Gaby verhalenGaby Vam Burgertrutje Tot Wellustige Sexslavin"G"

Gaby, een jonge vrouw van 23 jaar, volslank figuur, natuurlijk, licht
zilverblond lang haar, goed verzorgd, licht getinte huid en volle borsten, cup C
met haar lengte 1,83 m zeer op de huidige mode gekleed, was niet onbemiddeld, in
het bezit van een prachtig penthouse op de elfde verdieping met uitzicht over de
rivier en bosrijke omgeving. Het penthouse is ingericht met modern interieur,
veel blinkend ijzer en blank hout. Had ’n HBO-opleiding en gaf leiding in 'n
middelgroot productiebedrijf, was alleenstaand en heeft een vrolijk karakter,
was erg sociaal-voelend voor haar medemens en deed in haar vrije tijd veel aan
vrijwilligerswerk, niets was haar te veel. 0p 'n dag in februari was zij aan het
winkelen in Rotterdam, zij zocht wat nieuwe kleding voor het voorjaar en de
komende zomer, ze had reeds enkele attributen gekocht. Ze slenterde verder door
de stad, bezocht nog enkele boetieks, maar vond daar niks meer naar haar keus,
tot ze plots aandacht kreeg voor 'n grote etalage met allemaal leren kleding,
zowel bovenkleding als lingerie; alles in leer en latex en dat intrigeerde haar.
Ze liep naar de etalage en bestudeerde de uitgestalde waren, op dat moment kreeg
ze een warm gevoel van binnen wat ze nog nooit beleefd had. Dit soort kledij had
ze nog nooit gekocht, ze vond het een beetje ordinair, maar door dat gevoel in
haar lichaam twijfelde ze wat ze zou doen: doorlopen of binnen gaan kijken. Na
nog even stond ze daar in twijfel en dacht: ik ga naar binnen. In de winkel, die
warm en plezierig ingericht was met zachte muziek op de achtergrond, keek ze
rond en zag daar dingen waarbij ze dacht dat mensen dit toch niet op straat
zouden dragen. Plots zei een zachte stem tegen haar: “Kan ik u helpen?” Een
mevrouw van ongeveer 30 jaar, prachtig gekleed in een zwart strak zittend latex
mini jurkje. “Ja”, stamelde ze, “ik weet het niet, ik heb deze kleding nog nooit
gekocht, want dat durf ik niet en vond het een beetje min”. “Maar”, zei de
vrouw, “het is heerlijk om te dragen en mondain tegenwoordig, iedere moderne
vrouw hoort een outfit in haar collectie te hebben. Ik draag het dagelijks en
het geeft een gevoel van een tweede huid om je heen.” “Maar”, zei ze, “sinds 'n
halfjaar draag ik ook latex lingerie, die zit lekkerder dan linnen lingerie.” Ze
werd toch wel 'n beetje nieuwsgierig en vroeg hoe ze dat spul moest reinigen en
onderhouden. “Dat is geen probleem”, zei de vrouw, “als u wat koopt krijgt u 'n
boekje daarbij met tips en onderhoudvoorschriften.” Toen vroeg Gaby wat zij haar
zou aanbevelen, toen zei de vrouw als ze 'n hele outfit zou kopen dan kreeg ze
10% korting en nog bijbehorende accessoire gratis erbij. Toen zei Gaby plots:
“Laat mij maar eens wat zien”, de vrouw vroeg naar haar kleding- en schoenmaat.
Ze zei 34, 38. De vrouw begeleidde haar naar achter in de winkel, waar ze nog
niet geweest was, pakte een kleine slip, bh met halve cups, jurkje met decolleté
zonder mouwen, zelfophoudende kousen en schoenen met stilettohakken. Ze nam Gaby
mee naar een ruime paskamer, de vrouw zei: “Kleedt u zich maar uit dan zal ik u
even helpen bij het aankleden en geef u enkele tips als u thuis dit aantrekt.”
