EPISODE 53


INSPRAAK IN OPDRACHTEN EN HOERIG UITERLIJK



Bert kwam naast haar op de knieën, hij pakte haar hand, ze trok wild terug, ze gaf hem gelijk een snauw: “Vertrek hoerenzonen, ik wil jullie niet meer zien en zorg dat je donderdag je belofte nakomt, je weet waar de sleutel is en nou weg voor ik anders beslis.” Hij droop af, duwde Erik mee, ze hoorde ze smoezen, de voordeur ging open en weer dicht, ze bleef zitten mokken in zichzelf. Ze was nu ook eigenlijk van zichzelf geschrokken over haar brutale uithaal, dit had ze nog nooit gedaan als ze in normale toestand was. Ze was eerder met de staart tussen de benen er vandoor gegaan. Ze werd rustig, ging naar de douche, waste zich, nu werd ze weer helder, ze besefte dat ze in de gaten werd gehouden. Ze kon één ding doen en dat was de hoofdschakelaar omdraaien in de meterkast, maar dan had ze geen wekker en telefoon en misschien zouden ze zo ongerust worden dat ze in de kortst mogelijke tijd hier stonden. Ze wist waar de camera boven haar bed zat, ze liep naar haar bureau, pakte plakband, pakte uit de kast een latex korset, plakte dat over de camera. Ze ruimde de puinhoop op in haar cel, maakte haar koffertje in orde, zette de computer af en zette een keukenstoel schuin onder de voordeurklink. Ze deed het licht uit, ze ging in bed, zette de wekker en sloot zich in de ketens met spreidstang. Ze viel toch snel in slaap.
Ze werd vrij ontspannen wakker, ze douchte, deed haar morgenritueel, ze was klaar, ze had de meest bedekkende kleding uitgezocht in rood en kleedde zich aan. Ze was ruim op tijd, zette de stoel in de keuken, trok de deur open, ze schrok. Bert zat naast de deur in overhemd te slapen in de kou, ze maakte hem wakker en zei: “Naar binnen en naar je nest, ik spreek je vanavond wel en bel Toon maar af, nu moet er eerst wat geregeld worden.” Ze verliet haar penthouse, ze reed naar haar werk, ze was toch rustig. Wendy kwam vrolijk binnen huppelen in haar latex jurkje, Gaby zei: “Wat ben je schoon meid, dit zit je gegoten.” Ze fluisterde: “Ik heb je raad opgevolgd, ik ben bloot eronder.” Gaby lachte: “Kom eens,” ze gooide haar tasje op de grond, Wendy raapte het gebogen op met haar kontje omhoog naar Gaby toe, ze boog. “Het klopt schat,” zei Gaby, “je hebt een mooi kutje.” Wendy sprong van schrik recht, ze keek Gaby beduusd aan. Gaby zei: “Ja meid, maar als je dit leuk vindt om te dragen dan moet je door je knieën schat, dus zo.” Gaby raapte haar tasje op en zei: “Zo doe je dat als je het intiemste wilt beschermen voor wellustige ogen van de heren. Ik deed dit expres om je erop te kunnen wijzen.” “Dank je Gaby,” zei ze. Gaby zei: “Deze levensstijl is meer dan sexy jurkjes dragen, ook houding is iets zeer voornaams. Als je gisteren de regeltjes had doorgelezen had je dat begrepen, maar je bent nog iets te gretig, wat ik spontaan vind, maar je loopt gauw te koop, als je begrijpt wat ik bedoel. En nu aan het werk.” Wat Gaby nog niet gezien had was dat Pam ook een latex pakje aan had in het blauw. Ze pakte haar spullen, liep naar de meiden en maakte Pam een compliment voor haar outfit. “Kom op,” zei Gaby, “gaat de latex-brigade mee?” Ze klopte op de deur, Dave zei brommend: “Binnen.” Hij was niet in de stemming. Ze stapte binnen en zei: “Mijnheer, de latex-brigade voor u,” ze zwaaide de deur open, hij schoot in de lach, ze zei ad rem: “Het wordt tijd dat jij ook eens een latex outfit op kantoor aantrekt, je loopt nu wel erg uit de pas.” “Willen jullie mij gek maken,” vroeg hij. “Nee Dave, dit is toeval hoor,” zei Gaby. “Ik wil het wel meer gaan dragen als u het goed vindt,” zei Wendy. “Als ik maar niet teveel bloot zie van je schoonheid,” antwoordde hij.
