DOMIVINA (I)

Onderstaande verhaal beschrijft hoe het allemaal begon. Ongetwijfeld heeft u al de geruchten vernomen rond dit fenoneem maar dacht u dat het een fabeltje betrof. Niets is echter minder waar. Lees dit verhaal dan ook niet even snel door in een korte geile bui. Bewaar het in dat geval voor een andere keer en neem er dan eens rustig de tijd voor.
Het begin kan wat langdradig lijken maar ik had er nu eenmaal de woorden voor nodig om het verhaal te vertellen zoals het allemaal begon. Waarom deze persoon tot zulke gruwelijke daden kwam die ons allen als mens zal schokken, hoe een mens tot zoiets barbaars kan verworden? U zult het allemaal kunnen lezen.
Na dit (lang beginnend) inleidende verhaal zullen er waarschijnlijk een of meerdere vervolg vehalen komen, waarbij ik iets sneller to-the-point kan komen.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

HET BEGIN

Misschien heb je er al iets van gehoord, de geruchten, vooral in het midden van het land, verspreiden zich als mistflarden door een kille herfstnacht. In de media verschijnt niets. De verhalen gaan voornamelijk de rondte in donkere kroegen, in de voetbalkantine, in de college-aula of tijdens de schaft. Harde bewijzen zijn er niet, het blijft bij gefluister. Ergens in het midden van het land waart iets duisters rond, iets kils, gevaarlijk en verschrikkelijk maar bovenal, het is op zoek naar meer...

De gore klootzak! Kwaad smeed Cecile haar gsm op het salontafeltje neer. Die gore lul had haar zojuist een smsje gestuurd waarin meegedeeld werd dat het vanaf nu uit was tussen hem en haar. Cecile had al gedurende twee jaar een relatie met Arno. Echt gelukkig kon ze zich niet noemen binnen de relatie.
Arno was een vlotte vertegenwoordiger die voor zijn werk veel van huis was. De sporadische tijd die ze wel samen doorbrachten was ook niet even rooskleurig. Vaak zat hij onderuit op de bank tv te kijken zonder aandacht aan Cecile te besteden. Aansporingen om samen met haar iets te gaan doen werden vaak afgewimpeld met een kort: “Zeg, nu niet hoor, ik heb van de week hard gewerkt en ik ben moe”. Vorige week was een maandelang slepende situatie tot uitbarsting gekomen.


Al langere tijd vermoedde Cecile dat Arno zijn sexuele behoeften elders ging halen. Concreet bewijs had ze echter niet maar smsjes midden in de nacht of plotseling afgebroken telefoongesprekken deden haar het ergste vermoeden. Afgelopen donderdag was het dan zo ver. De gesprekken met de promoter waren goed verlopen en Cecile was eerder klaar dan verwacht. In de stad had ze wat boodschappen gedaan en speciaal een rode fles wijn meegenomen, in de hoop eens een gezellige avond te kunnen hebben. Toen ze met haar Fiatje haar straat inreed zag ze verbaasd Arno’s auto al voor hun appartement staan. Hmm, vreemd, dacht ze bij zichzelf. Arno zou die avond lang doorwerken en pas laat thuis komen. Hij zou onderweg ergens een restaurantje pikken omdat Cecile waarschijnlijk ook pas na het avondeten thuis zou zijn.
Nouja, dan kook ik lekker vanavond voor ons twee, dacht Cecile, met mijn rode fles wijn hét ideale ingredient voor een romantische avond.

