EPISODE 32

DE PONYSHOW VOOR HAAR OUDERS


“Ik heb ze ook verteld dat ik je vandaag heb opgevoerd tot deze spanning en heb ze deze foto laten zien, de fake van jou in deze outfit en ik heb ze uitgelegd waarom ik dit deed. Je zegt soms ja en ik weet niet waar ik jou mee kan beangstigen, daarom, als je kiest voor deze hoerige outfit, ze zijn voorbereid op je hoerige en sensuele uitspattingen. Dus ga naar de gang en maak je keus.” Ze kuste hem vol op de mond en zei: “Wat ben je begripvol mijn schat.” “Ja,” zei hij, “tot je mijn zweep voelt, dan denk je er weer anders over.”
Ze stond op, liep naar de gang, hij hoorde een gil en dacht: “Wat nu weer?” Hij liep naar de gang, ze zei: “Deze draag ik morgen, deze is zo mooi en ik houd dit aan om mijn ouders te tonen in wat voor hoerige outfit je me hebt laten lopen, smiecht die je bent,” gevolgd door een warme kus. “Doe je dat echt?” vroeg hij. “Ja schat,” zei ze. “Ik moet je nog een ding vertellen,” zei hij, “je bijzondere opdrachten krijg je niet eerder dan onder je schafttijd, ik zal je alleen maar opvoeren als ik dat nodig acht voor het spel, begrijp je dat?” vroeg hij. “Ja schat,” antwoordde ze. “Kom, zei hij, “we gaan naar je ouders, ik wil aan je ouders tonen hoe geil mijn hoertje er uitziet. O ja, nog wat, ik heb je ouders van vorige zaterdag verteld over je pony-avond, je moeder wilde het zien, je vader ook, maar onder voorbehoud dat jij daar wel toestemming voor geeft, je vader wil je niet ontbloot zien als jij daarop tegen bent. Al wilde hij zijn dochter wel graag in volle glorie zien.” “Oké,” zei ze, “ik praat wel met hem, ik heb geen bezwaar, maar daar staan toch geen schokkende dingen op?” “Nee,” antwoordde hij, “de intocht alleen dat de voorzitter je borsten kwikt. Er staat geen orgasme op, wat in de camper is gebeurd heb ik er nog niet bij laten zetten, dat doe ik nog. Pak je outfit en geef me je sleutels.” “Waar is jouw auto?” vroeg ze. “Die heeft pa mee,” antwoordde hij. Ze gaf hem de sleutels en zei: “Ik ga zonder de jas, ik wil nu de sensatie, ik gok erop dat ik niemand in de flat tegen kom, ik wil nu ondervinden wat dit met me doet.” “Oké,” zei hij, “jij kleine nymfomane dat je bent.”
In de wagen vroeg ze: “Heb je ze ook verteld dat ik in onze verlovingsnacht geheel gepierced en getatoeëerd ben tot slavin for live?” “Ja,” zei hij, “dat heb ik verteld, dat het onze gezamenlijk beslissing was en dat ik het ook graag zag en dat jij het erg erotisch vond en ik jou ontvoerd heb en je heb laten piercen en tatoeëren tot slavin, zonder dat je wat zag. En dat je in de toekomst nog meer kenmerktekens krijgt van mij en dat je niet kan wachten tot ik ze bij je laat aanbrengen. Ik moet je trouwens nog iets vertellen, alles op de e-mails vandaag was ophitserij. Als je met mij getrouwd bent zal je in mijn huis altijd naakt zijn en dan is je burgerkleding nummer één, dat is de waarheid. Ik ga je in de toekomst leren om daarmee om te gaan en ik moet je nog vertellen dat ik je verzoek om een cursus schminken afwijs om de volgende reden. Toon heeft je ingeschreven in de academie voor erotische kunst in Antwerpen, hij komt je donderdag om zes uur halen, hij zal met je naar de kennismakingsavond gaan en je introduceren, hij zorgt voor je benodigde outfits en kostenvergoeding. De cursus begint donderdag om zeven uur tot twaalf uur, je krijgt les in mannequin en