Richard bevestigde een tikkeltje onhandig de maden aan het haakje. Vissen vond hij wel een leuke bezigheid, maar hij was in 't geheel geen ervaren vissersman en hij vond maden eerlijk gezegd maar vieze dingen. Hij kreeg de maden echter aan de haak gestoken en wierp zijn lijn uit. De hengel stak hij in de staander. "Zo en nou maar hopen dat ze een beetje willen bijten", zei hij tegen zijn vriend Nico, die zo'n twee meter van hem af stond en ook juist zijn lijn uitgooide. De twee jongens zaten aan een oude, bijna vergeten plas water. Vroeger, heel vroeger dan, in de tijd van Richard en Nico's grootvaders, had dit water dienst gedaan als gemeentelijk zwembad. Slechts oude verrotte restanten van wat ooit een steiger was geweest herinnerden daar nog aan. Voor de rest leek het meer op een bosven, omgeven door weilanden, met geen huis in de naaste omgeving. De enige manier om hier te komen was via een smal, onverhard pad, langs de spoorlijn. Op de plek, waar de jongens zaten konden zij de trein, die regelmatig over die lijn ging, alleen maar horen, niet zien. Rond de oever van de waterplas stonden namelijk bomen en struiken en deze ontnamen de knapen het zicht op de spoorlijn. Tegenwoordig zwom hier niemand meer. Alleen de jeugd wist, zo heel af en toe, de plas te vinden om er te gaan vissen. Want vis zat er wel degelijk. Vooral brasem, maar ook voorn en volgens sommigen zelfs karper. Soms ving je hier de éne na de andere vis, maar Richard en Nico hadden hier ook wel eens gezeten zonder ook maar 'beet' te zien. Richard nam plaats op zijn kleine visstoeltje en leunde tegen het smalle leuninkje. Het stoeltje wipte een stuk achterover, maar Richard hield het met zijn lichaam in evenwicht. Hij staarde naar zijn dobber, die rustig op het water dreef, zonder tekenen van 'leven' te vertonen. Nico was eveneens gaan zitten en gluurde niet naar zijn dobber, maar speels naar zijn zestienjarig vriendje Richard. Die zat wijdbeens en gunde hem een blik in de wijde pijpen van z'n korte sportbroek. Nico kon een flink stuk wit van Richards' onderbroek zien. Hij kon zelfs zien hoe een duidelijke vorm zich onder dat witte textiel aftekende. Die vorm kon hij met zijn fantasie gemakkelijk completeren. Veel fantasie had hij er dan ook niet voor nodig, want hij wist heel goed hoe Richard er naakt uitzag. Richard kwam namelijk uit een echt naturistengezin en bij Richard thuis werd veelvuldig bloot gelopen en ze gingen altijd op vakantie naar een naturisten oord. Hijzelf kwam niet uit een naturistengezin, maar als Richards beste vriend, sinds jaren, was hij er toch zo goed als in opgegroeid. Als hij bij Richard thuis was, en er werd daar naakt gelopen, dan ging hij eveneens zonder kleren en hij was al meerdere malen met hen mee geweest op vakantie. Richard was ook nu grotendeels bloot. Hij droeg slechts die onder- en sportbroek en het viel Nico dus niet moeilijk om zich voor te stellen hoe Richards zakje daar tussen die benen zou hangen. Hoe zijn lul daar onder op die buik zou liggen, precies in dat kleine bedje van blond schaamhaar. Een mooie, flinke piemel, wist Nico. Een piemel die hij echter, ondanks al dat bloot geloop, nog nooit stijf had zien staan. Nico vroeg zich dan ook af hoe groot die piemel zou kunnen worden. Hij wist bijna zeker dat hij groter was dan zijn eigen. Hij mocht dan een jaar ouder zijn, maar zijn lul mat 'slechts' zestien centimeter, terwijl die van Richard vast de twintig wel zou halen. Nico keek naar zijn eigen kruis, dat hij achter zijn handen voor Richard verborg. Onder zijn strakke sportbroek tekende zich duidelijk een grote bult af. "Zeg, we zijn hier met ons tweeën hè, geloof ik?" vroeg Richard. Hij streek met de rug van zijn hand over zijn voorhoofd, om het zweet weg te wissen. "Ja, ik heb tenminste niemand anders gezien of gehoord", antwoordde Nico. "Nee, ik ook niet. Zou er nog iemand komen?" Richard keek Nico vragend aan. Nico scheen daar even over na te moeten denken, maar antwoordde dan: "Hoe moet ik dat nou weten? 