders begin ik overnieuw! Daar zat ik dan, mijn tong die alle laarzen, gympies, naaldhakjes schoonlikte , voelde al snel smerig aan, kompleet vernederd was ik teruggebracht tot een schoenpoetsmachine.

Gelukkig, ze waren tevreden, en omdat het nu toch wel bedtijd was, werd ik weer de kelderkast ingeduwd, gelukkig niet vastgebonden, zo had ik nog iets bewegingsvrijheid, en kon toch nog wat slapen.

Om12 uur hoorde ik in de verte een kerkklok slaan, en ook weer wat geluid in de keuken, wat zou deze dag me brengen? Niet veel goeds, de deur ging open, Maartje riep me naar boven, ontbijt maken voor ons, en kwaliteit , anders zul je er van lusten. Snel 4 eitjes in de pan, croisantjes in de oven, netjes de tafel gedekt, koffie pruttelde, kaas , boter, vleeswaren, jam, niks vergeten, nee, volgens mij was alles goed, oh nee, verse jus d orange, snel een stuk of 6 sinaasappels uitgeperst, deze netjes in een karaf op tafel, nou, ze konden ontbijten. Ik ging zelf maar vast in de hoek zitten, handen in mijn nek, en afwachten maar. Een voor een kwamen ze de keuken binnen, lekker makkelijk gekleed in hun ochtendjassen, mij totaal negerend. Ze zagen er eigenlijk best wel lekker uit, jammer dat ze hun karakters zo tegen mij keerden. Ze zaten gelukkig wel te genieten van het ontbijt, misschien leverde mij dat wel een pluspunt op, en zou ook wat te eten krijgen, was door alles nl best wel hongerig geworden. Ineens hoorde ik een kwade stem, volgens mij was het Maartje, waar is in godsnaam de hagelslag, kan die worm nu nog niet eens een ontbijt op tafel zetten, ik hoorde haar stoel naar achter schuiven, kwaad kwam ze op me afgelopen, greep me bij mijn oor, trok me hieraan mee naar het keukenkastje, wees de hagelslag aan.

Luid articukelerend, hagelslag, hagelslag hagelslag, vergeet dat nooit weer he, me ondertussen 2 keer in mijn gezicht slaan.Sorry Maartje, ik zal het nooit weer verg..., nogmaals kwam haar hand op mijn wangen terecht, vergeten hoe je ons dient aan te spreken, stuk onbenul, we moeten je nog heel veel leren , maar dat vinden we wel leuk hoor.

Volgens mij was Danielle het grootste kreng, ik kon bijna niet geloven, dat ze vroeg, wil jij ook wat eten , worm? Graag mevrouw, ik heb best wel honger. Ze stond op, liep naar het aanrecht, en kwam met een diep bord terug, verkruimelde hier twee beschuiten in, zette het vervolgens in de hoek, ga je gang maar.

Snel kroop ik er naar toe, iets is beter dan niets, en zat zo als een hondje te eten. Is dat niet een beetje droog zo, vroeg ze op een hele lieve manier, Ik hoopte natuurlijk dat ik wat te drinken zou krijgen, iets van die heerlijke jus d orange die ik straks had uitgeperst. Nou, een soort jus werd het wel, vers uitgeperst ook nog, maar wel rechtstreeks uit Danielles lichaam, verwonderd keek ik toe, ze kwam wijdbeens boven het bord zitten, liet zo haar plas lopen, alsjeblieft worm, eet smakelijk. Dacht ze nou echt dat ik dat zou doen, ja, ze dacht het niet alleen, met haar hand greep ze me in mijn nek, duwde mijn gezicht in het bord, en nu slobberen worm, ik moest wel, anders zou ik verdrinken.

Je gaat nu de afwas doen, en vanmiddag ga je de tuin opruimen, we verwachten kwaliteit, zorg dat alle onkruid weg is, alle rommel ook, we willen vanavond buiten kunnen zitten, dus schiet op, vanavond hebben we je wat te vertellen.