Verbijsterd keek ze de vrouw aan maar gelijk zei deze dat dit voor haar normaal
was, dit deed ze dagelijks, Gaby accepteerde dit en begon zich te ontkleden,
terwijl de vrouw naar haar keek en zei dat ze een zeer goede smaak van haar
kleding had. Gaby zei:: “Dank u wel voor dit compliment.” Nu stond ze in haar
blootje. De vrouw gaf haar de slip en zei: “Als je huid wat vochtig is kun je
bij het aantrekken een beetje talkpoeder op de huid wrijven, dan glijdt het
makkelijker over je lichaam.” Zo ging het verder tot ze haar schoenen had
aangetrokken en keek in de spiegel, ze leek nu nog groter dan ze al was maar
vond het 'n fantastisch gezicht hoe ze daar stond in zwart latex gekleed. Ze was
zeer tevreden over haar uiterlijk en de vrouw gaf haar weer de nodige
complimentjes. Ze vroeg de vrouw wat dit wel allemaal niet kostte, de vrouw
pakte 'n klein zakjapannertje en toetste de prijzen in en zei dan f 969.00 met
de korting eraf. Ze schrok van dit bedrag maar ze keek nog in de spiegel en
dacht bij zichzelf: het zit me als gegoten en ze besloot het toch te kopen.
Daarop zei de vrouw: “Houdt u het aan, dan zal ik uw andere kleren netjes voor u
inpakken.” En ze zei: “Ja dat doe ik.” “Een moment”, zei de vrouw, “ik ben zo
terug.” Ze was snel terug met een doek en een flesje olie, ze wreef het jurkje
in, het glom als een zonnetje. De vrouw pakte een doosje met de beloofde
bijbehorende artikelen, het waren twee polsbandjes met kleine ringetjes eraan,
ze deed ze om haar polsen. Ze pakte nog een doosje, daarin zat een smal stalen
halsbandje met een ringetje aan de voorzijde, alles was zilverkleurig, het was
een prachtig geheel met haar blonde lokken. Ze liepen naar de kassa. De mensen
in de winkel keken naar haar. Van achter de rekken kwam 'n opmerking "Wat, n
stuk zeg". Ze schrok, maar liep door, ze rekende af en kreeg haar tas met haar
eigen kleren, terwijl de vrouw zei dat alles in de tas zat plus de
beschrijvingen. Zij dankte de vrouw en kuste haar en groette hou doe, tot ziens.
Buiten gekomen was het lekker weer en intussen had zij dorst gekregen, ze ging
naar een leuk klein terrasje, riep de ober en bestelde safari jus d’orange. Na
enkele ogenblikken kwam de ober, zette haar drankje op tafel en vertrok. Zij nam
het glas en dronk ’n teug. Terwijl zij doorslikte stond er 'n heer in driedelig
grijs naast haar en vroeg of hij bij haar aan tafel mocht zitten, “Alle plaatsen
zijn bezet”, zei hij; ze had geen bezwaar. Hij nam plaats en knoopte een
gesprekje aan over koetjes en kalfjes. Plots zei hij: “Sorry, even voorstellen,
Bert”. Hij stond op en gaf haar een hand, zij zei: “Gaby, aangenaam”. Intussen
was haar glas leeg, hij riep de ober en zei: “Voor mij 'n pilsje en voor deze
dame hetzelfde.” Zij keek hem aan, hij zei: “Je lust toch nog wel ’n glas?” Zij
zei: “Ja natuurlijk.” Intussen hadden ze zo'n twee uur zitten babbelen tot zij
plots op haar horloge keek en zag dat het al zo laat was en zij zei: “Ik moet
