Gaby 69

WENDY'S KENNIS MAKING MET GABY’S LEVEN



“Zo ben ik, maar mag ik aan "R" vragen of ze van deze serie een afdruk maakt op het formaat 15x 18 cm om in mijn tas bij me te dragen, als u dat goed vindt zal ik er trots op zijn, dat ben ik al schat, maar het maakt mij compleet, je red slavin Gaby.” Ze verzond het, ze ging naar de keuken, haalde wat te drinken, er kwam gelijk antwoord, ze opende het. “Te laat schat, is al besteld voor je, wordt morgen per koerier op je kantoor bezorgd, we hebben aardig dezelfde ideeën schat over jouw lijf, daar ben ik verheugd om, zo, nu nog je oefeningen niet vergeten en op tijd naar bed. P.S. voordat jij je insluit nog even je geil vingeren, niet klaarkomen, maar op bijna insluiten dan kan je hunkeren naar meer, je pestkop Bert.” Ze lachte, ze deed haar oefeningen extra lang, ze deed haar korsetje om en pompte het op, het was nu wel strak, maar het ging, ze deed wat Toon haar gezegd had te doen, ze schminkte zich af, ging op bed zitten, zette zich vast tot haar polsen en begon zijn suggestie uit te voeren. Ze hield zich in, ze sloot zich verder af met de kluisters, deed het licht uit, bleef lekker bloot liggen, ze viel snel in slaap met een heerlijk gevoel in haar lijf.
Ze werd wakker, ze was monter opgewekt, ze had heerlijk geslapen, ze stapte uit bed, liep naar de computer, printte haar daguitdraai uit, ze ging koffie zetten, ze liep terug, pakte het vel en maakte eten klaar. Ze las het: “kledingopdrachten en als laatste succes schat met ons speelgoed, als je haar zo ver krijgt, in je kast hangen dingen die voor jou gelden, dus dezelfde als jij in wit voor Wendy, het speelgoed.” Ze liep naar de kast gemerkt met w “in witte duster, nylonkousen en ballerinapumps als ze aan heeft mag je ze schenken, maar met de opdracht ‘s avonds te dragen in haar eigen huis.” Ze ging douchen en zich opmaken, ze pakte haar outfit en dacht “wauw, wat een mooie,” ze deed het aan, net wat ze wilde, haar silhouet mooi zichtbaar met lange mooie benen eronder, billen net bedekt, niet te strak, ze liet haar klepsieraad los, controleerde of het niet zichtbaar was. Ze had nog tijd over, ze liep naar de computer, tikte een mail: “Ik heb je suggestie opgevolgd, ben heerlijk geil ingeslapen en vrolijk wakker geworden en heb nu je mooie keuze aan schat, het is beautiful, mooi, mijn silhouet is mooi, ik zie er lekker sexy uit, jammer voor je dat je dit niet kan bewonderen, anders had ik zeker een beurt van je gehad, maar helaas, we moeten samen naar elkaar hunkeren. Werk ze, je schat, maar zeker je red slavin, Gaby.” Ze verzond het, ze pakte haar aktetas en tasje, deed er nog wat leesvoer in voor haar en Wendy en reed naar Wendy. Ze toeterde beneden, Wendy was er, zo vrolijk en fris: “Mooi meid, dit staat je goed, lekker ondeugend.” Wendy stapte in, Gaby gaf haar een kus en zei: “Goeiemorgen schat.” Wendy gaf haar een envelop, helemaal gekalligrafeerd. “Die is mooi, die bewaar ik schat,” zei ze. “Dank je, hierin zit mijn antwoord op jouw vraag van vrijdag of ik het zou willen beleven,” zei Wendy. “En wat staat er in het kort in,” vroeg ze, terwijl ze wegreed. “Dat ik het wel wil proberen, maar dat ik niet alles goed begrijp,” antwoordde Wendy. “Nou schat, als jij me vanavond volgt, jij doet hetzelfde als ik, dan licht ik een stukje van mijn sluier voor je op, maar ik vraag je discretie, dit mag jij weten en beleven, maar mondje dicht,” zei ze. “Bert heeft wat leuks georganiseerd voor ons twee, ik breng je thuis, Bert kan er helaas niet bij zijn, maar dat geeft niet, wij tweeën praat makkelijker dan met een kerel erbij schat.” “Ja Gaby,” zei Wendy.
