Dit verhaal is geschreven door jacobvanholland@netscape.net, een ervaren " Lover". Geheel verzonnen, elke gelijkenis met personen, plaatsen of omstandigheden is puur toeval. (Smile)Marcel en de zeemeermin deel 2 Het was al weer heel wat jaren geleden, zeker 16 jaar, dat Marceleen fantastisch avontuur op Texel beleefde met Safiere, de bloedmooie zeemeermin, en in zijn gedachten ging hij vaak terug naar dat heerlijke avontuur.Van Tineke was hij ondertussen gescheiden, kinderen hadden ze nooit gekregen, dus er waren niet zoveel obstakels om elk zijns weegs te gaan.De school waar Marcel als conciërge werkte had dit naseizoen een lang kennismakingsweekeind op het waddeneiland Texel gepland voor de leerlingen van de eerstejaars brugklas, dus min of meer onverwacht belandde hij weer op zijn zo geliefde eiland. Het was zondagmiddag, de kinders zouden vanmiddag met de touringcar terug naar huis gaan, en Marcel besloot nog een dagje te blijven en wat uit te waaien en te zonnen. Maandagochtend vroeg, negen uur, Marcel gooide zijn tas met zwemspullen achterin zijn auto, hij wilde ergens heenrijden waar hij lekker kon zwemmen en zonnen, en zonder dat hij er erg in had, raakte hij bij paal 9 op het parkeerterrein verzeild, de plaats waar het nudistenstrand na 500 meter begon, en besloot in een impuls naar het strand te gaan om daar lekker lui te ontstressen. Hij pakte zijn zwemspullen achter uit de auto en liep het duinpad op naar boven. Het strand was uitgestorven, zag hij, daar het er eigenlijk alleen in het weekeinde en in het hoogseizoen echt druk was. Behalve op het naaktstrand, daar was het eigenlijk altijd wel rustig. Hij liep een stuk het strand af in zuidelijke richting en bereikte het naaktstrandgedeelte.Hij spreidde zijn badlaken uit, ontkleedde zich, na een half uurtje wat gezwommen te hebben en liet hij zich, genietend van de warme zon, achterover in het warme zand glijden. Hij liet zijn gedachten even de vrije loop, maakte zijn hoofd leeg, en concentreerde hij zich op zichzelf en zijn ademhaling zoals hij op de antistresscursus bij yoga geleerd had. Zonder dat hij dat eigenlijk zo bedoelde, verwarmd door de zon en de ontspanning, gleed hij weg in een diepe en droomloze slaap.Na voor zijn gevoel zeker een dik uur later werd hij langzaam wakker met het gevoel dat er iets niet klopte. Hij ging op zijn ellebogen half overeind zitten op een bijna verlaten strand, de enigen die hij wat verderop zag waren 2 zonnende tienermeisjes waarvan heel goed zou kunnen dat ze wel eens van zijn school zouden kunnen zijn. Een van de meisjes zag even later dat hij wakker was, stond op en liep aarzelend op hem af. Meteen op het eerste gezicht drong het tot hem door dat ze niet van zijn schoolo waren.'Kunt U zeggen hoe laat het weer hoog water wordt, Meneer?' vroeg ze.Marcel gluurde eens stiekem naar haar, ze was een echte Lolita, een godsgeschenk, jong, een jaar of zestien, zeventien, prachtig gebouwd met de jonge schoonheid van een prille vrouw, alles even strak en welgevormd, met stevige en brutaal recht vooruitstaande borsten, tepels die heel geil schuin langs haar bovenarmen opzij keken, prachtig slanke lange en taps toelopende benen, smalle maar mooi gevormde heupen, een paar billen om een roofmoord voor te plegen, en opwindend gewelfde buikje, en een geheimzinnig klein, donker driehoekje, dat haar schaamlipjes maar net bedekte.'Nou, zei Marcel, als ik zo naar de waterlaagte