EPISODE 17

DE SURPRISE



Nadat ze eindelijk de drie spreidstangetjes op zijn plaats had gezet pakte ze weer een tissue om haar kut droog te maken, die was aardig op kookpunt gekomen door het onhandig aanbrengen van de stangetjes. Ze pakte de brief, vouwde hem verder open en las deze laatste opdracht: “Geheel uitvoeren, eerst de hele opdracht lezen en de brief geheel openvouwen want dit is een grote opdracht. Als je bezig bent met de opdracht kan je de brief niet meer pakken om te lezen, begrepen slavin?!” Ze vouwde de brief open, er stonden kleine tekeningen op met tekst met pijltjes, ze begon aandachtig te lezen, ze moest in het midden op bed gaan zitten, dan moest ze vervolgens haar enkels in de boeien slaan. Deze moesten strak om haar enkels sluiten zonder zeer te doen, dan moest ze met haar lichaam omhoog schuiven op het bed tot de kettingen strak stonden. Het oogmasker omdoen dat onder haar kussen lag, dan moest ze haar linker pols in de boei plaatsen die aan de bovenkant van het bedschot was gemonteerd en met haar linker wijsvinger op de rode knop drukken, waardoor de boei zich zou sluiten. Dan moest ze met haar rechterhand het nekkluister aanbrengen terwijl ze op de schuin opgestapelde kussens moest gaan liggen en als ze lag moest ze het dicht klikken. Daarna moest ze met haar rechter pols hetzelfde doen als met haar linker, deze zou ook sluiten, dan moest ze gewoon afwachten of meester Bert nog voor zijn geile neukslavinnenlijf wat in petto had.
Ze was vanaf nu zijn eigendom, ze had de papieren getekend en opgestuurd, nu kon hij haar zich in het weekend laten prostitueren en haar geld laten verdienen voor hem met haar slavinnenlichaam zodat hij dan haar pooier zou zijn, terwijl hij zich vermaakte met een of andere geile slavin van de organisatie die zij met haar lichaam verdiende om te betalen. Ze schrok ervan, maar gelijk dacht ze dat dit niet zou gebeuren, dat had hij beloofd in het telefoongesprek hiervoor. Ze las alles nog een keer goed door, legde de brief weg en keek op haar horloge, het was kwart voor acht. Ze nam nog een slok water, ging naar het toilet, kwam terug en ging op bed
zitten. Ze spreidde haar benen, sloot de enkels in de boeien, schoof zover mogelijk naar boven, pakte het oogmasker onder het kussen en deed het om, daarna deed ze de linker pols in de boei bovenaan het bed, drukte op de knop, met een kille klik sloot de boei strak om haar pols. Ze ging rustig achterover op de kussens liggen, terwijl ze de nekketen om haar hals deed en dicht klikte, ze werd nu wat zenuwachtig om het laatste gedeelte van de brief en ze dacht: “als hij nou eens zijn belofte brak en het toch ten uitvoer bracht wat dan?” Maar plots dacht ze: “het is te laat, ik kan niet meer terug want ik zit al in de boeien en die kan ik niet meer open krijgen.” Benauwd met de schrik in haar ogen legde ze haar rechter pols in de boei en drukte pardoes op de knop, de boei klikte dicht, plots hoorde ze een zacht gezoem. Ze voelde dat de ketens aan haar enkels naar de zijkant werden getrokken en dat haar benen werden gespreid, zeer wijd, dat voelde ze in haar kut want de kutlippen werden verder gespreid en werd nu belemmerd door de stangetjes op haar kutlippen, daar lag ze nu met haar volle vrouwelijkheid, wagenwijd opengesperd. Ineens hield het zoemen op, ze zuchtte, gelukkig niet meer dit was al erg genoeg, maar toen hoorde ze tikken achter haar rug, ze schrok en voelde tegelijk dat de kussens waar ze op lag naar voren bewogen en dat haar lichaam nu rechtop kwam. Haar armen werden nu schuin achter haar gespannen, haar borsten werden hierdoor strak naar voren