MEMORY’S

Iedere avond liep ik naar de brievenbus, om mijn dagelijkse post te versturen.

Ik had van mijn hobby mijn werk kunnen maken en vooral nu ik het geld ervoor niet meer echt nodig had, ging het me nog beter af ook.
Ik schrijf romannetjes over de liefde, avontuur en sciencefiction. Beleefd had ik genoeg, had de gehele wereld bereisd, had overal ook gewerkt en geleefd. Hier was ik meer per toeval terecht gekomen. De taal had ik vlug geleerd en met voldoende geld op zak is men overal welkom.
Ik vond een leuke flat en richtte die naar mijn smaak in. Eigenlijk eer een museum, over van alles, wat ik in de jaren had verzameld. Met mijn 34 jaar was ik nog altijd vrijgezel, wou dat eigenlijk ook blijven. Twee grote liefdes had ik gekend, maar was het lot me niet gunstig gestemd, om die te behouden. Anders had ik dan wel niets laten aanbranden, maar méér was er nooit van gekomen.

Even was ik nog in gedachten geweest, maar dan keek ik wakker en met grote ogen op de jonge vrouw, die net als ik, brieven in de bus wou steken. Het was onmogelijk.…! En doch, zij zag er precies uit als Ana, mijn tweede grote liefde. Drie maanden waren we gelukkig geweest en was zij dan plots verdwenen en niet meer te vinden!

Zij zag me kijken, of beter staren en keek zelfs ook, maar ik ving me, excuseerde me, zei, dat ze sprekend op iemand uit mijn verleden leek, ik daarom zo had gekeken. Zij lachte en meende dat ik ook op iemand leek, die ze dan wel niet persoonlijk kende, alleen van een foto. We lachten nu beiden, vonden dit te gek en vroeg zij aan mij, of ik met haar wou komen, konden we alles haarfijn uit de doeken doen, leek haar dat best leuk.

Zo liep ik met haar mee, om de hoek en dan naar vier hoog, waar zij een eenkamerflat bewoonde. Er stonden amper meubelen en lag een matras op de vloer als bed. Zij excuseerde zich voor alles, vertelde dan, net een half jaar hier te zijn en moest nog veel sparen, om alles te kunnen kopen, wat de mensen hier gewoon vonden. Ze stelde zich dan voor als Mischa en ik me als Michael en moesten we weer lachen. Ze nodigde me op de stoel te gaan zitten en kraamde in de kast, reikte me dan een pasfoto aan. Ik herkende de jongen meteen, mezelf, met veertien. Toen was ik nog thuis geweest, had de foto laten maken voor mijn paspoort. Mischa keek naar mij en ik naar haar en ik vroeg, of haar moeder Ana heette? Ze knikte alleen met haar hoofd en hokte zich dan op haar matras.

Mischa vroeg me alles over Ana te vertellen en hoorde ik erna, dat Ana’s tante toen een einde aan onze relatie had gemaakt en met Ana terug naar Slovenië was gereden.
Dat adres had ik niet, kende alleen de naam van haar dorp. Ana had wel getracht te schrijven, maar de postbode had haar brieven teruggehouden en aan haar tante gegeven.

Zij, Mischa groeide ondertussen in Ana´s buik en toen men het zag, was het te laat. Zo kreeg Ana Mischa en mocht haar houden. Met achttien trok Ana naar de grote stad, werkte in een ziekenhuis en was haar een lieve moeder. Sinds Mischa kon denken, hoorde ze over mij en onze liefde.
Toen Mischa zestien werd, kwam Ana bij een ongeluk om het leven. Mischa leerde voor verpleegster en dan ging ze op zoek naar mij. Ze wist van Ana mijn geboorteplaats en vond mijn familie, hoorde over mij, van toen en dat zij alleen via kennissen wisten, dat ik nu ergens in Nederland zat. Mischa had hier eerst eens werk moeten vinden, de taal leren en nu had het lot ons vanzelf samengebracht. Ze stond op, pakte uit de kast een fotoalbum, kwam naast me staan en bekeken we het samen.

Eerst kwam Ana, van Baby tot haar dood en dan Mischa van Baby tot haar zestiende. Mischa wees op een foto, waar ze trots haar blote borstjes en poesje toonde, meende, dat Ana haar had verteld, dat ik op mijn linker dijbeen en schaamheuvel net zulk maal had, als Mischa. Ze had gelijk en opende ik mijn broek en liet het haar zien. Mischa tilde haar rok op, droeg geen slip en zag ik de draak, zoals ik het altijd noemde. Ze liet haar mooie vaste ronde borsten ook gelijk zien, waren die als van haar moeder en met net zo grote, haast zwarte tepels. Ik moest slikken, kwam toch de herinnering boven. Ik stond op en trok haar in mijn armen en Mischa drukte zich aan me. Teder zoende en aaide ik dan haar gezicht en zij aaide mij.

Ik vond dan, dat we het moesten vieren en in mijn flat had ik van alles en vooral ook de ruimte. Mischa vond dat een goed idee en liep met me mee. In mijn woning bleek, dat ze die dag nog niets had gegeten, daar altijd weinig geld aan uitgaf. Maar honger had ze wel en omdat ik nog over had, maakte ik dat vlug met de microgolf heet.
Ernaast schonk ik champagne in en toastten we op Ana en op ons. Terwijl ze dan at, begon ik over mij te vertellen, gaf haar een overzicht van alle belangrijke stations in mijn leven. Mischa vertelde van mijn familie, was mijn vader al dood en had ik nog een zusje gekregen, haast net zo oud als Mischa. Die zouden zeker blij zijn van mij te horen, of me zien.

Ik zou wel zien, eerst eens was zij belangrijk, had ik negentien jaar met haar in te halen. Mischa lachte en zei dan, dat ze ja bij mij kon komen wonen. Ik had ruimte zat en spaarde zij dan een hoop geld. Haar flat was toch van het ziekenhuis en kon ze daar direct uit vertrekken.

Nu moest ik lachen, vroeg, of ze dat wel zeker wist. Zij hoefde daar niet lang over te denken en wanneer ik de volgende dag tijd had, konden we al wat ze belangrijk vond, ophalen. De rest ging de afvalbak in, waar ze het ook vandaan had gehaald. We liepen door mijn flat en had ik een ruime kamer leeg of beter benut voor afstelruimte, die haar iets leek.

Ik was echt geamuseerd! Voor haar was alles heel gewoon, ook kenden we ons eigenlijk maar enige uren. Ik was haar vader, klaar uit! We dronken nog een glas Champagne en kwam ze dan op mijn schoot zitten, wilde met me vrijen, dicht bij me zijn en zo werd ik geaaid, gezoend en gedrukt en aaide, zoende en drukte ik haar. Het was wel wennen, dat zij mijn dochter was, leek ze in alles toch zo sterk op Ana. Ana was toen vijftien, en nog maagd. Ze had veel over seks en de liefde gehoord en gelezen en was in bed onverzadigbaar. Wanneer ik dacht niet meer te kunnen, kreeg ze me liefkozend weer zover en geen ander vrouw of meisje later, had zo goed kunnen pijpen. Zij was beneden kaal en ze had een grote kittelaar, die ik dan met mijn lippen en tong had liefkoost, tot ze explodeerde.

