EPISODE 58

RED SLAVIN DEEL 2

Ze zei: “Bert, ik heb beslist dat ik de sultans wensen voor jou zal vervullen. Ik heb er over nagedacht, hij was niet gemeen, eerder teder, hij heeft me laten genieten en ook wel zijn genot opgeëist.” “Wil je dat echt,” vroeg hij. “Ja Bert,” zei ze. “Ik heb me jullie gegeven en dit verlangen jullie, al ben ik nu de hoer voor jullie, dus kom gaan we naar de computer en vul alles in.” “Nee,” zei hij, “jij wilt het doen.” “Oké Bert, maar ik wil niet verkocht worden om in zijn harem te dienen,” zei ze. “Wat haal je nu weer in je hoofd,” zei hij. “Je hoort dat knappe dames ontvoerd worden om hen te dienen in een harem,” zei hij. “Nee schat, jij blijft mijn verloofde en ons hoertje,” zei hij. “Dank je Bert,” zei ze.
Ze gingen naar de computer, Bert ging achter haar zitten, ze haalde haar file op, daar stond de brief al afgedrukt, ze zei: “Hoe kan dat nou?” “Hij is verplicht om zijn ervaring met jou en wat hij wil op de computer te zetten,” zei hij. Er stonden ook foto's bij met de sieraden, ze vulde alles in, pakte uit haar folio de foto's waar hij om vroeg, ze stuurde de e-mail weg. “Je kan dit niet herroepen schat,” zei hij. “Weet ik Bert,” zei ze, ze zocht haar dagboek, Bert vertelde hoe ze dat moest openen, ze las het. “O ja Bert, morgenavond het drieluik bij Wendy ophangen terwijl ik haar even meeneem in mijn wagen,” zei ze, “neem wat decoratie mee, je belt me met sms-bericht als je klaar bent, dan kom ik jou ook halen.” ‘Nee, ik ga met mijn wagen, jullie gaan gelijk naar het restaurant, ik kom daar naar toe,” zei hij. “Ook goed schat,” zei ze. “Oké, maar dinsdag ben ik weg en zie je donderdagavond bij mij thuis, er ligt een opdracht voor je klaar vrijdag weet je, bij Erik de toonbank opknappen. Zaterdag een bijeenkomst, jij moet dan naakt mee in een kooi, aangelijnd als een hond, dat is daar verplicht in de camper en je zult veelvuldig gebruikt worden of gemarteld met zwepen en klemmen, dat is zwaar maar wel lekker voor je. Zondag uitrusten bij Toon. De volgende week ben je het weekend bezit van Doc van vrijdagavond acht uur, zaterdag en zondag tot acht uur.” Hij liet haar schema zien, ze keek, ze zag dat haar sultan al was ingedeeld. “Ja,” zei hij, “daar zie je de vakantie, ik heb het zo geregeld, jij bent heel de vakantie bij mij als slavin een echte nummer nul, dus je bent vijf weken geheel naakt. De eerste week heb ik vrij voor je training, de tweede week ben je overdag opgesloten in een kooi met opdrachten, derde week ben ik weer je trainer, vierde week in de kooi geboeid en aangesloten op de computer en zul je continu geil gehouden worden, vijfde week zul je volledig mijn hoerige slavin zijn, hoe ik je wil hebben als we getrouwd zullen zijn, boodschappen doen naakt onder een kort jasje. En je zult mijn vrienden moeten verwennen in ons huis, daar ben je echt de hoer, tien keer per dag zal je gebruikt worden. Ik zal alles van je vergen zonder inspraak, hier, lees maar, alles is ingepland.” Ze bladerde verder, Bert drukte op escape, ze vroeg: “Waarom Bert? Mag ik dat niet zien?” “Dit is voorlopig voldoende,” zei hij. “Ik laat morgen het programma aanpassen, je hoeft niet meer vooruit te plannen, dat is afgesproken.” “Ja Bert,” zei ze. “Dus je zult niet meer dan vijftien dagen vooruit kunnen bekijken dat is ruim genoeg voor je interne rust. Het brengt jou alleen maar spanning, dus je kunt wel programmeren in de toekomst, maar niet lezen.” “Als ik nou een dubbele afspraak in type,” vroeg ze. “Jij kan geen afspraak intypen,” zei hij, “maar alleen je burgerafspraken en die kan je ook lezen. Mocht ik of de organisatie je nodig hebben voor een job wordt tijdig gemeld dat jij je afspraak moet verzetten. Als er iets gepland staat weigert de computer met de woorden bezet. Ik kan dat wel en de organisatie ook en wat ik voor je plan kan altijd veranderd worden voor de organisatie, zij hebben het eerste gebruiksrecht van jouw lijf, daar moet ik mij bij neerleggen. Daarna heb ik het recht, dan de club van vier en dan heb jij je privé-recht, zo zit het in elkaar schat. Alleen in je trainingstijd krijgt training de voorkeur, maar die wordt steeds korter, dus meer voor de organisatie hoerenwerk.” “Ja Bert, ik weet het, ik word je prostituee en jij mijn pooier,” zei ze. Hij lachte en zei: “Eerst even kijken wat er bekend is over ons toekomstige speelgoed, jouw bevindingen bevestigen schat.”