Ze kwamen op de zaak, de post was niets bijzonders, Pam vroeg of Wendy voor haar een kaartje mocht maken voor een gelegenheid, “ja hoor,” antwoordde ze, “waarom?” “Ik heb gezien wat ze voor u en Dave heeft ontworpen,” antwoordde Pam. Ze zei tegen Wendy: “Zijn ze dan klaar?” “Ja Gaby,” antwoordde Wendy. “Pak ze eens,” zei ze, Wendy gaf haar de ontwerpjes op ware grootte. “Wauw meid wat luxe, daar zal Dave zeer tevreden mee zijn, ik ook trouwens, maar je maakt het ons wel moeilijk om te kiezen welke,” zei ze. “Wat vind jij de mooiste?” “Deze voor Dave, dit voor u en deze voor het kader,” antwoordde Wendy. “Ja meid,” zei ze, ze pakte een ordner, deed er papier in, bevestigde de kaartjes op het vel, schreef hun namen erop, ook Wendy en Pamela, ze keken haar aan, ze zei: “Ja, jullie krijgen er ook, jullie horen ook bij het kader. Ik zal morgen met Dave beslissen wat het wordt.” Wendy zei: “Niet blinkend af laten drukken maar mat op dit karton, dan komt het het mooiste over.” Ze deed het vel in de map en zei: “Zo meiden, aan het werk en ik wil graag koffie.” “Komt eraan Gaby,” zeiden de meiden blij. Ze startte haar computer, er was mail, ze opende het: “Wat is dit? Mij met een stijve naar mijn werk sturen hoer dat je bent om me geil te maken. P.S. ik ben blij voor je dat je de kleding leuk vindt, voor de verrassing zit er iets lengteverschil in, drie centimeter, niet veel, maar wel erotisch. Ik zeg niet of dit het kortste of de langste of er tussenin is, dat merkje wel, ik ben blij dat je goed geslapen hebt. Als je wilt mag je altijd zo gaan slapen als er geen andere opdracht is schat, ik moet nu weg, geen mail meer vandaag, een kus en een tik met mijn zweep, Bert, je meester.” Ze stuurde gelijk naar haar huis, ze was tevreden.
Wendy klopte en zei: “Een koerier Gaby, twee grote pakketten van tachtig bij zestig en een kleine,” eerst brief lezen stond er op. Ze tekende, hij was weg, ze las: “Je foto’s zijn gelukt met het album, ik heb er iets moois van gemaakt, kijk op je site onder "R", dan zie je het resultaat.” Ze ging naar haar computer, opende haar site, daar zag ze een groot drieluik, in de hoeken kleine foto’s van Wendy toen ze klein was. Wauw. “Gaby, dit is ons geschenk van jou en mij, ik heb waarschijnlijk werk voor haar voor een modeblad, vanmiddag meer, wil jij het vertellen of ik, groetjes.” Ze belde gelijk “R”. “Hoi meid.” “Wat mooi het drieluik, maar jij vertelt het haar, dan geef ik ons cadeau vanavond, als ze accepteert over mijn huis en haar zover krijg om in de witte duster te krijgen geef ik haar het drieluik, dan explodeert ze van emotie,” zei ze. “Ben je thuis vanavond?” vroeg “R”. “Als ik je nog nodig heb voor wat geil flitswerk bel ik je, tot hoe laat mag ik je bellen?” “Och één