Mischa moest mijn stijve paal voelen, maar ze zei er niets over, bleef gewoon erop zitten en zoende me af.

Het was dan plots middernacht en eer ik kon vragen, zei Mischa, dat ze bij me bleef. Mijn bed was ja voor twee bedoeld en zo kon ze nog even van me genieten. Ik zei dat ik geen pyjama voor haar had, sliep ik altijd naakt en meende ze lachend, dat zij dat ook zo hield. Ik had nog wel een verse tandenborstel en legde handdoeken voor haar klaar, kleedde me uit en ging onder de douche staan. Toen ik me aan het afdrogen was, kwam zij binnen, kleedde zich uit, draaide zich voor me in het rond. Vroeg of ik met haar tevreden was. Ik lachte en meende, dat ik haar moeilijk kon inruilen, wanneer het anders zou zijn.

Ik legde me in mijn bed en weinig later kroop Mischa bij me, tegen me aan, in mijn arm. Ze aaide over mijn borst en mijn buik en dan had ze mijn pik in haar hand, vond hem mooi begreep nu, waar haar moeder altijd van had gedroomd. Mischa aaide mijn ballen en dan weer mijn paal en ze vertelde, dat haar moeder haar alles over onze liefde had verteld, wat we hadden gedaan. Mischa was beneden ook geschoren en vertelde ze me dan, dat haar klitje nog groter was, dan bij Ana en ze nam mijn hand en legde die op haar poesje, dat ik het voelde. Ik dacht niet na, voelde voorzichtig en was haar kutje vochtig en heet. Haar klit was net een portier, die haar poesje bewaakte, maar hij liet zich graag strelen en kreunde Mischa, kneep in mijn pik. Ik liet van haar, maar wilde ze dat niet, smeekte ze me haast, toch door te gaan en zij bewoog nu haar hand over mijn pik en kwamen we haast gelijktijdig klaar. Mischa zoende me op mijn mond, sprong dan uit bed, haalde een handdoek en droogde me af. Ze vertelde me, hier allang van te hebben gedroomd en bleek het nu nog hemelser te zijn. Ze kwam weer bij me, kroop nu op me en wilde zoenen, alleen nu echt en ik liet het toe. Mischa was gewoon gelukkig en ergens sliepen we in.

In de ochtend werd ik wakker, doordat Mischa mijn pik in haar mond had. Ze probeerde te pijpen, maar was het pijnlijk, omdat het droog was. Ik vertelde het aan haar en kreeg een zoen, eer ze verder ging. Alleen nu ging ze in 69 houding boven me, had ik haar poesje voor me, begreep wat ze wilde. Ik zag hoe vochtig zij al was en dan was mijn mond erop en zoende, likte en vingerde ik haar en zij pijpte me. Ze kwam niet alleen een keer klaar, maar bleek erin door te gaan, jammerde, en schreeuwde het uit en dan schoof ze gewoon naar voren, draaide zich om, zat mijn pik in haar en juichte ze het uit. Ze bewoog niet, boog zich alleen naar me toe en gaf me een zoen. Ik aaide haar borsten en speelde met de tepels en kwam ze op dreef, bereed me langzaam. Ze zei dat ik niet bang hoefde te zijn, zij nam de pil. Ik kwam diep in haar klaar en voelde zij dat, was gelukkig. Ze zonk op mijn borst, drukte zich aan me. Fluisterde, dat ik niet eraan moest denken, dat ze mijn dochter was. Ik moest haar als cadeau van Ana zien, opdat ik al de gemiste liefde kon inhalen. Wij kwamen die dag alleen om te eten uit het bed, hadden we beiden toch veel liefde in te halen.

De week erop kochten we de inrichting voor haar kamer, kleren en wat ze anders nodig had en omdat ze in wisseldienst als verpleegster werkte en wilde blijven werken, sliep ze ook vaak in haar kamer. Maar anders was ze net als Ana, kreeg niet genoeg van de liefde. Ik wist dat we zo niet door konden gaan, maar er wist immers niemand iets van af en we hielden van elkaar. Ik zou wel zien wat de toekomst bracht.

Na drie maanden vol geluk, waar we ons ook beter hadden leren kennen, ik voor haar alles had geregeld, op dat ze veilig hier kon leven, zei ik, dat ik mijn moeder wou opzoeken, kijken wat uit mijn jeugdliefde was geworden. Haar, had ik altijd geschreven, wanneer dan ook later minder, omdat nooit een antwoord kwam. Ik had haar toen mee willen nemen, maar durfde ze dat niet aan. Ze bleef toch mijn eerste liefde en had ik daarom stoer geschreven. Dat zij me was vergeten, kon ik me niet voorstellen, maar wist ik veel, wat haar leven verder had bepaald?

Mischa vond het normaal, dat ik ook na haar wou kijken. Jaloers was ze niet, kon men haar mij niet meer wegnemen, was ze ja mijn dochter. Zo pakte ik een koffer, zocht nog uit de souvenirs van vroeger leuks uit, voor moeder en mijn zuster. De laatste nacht hadden we ons nog dol lief en vroeg in de ochtend ging ik dan op pad.

2e
Onderweg besloot ik eerst naar de Oostzee te gaan, waar Diane ooit had geleefd. Haar opa had daar op een eiland een mooi stuk grond met een groot huis en op de grond stonden vele fruitbomen. Het huis stond op het hoogste punt van het eiland en kon men naar alle kanten vrij en ver kijken.

Ik had mazzel, kwam net aan, dat de veer er nog lag en kon mee. De vaart duurde driekwartier en moest ik dan nog een heel stuk rijden. Er was veel veranderd en zo was ik genodigd veel te vragen. Dan zag ik het huis en parkeerde de wagen in het dorp, nam de witte rozen, die ik extra voor Diane had gekocht, haar lievelingsbloemen, en mijn koffer en ging een winkel binnen, om te gaan vragen. De oude mevrouw keek me aan en schudde met haar hoofd, vroeg hoe lang ik niet hier was geweest en toen ik het zei, begreep ze. Ze vertelde dat Diane al twintig jaar dood was, net als alle andere familie. Alleen Muchi, de dochter van Diane leefde daar, had alles tot een pensioen uitgebreid en kon er van leven. Ik zei haar mijn dank en liep dan naar het kerkhof. Die was niet groot, vond ik het graf van Dianes familie. Ik zag de data en begreep, dat de opa Muchi had opgevoed. Hij was twee jaar geleden gestorven. Ik zocht naar iets als een vaas en vond een glas, vulde het aan de pomp met water en stelde de rozen erin. Dan stond ik stil, dacht aan haar en bad voor haar ziel, ook was ik niet gelovig.