Cecile liep de trap op naar de voordeur, stak de sleutels in het slot, opende de deur en trad de gang binnen. Er leek een vreemd geluid vanuit de kamer te komen. Met de boodschappen in haar armen liep ze naar de op een kier staande kamerdeur toe. Ze stond als aan de grond genageld. Door de kier keek ze naar binnen en zag daar een man en een vrouw zich compleet uitleven. Op de bank zat een jonge, blonde meid van een jaar of 19 op handen en voeten. Haar handen steunden op het uiteinde van de bank, daar waar normaal de armen op rusten. Haar kontje richtte naar achter alwaar een goedgebouwde man zichzelf aangeschoven had. Met het stoten kon ze zijn pik diep in en uit haar kutje zien schuiven. De grote, glimmende eikel kwam half naar buiten alvorens hij weer met enorme kracht terug geperst werd. Zijn gespierde, gebruinde armen hielden de jonge meid bij haar heupen vast en rukten mee op het ritme van het neuken. Af en toe knepen zijn grote handen eens ferm in haar kont of gaven een felle klets op een van haar billen. De blonde haren waren samengebundeld tot een staartje dat meedanste op het ritme van de stoten. Haar borsten hingen naar onder en wiegden heen en weer. Het meisje bolde haar rug en duwde op het juiste moment haar zachte ronde kontje, nog steviger op de hard toestekende pik. De jonge vrouw maakte korte, schelle kermende geluiden. Met het hoofd omhoog en haar kreunende geluiden liet ze blijken hoe intens ze genoot van deze dierlijke neukpartij.
“Aaah heerlijk Melissa, wat heb je een lekker kontje, ik neuk je helemaal klaar”, riep de man uit, en boog zich voorover. Met één hand kneep hij in de borsten van de vrouw en met de andere hand trok hij aan het blonde staartje van de vrouw.
“Oooohhh jhaaa, harderrr, ik wil je pik helemaal in me voelen”!

Cecile kon haar eigen ogen niet geloven. Daar zat haar eigen vriend, Arno, met wie ze al twee jaar een relatie had een of andere trien te neuken op haar eigen bank! Háár eigen bank! De bank waarop ze ’s ochtends haar ontbijtje at, waarop ze ’s avonds haar favoriete soapserie bekeek, daar waar ze op wegdroomde en plannen maakte over haar toekomst; kinderen en een groter huis.
Ze voelde zich leeg en machteloos worden. Ze wist even niet wat te doen. Na een tijdje leek ze weer enigszins bij haar positieven te komen en liet spontaan haar boodschappen uit haar arm vallen. Het neukende koppeltje stopte verschrikt. Met de rode fles wijn nog steeds in de hand schopte Cecile de deur helemaal open.
“Heeey, Arnold, wat doet zij hier?” vroeg het meisje, terwijl Arno’s verslappende lul langzaam uit haar neukgaatje gleed.
“Ja Arnold, wat doet die vuile teef hier!” ,schreeuwde Cecile razend. Haar hand kneep harder in de hals van de wijnfles.
“Rustig schatje, ik kan het uitleggen, het is niet wat het lijkt”.
“Jij gore klootzak!” Met een flinke zwaai wierp Cecile de wijnfles richting Arno. De man kon net op tijd bukken en de wijnfles spatte achter het koppel op de witte muur uit elkaar in duizenden stukken.


Dit voorval was nu een maandje geleden gebeurt. Ondertussen was er véél verandert. Direct na het gebeuren was Cecile naar een vriendin gereden om haar verhaal te doen en eens flink uit te huilen. Na een kleine week kreeg ze een smsje. Arno zag het niet meer zo zitten en was vertrokken. De ochtend van het smsje was ze daar al achter gekomen. De klootzak had het halve appartement leeggeroofd. Alles was weg, naast al zijn spullen ook het aanwezige geld, juwelen, en praktisch alle elektronica. Daarna had de eikel nog en eens het lef gehad het recht in haar gezicht te zeggen maar had een stom, onpersoonlijk smsje gestuurd.
Maar goed ook dat hij het haar niet persoonlijk was komen vertellen. Cecile was een jonge, aantrekkelijke vrouw maar zeker van geen kleintje vervaard. Haar vader was officier in het leger geweest en vanaf haar zesde deed Cecile aan Oosterse vechtsporten. Achter de charmante, vrouwelijke en aantrekkelijke facade ging een heuse tijger schuil, die meer dan eens het fysieke geweld niet schuwde als haar onrecht aangedaan werd.