gaan anders wordt het te laat voor de trein.” “Geen probleem”, zei hij, “ik moet
toch naar Brabant en dan zet ik je wel even af.” Zij stemde daarin toe, ze
gingen weer verder met hun gesprek. Hoe verder de avond vorderde kwamen ze
steeds meer over elkaar te weten, ze wisselden telefoonnummers en e-mailadressen
uit. Hij nodigde haar uit om met hem een kleine maaltijd te gebruiken en zij
aanvaardde dit. Op het terrasje bestelden ze een kleine, doch sobere maaltijd en
babbelden vrolijk door tot hij zei: “Zullen we maar richting Brabant gaan?” en
zo vertrokken zij huiswaarts. Hij zette haar voor de deur af en bedankte haar
voor het aangename gezelschap en gesprek van die avond en zei: “Ik maak van de
week nog wel contact.” Met een lichte zoen op haar voorhoofd nam hij afscheid en
reed weg. Zij had aan deze dag een fijn gevoel overgehouden; de kleren die ze
gekocht had en het gesprek met Bert. Boven zette ze eerst koffie en begon haar
gekochte spullen uit te pakken en op te bergen op de daarvoor bestemde plaats,
toen pakte ze de tas met de kleren waarmee ze vanmorgen was vertrokken. Onder in
de tas zaten 'n paar boekjes, een catalogus voor thuis bestellen en de
voorschriften. Ze zag dat er nog 'n boekje in zat, fetisj, latex en leer, ze
legde dit op de bank, ging naar de keuken, schonk een mok koffie in en ging op
de bank zitten, pakte de catalogus en begon erin te kijken. Ze kreeg weer
hetzelfde gevoel als vanmiddag voor de winkeletalage, maar nu besefte ze ineens
dat ze zo'n pakje aan had, hetgeen de emotie deed oplopen. Er stonden mooie
creaties in en ze dacht in de toekomst nog wel meer van dit soort outfits te
kopen. Ze pakte het laatste boekje en keek erin, een dame in latex en leer
geketend met cuffs en kettingen. Er stonden kleine verhalen bij van de personen
op de foto's. Ze kreeg het aardig warm, het liet haar niet onberoerd en ze kreeg
'n vochtig gevoel vanonder. Ze las het hele boekje uit; normaal had ze zo'n
boekje nooit gekocht maar nu intrigeerde het haar. Het was al twaalf uur
geweest, ze ging naar bed nadat ze haar latex outfit had verzorgd volgens de
voorschriften. Het duurde lang eer ze in slaap viel. De andere dag op haar werk
was ze steeds afgeleid door de dag van gisteren, dit had ze nog nooit meegemaakt
dat een dag zo’n indruk op haar had gemaakt. Om 6 uur thuis gekomen, met in de
gedachte lekker niks te doen die avond, ze maakte eten klaar en kroop achter
haar computer, zoals gewoonlijk eerst e-mail ophalen en lezen. Een hoop
onzinnige reclame, er waren twee bijzondere e-mailtjes, één van haar tennisclub
dat er morgen geen tennisles werd gegeven en eentje van Bert: “Hoi Gaby, hier 'n
e-mailtje, ik heb gisteren genoten van jouw gezelschap en wil je vragen om
zaterdagmiddag en zondag niks te bespreken. Ik wil je uitnodigen, heb je al
iets, probeer het af te zeggen, nadere informatie vrijdagavond 20.00 uur per
telefoon. Mocht je niet vrij zijn dan retourneer dit berichtje. Groetjes Bert”.