't Kan natuurlijk altijd, maar eerlijk gezegd verwacht ik dat niet. Zo vaak hebben we hier geen andere personen gezien". "Soms wel", zei Richard. Hij herinnerde zich dat nog best. "Laatst zat hier nog een jongen te vissen". "Laatst!" zei Nico schamperend. "Da's een half jaar geleden man! Meestal komen we hier nooit iemand tegen en vandaag ook vast niet". "Waarom niet?" "Omdat wij de enige gekken zijn, die met deze warmte hierheen fietsen om te gaan vissen, daarom!" "Jij wilde graag vissen hoor", zei Richard grinnikend, "dus geef mij de schuld niet". "Dat doe ik ook niet en ja, ik wilde graag vissen. Maar waarom wil jij zo graag weten of er nog iemand komt?" "Omdat, als er dan toch niemand komt hier, ik niet langer gek ben en deze kleren nog aanhoud" Richard verduidelijkte zijn woorden door aan de pijp van zijn sportbroek te trekken. "En dat doe ik ook niet, ik trek dat ding uit!" En hij voegde de daad bij het woord. Al snel nam hij bloot weer op zijn stoeltje plaats en maakte zo tot werkelijkheid wat Nico net had gefantaseerd. "Ga jij niet bloot?" vroeg hij aan Nico. "Eh, ja, zometeen", antwoordde Nico, vooroverbuigend en zijn hengel vastpakkend. "Heb nou eerst even beet, geloof ik". Dat was een leugen, maar ééntje om bestwil. Hij zou ook echt wel zijn broek uittrekken, maar niet voordat hij zijn lul weer onder controle had. In het gesprek was deze verslapt, maar doordat Richard zo onverwacht zijn broek uittrok, en hij het mooie blote kontje en die slingerende piemel had gezien, was-hij net zo hard weer omhoog gesteigerd. Door zich nu op zijn dobber te concentreren en alle sexuele gedachten uit te bannen lukte het hem om de zaak weer te laten verslappen. Hij trok zijn broek uit en was nu net zo naakt als zijn vriend. "Niks?" vroeg Richard, met die vraag doelend op het 'beet' wat Nico beweerd had te hebben. "Hè, o,.. eh, nee, loos alarm", antwoordde Nico, die eerst even moest nadenken waar Richard het over had. "Ik heb ook nog geen beet gezien, volgens mij hebben die vissen niet veel zin vandaag", zei Richard. "Vissen is een kwestie van geduld", wierp Nico daar lachend tegen in. "Ja, tuurlijk", gaf Richard toe, terwijl hij opstond en wegliep. "Waar ga je naar toe?" Nico keek hem na en zag voornamelijk het mooie kontje van zijn vriend, met de prachtige, ronde billen. "Pissen!" riep Richard ten antwoord. Vlak voor een struik bleef hij staan. Zijn lul wipte even, toen de urine er met hoge druk uit ontsnapte. "Kijk, met losse handen!" riep hij lachend naar Nico en gluurde over zijn schouder. Nico zag Richard nog steeds op de rug en zag hem, met wijd gespreide armen, staan te plassen. Tussen Richards benen door zag Nico de urine op de grond spetteren en kon zelfs horen hoe het ritselde op wat droge bladeren. Hij lachte naar Richard en voelde hoe zijn eigen lul schokkend verstijfde. Snel stond hij op en ging over het water staan staren, alsof hij iets machtig interessants zag. Er voor zorgend dat zijn rug naar Richard gekeerd bleef. Richard schudde zijn pik af en liep naar zijn stek terug. "Zie je wat?' vroeg hij, toen hij Nico zo zag staan te turen. "Ik