Van het Kerkhof naar het huis was het niet ver, wanneer ik ten minste door de Tuin liep en deed ik dat.
Ik was er bijna, toen een jonge vrouw naar buiten kwam en vroeg wat dat moest, waar ik vandaan kwam? Ik lachte en excuseerde me, zei dat ik van het kerkhof kwam, waar ik naar een graf had gekeken. Ik was dan bij haar en keek haar aan. Het kon niet anders, was zij Muchi! Ze had Dianes witblond haar en droeg het ook net zo lang. Alleen Diane had lichtblauwe ogen en Muchi donkergroen, zoals ik en had ook mijn slanke neus, had Diane toch een wipneus. Dus, het kon mijn dochter zijn, wist Diane het toen al, wou daarom niet mee. Muchi keek me aan, vroeg wat er was en moest ik lachen, zei, dat ze me aan iemand herinnerde, ook waren de details niet hetzelfde.
Nu was ze nieuwsgierig geworden, vroeg of ik voor een kamer kwam? Eigenlijk was ze al gesloten, maar het kon. Ik vertelde dat ik een plek om te slapen nodig had, misschien konden we praten, wist zij mogelijk meer over die mensen, die vroeger hier leefden. Ze nodigde me het huis binnen en herkende ik het niet terug, was alles verbouwd, modern ingericht. Ze vroeg of ik koffie wou, had ze net vers gezet en lustte ik wel een kop. Ze vroeg waar ik vandaan kwam en zei ik Amsterdam. Lachend zei ze, dat ze al iets vreemds had gehoord.

Toen we dan aan de tafel zaten, vroeg ze of ik hier al was geweest? Ik vertelde, dat ik hier vroeger al mijn vakanties had toegebracht en met de dochter van het huis bevriend was.
Zij had al een vermoeden wie ik was, maar vroeg dan, hoe het kwam, dat ik nu hier was? Ze keek me aan en antwoordde ik, dat het een lang verhaal was, beter kon ze me eerst eens vertellen hoe dat hier nu zat. Muchi vertelde dan, dat haar moeder Diane, mogelijk mijn jeugdvriendinnetje was, die ik meende en knikte ik toestemmend. Ik hoorde dan, dat ze bij haar geboorte was gestorven, had een bloedvergiftiging gekregen, die zich niemand had kunnen verklaren. Haar grootvader had zich dan verder om haar bekommerd, haar opgevoed en als hij stierf, had ze alles geërfd.
Zij had er ‘n pensioen van gemaakt en liep die prima. Nu in het najaar en de winter maakte ze van barnsteen kettingen, brossen en andere sierraden, die ze dan in het seizoen aan de toeristen verkocht. Muchi lachte weer en zei dan, dat ze al een vermoeden had wie ik was, had haar moeder haar immers naar mijn koosnaam genoemd.

Ik zei, dat het dan tijd werd, dat ik me voorstelde, maar wenkte ze af, stond op, kwam naar me toe. Ik stond ook op en zij omarmde me en ik haar. Ze wou me dan niet meer loslaten, bleef tegen me aangedrukt en fluisterde, dat ze hier haar hele leven op had gewacht, ervan gedroomd. Ze had al mijn brieven gelezen en niet gedurfd te antwoorden, wist ik ja van niets. Toen de laatste brief uit Holland kwam, had ze zich voorgenomen, mij op te zoeken, maar een onbestemde angst, had haar er toch van weerhouden. Ik zoende haar gezicht en zij huilde. Zo zoende ik haar tranen weg, zette me op mijn stoel, kwam ze op mijn schoot tegen me aan. Ze was gelukkig, praatten we niet, hielden elkaar alleen vast. Ze zoende mij dan, zei dat het de gelukkigste dag van haar leven was. Ik kon het me voorstellen en zei dan, dat vandaag immers ook de verjaardag van haar moeder was, ik daarom witte rozen had meegenomen en op haar graf gezet. Muchi huilde alweer, maar nu uit blijdschap dat ik dat alles nog wist. Ik vroeg hoe zij dat dan wist en lachte zei, vertelde, dat Diane sinds ze me kende, dagboeken had bijgehouden, waarin ze alles precies had beschreven, wat ze voelde, dacht, wat wij hadden gedaan, hoe zij was ontstaan, hoe ongelukkig ze was, dat ik met mijn vader niet terecht kwam en daarom was gegaan. Diane had, zoals ik vermoedde, ons kind in zich en had dan iets eeuwigs van mij. Helaas liep het anders, maar de liefde, die haar moeder voelde, had zij, Muchi overgenomen. En weer werd ik met zoenen overstelpt.
Muchi vertelde dat mijn brieven haar altijd steun hadden gegeven en opa had ook altijd hartelijk over mij gesproken, ook hadden Diane en ik toen voor veel oproer gezorgd, met onze streken. Ik moest lachen, herinnerde ik me alles. Muchi, was haast op mijn verjaardag geboren, kwam dan plots toch een dag vroeger. We lachten samen. Muchi sprong dan op, liep naar de koelkast, haalde een fles sekt eruit en pakte twee glazen uit de kast, reikte mij de fles aan, deze te openen. Ik deed dat en schonk in.

We toasten op Diane, de liefde en dat ik was gekomen.

Dan moest ik vertellen. Ik vertelde, wat ik nu zo deed en waarom ik plots ook mijn familie wou opzoeken. Ze begreep, dat ik een ander meisje had lief gehad en dat haar dochter me had gevonden, vond ze nog wonderbaarlijker, zeker, hoe het was gegaan. Ik liet haar een foto van Mischa zien en vond ze haar aardig. Maar belangrijker was nu, dat ik hier was.

Nu wou ik weten, of zij soms ook mijn maal had geërfd en lachte Muchi, vroeg of ik het wilde zien? Ik knikte van wel en had ze in niets haar kleed open, haar slip en bh uit, lachte en zei aanwijzend, dat ze ook het maal van Diane had geërfd. Ik zag het, de slang tussen haar stevige grote borsten met roze tepels. Beneden, was ze zo blond als haar moeder. Muchi was mooi en zei ik dat ook. Ze bloosde niet, maar zei, dat ze nu ook mijn maal wilde zien. Ik liet mijn broek zakken en mijn short en zag ze het en dan omarmde ze me zoals we waren en zoende me op mijn mond, liet haar tong in mijn mond glijden, omspeelde die van mij. Ik speelde mee, hield haar vast en de zoen duurde een eeuwigheid.