erotisch lopen en bewegen, opmaken en schminken en erotische dans en striptease. Het eerste duurt een uur, de andere ieder twee uur, de totale duur is dertien weken, ben je nu tevreden? Ik wil je in de toekomst je meester zien verleiden met een striptease in het openbaar in Rotterdam, dat is ook een van de redenen dat je alle variatie kleding krijgt vanavond. Ik wil je zo drillen dat je continu op sex bent ingesteld, 24 uur per dag, begrijp je dat?” “Ja meester,” antwoordde ze. “Wat vind je daarvan?” vroeg hij. “Ik weet daar nu direct geen antwoord op,” zei ze, “ik wil daar eerst over nadenken, maar de cursus vind ik fantastisch. Als je me dit een uur eerder had gevraagd had ik door de druk die je op me had gelegd waarschijnlijk pardoes ja gezegd, zonder dat ik de gevolgen had overdacht. Ik wil je danken voor je begrip en zal je zoveel mogelijk volgen in je ideeën, jouw idee over het gebruik van mijn lichaam en ik zal je behagen naar de wensen die je hebt, maar zet me niet onder druk van sexspanning om een beslissing te nemen over mijn lichaam ten genoegen van jouw gebruik ervan. Dan krijg je nooit wat je bedoeling is, dat alles uit vrije wil gaat. Ik ben je zeer erkentelijk voor dit gebaar, meester, mijn lieve Bert, mijn sadist, bewaker en minnaar die mijn pooier wil zijn, dat ben je voor mij.”
Hij reed de parkeerplaats op, ze stapte uit in haar vulgaire outfit, Bert pakte de koffers en de jas, hij ging achter haar lopen. Ze vroeg waarom hij dat deed, hij zei: “Jij wilt jezelf tentoonstellen aan de burgermaatschappij en nu wil je mij gebruiken om je te verbergen? Nee schat, daar trap ik niet in, je zult jezelf nu tot we boven zijn moeten beschermen, ik ga niet met je mee. Wat doe je, pak je de trap of de lift? Ik ga met de andere wat jij kiest, dus zeg het maar. Ik wil straks geen beschermde waarheid horen, ik wil je oprecht hebben hoe je dit beleeft, je spanning en je emotie op papier in de computer, dat wordt je taak vanavond. Ik wil dat je gevoel op papier komt, dus hoe ga je?” Ze keek hem enigszins sip aan, maar zei fier: “Ik ga met de trap, Bert, ik wil weten wat het met mij doet.” Hij pakte de lift, pakte de sleutel, deed de deur open en sloot hem. Pa zei gelijk: “Waar is Gaby?” “Die heeft zichzelf uitgedaagd om met de hoerige kleding over de trap te gaan,” antwoordde hij, “ze wil ondervinden wat dit met haar emotie doet zonder mijn bescherming. Ze komt er aan, dus even wachten, ik ben benieuwd wat ze ondervindt. Ze heeft de opdracht om dit vanavond op papier te zetten.” De deur ging open, fier stapte ze binnen, omhelsde pa, liep naar de kamer en gaf ma een zoen. “Meid, dat je dit durft te dragen,” zei ma. “Ja ma,” antwoordde ze, “ik moet weten hoe ik reageer, ik probeer mijn grenzen te bepalen, maar ik heb het gevoel dat ik die nog niet heb overschreden, dus in de toekomst zal ik nog meer proberen. Ik wil mijn uiterste grenzen kennen, iets wat altijd onbelangrijk voor mij is geweest. Bert heeft me wakker geschud uit mijn burgertuttendroom, nu ben ik de werkelijkheid aan het verkennen, iets dat ik altijd verstopt heb, dus schrik niet als ik bij jullie aankom met iets hoerigs of misschien wel naakt onder een jas ben. Ik wil mijn grens leren kennen, ik doe dit niet om jullie te kwetsen, maar om te leren kennen waartoe ik in staat ben. En ik zal pa nu zeggen, als hij veertien dagen geleden had gevraagd