uur,” antwoordde ze. “Oké schat,” zei “R”. “Hoe vond je het weekend?” “Leuk, maar hij heeft me te grazen genomen, hij heeft me in het clubkleed geboeid, overdag aan de ketting door de wijk uitgelaten en me toen aan straat een uur lang aan de brievenbus vastgezet, te kijk voor pasanten,” antwoordde ze. “En wat vond jij ervan?” vroeg “R”. “Zeer vernederend, maar hij heeft me daarna lekker verwend, dat was zeker zo’n intensief gevoel van de spanning,” zei ze. “Ja schat, ik weet het en je bent nog niet klaar, mag ik je wat vragen?” vroeg “R”. “Ja hoor,” zei ze. “Maar ik wil jouw eigen mening hebben, wat vind jij van fisting?” vroeg “R”. “Och, ik doe het omdat de heren het geil vinden, ik heb er geen gevoel bij,” antwoordde ze, “waarom vraag je dat? Bert heeft met me wat heel voorzichtig gedaan in het weekend.” “Ik heb hetzelfde gevoel, niks, net als jij, het doet me niks, heeft hij je gevraagd om dat vrij te geven?” vroeg “R”. “Nog niet, maar om er over na te denken, ik weet niet wat ik moet, want ik vind dat ik er een gevoel bij moet hebben, niet als een lijdend voorwerp moet accepteren. Ik wil me er geil bij voelen, anders ben ik bang dat ik het niet op kan brengen,” zei ze. “En hij heeft je verteld dat in dit werk ons gevoel niet telt, alleen de centen,” vroeg “R”. “Ja "R" en ik wil er gevoel bij hebben,” antwoordde ze. “Dat begrijp ik, maar maak je niet druk, onze climax is dat je er veel geld voor krijgt en er leuke dingen voor kan kopen. Als je straks een paar stevige opdrachten hebt gehad, dan weet je wat het leven inhoudt. Als jij een paar keer bij de sultan bent geweest dan zal je gevoel ook minder zijn als wat ik heb bij Toon, dat kan niet anders, dat komt vanzelf,” zei “R”. “Je houdt toch maar van één of twee personen, de rest wordt bijzaak, je vindt het wel lekker, maar het is anders, maar ik moet nu ophangen. Er is nog een koerier naar je onderweg met je portofolio voor in je tas. Ik heb er nog tien bijgedaan die ik zeer geslaagd vond, in jouw steil, niet die van Bert.” “Dank je schat, ik spreek je nog,” zei ze. Ze hing op, ze was weer wat wijzer, zij had er ook niks mee, maar deed het voor het geld begreep ze, dus ze zou het toch ook moeten kunnen accepteren. Bert had wel de waarheid gesproken, dus hij bleef haar trouw op dat gebied. Ze ging verder met haar werk, de inrichting, ze belde enkele leveranciers en vroeg een bezoek aan van hun vertegenwoordiger. Wendy kwam: “Een koerier voor u.” “Oké,
stuur maar door,” zei ze. Hij bracht het fotomapje, ze tekende, de sirene ging, ze liep naar Wendy en zei: “Ik ben zo terug, bestel jij voor ons koffie?” Ja dat deed Wendy, ze pakte het drieluik en het album, reed naar huis, zette het in de computerkamer, reed weer weg. Ze was zo weer op de zaak.
