EPISODE 62


NU DE ECHTE LUXE HOER ALIAS RED SLAVIN VAN DE ORGANISATIE


“Dan spreek je alleen als ik dat toelaat, heb je iets te vertellen over je burgerbestaan dan zet je het op de computer, je mag me niet meer aanspreken. Je zult stom zijn,” zei hij. “Ja meester,” zei ze. “Nou, wat is je commentaar,” vroeg hij. “Dank je meester voor uw besluit om met mij te trouwen,” zei ze. “Ik zal er naar verlangen, mag ik u kussen om te bedanken?” “Ja slavin, haar lul die mag je nu kussen op je knieën, ga je gang, zonder je klauwtjes en op de rug er mee,” zei hij. Ze knielde voor haar meester, opende zijn gulp, viste zijn lul eruit, ze kuste hem. “Zo, nu lik en zuig je hem maar eens lekker af en slik mijn kostbare nectar door zonder te knoeien slavin,” zei hij. Ze deed haar werk, ze slikte zijn nectar in, dankte haar meester voor zijn geschenk, zijn nectar was heerlijk voor zijn slavin. “Zo wil ik je altijd nederig en onderdanig en zonder eigen wil,” zei hij, “die ben je kwijt. Op de vloer naast me, zo, nu volg je op je knieën naar je cel, zo, in je hok.” Ze schrok, haar bed was veranderd in een kooi met tralies rondom. “Zo, nu bind je de spreidstang tussen je poten, je zult nu altijd open zijn, oké, nu je enkels in de kluisters, nu die extra buiksingel om en strak in je taille om hem te verkleinen. Zo, nu je nek in de kluister, nu je polsen, zo, nu op je zij liggen slavin,” zei hij. Hij zette alle kettingen op een andere plaats vast, “nu kan ik er zeker van zijn als je hier in ligt dat jij jezelf niet meer klaar maakt,” zei hij. “Genieten is je alleen maar gegund als je meester dat bij uitzondering toestaat, al zal je in de toekomst altijd voelen, ook in je burgerbestaan. De ketens gaan vanzelf los als de wekker afgaat, die kun je niet meer verstellen, deze staat op zes uur, alle dagen in de week, dus ook in het weekend hier en bij mij. Daar zul je in het keldergewelf in de kooi slapen en verblijven, je zult ‘s morgens ontbijt voor jezelf moeten maken en als je meester er is zul je hem naakt moeten bedienen, begrepen? Je zult nu voortaan bij mij in huis naakt gehouden worden tot je een opdracht krijgt, je zult ook zo naakt het tuinpersoneel bedienen. Je krijgt daarin een hoekje met een vachtje en aan de ketting en zitten op je knieën met licht en tv, je zult alleen hoerige dingen lezen en zien, daar zul je moeten blijven tot ik je een opdracht geef.” “Ja meester,” zei ze. “Nu vraag ik je een antwoord, wat merk jij van de tabletjes?” “Niets meester,” antwoordde ze. “Mooi,” zei hij, “jij gaat net als ons speelgoed in al je koffie en thee de tabletjes doen, net als de black slavin dus red slavin, ik wil dat jij ook het gevoel krijgt dat je sex wilt en dat je je continu hoerig voelt.” “Ja meester,” zei ze. “Dus jij gebruikt ze ook thuis, dus meer dan zij, je wordt gecontroleerd door heel de groep, dus ook door "R", "Z", door elektra-lady, de vrouw van Doc. Je bent de laagste in rang, als je Wendy aan mij uitlevert zal zij de laagste in rang zijn. Je zal Wendy voor moeten blijven, dus als ik iets zeg met Gaby slaat dat op je burgerbestaan, anders zal ik je altijd red slavin noemen, dus je weet waar het op slaat,” zei hij. “Ja meester,” zei ze. “Zo, nu maak ik wat los en op je rug, zo, nu ga ik je tieten weer tot speldenkussen maken, daar zul je mee moeten slapen. Ik ga nu je nu steeds meer gerichte pijn toebrengen net als Erik, die gaat ook je pijngrens verleggen. Je moet nu alles kunnen gaan verdragen, alle lichamelijke ongemakken, dat moet je als luxe hoer ook kunnen verdragen, het is niet alleen wip- en zuigwerk voor je slavin, maar het echte slavinnenwerk, pijn en vernedering.” “Dank je meester,” zei ze. Hij stak in iedere borst vijfentwintig naaldjes, deed het licht uit en trok de deur toe, ze was nu zijn luxe hoerslavin, de Red Slavin for life. Ze had nu alles weggeven, maar dat wilde ze zelf ook graag, ze zou na september zijn vrouwslavin, de luxe hoer worden. Ze was niet zo blij dat ze naar Soedan moest om de sultan te dienen en ze kreeg brandmerken op haar billen, wat haar intrigeerde aan beide zijde als trouwringen. Nu begon haar leven echt, ze was nu ook het organisatiespeeltje, dus nu kon ze verwachten waar ze klaar voor was gemaakt en gekeurd. Ze viel al mijmerend van geluk in slaap.