kijk, kan dat nog wel even duren''Dank U, zei het meisje, draaide zich om en liep heerlijk schuddebillend terug naar haar zitplekje en haar vriendin, een meter of 50 verderop. Ze wist waarschijnlijk niet eens hoe ontzettent mooi en opwindend ze was.Hij ging op zijn buik liggen om zijn halfharde erectie te verbergen, en zag door zijn oogharen dat de meisjes druk met elkaar aan het smoezen waren.Hij kon er maar niet genoeg van krijgen, naar de lekkere mooie meiden te kijken, en zonder dat hij dat eigenlijk wilde, voelde hij zijn fantasie op de loop gaan. In gedachten zag hij zich met de twee nimfjes in een duinpannetje liggen, waarbij de ene hem met haar mond zijn ballen en zijn piemel lag te verwennen terwijl de andere zittend met haar lekkere strakke en lekker ruikende doosje op zijn gezicht had plaatsgenomen, Marcel's favoriete standje.Zich bewust wordend van zijn opwinding, geneerde hij zich een beetje, om opgegeild te raken door twee van die jonge meiden, en was zich pijnlijk bewust dat als het bestuur van de school daar achter zou komen, hij zeker ontslagen zou worden. Min of meer plotseling stonden de meisjes op, en liepen aarzelend op Marcel af.Deze kreeg het Spaans benauwd, hij had inmiddels een aardige erectie ontwikkeld en schaamde zich op voorhand al rot dat de meiden dit zouden ontdekken. Hij begroef zijn gezicht in zijn badlaken, en hoopte dat zijn stengel weer slap zou worden, en inderdaad, dat gebeurde gelukkig even later.De dames kwamen echter overduidelijk recht naar hem toelopen en vroegen ' Mogen we even bij U komen zitten?''Is dat echt nodig?' vroeg Marcel terwijl het bloed naar zijn wangen steeg.'Inderdaad, we willen even met U praten als U dat goed vind...'Marcel gooide zijn handdoek over zijn heupen en ging rechtop zitten.'Wat kan ik voor jullie doen?'De meisjes plofden op hun krent in het zand, keken elkaar wat verlegen aan, en de ene zei'Ik weet niet goed hoe ik hiermee moet beginnen, maar komt U wel vaker op dit eiland?''Vroeger wel, maar tegenwoordig niet meer, vroeger hadden mijn ouders hier een caravan, ikzelf heb het helaas vaak zo druk dat ik er niet meer aan toe kom hier een tijdje te blijven.' Weer keken de meisjes elkaar veelbetekenend aan, en vroeg de ene hem onverwacht ' Bent U Marcel?' Marcel dacht dat hij omviel van verbazing, hoe zouden deze twee blagen hem kennen? 'Inderdaad, stotterde hij, ikkeh, ik ben Marcel, hoezo?'Verlegen staarde het meisje naar haar voeten, en mompelde 'Herinnert U zich Safiere?''Safiere?' Mompelde hij en perplex staarde Marcel van de een naar de ander en zweeg een hele tijd.De wildste gedachten gingen door zijn hoofd. Wat had hij nou aan zijn kar hangen? Die blagen kende hem bij naam, ze wisten van Safiere, hoe zat dit in elkaar? Schuchter zei het andere meisje aarzelend 'Meneer, kijk haar eens goed aan?'Met onverholen aandacht staarde Marcel het meisje in het gezicht, en terwijl hij zijn piemel tot een handje losse velletjes voelde verschrompelen, zag hij wel heel bekende gelaatstrekken in haar verschijning.Geschokt mompelde hij ' Je bedoeld toch niet dat......?'Ja, knikte het meisje, 'Als U inderdaad de Marcel bent die we zoeken, is zij Uw dochter!'Sprakeloos keek Marcel van de een naar de ander, en inderdaad, van wat hij zich van de lieflijke Safiere wist te herinneren, herkende hij in haar, het eerste dat in het oog sprong was dat ze hetzelfde lange blonde haar had. Haar wenkbrauwen waren net zo