Ze kletsten heerlijk, ze las Wendy’s brief waar ze bij zat, ze lachte soms. Wendy vroeg: “Waarom lach jij? Om mijn brief? Het is toch niet belachelijk wat ik geschreven heb?” “Nee Wendy,” antwoordde ze, “jij beschrijft hier wat ik zelf ook heb betwijfeld toen ik er mee in aanraking kwam, maar ik vind dat je je gevoel zeer exact omschrijft en dat is zeer goed en daar gaat het om, je gevoel.” “Ik vond het wel een beetje gewaagd om dit op te schrijven en ik kreeg er zo'n intens gevoel bij,” zei Wendy. “Nou, dat hoort erbij, dat je de ware Wendy beschrijft en je niet verzint wat je leuk vindt, maar wat je werkelijk voelt,” zei ze. “Zo, nu aan de slag, zorg dat je om vijf uur klaar bent, we hebben zat voor vanavond schat.” “Ja Gaby,” antwoordde Wendy, “ik ril in mijn lijf wat me te wachten staat.” Gaby pakte haar mapje, pakte haar foto dat ze op de kop hing, liet Wendy dit zien en zei: “Dit staat je te wachten als je het wilt met veel genot.” “Gaby, hoe durf je zo bloot en zo opgehangen,” vroeg Wendy. “Nou meid, dit was gisterenavond,” zei ze. “De koerier heeft dit gebracht, Bert heeft deze gisterenavond gemaakt.” “Doet dit niet pijn,” vroeg Wendy. “Nee schat, maar het seksueel genot is des te groter naderhand,” zei ze. “Het is wel mooi zo open en bloot, jij hebt ringen in je kut,” zei Wendy. “Ja schat, je mag me vanavond zien, dat bedoel ik nou, dat je niet moet schrikken, dit is in mijn huiskamer, wil je nog met me mee?” vroeg ze. “Ja Gaby, ik krijg nu weer dat gevoel,” antwoordde Wendy. Gaby kuste haar en zei: “Luister, als we bij mij thuis zijn krijg je opdrachten, die moet je uitvoeren zonder tegen te stribbelen, alles uitvoeren en hou je gevoel in de gaten. Ik wil dat je morgenavond je gevoel beschrijft, je begint nu totdat je thuis bent hetzelfde als de brief als vanmorgen en natuurlijk zo mooi versierd. Probeer je gevoel in je versiering uit te drukken,” zei ze. “Ja Gaby,” antwoordde Wendy, ze slikte een kikker weg, ze nam nog gauw een slok. Ze ruimde op, ze ging weer aan het werk, ze genoot van het verschrikte gezicht van Wendy.
Het ging snel deze middag, de sirene ging. Ze ruimde op, sloot haar computer af, daar kwam Wendy al. “Zo meid, ben jij bereid,” vroeg ze. “Ja Gaby,” antwoordde Wendy. “Kom, we gaan,” zei ze, ze stapte in de wagen en zei: “Zo meid, nu begint je eerste opdracht, je gaat met je benen wijd zitten. Ja, zo blijven tot we thuis zijn, dit moet ik ook als Bert bij mij is en hij rijdt, ik laat je doen wat Bert van mij verlangt, wil je dat proberen?” vroeg ze. “Ja Gaby,” antwoordde Wendy. “Luister, ik wil van jou niet horen dat je niet durft of het teveel wordt, dan krijg je een stopwoord, als je dat zegt stop ik gelijk en sta je bij, dan krijg je de kans om je te uiten, maar je moet wel zolang mogelijk uitstellen, je moet het echt niet meer aan kunnen,” zei ze. “Ja Gaby,” zei Wendy. “Oké, dit is je stopwoord: "Speelgoed",” zei ze. “Wat raar,” zei Wendy. “Ja schat, dat zijn altijd woorden die door jou nooit gebruikt worden om verwarring te voorkomen,” zei ze. “Zo, nu licht je de billen, trek je rok omhoog, met je blote billen op het leer en pootjes wijd. Wendy deed het, “goed meid,” zei ze en reed weg. Ze zei