EPISODE 51


WENDY WORDT GEPOLST EN OPGEWARMD


Hij zei: “Luister, er komt daar een ronde divan te staan, dat is voortaan jouw plaats om je met opengesperde kut aan te bieden en te tonen voor mij en je eventuele klanten. Je krijgt alleen respijt als je ouders hier zijn, anders ben je daar open tentoongesteld te vinden. Klaar om te ontvangen van wie ook, begrepen. Op bed de stang tussen je poten om je te leren wat dit betekent voor jouw hoerenlijf. Nu het computerbericht, je secretaresse is een geil ding, dat is al bekend. In de bar staat ze bekend als een losbol die graag heeft dat ze in haar vrouwelijkheden geknepen en betast wordt. Het moet voor jou een klein kunstje zijn haar in onze slavinnenkooi te krijgen in de ketens aan onze voeten. In je koffer ligt een sexy, hoerige outfit met ballerinapumps en zelfophoudende kousen met naad. Je geeft het haar en gebiedt haar dat ze dat donderdagmorgen aantrekt. Naar haar werk heeft ze ondergoed aan, dan zeg je dat ze het beter zonder ondergoed kan dragen, zonder slip of bh, je ziet dat zitten maak je haar wijs en er zijn mensen die daar opmerkingen over maken. Naakt is beter voor haar rust, dat zeg je zonder dat ze zenuwachtig wordt.” “Ja Bert,” zei ze. “Kom,” zei hij, “ik ga je lekker verzorgen, ga naar de douche, ga in je opengesperde houding liggen en wacht tot ik kom, begrepen?” Ze ging in de douche, ze zou nu geheel aan zijn geile wil voldoen. Ze wilde geen pijnslavin zijn en zeven dagen in de week, 12 uur per dag beschikbaar zijn. Ze verkoos nu voor lustobject en de luxe prostitutiehoer en zijn persoonlijke slavin dacht ze.
Bert kwam in de douche en zei: “Zo, ja meid, dat wordt je houding, als er voortaan bezoek komt blijf je op je plaats tot je opdracht krijgt om te veranderen van positie of opdracht krijgt om iets uit te voeren op je divan. Je haar altijd los op de divan en hoerig opgemaakt. Op je werk of elders draag je een staart volgens opdracht, je doet het zo: als je thuis komt kleed je je uit, maak je eten, je eet in de keuken, ruimt het op, dan je opmaken en op je divan, deze is luxe uitgevoerd. Licht en tafeltje zijn aanwezig, het is bedekt met zwart langharig bont, je mag een doorzichtig rood of zwart gewaad dragen met je vrouwelijkheden bloot tentoongesteld aan de toeschouwer. Je kan vandaar televisie kijken of muziek beluisteren of je ontspannen met sex-leesvoer en er is telefoon bij. Ik wil je nu klaar hebben, je zult je voorlopig continu zo moeten presenteren en aanbieden, ik controleer je met de webcamera's en geef je opdrachten.” “Ja Bert,” zei ze. “Ik zal het voor je doen, ik wil geen pijnslavin worden, ik wil je lustobject en hoertje zijn schat.” “Oké,” zei hij. “Het is een divan van twee meter in het rond dus je kan er languit op liggen met je poten wijd natuurlijk en je kut open en bloot. Zo en nu wassen en je lekker verwennen.” Hij was teder met haar, hij tilde haar uit de douche, droogde haar, deed haar haar, legde haar in het bed en zei: “Boeien aan schat, dan deze stang tussen je knieën, nu je nekkluister, dan je polsen, geen dekens. Ik heb de verwarming zo afgesteld dat het in je cel altijd vijfentwintig graden zal zijn, je zal geen kou hebben, dus geen dekens meer, alleen deze zachte pels onder je mooie ronde kont. Kom, licht je kont op dan schuif ik de vacht onder je, deze is ook langharig zie je. Kijk,” hij liep naar de laatste kast, “dit is je nieuwe look als de luxe hoer. Vijf bontjasjes tot je bilnaad van wit vossenbont, zwarte panterbont, roodachtig bont, luipaardmotief bont en geel kunstbont,” zei hij. “In de kast staat het bijbehorende schoeisel en kousen in dezelfde kleur of motief, verder ben je er naakt onder, meer heb je niet nodig voor je hoerenwerk. Je hebt gisteren een voorproefje gehad, ik was zo verheugd dat ik je ga toeleggen op dat soort kleding in België, dus als we uitgaan draag jij deze outfits in het openbaar, ook op feesten van vrienden en officiële ontvangsten. Zo en nu slapen, morgen is het weer vroeg dag voor je. Ik slaap op de logeerkamer, lekker luxe en comfortabel, warm toegedekt.”