Ze keek in haar agenda, ze had geen afspraken, pakte ’n pen, zette met grote
letters “Bert” op de twee dagen. Ze realiseerde dat ze wel snel op zijn
uitnodigingen inging, zonder te weten wat er ging gebeuren. Ze bezocht nog
enkele sites die over latex en leer gingen, laadde wat foto's en verhalen en
uitleg over dit onderwerp en sloeg alles op. Ze sloot de telefoonlijn af. Ze
bekeek alle foto's nog eens na en las de teksten, ze bemerkte dat ze weer
hetzelfde gevoel kreeg en vochtig was, net als gisteren, ze ging naar bed. De
week liep zoals gewoonlijk zonder noemenswaardige voorvallen. Vrijdagmorgen was
ze een beetje gespannen, Bert zou om acht uur bellen. Nadat ze thuis was gekomen
werd de spanning in haar erg groot. Klokslag acht uur ging de telefoon, ze nam
op “met Gaby.” Aan de andere kant: “Hallo met Bert” en begon gelijk met zijn
vraag of ze hem wilde begeleiden naar een bijeenkomst. Ze antwoordde met ja,
maar vroeg gelijk wat ze moest dragen en wat voor een bijeenkomst het was. Het
bleef even stil, hij zei toen de latex outfit mee te nemen die ze gekocht had en
wat gewone kledij om de stad in te gaan. Hij zou haar zondagavond thuis brengen
en kwam haar ophalen zaterdagmorgen, om tien uur moest ze klaar staan. Op de
achtergrond hoorde ze een gong, hij zei: “Ik moet nu ophangen, er is visite aan
de deur, ik zie je morgenochtend.” Hij gaf een klapzoen door de telefoon en hing
op. Zij giechelde over de klapzoen door de telefoon, ze ging naar haar
slaapkamer, pakte de voorschriften en las hoe ze ze het best kon inpakken. Ze
pakte alles, ook de olie met ’n lapje, deed dit in haar koffer, zette het klaar
in de gang voor de volgende morgen. Om zeven uur was ze opgestaan, ze had
heerlijk ontbijt genomen en ging zich uitgebreid baden en opmaken want ze wilde
hem niet laten wachten. Om half tien was ze klaar, keek in de spiegel en was
tevreden over haar eigen lichaam. Ze ging in de kamer zitten lezen, plots ging
de bel, ze liep naar voren naar de deur, daar stond Bert. Voordat ze wat kon
zeggen kreeg ze 'n zoen van Bert en hij zei: “Goeiemorgen.” Ze liet hem binnen,
hij was verbaasd over haar penthouse. Ze vroeg: “Zal ik je even rondleiden?” Hij
stond versteld van hoe zij het had ingericht en vertelde dat hij een nieuw huis
aan het bouwen was dat binnenkort werd opgeleverd. Hij vroeg haar of zij hem
behulpzaam wou zijn bij de inrichting, want haar smaak vond hij geweldig mooi,
maar niet overdadig. Toen zei hij: “We moeten weg.” Hij vroeg of ze bagage mee
moest nemen, “Ja, deze koffer en beautycase.” Ze nam haar jas en tas, sloot de
deur en ze vertrokken naar beneden. Onderweg hadden ze een geanimeerd gesprek.
Na een half uurtje te hebben gereden reed hij 'n smalle oprit in en zei: “Hier
woon ik.” Hij stapte uit, liep rond de wagen en opende galant het portier. Ze
gingen naar binnen, kwamen in de hal, hij pakte haar jas en nam haar mee naar
binnen. “Ik zal je eerst rondleiden, dan weet je waar alles ligt en staat”. Het
was niet groot, maar warm en overdadig aangekleed, een beetje rommelig. Daarna
gingen ze naar de kamer, hij schonk wat te drinken in en zei: “Even omkleden”.
Onderwijl keek zij rond en zag op een klein tafeltje naast de bank een stapel
tijdschriften liggen, ze rommelde er wat in. Haar oog viel op een tijdschrift
fetish way of life, ze pakte het en begon erin te bladeren. Ze zag een artikel
dat haar opviel "fetish life style". Ze begon het te lezen. Na een klein half
uurtje kwam Bert weer binnen, hetgeen ze niet bemerkt had. Hij stond achter
haar, las mee en vroeg haar plots: “Heb jij interesse in dit onderwerp?” Ze
schrok van de vraag en zei ja en nee tegelijk en vertelde haar verhaal op hun
ontmoetingsdag. Hij luisterde aandachtig en zei dat hij ook interesse had in
deze lifestyle en regelmatig in uitvoering bracht. “Dat was ook de reden dat ik
jou gevraagd heb om deze nieuwe outfit vanavond op het feest te dragen” zei hij.
Hij zou haar ook in latex kostuum begeleiden. “Kom”, zegt hij, “we gaan naar de
stad en gaan lekker winkelen.” Kort daarna waren ze op weg naar Antwerpen, hij
parkeerde zijn wagen in de buurt bij het centrum. Ze liepen door achterafgelegen
straatjes met kleine boetiekjes. Onder een gezellig gesprek stopte hij ineens
voor ’n latex/leerboetiek en zei: “Hier moet ik even wat ophalen”. Er stonden
twee pakketjes klaar voor hem, de verkoper stelde zich voor als Erik, Bert zei:
“Vriend van me, dit is Gaby waar ik je over verteld heb.” Hij zei dat zijn
beschrijving wat magertjes was en dat de werkelijkheid veel schoner was. Gaby
vatte dit op als een groot compliment en dankte hem. Hij zei: “Ik zal je de
boetiek even laten zien.” Achter in de zaak gekomen graaide Erik in zijn zak,
haalde een grote bos sleutels eruit, schoof een gordijn opzij en opende de deur.