Ze schrok wakker, haar ketens waren gesloten, ze werd zich ineens bewust dat ze op haar buik lag en dat ze haar borsten gekweld had. De naalden waren nu diep tot de knopjes in haar vlees doorgedrongen, ze keek pijnlijk, nu moest ze proberen op haar zij te komen zonder haar borsten nog meer te pijnigen. Ze viel weer in slaap met zeer pijnlijke borsten, ze werd gewekt door de wekker, ze was niet monter, ze was terneergeslagen. Ze ging op haar kapstoel zitten, pakte het bakje voor de naalden, ze moest ze er nu zelf uittrekken, ze gruwelde bij ieder naaldje dat ze eruit trok. Eindelijk, de laatste was eruit, ze wreeef over haar tieten, ze deden pijn, ze stond op, maakte ontbijt en zette koffie voor haar meester. Er lag een briefje op tafel: “Als je weg gaat wil ik mijn ontbijt slavin, maak geen lawaai dat je mij wakker maakt of wil je voordat je gaat werken een flinke kastijding op je kont? Op de computer staat je kledingcode, voortaan iedere morgen, zoals je haardracht, dus ga nu eerst naar je computer, print je kledingvoorschriften uit en je dagrooster, je meester. Is er geen opdracht voor je om zes uur dan ben je vrij tot de volgende opdracht van het rooster. Blijf je thuis dan ben je naakt onder een doorzichtig gewaad met je sekse bloot, lezen van erotische lectuur is vrij, andere lectuur vraag je toestemming via de computer, de gestelde regels blijven van kracht.”
Ze ging naar de computer, zette het scherm aan, printte haar opdrachten uit, ze kreeg een zelfde soort jurkje aan, iets korter tot haar bilaanzet zichtbaar, nu in het rood, geen lingerie, lange nylonkousen, schoentjes, haar los met band in het haar en een kort jasje dat net onder haar borsten strak sloot maar haar borsten vrij lieten zweven. Ze verzamelde alles, ze ging douchen, het prikte op haar borst, ze was klaar. Ze ging zich opmaken en haar haar doen, dan moest ze haar cursusoefening doen. Ze moest deel een en twee van de boekjes meenemen en in de pauze lezen, ze moest black slavin verder prepareren voor gebruik, ze mocht haar tabletjes niet vergeten. Ze moest op tijd thuis zijn om haar meester nederig te kunnen ontvangen of de opdracht uitvoeren op de voorgeschreven manier. “Als je twijfelt print je je hoerenreglement uit en leer het van buiten, als je mijn gunst wilt zul je het moeten kennen, maar ik beloof je niks, je hebt meer kans op de zweep dan op mijn gunst.” Ze was klaar, ze had nog een kwartier, ze zette alles klaar om haar meester zijn ontbijt te brengen, ze keek, ze pakte het blad en liep naar de logeerkamer. Ze klopte, ging binnen, hij lag wakker, ze knielde naast zijn bed, ze zette het blad op zijn benen. “Nee,” zei hij, “opstaan, poten wijd, ik zal eerst even je kut sluiten voor je je laat naaien. Zo, nu bukken, deze plug in je kont om hem op breedte te houden