De post was zo klaar, de vergadering ook, geen problemen, Gaby zat op haar kantoor, ze was niet helemaal bij haar werk, ze overdacht gisterenavond en had toch ook medelijden met Bert, dat hij de hele nacht in de kou had zitten slapen. Hij had zitten waken voor haar veiligheid, terwijl hij de sleutel had, al had hij er niet in gekund. Plots kwam Wendy binnen en zei: “Een koerier voor u mevrouw.” “Laat maar binnen,” zei Gaby. Hij overhandigde haar een pakje, ze moest tekenen, hij groette en liep weg. Ze bestelde bij Wendy koffie, ze had de tube nog in haar tas. “Doe ik morgen wel,” zei ze. Ze pakte er zelf wel een in haar koffie om te proberen. Wendy kwam terug met de koffie, Gaby zei: “Ik wil het eerste uur niet gestoord worden of het moet iets uitzonderlijk zijn.” “Oké Gaby,” zei ze. “Ik meld me wel als ik klaar ben,” zei Gaby. “Komt in orde,” antwoordde Wendy, ze sloot de deur, Gaby opende Wendy’s file, las wat er bij stond, het bevestigde haar bevindingen, ze typte: “Als een kind zo blij met haar latex jurkje, ziet er fantastisch uit, barbie in black, 'n poppetje.” Ze dacht “wat ben ik dom, ik stuur ze weg en blijf hun opdrachten uitvoeren.” Maar ze wilde de sensatie niet missen, ze sloot af, pakte het pakje, opende de CD en foto's, tien mooie zonder kut bloot, alleen haar borsten zichtbaar, haar mooiste was zichtbaar. Er zat een briefje bij: “Ik heb deze ook in je portofolio gestopt, ze zijn van zeer goede kwaliteit, nog vier foto's, de hard core met de colaflessen.” Wat hoerig zeg, ze schrok daar wel van. En de houding benen wijd met borsten naar voren en met ketting aan haar kut. Ze zag Eriks hand, ze waren wel scherp, ze borg deze met de CD snel op in haar mapje in de tas. Er werd geklopt, “binnen,” riep ze. “Gaby, ik moet je storen, je zei voor iets bijzonders mocht ik storen,” zei Wendy. “Ja, wat is er,” vroeg Gaby. Wendy trok de deur open, een jongen met een reuzenbos rozen, Gaby schrok, ze stond op en zocht naar een kaartje. “Nee,” zei de jongen, “er zit een verzegelde brief bij, het zijn vijftig rode rozen mevrouw en een witte in het midden.” Ze nam de brief, er zat een vaas onder, ze zei tegen Wendy: “Dit is wel zeer bijzonder meid, bedankt,” ze gaf de jongen een ruime fooi, hij zette het op tafel bij de bank. Wendy rook er snel aan en maakte een heerlijk gevoel duidelijk van de geur. Ze sloot de deur, ze ging ook even snuiven, ze ging zitten, maakte de brief open, ze las, het was indrukwekkend wat er in stond. Ze moest even slikken, Bert gaf zich bloot, hij was onder indruk dat ze hem toch in haar huis had gelaten vanmorgen, een kruiwagen vol excuses. Hij zou haar kleding aanpassen.
Toon had alles uitgesteld, er was vanavond een bijeenkomst bij haar thuis als ze dat goed vond. “Als je dit goed acht stuur een e-mailtje naar je thuis, ik heb ook je eigen kleding teruggehangen schat.” Wat lief van hem, hij heeft nu begrepen dat ik zijn wil wil zijn, maar dat ik ook nog een verstand heb met wensen. Hij zei: “Wat je ook beslist, mail me toch, ik ben zeer gespannen, je Bert. PS: wacht even met Wendy’s vervoering, rust nu.” Ze las het nog eens, het was indrukwekkend, ze droogde een traantje weg, ze typte een bericht: “Ik wil graag met jullie in mijn dungeon praten, ik zit hier ook ongeïnteresseerd op mijn werk, ik houd mijn gedachten er niet bij. Je rozen ruiken lekker schat, dat blijf je in ieder geval voor mij, de rest zien we vanavond nog wel, ik ben rond zessen thuis, je schat Gaby. PS: maak jij wat te eten klaar, lekker simpel houden.”