gevormd als die van Marcel zelf, en die hartvormige kin, die hadden ze bij Marcel thuis allemaal in de familie. Ze vervolgde, 'Jaren geleden hebt U een korte relatie met haar moeder gehad, en hoewel het onwaarschijnlijk klinkt, het was meteen raak. Safiere bleek zwanger, en beviel van een meisje. Het was haar onmogelijk contact met U op te nemen, ze wist niet hoe en waar ze U vinden moest... Bovendien wist ze niet zeker of U dat contact wel wilde, ze is immers een zeemeermin'Marcel voelde de warmte en liefde van toen onmiddellijk weer in zich omhoog komen die hij jaren geleden ervoer bij het beminnen van Safiere, en verzekerde de meisjes dat ze allemaal welkom bij hem waren. Met een zucht van opluchting en een glimlach van tevredenheid stelden de meisjes zich aan hem voor, Ik ben dus Daedes, Uw dochter, en dit is Helonite, mijn nichtje en mijn beste vriendin.Ze vervolgde, mijn moeder, Safiere, heeft vaak over U verteld, hoe U geen misbruik van de situatie maakte door haar te helpen, kleding te geven, weer vrijelijk naar zee terug te laten gaan, en wat U haar geleerd had over landlingenliefde....We hebben, vertelde ze met bitterheid in haar stem, wel andere verhalen over het contact tussen zeelingen en landlingen uit de geschiedenis gehoord!Nog immer sprakeloos keek Marcel van de ene naar de ander, en vroeg met van zenuwen hese stem 'En wat nu?'Bedremmeld keken de meiden hem aan, en bekende, dat ze dat niet goed wisten, ze hadden er niet op gerekend dat het toeval ze zo snel al succes zouden laten hebben met hun zoektocht. Ze waren op de bonnefooi, en zonder dat Safiere dit wist, naar het Noordzeestrand gezwommen, en hadden niet op zulk snel succes gerekend. Hoe het toeval hen hen op ongelofelijke wijze een handje had geholpen!'Moeten jullie niet eerst terug het water in, vroeg Marcel bezorgd, en Helonite vertelde, 'Ik wel, maar Daedes niet, die is immers half landling. Ik ga zo terug de vloed in, Daedes zou gemakkelijk nog wel tot de volgende dag kunnen blijven.....''Lijkt me een prima plan, we hebben elkaar veel te vertellen, vind je het niet vervelend om alleen weer terug te moeten?''Nee hoor, we zijn gewend onze eigen gang te gaan, het water is voor ons een vertrouwde en veilige omgeving. Bovendien, als U dat goed vindt, ik heb Safiere een boel te vertellen!'Met gloeiende wangen van opwinding stond Marcel op, trok met beide handen de meisjes aan de hand overeind en samen liepen ze naar de vloedlijn.Nog immer onder de indruk van de fysieke verschijning van de twee Lolita's, kon hij het toch niet laten nog even naar die fantastisch bewegende billenpartij te gluren, en zijn aandacht werd vooral getrokken door die geheimzinnige en opwindende kleine licht verkleurde onderbreking in het midden. De meisjes liepen voor hem uit en liepen druk met elkaar te smoezen, zoals alleen tienermeiden onder elkaar dat kunnen. Na een meter of honderd hadden ze de vloedlijn bereikt en Helonite ging in de branding zitten.' Niet staren, alstublieft!' zei deze.Ze wilde kennelijk de transformatie naar zeemeermin voor zichzelf houden. Even later hoorde hij plonzen en draaide hij zich om, om even verderop nog een hand wuivend boven het water uit te zien komen. Het tafereel bracht hem onmiddellijk in zijn herinnering terug naar de tijd van Safiere, die destijds op dezelfde plaats en op dezelfde wijze 'afscheid had genomen. Ze liepen terug naar hun plekje, en Marcel begon zich aan te