EPISODE 46

ZIJ DE RED SLAVIN


“Bert, maar alsjeblieft in rood, ik heb laatst een film gezien, die heette “Lady in Blue.” “Ja,” zei hij, “die heb ik ook gezien.” “Wil jij met mij de lady in red maken en me zo noemen, lady in red schat?” “Ja,” zei Bert, “niet slecht hoertje, ik was al aan het verzinnen voor een mooie slavinnennaam, dat doe ik, maar bij jou wordt het geen lady maar slavin in red.” “Ja Bert, dat is nog mooier voor mij,” zei ze. “Mag ik heel je borsten tonen,” vroeg hij. “Ja Bert,” antwoordde ze, “dat mag je, in rood schat, dan mag je me zo ook thuis brengen.” “Dat meen je niet,” zei hij ongelovig. “Ja Bert, je hebt me zo veel geluk en genot gegeven, ongelooflijk en onbeschrijfelijk, je hebt me een moeilijke opdracht gegeven dit te omschrijven schat,” zei ze. “Maar hoe heb jij het beleefd?” vroeg hij. “Heel intens schat, ik hoop dat je dit nog eens met me doet,” antwoordde ze. “Ja, maar slavinnen horen niet verwend te worden, maar gemarteld op zijn tijd schat, zij moeten hun meester verwennen, niet andersom,” zei hij. “Ja Bert,” zei ze, “dat weet ik en doe dat graag voor je, maar dit ontvang ik graag van mijn meester. Je mag toch altijd wensen hebben en dromen?” “Ja hoor schat,” zei hij, “dat mag, dus je gaat mee in S nummer één rood aan de kutketting?” Ja meester”, ik doe het,” zei ze. “Oké, dan pak ik een andere ondeugende outfit,” zei hij, “wacht maar af waar ik je in zal steken.” “Ja spannend,” zei ze. “Dus wil je geblinddoekt worden als ik je aankleed,” vroeg hij. “Ja Bert, tot in de stad, tot je met me door de straat loopt,” antwoordde ze. “Dus ik moet mijn wagen verder weg zetten om je te tonen,” vroeg hij. “Ja Bert, als je dat voor me over hebt,” zei ze. “Ja natuurlijk,” zei hij, “zo wil ik je in de toekomst hebben.” “Nou, dan doe je met me wat jij van mij in de toekomst verlangt,” antwoordde ze. “Meen je dit echt,” vroeg hij. “Ja Bert,” zei ze, “ik wil ook niet weten wat je plan is, ik merk het wel, jij hebt carte blanche. Ik zal het opschrijven wat ik er vanavond van vond, wat ik leuk vond, wat me beangstigde, waar ik zenuwachtig van werd en wat me ophitste.” “Oké,” zei hij, “je haren los, kom nummer S één aan in rood, geblinddoekt, dan doe ik je blinddoek af als je in de auto zit. Kom we gaan, nu eerst je tieten eens goed bekijken en geef nu je eerlijke mening erover, je mag zeggen wat je nodig acht om het misschien tot perfectie te maken.” Hij nam haar mee aan de hand, hij zette haar voor de grote spiegel, ze zei: “Ze zijn wel groot en imposant Bert, maar niet even mooi bol.” “Je hebt gelijk,” zei hij, “maar dat betekent dat je weer spuiten krijgt van Ria.” “Ja,” zei ze, “wie mooi wil zijn moet ook pijn lijden Bert.” “Als ik nu zou vragen om ze nog groter te laten spuiten, wat zou je dan doen,” vroeg hij. “Dan vraag ik je of je gek bent,” zei ze, “maar als ik je goed begrijp en je ideaal ken en mijn taille is op de maat die je wilt, dan zal ik daar over nadenken, dan moet ik zeker zijn van je ideaal.” “Oké,” zei hij, “daar kan ik mee leven. O, nu eerst je make-up, mooi sexy, ik doe de lippenstift als je geblinddoekt bent, nu je blinddoek om, dan gaat het nu van start.” “Ja Bert, zet me te kijk schat,” zei ze, “laat me voelen wat het betekent om geshowd te worden in het openbaar.” Hij knielde voor haar, hij kuste haar op de onderbuik, “krijg ik niet meer dan dat kleine kusje,” vroeg ze. Een pets op haar billen, “zo, ga zitten op bed,” zei hij. Hij deed haar kousen aan, het waren lange tot in de