Bart en ik rommelen zo enkele weken door. Het is lastig om jezelf in tweeën te splitsen, de moeder en vrouw thuis en de (seks)partner van Bart. Maar toch gaat het me steeds makkelijker af om smoesjes en leugens te verzinnen. Sander zoekt er niet veel achter en vindt het nog steeds prima dat ik geregeld met Bart dingen doe. Barts vrouw legt hem ook weinig in de weg. Ik heb eigenlijk geen idee hoe zij ermee omgaat, maar geloof dat zij redelijk langs elkaar heen leven. Hij heeft alleen ook een druk werkend leven, dus heel veel mogelijkheden hebben we niet.

Op een donderdagmorgen zit ik te werken thuis en heb mijn msn aanstaan. Eigenlijk onzin, want alleen Bart staat bij mijn contactpersonen en die is de hele dag naar zijn werk. Daar is messenger niet toegestaan. Meer hoop dan verwachting dus. Opeens hoor ik een ‘bliep’ en een bericht dat ene ‘Henk’ mij wil toevoegen aan zijn contacten. Ik twijfel, want dit moet of een vergissing zijn. Bovendien heb ik de laatste tijd wel eens wat over een computervirus gehoord dat zich via msn verspreidt. Toch klik ik op accepteren. Het scherm opent zich en deze Henk schrijft: ‘Hallo meisje, dat is leuk dat ik je zo tref’. Ik heb even geen idee, maar dan opeens schiet mij het ‘meisje’ te binnen van de parkeerplaats een paar weken geleden. Is dit die man die bij ons in de auto stapte? Maar hoe… ‘Je zal je wel afvragen hoe ik jouw adres weet, maar dat heb ik van je vriendje Bart gekregen’, lijkt hij mijn gedachten te lezen. Ik vind het vreemd, vraag me af waarom, maar reageer enthousiast: ‘Oh wat leuk, hebben jullie zo goed contact met elkaar?’ ‘Ik kreeg zijn mailadres toen en heb hem daarna naar jouwe gevraagd,’ antwoordt Henk, ‘hij zei dat je dat niet erg zou vinden, Eva.’ Ik voel me een beetje vreemd, want in het msn-adres dat ik voor Bart gebruik, staat niet mijn voornaam... Hoe weet die man dit? ‘Heeft Bart jou dat verteld dan,’ vraag ik hem. ‘Oh ja,’ zegt Henk ‘en ik weet nog veel meer, je hebt trouwens een mailtje.’ Ik kijk in mijn hotmailbak, maar zie niks. ‘Ik zie niks. Ik snap niet wat je bedoelt,’ zeg ik hem. ‘Nee.. niet hier,’ msn't hij, ‘in de inbox van je werkmail.’ En inderdaad zie ik in de mailbox van mijn werk, waar ik thuis ook bij kan, een nieuw mailtje van deze zelfde Henk. Ik voel het bloed uit mijn gezicht wegtrekken. Wat is hier aan de hand? Wat heeft Bart allemaal verteld? Die weet mijn werkmailadres volgens mij niet? Trillend open ik het mailtje. Ik zie een foto tevoorschijn komen en zie mijzelf op Bart zitten in de auto met ontblote borsten en die Henk naast mij. Ik schrik enorm. Wie heeft die foto gemaakt en vooral, wat wil diegene daarmee.



