EPISODE 60


ONZEKERE WENDY



“Och meid, ik heb de afwas gedaan, meer niet, kom naar binnen en naar bed,” zei hij, ze ging naar binnen. Bert en Gaby maakten dat ze weg kwamen, Gaby wist niet of ze haar privénummer had, “dat merken we wel Bert,” zei ze. Thuis kleedde Gaby zich uit en kroop op Bert zijn schoot op de divan. “Bedankt schat, nu nog de reactie,” zei ze. Plots ging de telefoon, ze pakte op en hoorde een hoop gekrijs en gehuil, ze schakelde de intercom in. Bert zat gespannen te luisteren, eindelijk werd het rustig, ze vroeg wat er was. Deze mooie grote foto's van haar op de muur. Gaby vroeg: “Waar?” “In de woonkamer,” antwoordde Wendy. Gaby vroeg: “Dus je bent nog niet in de slaapkamer geweest? Nou, leg de haak naast de telefoon en ga eerst eens op je slaapkamer kijken, ik wacht.” Ze hoorde in de verte alweer een hoop gesnik. “Ook in mijn slaapkamer een groot drieluik van de ondeugende foto's,” zei Wendy. “Ja dat weet ik, maar wat vind je ervan,” vroeg Gaby. “We hebben ze zo gehangen omdat de slaapkamer jouw privé is en daar laat je alleen maar mensen toe die je vertrouwd zijn en in de kamer mag iedereen zien hoe mooi je bent en hoe sexy je eruit ziet.” “Maar Bert heeft ook de wand bekleed in de slaapkamer, diepzwart en in de woonkamer bordeauxrood met mijn mooie waaiers erop en de toto’s ertussen,” zei Wendy. “Ja schat, dat weet ik,” zei Gaby. “Bert heeft me net verteld wat hij bij jou gedaan heeft, maar wat vind jij ervan?” “Heel mooi Gaby,” antwoordde ze, “maar die horen niet in dit rommelige huisje.” “Ja schat, die horen daar wel, net als jij, dat is jouw eigen fijne domeintje,” zei Gaby. Ze snikte nog na. “Ik zie je morgen en mondje dicht tegen Pam, je mag mij vertellen wat je ervan vindt, wil je ze omhangen dat is jouw keus,” zei Gaby, “mannen hebben andere keuzes dan wij.” “Nee Gaby, Bert heeft het fantastisch gedaan,” antwoordde Wendy. “O ja, Bert heeft nog ergens een pakje voor je weggelegd,” zei Gaby, “zoek maar lekker, ik hoor je morgenvroeg wel want ik ga slapen.” Ze groette snikkend. “En ik wil dat je het morgen aan hebt en je opgemaakt hebt zoals ik bij jou heb gedaan. Als je het niet doet stuur ik je naar huis om het alsnog te doen, begrijp je me,” zei Gaby. “Ja Gaby,” antwoordde ze, “dan zet ik eerst de wekker vroeger.” “Dat is wijs meid, ik zie je morgenvroeg en lekker rustig en goed slapen,” zei Gaby. Ze keek naar Bert, “wat heb jij nou,” vroeg hij. “Ik had met haar te doen schat, om zulke dingen ben jij de ware voor mij,” zei ze terwijl ze hem kuste. Ze kroop op zijn schoot. “Schat, nu laat je weer zien dat je de ware voor me bent. Een grote bek en mij aftroggen met een zweep en om een blij huilend meisje lekker mee jengelen van geluk en emotie en medeleven, dat spreekt mij aan schat. Het toont dat je gevoel hebt, dat is wat ik in een man zoek, geld en rijkdom kan me niks schelen, al moest ik met jou in het huisje van Wendy met je leven,” zei ze. “Dat meen je niet,” zei hij. “Ja schat, dat meen ik wel, jouw emotie gaat boven alles,” zei ze. “Jij mag wel wat van mij zeggen dat ik je push, jij kunt er ook wat van zeg,” zei hij. “Ja, maar dit is jouw opdracht om voor ons speeltje te zorgen. Zo, en nu wil ik zien wat je gedownload hebt, je hebt me nieuwsgierig gemaakt schat,” zei ze. Hij pakte haar hand, ging voor de computer zitten en zette haar op zijn schoot. Hij zei: “Dit zijn allemaal sieraden om vrouwen heerlijk pijnlijk te verwennen, dat ding in jouw kut dat vanzelf open springt is ook een van zijn ontwerpen schat.” “Dat