Ze bekeken haar foto's, ze was wel mooi, hij kopieerde een foto, plaatste deze in een fotoprogramma en zei: “Ik laat je zien hoe ik dat bij jou heb gedaan.” Ze verwisselden van plaats, hij maakte de foto op grootte, met een lasso selecteerde hij haar borsten, hij liet ze groeien en zei: “Dit is jouw grootte.” Hij maakte ze nog een stap groter en zei: “Zo, dit is dubbel D, nu de taille.” Hij maakte hem smaller, “wat hoerig Bert,” zei ze. “Nu het haar, zo, dit moet het worden,” zei hij, hij begon de tepels in te kleuren en zei: “Zo, nu de piercings, zo, zilverkleurig.” Hij maakte de lippen voller, ze zei: “Bert, wat ziet ze er hoerig uit, wil je haar zo laten modificeren?” “Ja schat, zo zal ze in de kooi gehouden worden, klaar voor gebruik, ja Gaby, deze gaat in haar file,” zei hij. “Bert, heb je de foto's nog hoe je mij ziet,” vroeg ze. “Ja schat,” zei hij. “Mag ik ze zien,” vroeg ze. “Ja, maar schrik niet,” zei hij, hij liet ze haar zien, de eerste klopte hoe ze er nu uitzag, toen kwamen de nog sterker gemodificeerde, ze las onder de tekst wat erbij stond, de figuurmaten, ze zei: “De borsten ben ik niet.” Ze was er blij mee, maar die wespentaille met dat stalen korsetje dat hitste haar op. “Heb je zo'n ding hier,” vroeg ze. “Ja schat,” zei hij. “Wil je me erin zetten vannacht,” vroeg ze. “Wil je dat echt,” vroeg hij. “Het lijkt me geil zo in de boeien en als het bevalt zal ik het morgen onder mijn burger dragen voor jou,” zei ze. “Kom maar,” zei hij, hij sloot de computer en zei: “Naar de cel schat, kleed je uit.” Hij opende zijn kast in de cel en zei: “Zo, hier wil je in schat.” Ze pakte het vast, het was niet zwaar maar wel zeer smal. “Kom,” zei hij, hij pakte nog wat. “Zo, dit moet het sluiten. Zo, kom maar eens hier schat,” hij boog het open. “Zo, nu dicht, je kan het niet meer zelf verwijderen,” zei hij, “zo, nu adem inhouden.” Hij klemde het dicht en zei: “Het is je nog te strak schat.” “Nee hoor Bert, probeer het nog een keer,” zei ze. Ze hoorde een felle klik, hij zei: “Je zit er in schat, zo, nu ben je veroordeeld tot het voorgoed te dragen, ik verlos je er pas donderdagavond van, eigen initiatief, ik heb je gewaarschuwd, jij kunt niet wachten tot ik je het probeer aan te leggen en je figuur wat geslonken is. Maar jij wil sneller, zo, nu je bed in.” Ze keek sip en dacht “ik ben weer in mijn eigen neiging van meer gelopen”. Het knelde wel. “Zo, nu je kluisters aan, zo, hier slaap je alleen vannacht mee voor straf,” zei hij. “Ja, als ik je niet bescherm ben je binnen korte tijd compleet zonder dat je weet wat het inhoudt, dus ik moet nu je outfits aanpassen. Donderdag krijg je de definitieve om, die gaat nooit meer uit tot hij los om je middel zit, dan krijg je een smallere. Je zult ook zo voor je sultan moeten verschijnen, dat is een van zijn wensen,” zei hij. “Wat nog meer Bert,” vroeg ze. “Dat vertel ik niet,” zei hij, “wen hier eerst maar eens aan.” Hij kuste haar, sloot haar in en zette de wekker. “Morgen start je met de tabletjes,” zei hij, “jij twee per dag, Wendy zoveel mogelijk.” “Ja Bert,” zei ze, “ik