Ze begon zich nu weer wat rustiger te voelen, de sirene ging, Wendy kwam binnen, gelijk daarna de kantinebediende, hij dekte de tafel terwijl Wendy de geur opsnoof van de rozen. Ze waren alleen, ze aten rustig. Wendy zei: “Wat zit dit toch lekker.” “Ja meid en het staat je mooi,” zei Gaby, “heb je foto's van jezelf?” “Nee,” antwoordde Wendy, “alleen een paar pasfoto's.” “Vind je dat niet leuk,” vroeg Gaby. “Jawel, maar niemand heeft er ooit om gevraagd en ik heb nog nooit langer een vaste vriend gehad dan vier weken,” antwoordde Wendy. “Maar dan kan je toch wel mooie foto's van je laten maken,” vroeg Gaby. “U weet mijn financiële positie,” zei ze, “die is nog niet rooskleurig. Ik wil er ook graag mooi uitzien op kantoor, al moet dat met een C&A-tje.” “Dat begrijp ik,” zei Gaby, “als ik nou zorg dat een goede kennis dat voor je doet?” “Ja, dat zou ik wel willen, maar dat kost toch veel,” vroeg Wendy. Ze zei: “Nee, dat valt wel mee, maar er bestaat een kans dat ze je vraagt om te poseren voor een mooie portofolio, wat doe je dan?” “Wat is dat,” vroeg Wendy. “Nou, dan maakt ze een mooie serie van je, dan laat ze jouw foto's zien aan bekende bladen of modellenbureaus,” zei Gaby. “Ja maar dan moet je toch bloot,” vroeg ze. “Ja, een klein beetje, heb je daar problemen mee,” vroeg Gaby. “Nee, maar ik heb dit nog nooit gedaan,” antwoordde ze. “Je hebt toch ook leren schrijven,” vroeg Gaby. “Ja,” zei ze. “En denk je daar nog bij na,” vroeg Gaby. “Nee,” zei ze. “Nou, wil je het proberen,” vroeg Gaby. “Ja, dat wel ik,” antwoordde ze. Gaby liep naar haar telefoon, zette de intercom aan en draaide het nummer van "R". “Met "R"”, klonk het. “Hier met Gaby, ik heb hier Wendy bij me zitten, die luistert mee, ik heb haar een leuk latex pakje gegeven en ben te weten gekomen dat ze geen enkele leuke foto van zichzelf heeft. Zou jij niet als een vriendendienst een kleine reportage van haar kunnen maken, maar niet te ondeugend hoor, al heeft ze er wel een mooi lichaam voor. Misschien als je met haar praat wil ze wel meer, maar kijk maar, ik denk dat ze wel geschikt is voor een portofolio.” “Je meent het,” zei “R”. “Ja "R", het is een zwart langharige beauty met zuidelijke tint en tenger,” zei Gaby. “Ik heb een moeilijkheid Gaby,” zei "R". “Wat dan,” vroeg Gaby. “De tijd, ik kan het alleen vanavond na zes uur in mijn vrije tijd, maar hoe komt ze bij mij? Heeft ze een auto?” vroeg "R". “Nee schat,” antwoordde Gaby. “Vraag eens of het goed is dat ik haar om zes uur bij je op de zaak oppik of dat haar gelegen komt,” vroeg "R". Ze zei: “Wendy, je hebt het gehoord, wil je?” “Ja graag,” zei ze timide. “Ja "R", ze zegt een beetje timide ja, doe je rustig met haar,” zei Gaby. “Ja hoor, je kent me toch,” zei "R". “Jazeker, dat heb ik ondervonden,” zei Gaby lachend. “Zeg tegen haar dat ze haar knellende bh en slipje uit moet doen,” zei "R", “als ze zo fotogeniek is als jij doet geloven moet ik geen striemen op haar mooie lichaam hebben.” “Ik zal het tegen haar zeggen, om zes uur op mijn kantoor, daar staat nu voor mij een grote verrassing te bewonderen, details vertel ik je straks wel, groetjes hoi,” zei Gaby. Ze legde de haak weg: “Nou, wat denk je ervan,” zei Gaby, “ik zal je morgen meer vertellen, oké? We gaan weer de baas bevoordelen anders mekkert die weer dat hij niet genoeg verdient.”