Even weet ik niet hoe ik moet reageren. Dan schrijft Henk: ‘Ben je er nog, meisje?’ Zo leuk als ik die typering in die auto vond, zo eng komt het nu over. ‘Ik ben even stil,’ reageer ik. ‘Dat merk ik,’ zegt hij. ‘Ik ben ook stil, wees niet bang, als je mij een beetje tegemoet komt tenminste,’ zegt hij vervolgens. Nu komt de aap uit de mouw, vrees ik. ‘Wat wil je van me?’ vraag ik, ‘waarom doe je dit?’ ‘Eva,’ typt hij, ‘jij bent een mooie en intelligente vrouw, opvallend voor dat soort plekken. Het was een verademing toen ik je zag. Je weet niet half hoe lelijk de vrouwen daar meestal zijn. Maar ik snapte al dat je in Bart meer spanning zag dan in Sander. Drie kinderen gaat je niet in de koude kleren zitten.’ Deze man weet wel erg veel van me. Zou Bart dit allemaal verteld hebben, of is dit een stalker, een creep? ‘Laat ik eerlijk zijn, Eva,’ vervolgt hij, ‘ik geloof dat ik een groot zwak voor je heb.’ ‘Maar waarom stuur je mij een foto op mijn werkadres, wat wil je daarmee bereiken?’ vraag ik, terwijl ik het antwoord al ken, vrees ik. ‘Ik wil je niet bang maken,’ zegt hij, ‘maar wel laten zien wat ik kan, dus dat je weet dat ik niet bluf. En ik wil je zien… morgen.’ Mijn hoofd tolt. Wat moet ik doen, moet ik direct openkaart gaan spelen met Sander, zodat dit achter de rug is? Want dit gaat natuurlijk niet stoppen. Ik kijk naar de foto en zie voor me hoe hij zal reageren als hij die ziet. Dat kan ik hem niet aandoen. Wat voor nachtmerrie zit ik in? ‘Ik moet daar over nadenken,’ zeg ik om tijd te rekken. ‘Dat is goed,’ zegt hij, ‘maar ik wil het vanavond voor 21 uur weten. Ik wil je morgen om half tien precies in de V&D in de koffiecorner zien. Het is daar rustig, je jongste dochter zit dan nog op de kinderopvang, de oudste twee nog op school, je hebt je handen vrij, dus je hebt de tijd dan. Ik wil in beginsel alleen naar je kijken, in de hoek achterin kan je onopvallend je borsten ontbloten. En daarna zien we wel wat ik wil. Ik ben niet gevaarlijk, dat beloof ik, als jij dat tenminste ook niet wordt.’

Hij breekt het msngesprek af. Ik bel direct naar Bart en vertel hem het verhaal. Ik ben in paniek en in tranen. Bart zegt mij dat Henk best kan bluffen, maar verbaast zich over het feit dat hij wel mijn werkmailadres heeft. Maar ja, internet geeft veel prijs. Ook de foto boezemt Bart angst in. Hij raadt mij aan om het even te negeren, niet direct overal op in te gaan.

De rest van de dag ben ik verdoofd, in de war. Wat gaat dit betekenen. Ik besluit om voorlopig niet op de vraag in te gaan van Henk. Bij het eten ben ik stil en afwezig. Ik heb geen trek. Sander maakt grapjes met de kinderen en lijkt mijn afwezigheid nauwelijks op te merken. Na het eten ontvlucht ik het gezin en ga op zolder de was ophangen. Ik hoor mijn oudste dochter de trap op komen. ‘Mama, telefoon.. hij heet Henk volgens mij,’ zegt ze. Ik schrik en kijk op de klok. Het is pas half acht. Gelukkig is Sander beneden. ‘Hallo,’ zeg ik bibberend. ‘Dag meisje,’ hoor ik de stem van de man van de parkeerplaats, ‘ik dacht: misschien moet ik haar even helpen herinneren dat ik om 21 uur antwoord wil.’ Ik fluister hem toe dat hij me niet moet bellen, want dat ik dan problemen krijg. ‘Ik wil niet dat je problemen krijgt en ik weet wat ik doe,’ zegt hij uiterst ontspannen. ‘Maar ik wacht op je mailtje. Je hebt een uiterst beleefde dochter trouwens.’ Daarop verbreekt hij de verbinding.