voor gebruik. Nu luister, meester Erik zal ze verwijderen, je mag vandaag niet naar het toilet, als je wel gaat kan meester Erik dat zien. Zo, nu je tieten bloot.” Hij zette schijfjes op de tepels, die klemden vreselijk. “Zo, je beschermers, zo, nu kun je het blad wegzetten,” zei hij. “Nu krom staan en je enkels vasthouden, ik geef je als teken een paar heerlijke striemen mee op je kont die je vandaag zult voelen en aan je meester doen denken en je nu bewust maken dat je voor goed slavin bent en de hoer moet spelen voor mij.” Hij haalde uit, ze gilde. “Omdraaien hoer,” snauwde hij. “Bij de volgend tik wil ik niks meer horen, anders krijg je er nog twee kruiselings over.” Ze draaide, hij haalde gemeen uit, ze gilde het uit. “Zo, nu met je kont naar mij,” zei hij, “je krijgt er nog twee extra als straf, je wilt niet luisteren.” “Ja meester,” zei ze. Hij sloeg weer venijnig op haar billen. “En nu groet je je meester op je knieën en wens je hem een prettige werkdag,” zei hij. Ze knielde en kuste zijn voeten. “Zo, nu werken hoer dat je bent.” Ze liep weg. “Terug komen,” snauwde hij, “ken jij geen etiquette? Je draait je heerser nooit je kont toe, je schrijdt naar achter tot je buiten de deur bent hoer. Je jasje open, bied je tieten aan voor een afstraffing.” Ze kreeg op iedere borst aan de onderzijde een pijnlijke klap, maar ze kon een gil onderdrukken. Ze schreide zich terug, ze sloot de deur. “Hier slavin,” zei hij, hij pakte haar bol, hij kuste haar op de mond. “Zo schat, je beloning voor vandaag,” zei hij. “Ik zie je donderdag hoer, naakt in mijn huis, klaar voor je hoerenwerk. Zo wil ik je hebben, alles direct uitvoeren. Kom na je werk direct naar huis.” Hij wreef op haar billen, ze kreunde, hij zei: “Dat komt ervan slavin, dit kun je zelf voorkomen. Je weet hoe je nu weg te cijferen en super nederig te zijn en als je nog een keer eigen initiatief toont zal je een zware straf krijgen in je burger en wel je zult in een nummer één moeten gaan werken. Kom, naar je werk.” Ze schreide terug, ze was blij, ze had toch een kus gehad, ze zou nu nog meer opletten om te voorkomen dat ze slaag kreeg. Ze pakte haar tasje en haar aktekoffertje, ze verliet het huis. Ze stapte in, ze kreunde toen haar billen de zetel raakten, ze moest zich nu gaan beheersen op de zaak. Ze kon niet kreunen waar Dave of Wendy bij was. Hij liet nou zijn verworven eigendomsrecht op haar lijf en geweten gelden. Ze begreep dat ze het de komende tijd zwaar zou krijgen, ze zou nooit meer ontzien worden en moest Wendy nu vervoeren en haar voorblijven, ze moest haar eigen concurrente slavin voor zijn. Dit was onfair, zij, zijn vrouw, straks in een kooi gesloten en hij met een jong ding in haar huwelijksbed terwijl zij moest toekijken hoe hij haar verwende en zij pijnlijk vernederd werd.