kleden, terwijl Daedes met de armen om zich heen geslagen bleef staan toekijken. Opeens ging hem een lichtje op, ze had natuurlijk geen kleding!Schaapachtig lachend gaf hij haar de grote strandhanddoek en zei 'Hier, sla die maar om je heen.' Verbaasd kijkend deed ze dit, en Marcel legde uit dat landmensen in het algemeen gekleed over straat gingen, en dat haar naakte verschijning een openbare opstoot onder de jongemannen zou veroorzaken.De handdoek was groot genoeg om haar vanaf boven haar borsten tot aan haar knieen te omwikkelen, zo gekleed zou ze niet ongewilde aandacht trekken. Zo liepen ze samen naar Marcel's auto. 'O, ja, dat had Safiere haar verteld, zo'n ding op wielen waar je in kon zitten en je snel kon verplaatsen', vertelde ze. Marcel hield de deur voor haar open en nieuwsgierig om zich heen kijkend nam ze plaats.'We zullen eerst maar voor kleren zorgen, hé?'Zwijgend en aarzelend knikte ze van ja, en ze bekende even later, dat ze zoiets nog nooit aan had gehad. Dat verklaarde hem, Marcel, ook de onbevangenheid en de afwezigheid van enige gene over hun naaktheid, daar op het naaktstrand van paal 9.....Marcel reed naar de boerderij waar zijn ouders tot voor kort met hun caravan stonden, en terwijl Daedes even in de auto bleef wachten, vertelde Marcel de boerin dat een van de schoolmeisjes haar kleding op het strand was zoekgeraakt en nu in de problemen was gekomen. De boerin had een tienerkleindochter die daar wel eens logeerde, en daar kon hij gelukkig wat kleren van lenen. Ook belde hij even met de directeur van school, dat hij nog een dagje op Texel bleef.Met een arm vol meisjeskleding keerde Marcel terug naar de auto, waar Daedes al ongeduldig op hem zat te wachten. Marcel legde haar uit wat de bedoeling was van de verschillende kledingstukken, en vooral de BH en Tangaslip vond ze maar gek, waar zij vandaan kwam was immers iedereen gewoon naakt....Marcel reed de pontweg in noordelijke richting helemaal af en ze kwamen terecht bij camping de Krim, vlak onder de Cocksdorp. Hier had Marcel een caravan gehuurd om het weekeinde te overnachten.Al deze dingen waren volslagen nieuw voor Daedes, en die keek haar ogen uit, dit had ze allemaal nog nooit gezien. Vol vertrouwen vroeg ze honderduit aan Marcel wat was dit en waarvoor was dat, en Marcel werd niet vermoeid om alles uit te leggen aan zijn nieuw verworven familielid.Een bed had ze gelukkig thuis ook, in haar geval van zeegras, en slapen deed ze thuis ook, zij het niet onder een deken. Die wilde ze hier ook niet, maar Marcel legde hem maar wel naast haar neer ingeval ze het koud mocht krijgen. Zonder enige gene kleedde ze zich uit, en liet Marcel blozen door haar uiterlijke schoonheden volkomen onbevangen aan hem te tonen. Marcel wist niet waar hij kijken moest, en met guitige stem vroeg Daedes 'Wat is er, pappie, vind je je dochter mooi?'Vuurrood tot in zijn hals blozend zei hij 'Inderdaad, je bent bloedmooi, maar wel mijn eigen kind, daar mag een man toch niet opgewonden van raken?''Nou, van mij mag je wel kijken hoor, als je dat leuk vind, en zonder enige gene ging ze naakt op de bank zitten.'Ik weet niet of dat in jouw wereld gewoon is, maar hier op het droge rust daar een enorm taboe op, seks of zelfs maar erotiek beleven met je eigen kind!'Dat kon ze begrijpen, en ze besloten na deze enerverende dag te gaan slapen, de volgende dag zouden ze vroeg teruggaan naar hun plekje bij paal negen om Helonite