Ik sta verlamd boven aan de trap. ‘Ging de telefoon nou,’ roept Sander van beneden. ‘Ehm..ja.. maar het was zo’n opdringerige verkoper,’ antwoord ik. Als ik me niet zo verrot zou voelen zou ik nog om deze typering lachen. Ik leg snel de kinderen in bed en verzin dat ik nog even naar de winkel moet omdat ik iets voor mijn werk nodig heb. Sander heeft niks door en zegt alleen maar ‘ok’. Buiten bel ik snel met Bart. ‘Wat heb jij hem allemaal verteld ?’ vraag ik hem huilend. ‘Ik heb hem alleen jouw mailadres gegeven, want dat wilde hij graag om je alsnog te bedanken,’ zegt Bart. ‘Wat moet ik nu,’ zeg ik licht in paniek, ‘hij is in staat om straks weer te bellen. Hij begon over mijn dochter.’ ‘Zorg ervoor dat Sander in elk geval niets merkt,’ adviseert Bart. ‘Ik zou morgen maar gaan en dan kijken of je iets over hem te weten kunt komen of met hem kunt praten.’ Bart geeft aan dat hij niet langer kan praten.

De weg naar huis probeer ik me te herstellen. Ik hoor een sms binnenkomen. ‘Je hebt nog een kwartiertje, je stelt me toch niet teleur. Het is voor jezelf ook echt leuk, ik zie aan je dat je juist smacht naar iemand die voor jou het leven bepaalt. Henk.’ Ik heb in elk geval zijn gsm nu. Ik bel hem terug. ‘Ha Eva, dat doe je snel,’ zegt hij opgewekt, ‘Sander niet in de buurt?’ ‘Ik kom,’ zeg ik en op het moment dat ik het zeg voel ik een vreemd soort spanning in mijn onderbuik. Ik ben door de knieën gegaan. Ik stap een ander leven in, een onvoorspelbaar maar daardoor spannend leven. Niet alleen zijn mijn kinderen afhankelijk van mij en Sander in bepaalde mate. Ik ben nu zelf afhankelijk, erg afhankelijk. Het geeft een raar soort berusting, dat ik iemand totale controle over mezelf geef. Ik slik en denk het weg, ik ga deze viespeuk geen gelijk geven. ‘Heel goed Eva, heel goed,’ zegt hij bedachtzaam. ‘Om half tien zit ik daar achterin tegen het raam. Jij gaat aan de tafel er tegenover zitten. Je neemt een koffie en de rest zie je vanzelf, tot morgen. Slaap lekker.’

De volgende morgen heb ik Sander de deur uitgeworsteld, de kinderen op school kunnen brengen en de jongste naar de opvang. Vervolgens haast ik me naar de V&D, te laat komen lijkt me geen goede zaak. Zou Bart me daarna niet kunnen helpen, bedenk ik me. Dat die hem afschrikt of hem volgt naar zijn huis? Ik besluit hem direct te bellen. Hij neemt de telefoon op, maar zegt direct: ‘Ik zit in een belangrijke afspraak, ik ben pas vanmiddag weer bereikbaar.’ En hij drukt me weg. Verdomme, denk ik. Ik bel hem direct weer, maar krijg zijn vrolijke voice-mail. Ik sta er alleen voor. Alleen met Henk…

Kort voor half tien kom ik aan bij de V&D en ga naar het restaurant. Met een cappuccino loop ik naar achteren. Spanning giert door mijn lijf. Het is uitgestorven maar hij zit er. Het laatste sprankje hoop dat hij zelf niet zou durven, is daarmee vervlogen. Hij zit een krant te lezen en kijkt op. Hij knikt naar een tafeltje waar ik moet gaan zitten. Mijn gsm piept, hij stuurt een sms. ‘Goed dat je er bent, je ziet er mooi uit. Je blijft daar nu zitten en gaat niet met me praten. Ontspan en drink rustig eerst je koffie.’ Ik sms terug dat ik graag wil weten wat hij wil en dat ik hier niet voor mijn lol zit. ‘Eva, Eva…. Volg je hart eens. Diep in je hart weet je wel dat je hier naar verlangt. Genier ervan!’