lies, ze kreeg lange laarzen tot boven de knie aan met ballerinastand voor haar voeten. Een korsetje, niet breed, zeer strak ingesnoerd, ze hapte naar adem, “gaat het,” vroeg hij. “Ja hoor Bert,” zei ze, het was een strak lijfje tot onder haar tieten met ertussen door een band om haar nek, een brede band onder haar collier door met een ring aan de voorzijde. “Zo, zitten meid,” zei hij, “dat zit, even glad strijken nu, je lippen zitten.” Hij zette haar op bed en zei: “Even rollen met je lippen, nu met een kwastje vervolmaken. Staan schat, even hier iets aanzetten, zo, perfect, ga zitten, dan kleed ik mij aan.” “En mijn jas en rokje,” vroeg ze. “Nee meid, dat krijg je dadelijk pas aan, anders ga je controleren op de grootte en lengte, dat is voor jou nu verboden,” zei hij. “Je zou zo meegaan, zonder dat je weet wat ik je aantrek, ik ben klaar, nu mijn red slavin nog.” “Ja Bert, dat klinkt lekker red slavin,” zei ze. “Zo, staan meid,” zei hij, “nu je rok nog, zo klaar, nu je jasje, zo dicht.” ”Bert, het wordt spannend,” zei ze. “Zo, je kutketting aan, even je haar borstelen, je tasje schat,” zei hij. “Van nu af aan zijn we Gaby en Bert.” “Ja Bert,” zei ze. “Kom, geef me je arm,” zei hij, “de trap, voorzichtig, zo, de laatste tree, hier blijven staan, even mijn credit-card pakken, jouw kaart is in je tas. Je tissue, moet je nog meer hebben? Lippenstift, borstel, poeder, schmink zit erin.” “Nee Bert, dat is voldoende,” zei ze, “zitten hier mijn boeien in?” “Ja schat,” antwoordde hij. “Zo, nu, daar ga je schat,” gevolgd door een kus op haar wang. “Dank je Bert,” zei ze, “ik wil jou ook kussen.” “En ik als een gestempeld poststuk naar buiten,” zei hij, “nee dank je schat. Ik heb je lippen iets vetter gestift als jij doet schat, geef me je arm dan zet ik je in de auto, als we rijden verlos ik je van de blinddoek en van je spanning.” “Ja Bert,” zei ze. “Ik zal je dit zeggen, we gaan eerst een aperitief drinken, dan moeten we door het centrum over de markt naar het restaurant,” zei hij, “daarna gaan we op een terrasje op de markt koffie drinken, dan gaan we naar jouw huis in Nederland, dan zijn we net tegen donker bij jou thuis, dat is iets veiliger voor je privé-leven.” “Dank je Bert dat je er zo over denkt,” zei ze. “Je loopt hier ook risico,” zei hij. “Ja, dat weet ik Bert,” zei ze, “dat aanvaard ik.” “Zo, geef je arm en in de wagen met mijn red slavin,” zei hij. “Ik ga met mijn black meester op stap,” zei ze. “Hoe kom je erbij dat ik in zwart ben,” vroeg hij. “Dat gok ik Bert,” antwoordde ze. “Dat zal je dan tegenvallen,” zei hij, “ik ben niet in zwart, ik ben ook vrij opvallend gekleed, ze zullen ons zeker zien, daar ben ik van overtuigd, anders heb ik nog wel een middeltje om op te vallen.” “Hoe dan Bert,” vroeg ze. “Dan hang ik aan je tieten deze belletjes en laat je huppelen over de markt, dat klinkt mooi,” zei hij. “Daar gaan we, drempel schat, zo nu draaien, zitten, draai naar binnen, zit je? Zo, nu het kinderslot erop.” Hij kuste haar op de wang, hij startte de wagen en zei: “Zo schat,” hij trok het lusje los, “kijk maar schat.” “Wauw Bert, helemaal in wit,” zei ze. “Wat vind je van je eigen outfit,” vroeg hij. “Dit is heftig Bert,” antwoordde ze, “je laat wel veel van me zien.” “Je rokje heeft voor en achter een ruime split, dan kan ik mijn vinger in je bilspleet stoppen,” zei hij, “wat vind je van je kutketting?” “Die is heftig Bert,” zei ze, ze bleef rustig, hij had haar het vertrouwen teruggegeven, ze vertrouwde hem weer.