Ze was moe en sliep snel in. Toen ze de volgende morgen wakker werd waren de kettingen los, ze zwaaide zich uit bed, maar merkte op tijd dat het spreidijzer tussen haar knieën zat, ze verloste zich daarvan. Ze ging naar de keuken, Bert had koffie gezet, haar ontbijt klaargemaakt, ze ging douchen. Bert kwam in de douche, hij waste haar en zij hem, hij verzorgde haar haren, ze deed haar make-up. Ze aten samen hun ontbijt, Bert vertelde dat Erik vanavond meeat, dat ze snel na haar werk thuis moest zijn. Erik zou gelijk met de training beginnen van zijn heerlijk luxe hoertje. “Ja schat,” zei ze, “ik ben je hoer en ik zal voor jou een echte worden.” Hij kuste haar teder, ze hoefde geen koffer mee. “Een mooie rode outfit, pikant kort, los haar schat,” zei hij, “start vandaag met je training van je snol Wendy, ons toekomstige speelgoed, slavin Wendy, begrepen?” “Ja Bert, ik zal het proberen in die richting te sturen,” zei ze. “Geef haar de outfit en zeg haar dat je wilt dat ze het op donderdag draagt en dat je nog verder zal zoeken voor meer, maar ze moet het wel blijven dragen op de zaak,” zei hij. “Ja Bert,” zei ze. “En probeer meer uit haar te krijgen,” voegde hij er nog aan toe. Ze pakte haar tas en aktekoffer, kuste hem en verliet de woning.
Ze reed naar de zaak, pakte haar spullen, groette iedereen vrolijk, ze ging naar Dave het gebruikelijk begroetingsritueel en snel de post doornemen. Ze had gelijk het plan van de plattegrond meegenomen en ingetekend wat ze wilde voor de lady's room in de hoek en hem verteld dat het zo vernederend is voor hen om je te fatsoeneren in het toilet voor eventuele zakenrelaties. Hij stemde toe, ze zei: “Dit is voor ons drieën, de secretaresses en onze eventuele vrouwelijke gasten van de zaak zeer wenselijk.” Het hoefde niet veel extra te kosten, een wasbak, een tafeltje met een verlichte spiegel erboven en op de deur een passpiegel, hij vond dit toch ook wel nodig, maar zei: “Wel een beetje luxe graag.” Gevieren gingen ze naar de vergadering, ze stelde Wendy voor en vertelde dat degene die de vergadering leidt zijn of haar secretaresse bij zich heeft, maar voorlopig zouden beiden de vergaderingen notuleren zolang Wendy nog niet was ingewerkt. Ze vroeg gelijk aan de chef van de tekenkamer of hij na de vergadering even bij haar kon komen, ze had nog een kleine correctie op het definitieve plan voor de directie-etage. Er waren geen noemenswaardige problemen, de vergadering liep vlot en werd gesloten.
