Het was de tweede week van september...
Met school gingen we een keer om de twee weken voor twee uur zwemmen in het regionaal zwembad. We werden met een grote bus, waarin zo'n 100 plaatsen waren, naar het zwembad gebracht. Meestal een mix van verschillende klassen per graad. Aangekomen in het zwembad kleden we ons dan om in grote groepskleedkamers. Waarna we over de banen van het zwembad verdeeld werden en zwemopdrachten kregen. Dit jaar was dat anders, want de groepskleedkamers waren in onderhoud. We moesten dus gebruik maken van de kleine enkele kleedkamertjes, maar daarvoor waren er veel te weinig. Enkele meisjes hokten samen, maar voor velen van ons was het toch wel erg krap.
Ik, Seppe was veertien jaar en genoot telkens weer van het gaan zwemmen. Een aanleg voor sport en dus sportief gebouwd, maar ook op die manier sociaal, zodat ik wel goed in de groep lag. Ik was ongeveer 1m65 en had korte blonde haren. Die eerste zwemdag duurde het al een stuk langer voordat iedereen was omgekleed en we konden gaan zwemmen. Hierdoor viel het leukste, het opwarmend vrij spelen in het water al weg en moesten we meteen beginnen met oefeningen. Oefeningen voor vandaag waren: rugslag en onderwater zwemmen. Voor mij allemaal geen probleem. Daarom mocht ik, omdat ik toch alles al kon de zwakkere leerlingen die moeite hadden met deze oefeningen, helpen en ondersteunen waar nodig. Dat had ik voorgaande jaren ook mogen doen en vond ik leuk. Ik wilde later ook graag zelf sportleraar worden. Ditzelfde was geldend voor Ine, ook kortharig blond en een sportief gebouwd meisje uit mijn klas. Ik kreeg Maarten toegewezen, die ik vooral kende als een stille jongen. Hij zat niet bij me in de klas, maar in het eerste jaar. Ondanks hij jonger was, was Maarten een kop groter dan mij en had weinig sportieve aanleg. Hij had halflang zwart haar. Ik zag in de verte dat Ine, Beau kreeg toegewezen. Een leerlinge uit de andere klas. Zij was groot, mollig, had rossig haar en viel vooral op vanwege haar grote borstontwikkeling. Dat zal toen al wel een grote D geweest zijn. Waarmee ze dus best opviel.
We kregen met ons vieren een apart stuk van het grote zwembad toegewezen. Terwijl de zwemleerkrachten verder gingen met de andere leerlingen bij te werken. Ine stelde voor om eerst te drijven en daarna verder te oefenen op de rugslag. Een diepe teug lucht inademen en dan op de rug op het water gaan liggen. Dat lukte al niet goed. Daarom ondersteunde Ine Beau's nek en knieën en ik die van Maarten. Maarten zei niet veel, maar ik voelde wel dat hij me steeds doordringend aankeek. Ik zei dat hij moest proberen een plank van zichzelf te maken omdat zijn kruis telkens terug in het water zonk. Daarop liet ik zijn hoofd los en drukte ik zijn zitvlak omhoog. Maarten had dit blijkbaar totaal niet verwacht en ging met zijn hoofd onderwater. Op mijn beurt zag ik onverwacht een grote bobbel in zijn zwembroek. Het ging allemaal erg snel en Maarten kwam hoestend weer boven water. Ik excuseerde me en liet hem even bekomen. Ine had meer succes, Beau lag met lichte ondersteuning in Ine's armen, met gesloten ogen, te drijven. Ik vroeg of ik mocht overnemen. Intussen zou Ine nog eens met Maarten proberen. Beau ademde diep, hierdoor gingen haar borsten nog meer naar voren en leken ze nog groter. Ze had een oranje bikini met sterretjes. Met ongeveer dezelfde kleur haar vond ik dit niet zo mooi bij haar. Ik dacht hoe ze er zou uit zien met andere kleuren haar en bikini of zelfs zonder die bikini. Plots voelde ik mijn zwembroekje kleiner worden. Stiekem vond ik het wel spannend! In gedachte verzonken had ik niet gezien dat Beau haar ogen inmiddels open waren. Ondanks dat ze normaal grote flapuit was, zei ze niets. Ik ging er daarom maar vanuit dat ze niets in de gaten had.
Maarten was in een plankje veranderd en lag op Ine's armen te drijven. We zouden nu enkel de voeten vasthouden en een drijver in de nek leggen. Beau en Maarten konden dan de armbewegingen oefenen. Ine en ik deden het voor en daarna kwam ik weer bij Maarten. In eerste instantie ging alles goed. Ik gaf hem hiervoor een paar complimenten. Plots zag ik zijn kruis weer wegzakken in het water en besloot een drijver onder zijn zitvlak te steken. Ik oefende samen met hem op de juiste armtechnieken. Opeens voelde ik dat er met grote ogen naar me gekeken werd. Het was Ine die me met grote ogen aankeek en ongezien richting Maarten wenkte.. Toen zag ik het ook, Maartens piemel stond helemaal stijf en door de korte zwembroek was die helemaal omhoog getrokken en viel zijn balzak gedeeltelijk naar buiten. Ik reageerde meteen 'zo, dat was wel genoeg' en liet Maarten weer in het water zakken.
In de verte zagen we de eerste leerlingen al naar de kleedkamers gaan. Het was nog een half uur dus besloten we nog even te duiken. We maakten er een spel van; met duikbril onder elkaars benen door duiken waarna we steeds verder gingen staan. En eindigden met een wedstrijdje tussen mij en Ine. Het was leuk en er werd gelachen. Uiteindelijk hadden we zelfs zoveel bekijks dat leerlingen die wachten op een vrije kleedkamer weer het zwembad in kwamen. Maarten stond het verste en ik raakte zijn kruis per ongeluk met mijn hand. Onderwater zag ik dat Maartens piemel weer superstijf stond, hierdoor werd ik afgeleid en verloor ik de wedstrijd. De leerlingen snelden naar de kleedkamers die in een mum van tijd weer allemaal bezet waren. Ook de leerkracht gingen zich omkleden. En Beau en Ine ruimden snel de drijvers op. Normaal zou ik meelopen maar Maarten hield me tegen. 'Ik heb een probleempje, ik kan er niet uit' zei hij blozend met een veelzeggende blik. Ik glimlachte en zei; 'ja het zijn mooie meiden hé...' De kleedkamers zijn toch bezet, we blijven nog wel even. Samen keken we hoe ze langs de kant van het zwembad liepen. Opeens zei Maarten 'oke, het gaat wel weer'.
Door de vensters zagen we dat de bus aangereden kwam. De leerkracht was klaar en kwam verbaasd naar ons toe. 'We moeten nu echt wel gaan' zei hij. Maar we zijn nog niet aangekleed en nog nat' zei Ine. Daarop kregen we een grote handdoek en slippers. We moesten onze natte zwemkleding afgeven. En zo in ons blootje met enkel die handdoek om de bus op. Op school zouden we onze kleren krijgen en kunnen aankleden.