Ze lachten, Wendy liep weg, gelijk was ze terug, stotterde: “Er is er weer een.” “Wat bedoel je meid,” vroeg Gaby. “Weer zo’n bos,” zei ze, ze moest lachen, weer een met verzegeld briefje, nu witte rozen met een rode in het midden. Ze moest lachen, ze pakte het briefje, ze gaf weer een fooi, ze ging zitten, opende het briefje: “Ik kan wel een verhaal schrijven, maar het laatste eindigt toch op duizend maal sorry, van je Erik, ik hoop dat je ze aanvaardt en hoop dat je het Bert toch zeker vergeeft, ik was je meester en draag de volle verantwoording over dit voorval schat, ik zal je zeer dankbaar zijn.” Ze lachte, de heren voelen hun nederlaag, maar ze wist dat ze door zou gaan, alleen ze zouden eronderdoor moeten. Ze belde gauw "R": “Hoi schat, doe je echt voorzichtig met Wendy, geen dwang hè, je krijgt met begrip meer voor mekaar bij haar.” “Ik laat haar dadelijk mijn foto’s zien,” zei "R". “Ja ik begrijp je, succes vanavond,” zei Gaby. "R" vroeg: “Wat is er gisteren gebeurd?” “Rot dingen schat,” antwoordde Gaby, “ik ben zo boos geworden dat ik ze de deur heb gewezen.” “Ja dat heb ik gehoord,” zei "R". “Bert heeft heel de nacht voor je deur gezeten om op je te letten.” “Ja dat weet ik,” zei Gaby, “ik heb hem zo gevonden vanmorgen. Als je dadelijk komt dan zie je het wel, twee grote bossen rozen, een witte met een rode in het midden en een rode met een witte in het midden, bossen van vijftig stuks met vaas, het ruikt hier lekker. Maar ik hang nu op, maak er wat moois van, ik krijg het cd-tje hè?” “Ja natuurlijk schat,” zei "R".
Ze hing op, belde Wendy of ze koffie wilde bestellen, binnen vijf minuten bracht ze koffie, ze zei: “Kijk, ik heb me bedacht om je dit te laten zien, hoe vind je dit?” “O Gaby, doe jij dat ook,” vroeg Wendy. “Nee, ik wilde op de foto zo ik ben, ik ben trots op mijn lichaam,” antwoordde Gaby. “Zou je het zo leuk vinden?” “Ja, maar zo bloot,” zei Wendy. “Och,” zei Gaby, “ik heb ze nog iets ondeugender, maar die zijn voor mij en mijn vriend privé.” “Ja dat begrijp ik,” zei Wendy. “Morgenvroeg wil ik horen hoe je het hebt ervaren, eerlijk zijn dan meid, ook als je het niks vond, je hoeft mij niet te sparen, ik heb liever een eerlijk antwoord dan dat je er omheen draait,” zei Gaby. “Dat geldt ook hier op je werk, fouten maken we allemaal schat. Nu aan het werk, nog een uurtje dan aan de slag.” “Ja, ik ben een beetje zenuwachtig,” zei Wendy. “Dat is gewoon schat, een beetje spanning is goed voor je concentratie,” zei Gaby.
Ze ging verder met haar werk, de sirene ging, op haar kantoor werd geklopt, het was "R". “Hoi meid, wat vindt je ervan,” vroeg Gaby. “Wauw Gaby,” zei ze, “ze hebben zich wel misdragen, anders had je nooit zulke grote bossen gehad. Waar is mijn nieuwe modelletje?” “Ik zal haar roepen,” zei Gaby, “Wendy kom eens, laat je eens zien.” “Wauw, dat ziet er goed uit als ze fotogeniek is, dat bepaalt de camera,” zei "R". “Ik heb geen ervaring mevrouw,” zei Wendy. “Als jij doet wat ik vraag dan lukt het altijd, je hebt Gaby's foto gezien,” zei "R". “Ja,” antwoordde ze. “Gaby is ook geen model, heb alleen vertrouwen in mij, dat kan je succes worden,” zei “R”. “Is ze klaar Gaby?” “Ja,” antwoordde ze. “Kom, pak je spullen, heb je al gegeten Wendy?” “Nee mevrouw,” zei ze. “Nee, geen mevrouw, "R", dat is leuker.” “Ja dank u,” zei Wendy. “Kom, dan gaan we lekker iets lichts eten, dan onder de lampen, kom je?” “Ja,” ze verlieten Gaby’s kamer, Gaby opende haar file en tikte: “Wendy voor de camera bij "R".” Ze sloot de computer af, maakte zich op, ze was tevreden.