geperst en voor de eerste de beste passant aangeboden. Nog een klik hoorde ze, het tolde door haar hoofd, hoe vulgair zat ze erbij, machteloos overgeleverd, op dat moment schrok ze doordat er van de zijkant een flits van licht kwam. Ze werd gefotografeerd in deze positie, maar ze had niemand binnen horen komen, toen wist ze dat alles automatische was afgesteld, het was een heel programma, ze nam er genoegen mee, legde zich erbij neer, ze zou wel merken wat er zou gebeuren. Ze werd rustig, alleen de spanning op haar benen en armen voelde wel verontrustend aan, maar hoelang zou het duren voor Bert kwam, hij kon in een file zitten, misschien kreeg hij een ongeluk en dan kon ze niemand waarschuwen om haar te bevrijden. Ze werd panisch bij deze gedachte, op dat moment hoorde ze de sleutel in de voordeur, hij ging open. Ze hoorde het piepen van de deur, deze had ze allang een druppeltje olie moeten geven, maar ze was dit steeds vergeten. Nu was ze blij dat ze dit vergeten was, nu vertelde de deur dat er iemand in haar penthouse was, maar wie? Het kon pa of ma zijn, ze rilde bij deze gedachte, als ze door zouden lopen dan zouden ze haar zo vinden in deze pijnlijk en vulgaire houding. Zij beiden en Bert hadden een sleutel. De slaapkamerdeur ging open, “Zo hoerige neukslavin, ben je er klaar voor om naar het red light district gebracht te worden. Voor je pooier frankskes te verdienen, zodat hij zich kan uitleven met mooie meiden?” Ze begon te huilen, hij ging gelijk naast haar zitten, gaf haar een tedere kus op de mond en zei: “Ik ben wat anders van plan met mijn verloofde”, hij aaide haar over haar gespannen arm. “Je ziet er lekker hoerig uit in deze houding.” Ze voelde dat hij met haar tepels begon te spelen, wat haar toch weer opkikkerde en geil maakte en zei: “Ik laat je nu nog even zo, dan kan ik terwijl ik douche aan jou denken, dan krijg ik een lekkere stijve.” Hij kon zich dan lekker aftrekken en daarna mocht zij zijn overgebleven nectar oplikken van zijn lul. Hij kneep in haar tepels, fel en zei:
“Eerst douchen dan klaar maken en jij maar afwachten. Ik zal je even wat strakker zetten want je zit er zo losjes bij, je mocht eens omvallen.” Toen hoorde ze het gezoem weer, haar benen werden verder geopend en haar rug verder naar voren geperst, plots gaf ze een felle gil, hij zette
pardoes zware klemmen op haar tepels met gewichten eraan, liet deze pardoes vallen en rukte met kracht aan haar tepels. “Zo,” zei hij, “dit is je straf”. Omdat ze hem gestoord had, omdat ze twijfelde over dat ze hoer moest spelen en hij zei toen teder: “Luister, alles wat er gebeurt in de toekomst is gebaseerd op wederzijds vertrouwen,” hij vertelde haar dat zij hem en hij haar volkomen moest vertrouwen, anders zou dat een sta in de weg zijn in hun toekomst, “begrijp
je dat, Gaby?” “Ja Bert”, zei ze kreunend. “Nou”, zei hij, “kun je deze houding nog een kwartiertje volhouden?” “Ik zal het proberen”, zei ze zacht, “dan ga ik me nu snel douchen en kleden, daarna kom ik je bevrijden uit deze positie,” zei hij, dan zou hij haar helemaal masseren. “Maar één ding, het oogmasker moet nog minstens een uur opblijven.” “Dat is goed Bert,” zei ze, hij gaf haar een zoen op de mond, drong met zijn tong binnen, wat ze gelijk beantwoordde door haar hoofd tegen de zijne te drukken, maar ze werd belemmerd door haar nekkluister. Hij trok langzaam terug, zij wilde zijn mond volgen, door zichzelf te pijnigen. Ze voelde zijn handen tegen haar wangen en hij drukte haar terug, terwijl hij zei: “Pijnig je niet zo, dat is ook weer niet nodig,” en hij likte met zijn tong ondeugend over haar neus.