dat ze dadelijk een cultuurschok kreeg: “Mijn huis is ingericht als een soort kerker schat, je hebt toch wel eens een film gezien met ridders met een oude kerker erin?” “Ja, met schandblok en grote kettingen,” zei Wendy. “Ja schat, daar lijkt het op, maar ook zeer moderne dingen, keuken en douche,” zei ze. Ze waren er, ze zei: “Blijven zitten.” Ze opende het portier, ze stapte uit, pakte in haar tasje een handboei. Ze liet Wendy uitstappen, ze deed om een pols een boei, de andere hield ze vast, ze gaf Wendy opdracht haar aktentas te dragen en naast haar te lopen. Wendy rilde: “Wat doe jij toch?” “Niks bijzonders schat, kom,” antwoordde ze. Ze gingen in de lift, ze waren boven, ze stapten binnen. “Zo meid,” zei ze, ze maakte de boei los en zei: “Nu kleed je je helemaal uit, alles, speldjes, horloge uit en leg het netjes op dit kastje. Ik ga me ook omkleden en wacht tot ik je kom halen.” “Ja Gaby,” antwoordde Wendy. “Kom nu,” zei ze. Ze liep weg, ze kleedde zich helemaal uit op haar kousen en schoentjes na, ze pakte in de kast een witte, brede halsband met riem en boeien, ze liep naar de gang. Ze zei: “Knielen schat,” ze deed Wendy de band strak om, koppelde de riem eraan en zei: “Nou mag je me bekijken en ook aanraken.” Ze spreiden haar benen. “Gaby, jij bent overal gepierst,” zei Wendy. “Ja schat, bekijk het maar,” zei ze. Wendy kwam langzaam omhoog, ze bekeek alles terwijl ze het bevoelde, Gaby zag dat ze van slag was. “Doet dat niet zeer,” vroeg Wendy. “Nee meid het is alleen maar lekker erotisch, alleen als ze het je aanbrengen kleine prikjes als van een spuitje bij de dokter,” antwoordde ze. “Zo heb ik er ook in mijn neus en oren.” Ze liet ze zien en zei: “Zo schat, nu je handjes op de rug.” Ze sloot de boeien, ze pakte in Wendy’s zij en zei: “Kom schat, dit is de keuken met alle snufjes erop en eraan. Ik zet eerst koffie, dat lust je wel denk ik?” “Ja Gaby,” antwoordde Wendy. “Zo, nu de douche,” zei ze. “Wauw, wat een slangen en douchekoppen,” zei Wendy. “Ja schat, hier kan je jezelf verwennen,” zei ze. “Zo, nu de computerkamer, dit is voor mij, dat is voor Bert.” Ze liep naar de ladekast, ze liet Wendy in de lade kijken en zei: “Hier pest en verwent Bert mij mee schat, met die gewichtjes, ja zo.” Ze pakte een gemiddelde, hing die aan haar tepel, ze maakte Wendy’s boei aan één kant los. “Dat doet zeer,” zei Wendy. “Nee hoor, kom haal het eraf,” antwoordde ze. Wendy keek haar aan, “jij ja, dit is een opdracht,” zei ze. Wendy deed voorzichtig en zei: “Wat zwaar.” “Nee hoor, pak die twee rode,” zei ze, “hang ze aan mijn tepels.” Wendy deed het en zei: “Wat zwaar.” Ze was voorzichtig. “Ik ben niet van porselein hoor,” zei Gaby. “Ik ben bang dat ik u pijn doe,” zei Wendy. “Dank je schat, lief dat je zo denkt, maar dat is in mijn leefsteil meestal niet de gewoonte, maar ik begrijp het van jou,” zei Gaby. Ze zag kleine klemmetjes liggen met sieraadjes eraan, ze beval Wendy: “Handjes weer op je rug schat.” Ze sloot ze weer in en zei: “Ga tegen de muur staan schat, ogen dicht.” Ze pakte Wendy, beroerde haar tepel tot ze ze erop zette: “Niet schrikken hoor,” zei ze. Ze zette het erop, Wendy gilde. “Blijven staan schat, je wilt