Ik wilde dan mijn broek optrekken, maar lachte Muchi, zei dat ik alles uit moest trekken, wij op haar bed gingen vrijen, ze eindelijk mijn en ik haar liefde moest voelen. Ze trok me mee haar slaapkamer in en trok mijn hemd uit.

Ze lag dan op me en weer zoende ze me. Dan, kroop ze naast me, begon mijn lichaam te zoenen en te aaien. Ze speelde met mijn pik, die stijf werd en bewonderde hem, aaide en zoende hem, nam hem in haar mond en liefkoosde me zo, dat ik weinig nodig had en ze kostte mijn zaad. Ze legde zich dan naast me neer en zei dat het nu mijn beurt was. Muchi sloot de ogen en zoende en aaide ik haar, liet niets uit en opende zij zich voor mij. Ze bleef klaarkomen, had nooit eerder zoiets gevoeld, er wel van gedroomd en dat ik dit met haar durfde te doen, maakte haar totaal gelukkig. Nu wist ze waarom Diane van me hield. Ik moest lachen, zei dat seks wel leuk was, maar wij om meer dingen van elkaar hadden gehouden. Muchi lachte ook, maar zei, dat ik immers de dagboeken nog niet had gelezen, seks voor Diane de hemel was geweest.

Ze kwam weer op me liggen en zoenden we weer. Mijn pik steigerde ook weer, voelde ze dat en zette zich op, keek me vragend aan en dan schoof ze zich langzaam erop, juichte het luid uit. Ze bleef stil zitten, had de ogen gesloten, genoot en voelde het ook voor mij hemels aan. Ik richtte me op, zoende haar, hield haar vast en bleven we zo zitten. Muchi huilde weer, maar nu voor geluk, dat niet op kon. Haar dromen, wensen kwamen eindelijk uit! Ze duwde me dan weer terug en bereed me wild, schreeuwde het uit, toen ze kwam en dan hield ze in, voelde hoe ik spoot, zakte op me neer en zoende me weer. We bleven aan elkaar gedrukt liggen, vielen in slaap en was het halverwege de nacht, dat we wakker werden. Muchi zoende me en trok me dan mee de douche in, waar we ons verfristen.

Muchi had honger en naakt als we waren liepen we naar de keuken, maakte ze belegde broden klaar en opende twee flessen bier. Muchi kwam weer op mijn schoot zitten en aten en dronken we. Ze straalde gelukkig en was dat ook. Muchi zei dan te hebben gehoopt, dat dit kon en had geen slecht geweten erover. Beter hadden we ons niet kunnen verenigen. Ik zoende haar en vertelde dan van Mischa, die dat net zo zag, die van Ana ook alleen over de drie maanden seks en liefde te hebben gehoord, dat zij het moest weten, iedere andere jongen of man ervoor had afgewezen. Muchi lachte, zei dat een steen van haar was afgevallen. Zij had het net zo gehouden, ook had men haar voor weet zij veel, uitgemaakt. Het was het waard, op mij te wachten. Ik voelde me geëerd, had dat nooit gedacht, of verwacht, maar ik was ook gelukkig! Nu had ik twee liefhebbende dochters. Muchi vond het prima een zus te hebben en dan nog wel zulk tegenpool in zwart. Ze zou ons zeker komen opzoeken, of anders kwamen wij in de zomer, of wanneer het ons uitkwam.

We gingen dan weer in bed en lagen gewoon tegen elkaar aan, sliepen zo. In de middag wilde ze nog eens seks, maar nu moest ik het doen en was het erg fijn. Ik moest dan in de dagboeken lezen en begreep Muchi dan beter. Ze kwam dan met nog een stapel boeken en foto’s, bekeek ik, hoe ze van klein na groot groeide en las wat ze al die jaren had gedacht, gewenst en gevoeld. Zo te zien had ze aardig wat van mij weg, zeker haar interesses op school. Diane vond school altijd een verschrikking. Dat zakelijke geluk had ze ook van mij. We kletsten en kletsten en alleen wanneer ze wilde zoenen, onderbraken we even.
In de namiddag bezochten we samen het graf van Diane, dachten in liefde aan haar.

Die avond zei ze dan, dat ze alles was mogelijk was, en Diane en ik hadden gedaan, ook met mij wilde doen. Dan, was de seks voorbij, zou ze alleen nog als vader van me houden. Ik vond het prima, liet alles aan haar over, was dat beter zo.

Tien dagen en nachten probeerden we echt alles, wat men kon bedenken en had ik moeite haar bij te benen.

We liepen ook samen door het dorp, zij aan mijn hand en wist een ieder dan, dat ze eindelijk haar vader had gevonden en erg gelukkig was.

De laatste nacht vrijde ze alleen nog lief. De dag ervoor had ze foto’s van me gemaakt voor haar dagboek. Voor haar was alles nu complet! Ik was er, wanneer ik nodig was, ik had haar lief en zij mij. Dan had ze ook nog een zus erbij en deed haar dat plezier, verheugde ze zich al erop, ons te komen bezoeken.

3e
Naar huis toe vanaf Muchi, was het minder ver, kon ik vlot rijden. Ik herkende onderweg veel terug. Toch had ik nooit mijn heimat gemist, had zo overal vrij en onbekommerd kunnen leven, me gemakkelijk aanpassen, had het me dat voorruit gebracht. De plaatsnaam verscheen en dan reed ik mijn geboorteplaats binnen.

Daar was echt niets veranderd, van enig renoveren afgezien. Ik reed door onze straat en ons hof op, stopte daar.
Een jonge vrouw kwam naar buiten, had me vanuit het keukenraam zien komen. Ik kende haar niet, maar vermoedde wie het was. Ik zei gedag en dat ik de vrouw van het huis wenste te spreken. Ze zei, dat zij dat was en toen pas viel me haar zwarte klerendracht op, vermoedde ik, dat ik te laat was gekomen. Ik zei mijn naam en viel ze me huilend om mijn nek. Ik tilde haar op en bracht haar in het huis, waar alles nog bij het oude was.

Ik zette me en zij bleef gewoon op mijn schoot zitten huilde verder. Ik droogde haar tranen, aaide haar gezicht en werd ze rustiger, wilde zich excuseren, maar wenkte ik af. Ze stond op haalde kopjes, schonk koffie in en zette koek voor me neer. Dan vertelde ze, dat moeder drie maanden, nadat mijn dochter hier was verschenen, was overleden., Had zij haar morgens dood in bed gevonden, was ze vreedzaam gestorven. Ze had het voelen aankomen, had ze toch alles geregeld, zoals het haar aard was. Ik had mazzel, dat het weekeinde was en zij thuis, had ze toch een eigen zaak in de naburige stad, was alleen om te slapen hier. Nu ik er was, kon alles geregeld worden, wilde ze hier alles verkopen, was er veel vraag na.