Ze naderden het centrum, “je zegt niets Gaby,” zei hij. “Ik weet niet wat ik voel,” zei ze, “ik kan het niet omschrijven, want ik ben rustig en toch gespannen wat er komen gaat.” “Luister,” zei hij, “forceer je niet voor mij, als het te veel wordt gaan we gelijk weg.” “Ja Bert,” zei ze. “Zolang je me vertrouwt is er niks gaande, maak je niet druk over teksten die over ons geroepen worden, sta daarboven,” zei hij. “Ja Bert,” zei ze, “wat wil je, mag ik naast je of moet er ruimte tussen?” “Jij krijgt geen kans van me weg te lopen,” zei hij, “ik pak je lekker rond je wespentaille met de kutketting voor ons langs. Ga niet plots snel lopen, je zit vast, je zit om mijn pols schat, je scheurt uit als je dat doet. Als jij zegt Bert terug of omdraaien doe ik dat, geen paniek schat. Zo, nu een parkeerplaats vinden.” Het viel mee, ze hadden er zo een, hij zei: “Wacht met uitstappen, dat kan niet, ik had voor jouw veiligheid het kinderslot erop gezet, voor het geval dat je in de wagen in paniek zou raken. Zo Gaby, ben je bereid?” “Ja Bert,” zei ze. “Uitstappen madam de red slavin,” zei hij, hij gaf haar zijn hand, het rokje was wel kort, ze vroeg: “Bert, wil jij met je vinger aangeven hoe lang mijn rokje is?” “Ik zal het zeggen,” antwoordde hij, “je bil is ruim te zien.” Ze voelde zijn vinger, “hierboven schat,” zei hij. “Dat is kort ja,” zei ze. “Je bil is half zichtbaar,” zei hij, “kijk nu eens eerst naar je borsten, deze priemen ook ruim vooruit.” “Ja Bert, dit is wel hoerig,” zei ze. “Bert, ik loop hier expres langs, hier staat een grote spiegel,” hij nam haar bij de taille en in de andere hand de ketting, een brede bulldog-sierriem. Ze liepen strak tegen elkaar, Bert vroeg: “Hoe voel je je schat?” “Het gaat, maar gespannen,” antwoordde ze. “Zo, hier is de spiegel,” zei hij. “O Bert, wat mooi,” zei ze, “maar wel erg kort en veel bloot.” “Ik zal je wat vertellen en laten zien,” zei hij, “in die tien rode pakjes zijn heel je billen bloot, kijk, deze serie heb je besteld.” “Nee toch Bert,” zei ze. “Ja schat,” zei hij, “wat heb ik je gezegd? Dat het steeds bloter wordt, dit is mijn ideale wil en jouw eigen keus.” “Ja Bert, dat is zo,” zei ze. “Jij dacht dit is niet zo bloot,” zei hij, “maar je was zo vlug dat ik je gelaten heb in je emotie van blijheid. In de wagen ligt het boekje, dan zal ik je straks laten zien hoe bloot je in de toekomst getoond zal worden. Kom we gaan verder en hoe zie je eruit?” “Lekker hoerig Bert,” antwoordde ze, “maar ik vind het nu spannend worden. Hoe omschrijf je dat, tevreden zonder angst, daarnet nerveus en angstig. Hé, daar woont Erik, laat je ons filmen?” “Is al gebeurd schat,” antwoordde hij, “toen je net voor de spiegel stond, die heb ik er weg laten zetten, dat is een pand van mij, in de spiegel zat de camera, ik heb hem hiermee aangezet schat.” Hij liet haar een remotecontrol zien, “wat ben je toch een smiecht,” zei ze. Hij lachte en zei: “Ik wil een film van je met al onze uitspattingen, met jou als de starletgirl, er is meer film dan jij vermoedt, dat zie je nog wel. Ik moest je een compliment geven voor je trapeze-act, die je donderdag in het rek met onze enkels geboeid hebt opgevoerd als promotiefilmpje voor jouw toekomst. De club van vier wil een kopie, vind je dat goed?” “Ja,” zei ze, “je zult al wel toegestemd hebben.” “Nee,” zei hij, “Toon was erop tegen zonder jouw toestemming, dus was de stemming een/een, dus ik heb gezegd dat jouw stem mijn stem is, als jij ja zegt komen er twee stemmen op ja erbij, dat is drie, dat is de meerderheid. Zo schat, we zijn er bijna, om de hoek dat is de markt, ja schat daar is het waarschijnlijk wel druk.”