is mooi schat, een soort hesje van draad met sieraden erop om het lijf van een meisje,” zei ze. “Ja, zo ziet het er mooi uit, maar kijk maar eens hier, dit ding hangt aan een strotpiercing en tepelpiercings en het is zwaar schat, dus dat meisje heeft geen lol aan haar schoonheid,” zei hij. “Kijk, hier is het harnasje dat hij jou wil laten dragen.” “Wauw Bert, het is wel mooi, dit ook schat,” zei ze. Ze zag dat de borsten in profiel van de zijkant opgerekt stonden in het open metalen bh-tje. “En wat denk je hiervan,” vroeg hij. “O Bert, moet dat bij mij ook,” vroeg ze. “Ja schat, je hebt zelf toegezegd,” antwoordde hij. “Ik word er een beetje bang voor,” zei ze. “En wat denk je hiervan,” vroeg hij. “Dat meisje zal pijn gehad hebben,” zei ze. Ze rilde, “dit krijg je van mij ook nog eens, niet zo'n dure uitvoering, maar wel een effectieve,” zei hij. “Wat is dit,” vroeg ze. “Een casetibelt meid,” antwoordde hij, “hier sloten de ridders hun vrouwen mee af als ze een jaar of meer op veldtocht gingen en namen de sleutel mee, dan wisten ze zeker dat hun vrouwen niet vreemd gingen.” “Dat lijkt me wel leuk Bert om een weekend zo te lopen, maar dan ik de sleutel, dan kan jij vasten en verlekkerd naar mij kijken,” zei ze. “Dat zou je wel wille hè,” zei hij. “Of als we op stap gaan onder het bontjasje zo'n goudkleurig onder mijn panteroutfit,” zei ze. “Ja, dat zou wel leuk zijn, dan moet jij aan mij de sleutel vragen, zet ik je op de bar en laat de gasten dobbelen wie jou mag openen en weer afsluiten, zodat iedereen het goed kan zien,” zei hij. “Jij bent gemeen,” zei ze. “Nee, dat is precies wat jij wilt,” zei hij, “sensatie in het openbaar. Zo, nu kun jij lekker dromen wat je te wachten staat over drie weken en het komende half jaar. Er zijn nog meer van die kweldingen maar die staan hier niet in, maar hij heeft ze wel, dus dit hoeft niet alles te zijn, het kan nog erger.” “Dat weet ik schat,” zei ze. “Ik zal de organisatie vragen of hij ze niet allemaal op het internet wil zetten, dat jij daar interesse in hebt en dat, als er tijd over is, je graag wat van die gemene dingen met hem wil uitproberen,” zei hij. “Maar dan wil je ze eerst zien of dat hij ze op jouw toepast en dan fotografeert als proefmodel.” “Alsjeblieft Bert, spaar me hiervoor,” zei ze. “Dat weet ik nog niet, ik zal het eens overleggen met de club van vier wat zij ervan denken,” zei hij. “Één ding weet ik zeker, is er één voor en één tegen en ik heb twee stemmen, dan krijg jij er geen inspraak in.” “Bert, wil je dat echt op mij laten uittesten,” vroeg ze. “Ja, eigenlijk heel graag, je bent de exclusieve hoer, die exclusieve dingen met zich laat doen,” zei hij, “kijk maar naar je lijf.”
Bert stond op, bracht haar naar de douche, ze hadden een heerlijk liefdeswasspel, ze genoten er beide van. Bert legde haar op de keukentafel, droogde zich eerst terwijl ze in de badlakens was gewikkeld, daarna kreeg ze haar droog- en insmeerbeurt. Ze mocht alleen maar ontvangen zei hij. Hij pakte haar op, legde haar in het luxe logeerbed, ze keek hem vragend aan. “Je kan vragend kijken wat je wil, ik wil mijn schat vannacht met geen ketting zien,” zei hij terwijl hij naast haar kroop. Hij trok haar in zijn warme schoot en begon haar te liefkozen, ze genoot van zijn aandacht. Ze speelden nog lang, al was ze het ontvangende onderwerp, hij sliep in. Ze lag nog lang wakker, kon haar slaap niet pakken, ze dacht continu aan de sultan en zijn vreselijke marteltuig en dat ze het zwaar zou krijgen. Eindelijk doezelde ze weg.