Hij liet haar alleen, ze volgde de geluiden in het huis, ze hoorde hem douchen, hoorde de koffiepot pruttelen. Ze voelde iets tegen haar lippen drukken, het was een rietje, ze opende de mond, nam het rietje tussen haar lippen en zoog eraan, het was een slok champagne. Ze hoorde hem zeggen: “Op onze verloving,” ze lachte voorzichtig, plots voelde ze dat haar oogmasker werd los gemaakt en afgenomen, ze schrok, keek gelijk in een grote spiegel die voor haar stond. Gelijk kwam er een antwoord: “Zo, zit mijn geile neukslavin zich aan te bieden?” Ze kreeg het warm, deze houding wond haar op, het kutvlees werd vochtig, haar mondlippen droog, ze begon te gillen en kwam weer klaar zonder enige stimulatie. Terwijl ze het uitgilde van genot bond
hij haar blinddoek weer voor, zonder haar aan te raken, verliet de slaapkamer. Ze rukte in haar ketens, het duurde zeker een kwartier tot alle genot uit haar lichaam was gestroomd, ze had nu een loom gevoel. Plots ging de spanning van haar benen en armen, ze hoorde het klikken,
tegelijk voelde ze hoe hij haar nekkluister afdeed, haar enkels bevrijdde en haar polsen en armen de vrijheid gaf. Hij pakte haar op, legde haar op haar buik en begon haar krachtig doch teder te masseren. Ze wilde wat zeggen, voelde gelijk zijn vinger op haar mond met de bedoeling haar te laten zwijgen, ze begreep dit teken, bleef rustig liggen en voelde haar krachten in de armen en benen terug komen. Hij draaide haar om, gaf haar een kus op de mond en kut en begon verder te masseren, plots zette hij haar rechtop op de rand van het bed. Ze voelde dat hij iets deed met haar oor, het klikte, hij haalde haar oorbellen los, gelijk zette hij er nieuwe aan. Hij deed dit ook met
het andere oor, deze oorbellen waren veel zwaarder dan de vorige, hij nam haar been, deed haar kousen aan, ze voelde dat het geen zelfophouders waren, deze zaten normaal veel strakker. Het tweede volgde, wreef over beide benen of ze glad zaten, hij schoof schoenen aan haar voeten, ze
voelde dat haar voeten recht werden gedrukt, het waren een soort ballerina pumps. Hij pakte haar onder de oksels, zette haar een paar passen naar het midden van de kamer, terwijl hij haar ondersteunde en gelijk naar voren trok zei hij zacht: “Kun je blijven staan?”, waarop zij zacht antwoordde: “Ja Bert.” Ze moest haar armen wijd doen, ze voelde iets kils rond haar middel, werd geslagen, toen zei hij: “Doe je armen naar beneden en druk ze tegen je zij.” Ze voelde dat
het van achter werd gesloten met een soort veter, want dat voelde ze langs haar lichaam glijden en kriebelen. Het werd strakker toen zei hij dat ze haar armen los kon laten hangen, hij zat voor
haar en zei dat ze beide borsten moest oplichten, zo was hoog genoeg. Hij draaide het ding om haar lichaam zodat het in het midden zat, hij ging achter haar staan en begon de veters te spannen, steeds strakker. Plots had ze het door, hij deed haar een leren korset aan, hij zei dat ze zich moest strekken en de adem inhouden, hij trok de veters strakker. “Je kunt nu even gewoon
ademen”, zei hij en voegde er aan toe dat ze dit voor de laatste keer nog eens moest doen maar nu uit alle macht. Ze deed het, ze voelde dat het korset zich om haar sloot, ze voelde dat er een metalen pen ingeschoven werd. “Perfect”, riep hij, ze voelde de veters langs haar benen op de grond vallen, hij haakte iets aan de onderkant aan haar korset, het waren de elastieken waar haar kousen aan werden bevestigd, vier aan iedere kant. Hij mompelde zacht: “Hiermee zie je er lekker hoerig uit,” en dat hitste haar gevoel weer op.