Ik vroeg hoe zij eigenlijk heette en bloosde ze, stond op maakte een buiging voor me en stelde zich voor als Heide. Dan, pakte ze uit moeders vitrine een metalen kist, zette die voor me neer. Bovenop was een enveloppe geplakt met mijn naam erop. Ik scheurde het couvert open, vond er een brief en de sleutel voor de kist erin. Heide zette zich weer, liet me rustig lezen.

Moeder groette me hartelijk, schreef dat ze haar einde voelde naderen. Dat het goed met me ging, stelde haar gerust, ook had ze het liever van mezelf gehoord. Mijn dochter beviel haar en hoopte zij, dat ik Dianes dochter opzocht, die ja ook van mij was. Zij had ervan geweten en hadden ze toen geld gegeven, opdat haar opa het gemakkelijker had. Vader voelde zich schuldig, dat ik om hem was weggelopen.

Dan schreef moeder, dat ik ja niet werkelijk hun kind was, niet eens adopteert. Ik was het kind van een vriendin van haar. Moeder had toen net haar kind verloren, dat ik werd geboren en omdat mijn echte moeder werd vervolgd om haar geloof en kort erop stierf, hadden ze mij, met hulp van de huisarts, voor hun kind uitgegeven en ook wel lief gehad. Alleen, mijn streken en avonturen, kon vader nu eens niet aan, was het daarom, tot de grote ruzie gekomen, moest ik het hem niet kwalijk nemen. Voor moeder was ik haar zoon en zij tevreden, dat ze mij haar liefde had kunnen gegeven, zoals ze aan Eugenie, haar vriendin had beloofd. De kist was mijn erfdeel, zat alles van waarde erin, wat Eugenie had kunnen redden, eer ze haar ouders afhaalden. Zij had zich toen bij hen verstopt.

Moeder hoopte, dat ik met mijn dochters gelukkig werd en het ook met Heide kon vinden. Zij wist, dat ik niet werkelijk de broeder was, maar werd er nooit zo over mij gesproken, hoorde ik gewoon bij hen.

Ik opende de kist, vond er nog een brief… aan mij, een couvert met papieren en een houten Doos. Ik opende deze, zaten er verschillende lagen in. Tussen zachte doeken lagen er honderden edelstenen, in alle kleuren, en helemaal beneden, lagen vijf staafjes goud van honderd gram. Heide keek mee en had grote ogen. Ze bekeek vooral de stenen, had plots een loep voor haar oog en zei dan, dat ik een onvoorstelbaar vermogen voor me had liggen. Alle stenen waren immers al geslepen, in verschillende vormen en waren ze ook verschillend groot. Vooral had ze nooit eerder zulke mooie opalen gezien. Ik vroeg hoe zij zich zo goed uitkende en lachte zij, zei dat ze goudsmid had geleerd en een winkel voor goud en sierraden had. Ik deed alles weer in de doos terug en opende de brief van mijn echte moeder.

Zij excuseerde zich, dat ze mij niet zelf had kunnen grootbrengen, maar wist me bij haar vriendin in goede handen. Ze hoopte, dat er betere tijden kwamen, waar ik vrij en onbekommerd kon leven. Al wat waarde had, liet ze me na, plus alle papieren van haar familie, op dat ik kon nagaan, waar ik vandaan kwam. Mijn vader was een Fransman uit Parijs, waar ze een jaar had geleefd, om de taal goed te leren.
Dat ze van hem zwanger was, merkte ze pas weer thuis en omdat toen alles anders liep, kon ze het hem niet meer vertellen. Ze had een foto van hem, met achterop het adres. Zijn familie handelde ook in juwelen, net als haar vader. Ze hoopte, dat René alles had overleefd en dat ik hem vond. Al haar hoop en liefde waren voor mij.

Nu had ik tranen in mijn ogen, kwam Heide bij me en zoende de tranen weg. Ik nam haar in mijn armen, drukte haar vast tegen me aan zei, dat ik blij was, zulk leuke zus te hebben gekregen. Zonder alléén, dat ze toen er niet al was, mogelijk dat dan alles anders was gelopen. Ik sloot de kist, kreeg nog een kop koffie en dan vertelden we ons leven. Heide was behoed opgegroeid en was tot een zelfstandig mens opgevoed. Zo had ze na moeders dood ook alles aangekund. De zwarte kleren droeg ze uit traditie, tot het treurjaar om was. Men zou het haar hier kwalijk nemen, wanneer ze het niet deed.

Ik vroeg na haar liefdesleven en lachte zij, vertelde dat het vroeger best vriendjes had gegeven, maar meer als zoenen was nooit. Heide lachte, vertelde dan, dat moeder haar uitgebreid over mijn liefdesleven had verteld. Over Diane, mijn grote liefde en in de rest van het jaar al de meiden in mijn klas. Van mijn leeftijd was ik toen de enige jongen en had zo allen in bed gekregen en dat al met twaalf. Dat er niet meer kinderen van mij rondliepen was een wonder.

Heide lachte en meende, dat zij echter eer een non was geweest. Er waren dan wel aardig wat jongens, die het hadden geprobeerd, maar, had ze er geen behoefde aan gehad. Nee, ze had ja mij, haar stille vriend aan de muur in haar kamer, die vroeger van mij was, had ze alles aan mij verteld, had haar dat rust gegeven. Zo was ik in gedachten toch altijd bij haar. Ik vond dat lief van haar, vertelde dan van Mischa en Muchi, die dat ergens net zo hadden gedaan, aan mij gedacht, op mij gehoopt.

Maar ik had honger, bereidden we samen belegde broden. Zij had zelfs bier voor me, dronk dat zelf ook graag. We aten en dan haalde ik de cadeaus uit mijn koffer, vond ze die wel mooi, maar niet echt belangrijk. De bros die ik voor moeder had meegenomen bekeek ze als vakvrouw en vroeg hoeveel ik ervoor had betaald? Ik moest lachen, vertelde aan haar, dat ik die met pokerspelen had gewonnen, die vent hem gaf, toen hij geen geld meer had. Bij een inzet van enige honderden dollar, was dat voor hem ca. honderd dollar. Heide schudde met haar hoofd meende dat de bros menige duizenden waard was, zeker door al de stenen, die erin waren verwerkt. Ik gaf haar nu aan Heide cadeau en was ze er blij mee. We liepen dan door het huis en vertelde Heide, dat ze al veel spullen had weggeven aan hulpverleners, die erg blij ermee waren. Alleen de mooie meubelen hield ze, wilde die dan in haar huis in de stad plaatsen, wanneer hier alles was verkocht.