Ze werden wakker in de morgen, ze was toch heel ontspannen en vrolijk, ze zette koffie, Bert het ontbijt, ze zei tegen Bert: “Ik hoop dat Wendy haar emotie onder controle heeft op de zaak.” “Nou ja en nee, dan weten we hoe lang het duurt hoe ze zich onder controle heeft,” zei hij. “Ja daar zit ook wat in,” zei ze. Ze douchte zich, ze ging haar haar doen, ze hoorde uit de keuken: “Los je haar vandaag hoertje.” “Ja meester,” antwoordde ze. “Als je gezicht mooi sexy en je haar klaar is hier komen tonen in de keuken,” riep hij. “Ja meneer de inspecteur,” antwoordde ze. Gelijk vloog de celdeur open, hij pakte haar ruw beet, zette zijn voet op bed, tilde haar op, trok haar wild over zijn knie en begon haar billen met blote hand te kastijden. “Zo, wat ben ik,” vroeg hij. Toen hij stopte zei ze: “Meester Bert.” “O ben je nu helemaal betoeterd, opschieten,” zei hij. Haar billen gloeiden, hij ging weg, ze was geschrokken maar had er toch weer een erotisch gevoel aan over gehouden. Ze liep naar Bert, ging naast hem staan en zei: “Hier ben ik meester.” Hij zat de krant te lezen maar gaf geen antwoord, eindelijk keurde hij haar een blik waardig en zei: “Biedt de red slavin haar zo aan aan haar meester?” en las verder. Ze wist even niet wat hij bedoelde, plots wist ze wat hij wou, ze sperde haar benen, legde haar armen in de nek onder haar haar, hij keek terwijl hij haar kut bevoelde. “Zo,” vroeg hij, “en dan al zeiknat tussen de benen, je moest je schamen hoer dat je bent.” Hij duwde een papiertje in haar mond: “Dit in de kamer op tafel op volgorde weg leggen, zoals je het aantrekt klaar leggen en je komen melden als dat er ligt.” Ze stapte weg, een jasje uit de nummer één collectie, kort, net over haar borsten, één van de mooie slips met open kruisje, een jarretelgordel, kousen met handboeiversiering, hoge zwarte ballerinapumps met gouden slootjes aan de zeer smalle enkelbandjes. Ze had alles netjes op volgorde op de tafel gelegd, ze liep naar Bert en ging in de houding staan. “Mooi meid,” zei hij terwijl hij haar linker tepel streelde, hij stond op, duwde haar naar de kamer, zette een fauteuil in het midden en ging er in zitten. “Zo, nu ga je naar de ladekast, in de onderste la liggen drie gele doosjes, breng ze mee naar hier,” zei hij. Ze liep snel en dacht wat is hij nu met mij van plan, hij had het tafeltje voor zich gezet. “Geef mij de twee kleintjes hoertje,” zei hij. Ze gaf ze, “leg de grote op tafel,” zei hij, “nu ga je voor mij een aankleedshow geven, maar zorg ervoor dat je geile neukgrot altijd duidelijk voor mij zichtbaar is.” “Ja meester,” zei ze. “Nee Gaby,” zei hij, “nu Bert. Ik wil mijn schat nu eens geil bekijken, kom, begin.” Ze begon met haar jarretelgordel. “Stop,” riep hij hard, “kan ik nu je kut zien?” “Nee Bert,” antwoordde ze. “Hoe zie ik je kut het beste,” vroeg hij. “Als ik met mijn billen naar jou toe sta met mijn benen wijd,” antwoordde ze. “Je weet het wel, maar waarom doe je het dan niet? Ik wil dat je je bij het aankleden bedenkt hoe jij jezelf het best aan mij laat zien en dat je je aanbiedt. Opnieuw schat en nu goed,” zei hij. Ze begon opnieuw, nu dacht ze na. nu de kousen, hij lachte, ze moest zich concentreren op wat hij wou, ze had alles zo ver aan. “Mooi meid,” zei hij, “dat is je gelukt, het uitzicht was overweldigend geil in je verschillede standjes. Zo, nu op het tafeltje,” hij stond op, gaf zijn hand om haar steun te geven. “Pootjes wijd schat,” zei hij, hij maakte het kleinste doosje open, hij pakte er kleine sieraden uit en bevestigde deze aan haar onderste lippiercing. “Zo meid, je zult deze nu voorgoed dragen, deze kunnen niet meer verwijderd worden. Onder een nummer één zijn ze altijd zichtbaar voor de toeschouwer, maar onder de andere outfits wordt het voor jou moeilijker, je zult nu altijd op moeten letten als je iets opraapt, anders zien ze je mooie kutversiering,” zei hij. Ze keek hem argwanend aan. “Ja, ik ga nu ook je burgerleven bedekt aan je hoerig bestaan uitbreiden, dus je zult nu ook dagelijks geconfronteerd worden op je hoerenbestaan. Dat betekent voor jou dat je je voortaan zeer elegant