vind het onfair.” “Wat vind je onfair? Dat ik je verzoek uitvoer?” vroeg hij. Ze zei niks meer. “Je hebt geluk, ik heb je ontzien vanavond, ik had je op de divan moeten zetten,” zei hij. “Ja Bert,” zei ze, “ik zal het dinsdag voor je doen na het bezoek aan mijn ouders.” “Oké, schrijf het in je file,” zei hij. “Ik ga even je file aanpassen, dat je weer in je eigen initiatief van overmoed bent getrapt en dat je voorgoed in het stalen korset drie zit.” “Bert, wil je me alstublieft niet sparen,” vroeg ze. “Nee schat,” zei hij, “dit hoort bij mijn vurigste wensen.” “Ik zal het voor jou accepteren Bert, om je te plezieren,” zei ze. “Ja schat, je zult in de toekomst nog meer moeten accepteren om aan mijn wensen te voldoen, maar je loopt in je eigen onwetendheid en wellustige gretigheid, zonder dat je overdenkt wat de gevolgen zijn. Ik moet je wel zo straffen anders leer je het nooit,” zei hij. Je vindt iets mooi of interessant en vraagt mij dat, ik ben echt niet te beroerd het op je toe te passen, hoe zwaar ook en zeker als het mijn wensen zijn. Ik geef je de kans om te stoppen door te zeggen het gaat niet en jij wilt ermee door en moedigt mij aan om het toch te proberen, maar dat betekent als het dan lukt, dat je er voorgoed aan vast zit. Nu je stalen korset, morgen misschien wel wat anders. Je kan niet zeggen als je alles overdenkt dat ik je nooit de kans heb gegeven om te stoppen of het terug te draaien.” “Ja Bert, dat klopt, ik heb je iedere keer aangemoedigd om het toch te doen schat,” gaf ze toe. “Zo en nu slapen, alleen in je cel en slaap maar lekker en droom zacht wat ik nog voor je in petto heb. Misschien word je dan voorzichtiger,” zei hij. Hij deed het licht uit en liet haar alleen, ze kon zich wel voor de kop slaan, haar gretige eigenwijsheid. Ze was snel in slaap.
Ze werd wakker, stond op, ze voelde nu duidelijk hoe ze was ingeperst in het stalen korset, ze keek in de spiegel, ze schrok van haar figuur, een smalle taille maar duidelijk ingeperst. Haar kleine vetrolletje perste zich over de rand, wel een hoerig gezicht. Ze deed eerst haar oefeningen van de cursus, dit ging moeilijk door de stugheid van het korset. Ze zette koffie, ging in de douche en maakte haar ontbijt. Ze maakte zich op, deed haar haar met staart, ging naar de computerkamer, pakte haar klaar hangende outfit, het was weer erg kort. Haar bilaanzet was te zien, ze trok alles aan, maar het jasje was nu wel erg smal. Ze keek in de spiegel, het was nu wel een erotisch gezicht, haar forse borsten op haar smalle taille en lange benen bloot, haar ronde kont duidelijk afgetekend. Ze zette haar spullen klaar, op haar aktetas stond “denk aan je pillen voor ons speelgoed, geen koffer, je meester Bert zie je om zes uur om ons speelgoed te vervoeren. Jij zorgt dat ze er warm voor wordt, in kast twee ligt een rode outfit nummer twee, probeer haar daarmee vanavond te kleden. Ik wil haar bilaanzet zien, begrepen, je meester Bert.” Ze keek rond, Bert zijn koffertje was weg, ze zag ook geen jas op de kapstok, ze keek op haar horloge, het was tijd om te gaan.