Sinds de dag dat Cecile haar vriend betrapte met die jonge griet, stierf Cecile voorgoed. Er bestond geen Cecile meer, de Cecile van voorheen was nu definitief verdwenen. Vanaf nu was er DOMIVINA! Ze had er genoeg van dat mannen haar altijd belazerden, kleineerden of benadeelden. Ze was het beu, de geile blikken van haar mannelijke collega’s op het werk, de fluitende bouwvakkers op de straat, de roepende studenten op weg naar haar appartement en vooral de overspel plegende vriendjes die haar daarna ook nog eens bestalen.
Domivina had de afgelopen weken haar voorbereidingen getroffen. Heel zorgvuldig had ze haar outfit samengesteld met de daarbij behorende accesoires.
Als “werkleding” droeg ze haar zwarte, hoge naaldhakken. Daarboven een kort, zwart minirokje met lange, zwarte kousen tot halverwege haar dijbenen. Jarretels ontbraken evenals enig ondergoed. Van boven droeg ze een kort, zwart topje dat een mooie aanblik bood op haar naveltje en decollete. Een klein, leren handtasje vervolledigde het plaatje.
In dit tasje bevond zich Domivina’s onontbeerlijke gereedschap. Het bestond uit een zwarte zijden blinddoek, een stuk synthetisch touw van een kleine meter en een busje traangas. Verder nog een scherp knipmes, een sluitbare ring, twee stel handboeien, een waxinelichtje en een doosje lucifers.
Na weken van voorbereiding stapte ze uiteindelijk uit de tattoo-shop. De ultieme voorbereiding was volbracht. Op haar rechter bil pronkte nu een zwarte tattooage met het woord DOMIVINA.
Het was zover, tijd om in aktie te komen. Domivina zou het vrouwelijke recht nu in eigen, vrouwelijke, handen nemen. Gedaan met de eeuwenlange achterstelling der vrouw, vanaf nu was het pay-back-day. De egoïstische, eigenwijze macho-man zou vanaf heden met eigen munt betaald worden, keihard!

Het was een gure, donkere en winderige september avond. De kerkklok in de verte sloeg 23.00 uur. Bladeren zweefden over de stoep als losgeslagen bootjes op een woeste bergrivier. Domivina droeg een lange, zwarte regenjas over haar secuur samengestelde outfit. Domivina was op jacht. Vol woede en wraak-gevoelens was ze op zoek naar een prooi. Ze was als een wild beest dat dagen zonder voedsel, hongerig op zoek was naar een mals maal.
Het stappen van haar hakken echoode tegen de huizen, door de donkere straten. Plots!
TOEOEOET. Een vrachtwagen die rakelings langs de stoep reed toeterde bij het passeren van Domivina. Ieder normaal mens zou uit zijn vel gesprongen zijn van schrik. Maar niet Domivina. Kalmpjes wandelde de vrouw door in de richting waar ze naar toe liep. Uit haar ooghoeken bekeek ze de vrachtwagen en nam de details nauwkeurig in zich op. Het viel haar op dat de aanhanger een bordje had waar op stond: “Pas op, ik rem niet voor kinderen, wel voor tieten!”

Domivina was bij de spoorweg aangekomen. Rechts naast haar, parallel aan de weg die ze bewandelde, lag de spoorbaan. Het spoor en de straat werden gescheiden door eerst een flinke bossage en daarna een lange, uitgestrekte strook braak liggende grond. Op dit stuk grond stonden wat oude autowrakken, werd zwerfvuil gedumpt en groeide het onkruid weelderig. Aan de linkerkant van de weg, tegen de stoep aan bevonden zich wat huizen en kleine middenstanders. Domivina wandelde verder langs deze weg en zag plots aan de overkant, op de braakliggende strook grond een grote truck staan. Het portier opende zich en een iewat dikke, ongeschoren man gleed uit de cabine. Domivina bleef stil staan en bekeek de man. De man had geen erg in haar en stal al boerende de weg over en betrad een cafetaria, zo’n 50 meter van Domivina vandaan. Domivina bekeek de vrachtwagen aandachtig, zozo, jij remt alleen voor tieten?
De jager rook bloed, time for the kill!