toch niet scheef lopen,” zei ze, terwijl ze de tweede erop zette. “Zo, nu mag je kijken,” zei ze, ze nam Wendy mee naar de spiegel: “Kijk, mooi versierd.” “Ja, maar het doet een beetje pijn,” zei Wendy. “Weet ik schat, ze moeten er toch even op blijven,” zei ze, ze speelde ermee, ze tikte ertegen, Wendy begon te rillen en te kreunen. Ze om armde haar. “Gaby, ik kom klaar,” zei Wendy bijna huilend. “Laat je gaan meid, ik heb dit ook meegemaakt,” zei ze, Wendy werd rustig, ze gaf Wendy een kus. Ze liep naar de douche, pakte een handdoek, droogde haar beentjes en zei: “Open schat.” “Wat is dit nou wat er met mij gebeurd,” vroeg Wendy. Gaby zei: “Ik laat je eerst alles zien, dan schenk ik koffie in, dan zal ik het je uitleggen, maar heb je vertrouwen in me?” “Ja Gaby, dat wel, dit is zo vreemd,” antwoordde Wendy. “Kom naar de dungeon,” zei ze, in de kamer keek Wendy rond. “Ga maar meid, bekijk het maar,” zei Gaby. “De foto's, Gaby, jij hebt de
ondeugende wel in de kamer hangen,” zei Wendy. “Ja schat, hier ontvang ik alleen mijn ouders en mijn beste vrienden, daar hoor jij nu ook bij,” zei ze. “Wat een luxe divan en een kast,” zei Wendy, ze liet haar de inhoud zien, het laatste het kruis met de zwepen, ze liet een kreet van schrik. “Bind Bert jou daaraan,” vroeg Wendy. “Ja schat, als ik ondeugend ben geweest wel schat, of een spelletje te spelen,” antwoordde ze, “kom verder, zo, nu de andere zijde, daar heb ik gisteren gehangen. De foto die ik je vanmiddag heb getoond en in die kooi mag ik lezen moet. Want ik
pest Bert ook wel om hem op te jutten, dan heeft hij geen zin, dan zet hij me daarin opgesloten en moet hem dan om alles vragen,” zei ze. “Maar dat is toch vernederend,” vroeg Wendy. “Ja, een beetje, maar dan krijg ik wel de aandacht die ik wil van hem,” antwoordde ze. “Jij bent ondeugend,” zei Wendy. “Maar dat hoort bij het spel, net als vertrouwen op elkaar, daarom vraag ik je steeds of je mij vertrouwt, twijfel is slecht in dit leven schat,” zei ze. “Zo, nu de climax, mijn slaapcel.” Ze opende, Wendy schrok, ze zette haar erin, zij ernaast en zei: “Bekijk het maar schat.” “Slaap je hierin?” vroeg Wendy. “Ja, met de ketens aan,” antwoordde ze. Wendy kroop tegen haar aan, ze stond op, zette de wekker op vrij, zodat ze de ketens kon openen. “Kom, zal ik je erin leggen hoe ik slaap, mag het,” vroeg ze. “Ja Gaby,” zei Wendy bevend, ze sloot Wendy’s enkels in de spreidstang, de buiksingel, het nekkluister, de polsboeien, legde haar op het kussen en zei: “Zo slaap ik.” “Nou, dat is ondeugend met je benen open,” zei Wendy. “Ja, maar lekker schat, niet ondeugend, zeg maar gerust hoerig schat, zo voel ik het en als Bert bij me slaapt ook,” zei ze. Ze kroop achter Wendy en zei: “Dan houdt hij me zo vast,” terwijl ze Wendy’s tepel beroerde. “Ja Gaby,” zei Wendy. “Kom, ik maak je los, nu mijn kleerkast,” zei ze. “Wauw schat, koop jij dat zelf?” vroeg Wendy. “Nee schat, allemaal cadeautjes van Bert, hij betaalt al mijn kleding, ik sta iedere keer voor de verrassing wat hij voor me meebrengt,” antwoordde ze. Bij de laatste kast haalde ze de leidband weg. Ze liet de nekband zitten en zei: “Kom, trek dit aan, kousen, schoentjes en duster.” Ze