Het was druk, ze hoefden maar twee terrasjes voorbij, ze gingen de bar binnen, er kwam applaus. “Weten ze hier dat wij komen,” vroeg ze. “Nee schat, hier komen niet veel vrouwen binnen,” zei hij, “dus als er een dame net als jij binnen komt stijgt hier de sfeer gelijk, dan stijgt het applaus op.” Ze gingen zitten aan de bar, ze deed wat ze ooit gezegd had op de blote billen te gaan zitten. Ze zei niks, “wat wil je drinken schat,” vroeg hij, “ik neem een port.” “Ik ook graag,” zei ze, “rood of wit,” vroeg hij, “rood Bert,” antwoordde ze. De barman kwam naar Bert en zei: “Aan de andere kant van de bar willen ze zien dat mevrouw zichzelf showt achter de bar.” “De klanten willen je in de bar zien,” zei Bert tegen haar. “Ja, moet dat,” vroeg ze. “Nee,” zei hij, ”maar voor jouw genot, dat lijkt op Toon z’n shows.” Ze pakte de riem, ze gaf de barman de riem, hij nam haar mee, liet haar draaien, ze werd er opgewonden van, Bert zat ook te genieten en zij ook gelijk. De barman kwam en vroeg: “Wat willen jullie drinken van de klanten?” “Rode port graag,” zei ze, er volgde een applaus, de barman bracht haar terug, gaf Bert de ketting en zei: “Ze werd er warm van.” Dat geloof ik graag,” zei hij, “al die wellustige ogen op je gericht.” Ze zei: “Ja, ik zag het ook wel, jij zat ook te genieten.” “Ja schat, omdat jij ervan genoot,” zei hij, “als het jou goed gaat, gaat het met mij ook goed schat, dat weet je.” Ze kuste hem teder op zijn mond en zei: “Dank je schat.” Plots kwamen er veel mensen met Bert en haar praten, ze kwamen en gingen weer. “Zijn dat allemaal vrienden van jou,” vroeg ze. “Nee schat,” antwoordde hij, “meer dan de helft heb ik nog nooit gezien, maar ze wilden jou aanschouwen en gebruikten mij om jou te bewonderen schat.” Ze keek hem aan, in dit wereldje is niks vreemd om contact te krijgen. “We maken ons glas leeg en gaan nu lekker eten, of wil je nog blijven,” zei hij. “Nee schat,” zei ze, “ik heb ook trek, ik wil eerst naar het toilet.” “Je moet wel langs al die mannen,” zei hij. “Geen probleem Bert,” zei ze, ze ging, ze werd toch bevoeld, ze liep door zonder commentaar, ze was klaar, ze had goed gekeken wie het deed, ze hield hem in de gaten. Hij deed het weer, hij kreeg gelijk haar knie tussen zijn benen, hij kreunde op de vloer, ineens was er ruimte zat, ieder liet haar er galant langs, geen grijpgrage handjes meer. Ze pakte Bert onder zijn arm, ze liepen weg, op de markt gaf ze hem de ketting. “Jij durft,” zei hij. “Moet hij zijn handen maar thuis houden,” zei ze. “Daar zal hij voorlopig niet meer aan denken om dit te nog eens te doen bij een vrouw, hij zal voortaan wel uitkijken.”
Ze liepen verder, ze pakte Bert in zijn taille, legde haar hoofd tegen zijn schouder, als een verliefd stel liepen ze verder. “Kom schat, ik ben nu sterk,” zei ze, ze wandelden over de markt naar het restaurant, het was druk, ze kregen een tafel voor het raam dus ze zat te kijk en langs het pad. Ze ging zo zitten dat ze in de kijker zat, ze genoot nu van de aandacht, bestelde een visgerecht met water, Bert hetzelfde. Ze hadden een leuk gesprek, ze lachten, de ober kwam met de maaltijd, ze lieten het zich goed smaken, ze bestelden nog een ijs na. Bert liet haar bij de bar afrekenen achter in de zaak, ze moest zich tonen, ze bleef rustig, stapte fier door het restaurant, haalde Bert op en ze verlieten het restaurant. Hij zei: “We kunnen snel naar de auto of we gaan terug over de markt.” “Bert, we zouden nog koffie op een terrasje drinken op de markt,” zei ze. “Ik krijg nu de smaak te pakken, houd jij me nu weer vast om mijn taille.” Ze namen plaats op een terrasje, ze moest van Bert met haar gezicht naar het langs slenterende publiek zitten, hij met zijn rug ernaar toe, ze moest bestellen van Bert, ”dit wilde ik,” zei hij. Ze dronken op hun gemak de koffie, praatten gezellig, ze was rustig, er was toch veel bekijks voor haar. De passanten bleven soms staan, bleven haar aanstaren, naar haar in haar hoerige uitmonstering, maar ze voelde zich veilig en gerust. Ze riep de ober en rekende af, ze stonden op en verlieten het terras, ze liepen rustig terug onder een gezellig gesprek, zonder dat ze zich ergens iets van aantrok.