“Zo”, zei hij, “nu goed luisteren, ik neem nou je linker enkel in mijn hand, zet je volle gewicht op het andere been en volg met je enkel mijn hand, begrijp je dat?” “Ja”, zei ze vol spanning, hij pakte haar enkel en zette deze opzij, “nu zet je je voet naast de andere, oké”, zei hij, “nu zet je de benen iets uit elkaar.” Ze voelde zijn haren kriebelen tegen haar onderbuik, “prima”, zei hij, ze voelde dat hij een bandje niet te strak net onder haar knie aan beide zijde bevestigde en dat hij er een kettinkje tussen plaatste. Hij vroeg: “Wil je wat drinken?” “Ja”, zei ze, “de spanning wordt nu toch wel erg groot wat je met me doet, ik heb geen idee wat je van plan bent.” “Dat is ook de bedoeling, ik zal je een ding zeggen, er zal niks pijnlijks of vernederends met je gebeuren voor vanavond twaalf uur”, zei hij teder, “dit wat ik nu met je aan het voorbereiden ben is een surprise.” “O ja”, zei ze. Toen vroeg hij: “Wat zeiden je ouders over je verloving?” “Niks”, zei ze, “ze waren niet thuis.” “Wat jammer nou”, zei hij treurig, “nu heb je een leuk bericht en nu zijn ze niet thuis.” Maar ze kreeg later op de avond nog tijd om haar ouders te bellen en dan kon ze hen alsnog verblijden met het verlovingsbericht. “Dank je, Bert”, dat vond ze attent van hem, hij gaf haar een zoen op de onderbuik, net onder de korsetrand.
Plots voelde ze dat er een zachte gladde stof langs haar benen omhoog getrokken werd, hij pakte haar collier en bevestigde er iets aan, vervolgens voelde ze dat er een stof over haar tepel werd gedrapeerd en dat er een klemmetje werd opgezet, dat gebeurde ook met de andere tepel. “Zo”, zei hij en nam haar arm en bracht haar naar de kamer en zei: “Steek je arm naar achteren om iets aan te schieten.” Ze voelde iets heel zachts, bont, pluizig, ze kon het niet thuis brengen, ze hield haar eerste arm naar achter, daarna hielp hij haar om het armsgat te vinden. Ze voelde dat hij voor haar stond en iets dichtknoopte, het was een zacht gevoel in haar hals en rond haar armen, het kriebelde. Toen hing hij iets op haar schouders, ze voelde dat het een minuscuul tasje was. “Zo”, zei hij, “kijken hoe deze hoerige queenslavin eruit ziet, of ze toonbaar is aan het grote publiek.” Toen ging de deurbel, ze schrok, hij liep naar de deur, opende en zei: “We komen eraan.” Hij pakte haar stevig bij haar elleboog en zei bits: “Zo hoer en nu naar je peeskamertje en voor het raam ermee met je neuklijf, de frankskes wachten.” Ze rilde, dat meende hij toch niet? Hij leidde haar naar buiten, deed de deur op slot, stak zijn arm in de hare en ze liep als een blinde
naast hem. Ze gingen in de lift, hij aaide voorzichtig over haar billen, zijn handen voelde ze duidelijk door de dunne stof. Ze draaide met haar billen tegen zijn hand, hij gaf geen reactie, de lift stopte, hij trok zijn hand weg, opende de liftdeur, opende de voordeur van de flat en zei: “Opstap”, ze stapten verder. “Afstap”, ze moest achteruit in de wagen plaatsnemen, haar benen optrekken en naar binnen draaien. Ze voelde dat hij haar kleed of wat daar voor moest doorgaan in de auto legde, hij sloot het portier, stapte aan de andere zijde in, hij commandeerde: “Rijden”. De wagen zette zich in beweging.