dacht dat ik wat zag", mompelde Nico ten antwoord, "maar 't is niks". "Hé!", riep Richard, toen hij ging zitten, "Jij had toch bier meegenomen?" "Ja, zo'n zes pak blikjes, heb je dorst?" "Nee, nog niet, maar eh,... kun je die niet beter aan de rand in 't water leggen? Dan blijven ze koel". "Ja, da's een goed idee". De blikjes zaten in Nico's tas en die lag vlak voor zijn voeten. Hij bukte zich om de blikjes eruit te pakken en daarna nog een keer om een goed plekje in het water te vinden. De ander keek naar zijn bukkende vriend. De billen, die van elkaar gingen, zodat het kontgaatje zichtbaar werd, en de zak met lul, stijve lul, dat zag Richard duidelijk, die tussen de benen hingen. Richard beschouwde zichzelf niet als homofiel, absoluut niet. Maar jongens konden hem wel opwinden, dat wist-ie drommels goed van zichzelf, meer nog dan meiden. Dus had-ie voor zichzelf beslist dat hij bi-sexueel was. Die verklaring vond-ie beter voor zichzelf dan een flikker zijn. In ieder geval wond de aanblik van zijn bukkende vriend hem op. In rap tempo verstijfde zijn piemel en hij kreeg ineens vreselijke zin om zichzelf af te trekken. En waarom zou ik dat niet doen? vroeg hij zichzelf af. Daar is toch niks vreemds of geks aan, Nico trekt zich ongetwijfeld ook vaak genoeg af, en die vissen bijten toch niet. Dus nam Richard, resoluut als hij meestal in zijn daden was, zijn lul in zijn ene hand en begon zich af te trekken, terwijl hij met zijn andere hand aan een tepel wriemelde. Hij bevredigde zichzelf. Dacht aan de mogelijkheid dat, als Nico hem straks bezig zag, Nico zich misschien ook ging aftrekken, waar hij nog geiler van zou worden. Nico tot seks verleiden was een mogelijkheid waar hij niet bij stil stond. Door de afleiding welke zijn bezigheden hem hadden verschaft was Nico's piemel genoeg verslapt om zich om te kunnen draaien. Verbaasd zag hij Richard zitten, die nog steeds naar hem keek en driftig aan zijn lul trok. "Hé, vieze rukker!" riep hij lachend, nadat hij zijn eerste verbazing overwonnen had. Snel ging hij zitten, waardoor zijn eigen, weer snel verstijfde pik, niet langer naar voren, maar nu recht omhoog wees. Richard bloosde hevig, want het was voor het eerst dat hij zichzelf bevredigde waar iemand bij was, maar hij was toch nog brutaal genoeg om te zeggen: "Moet jij nodig zeggen, de jouwe lijkt anders ook wel een afrukbeurt te kunnen gebruiken". Nico kleurde minstens net zo rood en gaf toe: "Ja, dat kan-ie ook wel". Hij wilde niet onderdoen voor zijn vriend en pakte zijn piemel beet. Hij begon te masturberen. Richard was even gestopt met trekken, maar hervatte nu zijn kunststukje. Kunststukje ja, want dat maakte hij meestal van het masturberen. Als hij de tijd ervoor had, en dat had hij nu, dan deed hij het graag goed. Dan speelde hij met zichzelf gericht op genot en om dat genot zo lang mogelijk te laten duren. Snel klaarkomen was er dan niet bij, klaarkomen was de grote finale. Hij streelde zichzelf, liet zijn ballen door zijn hand rollen, kneep en trok aan zijn tepeltjes, trok aan zijn piemel en wreef over zijn eikel, en dat allemaal totdat hij bijna kwam. Dan liet hij het gevoel weer wat zakken, om daarna overnieuw te beginnen, weer tot vlak onder zijn hoogtepunt. Zo kon hij heel lang doorgaan, soms wel een uur lang of nog langer. Als hij dan eindelijk klaarkwam, dan gaf het hem het gevoel alsof zijn sperma uit zijn buik bruiste. Nico genoot geweldig van het samen aftrekken. Richard zo bezig te zien wond hem dermate op, dat hij al een aantal keren bijna was klaargekomen. Maar hij wilde