moet bewegen anders loop je te kijk, dus geen geren meer, alles met rust en beleid schat. Overdag word je nu ook de femme fatale onder je burgerkleding voor mij, kom er maar af,” zei hij. Hij zette haar voor de spiegel, “ze zijn wel mooi Bert,” zei ze. “Vind je,” vroeg hij. “Ja schat,” zei ze. “Nu mag je de grote doos open maken,” zei hij. Ze maakte hem open, alles was bedekt met dun vloeipapier, het was een zwart satijnen jurkje met smalle schouderbandjes, grof ajour, opengewerkte cups. “Aantrekken schat,” zei hij, ze deed wat hij vroeg. “En voor mij komen staan,” zei hij. Hij haalde haar tepelringen en tepels er doorheen. “Wat mooi.” “Zo meid, in je burgerbestaan zullen je borsten voortaan vrijwel onbedekt zijn onder je jasje, dus het wordt nu oppassen voor je, ik ga nu langzaam verder met je hoerenlichaam trainen. Je zult je nu moeten aanpassen aan je toekomstige hoerenbestaan als mijn toekomstige vrouw, dus in burger ben je nu ook vrij betastbaar voor de leden van de organisatie. Je hebt alleen nog met de vier kennis gemaakt met de werking van de ringen met oogjes er op. Deze zijn van nu af aan vol in werking, dus je kan nu in de stad of waar ook aangepikt worden, je kleding is daar nu voor toegeëigend. Je bent nu op straat ook de hoer en openbaar bezit, begrijp je dat?” “Ja Bert. Waarom nu?” “Omdat je toestemming hebt gegeven aan de sultan, de organisatie heeft gewacht met je vrij te geven tot na je eerste ervaring. Die heb je glansrijk waargemaakt en de leden waren aan het mekkeren wanneer zij de kans kregen jou te bezitten. En er zit nog een vrijstelling op je lijf dat ze je niet mogen benaderen tussen ‘s morgens zeven uur en ‘s avonds vijf uur. Van maandag tot donderdag na vijven ben je beschikbaar voor de organisatie, dus dit zal nu bijna altijd je kleding zijn schat.” Het was niet te kort, zelfs iets lang, haar bilaanzet was niet te zien. “Zo, nu je jasje aan,” zei hij, hij pakte uit zijn zak de kettinkjes die ze gekocht had in Zeeland, bevestigde deze aan haar korte jasje dat net strak onder haar borsten sloot. “Zo,” zei hij en zette haar voor de spiegel. “Wauw Bert,” zei ze. “Nu moet je dit oprapen,” zei hij, hij gooide het andere doosje op de grond voor de spiegel, ze hurkte. “Blijven zo schat,” zei hij, hij knielde naast haar. “Kijk,” en hij wees haar versierde kut aan, “nu weet je wat ik bedoel.” “Wat geil schat deze houding,” zei ze. “Ja schat, dit is ook de bedoeling,” zei hij, “ga nu je tasje halen en maak het leeg op tafel met je sleutels.” Ze legde alles op tafel, “haal je boeien eruit,” zei hij. Hij haalde uit de wandkast een chinees ladekastje. “Zo, gooi je boeien maar in de doos,” zei hij, hij opende een laatje, “stop deze er maar weer in.” “Goudkleurig,” zei ze. “Echt goud bedoel je schat,” zei hij. Hij pakte haar arm, hing er een sleuteltje bij en zei: “Dit sleuteltje is voor deze boeien, nog één, dit is voor deze vier losse gouden slootjes.” Hij legde ze op tafel in het andere vakje en zei: “Dat is om je kut af te sluiten schat. Dit is je laatste sleuteltje, dat leg ik je dadelijk uit, nu is je slavinnenarmband vol.” Ze keek trots naar haar slavenband met de verschillende sleuteltjes eraan en zei: “Mooi schat.” Ze gaf hem een kus. “Nu haal je de sleutels van de ring en leg je dagelijks bij elkaar en vertel waarvoor ze zijn.” “Auto, huis, de zaak, geheime archieven, zaak, ouders, safe thuis, jouw huis,” zei ze. “Geef maar hier,” zei hij en deed ze in het laatje met nog vijf onbelangrijke sleuteltjes. “Dit is voor jou een mooie sleutelring ingegraveerd love forever Bert, op de ander kant een stel handboeien met onze gezichten ingegraveerd.” Ze kuste hem. “Doe je sleutels er aan, zo, dit kan in je tas,” zei hij en haalde uit het kastje kam, borstel en spiegeltje. “Gooi de oude maar in de doos, dit in je tas met je make-up, je agenda er in en je telefoontje en je beursje. Zo, nu dit,” hij gaf haar een zwaar pakje en zei: “Open maken schat.” Er kwam een sleutelbos uit met negen sleutels met een soort medaillon eraan, ze bekeek het, er was in het rond gegraveerd “slavin for life”, in het midden “Gaby the red slavin”, in