Ze zat alleen, zocht met haar hand de zijne maar als ze hem aanraakte trok hij terug, waardoor ze zich alleen gelaten voelde met haar onbevredigde verlangen naar wat er gebeurde. Ze vroeg zich af waar ze heen reden, hij liet haar alleen verwerken. Plots schrok ze, de wagen zwenkte plots naar rechts, het geluid van de banden kwam haar bekend voor, hij reed op grind, hij stopte, haar portier werd geopend. Hij nam haar arm en zei: “Op dezelfde manier uitstappen als je ingestapt bent”. Hij gaf zijn arm, ze vond nu steun, ze volgde zijn bewegingen, opstapje, drempel, ze waren ergens binnen. Toen zei hij: “Nu ga je voor de leeuwen.” Haar zenuwen hadden het niet meer, ze liepen langzaam verder en kwamen ineens op een houten vloer. Toen zei hij: “Hier is je
mobieltje, bel nu je ouders maar even op, we moeten wachten.” Hij drukte het telefoontje tegen haar oor, ze hoorde de telefoon als een echo in de ruimte waar ze was overgaan. Ze schrok, de blinddoek werd verwijderd, ze knipperde met haar ogen door het felle licht en begon mensen te onderscheiden. Ze stond recht voor haar ouders die haar met uitgestrekte armen wilden ontvangen. De smiecht had het weer voor elkaar, nu ze iedereen herkende was ze beduusd over wie er allemaal waren. Ze schrok, Bert nam haar twee handen in de zijne en vroeg plechtig of ze zijn verloofde wilde zijn en met hem de toekomst verder wilde opbouwen. Ze trok haar handen los, klemde zijn nek zo stevig dat hij moest kuchen, terwijl ze hem overeind trok drukte ze haar mond vurig op de zijne, het kon haar niks schelen wie er bij stond, hij had de spanning in haar zo opgevoerd dat ze niet meer wist wat ze deed. Hij duwde haar zacht met beleid van zich af, ze keken elkaar in de ogen en hij zei: “Surprise!” Ze keek hem dankbaar aan en fluisterde: “Jij smiecht.” Hij lachte geniepig naar haar en zei: “Wat is nou je antwoord op mijn vraag?” Ze
kreeg een kleur, hij lachte, ze zei luid en duidelijk: “Ja Bert, ik ben je verloofde, ik wil samen met jou onze toekomst gaan opbouwen.” Er klonk een applaus en gelijk daarna ploffende champagneflessen die werden geopend. Toen klonk uit de zaal haar vaders stem om te toosten op het toekomstige bruidspaar. Ze realiseerde zich nu pas dat een verloving een voorbereiding was
op een huwelijk, ze keek naar Bert, bood hem haar lippen aan, hij beantwoordde gelijk met een kus. Ma kwam op haar toe en feliciteerde haar met de verloving en vroeg gelijk waar ze dit elegante gewaad vandaan had. Ze zei stom: “Welk gewaad?” “Je jurk juf,” antwoordde ma. Ze keek naar beneden en realiseerde zich dat ze haar outfit nog niet gezien had en zei gelijk tegen Bert dat ze naar het toilet wilde om haar outfit te bekijken. Hij pakte haar bij de schouders en vertelde luid zodat iedereen het hoorde dat zijn bruid vanaf zeven uur geblinddoekt was en dat hij haar persoonlijk had aangekleed zonder dat zijn bruid wist wat ze aan kreeg. Daarom stond ze nu voor de spiegel om zichzelf te bewonderen, ze draaide zich om, liet zich in Bert zijn armen vallen en zei: “Bedankt, dit had ik niet durven dromen.” Dat zijn keus van haar kleding wel erotisch was, want driekwart van haar borsten waren bloot, haar gewelfde vormen van haar billen en geaccentueerd door het korset kwamen uit als appels van oranje, zo mooi rond en alles
zo mooi gevormd.