Ze liepen naar hun kantoren, de chef van de tekenkamer kwam binnen, rolde zijn tekening uit, ze vertelde haar bedoeling. “Geen probleem,” zei hij, “met twee losse montagewanden is dat zonder meer te regelen.” Ze wilde zachtblauw van kleur met donkerblauwe meubeltjes. Hij verliet haar kantoor, ze keek op haar computer en zag een bericht, ze opende het: “To red slavin, om 6 uur thuis zijn, je gaat naakt aan het kruis met ketens in je cel, bevestig jezelf met je polsen zodat je voeten vrij hangen van de vloer, rode gewichten uit la vijf aan je tietringen, vier groene aan je kutringen, karwats 13 in je bek, wacht af tot ik kom. Hoe je het doet is jouw probleem, maar ik wil je zien hangen als ik binnen kom. Hang je niet naar mijn wens dan heb je een zware avond in het vooruitschiet, dus je hielen minstens 15 cm van de vloer. Je kweller voor vanavond, Erik.” Ze schrok en dacht “ik moet me ophangen aan het kruis,” ze beefde, dit had ze nog nooit gedaan, ze las het nog een keer, ze hoefde haar enkels gelukkig niet vast. Ze dacht na, ze kwam tot de conclusie dat ze op een krukje moest gaan staan, haar polsen bevestigen en dan het krukje voorzichtig weg schuiven. “Maar als er iets gebeurt kan ik me niet bevrijden,” dacht ze, daar kreeg ze de zenuwen over.
De sirene ging, de koffie werd gebracht, ze vroeg voortaan twee kopjes te zetten en de tafel te dekken voor twee personen, hij dekte gelijk voor twee. Ze liep naar Wendy en zei: “Kom je hier je boterham opeten, Pam is toch naar huis.” “Leuk Gaby,” zei ze. “Ja,” zei ze, “alleen is ook maar alleen.” Wendy pakte haar trommeltje en kwam bij Gaby zitten. “Gaby, ik moet je wat vertellen,” zei ze, “nadat wij gisteren over dat dominante hebben gesprokken heb ik er gisteren heel de avond aan moeten denken. Ik kreeg een raar gevoel van binnen.” “Ja, zo ben ik er ook achter gekomen schat wat mijn voorliefde is,” zei Gaby. “Heb je daar nooit met je ouders over gesproken?” Ze begon te snikken, Gaby vroeg: “Wat is er nu meid?” “Ik heb geen ouders of familie meer, ik ben helemaal alleen,” antwoordde ze. “Hoe komt dat meid,” vroeg Gaby. “Mijn ouders zijn twee jaar geleden dodelijk verongelukt op hun vakantie,” antwoordde ze. Gaby stond op, legde haar arm rond haar schouders, ze bood haar verontschuldiging aan dat ze het niet wist. “Dus je bent eigenlijk wees,” zei ze. “Ja Gaby, dat is soms erg moeilijk,” antwoordde Wendy. “Dat begrijp ik schat,” zei Gaby. “Ik heb geen kennissen die ik raad kan vragen om mij te helpen of aanwijzingen te geven,” zei Wendy. “Dit is de eerste baan waar ik een redelijk salaris krijg, ik heb altijd maar voor het minimumloon gewerkt en ik durfde niet om opslag te vragen.” “Dat vind ik fijn dat je dat eerlijk tegen me zegt,” zei Gaby, “als je je best doet en mij goed helpt zal ik zorgen dat, als je de vaste aanstelling krijgt, je nog een beter salaris krijgt, maar dan wat je werkelijk verdient.” “Dank je mevrouw,” zei ze. “Ho,” zie Gaby, “we hebben toch afgesproken dat je me Gaby zou noemen, Wendy?” “Ja Gaby,” antwoordde ze, “maar ik was zo blij dat ik voelde dat ik mevrouw moest zeggen.” “Geeft niet meid,” zei Gaby, “kom eens hier.” Ze pakte het pakket en zei: “Ik heb gisteren vlug gekeken in mijn collectie en heb dit gevonden.” Ze gaf het pakje, ze maakte het open en zei: “U hebt wat gevonden, mag ik het nu passen?” “Nee