Tijdens het opdrinken van mijn cappuccino, kijk ik geregeld naar Henk. Hij ziet er nog steeds bruin uit. Hoe ellendig de situatie ook is, het is wel een knappe man voor zijn leeftijd. Ik schat hem tegen de zestig. Hij kijkt de meeste tijd in zijn krant, maar soms werpt hij mij een smalende blik toe. Hij straalt uit dat hij mij in zijn macht heeft. Die gedachte voel ik tot in mijn stuitje. Wat is dat? Heeft hij gelijk of voel ik me alleen ellendig? Of voel ik me ellendig dat ik er ergens van geniet. Dit hoort toch niet. Ik schrik wakker uit mijn gedachten door mijn trillende gsm. ‘Koffietijd voorbij. Je doet nu je blouse open, zichtbaar voor mij.’ Ik kijk naar het bericht en weet geen uitweg. Wil misschien ook geen uitweg weten. Ik kijk hem aan en met een beetje spottende blik kijkt hij terug. Ik voel mijn houding veranderen en met mijn handen open ik de bovenste knoopjes. Ik hol mijn rug om mijn borsten nog pronter te laten zijn. Onbewust heb ik vanmorgen gekozen voor een felrode bh. Krijg ik daar nu spijt van. Nee. Hij laat mijn borsten nog beter uitkomen. Ik geef Henk gewoon wat hij wil.

‘Ok. Rood.. heel mooi. Rood van passie. Dat ligt frappant dicht bij passief, wat mij betreft. Je laat het maar gewoon gebeuren. Heel goed. En nu doe je hem uit,’ sms’t hij. Ik kijk om me heen. Ik doe mijn blouse weer dicht om naar de wc te gaan en hem daar uit te doen. Ik ben al onderweg als hij belt: ‘Wat denk jij te gaan doen, meisje. HIER uittrekken. En nou geen grapjes want Sander is zo gebeld,’ gevolgd door het mobiele nummer van Sander. Het is duidelijk dat het alleen op zijn manier moet.

Ik loop terug naar het tafeltje waar ik net zat en maak mijn blouse weer open. Ik probeer een wat arrogante blik naar hem te werpen, maar heb natuurlijk weinig in handen. Mijn telefoon trilt: ‘Niet zo uit de hoogte. Je bent niet in de positie daarvoor. Probeer jezelf niet te bewijzen dat je stoerder bent, dat ben je niet. Je ogen verraden overgave. Op de stoel naast je ligt een krant, daar doe je je bh in en legt hem op de hoek van de tafel.’ Ik vouw mijn bh in de krant. Henk staat op en komt de krant ophalen. In de tussentijd wijken zijn ogen niet van mijn borsten. De pogingen om mijn tepels niet hard te laten zijn, zijn kansloos. De spanning is hier compleet.

Henk stopt de krant met bh in zijn tas. Hij pakt zijn telefoon en sms’t: ‘Nu loop je achter mij aan naar buiten. En blijft mij volgen…’ Hij loopt naar buiten en loopt enkele straten door het centrum door. Hij is blijkbaar vol vertrouwen, want kijkt niet achterom. Ik volg hem. Er zit iets kinderlijks spannends in deze speurtocht.

Iets buiten het centrum gaat hij een donker pand in. Ik blijf even buiten, want weet niet of dit niet te riskant wordt. Mijn gsm: 'Waar blijf je? Door de deur, gewoon doorlopen.' Ik stap naar binnen en kom langs een soort kassa. 'Jij bent vast Eva en hoort bij Henk,' zegt de man, ' loop maar door, vrouwen mogen hier gratis naar binnen.' Het is somber en slecht verlicht, maar ik zie in een soort kleine etalages posters van naakte vrouwen en mannen. Het zijn aankondigingen van erotische dansshows, Ik ben in een seksclub terechtgekomen. Henk staat verderop in de gang. Rechts zijn allemaal losse deuren.

' Zo, nu kunnen we gewoon praten,' zegt Henk met een glimlach en beweegt zijn hoofd naar mij toe. Ik keer mijn hoofd wat af zodat zijn mond mijn wang raakt. Hij pakt mijn kin stevig beet. ' Je moet niet denken, dat je hier iets kunt bepalen,' zegt Henk en drukt zijn mond op mijn mond en dwingt mijne open door met zijn tong ruw tussen mijn lippen te duwen. ' Waar is nu opeens dat geile meisje gebleven dat zich liet neuken in een auto door haar minnaar?' vraagt Henk. Ik antwoord niets. ' Jij gaat hier in dit hokje naar binnen. Je krijgt van mij een paar euro dan kan je een filmpje kijken of gluren wat er in de zaal gebeurt. En je blijft hier totdat ik weer terugkom.' Henk duwt me het hokje in.