Ze werd gedwongen om rustig te lopen, het knelde verschrikkelijk om haar taille. Ze stapte in haar wagen, ze kon niet onderuit gezakt erin, ze moest rechtop zitten. Ze reed weg, ze was ruim op tijd, ze pakte haar papieren, startte haar computer, keek wat voor afspraken er stonden, geen. Ze hoorde Wendy binnen komen, die stormde haar kantoor binnen, vloog haar om de nek en zei: “Bedankt Gaby.” Gaby duwde haar weg, ze bekeek Wendy nauwkeurig en zei: “Dat past goed schat.” “En het is zo mooi,” zei ze. Gaby zei: “Je krijgt er vanavond nog een rode bij, ik wil dat je het aantrekt als we gaan eten schat, ik heb er nog wat gevonden. Ik wil eerst zien wat het mooiste bij je past. Wat heb je eronder?” “Niets Gaby, dat zit lekkerder,” antwoordde ze. “Ja, dat vind ik ook,” zei Gaby, “en vertel nu wanneer heb je dit open gemaakt?” “Vanmorgen,” zei ze, “al heeft het me veel moeite gekost om het dicht te laten.” “En heb je nog gelezen,” vroeg Gaby. “Ja, ik heb nu ook een beetje begrepen waarom ik iedere keer als ik het pakketje zag een warm gevoel in me kreeg en steeds gespannener werd,” antwoordde ze. “Dat is nou om iemand nog meer van iets te laten genieten schat,” zei Gaby, “dat wordt in de SM gebruikt op mentaal en psychisch gebied om een slavinnetje te trainen om haar gevoelens in een keer te lossen voor de climax, zonder dat je aangeraakt wordt of gebruikt.” “Maar ik heb gelezen dat een slavinnetje ook pijn lijdt,” zei ze. “Nou, pijn valt wel mee,” zei Gaby, “meer gestimuleerd om te genieten met haar meester schat, al krijg je af en toe ook wel eens flink ervan langs met een zweepje. Dan kan je huid heerlijk gloeien, als je dan met je meester vrijt dan is de climax eens zo groot schat, dan vergeet je in een klap alles. Kom, nu aan het werk, wil je bij de postmeester even een paar express brieven halen? Nu meteen graag, ik heb ze nodig na de vergadering.” “Ja,” zei ze, ze liep weg, Gaby ging naar haar bureau, verwisselde de tubes zoetjes, zette bij zichzelf de nog goede weg. Ze pakte een zakje, vulde haar eigen tube en plaatste deze op haar dienblaadje, “zo, ze zal nu opgegeild worden, ik ook, maar niet zo sterk als zij” dacht ze.
Wendy kwam terug, gaf Gaby de brieven, ze legde ze in haar la en zei tegen Wendy: “Kom naar mijn kamer, haal Pam, Dave is vrij.” Ze keek de post na, geen nieuwe dingen, wat aanvragen voor offertes. “Zo, nu zijn we klaar, maandag is er geen vergadering meer,” zei ze. “Zo, nu aan het werk.” Ze was alleen, ze was toch nieuwsgierig naar de zoetjes, bestelde koffie, ze begon wat vakliteratuur te bekijken en pleegde een paar telefoontjes. Er was e-mail, ze opende het, een fakefoto van haar, ze las: “Hier mijn wens, toen ik je nog maar net kende, zo zie ik je schat.” Ze schrok en dacht “wil hij me zo hebben?” Ze las de bijlage: “Zo schat, gaat het met je smalle taille?” Ze beantwoordde het gelijk: “Het is erg strak, mijn vetrolletjes puilen over het ijzer, dat is pijnlijk schat, maar wil je me nog steeds zoals op de fake schat?” Ze stuurde de mail gelijk naar hem en naar haar eigen computer, ze wou thuis de foto nog eens goed bekijken. Nog geen tien tellen later bericht terug: “Ja schat, denk aan de lijn, dat is jouw zorg, ik hoe je eruit ziet.” “Schoft,” zei ze in zichzelf en gooide de e-mail weg. Ze maakte Wendy’s file open en voegde toe: “Is dolgelukkig, begint iets te begrijpen van onze levensstijl, maar was bevreesd over dat ze met een zweepje werd behandeld, ik heb haar verklaard waarom het zo lekker is eerst de zweep en dan lekker sex bedrijven, ze doet vanavond de rode outfit aan.” Ze sloot af, ze opende haar file, het dagboek. Ze las: “De laatste dagen door ze werd vochtig.” Bert had haar verhaal helemaal uitgetikt, ze sloot af en deed haar werk.