meid, dat doe je vanavond thuis aan,” zei Gaby, “ik vind het leuk als je het morgen aan hebt, maar ik moet je wel zeggen, doe er niks onderaan, want ze zien je ondergoed zitten. Het is strak, laat je contouren mooi uitkomen, dan krijg je niet van die nare woorden naar je en niemand weet dat je er niks onder hebt, behalve ik, maar dat is geen probleem.” Gaby pakte haar zwarte haren, deed ze als staart en zei: “Laat je gezicht eens bekijken, houd jij deze staart even zo, nu los schat. Ja, als je fijntjes wilt overkomen maak je een staart met een goudkleurige band en laat er nooit iets afknippen, je krijgt er spijt van, dit hoort bij jouw gezicht. Het is smal en tenger, niet te zwaar opmaken, je hebt er een gezicht voor, sexy heeft de voorkeur, durf je dat?” “Ja, maar ik heb niet zoveel make-up,” antwoordde ze. “Heb je vuurrood, net wat ik op heb,” vroeg Gaby. “Ja maar…,” zei ze. “Niks te maren meid,” zei Gaby, “je moet je verkopen voor die mannelijke voyeurs.” “Dit is wel een duur pakje,” zei ze, “ik heb er zo een in Rotterdam in de winkel zien hangen, maar had het geld niet voor zoiets duurs.” “Weet je nog in welke winkel,” vroeg Gaby. Ze vertelde welke, Gaby zei: “Zal ik je wat zeggen? Daar komt dit outfitje ook vandaan.” Ze liet het labeltje zien en zei: “Het is mij nu veel te strak, jij mag het hebben als het past en je het regelmatig draagt op de zaak. Ik heb er misschien nog meer, ik zal voor je kijken.” Wendy stond op, kuste Gaby warm, die zei: “Pak het nu in, doe het in je tas, niets tegen Pam zeggen hoor, want jij bent mijn secretaresse, het is ons geheimpje.” “Ja Gaby,” antwoordde ze. “Ik heb ook nog wat lectuur gevonden voor je,” zei Gaby, “dat moet je thuis maar eens op je gemak doorlezen en vertel me dan als je het gelezen hebt wat je gevoel daarbij is.” Gaby gaf haar twee boekjes: “Goed lezen meid, liever twee keer lezen om je gevoel erbij te bepalen, dat is belangrijk, niet te haastig, als je vragen hebt stel ze dan ‘s middags onder de lunch. Ik wil graag dat je de lunch met mij voortaan hier gebruikt in mijn kantoor.” Ze ruimde op, deed haar cadeautjes in haar rugzak en ging naar haar kantoor.
De sirene ging, Gaby stond op, opende haar file en noteerde: “Wees, alleen op de wereld, geen vertrouwenspersoon om te praten, pakje dankbaar ontvangen, kent de winkel in Rotterdam, maar geen bezit, had zeer laag inkomen, onbekend in onze way of life, heeft sterke interesse in SM, zeer emotioneel vrouwtje met voorzichtigheid behandelen, zeer veel meegemaakt, emotioneel.” Ze sloot af, ze begon aan haar werk, de middag ging langzaam, ze dacht iedere keer aan Eriks mailtje, ze was er ongerust over. Eindelijk ging de sirene, Wendy kwam binnen, bedankte haar nog eens hartelijk. Gaby zei: “Trek het aan vanavond zo ik je verteld heb en lees dan je boekjes, dat geeft een extra gevoel en dimensie schat. Ik spreek uit ervaring, neem je tijd en als er vragen zijn stel ze dan morgenmiddag onder de lunch. Ga maar gauw naar huis, ik ga ook, ik zie je morgen in je latex outfit.” Gaby gaf haar nog raad: “Heb je talkpoeder?” “Nee Gaby,” antwoordde ze. “Ga naar de drogist, haal daar talkpoeder en een bepaald soort olie, wrijf het daarmee in als je het aan hebt, dan glimt het zo mooi. Dof is niet mooi, zoiets moet eruit springen, blitsen zo wij zeggen,” zei Gaby. “Kom we gaan.”