opnieuw te ontmoeten.Het was voor Marcel voor zijn gevoel nog niet eens zolang dat hij sliep, toen Daedes zijn slaapkamertje binnen kwam sluipen en met klapperende tanden van de kou vroeg of ze bij hem mocht liggen, ze was immers het warme zeewater van de warme golfstroom gewend. Hij sloeg zijn dek open, en een tot op het bod verkleumd naakt meisje kwam tegen hem aan liggen met haar billen in zijn schoot.Uiteraard kon dit voor hem niet zonder gevolgen blijven, Marcel woonde al weer enige tijd alleen, en de druk van haar malse, snel op temperatuur komende heerlijk satijnzachte huid en veerkrachtige meisjesbillen deden zijn piep steigeren alsof het een veulen was. Half slapend schoof Daedes met haar billen heen en weer en toen ze eenmaal lekker in zijn kuiltje lag, uitte ze een ferme snurk en viel in slaap, de vertwijfelde Marcel klaarwakker achter zich latend. Kennelijk was dit in haar wereld heel gewoon!Eenmaal vast in slaap bemerkte hij, dat ze niet meer wakker te krijgen was, en er ontstond een plannetje in zijn hoofd. Als ze inderdaad zo vast sliep, zou hij op zijn gemak haar heerlijkheden kunnen bekijken. Hij pakte zijn zaklantaarn, schoof iets achteruit, en liet zich ietsjes zakken, zodat hij met zijn gezicht ter hoogte van haar mooie jonge billen was. Zoals ze daar lag, half op haar buik, een knie gebogen en hoog opgetrokken, haar andere been languit gestrekt, het kostte hem niet veel moeite haar half openstaande pracht te bewonderen.Met een in zijn keel bonkend hart keek hij genietend naar het lekkers van het jonge meisje, haar lichtelijk verkleurde buitenste schaamlippen met daartussen de roze kleine schaamlipjes, haar mooie lichtbruin gekleurde gerimpelde anusrozetje, de mooi blanke kloof van haar bilspleet, het korte, zachte vlassige blonde schaamhaar, en hij kon het niet laten, het was sterker dan hijzelf, hij drukte voorzichtig zijn neus tussen haar dijen en snoof zachtjes de heerlijke zoete geur van haar jongemeisjeskutje op. Ongelofelijk, wat had dat kind een impact op hem! Ze wist zelf waarschijnlijk niet half hoe bloedmooi ze wel was...Hij kreeg het opeens te kwaad, en schoof voorzichtig uit bed, pakte zijn zakdoek en klemde die om zijn stijve, pijnlijk kloppende penis. Hij drukte zijn voorhuid naar achter, bewoog zijn hand enkele keren op en neer, en met zijn zaklamp gericht op het gleufje van Daedes kwam hij heel zacht kreunend, lang en aanhoudend, krampachtig schokkend klaar.Hij voelde zich wel een beetje beschaamd, over zijn gedrag met zijn eigen kind, maar aan de andere kant had hij nog niet voldoende tijd gehad om echte vadergevoelens te ontwikkelen.Overmand door schuldgevoelens kroop hij weer in bed, en dank zij de ontspanning van het orgasme viel hij snel in diepe slaap.De volgende ochtend waren beiden al vroeg wakker, en zaten rechtop in bed wat verlegen naar elkaar te kijken. 'Had mijn aanwezigheid jou zo opgewonden, dat je zo een dikke had gisternacht?'Marcel schraapte zijn keel, en zei verlegen 'Ja kijk, ik woon al weer een tijdje alleen, en als er dan opeens zo'n mooi jong ding bij je in bed kruipt, en met haar billen tegen je aan gaat liggen, dan kan je als man het te kwaad krijgen...''Nou ja, okee, dan moet ik dat maar niet meer doen dan', zei ze berustend. Marcel stond op en ging ontbijt maken, met een lekkere mok thee. Een boterham met jam, dat vond Daedes erg lekker, maar melk vond ze maar niks en thee vond ze bitter, ze had liever