Ze reed lichtelijk gespannen naar huis, ze liep naar boven, deed de deur open. Bert stond te koken, ze liep zonder iets te zeggen door naar haar cel, kleedde zich uit, trok iets doorzichtigs aan en ging op de bank zitten zonder verder iets te zeggen. Bert kwam beduusd binnen, bood nogmaals zijn excuses aan, ze zei: “Dat zal ik aanvaarden, maar ik wil eerst vanavond jullie aanhoren voor ik iets zeg. Ik heb genoeg afgezien door jullie toedoen, als jullie met mij zo omgaan dan is het spel over, maar ik blijf wel je vriendin en verloofde.” Hij lachte voorzichtig, ze zei: “Dit pik ik niet meer, dat we soms te ver gaan kan ik begrijpen, maar dit was grenzeloos, dat aanvaard ik niet, van jou niet of van een ander zeker niet en ik heb niets met de vier te maken ondanks het contract.” “Ja Gaby, dit was niet de bedoeling,” zei hij. “Je deed anders ook geen poging om Erik te stoppen, je liet hem zijn gang gaan, dus jij bent net zo schuldig als hij, al ben ik je slavin, maar in de eerste plaats je verloofde, dat vergeet je te vaak voor je ideaal,” zei ze. “En als ik je nu dwarsboomde dan had je nog enig recht van spreken, ik heb al je wensen aanvaard en uitgevoerd door me weg te cijferen en mijn preutsheid over boord te zetten voor jouw genoegen, dus ik heb genoeg gegeven, maar je bent nooit tevreden. Je bent net een klein kind, nu een cadeautje, over vijf minuten weer zeuren om iets meer, dat moet over zijn. Wat ruik ik? Je eten staat aan te branden.” Hij rende naar achter, ze lachte, ging lekker op de divan liggen met gesloten benen, hij kwam terug, maar zei niets. Hij kwam bij haar zitten, hij pakte haar hand, hij beroerde hem zacht, hij wist niet goed te beginnen. Ze zei: “Dit wil je hè?” Ze spreidde haar benen, hij keek haar aan, ze zei: “Ik ben nog steeds bereid verder te gaan, maar eis meer respect. Ik heb zelfs vanmiddag je bevel nog uitgevoerd om Wendy voor de camera te krijgen, ze is nu bij "R", dus het ligt niet aan mij, maar jullie zoeken maar de oplossing. Ik heb vannacht in de kettingen met spreidstang geslapen, alleen konden jullie me niet in de gaten houden. Ik koop morgen eerst een ouderwetse telefoon en een oude wekker met veer, als dit ooit nog eens gebeurt draai ik de knop om, dan is het voorgoed over.” Ze pakte zijn nek, kuste zijn oor, hij omhelsde haar. “Dit is voor mijn verloofde maar niet voor de meester, die moet wachten op de oplossing van vanavond,” zei ze. De bel van de computer ging, ze gaf Bert een hand, trok hem mee, een mailtje, ze opende het, vijf mooie sexy foto's van Wendy. “Ik heb nog mooiere glamourfoto’s van haar met open poes en lekker geile houding. Ze is gefascineerd en fotogeniek, ik maak geen hardcore, ik probeer een totaal sexy beeld van haar te maken, meer een lustobject, ze weet dat ik deze foto's naar jou zend. Ze zit naast me in een nummer één, de rode drie staat haar fantastisch,” schreef “R”.