Heide vertelde dan lachend, dat we wel een probleem hadden met slapen, of ik moest geen angst voor haar hebben en bij haar slapen, wat zij eer leuk zou vinden. Ik had da geen probleem mee en haalde ze opgelucht adem. We dronken nog een pils en pakte Heide handdoeken voor me. Zij ging het eerst in bad en douchte ik erna. Ze lag al in bed, maar ik keek eerst eens in mijn oude kamer rond, zag een beeld van mij, waarop ik zo om de veertien was, boven haar bed. Anders was de kamer echt een van een meisje geworden, hingen er zelf nog posters van popsterren. Het bed was nieuw en groter dan de houten kist, waarin ik vroeger had gelegen. Ik schakelde het licht uit en kroop bij haar. Heide kwam in mijn arm en voelde ik, dat ze boven naakt was. Ik zei niets, hield haar vast, aaide haar gezicht. Zij aaide mij en praatten we niet, gebeurde ook niet meer. Ik was moe en zo sliepen we rustig. In de ochtend was Heide vroeg wakker, was ze dat gewend.

Ze zoende me wakker, aaide me, lag dan half op me en wilde zoenen. Ze fluisterde, dat we immers geen familie waren en kon dat. Ik aaide haar en dan waren haar lippen op die van mij. Ervaring had ze niet, maar wou het leren en zo zoenden we lang en lekker. Ze zette zich dan gewoon op mijn buik en vroeg hoe ik haar borsten vond. Ik keek erna aaide de grote peren, zag dat ze moeders grote tepels had geërfd en zei dat ook. Ze was er trots op, duwde haar borst vooruit. Ik speelde met de tepels en sloot ze de ogen, haalde diep adem, begon dan te hijgen en toen ik doorspeelde kwam ze klaar, wist niet eens, wat met haar gebeurde, maar vond het te gek. Ik verklaarde haar, wat gebeurde. Dan pas zag ik, dat ze geheel naakt was. Beneden had ze een wild oerwoud staan.

Heide zag me kijken en vertelde, dat ze daar ooit eens alles had afgeschoren, maar bij haar groeide dat daar als gek en erna nog meer, zodat ze het nu liet als het was. Ze keek me aan en zei dan, dat men zo ook niet zag, dat ze haast een jongen was geweest, was haar klitje eer een pik geworden. Alleen moeder had het geweten en verteld, dat het bij haar ook groot was uitgevallen, alleen niet zo groot. Moeder had gezegd, dat ze da eer plezier van kon hebben, maar zij had zich er altijd voor geschaamd. Ze boog achterover, trok gewoon haar poesje open en kwam er echt een pik naar buiten. Ik schatte hem zo vier centimeter lang, maar was hij niet echt dik. Ik aaide hem, zag dat ze vochtig was en liet Heide me doen, zei dat het lekker aanvoelde. Ik aaide door en ook haar tepels en kreeg ze opnieuw een orgasme. Ze zoende me weer en vertelde ik dan van Mischa, die ook een grote had, da eer trots op was.
Heide wou dan mijn pik zien en trok ik mijn short uit. Hij stond stijf en vond ze hem een machtig apparaat. Ze had op het naaktstrand al naar pikken gekeken maar hingen die altijd. Ik moest lachen vertelde haar, dat het anders ook pijnlijk zou zijn, had men een stijve. Ochtends was dat gewoon, of wanneer men zin in seks had, of iets erotisch zag. Heide keek me aan, vroeg waarom de mijne stijf was, en had ik het niet meer, vroeg haar na te denken, hoe men voelde, wanneer men met een mooie meid zo speelde, als ik net. Heide lachte en zoende me, legde zich op me en wreef met haar poesje over mijn stijve heen.

Dan knielde ze naast me neer, vroeg of ze hem mocht aanraken, onderwees ik haar in wat er te zien viel en voor wat het diende. Ik vroeg of ze ook wilde weten wat een meid er zo mee kon doen om een man te plezieren, of hoe men een pik weer stijf kreeg na een nummertje, legde het aan haar uit. Ik vertelde ook over 69en, of alleen beffen, om een vrouw op dreef te brengen en had ze erover horen vertellen. Heide omvatte mijn pik, trok het vel over de eikel terug, vond hem zo mooi uitzien. Dan probeerde ze te pijpen en ging het haar aardig af. Toen ik dan spoot, schrok ze even, maar probeerde, slikte het door. Zij vertelde dat ze nog nooit haar dagen had gehad. Kon die ook niet krijgen, hadden zich bij haar de eierstokken niet echt ontwikkeld. Zo kon ze dus ook geen kinderen krijgen, wat ze niet echt erg vond. Ze kon later ja nog altijd een kind adopteren.

Heide wou dan graag, dat ik het bij haar met de mond deed en knielde omgedraaid boven me en had ik haar kutje voor mijn mond. Ik deed mijn best en likte haar klit, vingerde haar in alle gaatjes en schreeuwde zij het uit. Ze boog dan haar hoofd omlaag en kreeg mijn alweer haast stijve pik te pakken en gezamenlijk werkten we door, tot we haast gelijk nog eens kwamen. Ze draaide zich om en zoenden we. Proefden ons eigen nat, maar kon ons dat niet schelen. Heide zei dan nog nooit zo gelukkig te zijn geweest. Ze had ervan gedroomd, dat ik kwam en het met haar deed, met haar vrijde, maar dat het zo hemels zou zijn, had ze niet geweten.

We gingen samen in bad in de grote kuip en moest ik haar wassen en deed ze het bij mij. Dan ging ze voor me zitten, wilde weer gevingerd werden. Tilde ik haar op, voelde ze mijn speer bij zich naar binnen dringen en juichte het uit. Ze bewoog spelend in het water en kwamen we samen klaar. Ze zei dan, dat ze het niet had gedurfd om te vragen, maar dat ik het had gedaan, was het hoogste!

We gingen die avond extra vroeg naar bed en wilde ze standjes proberen, was haar niets te gek en lukte het zelfs in haar achterste gaatje. Uitgeput sliepen we dan en was ze niet op tijd wakker, maar kon haar dat niets schelen. Ze zoende me, zei erg gelukkig te zijn, dat haar dromen zich hadden bewaarheid. Maar vanaf nu wilde ze niet meer neuken, alleen, of vrijen en 69en. Ik vond het prima.

Ze reed dan naar haar zaak en wou ik de stad bekijken, zien, of ik nog iemand kende. Ook het kerkhof wilde ik met een bezoek vereren, mijn moeders bezoeken en ook voor vader een gebed spreken.

Ik kocht in de stad twee bossen rozen en stond dan voor de graven van mijn pleegouders en mijn echte moeder. Ik dacht aan hen, vertelde in gedachten, maar van boven wisten ze zeker alles veel beter. Toen ik door de stad liep, kende ik enige gezichten, maar kon er geen naam bij vinden. Ik werd wel door velen bekeken en zei men gedag terug, maar was er geen contact.