Ze was op de zaak, ze arriveerde gelijk met Wendy, ze liepen samen naar boven, Wendy kwam naar haar kamer, ze zag gelijk dat Wendy een nummer één aan had, de langere versie. Ze zag haar bilaanzet, het was wel mooi, een zwarte outfit, ze zei: “Mooi schat, het zit je als gegoten.” “Ja, dit sluit op mijn lichaam,” antwoordde Wendy. “Ja, één ding is jammer schat, je borsten zijn iets te klein, dan was het nog mooier,” zei ze. “Ja Gaby, als ik genoeg gespaard heb wil ik ze wat groter laten maken,” antwoordde Wendy. “Ja schat, dan ben je nog mooiere, maar eerst "R" vragen,” zei ze. “Ja natuurlijk,” antwoordde Gaby. “Maar dat duurt nog wel even eer ik zoveel bij elkaar heb,” zei Wendy. “Kom aan het werk,” zei Gaby. Ze pakte haar papieren, er was niet veel, alleen Dave wou haar even spreken. “Het bestuur wil nog dit jaar een hogere netto winst zien, of wij dat even konden bekijken, of dat realiseerbaar is zonder personeelsverlies en zonder de verbouwing,” zei hij. Ze zei: “Dat zullen we moeten bekijken met de chefs.” “Hoe wil je dat aanpakken,” vroeg hij. “Nou, ik geef iedere chef de opdracht dat zijn afdeling twee procent moet bezuinigen op materiaalkosten, dat zij moeten bekijken wat overdadig gebruikt wordt en dat zij dat terug moeten brengen voor de vakantie,” zei ze. “Anders moeten wij ingrijpen en dat zou voor hen niet zo fijn kunnen zijn. Ik zeg twee procent omdat dat meer dan genoeg is, als er één niks kan bezuinigen dan heffen deze elkaar op.” “Geen slecht idee,” zei hij. “Dat doe jij in de bedrijfsvergadering.” “Ja, maar wacht even, dan zet ik het op papier, dan krijgt ieder het als een geheim stuk om geen onrust te zaaien onder het personeel,” zei ze. “Kan jij even de vergadering een kwartier uitstellen?” “Neen, ik doe een uur, dus om elf uur vergadering, dan kan ik nog even wat telefoongesprekken afhandelen. O ja, de maatschappij die zo klaagde over de niet geleverde order heeft alsnog de optie voor hun rekening besteld, je hebt het goed geregeld, Gaby,” zei hij. “Morgen krijgen we de order binnen. “Mooi zo, nu ga ik het op papier zetten,” zei ze. “Oké, het gaat goed Gaby, je hebt het goed in handen,” zei hij. “Dank je Dave,” zei ze. “Ik ben nog niet helemaal tevreden, als ik een oplossing weet vertel ik het je.” “Oké, ik denk wel, maar ik wil het personeel sparen, dat weet je,” zei hij. “Ja, begrijp ik,” zei ze. “Maar ik heb nog geen duidelijk idee, maar dat komt wel.” “Oké, aan het werk,” hij riep Pam of ze even alle chefs wilde bellen dat de vergadering pas om elf uur begon.
Gaby was op haar kantoor, ze startte haar computer, tien e-mails, ze keek, de organisatie: “Gefeliciteerd, je bent nu officieel de red slavin, de luxe hoer van de organisatie, je werkt vanaf vandaag aan volgens afspraak, succes, de club van vier. Je bent nu ons totaal bezit, wij verheugen ons erop jouw lichaam te gebruiken, het bestuur.” Ze werd nu wel op de feiten gedrukt, zo was er een van Doc, Erik, Toon, "R", "Z", elektra-lady, Ria, de vrouw van Doc en de sultan. “Today a present by express on your office with picture how to wear on your body for you. I like your body like yesterday evening on your table.” Ze schrok, hij was in haar huis geweest, ze zond alle berichten door naar haar huis en verwijderde de rest. Ze was nu zenuwachtig, wat krijg ik nu weer van mijn sultan, dacht ze. Ze opende Wendy’s file: en tikte: “Wil graag borstvergroting, is er voor aan het sparen” en sloot af. Ze begon snel de brief op te stellen, ze had het moeilijk om haar gedachten erbij te houden, ze was het niet eens met wat ze had opgesteld. Ze liep naar Dave en vroeg: “Lees jij dit eens door, ik wil het juist hebben, ik twijfel of dit voldoende is.” Hij las het door en zei: “Ja hoor, hier een woordje omgedraaid Gaby.” Ze wisselde het. “Ja,” zei ze, “dat zag ik niet, ik voelde dat het niet klopte, nu kan ik het even uittypen en printen.” “Duw je dit bericht in de geheime stukken,” vroeg hij. “Ja natuurlijk,” antwoordde ze. “Oké,” zei hij.