gewoon water.Het was ondertussen half tien, en ze zouden wel eens een goede kans kunnen hebben dat Helonite in de buurt van het strand zou kunnen zijn. Marcel gooide zijn tas met strandspullen achterin de auto, en zo gingen ze op weg. Toen ze de strandslag waren overgeklommen, zagen ze dat het strand lekker rustig was, en toen ze na 500 meter bij het naaktstrand kwamen, bleek Helonite daar al op hen te zitten wachten. Marcel trok zijn kleren uit, de meisjes omhelsden elkaar, en daarna keek Helonite hem aan en zei ' Ik heb Safiere gesproken, zou je haar nog wel eens willen ontmoeten?' Blozend zei Marcel 'Ik heb haar nooit kunnen vergeten, ik zou er veel voor over hebben haar nog eens te zien'. Zwijgend stond Helonite op en liep heupwiegend en schuddebillend naar de vloedlijn, waar ze een hard en schel gefluit liet schallen, en tot zijn stomme verbazing begon de zee te bewegen, en verscheen het vrolijk lachende, van het water druipende gezicht van Safiere boven water.Met een brok in zijn keel rende Marcel het strand over en de branding in, en drukte haar in een stevige omhelzing tegen zijn borst. Hun ogen ontmoetten elkaar, en ze versmolten in een lange tedere kus. Zwijgend en lachend stonden de meisjes toe te kijken hoe een zeemeermin innig gekust werd door een hele gewone landlingman, en iedereen die het tafereel zou gadeslaan, zou weten dat hier van echte liefde sprake was.Toen ze uitgekust waren, keek Marcel haar aan, ze was geen dag ouder geworden, ze was nog even mooi als toen, ze rook nog even fris, en was nog even sexy als toen, met haar blanke, recht vooruitstaande harde borsten en haar lange blonde haar. Hij werd zich erg bewust dat hij al die jaren naar haar verlangt had en eigenlijk zij de enige vrouw in zijn leven was waar hij altijd bij zou willen blijven.Marcel sloeg een arm om haar middel, hees haar omhoog en droeg haar de branding uit. Hoe, weet hij nog steeds niet, maar opeens had ze weer benen, mooie lange slanke benen. Weer grepen ze elkaar, weer versmolten ze in een lange tedere kus, Safiere met haar armen rond Marcel's hals, haar heerlijke en stevige borsten nadrukkelijk tegen zijn borst duwend, en Marcel met zijn handen om Safiere's middel en heupen....Ze liepen naar hun plekje op het strand, toen ze wat uitgekust waren en gingen zitten. Marcel kwam ogen tekort, met al die mooie naakte jonge vrouwen om hem heen, en de dames konden het niet laten hem wat uit te lachen.'Mooi hé, die dochter en dat nichtje van ons, Marcel?' zei Safiere op plagende toon. Met een brok in zijn keel zei Marcel, 'Jammer dat het zolang moest duren voor ik jullie zou ontmoeten, maar gelukkig, nu zijn we bij elkaar, en ik beloof je, ik zal zoveel mogelijk bij jullie blijven!' Safiere keek Marcel nadenkend aan zoals alleen vrouwen dat kunnen die iets in hun schild voeren en zweeg.Ginnegappend stonden de twee meisjes op en zeiden dat ze gingen zwemmen, ook Daedes mocht natuurlijk niet uitdrogen, en even later waren ze uit het zicht.Safiere kroop tegen Marcel aan, en mompelde ' Marcel, hou me vast, hier heb ik jaren naar verlangd'Marcel sloeg zijn armen om haar heen, kuste haar, en voelde dat Safiere kippenvel en harde tepels kreeg onder zijn aanrakingen. Zwijgend keken ze elkaar diep in de ogen, ze stonden op, Marcel pakte hun spullen bij elkaar en hand in hand liepen ze naar hun plekje in het duinpannetje, waar ze zestien jaar voorheen ook hadden gezeten.Daar aangekomen spreidde Marcel het plaid uit, en ging op zijn zij buik aan buik tegen Safiere aan liggen. Heerlijk naakt, en verwarmd door de krachtige warme nazomerzon lagen ze te genieten van elkaars aanwezigheid en het heerlijke gevoel van de naakte huid tegen die van de ander. Marcel voelde zijn hard wordende penis langs het dunne schaamhaar van Safiere schuren, en Safiere voelde de erectie van Marcel nadrukkelijk tegen haar buitenste schaamlippen aan duwen. 