Ze pakte haar spullen, stapte in haar wagen en reed snel weg. Ze werd nu toch wel zenuwachtig, ze parkeerde haar wagen in de garage. Ze liep naar de voordeur, ze speurde het parkeerterrein af of ze Bert of Erik zijn wagen zag, niets, ze ging naar boven, ze zette haar spullen weg. Ze ging naar de computer, keek naar de agenda, niks veranderd, geen mail. Ze ging naar haar cel, ze kleedde zich uit, ze zag de polsboeien, leer met bont gevoerd, ze deed ze strak om en een musketonhaak eraan.
Ze liep naar de kast, trok de installatie naar buiten, pakte haar kapkrukje, ze keek naar de haken, ze ging erop staan, legde haar arm ertegen, aan die haken moest ze zich bevestigen. Ze stapte af, keek op de klok, ze had nog een kwartier, ze ging naar het toilet, ging in de keuken wat drinken, liep naar de ladekast, zocht de gewichten, legde deze op het tafeltje in de kamer. Ze zocht de karwats, ze rilde nu van de spanning, ze moest zich nu gaan ophangen aan het kruis, ze beefde van de emotie. Ze hing de gewichten aan haar kutringen, deze werden wel erg ver uitgetrokken maar deden geen pijn, het begon haar kut eerder erotisch op te warmen. Ze hing nu de grotere gewichten aan haar tepelringen, dit gaf weer die erotische schokken door haar lichaam. Ze voelde geen pijn, alleen het gewicht dat haar tieten sterk vervormde in langgerekte peren. Ze pakte de karwats, ze klom op het krukje, deed de karwats in haar mond, ze beet er stevig op, ze haakte haar linker pols vast, ze moest op haar tenen, ze was angstig. “Als nu het krukje maar niet weg schiet,” dacht ze. Hij zat vast, toen de rechtse, dat ging zonder probleem, ze stond al aardig uitgerekt, ze zag plots dat er een spiegel voor haar stond. “Deze staat nooit hier,” dacht ze, ze zag haar uitgerekte lichaam met uitgerekte kutlippen tussen haar benen en de peervormige borsten, het was wel een geil gezicht, maar moest nu op het krukje, ze was overgeleverd aan Erik en de tijd. Ze kon nu niet meer los, de musketonhaken waren gesloten door hun veer. Ze keek op de klok, nog een minuut dan moest ze hangen, ze werd onzeker maar zette door, ze ging met haar gewicht voorzichtig aan haar polsen hangen. Ze zakte langzaam door haar knieën, ze probeerde haar gewicht uit op haar polsboeien, ze lichtte haar voeten op zodat ze vrij hing. Ze zag haar borsten omhoog gaan, die kregen een langgerekte vorm, ze kon zich houden maar concludeerde dat ze dit niet lang kon volhouden. Ze keek op de klok, zes uur, ze ging hangen en had bedacht dat, als ze het krukje voorzichtig weg schoof, ze het nog terug kon trekken wanneer ze het niet uithield of als er wat mis ging. Dus ze drukte het krukje voorzichtig weg, plots schoot het om. Het rolde weg, ze schrok, dit was niet haar bedoeling, ze raakte licht in paniek. Haar voorzorg was weg, ze was nu overgeleverd aan de hoop dat er niks onverwachts zou gebeuren. Ze hing nu zo'n tien minuten, haar schouders begonnen nu tegen te werken, ze voelde zich moe worden, nu begon ze te lijden onder haar eigen gewicht. Ze keek zenuwachtig rond, plots zag ze de reuze ronde divan midden voor het raam, geheel bekleed met zwart langharig bont. Het was wel een mooi ding dacht ze, maar hoe ze er op moest was niet zo mooi. Ze leidde haar gedachten af, ze had niet gehoord dat Erik binnen in de gang stond en dat hij in de computerkamer naar haar keek en haar nauwkeurig observeerde. Ze begon zich nu ongecontroleerd te bewegen, ze begon te kreunen van de pijn en ongemak in haar schouders en nek.