het rood geëmailleerd, op de achterkant haar profiel met piercings en deze waren allemaal zwart in haar oor, neus en tieten en haar ogen waren diamantjes. Ze vloog hem om de nek, “even wachten schat, eerst uitleggen,” zei hij. Er hing ook een vierkant buisje aan, “kijk, dat laatste sleuteltje is om dit te openen.” Hij deed het, haalde er smalle kaartjes uit en zei: “Dit is voor nood, hier staan je belangrijke telefoonnummers op, Doc, Toon, Erik, Bert en je ouders en de organisatieservice en je eigen nummer thuis. Als je ooit in een situatie komt kun je ons altijd bereiken.” Hij schoof het weer dicht, liet de sleutels zien, op iedere sleutel de naam van de persoon. “Je hebt het recht ongevraagd bij iedereen binnen te gaan zonder opgaaf van reden, dus wij hebben datzelfde recht bij jou, dus schrik niet als één van ons hier binnen zit. Altijd alleen, nooit mag je iemand bij een ander zonder toestemming van de bewoner mee naar binnen nemen, wij ook niet,” zei hij. “Ja schat,” antwoordde ze. “Doe je tasje open,” zei hij, “aan de zijkant zitten schijfjes, daaronder zit een lusje, trek er aan.” Het veerde mee, hij haakte het bosje eraan, liet het los, de sleutels schoten in de tas. “Dat is om te voorkomen dat je het verliest schat,” zei hij. “Nu het belangrijkste: dit tasje ben jij, dit neem je altijd mee als je zonder mij of één van ons vier ergens heen gaat, of je krijgt opdracht, of je wordt opgepikt door een organisatievrijer. Dit heb je dagelijks bij je, ook als je naar een ander kantoor gaat gaat dit mee, naar toilet, naar de supermarkt, dit heb je altijd bij je.” “Ja Bert,” zei ze. “Zo, wat vind je er nu van mijn kantoorsletje,” vroeg hij. “Mooi Bert,” zei ze. Hij wreef over haar billen en zei: “Lekkere dunne stof schat over die lekkere ronde billen van je.” Ze kuste hem teder en zei: “Je weet toch altijd weer mijn spanning op te voeren en me te verrassen schat.” “Kom, naar je werk, alleen je aktetas mee, geen koffer,” zei hij. “Trouwens, dinsdag nooit koffer, alleen op maandag schat. En op donderdagavond voortaan naar cursus naar mijn huis, daar ligt altijd een opdracht klaar, is er geen opdracht dan zet je je tasje op de aanrecht, kleed je je uit, geheel naakt en haar los, zonder versieringen in je haar, je ringen mag je altijd aanhouden, dat is je teken van luxe hoer. Sluit je in het keldergewelf en wacht af, als je wat hoort op de knieën op de grond met je hoofd naar beneden, je gaat in je aangewezen outfit met je eigen wagen naar de cursus. Ik heb nog een wens voorlopig en dat is of ik je borsten nog een keer mag laten opspuiten voor mij, maar ook voor je sultan, denk erover na schat, ik vraag het niet meer voorlopig. Het staat iedere dag op je agenda in de computer tot je beslist hebt, wat het ook is, alleen als je het zelf wilt gebeurt het, eerder niet.” “Dank je Bert,” zei ze, “dus de fake die je me zond wordt toch de waarheid als ik toestem?” “Ja schat, ik wil je zo gemodificeerd hebben,” zei hij. “Ik zal erover nadenken,” zei ze, “dus je wilt me grote dubbel D-cups geven en een nog smallere taille?” “Ja schat,” antwoordde hij. “Dat is wel zeer groot Bert,” zei ze. “Maar wel mooi op de smalle taille schat versierd met je tepelpiercings. Zo, nu werken. O ja, vanavond ben je om negen uur thuis, naakt, je krijgt nog een vaste piercing in je lijf erbij, dat is nodig omdat ik dat leuk vind en om je sultans kleren aan te trekken. Het is definitief, hier krijg je geen inspraak over, dat is mijn recht schat,” zei hij. “Ja Bert, ik ben al blij dat je me de keus laat over mijn borsten en hoop dat je me ook instemming vraagt voor de taille te versmallen,” zei ze, “en waar krijg ik de nieuwe piercing schat?” “Geheimpje schat,” antwoordde hij, “tot vanavond.” Hij tikte haar op de billen, ze gaf hem een warme kus en zei: “Bedankt Bert, met zulke kleertjes wil ik wel dagelijks naar mijn werk.” “Je zult wel moeten schat,” zei hij. “Het is zo fijntjes,” zei ze terwijl ze weg huppelde. “Ho,” ze voelde gelijk de sieraden hun werk doen. “Ja,” zei Bert, “elegant en hoerig voortaan schat.” ze lacht hem gemeen toe en zei: “Smiecht dat je bent.”