'Marcel, mompelde ze, ik moet je waarschuwen, zeemeerminnen zijn bijzonder vruchtbaar, elke keer kan raak zijn!''Nou en?' antwoordde deze, en Safiere keek hem diep aan. 'O, Marcel, zou je nog wel een kind erbij willen?'Jawel, maar daar weet ik wel wat op', ze hij, en dook een condoom op uit het zijvakje van zijn tas. Nadat hij onder hevig geïnteresseerde belangstelling van Safiere het ding om zijn piep had gerold, gleden ze weer languit in het warme zand, waar Marcel zijn piep tegen de schaamlippen van Safiere drukte, welke zich een stukje opende, en hem met het puntje van zijn lul binnen liet glijden.Safiere trok haar ene knie op, waardoor haar kutje lekker een eindje ging openstaan, en zaadlozend gleed Marcel een stukje haar heerlijk zachte, ontzettend strakke en heerlijk warme kutje binnen. Safiere keek Marcel diep in zijn ogen, zette haar half geopende mond tegen de zijne, drukte haar nagels in zijn billen en duwde zo de volle lengte van zijn piep haar doosje in. Zachtjes en al tongzoenend zoog ze zijn mond een klein beetje vacuüm, waardoor de zenuwen in zijn ruggengraat geactiveerd werden, ze begon ze met de spieren van haar poesje zijn piep te melken, waarbij Marcel het gevoel had alsof en een fluwelen handschoen om zijn lul zat te bewegen. Hij dacht dat voor zijn gevoel de wereld ondersteboven met een rotgang achteruit ronddraaide, zo raakte hij buiten zinnen van dit heerlijke genot. Veel had hij niet meer nodig, en bedolven onder vochtige en hete kussen van Safiere kwam hij spastisch schokkend en met zijn heupen stotend hijgend en kreunend klaar. Toen hij weer wat bij kennis was gekomen, kuste hij haar innig, en met haar hoofd genietend achterover kuste hij haar hals, haar oorlelletjes, achter haar oorschelpen, haar keel, de kloof tussen haar borsten, haar stevige borsten zelf, hij sabbelde aan haar zich verhardende tepels, en zakte zo af richting haar buikje.Hij cirkelde wat in haar navel, en zakte allengs lager af naar de heerlijkheid hoog tussen haar meisjesdijen. Hij rook de heerlijke seksgeur van de vagina van een opgewonden en vochtige vrouw, en drukte haar voeten richting haar oren. Zo geheel openliggend, hij een fraai en ongegeneerd uitzicht had op het mooiste kutje wat hij in zijn leven ooit gezien had.Prachtig, lichtblond vlassig kort dun schaamhaar, mooi roze buitenlipjes, Rood en geil opgezwollen binnenlipjes, iets openstaand, en bovenaan pronkte haar mooie witblauwe genotsknopje.Hij drukte een vochtige kus op haar klitje en voelde een rilling van genot door haar heen gaan. Hij likte de volle lengte van haar doosje in een langzaam en gestaag tempo, en voelde aan het onwillekeurig stoten van haar heupen dat ze het heerlijk vond. Hij likte nu met lange halen, waarbij ook haar kleine sterretje niet werd overgeslagen, van haar staartbeentje tot het kuiltje aan het begin van haar spleetje, en elke keer als hij haar klitje raakte reageerde ze door draaien met haar heupen. Hij ging iets verliggen, spreidde