gelijk met Richard spuiten. Richard scheen echter een moeilijke klaarkomer te zijn. Dat Richard er zo'n kunststuk van maakte wist Nico immers niet. Hij schatte dat ze wel al twintig minuten bezig waren. Als hij zich normaal aftrok dan was het meestal binnen vijf minuten gebeurd. Richard liet zijn piemel los, nam een tepel in elk van zijn handen en trok en draaide daaraan. Hij kreunde er zelfs bij. Terwijl hij aan één tepel bleef trekken en draaien, liet hij zijn andere hand strelend bij zijn lichaam omlaag zakken. Hij streek ermee over zijn zak, over zijn pik, aaide de eikel een tijdlang en begon langzaam opnieuw aan zijn lul te trekken. Strak keek hij naar zijn eigen verrichtingen en scheen zich niet meer bewust van zijn omgeving. Nico keek ernaar en explodeerde bijna van lust. De lust om Richard aan te raken, hem te strelen, hem te bevredigen. Hij ging staan en liep langzaam op Richard toe. Voorzichtig liet hij zich naast hem op de grond zakken. Het leek alsof Richard dat alles niet had bemerkt. Opnieuw liet Richard zijn piemel los en begon andermaal met beide handen zijn tepels te bewerken. Nico legde een hand op Richards been. Richard protesteerde niet. Zacht liet hij zijn hand omhoog glijden, over die zachte, gladde huid. Het been was zo goed als onbehaard. Hij kriebelde met zijn vingers onder en over Richards nog geheel onbehaarde zak. Liet zijn vingertoppen doorgaan, over de gehele lengte van die stijve piemel, die inderdaad veel groter was dan Nico's eigen en zeker twintig, misschien wel éénentwintig centimeter mat. Richard keek Nico aan met een beetje een glazige blik, alsof hij in een soort trance verkeerde. Niettemin keek hij glimlachend naar Nico en daardoor aangemoedigd durfde Nico Richards piemel beet te pakken en begon hij er aan te trekken. Onmiddellijk liet Richard beide handen zakken en duwde daarmee Nico's hand weg. Nico voelde een bijna pijnlijke steek van teleurstelling, maar Richard zei glimlachend en bijna zuchtend: "Even wachten joh,... even wachten,... anders ga ik spuiten en dat wil ik nog niet". Nico's teleurstelling ebde snel weg en een gevoel van geluk kwam er voor in de plaats. Er was geen afwijzing. Hij mocht zijn vriend aanraken. Hij streelde over Richards' borst en nam een tepel tussen zijn vingers en deed net zo als hij Richard zelf had zijn doen. Met zijn andere hand streek hij over Richards' gladde buik en krabbelde onder de piemel, door het kleine bosje schaamhaar. Richard knorde van genoegen. Na een tijdje nam hij de piemel opnieuw in de hand en ditmaal liet Richard hem begaan. Nico boog zich over Richard heen en hij nam diens lul tussen zijn lippen. Hij had nog nooit een jongen gepijpt, zelfs nog nooit sex gehad, noch met een jongen, noch met een meisje. Maar hij deed het zo goed als hij kon. Hij ging met zijn hoofd op en neer, waardoor de piemel dieper in zijn mond ging om er daarna bijna uit te ontsnappen en vervolgens weer bijna ingeslikt werd. Zijn tong liet hij rond de eikel glijden, die hard en glad aanvoelde en af en toe een drup geil liet ontsnappen, welke hij dan op zijn tong proefde. De smaak ervan zou Nico niet kunnen omschrijven, maar alleen al het feit dat het van zijn vriendje kwam, waar hij zoveel van hield, maakte het lekker. Dat hij het pijpen goed genoeg deed bleek al heel gauw. Richard begon luid te kreunen en te hijgen en zowaar over zijn hele lijf te schokken. Nico voelde de warme stroom in zijn mond komen. Hij slikte er wat van door, kokhalsde bijna, en een groot deel van het sperma stroomde zijn mond weer uit, bij de schacht