om de film met mij als blote humaanpony te mogen zien had ik nee gezegd, maar nu ik ondervind wat schaamte is wil ik pa vragen met ons de film te kijken. En ik vraag Bert om mij in mijn cel om te kleden tot pony, ik wil nu mijn ware ik kennen als pa en ma dat goedvinden dat hun dochter halfnaakt mee kijkt.” Ma keek me aan en zei: “Ik zie dat je het meent, ik heb er vrede mee, pa zeg jij eens wat?” “Nou,” zei hij, “ik ben ouderwets, maar als mijn muurbloempje dat zelf wil, moet ze zich maar tonen ook in volle glorie, ik ben ook niet van steen.” “Nou,” zei ze plots, “wat van vinden jullie van mijn nieuwe martelkamer?” “Ja kind, dit is wel hevig, je zult hierdoor veel vrienden verliezen, dus let op wat je doet.” “Ja,” zei ze, “maar hier ontvang ik alleen maar mijn ouders en vrienden van Bert en mij, die van ons leven afweten, zogezegd soortgenoten en ware liefhebbers.” “Nou,” zei moeder, “die kettingen op je bed, daar slaap je toch niet mee?” “Ja,” zei ze, “ik wel, ik keten me en als ik wakker word lig ik los, het geeft mij een veilig gevoel alsof ik in Bert zijn armen lig. Alleen geven die iets meer warmte en tederheid. Heb je ook in mijn kasten gekeken?” “Nee schat, dat doe ik niet als je er niet bent.” “Kom,” zei ze, “dan laat ik je wat sexy’s zien als ik ‘s avonds alleen ben en in huis rond loop. Alles heb ik van Bert gekregen en er volgt vanavond nog meer.”
Ze liep snel naar de computerkamer, kwam snel terug en zei: “Ma, toen we laatst naar Rotterdam zijn geweest heb ik je boven mijn sieraden laten zien waar je verrukt over was. Bert en ik hebben besloten om je deze aan te bieden, daar kunnen jullie samen van genieten.” Ze gaf de twee doosjes die mooi ingepakt waren. Ma keek Bert en Gaby aan en vroeg: “Mag ik ze gesloten houden, dan mag pa ze straks uitpakken en mij aandoen.” “Als u dat wilt, ma, dan doe je dat,” antwoordde ze. “Of,” zei Bert, “jullie gaan naar Gaby’s cel, dan kan pa je ze nu aandoen.” “Nee,” zei ma, “dat is niet ons intiemste gevoel, dat is bij onszelf boven, hè pa?” “Ja ma,” antwoordde pa, “Kom ma,” zei Gaby, “dan gaan we snuffelen, want ik heb nog geen tijd gehad om alles goed te bekijken, dan kunnen deze slavendrijvers op etenjacht gaan en hebben wij een half uurtje voor de slavinnen.” Bert begon kostelijk te lachen: “De regelmadam weet het weer,” zei hij. “Kom pa, dan gaan wij lekker in de stad eten en de slavinnen stillen hun trek maar door hoerige outfits te bekijken.” “Ga je mee,” ze nam ma onder de arm mee naar haar cel, de heren vertrokken, de heren reden weg.
Onderweg zei pa: “Bert, ik weet niet wat ik zie, mijn dochter wordt met de dag levenslustiger, ik zie nu dat jullie ergens mee bezig zijn dat haar vreugde geeft, wat doen jullie allemaal?” Bert antwoordde: “Ik ben blij dat u dit constateert, maar wat wij doen moet Gaby u uitleggen, ik zou voor mezelf het gevoel krijgen dat ik over haar roddel en dat doe ik niet. Wat ik daarnet verteld heb dat was om het haar te vergemakkelijken. Ik heb haar vandaag met e-mail tot een seksueel hoogtepunt gedreven, ze maakte beslissingen die ondoordacht waren, daarom heb ik ingegrepen.
Anders had ze toch vanavond jullie ingelicht en ik was de oorzaak dat ze dit deed, dan moet ik ook mijn verantwoording nemen en het oplossen, hoe moeilijk ook pa.” “Wat ben jij een kerel waar ik op kan bouwen,” zei pa. Hij bedankte pa voor zijn compliment.