Dan bij het ziekenhuis, kwam er een donkerroodharige vrouw uit de deur. Ze keek naar me en riep dan, dat zoiets toch niet kon, ik toch Michael was. Ik bleef staan en keek haar aan en wist het dan, Renate ons buurmeisje. Ze was twee jaar jonger dan ik, maar toen al met borstjes en ze had gehoord, dat ik al aan seks deed en wilde dat ook. Ze hield van me en kreeg seks op onze hooizolder. Alleen, had ze het echt heerlijk gevonden en dat aan haar oma vertelt. Na ja, die liep natuurlijk naar mijn moeder en werd uitgelachen, meende moeder dat Renate een bloeiende fantasie had. Renate, kreeg een pak slaag en was de volgende namiddag weer op de hooizolder en zou het niet meer vertellen. We neukten iedere dag, tot ze dan plots haar dagen kreeg en was het over.

Renate kwam op me af, viel me gewoon om mijn nek en kreeg ik een zoen. Ik moest lachen, zei dat ze nog niets was veranderd. Ze lachte ook, antwoordde, dat ze zo wel kreeg wat ze wilde. Ik hoorde dan, dat ze was getrouwd met een arts en twee zonen had. Vergeten kon ze mij niet, was ik echt haar eerste liefde geweest. Het deed haar goed me terug te zien en vroeg hoe het met me ging. Ik vertelde in het kort en moest ze dan gaan.

Die avond vertelde ik het aan Heide en zij lachte. Ze kende het verhaal, alleen had moeder niet geweten, dat wij rustig verder deden. Nu lachte ik, zei, dat moeder veel niet wist, had ik het toen toch ook met volwassen vrouwen gedaan, die dachten me te verleiden.

Heide en ik vrijden iedere nacht, maar na een week was het voor mij tijd en wanneer ze kon, zou ze me in Amsterdam komen bezoeken.



4e
Ik reed naar huis, waar Mischa al met smart op me wachtte. Ze had me echt gemist en kwamen we de eerste dag niet uit het bed. Natuurlijk wilde ze alles precies weten, maar liet ik dat met Heide weg. Dat Muchi net zoals zij, met mij alles wilde doen, vond ze prima. Het deed haar eer plezier, dat het erna niet meer van Muchi hoefde, had ze me dan toch voor zich alleen. Dat ik eigenlijk het kind van andere mensen was, vond ze heel interessant en dat mijn vader mogelijk nog leefde, liet haar me aansporen hem te gaan zoeken.

Intussen was ik in de stad bij een juwelier en liet van het goud en enige stenen een armband, een ketting, een ring en oorclips maken. Zou Mischa die met haar verjaardag krijgen. Maar had dat ja nog tijd, zou ik eerst eens naar Parijs gaan en na mijn vader gaan vorsen.

5e
Ik reed met de auto, kende ik Parijs toch, wist nog een leuk klein hotelletje, waar ik toen altijd lekker had geslapen. Omdat ik er pas in de namiddag was, doorvoorste ik het telefoonboek, kletste met de waardin, kende die toch veel mensen. Zij kende wel dat oude adres, woonden daar meestal vermogende mensen.

Ene René Duval woonde ook nu nog op dat adres en belde ik op. Hij was er niet, maar zijn zus Claire Lise wel en vertelde die, dat René de volgende dag op de zaak zou zijn en gaf me het adres. De waardin kende ook dit adres was dat vlakbij, een groothandel in sierraden van alle aard. Haar dochter en man werkten er. Ze riep na achteren en kwam Denise haar dochter, vroeg wat er was en vertelde haar moeder alles. Ik liet de foto van toen zien. Denise lachte en zei dat hij het was, keek hij nog altijd zo en had hij ook nog die neus, net zoals die van mij.

Dan kwamen nieuwe gasten, twee vrouwen, keek ik hen aan, was het een tweeling. Roodharig, zo groot als ik en ergens kwamen ze me bekend voor. Ze letten niet op mij en kon ik hen rustig bekijken, en dan wist ik het, leken ze verschrikkelijk veel op Eugenie, mijn moeder. Toen ze zich hadden ingeschreven sprak ik hen aan. Ik had gehoord, dat ze uit Duitsland kwamen, vroeg of ik even met hen kon praten, was er iets, wat ik graag wilde weten. Ze lachten, zeiden dat ze eerst eens op hun kamer wilden en zich fris maken, we konden erna ja in de bar afspreken. Dat vond ik prima.

Denise lachte en meende dat die twee hier voor zaken waren en al vaker hier hadden gelogeerd. Dat ze met mij hadden afgesproken, verwonderde haar, hadden dat eerder al menige mannen geprobeerd. Ik liet haar opnieuw de foto van moeder en René zien en zei dat mijn moeder ook rood haar had gehad en toen zag zij het ook.

Het mocht dan wel niet, maar mocht ik hun inschrijving zien, hoe ze heetten en waar ze vandaan kwamen. En dan kwam de herinnering boven!...

6e
Neurenberg, waar ik me twee weken in een gebouw van een hockeyclub had verstopt, toen ik van thuis weg was. Het was een dameshockeyclub en hadden ze me slapend in hun kleedhok gevonden. Ze hadden eerst een groot hallo gemaakt, maar hadden dan medeleven met mij en ene Sigrid had zich dan expliciet om mij bekommerd. Ze had het thuis erg moeilijk en kon met mij goed praten en werden dan tedere gestes gewisseld en sliepen we dan geregeld met elkaar. Ze was al achttien, maar nog maagd en was ik de liefde zelf voor haar. Toen ik verder ging, kocht ik een lottoformulier, vulde het in, liet het in haar kleedkast achter, hopend, dat het haar geluk bracht. Het kon best, dat ze toen zwanger was geraakt en zoals ik het nu zag, moest dat zo zijn.

Getrouwd bleek Sigrid niet te zijn, voerden de meiden ten minste haar achternaam. Denise keek me aan, vroeg, of die twee soms ook familie van me waren, die ik nog niet kende? Ik moest lachen en zei, dat het best zo kon zijn, ik zou het hen vragen.

Het duurde niet eens een half uur, toen kwamen de twee weer naar beneden. Ze hadden nog honger en Denise maakte voor hen sandwiches klaar. We zetten ons in de bar aan een tafel en bracht Denise de broodjes en een fles Champagne van het huis, knipoogde naar me.

Ik schonk de glazen vol en hief het glas op het verleden. Ze klonken met mij, we dronken en bleven ze me aankijken. Ik zei dan, dat het anders niet mijn aard was jonge meiden aan te spreken, maar zij leken verschrikkelijk veel op mijn moeder, waar ik ook pas van had kennis genomen en wilde hen daarom leren kennen, of er mogelijk banden bestonden. Ze keken zich aan en haalde een uit haar handtas haar portefeuille en pakte er een foto uit, reikte het aan mij, vroeg of ik de jongen soms kende.