pakte haar rode set en zei: “Zo meid, nu koffie.” Wendy wankelde op haar ballerinapumps en zei: “Wat moeilijk om op te lopen.” Ze zette Wendy voor de kapspiegel, die zei: “Je ziet nu nog mijn vrouwelijkheden Gaby.” “Ja,” antwoordde ze, terwijl ze Wendy een lekker geurtje opspoot. “Zo, niet nu op de divan schat,” zei ze, ze schonk koffie in, ze ging naast Wendy zitten en zei: “Nou, vertel eens, wat vind je ervan?” “Wel heftig Gaby,” antwoordde Wendy, “maar ook interessant, ik heb continu een warm gevoel in me.” “Ja schat, ik denk dat je dezelfde aard hebt als ik, wat ik bij je sollicitatie al had gemerkt, dat is ook de reden dat ik je heb aangenomen,” zei ze. “Onze gedachten klikten gelijk naar mijn gevoel, hoe zit de divan?” “Lekker Gaby,” antwoordde Wendy. “Een cadeautje van Bert voor mij,” zei ze. “Ik zit hier dagelijks op.” Ze liet alles zien. “Wauw,” zei Wendy. “Ja meid, de juiste vriend op de juiste plaats voor mij, maar dit is wel luxe voor jouw gedachte,” zei ze. “Ja Gaby, wel leuk,” zei Wendy. “Nu ga je in de kooi, daar staat een pakket voor je, maar hier liggen boeien, je kleed je uit en sluit je in, dan ga je naar de kooi. Ga erin, doe het slot dicht, dan mag je het uitpakken, dan krijg je de volgende opdracht,” zei ze. “Moet ik echt in de kooi?” vroeg Wendy. “Ja schat, naakt geboeid,” antwoordde ze. Wendy aarzelde. “Wat heb je beloofd toen je hier mee naar toe kwam,” vroeg ze. “Dat ik je opdrachten zou opvolgen,” antwoordde Wendy. “Waarom doe je het niet?” vroeg ze. Ze stond op en zei: “Je geeft geen antwoord schat.” “Ik ben bang,” zei Wendy. “Je blijft er niet in voor je leven hoor,” zei ze. “Nee, maar toch,” zei Wendy. “Wees maar niet bang, er gebeurt niks,” zei ze, ze deed het. “Verder
dicht de boeien Wendy, dan doe je jezelf niet zeer,” zei ze. Wendy deed het, mooi erin, Gaby liep mee met haar op haar wankele ballerinapumps, haar sieraden bengelden aan haar tepels. “Zo meid, erin, nu afsluiten, jij kan het niet openen, ik wel, hier ligt de sleutel,” zei ze. “Ja Gaby,” zei Wendy. “Nou mag je dat openmaken,” zei ze. Wendy haalde voorzichtig de touwtjes weg, ze haalde voorzichtig het papier weg, ze opende het, ze gilde hard. Gaby liep weg naar de computerkamer, tikte een e-mail: “Ze heeft tepelklemmetjes op, zit nu in de kooi, pakt het drieluik uit, Gaby.” Ze verzond het, ze ging terug, Wendy zat te huilen op de koude vloer met het drieluik in haar handen. Gaby bleef in de deur staan toekijken, Wendy keek op en zei: “Dank je Gaby.” “Nee, meesteres voor je nu,” zei ze. “Ja meesteres,” zei Wendy. “Maar dit is niet alleen van mij, maar van ons, van "R", Bert en mij, schat,” zei ze. Ze ging naar Wendy toe, ze maakte de kooi open, ze kuste Wendy en zei: “Kom er maar uit, kom, leg hem op de divan.” Ze schonk wijn in. “Jij maakt me gek,” zei Wendy. “Nee hoor, alleen maar blij,” antwoordde ze. “Ja, dat wel,” zei Wendy. “Waar hang je hem?” vroeg ze. “In de kamer,” antwoordde Wendy, “ik haal de middelste waaier weg.””Mooi hè schat,” zei ze, de computer belde. “Kom schat, een bericht op de computer,” zei ze. Ze opende het en zei: “Deze is voor jou, zitten hier jij.” Er stond: “Hoe gaat het Wendy? Ben je geschrokken? Bert.”