Intussen waren moeder en zij in haar kasten aan het snuffelen, ze vonden lingerie die ze nog niet had zien liggen. Ze hadden lol om al dat nieuwe spul, het was net of ze in een nieuwe winkel aan het snuffelen waren. Ma was verbaasd over de outfits: “Ga je die echt dragen?” vroeg ze. “Ja ma,” antwoordde ze, “en vanavond komen er nog meer uitdagende en zeker nog hoeriger bij als ik nu aan heb.” Ze vertelde moeder: “Ik weet niet hoe ik het u moet zeggen, maar in de toekomst wil ik me helemaal omschakelen op deze kleding, als ik ze draag voel ik me intens gelukkig. Ik weet niet wat het is, maar zo voel ik me, dit heeft niets met Bert te maken maar met mijn innerlijk gevoel, net of ik verlost wordt van onnodige druk en schaamte. Ik kan het niet goed omschrijven, toen ik net naar boven kwam over de trap had ik zo'n warm gevoel alsof ik bevrijd werd. Nu ben ik niemand tegen gekomen, hoe het dan is dat moet en zal ik nog ervaren, ik wil dat weten.” “Kind, jij durft,” zei ma. “Nee ma,” zei ze, “binnenin me zegt iets dat ik het moet doen.”
De voordeur ging open, de heren waren terug, ze hadden chinees gehaald. Ze aten gezellig met een bord op schoot. Bert ruimde op, zette koffie: “Hé slavin,” zei hij, “zou je niet eens je computer starten en je lesprogramma doen, anders zak je straks nog voor je examen.” “Nee,” zei ze, “ik ben incognito bij mijn ouders en hoef pas om negen uur naakt thuis te zijn als de verhuizer komt om mijn outfits aan te vullen.” “O ja,” zei hij, “dat is waar, ga jij dan maar koffie zetten, dan ga ik je ponypak klaar leggen.” “Bert, mag ik je wat vragen?” “Ja,” zei hij. “Doe jij ook je outfit aan?” vroeg ze, “dan presenteren wij ons tezamen hoe we vorige week zaterdag in de zaal gelopen hebben, waar we beide veel plezier aan beleefd hebben. Waar ik de ware Gaby in mij heb ontdekt.” “Oké,” riep hij, “doe ik.”
Ze liep naar de keuken, moeder volgde en begon over haar nieuwe keuken, ze had het helemaal bekeken en vond het een juweeltje met al de extra’s erop. Ze wou dat pa ook eens besefte dat hun keuken verouderd was. “Ach,” zei Gaby, “ik zal straks een visje voor je uitgooien als ik de pony-outfit aan heb. Het is een hele sport om het aan te trekken, dat is alleen al een sensatie apart.” Plots riep Bert dat de pony in haar stal moest komen, ze zei: “Ma, hou jij de koffie in de gaten?” Ze wees aan waar de suiker en melk stond en liep naar haar cel. Ze begon zich uit te kleden en vroeg aan Bert: “Niet omdat ik het wil weten, maar wat kost de keukeninrichting? Ma wil al jaren een nieuwe keuken en pa denkt er niet over. Nu wil ik er één van mijn spaarcentjes aan hun schenken zonder dat ze het weten. Als ze dan terug komen staat er een nieuwe keuken.” “Nou,” zei hij, “je moet wel rekenen op een kleine dertigduizend gulden.” “Kun je dat regelen voor mij?” vroeg ze, “dat dit over tien dagen gebeurt, dan vertrekken ze voor een week op vakantie.” “Ja,” zei hij, “dat kan, maar dan moet ik morgen de maten hebben, hoe kunnen we dat regelen?” “Nou,” zei ze, “ik probeer morgenmiddag vrij te krijgen en neem ze dan mee naar hun favoriete uitstapje in Zeeland, dan krijg je mijn sleutels en kun je meten, maar ik verzoek je geen geintjes uit te halen met pa en ma, want ik begin je nu te leren kennen.” “Nee,” zei hij, “ik zal niets doen, alleen maar meten, maar heb je dan zoveel spaarcenten vrij beschikbaar?” “Ja,” zei ze, “eind van de maand wordt mijn spaarpremie van de zaak uitbetaald, dan kan ik het betalen.” “O, anders had ik het je voorgeschoten,” zei hij. “Nee,” zei ze, “lief van je, maar dit doe