van Richards piemel naar beneden, waar het in diens schaamhaar samenklonterde of verder over het klootzakje omlaag gleed. Richards' piemel in zijn mond houdend nam Nico zijn eigen lul in de hand. Een paar rukjes eraan waren voldoende om hem zuchtend klaar te laten komen. Richard zat nog op zijn stoeltje bij te komen, het hoofd van Nico nog in zijn schoot. Richards' piemel die nauwelijks was verslapt, bevond zich nog steeds in Nico's mond. Ze genoten na van de roes waarin ze hadden gezeten, een roes van waaruit ze nu langzaam ontwaakten. Nico ging overeind zitten en Richard liet zich van zijn stoeltje glijden, waarbij het ding omviel en achter hen terecht kwam. Richard ging naast Nico in het gras zitten. Ze zaten zo dicht naast elkaar dat de huid van hun heupen bij elkaar langs streek en Richards' schouder Nico's bovenarm beroerde. Zwijgend keken ze over het water, net alsof ze beiden Richards dobber in de gaten hielden, een dobber overigens, die nog steeds dobberde en niet aangaf dat een vis in het aas hapte. Ze spraken niet over wat er was gebeurd. Ze hadden er beiden van genoten, maar hadden nu elk hun eigen gedachten daarover. Nico voelde geluk. Zijn wens, die hij onvervulbaar achtte, was toch in vervulling gegaan. Degene van wie hij meer hield, dan van wie ook op deze wereld, zelfs meer dan van zijn eigen ouders, had zijn liefde beantwoord. Hoe had hij zich anders dan gelukkig kunnen voelen? Het was homosexualiteit, ja, nou en? Daar zat hij niet mee. Hij was immers homoseksueel, honderd procent. Dat zou best nog wel de nodige moeilijkheden geven, vooral met z'n ouders, als ze het wisten, maar voor hemzelf was dat geen enkele moeilijkheid. Hij accepteerde zijn geaardheid volledig. Richard keek er even anders tegenaan. Hij had van de sex genoten, jazeker, maar hij had Nico er niet bewust toe verleid. Niet dat hij het betreurde dat het gebeurd was, zeker niet. Nico had hij echter, tot nu toe, gezien als iemand waar hij van hield als van een vriend. Nog nooit had hij Nico bekeken als iemand waar hij sex mee kon hebben, laat staan als iemand waar hij verliefd op kon worden. En er was iets in zijn gevoel dat hem vertelde dat dat nu juist gebeurde. Dat Nico vanaf nu niet slechts meer een vriend was, maar dat hij verliefd op hem werd. Dat had echter duidelijke consequenties. Het betekende bijvoorbeeld dat hij homofiel was. Nou wist hij eigenlijk best wel dat dat klopte. Zijn seksuele gevoelens waren grotendeels homoseksueel, daar was hij zich in feite al een paar jaar van bewust. Maar tot nu toe had hij zichzelf voorgehouden dat hij biseksueel was, omdat hij ook liever geen flikker was. Zijn moeder zou dat vast niet goedkeuren, zijn vader zou absoluut geen homofiele zoon willen hebben en zijn kameraden zouden, als ze 't wisten, zijn kameraden niet meer willen zijn. En hij was ook altijd opgevoed met het idee dat een man met een vrouw hoorde te vrijen. Om kort te gaan, hij voelde zich schuldig over zijn gevoelens, ze hoorden niet, ze waren niet juist. Hij wist zijn geweten echter vrij simpel te sussen. Wat hij nu voelde, dat voelde hij nu, dat zei niets over hoe hij over, pakweg vijf jaar zou voelen. Niemand hoefde momenteel ook maar iets van zijn gevoelens te weten. "Zeg", Richard verbrak het stilzwijgen, "ik zou best wel een biertje lusten". "Hm ja, ik ook wel", zei Nico en hij stond op om een paar blikjes uit het water te vissen. Terwijl hij weer ging zitten overhandigde hij Richard één van de blikjes. Ze braken elk hun eigen open en dronken van het koele bier. Richard keek naar zijn