Ze excuseerde zich dat ze hem gestoord had, hij wuifde dat weg en zei: “Je hebt het druk zat en dan dit er nog even tussendoor, normaal krijg je voor zoiets minstens een week.” “Ja, dat is zo Dave,” zei ze, “ik ga het uitwerken.” Ze liep terug, typte het uit, printte het, zette de personen op die dit kregen, stopte de kopie in de geheime map en zette overal hun namen op. Ze was klaar, plots kwam Wendy en zei: “Een spoedkoerier voor u.” Ze moest tekenen en zich identificeren, ze werd nu zenuwachtig, ze maakte het open, een brief met foto. Het kwam erop neer een sieraad dat ze aan haar tepelringen moest bevestigen en aan haar navelrozet, dit moest ze gelijk doen en aanhouden tot haar eerste sessie met de sultan en hij moest een foto hebben vandaag dat het bevestigd was. Ze kon het niet verwijderen, hij had de sleutel, ze schrok hiervan, ze ging naar het toilet en nam de foto mee. Ze maakte haar jasje los en deed haar jurkje naar beneden, ze keek wat het naveleind was en de rechter tepel, ze had het nu goed recht gedraaid zonder knik in het kettinkje, het was niet licht. Ze twijfelde maar dacht dat ze het toch moest dragen, als Bert het merkte dat ze getwijfeld had dan riskeerde ze weer slaag, dus ze controleerde het nog een keer. Ze clipte het aan haar rechter borst, nu aan haar linker borst, ze voelde nu duidelijk het gewicht. Ze koppelde het aan de rozet, nu pakte ze de tweede ketting deze moest om haar middel, ze maakte hem recht zonder knik, koppelde het aan de rozet, deed het achter haar rug om en koppelde het aan de andere zijde van de navelrozet, het zat strak om haar rug. Ze klom op de wc-bril, het was wel een erotisch gezicht, ze moest er nu minstens vier weken mee lopen tot haar eerstvolgende sessie. Ze trok haar jurkje aan, nu had ze een probleem, de ketting zat in de weg van haar halfopen cups, het lukte haar om toch het jurkje weer aan te trekken, maar het zat zeer ongemakkelijk. Ze deed haar jasje aan, ze ging snel terug naar haar kantoor, ze pakte haar papieren, riep de secretaresses en Dave voor de vergadering. De chefs waren er reeds, handelde zijn berichten en punten af, ze overhandigde hun persoonlijk de brieven, gaf uitleg, het werd niet met gejuich ontvangen. Ieder las de brief, ze kreeg commentaar van iedereen, ze zei: “Dit is niet mijn idee maar van het bestuur en we moeten het samen klaren, dus we zullen wel moeten.” Ze had maar één keus, dit of personeel. “Ik heb hiervoor gekozen omdat anders het kader ook in de gevarenzone kwam,” zei ze. Ze trokken hun commentaar in, ze zouden het bekijken. Ze dankte hen voor hun begrip, ze sloot de vergadering, ze liep met Dave mee naar zijn kantoor. “Wat ben jij hard geworden,” zei hij, “dit had ik niet van je verwacht om ze zo onder druk te zetten.” Ze zei: “Ja, als we dat niet doen dan doen ze het zomaar, nu zullen ze zeker alles afwegen.” Maar ze schrok ook een beetje van zichzelf. “Ik zou dit nooit zo doen, maar ik denk te korte voorbereiding,” zei ze. “Denk ik ook,” zei Dave.