ik zelf.” “Weet je het nummer van de directeur,” vroeg hij. “Ja,” zei ze. “Hier, bel hem op en vraag de hele dag vrij en vertel dat je door alle commotie vergeten was vrijaf te vragen en dat je dit je ouders beloofd hebt.” Hij gaf zijn mobieltje, ze belde, hij nam op, ze vertelde het verhaal, ze kreeg gelijk toestemming om een vrije dag te nemen morgen, ze bedankte hem hartelijk voor zijn begrip en groette tot vrijdag, ze sloot af en kuste Bert. “Maar je neemt ze wel in een hoerige outfit mee, je mag zelf kiezen, liefst uit nummer één, maar zeker twee, wat er onder komt bepaal ik,” zei hij. “Graag iets ondeugends Bert,” zei ze, “om me te stimuleren.” “Ik weet een outfit, het is kort, maar het behandelt je borsten zeer goed.” “Ja Bert, ik wil dat je dat voor mij klaar legt voor morgen.” “Nee,” zei hij, “je pakt het zelf, ik ga toekijken hoe jij jezelf pijnigt, je borsten zitten dan in een spijker-bhtje, alleen je tepels steken erdoor.” Hij opende de kast: “Dit zul je morgen dragen op je borsten.” Hij pakte haar hand, drukte deze in de cup, er zaten puntjes in, ze keek hem aan. “Ja,” zei ze, “dat doe ik voor je schat en kun je me vanavond dan ook één en twee tonen?” “Ja,” zei hij, “maar dat doe ik niet, je zult voor jij je aankleedt het nummer moeten zeggen, dan pak ik het. Je weet het verschil bilrand of halve bil, dat is jouw keus, er zit een stug korset onder, dus je krijgt wat te verduren schat. Je weet als je mij de keus laat krijg je het ergste, dus beslis morgenvroeg, nu je outfit afwerken. O, weet je wat ze mooi vindt van kleur?” vroeg hij. “Ja,” zei ze, “iets donkerder dan mijn keuken, meer Frans eiken, als het mogelijk is dezelfde plavuizen als in mijn martelkamer.” “Oké, geen probleem,” antwoordde hij, “dat doen we, is je make-up in orde?” “Ja Bert,” antwoordde ze. “Kom hier, je hoofdstel.” Ze vertelde dat ze vanavond voor pa een visje zou uitgooien om pa te pushen voor ma, hij zal toch zeggen dat hun koffie net zo lekker is als uit een nieuwe keuken. Bert lachte: “Jij noemt mij een smiecht, maar wat ben jij dan wel niet, je vader zo onder druk te zetten is zeker zo gemeen als wat ik doe met jouw gevoelens.”
Zo, ze was klaar voor de show. “Ik ben benieuwd wat ze ervan vinden,” zei ze. Hij koppelde de teugels aan, bij de deur zei hij: “Daar gaan we.” Hij keek om de hoek, beiden zaten te praten. Hij gilde zijn cowboykreet, ze trok de deur open en stapte statig naar binnen, nu veel rustiger dan op zaterdag, ze liet wel haar belletjes vrolijk rinkelen, liep recht op pa af. Hij zat haar van kop tot teen te bekijken: “Dat je dit gedurfd hebt,” zei hij, “voor zo'n duizend mensen.” Bert maakte haar bit los en omarmde haar, ze zei: “Pa, dit leverde me nu meer zenuwen op dan vorige zaterdag, toen waren er voor mij nog allemaal onbekenden, nu heb ik er een stel fijne vrienden aan over gehouden en een rustig gevoel in mijn lijf. Dit is wat ik wil in de toekomst en nog geraffineerder ook als het kan, dat ben ik met Bert overeengekomen, dit is mijn wil, ik kan wel zeggen onze wil.” Bert beaamde dat door haar stevig tegen zich aan te drukken. “Zo,” zei Bert, “ga daar maar naast je pa zitten, dan start ik de film.” Hij drukte op de knop, het filmscherm zakte uit het plafond, Bert ging bij ma zitten terwijl hij zei: “Gaby, jij legt uit wat er gaande is en wat er gebeurt. Ze weten dat ik je aangekleed heb in de camper en je geblinddoekt mee naar de spiegelruimte heb genomen en daar getoond heb hoe je er uitzag en dat je daar de keus kreeg doorgaan of stoppen, jij vertelt nu wat je toen gedaan hebt.”