Ze was weg, stapte in haar wagen, reed weg, ze voelde de sieraadjes tegen haar kut bengelen, hij had weer gelijk, zo werd ze wel weer herinnerd aan haar positie als de luxe hoer, de red slavin. Ze kwam op de zaak, ging naar haar kantoor, ze was ruim op tijd. Daar zat Wendy al op haar te wachten, ze stapte haar kantoor in, Wendy volgde, sloot de deur, vloog Gaby om haar nek en kuste haar. “Bedankt Gaby voor de foto's op de muur, ze zijn zo mooi, ik heb vannacht heel mijn huisje opgeruimd en van al mijn mooiste spulletjes een praalmuurtje gemaakt. Ook mijn slaapkamer heb ik veranderd, ik heb mijn matras aan de andere kant gelegd, nu kijk ik op mijn eigen ondeugende foto's.” “Juist meid, dat was onze bedoeling,” zei Gaby, “je moet blij met je lichaam zijn en ervan genieten en je weet, je krijgt nog een verrassing van ons, daarvoor had ik je foto-album nodig, dat mag je weten, maar wat blijft voorlopig geheim. En heb je het pakketje van Bert gevonden?” “Ja,” antwoordde Wendy, “maar dat durf ik niet aan mijn borsten zo bloot.” “Zo, dus je wilt niet dat wij je helpen een beter bestaan op te bouwen,” zei Gaby. “Ja Gaby,” antwoordde Wendy, ze snikte. “Ik weet het goed gemaakt,” zei Gaby, “tussen de middag ga je naar huis het aantrekken en je opmaken zoals ik je gisteren gezegd heb met staart. Ik wil van jou een vrije, vrolijke meid maken, maar je moet dan wel naar ons luisteren. Ik ben net als jij zo preuts geweest, wat doe je?” “Ik ga het aan doen Gaby,” antwoordde Wendy. “Maar het is ook de vraag of mijn idee met jou mogelijk is,” zei Gaby. “Ja Gaby, als je het album langer nodig hebt mag dat ook.” “Welnee schat, je krijgt het zo snel mogelijk terug dat is je leven tot nu toe.” Gaby zei: “Nu moet je mij eens antwoord geven op deze vraag: Zeg dat er bij jou brand uitbreekt, wat ik niet hoop, wat pak je om te redden?” “Mijn kleren,” antwoordde Wendy. Gaby zei: “Meid, dat zou de grootste fout van je leven zijn.” “Wat dan,” vroeg Wendy. “Eerst en het belangrijkste zijn je foto-albums, dat is je leven en komt nooit meer terug, je zult een stukje ik kwijt zijn,” zei Gaby. “Beter naakt op straat met je albums dan gekleed met geld of ander spul. Dat al kan opnieuw gekocht worden, maar je foto’s niet.” Wendy keek Gaby aan, Gaby zei: “Kom, de vergaderingen, denk er maar eens goed over na.” “Doe ik,” antwoordde Wendy, “om twaalf uur ga ik het aantrekken.” “Op naar Dave,” zei Gaby, er waren enkele probleempjes. Bedrijfsvergadering over enkele omschakelingen, mededelingen over de verbouwing, computerverbinding en telefoon en elektra was geregeld, bouwvergunning was binnen. Binnen een uur was het rond, Gaby ging naar haar kamer, Wendy bestelde uit zichzelf koffie voor Gaby. Gaby maakte gelijk haar eigen aantekeningen in orde.