Ze ging terug naar haar kantoor, ze zag dat er mail was, ze opende het: “Zo, red haremslavin, zijn je tieten gekoppeld aan je navel? Ga tussen de middag naar huis, maak van vier zijden naaktfoto’s van je lijf voor je sultan en met je kut bloot. En je merkt, dit jurkje kun je moeilijk dragen, er hangt een hoeriger klaar voor je. Stuur de foto’s voor één uur naar mij en je sultan en één in je folio, je wordt nu omgevormd tot hoerige haremslavin, je zult geregeld juwelen erbij krijgen en deze minimaal een half jaar moeten dragen. Alles wordt verzwaard, dit is zo uitgedacht door de ontwerper om je op je functie te drukken waar je voor bent ingehuurd. Je krijgt alles op je lijf, het laatste krijg je voordat je naar Soedan gaat. Je hebt dan zoveel dat je geen kleding meer hoeft te dragen, dus dit staat allemaal beschreven van dag tot dag, succes, tot donderdag. Ik zie je hebt behangen tieten, er komt nog meer de komende weken Gaby, dit wordt je kwelling. Als je Wendy snel krijgt en haar zover krijgt dat ze hetzelfde gaat doen voor ons dan gaat zij jouw werk verlichten, zij zal dan je hoerentaak moeten overnemen voor het Nederlandstalig gebied. Jij hoeft dan alleen de Arabieren te bedienen, dus ik raad je aan er spoed achter te zetten, ik heb je bericht gelezen, ik zal bekijken of we snel kunnen beginnen met haar op te pompen, succes met Erik vanavond schat. Hij weet dat ik je vanmorgen gekastijd heb, geen mail terug slavin, als je wel stuurt straf ik je donderdagnacht als je bij me komt, je zult er zelf mee klaar moeten komen, ik had je gewaarschuwd. Van mij krijg je alleen maar opdrachten of slaag als jij je best niet doet, dus geen raad meer, alleen materiaal om je black slavin te verleiden en haar tot hoerenslavinnenleven te leiden. Jij geeft mij door wanner er iets gemodificeerd moet worden, alleen zal ze alles bewust moeten ondergaan, de tattoos, de piercings en je meldt wat je van plan bent met haar, dan krijg je uitstel van andere dingen. Dit gaat voor, als ze zover is komt ze voorlopig in jouw dungeon te wonen tot jullie gebrandmerkt zijn. Jij mijn slavinvrouw, zij de neukhoer en speelgoed voor ons, dus dit is mijn laatste aanwijzing, kus van je Bert en een zweep van je meester.” Ze schrok, nu moet ze haar secretaresse gaan dwingen. Ze begon op papier te zetten wat ze haar eerst zou laten ondergaan, eerst haar zwarte haar plus epileren, dan de tattoos, de piercings of andersom, tussendoor haar tieten oppompen. De sirene ging. Ze blokkeerde haar computer, ze liep naar Wendy, ze zei: “Ik ben even naar huis, je kunt gewoon op mijn kamer je boterham opeten, ik ben zo snel mogelijk terug.” “Dank je Gaby,” zei Wendy.
Ze reed snel naar huis, ze kleedde zich snel uit, de camera stond reeds opgesteld, ze ging ervoor staan terwijl ze op de computer kon zien hoe ze erop stond. Ze stelde de camera met de afstandsbediening op scherp, ze legde haar haar zo mooi mogelijk voor het oog weg, ze knipte. Ze had nu vijf foto's, de computer belde: “Ja schat, nu nog één van voren met je kut opengetrokken, je ziet er mooi uit, je hebt je mooiste kanten gefotografeerd met dat aangeklede slavinnenlijf. Je weet dat ik je overal in de gaten houd, nu opschieten.” Ze deed het, ze zette ze in haar portofolio, maakte kopieën en verzond deze naar de sultan en Bert, haar schat. Ze pakte het jurkje dat klaar hing, nu waren haar borsten geheel bloot, tussen haar borsten liep nu een baan met een halsband eraan, ze wrong tussen haar collier door, ze sloot het. Ze liep snel naar de gang, ze keek, het zag er toch mooi uit, alleen die kettingen die zaten nu niet mooi op haar tieten. “Ik vraag aan Toon of hij niets weet te maken zodat dit mooi zit onder mijn burgeroutfit,” dacht ze. Ze deed het jasje aan, nu zat het aangenamer dan daarnet.