Ze liepen op hun gemak terug, ze zei: “Bert, ik wil weer op de film schat.” “Daarom wou je hier langs,” zei hij. “Nee, niet alleen daarom,” zei ze, “ik vond het spannend om met jou daar te lopen. Samen met jou in het middelpunt, dat is wat ik wilde, ik op de film is maar bijzaak schat, zo had ik dat zaterdag ook graag gezien, jij wilt je slaafje tonen, ik ben trots op mijn meester aan mijn zij, dat is mijn trots.” Bert vroeg: “Hoe wil je op de film?” “Ik weet niet,” zei ze.” “Ik wel,” zei hij, “trek je rok omhoog en toon je kont en kut.” Ze keek hem aan, hij keek ernstig en zei niets, ze deed het. “Nu je kut Gaby en op de film nu vingeren schat, maak je op een lekker niveau.” Ze deed het, “kom we gaan,” zei hij, “laat je rok omhoog.” Ze keek, hij knikte ja, ze deed het, nu steeg haar spanning en bloeddruk op het hoogste peil. Ze hijgde, hij nam haar om haar middel, ze waren zo bij de auto, hij liet haar instappen, wreef haar rokje naar achter. “Op je blootje schat,” zei hij, “ik heb je gevolgd, iedere keer deed je het netjes schat, op je blote billen gaan zitten.” “Heb jij daarop gelet voyeur,” zei ze. “Het hoort bij je slavinnenleven,” zei hij, “je deed het fantastisch, mijn compliment. Is dit soort uitspattingen voor herhaling vatbaar?” “Ja Bert, maar zonder spanning vooraf,” antwoordde ze, “ik kon me nu concentreren op mij en jou zonder spanning.” Ze kuste hem en zei: “Dank je Bert, voor deze intense ervaring. Ik heb genoten, ik hoop jij ook.” “Ja schat, dit is mijn wens, dat dit zeer regelmatig gebeurt,” zei hij, “hoe vond je het in de bar, dat ze je vroegen om je te tonen?” Het streelde wel mijn ego Bert,” antwoordde ze. “Nu heb ik een ondeugende vraag,” zei hij, “zou je dit nog een keer zo willen doen, maar dan nog bloter?” “Als ik geen spanning heb wil ik dit met je proberen,” antwoordde ze. Hij kuste haar diep in de mond, hij trok terug, ze begon te lachen. “Wat is er nu weer?” vroeg hij. “Mijn meester is goedgekeurd door de vereniging van huisvrouwen,” zei ze. “Wat bedoel je,” vroeg hij. “Op je mond staan mijn lippen gestempeld,” antwoordde ze. “Jij dondersteen dat je bent,” zei hij. “Sorry Bert, ik moest zo lachen omdat jij vanavond die opmerking maakte over gestempeld,” zei ze. “Maar dit is je straf, jij moet naar een grime-cursus om je slavin op te leren maken.” “O ja, donderdagavond om zes uur komt Toon je halen voor je cursus Gaby,” zei hij.
Bert keek op zijn horloge en vroeg haar: “Wat wil je, naar huis of wil je nog langs Toon?” “Waarom,” vroeg ze, “om je te laten zien,” zei hij, “en te vertellen dat je geen bezwaar maakt over je filmoptreden en natuurlijk voor de gezelligheid. Ja, we kunnen naar jouw huis rijden, maar dan loop je het risico dat je zo gezien wordt, dat wil ik voorkomen, je vijanden slapen niet meid.” “Maar jij kan toch boven een jas pakken,” zei ze. “Dat was één van de regels van de club van vier, nooit een jas aan om iets te bedekken, je moet maximaal bloot getoond en gezien worden,” zei hij. “Ja Bert,” zei ze. “In je burger natuurlijk wel, maar als jij naar België gaat tot je weer thuis bent geen jassen, hoe koud ook schat. Wie heeft er van die kruisjes op haar billen?” vroeg hij. “Ik Bert,” zei ze, “dat ik getekend heb in het bijzijn van mijn meesters.” “Prima schat, wat wil je?” “We kunnen ook naar jou gaan schat,” zei ze. “Nee Gaby,” zei hij, “ik wil even vergeten wat wij hebben meegemaakt vandaag.” “Ja schat, rij maar naar Toon, we maken het niet te laat hè,” zei ze. “Nee hoor, dat is niet mijn bedoeling,” zei hij, “en misschien moet je met Toon nog een afspraak maken voor donderdag hoe het gaat. Ik weet het ook niet, ik heb alleen maar de tijd door gekregen schat.” “Ja, rij maar naar Toon schat, het is niet ver,” zei ze.