Hij deed 'n soort sfeerverlichting aan en zei vrolijk: “De speelkamer.” Het was
een donkere ruimte, zwart/rood fluweel gecapitonneerde muren, in het midden
stonden houten toestellen en aan de muren hingen verzilverde kettingen, leren
banden en zwepen wat ze in de snelheid zag. Ze schrok er toch wel een beetje van
en verontschuldigde zich met de woorden: “Dit is voor mij de eerste keer dat ik
dit zie”. Ze voelde dat ze een lichte blos op haar wangen kreeg en voelde zich
warm en een beetje ongemakkelijk, maar ze voelde ook weer dat het gevoel van een
kleine spanning in haar lichaam opdook. Toen zei Erik dat ze maar 'n keer moest
komen spelen met een lichte grijns op zijn lippen. Bij het verlaten van de kamer
liepen ze naar de kassabalie en pakte hij de twee pakketjes en groette “Tot
vanavond op het feest.” Ze liepen verder door de stad en ze vroeg aan Bert of
hij daar ook wel eens naar toe ging en hij antwoordde volmondig met “Ja”. Hij
zag op de markt een mooi terrasje en zei: “Kom, we gaan wat drinken”. Op het
terrasje ging hij dicht naast haar zitten, legde zijn rechterhand op haar
bovenbeen en vroeg of ze geschrokken was in de winkel van Erik. Ze zei timide
“ja”; hij zei dat ze vanavond meer mensen/vrienden zou leren kennen die deze
lifestyle beoefenden en dat ze niets hoefde te vrezen, het was het 'n informeel
feest, 'n soort jaarlijkse ontmoetingsavond, waar nieuwigheden en nieuwe leden
werden voorgesteld. Dat gebeurde altijd in een van de exclusiefste en kinky
gelegenheden van Antwerpen. Na 'n tijdje zei hij: “We maken ons glas leeg en
rijden richting huis, onderweg eten we wat en gaan ons daarna lekker douchen en
omkleden en dan gaan we naar het feest.” Nadat ze 'n heerlijke lichte
vismaaltijd hadden gehad gingen ze naar huis om zich te douchen en om te kleden.
Onderweg zei hij tegen haar: “Omdat je je vanmiddag zo geëmotioneerd voelde wil
ik met jou wat proberen uit je eigen vrije wil.” Ze vroeg verschrikt wat hij van
plan was. Hij zei: “Ik ga je als we thuis zijn kleine opdrachten geven en die
moet jij uitvoeren zonder tegenstand te bieden, maar het is niet belangrijk wat
ík voel, maar wat jij voelt. In die zin of je hetzelfde gevoel krijgt als
vanmiddag in de winkel en ik begin daarmee op het moment dat we nu thuis komen
tot vannacht na het feest. En morgenvroeg wil ik dan van jou een antwoord hebben
hoe jij je gevoeld hebt en hoe je het ervaren hebt en wat je gevoelens daarbij
zijn. Ik wil dat zonder terughoudendheid van je weten. Daarna zien we samen wel
verder wat de toekomst zal brengen. Ben je het daarmee eens, wil je dat
proberen?” “Ja” was haar antwoord, nieuwsgierig als ze was zonder te weten wat
hij precies bedoelde. Toen zei ze verbouwereerd als ze was: “Jij wilt dat ik als
een slavin aan jouw gevoelens moet gehoorzamen en slaafs moet opvolgen. Dat ik
jouw commando's zonder tegenspraak en verzet moet opvolgen en dat ik vanavond
geen eigen initiatieven mag tonen of nemen en dat jij bepaalt wat er dat moment
moet gebeuren.” Hij zei met aangepaste strenge toon: “Dat is wat ik bedoel, wat
is hierop jouw antwoord? Ik wil het nu weten, want we zijn bijna thuis.” Ze
dacht even na en vroeg of hij geen gemene dingen met haar ging doen. “Nee”, zei
hij, “ik wil alleen maar eens testen hoe jij daarop reageert. Het is misschien
voor jou en mij wat er met ons in de toekomst gaat gebeuren, want ik vind je een
aantrekkelijke jonge meid, waar ik graag een toekomst mee zou willen opbouwen.