onbeweeglijke dobber en zei giechelend: "Weet je, dat hele vissen kan me niets meer schelen". "O nee?" Nico keek hem nieuwsgierig aan. "Nee, want ik heb net een veel leuker spelletje ontdekt", antwoordde Richard lacherig en een beetje blozend. Nico sloeg een arm om Richards schouders en trok hem naar zich toe. Hij drukte zijn lippen op de zijne. De aanvankelijk onwennige kus groeide uit tot een vurige tongzoen. Nico ging op zijn rug liggen en Richard vlijde zijn hoofd op diens buik. Ze dronken nog steeds van hun bier. Nico streelde over Richards' borst en buik en zei, duidelijk onervaren met de tedere toon: "Richard, m'n lieve kleine schat, ik ben stapelverliefd op jou". Het was een bekentenis waar Richard het wel even moeilijk mee had. Als hij er namelijk positief op reageerde, dan vergeleek hij dat met verkering hebben. Jawel, dat was een heel goede vergelijking, vond hij. Dat betekende wel dat, als hij met een paar jaar anders zou gaan voelen en hij een meisje zou vinden, hij Nico dan pijn moest doen, want dan moest-ie het uitmaken met hem. Aan de andere kant zou dat pas veel later komen en wie weet; misschien was Nico dan zelf wel al lang getrouwd. "Ik hou ook van jou", fluisterde Richard, minstens zo onwennig met die woorden als Nico. Nico drukte zijn lege blikje in elkaar en wierp het van zich af. Richard dronk de laatste slok op en gooide het blikje zonder te deuken opzij. Nico draaide Richard op de buik en begroef zijn gezicht tussen diens billen. Hij likte met zijn tong aan Richards' kontgaatje, wat Richard deed kirren van genoegen. Met iedere lik die Nico gaf werd Richards' gaatje wijder en ging verder open staan. Nico had deze kennis opgedaan door het lezen van een porno-verhaaltje in een homoblad. Dat het ook werkelijk zou werken had hij betwijfeld, maar tot zijn grote verbazing deed het dat. Op een gegeven moment was het gaatje niet meer hard toegeknepen, maar stond zacht en roze wijd open. Nico bevochtigde een vinger en liet die naar binnen glijden. Richard knorde van de pret en draaide zelfs met zijn kontje tegen Nico's hand aan, alsof hij die vinger nog verder naar binnen wilde hebben. Maar Nico's vinger was niet langer. Nico trok zijn vinger terug en Richard maakte een teleurstellend geluid. Het had zo lekker gevoeld en hij vond niet dat Nico ermee moest ophouden. Dat lag ook niet in Nico's bedoeling. Nico spuwde in zijn hand en bevochtigde zijn piemel met het spuug. Hij trok Richard op de knieën en knielde achter hem neer. Hij zette de eikel van zijn piemel tegen dat roze gaatje aan en begon te drukken. Langzaam, maar zeker, schoof zijn gehele lul naar binnen. Richard wist niet wat hem overkwam. Hij voelde geen pijn. Het was alleen maar lekker, oh, zo lekker. Nico stootte in en uit en kreunde en trok aan Richards' piemel. Richard kreunde niet alleen, maar steunde en hijgde en gierde het zelfs uit van genot. Met een hoge gil kwam Richard klaar en spoot in het gras, terwijl Nico tegelijkertijd klaarkwam, diep in Richards' darmen. "Hé, word eens wakker", Nico schudde aan Richards schouder. "Schatje, wakker worden!" Richard opende traag zijn ogen en schudde eens met zijn hoofd. "Hè, wat?" zei hij vragend. "Weet je hoe laat het is?" "Nee". Nico hield hem zijn horloge voor. "Het is vier uur geweest". "Hè, hoe kan dat nou?" Richard schrok wakker. "Toen wij eh,... klaar kwamen was het, hoe laat? Nog geen twee uur". "Klopt, we zijn in slaap gevallen", verklaarde Nico lachend. "Maar het is nu echt over vieren hoor". "Jeminee, laten we dan nog maar gauw een pilsje pakken, voordat