Ze waren er snel, Toon was thuis, ze belden aan, Toon deed open, ontving hen hartelijk: “Kom binnen, wat staat dit je goed zeg, beter dan zwart,” zei hij. “Ja,” zei Bert, “wij hebben wat gepraat en we hebben Gaby een nieuwe slavinnennaam gegeven.” “Ja? Welke schat,” vroeg Toon. “Slavin in red, Toon,” ze vertelde dat haar smaak totaal was omgeslagen en dat ze voortaan graag rood wilde dragen. “Toen kwam één van ons op de filmnaam lady in blue, zo is de naam ontstaan,” vertelde ze. “Ik vind het leuk en mystiek, iets duisters in zich hebben, iets erotisch,” zei Toon. “O, nog wat Toon, de film waar ik door de lucht zweef aan mijn enkels, daar mogen jullie een kopie van hebben voor promotie, wat ik toen beleefd heb was zo fantastisch,” zei Bert. “Gaby, vertel je belevenis eens wat je rond vier aan mij gevraagd heb in de jacuzzi schat.” Ze begon zonder voorbehoud te vertellen. Toon had aandachtig geluisterd en zei: “Dat is ongeveer dezelfde situatie als ik op de keuring met je heb gedaan, je was ook geboeid en de wisselbaden. Wat zie je er goed uit schat.” “Laat Toon eens zien wat je vannacht hebt gekregen,” zei Bert, “laat je tieten maar bloot zien.” Toon zei gelijk: “De linkse moet iets meer hebben schat.” “Klopt dat hadden wij ook al geconstateerd Toon,” zei ze. “Dus jij hebt slecht geslapen schat,” vroeg hij. “Dat kun je wel zeggen Toon, ik was gebroken,” antwoordde ze. “En daarna hebben jullie zeker woorden gehad,” vroeg hij. “Ja een beetje,” zei ze. “Een beetje veel,” herhaalde Bert. “Dat is normaal schat, het is nogal niet wat als ze plots je vrouwelijkheid twee keer vergroten en je verwacht warmte van je vriend en word daar opgefokt vastgebonden en gekweld aan je trots en weggezet zonder inspraak.” Hij vertelde het verhaal, hij luisterde en zei: “Ja Bert, ik heb je al meer gewaarschuwd, je moet meer geduld opbrengen en nu heb je een fantastisch wijf dat je al verder heeft gebracht dan ooit, dus hou haar tempo aan. Maar jullie zijn toch zo wezen stappen?” “Ja.” “Wie zijn idee was dat,” vroeg hij. “Haar idee,” zei Bert, “dus je hebt haar toch weer gepusht,” vroeg hij. “Ja, een klein beetje,” antwoordde Bert. “Hoe heb je haar dan overgehaald,” vroeg hij. “Nou, ze vroeg of ze het pakje mocht zien wat ze moest dragen, ik heb het haar laten zien, toen vroeg ze of ze geboeid gewassen mocht worden, daar zijn we samen geëxplodeerd en toen kwam Gaby met een idee en vroeg of ik nog iets meer sexy had en toen heb ik haar een paar catalogi gegeven,” vertelde Bert. “Toen mocht ze aanstrepen wat ze mooi vond, daarbij zat ook jouw oud-collectieboekje en ze streepte er gelijk tien in aan, we hebben uit je oude collectie besteld, tienmaal rood.” “Ja en ze hangen klaar voor je Gaby, sorry, red slavin, wil je er één passen?” “Ja, maar ze had alleen gekeken naar de voorzijde, dus ze wist niet dat ze van achter geheel bloot zou zijn. Ja nu wel, ik heb het haar verteld in Antwerpen, toen ze foto's heeft gemaakt voor de bekende spiegel,” zei hij. Ze kleedden haar uit, ze zei: “Smiecht dat je bent, je wist dat je je ze bij Toon had besteld.” “Ja, ik had express dat boekje ertussen gelegd,” zei hij, “zeven van de elf waren ook mijn keus schat, ik was daar zeer blij mee en Toon natuurlijk ook.” “Ja,” zei hij, “dit brengt weer brood op de plank schat.”