De sirene ging, Wendy kwam bij haar zitten, ze vroeg wat ze van plan waren, daar was ze nerveus om. Gaby vroeg gelijk: “Je hebt toch niet opgeruimd?” “Nee Gaby,” antwoordde ze, “ik vind het wel gênant om jullie zo te ontvangen.” Gaby zei dat ze dat de volgende keer maar moest goed maken. Nu wilde ze weten hoe Wendy leefde. “Maar Bert dan,” vroeg Wendy. “Die kijkt daar niet naar,” zei Gaby, “ luister, ik kom je halen om zeven uur, kijk hoe het bij je is en kleed je om, dan gaan wij een rondje rijden en geven Bert jouw sleutel. Wij rijden naar het restaurant, Bert komt daar ook naar toe, dan breng ik je naar huis en vertrek gelijk, ik hoor het morgen wel wat er is gebeurd. Goed?” “Ja, maar…,” zei Wendy. “Geen maren,” zei Gaby, “wij doen dit voor jou.” Wat ze niet mocht weten was dat Bert boven haar bed een drieluik zou ophangen van haar ondeugendste en hoerige poses en in de kamer een van haar gezicht, mooi sexy en een ondeugende naakt zonder haar vrouwelijkheden bloot, deze had "R" voor haar ingelijst. Bert had wat etalagedoek in zijn wagen en zou gelijk een mooi setje latex outfit op tafel leggen, zonder dat ze hen kon bedanken. Bert wilde dat ze haar emoties alleen moest verwerken om haar te tonen hoe belangrijk vrienden zijn of ouders. Hij wilde haar zo in hun handen drijven als hun toekomstig speelgoed. Ze vertelde steeds meer over zichzelf, ze gaf zich helemaal bloot. Gaby luisterde en gaf haar soms raad hoe ze het een of het ander moest aanpakken, maar zo dat ze bij haar om raad kwam.
De sirene ging snel, ze was benieuwd wat de tabletjes zouden doen, Wendy had er al zes op terwijl Gaby er nog maar één op had, ze voelde niks abnormaals. Wendy ging aan haar werk, Gaby ging zichzelf even verfrissen. Ze kwam terug, e-mail, ze las het bericht: “De sultan had graag dat je het gehele stalen pakket droeg dat bij je korset hoort schat, denk erover na zonder dat je weet wat het inhoudt, Bert.” “Wat nu weer, dwingt hij me of is het waar dat de sultan dat wil? Hij zal me vanavond na het diner de vraag van de sultan gelijk moeten tonen anders is het zijn wil,” dacht ze. Ze werkte verder, ze was bezig met de aankleding van de etage op papier te zetten en wat er besteld moest worden. Plots een e-mail, ze keek op de afzender, ze zag een hoop rare tekens met een in slecht, onduidelijk Engels geschreven tekst. Ze haalde eruit dat ze van hem een speciale uitvoering kreeg, als ze dat wilde aantrekken zou ze de bijbehorende details ook aan moeten. “Ik hoop dat je het zal dragen op onze volgende vijf ontmoetingen,” las ze. Ze schrok hiervan, “wat heeft dit te betekenen, zou het zijn dat Bert toch de waarheid spreekt of is dit zo gepland” dacht ze. Ze pakte haar mobieltje en belde Bert en vertelde van het e-mailbericht.
