In het pijninstituut worden mannen en vrouwen behandeld aan hun geslachtsorganen: chirurgische ingrepen, martelingen of transplantaties.
Bij de medische ingrepen wordt er in de meeste gevallen niet verdoofd,zodat de patienten werkelijk voelen wat er met hen gebeurt, enkel de spieren worden tijdelijk verlamd om stuiptrekkingen te vermijden.
Bij de martelingen wordt er uiteraard nooit verdoofd.
Aan de balie komt een jonge vrouw toe. “Hallo, ik ben Miriam en had een afspraak om 10 uur.”
De dame achter de balie kijkt in het logboek. “Juist: dokter Peeters verwacht U, U mag hier op de gang links gaan en in lokaal 6 binnengaan”.
De jonge vrouw gaat de ruimte binnen, het blijkt een heus operatiekwartier. Achter een bureau zit de dokter.
“Miriam, zet U, wat kan ik voor u doen.”
“Mijn man heeft me naar hier gestuurd om me te laten opereren, in deze brief staat wat hij graag bij me zou willen laten uitvoeren”
Ze overhandigd een brief aan de dokter, die hem zorgvuldig lees.
“Ken je de inhoud, miriam?”
“Neen, dokter, maar ik wil zowieso de operatie ondergaan die mijn man vraagt.”
“Wel, je hebt net een derde kindje gehad en je man vindt dat wel voldoende, daarom wil hij dat je gesteriliseerd wordt, dat je baarmoeder en eierstokken worden weggehaald. Omdat je geen borstvoeding meer geeft vindt hij je borsten overbodig en wil hij ook dat je die laat verwijderen, maar hierin mag je zelf kiezen, je mag als je wil je borsten houden.”
“Neen, dokter, als mijn man wil dat ik geen borsten meer heb, wil ik ook dat mijn borsten worden afgesneden.”
“Goed, teken hier voor akkoord, kleed je dan maar uit en ga maar op de operatietafel liggen.”
Even later ligt de jonge vrouw op de operatietafel. Ze wordt geinjecteerd met het spierverslappende middel en krijgt een inspuiting met een hormoon om te verhinderen dat ze zou flauwvallen.
Dan maakt de dokter een insnijding in haar buik. Miriam wil wel gillen, maar er komt geen geluid uit haar keel. De dokter begint te snijden net boven haar schaambeen en snijd zo, over haar navel totaan het borstbeen. Dan opent hij de sneden en haalt miriam’s reproductieorganen uit haar buik. Hij legt ze op een tafeltje naast Miriam, goed in het zicht van de jonge vrouw. Dan wordt de buik terug toegenaaid.
De dokter neemt een ander mes, een groter dit keer, zet het onder miriam’s linkerborst en begint te snijden. Na een minuutje is de borst afgesneden en legt hij ze op Miriam’s buik, nu wordt ook haar rechter borst afgesneden.
’s Anderendaags mag de jonge vrouw het instituut verlaten, gesteriliseerd en lichamelijk verminkt. In haar handtas zit een bokaal met haar ingewanden. Haar man wil dat ze deze op haar nachttafeltje heeft staan.
Een jongeman van in de twintig biedt zich aan.
Ook hij komt bij de dokter terecht.
“ mijn meester wil dat ik mijn eikel laat villen”
“Ok, de procedure gaat als volgt: eerst wordt je eikel 1 minuut in kokend water gedompeld. Na een uurtje, als de zwelling weg is gaat de huid van je eikel wat loskomen. Ze wordt dan verder losgemaakt met de scalpel en weggesneden”.
De jonge slaaf geeft toestemming voor de procedure en een paar uur later staat hij met gevilde eikel voor zijn meester, die van het uitzicht (bloedrood en nog nabloedend) geniet.
Een moeder breng haar 3 dochters naar het instituut. Een 16 jarige tweeling en een meisje van 17.
Zij worden ontvangen door de dokteres, op uitdrukkelijk vraag van de moeder. Haar 2 dochters worden (alhoewel ze heterosexueel zijn) lesbisch opgevoed en zullen na de behandeling worden geveild en enkel worden verkocht aan vrouwelijke kopers.
“ Zij zouden moeten worden besneden, dat drijft de prijs van jonge meisjes op”
“Hoe had u graag gehad dat uw dochters worden besneden: het verwijderen van de schaamlippen, de clitoris of beide ?”
“Alleen hun klitje verwijderen”
“Ok, we hebben volgende mogelijkheden: het gewoon wegsnijden af afknippen van de clitoris, het wegbranden van de clitoris met een soldeerbout op 350 graden Celcius, het volledig afgeknellen van de clitoris (na ongeveer een week spat deze van de druk dan uit elkaar en nog eens ongeveer een week later is het restant volledig afgestorven en is de wonde genezen. Of de laatste mogelijkheid: het uitrukken van de clitoris.
“ Misschien voor alle 3 iets anders: wegbranden, afbinden en uitrukken lijkt me wel leuk.”
Het 17 jarige meisje is eerst aan de beurt: Haar klitje wordt weggebrand. Haar zusjes kijken met afgrijzen toe hoe de roodgloeiende bout tegen haar clitoris wordt geduwd. Het meisje krijst en gilt.
Dan wordt bij het eerste tweelingzusje de klit afgebonden, wat ook verschrikkelijk pijnlijk blijkt te zijn. Binnen de kortste keren begint de druk op te lopen en kleur het klitje paars-blauw. “Je zal heel de week een toename in druk en pijn ondervinden tot je clitoris uit elkaar springt, je draagt best een katoenen onderbroekje om het bloed wat op te vangen”.
Ook bij het 2de tweelingzusje wordt de klit stevig afgebonden. Dan moet het meisje mee in de lift en wordt ze naar een 10 verdiepingen hoge toren gebracht.
Daar, op de bovenste verdieping moet ze met de benen wijd boven een gewicht van 250kg gaan staan. Op haar pijnlijke klit wordt een klem geplaatst die harder klemt al er aan getrokken wordt, die klem wordt met een lange ketting aan het gewicht verbonden.
“ Met deze drukknop kan je de vloer onder het gewicht openen, zodat het naar beneden valt. De ketting is 2 meter te kort en een menselijke klit kan max. 10 cm worden uitgerokken, als je begrijpt wat ik bedoel?”
Het meisje knikt.
“Je kan zelf bepalen wanneer je je klit laat uitrukken, de pijn van de klem zal je aanmoedigen op de knop te drukken, wees maar zeker.”
Na een half uurtje wordt de pijn ondragelijk en drukt het meisje op de knop. Seconden later laat ze een hevige gil en zakt door de knieen, hevig bloeden aan de wonde waar daarnet nog haar klit zat.