Ze keek naar Bert, hij kuste haar teder en zei: “Meid, je bent onvervangbaar, ik zal me schikken naar je wensen vanavond, ik wil je niet kwijt schat.” “Ik jou ook niet Bert,” zei ze. “Kom eten,” zei hij, “na het eten verzorg ik je en kleed je mooi.” “Dank je Bert, maar wel iets sexy nummer één,” zei ze. Hij tikte haar op de billen. “Ja, als je dat wilt doe ik dat,” antwoordde hij. Ze aten rustig, Bert zat haar continu te observeren, ze zei: “Ik loop niet weg hoor.” ”Ja,” zei hij, “ik was vannacht zo bang dat ik je voorgoed zou verliezen.” Ze gaf daar geen antwoord op, hij legde zijn hand op haar arm, hij huilde echte tranen, ze stond op, drukte zijn gezicht tegen haar borsten en streelde zijn bol. Haar duster werd nat, hij omsloot haar billen, hij schokte, ze kuste zijn kruintje, hij richtte zich op en kuste haar mond teder. Ze beantwoorde dit met haar tong, ze hielden dit lang vol, hij was warm, ze droogde zijn tranen, hij pakte haar op en legde haar op zijn bed in de logeerkamer. Hij vroeg wat ze graag wilde. “Een vriend en verloofde en een meester die om mijn gevoelens denkt, dat wens ik zonder iets meer,” antwoordde ze. Hij zei: “Die krijg je schat.” “Materiële dingen zijn leuk maar waardeloos, gevoel en respect is het hoogste goed, daar verlang ik naar en ik heb alles voor je over. Een dure bonthoerenjas kan me gestolen worden, dat wilden jullie gisteren omdraaien en dat accepteer ik niet meer, eerst het materiële en dan gevoel, daardoor raakte ik in paniek,” zei ze. “Ik voelde me gemanipuleerd door jullie, dat is het probleem Bert en daar moet vanavond een oplossing voor komen, als ik daar niet mee kan leven heb je een verloofde maar geen slavin meer. Dus zet je voor mij en jou in voor de oplossing, want je hebt me gisteren laten vallen als een baksteen. Mijn vertrouwen in je was helemaal verdwenen, terwijl ik je alles in de hand heb gegeven en jij vergooit het.” “Ja schat, kom dan gaan we douchen, mag ik je verzorgen?” vroeg hij. “Ja Bert en me een nummer één aangeven, ik wil me tonen,” zei ze. “Fijn schat,” hij nam haar op, droeg haar in de douche en vroeg: “Wat wil je schat?” “Ik ga opengesperd liggen, jij spoelt me van binnen met de trilstralen,” antwoordde ze. “Wil je dat echt,” vroeg hij. “Ja Bert,” zei ze, ze gooide haar duster uit, ze ging liggen, hij maakte alles klaar, hij vroeg: “Als het trilt wil je ook de regenbui schat?” “Ja Bert, graag,” zei ze. Hij begon op haar tieten te spuiten, hij zakte langzaam tot haar sluitspier, ze knikte, hij schoof hem er voorzichtig in, ze pakte zijn hand en bewoog hem zo diep mogelijk. “Nu mijn kut eerst,” zei ze, hij straalde op haar klit terwijl ze zijn bol streelde, ze knikte, hij bracht hem binnen, hij bleef haar aankijken. Ze knikte, hij zat erin, ze zette hem vast aan haar kutringen. Ze kuste hem teder, hij streelde haar, ze zei: “Kom tegen me schat, zet de regenbui aan.” Ze drukte hem vast tegen zich aan, ze zei: “Ik ga nu staan. Spons me lekker schoon schat, ik wil ze in me houden.” Hij hielp haar overeind, hij verzorgde haar teder, ze zei: “Haal ze eruit Bert, het wordt te zwaar.” Hij haalde eerst haar kont eruit, toen haar kut, hij spoot haar nu met de trilstralen af, sloot het water af, pakte haar op, legde haar op tafel, hij droogde haar, smeerde haar in met heerlijke balsem. Hij pakte de föhn, deed haar haar en vroeg: “Wat wil je schat?” “Los Bert,” antwoordde ze. Hij pakte haar op, ze deed haar make-up, sexy met vuurrode lippen, hij haalde haar outfit, kousen en pumps, hij liet het eerst zien, ze trok het aan en vroeg: “Is dit zo compleet Bert?” “Nee schat,” zei hij. “Je weet, ik wil het compleet aan,” zei ze, hij pakte zware armbanden van leer en een nekkorset, “leg het aan Bert,” zei ze, ze waren gekleed.
Ze ging naar de keuken, zette een grote pot koffie, zette alles klaar, de bel ging, ze deed open, ze zag drie bedrukte gezichten, ze kuste alle drie, maar zei niets, alleen Doc gaf haar een knipoog. Ze schonk de koffie in, “jij komt hier zitten Gaby, waar is je koffie,” vroeg Doc. “In de keuken Doc,” antwoordde ze. “Bert haal haar koffie,” zei hij.