“Ja dat kan kloppen,” zei hij. “Ik heb van de organisatie een bericht gehad over zo'n e-mail, maar ik ken niet de inhoud, wil je deze naar mij toesturen en gelijk naar je eigen computer? Als ik meer weet dan bel ik of stuur een mailtje,” zei hij. “Doe ik,” zei ze. “Ik stuur jou het mailtje van de organisatie naar mij en thuis, dat dit echt van hen komt,” zei hij, “jij denkt dat ik je nu wil pushen om meer, maar dat is niet zo schat. Ik had je er vanavond toch uit verlost, ik heb je alleen maar duidelijk willen maken dat je in het spel nog teveel eigen initiatief neemt zonder de risico's te kennen, maar ik vond het wel mooi, zo smal in de taille met je mooie grote ronde tieten erboven. Terwijl je weet dat als er iets belangrijks is wat met je lichaam gebeurt, dat je dan van tevoren inspraak krijgt, tot straks schat.” Hij hing op, ze zond de mail door naar hem en naar zichzelf thuis. Nog geen vijf minuten later mail van Bert met het originele bericht van de organisatie. Ze vergeleek de verzendtijden, het klopte, eerst die van de sultan, dan het antwoord van de organisatie. Ze moest nu wel geloven dat het de waarheid was, ze retourneerde het bericht: “Sorry Bert dat ik weer aan je getwijfeld heb schat, je Gaby, de red haremslavin.” Ze verzond het ook naar haar thuis, ze maakte haar werk af, ruimde haar papieren op, liep naar de wc, maakte haar haar en make-up weer op orde en liep ging terug naar haar kantoor. Ze riep Wendy en zei: “Laat je huisje zoals het is schat, ik wil weten hoe jij leeft, ruim niks op anders neem ik je nu mee en dan moet het zo blijven.” “Ja Gaby, ik zal niks opruimen,” zei ze. “Oké meid, tot straks,” zei Gaby.
De sirene ging, ze pakte haar spullen, reed naar huis, Bert was ook op tijd, ze ontving hem met een warme kus. Ze kreeg een ferme tik op haar billen, hij zei: “Hoe durf jij aan je meester te twijfelen,” terwijl hij lachte. “Ja Bert, ik kon er niks aan doen, het is allemaal zo duister,” antwoordde ze. “Kom naar je cel, dan zal ik je ridderharnas verwijderen,” zei hij. Ze vroeg: “Jij wilt dat ik dit in de toekomst echt draag voor je?” “Ja schat,” antwoordde hij. “Kan je het dan niet zo doen, als je hier bent ‘s avonds dat je het me aan doet om in te slapen en er zo aan te wennen, ik vind het ook wel een hoerig gezicht,” zei ze. “Ja, dat kan,” zei hij. Ze liet een zucht van verlichting toen het open sprong, ze kuste hem en zei: “Bedankt schat.” “Kom, ik wil je wat laten zien,” zei hij. “De e-mail is echt, de organisatie heeft het gecontroleerd, ik heb gelijk om informatie en foto's gevraagd wat de sultan bedoelde, dat heb ik op je computer gezet.” Ze opende haar computer, haalde eerst alle mail op. “O, je hebt voor de zekerheid alle mails naar je thuis gestuurd,” zei hij. “Ja Bert,” zei ze. Ze wilde het eerst hier goed lezen voor ze iets wilde beslissen. “Mooi meid, heel wijs,” zei hij. “Kijk,” hij opende een file, “dat wat de sultan bedoelt is een oud model metalen outfit, maar een zeer speciaal dat ooit als reclame promotie heeft gediend, maar wij hadden dat uit de collectie gehaald omdat niemand er ooit om vroeg, maar deze sultan heeft waarschijnlijk nog alles op zijn computer staan. Het is er nog wel, want het ligt in een kluis op de bank.” Ze keek hem aan, “ja schat, het is verzekerd voor tweehonderdduizend gulden,” zei hij. “Wat is nu het geval? De maten stemmen overeen met jouw maten. Wat heeft de sultan gedaan? Die heeft er een bod op gedaan om het te kopen met de voorwaarde als je hem ontmoet de komende vijf sessies dat je het voor hem draagt,” zei hij.