Ik voel me verlamd en heb geen behoefte om me te verzetten. Ik vind het wel best zo. Daar sta ik, Eva, 38 jaar, moeder van drie kinderen en partner van Sander, op een plek waar ik mezelf nooit zou zien staan. Hoe gek ook, maar ik vertrouw er op dat Henk ervoor zorgt dat er niet al te gekke dingen gebeuren. De rest laat ik maar gebeuren. Ik leg mijn doen en laten in zijn handen. Ik kijk rond in het kamertje. Er hangt een scherm met daaronder een betaalautomaat en een soort keuzemenu. Ik gooi er een euro in en krijg een mooie, jonge vrouw te zien die mij welkom heet en vertelt wat ik kan zien. Alle genres op het gebied van seks zijn op te vragen. ' Maar je kunt ook kijken wat er gebeurt in de filmzaal op dit moment. Wij hebben camera's die alles registreren', zegt de blondine. Ik druk op een knop en krijg beelden uit de zaal. Het lijkt op de groene beelden die je zag uit de Golfoorlog, om in de duisternis te kunnen zien. Het is vrijdagmorgen rond 10 uur en toch zitten al aardig wat mannen in de zaal. Ik kan Henk onderscheiden en die praat met enkele mannen die naar een groot scherm kijken. Ik zie ook dat ze allemaal hun broek naar beneden hebben en met hun pik spelen. Klaarblijkelijk is de film opwindend want ik zie bij meerdere mannen hun lid op volle sterkte staan. Het is een raar idee dat dat een paar deuren verderop gebeurt. Ergens vind ik het ook spannend, ook het feit dat ik niet weet wat ik hier doe. Ik zie dat Henk iets uit zijn zak haalt, mijn bh. Hij gaat een voor een bij de mannen langs die inmiddels lustig aan het trekken zijn. Henk verdwijnt uit beeld en even later hoor ik hem de deur bij mij openen. ' Aha, je zit te kijken, ik vermoedde al dat je nieuwsgierig zou zijn,' zegt hij. 'Over nieuwsgierig gesproken: de mannen willen graag zien waar deze bh normaal omheen zit, dus je moet meekomen.' Ik protesteer, want dit gaat me allemaal veel te ver. Hij pakt mij bij mijn oor en hijgt erin: 'Ik dacht dat ik net iets had gezegd over jouw positie hier en nu, maar ik zal het even navragen bij Sander,' en hij drukt op zijn gsm. De telefoon gaat op de speaker en gaat over. ' Met Sander,' hoor ik mijn partner zeggen. Ik schrik me rot. 'Met wie?' zegt Henk grijnzend naar mij, 'sorry ik heb geloof ik verkeerd gedraaid.' Henk drukt het gesprek weg en zegt: Denk je niet dat hij het verdacht gaat vinden als ik hem nog een keer bel?'



Verdwaasd loop ik achter hem aan naar de filmzaal. Als ik de zaal binnenkom hoor ik een gejuich opgaan van 7 mannen. 'Ja jongens, dit is haar,' zegt Henk, 'dit sletje laat zich neuken op een parkeerterrein terwijl haar vriend en kinderen thuis zitten.' Henk heeft de lachers op zijn hand. Ik heb het idee dat ik niet veel dieper zou kunnen zinken. De mannen staan met een halfharde pik in hun hand. Op de achtergrond draait een pornofilm. ' Wij zien liever live,' zegt een van de mannen, van een jaar of 50 ook. Ik hoop niet dat deze man denkt dat ik me hier ga laten gebruiken.