Ze zei: “Ik ben vrijwillig en statig het avontuur in gelopen met een tevreden resultaat zoals ik hier trots zit.” De film draaide, ze vertelde zo zorgvuldig mogelijk wat er gebeurde. Plots kwam de ouwe heer die haar borsten keurde, pa siste: “De ouwe snoepert.” Ze schoot in de lach, ze had het niet meer om deze opmerking. Bert vroeg waarom ze zo lachte, ze vertelde dat pa een opmerking maakte die zij zelf in zichzelf had gemaakt toen dit gebeurde. Ze zei gelijk dat dit een fantastisch persoon is die de gezondheid van ieder in de gaten houdt, hij had maar één liefde, dat waren borsten en dat zijn vrouw op vrouwen gesteld was, zonder lesbische gevoelens. “Ik heb ze leren kennen als zeer gastvrije en bezorgde en warme mensen die mij zeer aanspreken,” zei ze. Bert spoelde de film terug, het begon weer met haar borsten oplichten, pa legde zijn hand op haar knie, ze legde haar arm om zijn schouder, ze keken gezamenlijk verder. Ze zag Bert naar hen kijken, hij glimlachte en stootte moeder aan, die gespannen zat te kijken, ze knikte. De film liep af, plots stond ze voor de spiegel, Bert vertelde: “Dit was het begin, ik had Gaby hiervoor gezet om een testje te doen waar ze mee akkoord ging, toen heb ik haar naakt voor de spiegel gezet of ze dit kon verdragen. De meeste moeten daar niets van hebben, maar Gaby bleef staan tot ik terug kwam, dat bevestigde mijn vermoeden dat Gaby slaafs onderdanig was. Toen verliep alles in een stroomversnelling, de film ratelde en daarom zaten ze nu in Gaby’s dungeon naar hun en zijn lieve schat te kijken.” Plots zei Gaby: “Wat ben je toch ouderwets pa, je weet dat ma graag een nieuwe keuken wil, waarom geef je haar die niet?” Hij keek haar aan: “Heb jij je voor je moeders kar laten spannen?” Hij schoot plots in de lach, hij besefte wat hij zei: ”Sorry meid, dit wilde ik niet,” zonder te beseffen wat hij gezegd had, “in welke outfit je naast me zit, zo te beduiden.” Het ijs was nu gebroken, hij gaf haar teder een kus. “Nu begrijp en zie ik dat je hier plezier aan beleeft en dat jullie samen er wat van zullen maken. Ik ben blij voor je dat dit je pad is gekruist, ik voel me hier nog niet thuis, maar ben er van overtuigd dat jij hier gelukkig mee bent. Ik zal me naar je wensen schikken en accepteren wat je wilt, dat jij je heel sexy en uitdagend gaat kleden om je gevoelens te bevredigen. Ik ben het daar niet mee eens, maar dat is mijn probleem, ik wens jullie allebei veel geluk en genot toe. Nu jouw opmerking over de keuken, als jij een betere bak koffie uit jouw keuken tovert dan je moeder uit haar oude dan krijgt ze een nieuwe, eerder niet, begrepen? Ik zal vanavond een hartig woordje met je moeder spreken, dat ze haar dochter niet moet aanzetten om mij onder druk te zetten, begrepen?” “O, pa, ik heb morgen vrij, gaan jullie mee naar West Kappellen,” vroeg ze. “Ja graag,” zei hij en ma zei gelijk: “Ja fijn.” “Ik kom jullie om negen uur halen,” zei Gaby, “dan gaan we lekker op mijn kosten eten waar jij nooit wilde eten, jij vond het te duur daar bij de west kaap, maar nu beslis ik, begrepen?” “Ja schat, jij je zin,”zei pa.
Hij keek op zijn horloge: “Kom ma, we moesten maar eens gaan, de jongelui hebben nog een afspraak om negen uur, daar horen wij niet bij.” Hij stond op, dankte Bert en zei tegen Gaby: “Kom eens hier, mijn pony,” en kuste haar hartelijk. Plots zei Bert: “Kom eens Gaby,” hij sloot haar bit en zei: “Laat jij de gasten even uit.” Ze keek hen met vuur aan. “Dat behoort een goede gastvrouw te doen,” zei hij nog. Ze liep de gang in, pakte pa zijn jas, hielp hem erin, deed dit ook bij ma en ze zei: “Blijf jij maar hier.” “Nee,” zei ik, “hij wil als normaal.”