Plots stond pa voor haar, kuste haar en feliciteerde haar, gelijk vormde er een stoet van een rij, ieder op zijn beurt feliciteerde haar en gaf een compliment hoe ze er uit zag. Plots had ze haar directeur vast en zei tegen hem: “Dat had je vanmiddag wel mogen vertellen”. Ja maar hij verontschuldigde zich dat dit op uitdrukkelijk verzoek van haar verloofde was om haar in de waan te laten. “Ik heb alleen mijn opdracht uitgevoerd als een goed collega,” zei hij, zoals zij haar opdrachten uitvoerde. Iedereen ging zitten aan de opgestelde tafel, hij had iedereen die tot haar vriendenkring behoorde uitgenodigd, maar ook de mensen die haar de afgelopen dagen op de proef hadden gesteld. De fotografe, de winkelverkoopster uit Rotterdam, Erik, de oude man die haar borsten had opgelicht op zaterdagavond. Ze zag nu dat dit dezelfde persoon was die haar de bontmantel had aangemeten in de FUR bontzaak, de bediende die haar een compliment had gemaakt over haar uiterlijk, toen zag ze pas dat dit dezelfde persoon was die haar had ondersteund toen zij de helling op moest naar het podium. Er ging haar een lichtje op: alle personen waarmee ze lichamelijk contact had gehad waren zijn vrienden, dus in de toekomst ook de hare. Ze stond op, ging even bij iedereen 'n praatje maken zoals een goede gastvrouw betaamt. Toen ze bij de directeur kwam zei hij dat ze er sexy uitzag, maar met het feest van haar aanstelling zou het iets gedistingeerder mogen, want wat zou het bestuur anders wel niet denken. Ze zei hem dat Bert voor haar net als nu voor een verrassing zou zorgen, dus moest hij even met Bert contact opnemen. “Goed”, zei hij, “dat doe ik.” Bert was met hetzelfde bezig, hun gasten te onderhouden, maar in tegengestelde richting, zodat ze tegen hem opbotste, ze lachten kostelijk, gaven elkaar een warme zoen en een knipoog en gingen verder. In een ooghoek zag ze dat Bert een kostelijk gesprek had met de directeur, wat waren die weer aan het bekonkelen, dacht ze, er werd hartelijk gelachen en op en neer ja geschud.
Na het toetje ging iedereen naar de lounge om gezamenlijk nog een drankje te nemen. Het liep intussen tegen elven en plots zei Bert: “We gaan afscheid nemen, het wordt laat,” ze liep naar pa en ma, bedankte en ging naast Bert staan, sloeg haar arm om hem heen, terwijl ze iedereen bedankte voor hun komst. Hij sloeg zijn arm over haar schouder en ze liepen weg terwijl ze naar
iedereen zwaaiden.
De wagen stond voor, het was een grote wagen, hij opende het portier, gaf haar een ondersteunende hand, ze ging zitten en zwaaide met een zwier haar benen naar binnen. Hij liep snel om de wagen, ging nu snel tegen haar aan zitten, nam haar in zijn armen en gaf haar een kus. Ze wrong zich knus tegen zijn lichaam, nam zijn nek in haar armen, trok hem naar haar toe en bedankte hem voor deze avond en beloofde dat ze niet meer aan hem zou twijfelen. Hij lachte en zei zacht en met slissende toon: “Je ligt nog niet op bed.” De auto draaide de parkeerplaats op van de flat, hij stapte uit, liet toen haar uitstappen, nam haar in de arm, ze gingen met de lift naar boven, hij opende de deur, liet haar binnen en sloot de deur. Toen commandeerde hij bits: “Op je knieën slet.” “Meester mag ik u bedanken voor deze avond en dat u mijn verloofde wil zijn?” “Als je me wilt bedanken dan doe je dat in de toekomst door slaafs mijn bevelen op te volgen, begrepen?” “Begrepen,” hij pakte uit het buikkastje een gezichtsmasker, het was een ander dan ze altijd gedragen had. “Mond open en wijd,” zei hij, ze deed wat hij commandeerde, hij stopte iets groots in haar mond, bond de riemen strak achter haar hoofd, waarna haar het licht werd ontnomen.