Henk pakt mij plots van achteren beet en trekt mijn armen naar elkaar toe. Van boven trekt hij mijn blouse naar beneden zodat mijn armen gevangen zitten in mijn eigen kleding. De knopen springen zonder veel moeite open. Gejoel van de mannen. ' Oke mannen,' zegt Henk, 'trekken maar.' De mannen vinden het klaarblijkelijk opwindend om mij redelijk hulpeloos daar te zien staan en om naar mijn borsten te kijken. Ze beginnen aan hun pik te sjorren. Het is een vreemd gevoel, maar ik vind het niet onprettig. Er wordt mij geen pijn gedaan. De mannen worden al geil van mijn naaktheid. 'Kom op sletje, laat je borsten eens wat beter zien,' roept er een. Ik draai een beetje in de rondte wat al snel tot een instemmend ' jaaaa' leidt. Henk staat nog altijd achter me en fluistert in mijn oren: ' zie je wel, je vindt het wel leuk, anders liet je je toch ook niet zo gaan op die parkeerplaats. Je vindt het leuk als mannen op je lichaam geilen.' Henk haalt mijn bh uit zijn zak en gooit het naar een van de mannen. Deze lijkt bijna op het punt van klaarkomen te staan. Hij pakt de bh en spuit zijn kwakje aan de binnenkant op de kussentjes met een kreun. Daarna houdt hij hem vast en een voor een spuiten de mannen hun pap in mijn bh. ' Zorg dat het er niet uitloopt,' zegt Henk. Als alle mannen zijn klaargekomen laat Henk mij los en neemt zijn eigen pik vast. Dan zegt hij mij om hem af te trekken. Ik kijk hem met een bedrukt gezicht aan en voel in een keer een stekende klap op mijn wang. De mannen beginnen te joelen en te klappen. 'Heel goed Henk, laat die slet luisteren,' roept er een. 'Houd nou eens op met die spelletjes,' zegt Henk. Ik pak zijn pik vast die direct begint te groeien. ' Oh jaaaa Eva, zo doe je het goed,' hijgt Henk. Met een hand pakt ie mijn borsten vast. 'In de auto mocht ik er niet aan zitten, maar ik denk niet dat je nu nog iets er tegen hebt, toch', zegt hij. De man met de bh in zijn hand komt dichterbij en ook Henk spuit zijn zaad erin. Ik zie dat de bh druipt van het sperma. 'Zo, volgens mij moet je zo je kinderen halen, dus ik denk dat je je maar eens moet aankleden.' De mannen lachen en ik kijk vies naar de druipende vuurrode bh. Henk staat alweer met zijn gsm in zijn hand en ik hoor hem overgaan op de speaker. ' Met Sander,' hoor ik een stem. Henk grijnst. Ik pak de bh en doe hem om. Ik wil deze mannen niet laten denken dat ze van mij gewonnen hebben. Terwijl ik hem om doe stroomt het sperma langs mijn buik naar beneden, Het kriebelt in mijn buik. Ik bedenk me dat ik nooit zo'n hoeveelheid sperma op mijn borsten heb gehad. Ik schrik van mijn gedachten. Word ik hier nu opgewonden van? De mannen doen hun broek aan en bedanken Henk. Ik doe zwijgend mijn blouse dicht. Het sperma druipt naar beneden. Als ik klaar ben pakt Henk mij beet en duwt zijn mond op mijne. Onbewust doe ik mijn mond open en hij duwt zijn tong naar binnen. Heel snel propt hij zijn hand tussen mijn broek en komt in mijn onderbroek. Hij kreunt. ' Oh sletje, je bent gewoon nat,' zegt hij. En inderdaad, het hele gebeuren heeft me opgewonden. 'Ik denk dat ik je hier wel vaker zal zien, als ik dat weer eens wil,' zegt Henk. Maar als je zolang niet kunt wachten, heb je een souvenirtje voor thuis,' De eigenaar van de club komt aanlopen en geeft me een DVD. 'Ik heb die klap er maar even uitgemonteerd,' zegt de eigenaar, ' anders denkt haar man misschien dat ze tegen haar zin hier was.' Henk en hij lachen en ik stop de dvd in mijn tas. Ergens in mij voel ik dat ik hem thuis toch een keer zal kijken. Ik voel intussen het zaad tussen mijn riemband in mijn onderbroek druipen.