er overblijft, want da's ook zonde", zei Richard lachend. Nico viste twee blikjes op en wierp Richard er één van toe. Ze dronken beiden gulzig van het bier, wat in het water lekker koel was gebleven "Hé lieve Nico", begon Richard giechelend, "mag ik jou ook 's eh... neuken?" "Wil je dat graag?" vroeg Nico, eveneens lacherig. Richard knikte bevestigend en zei: "Maar eh,... je moet me wel even zeggen hoe ik het moet doen. Moet ik eh,... ook eerst aan jouw kont likken?" "Eh, ja", antwoordde Nico. "Daardoor gaat-ie eh... open en dan eh... dan maak je je lul nat met spuug en dan eh... dan glijdt hij er zo in". "Mag ik?', gespannen keek Richard Nico aan. "Natuurlijk", zei Nico. Net als Richard was hij ook nog nooit geneukt, maar Richard had het, zoals hij had gezegd, heerlijk gevonden en dat gevoel wilde hij ook graag wel eens ondervinden. Het enige waar hij een beetje mee zat was de afmetingen van Richards' piemel. Die was een mooi stukje groter en dikker dan de zijne. Aan de andere kant was hij een hoofd groter dan Richard en dus, misschien, was zijn gat evenredig groter. Ze dronken beiden snel hun bier uit en daarna ging Nico op zijn buik in het gras liggen. Nico trok zelf zijn billen uiteen en Richard kroop tussen Nico's benen. Aan een kont likken stond Richard aanvankelijk tegen. Het leek hem vies en het moest haast wel naar stront ruiken daartussen die billen. Dat bleek niet het geval. Nico's kontje was glad, onbehaard en ondanks dat hij met zijn neus bovenop dat gat zat rook hij absoluut niets wat op stront leek. Het rook naar lichaam, met een tikkeltje zweet. Zeer opwindend en zeker niet vies. Richard likte en likte. Net zolang tot zijn tong voor een groot deel in Nico's kontgaatje verdween en hij bijna tongkramp ervan kreeg. Toen hij naar dat kontgaatje keek was het, inplaats van een klein, lichtbruin dichtgeknepen plekje, een roze openstaand gat. Richard bevochtigde zijn piemel goed en boog zich over Nico heen. Hij zette zijn pik tegen Nico's kontgaatje en stootte soepel in één keer naar binnen. Nico gaf een kreet. Meer van schrik dan van pijn. Richard begon te pompen. Zijn lul gleed in en uit. Soms trok hij hem even te ver terug, waardoor zijn piemel eruit floepte, maar dan stootte hij hem er snel weer diep in. Hij zweette zo erg dat de zweetdruppels van zijn hoofd dropen en op Nico's rug spetterden. Hij hijgde en kreunde luid. Voor Nico's gevoel was dit het ultieme genot. Hij draaide met zijn kontje en stootte omhoog als Richard naar binnen stootte. Alsof hij die lange, dikke piemel van zijn vriendje nog verder naar binnen wilde hebben als mogelijk was. Richard stootte voor een laatste keer naar binnen. Hij deed het zo hard dan zijn kloten bijna pijnlijk tegen Nico's billen sloegen. Hij schreeuwde het uit terwijl hij klaarkwam en zijn lul kloppend en diep in Nico spoot. Ze rolden beiden op hun zij, waarbij Richard ervoor zorgde dat zijn, langzaam verslappende, piemel in Nico's kontje bleef zitten. Richard tastte naar Nico's pik en vond deze. Hij begon eraan te trekken. Al snel kwam Nico gillend en kreunend klaar. Door de druk die daardoor ontstond in Nico's lichaam floepte Richards' zo goed als slappe piemel uit Nico's kontje. Ze bleven lang zo liggen, waarbij ook Nico's piemel slap werd in Richards' hand. Uiteindelijk stonden ze op. Ze visten de laatste twee blikjes bier op en dronken die leeg, dicht naast elkaar zittend aan de waterkant. Daarna borgen ze hun visspullen op en gingen naar huis. Maar vanaf nu waren ze wel verliefd en dagen als deze zouden zich zeer zeker herhalen.