Ik keek op een vergroting van de pasfoto van mij als veertienjarige en wist het toen al zeker. Ik lachte, vroeg hoe ze aan dat foto kwamen en antwoorden ze, dat hun moeder die toen had gepikt, om een herinnering te hebben. Ze wist toen ja nog niet dat ze zwanger was. Ook dat lottoformulier vond ze pas later, maar kreeg nog wel het geld. De tweeling lachte, zei dat het bij elkaar ruim een half miljoen was geweest. Moeder was toen thuis weggegaan, had hun alleen gekregen en opgevoed. Dat ze van de jongen was gaan houden had ze ook pas beseft, toen hij was verdwenen en omdat ze alleen zijn voornaam wist, kon ze hem ook niet opsporen. Zij hadden de gelijkenis ook pas door, toen ze op hun kamer waren en kon het ergens niet, dat men zich hier in Parijs vond. Ik lachte en zei dat het kon, misschien zo had moeten zijn, leefde hier toch mijn echte vader, die ik de volgende dag wilde opzoeken.

Maar nu stonden die twee op, kamen op me af, stond ik ook op en nam hen in de armen. We huilden en zoenden elkaar en meenden zij dat we beter naar boven konden gaan en da verder vertellen, waren we ongestoord. We namen de glazen mee en Denise, die stiekem had gekeken, drukte me een ander fles in mijn hand.

Boven op hun kamer, hadden we net de glazen neer gezet, dat ze me weer omarmden en zoenden. Ik schonk de glazen vol en toasten we op ons. Dan werd ik serieus, zei, dat ik nog twee dochters had, waarvan ik zeker wist, dat ze van mij waren, hadden zij toch iets, wat ik ook heb. Mikki en Mukki lachten en waren in twee tellen geheel naakt, vroegen of ik dit maal beneden bedoelde? Ik liet mijn broeken zakken en zei, dat ik dat bedoelde! Ze kwamen op me af bevrijdden me van al mijn andere kleren, trokken me op hun groot bed en zeiden, dat ze nu vele jaren vrijen met me gingen inhalen. Ook had moeder me maar twee weken gekend, had ze nooit opgehouden over me te vertellen. Ze wilden nu weten, of dat alles waar was.

Ik had er een links en een rechts in mijn arm en werd gezoend en geaaid. Ze lieten niets uit en dat mijn pik was gaan staan, vonden ze eer prachtig, aaiden en zoenden zij die ook. Dan moest ik hun aaien en zoenen, ook overal, opdat ik hen echt leerde kennen. Zij reageerden vel op alles en kwamen menig keer klaar. Ze waren het dan eerst eens tevreden en kwamen weer in mijn armen liggen en vertelden, hoe ze met moeder hadden geleefd en dat zij hen goed had opgeleid. Zij hadden gestudeerd en nu een eigen zaak. Alleen, moeder leefde niet meer, was een jaar geleden plots dood in bed gelegen, waar ze haar hadden gevonden. Ze keek nu zeker van boven, had dit misschien zelfs zo geregeld. Ik zoende hen en zij waren gelukkig. Ik moest nu vertellen en had de halve nacht te doen. We dronken de fles champagne op en sliepen ergens in.

Toen ik ontwaakte, was het al licht en de meisjes wakker, lagen half op me en toen ze zagen, dat ik de ogen opende, zoenden ze me. Ze fluisterden dan, dat ze een grote wens hadden en zei ik, dat ik hen alles ging vervullen wanneer het mogelijk was. De twee straalden en knielde Mikki, die met de draak meer op haar rechter helft, al boven me en liet zich op mijn erectie zakken. Ze juichte en bereed me dan, kwam klaar, maakte plaats voor Mukki en ging die door, tot ook ik spoot. Ze zonk dan op me neer, zoende me op mijn mond en vertelde dan, dat ze hiervan hadden gedroomd en zeker niet met een jongen waren gegaan, eer ze me hadden gevonden. Mikki kwam erbij en zoenden we afwisselend en waren hun handen bij mijn pik, kregen die weer vlot en wouden nog eens, wou Mikki me voelen spuiten en kreeg haar zin. Intussen zat Mukki met haar poesje boven mijn gezicht en likte en vingerde ik haar klaar.

We douchten dan en toen we samen gingen ontbijten en vertelde ik hen uitgebreid over hun grootmoeder, mijn ontstaan, hun ontstaan en dat van hun zussen. Ze lachten, vonden alles te gek, vooral omdat ze hun grootvader al twee jaar kenden, voor hem werkten. Misschien had hij hun de opdracht gegeven, door hun gelijkenis met hun grootmoeder. We zouden het die dag te weten komen.

Denise was er nog en lachte ons toe, begreep, dat iets tussen ons was en vertelde ik aan haar, dat de tweeling ook mijn dochters waren. Denise had het niet meer, had heel iets anders gedacht en zo snelde ze naar haar moeder toe, om het te vertellen.

7e
Wij verschenen gezamenlijk bij mijn vader en was zijn zus er ook. Zij ontving ons en meende tegen mijn dochters, dat zij wel even moesten wachten, eerst iets privaat moest worden geregeld. Mikki en Mukki lachten alleen en zeiden, dat zij ook bij dat private hoorden en fluisterde ik Claire Lise toe, hoe het in elkaar stak.

Ze lachte nu luid en kwam haar broer kijken, wat er was. Ze had hem alleen van belangrijke afspraken verteld en dat ze erbij wenste te zijn. Hij keek naar mij en de meiden, die hij ja al kende en vroeg wat er was. Claire Lise, stopte met lachen, net als wij en vormelijk meende ze dat we beter in zijn bureau konden gaan, zij hem daar alles zou uitleggen. Ze stelde me dan voor als zijn zoon en de meiden als mijn dochters voor en vertelde hem, wie mijn moeder was. Hij ging eerst eens zitten, was dit toch een beetje veel op de vroege ochtend.
Claire Lise lachte en spotte, dat hij zich niet zo moest aanstellen! Altijd zat hij te klagen, dat hij achter zijn grote liefde aan wou gaan, had het nooit gedaan. Nu, kwam het succes van die relatie naar hem toe, ging hij zitten. Hij stond op en schaamde zich echt, maar we lachten en omarmden hem en dan Claire Lise.

Ik moest vertellen en zij luisterden allen. Mijn vader grinnikte, achter zijn hand. Maar hij vond toch alles te gek, liet champagne komen, dronken we op het verleden en het nu. Er was nog veel te vertellen en zo reden we naar hun huis. De tweeling en hun grootvader hadden zich veel te vertellen en ik kletste met Claire Lise, en begreep snel, dat zij niet alleen de zus was, maar veel meer, wanneer niet alles, voor haar broer. Ze vond het goed, dat ik er was en de bal nu rond. En ik was open en vertelde over mijn dochters en hoe zij voelden, dachten, waarin we gelijk waren en waarom. We waren nu een familie en was dat goed zo!