haar billen iets, zodat hij met zijn tong in haar kleine gaatje kon komen, en sloot zijn lippen er genietend zachtjes zuigend omheen. Zachtjes drukte hij het puntje van zijn tong een klein stukje in het nauwe en krampende gaatje naar binnen, en met hijgende adem en stotende heupen kreunde ze 'Oh, Marcel, ga asjeblieft door..'Zich wat nadrukkelijker op de bovenkant van haar lipjes en haar knopje concentrerend likte hij met stijve tongpunt over haar heerlijke kutje, en zonder waarschuwing haalde ze diep adem en kwam lang kreunend en wild kronkelend klaar. Hij had de grootste moeite zijn tong op de juiste plaats te houden, maar door haar met beide handen om haar billen stevig vast te houden lukte dit. Hijgend, kreunend, stotend en blazend leek het wel of ze bleef klaarkomen, en na een flinke tijd voelde hij haar pas verslappen. Hij kroelde en kuste haar buitenste lipjes, kneedde haar venusheuvel en kriebelde door haar schaamhaartjes, en spinnend en genietend van het heerlijke naspel gleed ze achterover in zijn armen. Verliefd keek ze hem aan en mompelde 'Je bent het nog niet verleerd, he?' Glimlachend zei hij ' Lieve Safiere, ik heb het jaren voor je opgespaard!'Geïnteresseerd keek Safiere naar het daar in het zand liggend condoom, en zei ' Nu begrijp ik hoe het komt dat elk landlinggezin maar enkele kinderen heeft! Jullie doen een hoesje om en kunnen net zovaak liefhebben als je wil!'Oh, zei Marcel, dat noemen we anticonceptie, maar er zijn nog wel meer middelen, hoor!'"Vertel! Ik wil alles weten!" Zei Safiere op besliste toon, en Marcel ging er voor zitten en legde het allemaal uit, vanaf voor-het-zingen-de-kerk-uit tot aan de pil en het condoom.'Tsjonge, zei Safiere, wat een mogelijkheden, dat hebben wij allemaal niet, ik heb straks thuis een boel te vertellen...'Daar kwamen de meisjes uit het water en gingen op zoek naar Marcel en Safiere, die zich immers in het duin hadden teruggetrokken. De meisjes hadden een opmerkelijke boodschap, ze wisten te vertellen dat de vader van Helonites gezegd had dat Marcel mee mocht komen naar het gebied waar ze van oorsprong woonden.Safiere keek Marcel aan en zei "Denk er om, Marcel, als je eenmaal mee bent geweest zal je daar altijd naar terug blijven verlangen, die vredigheid en rust, de liefde die de mensen daar onderling bind, en op den duur zul je bij ons willen blijven. Ben je eenmaal aangepast aan het leven in het water, dan kan je niet meer terug anders dan voor enkele uren, net als wij!"Pijnzend keek Marcel Safiere aan."Kan ik dan altijd bij jullie blijven?""Als je dat wil wel, ja...""Okee, ik ga mee, en ik denk dat ik maar meteen blijf."Juichend deelde de meiden mee dat ze dat heerlijk zouden vinden, het gezelschap stonden op, liepen naar de vloedlijn, Marcel keek nog een keer om naar het stapeltje kleding dat op het strand lag, sloeg zijn arm om zijn geliefde heen, keek de andere meiden aan, en zei "Laten we gaan."Safiere zei "Marcel, hou mijn hand vast, blijf dicht bij me want het water is in het begin troebel. Als je het benauwd krijgt, druk dan je mond op de mijne, en ik zal je lucht uit mijn adem geven. Spoedig ben je aan het leven in het water gewend."Nog een laatste keer keek hij om, en dook aan de hand van Safiere in het zoute zeewater.\STEM! Ik schrijf deze verhalen voor jullie, geef het cijfer dat het verhaal je waard is!Mail me voor een verzoek voor een onderwerp of voor een foto van Daedes en Helonite.