En ik hoop dat jij dit ook zo voelt.” Ze antwoordde schuchter met: “Ja, ik vind
je heel lief” en legde haar hoofd op zijn schouder. Terwijl ze zei: “Ja ik wil
proberen jouw slavinnetje te zijn meester, maar ik vraag u hierbij mij voorlopig
geen lichamelijke pijn te doen, alleen maar fysiek.” Hij stemde daarin toe en
zei toen: “Ga rechtop zitten en doe je knieën 20 cm uit elkaar zoals 'n slavin
behoort te doen. Ik wil dit altijd zo zien als ik bij jou in de buurt ben of
daar opdracht toe heb gegeven als ik even weg ben, heb je dat begrepen?” Ze zei
ja; “Wat zeg je? Heb jij niet geleerd om met twee woorden te spreken?” Ze
antwoordde daarop met “ja meester”. Hij lachte stiekem in zichzelf, dacht ze
doet het. Hij draaide zich naar rechts en gaf haar een zoen op de wang en zei:
“Je bent mijn lieverd” en ze reden verder. Thuis gekomen, voor hij uitstapte zei
hij: “Je kijkt voortaan altijd naar beneden en neem de twee pakketjes mee naar
binnen en leg ze in de kamer op het kloostertafeltje; niet open maken.” Hij
opende de voordeur en zei vrolijk: “Kom binnen mijn slavin, het huis van onze
gevoelens.” Ze ging naar de kamer, legde de pakketjes op tafel en wou op de bank
gaan zitten. Hij riep: “Nee, slavinnen horen op de grond te knielen en te
wachten tot de meester toestemming geeft om op de bank plaats te nemen, heb je
dat begrepen?” “Ja meester.” Ze knielde neer, keek afwachtend naar beneden wat
er komen zou. Toen vroeg hij haar plots: “Ik wil je wat vragen” en hij vroeg of
ze haar vagina geschoren had. Ze schrok van deze vraag en antwoordde timide en
zachtjes “nee meester”, waarop hij vroeg: “Wat zeg je, ik versta je niet. Je
weet dat je duidelijk en luid moet spreken.” Ze zei nu hardop: “Nee meester, ik
ben daar niet geschoren.” “Dat wil ik horen van je. Luister goed nu, je gaat nu
naar de badkamer, ga je lekker douchen en je vagina scheren, helemaal, ik wil
daar geen haartje meer zien en voortaan doe je dat om de andere dag, begrepen?”
“Ja meester.” “En verder trek je je latex outfit aan en gebruik de opmaakspullen
die op de kaptafel staan, je eigen opmaakspullen blijf je af. Ik wil dat je je
stevig en sexy opmaakt, dus uitdagend. Ik wil dat je er als een slavinnenhoertje
uitziet. Als je klaar bent in de douche kom je uitgekleed naar beneden en laat
je je keuren voordat jij je aankleedt, begrepen?” "Maar meester, ik…” “Heb ik je
toestemming gegeven om te praten?” “Nee meester”. “Nu naar boven, doe wat je
opgedragen is.” Ze stond sip op en deed wat haar bevolen was, ze ging naar de
badkamer, kleedde zich uit en keek in het rond waar de scheerspullen lagen. Ze
zag een elektrische tondeuse, nam deze voorzichtig en haalde omzichtig de lange
schaamhaartjes weg. Het was voor haar een raar gevoel dat trillend apparaat bij
haar vagina, maar dat warme gevoel kwam weer opzetten, dat was gebeurd.