Plots stond Erik voor haar, ze liet een zucht van verlichting. ”Zo, lekkere hoer, je hangt er lekker bij, zo hoerig tentoongesteld met je neukgrot open en bloot voor mij,” zei hij. “Laat je karwats maar vallen.” Hij ving hem op, ging naast haar staan, begon te slaan, niet hard, maar het kleurde haar buik, ze gilde van de pijn in haar schouders. ”Ik sla je toch niet hard,” zei hij. Ze zei: “Nee, maar mijn schouders doen zo zeer.” “Je zult toch nog even moeten hangen schat,” zei hij terwijl hij haar bij haar kut pakte, hij liep weg en kwam terug met enkelboeien. Hij bevestigde ze wijd uiteen aan het kruis. “Zo,” zei hij, “dan kan ik je kut eens goed bekijken, dat klepgeval van je.” Hij begon haar klit te beroeren, ze kronkelde aan het kruis, ze hijgde zwaar. “Lekker hè schat,” zei hij, “maar we zullen dat eens veranderen.” Hij hing er pardoes een zwaar gewicht aan, ze gilde, dit was gemeen, de klitring trok hem ruw naar buiten. Hij pakte een rijzweep, begon op haar kut te slaan, ze gilde het uit. “Je wordt niet geslacht hoor,” zei hij, “ik ga door tot je alles stil aanvaardt, ik wil niks meer van je horen schat. Als je toch gilt dan ga ik gewoon door, we hebben hier genoeg kweldingen om tot morgenvroeg door te gaan.” Ze stamelde: “Ja Erik.” Hij keek continu streng naar haar, hij ging door, ze draaide licht met haar heupen aan het kruis, ze hing nu zo een uur en een kwartier aan het kruis.
“Zo,” zei hij, “je proef is geslaagd.” Hij liet het kruis naar voren kantelen, ze lag nu met haar buik op de plavuizen, hij maakte haar los en zette het kruis terug. Hij pakte haar op, hij legde haar op de zachte divan, ze sloot haar benen. Gelijk snauwde hij: “Wat heeft Bert je gisteren bevolen?!” “Als je hier op ligt benen open, Erik” zei ze timide. “Waarom sluit je ze dan,” snauwde hij. Ze deed ze snel open, “zo meid, je moet altijd je begin- en basisopdrachten uitvoeren, als wij willen zullen wij dat veranderen,” zei hij. “Ja Erik,” stamelde ze. “Zo, nu op je kont zitten,” zei hij. Ze ging wijdbeens zitten, hij ging achter haar zitten, begon haar nek, schouders en bovenarmen te masseren, ze kreeg haar gevoel terug. Ze dankte Erik voor zijn zorg, hij nam haar in de armen. “Zo, nu gaan we eerst eten in de keuken,” zei hij, hij haalde een maaltijd uit de koelkast, zette die in de magnetron, “zo, hoe vond je dit,” vroeg hij. “Nou, pijnlijk Erik,” antwoordde ze. Ze vertelde dat ze haar voorzorg had verspeeld. “Ik vind dat je goed hebt nagedacht schat,” zei hij, “jammer van je voorzorg.” “Maar hoe ben jij binnen gekomen,” vroeg ze. “Door de deur schat,” antwoordde hij. “Ik zag nog net dat je de laatste pols vast haakte. Je moet dit begrijpen, als wij zulke opdrachten laten uitvoeren, dan word je absoluut gecontroleerd en moet er binnen dertig seconden hulp bij je zijn om eventuele ongelukken te voorkomen. Dat heb je toch gemerkt bij je keuring toen je meester jou door zijn zenuwen van wellust liet vallen en je zweefde tussen je pols en je enkel?” “Ja,” zei ze. “Dat is een verplichting in het reglement,” zei hij. Ze dankte hem voor de uitleg.