Fred stapte het bedompte cafetaria naar buiten. Het deed even pijn, zo de overgang van het warme vetrek naar de kille herfstnacht. Terwijl hij een slikje nam van zijn blikje bier stak hij de straat over. Met een hand wilde hij zijn cabinedeur openen toen hij plots een scherp mes in zijn nek voelde priemen.
Er klonk een kille stem: “Veroer je niet klootzak, je doet precies wat ik zeg of ik slacht je als een varken!”
Fred beefde van schrik, liet zijn blikje bier uit zijn hand vallen en stamelde: “Jaja, alstublieft, doe me niets aan, mijn geld zit in mijn broekzak”.
“Houd je bek eikel, doe wat ik zeg, armen achter je rug”.
Fred stak zijn armen achter zijn rug. Onmiddelijk klikten twee handboeien om de man zijn polsen. Een zijden blinddoek werd over de ogen van de man getrokken.
“Als ik een kik hoor ga je er aan”!
“Neenee, alstublieft, ik doe alles wat je zegt”.
“Meekomen”, gebiedde de commanderende stem.
Domivina duwde de trucker voor zich uit, achter de vrachtwagen langs, de bosjes in.
Helemaal in de bosjes, uit het zicht van de weg, scheen een flauw lichtje van het aangrenzende spoor over het tweetal. Met een flinke ruk werd het shirtje van de man zijn lijf getrokken. Een snelle beweging met het knipmes deed de bandjes van het onderhemd doormidden snijden en op de grond vallen.
“Je krijgt alles wat je wilt, maar doe me asltublieft niets aan”, jammerde de man.
Domivina haalde uit voll macht uit en plantte haar vuist op de man zijn neus. Een hevige pijnscheut trok door de man zijn gelaat.
“Jij houdt je gore bek of je krijgt meer klappen”!

Half verdooft van de klap hield Fred zich rustig en besloot dat er niets anders opzat dan deze persoon nu te gehoorzamen. Domivina knoopte zijn spijkerbroek los en trok deze in een beweging naar beneden.
“Schop je schoenen uit”!
Hierna werd de man helemaal van zijn kleding ontdaan en werd naakt op de grond gesmeten.
“Zozo vies varken, met jou ga ik vanavond eens een hoop lol beleven”!
De man lag als een hoopje ellende voor Domivina’s voeten. Ze schatte hem begin vijftig. Zijn bovenlichaam was opvallend wit vergeleken met zijn bruine onderarmen. Hierop bevonden zich talloze tatoeages van vrouwen, doodshoofden en een enkele naam. Een paar plukjes wit borsthaar waren op zijn borst verspreid. Zijn gezicht had een baard van een dag of twee en van boven begon hij al wat te kalen. Zeker geen hoofdprijs dus. Meer een stereotype voorbeeld van een ruwe, lelijke, onbeschofte trucker. Deze man had dringend eens lessen in manieren nodig!

Fred begon zich wat te vermannen en leek te beseffen dat hij hier met een vrouw van doen had: “Je bent een wijf he, ik hoor het aan je stem, wat wil je, ben je zo een gore junk of zoek je gewoon een stevige neukbeurt””?
Domivina haalde uit en schopte met haar hak op de blootliggende pik van de man.
“Ik denk niet dat jij nu in de situatie bent om praatjes te hebben kerel”!
Fred schreeuwde het uit van de pijn. Opnieuw raasde een golf van pijn door zijn lichaam en leek te blijven hangen in zijn middelste alwaar een gonzende pijn hem maar bleef tergen.
“Tijd voor actie nu”, sprak Domivina koeltjes.
Ze hurkte naast de man en greep met een hand zijn lul beet. Ze begon er zachtjes aan te trekken en de lul begon zich te verharden. Na een tijdje stond zijn leuter fier als een paal recht overeind. Domivina haalde een stuk touw uit haar tasje en bond dit onder Freds testikels vast. Zijn ballen waren nu als waren gevangen in het stuk touw. Het andere uiteinde hield Domivina in haar hand.
“Ok hond, jij doet nu precies wat ik zeg en zoniet dan gebeurt er dit”!
Domivina gaf een harde snok aan het touw en de ballen van de man werden, samengenepen, omhoog getrokken.
Aaarrhh, deze pijn was amper de harden.
“Jaah mevrouw, ik doe alles wat u zegt mevrouw”.
Domivina draaide de geboeide Fred om op zijn buik en ging voor hem zitten en stroopte haar rokje omhoog. Haar benen legde ze aan weerszijden van Freds hoofd en tilde zijn hoofd op bij zijn weinige haar. Ze duwde zijn gezicht in haar kruis en beval hem: “likken klootzak, of je zult het voelen”.
Freds tong gleed over Domivina’s natte clitje.
“Harder varken”!
Een nieuwe snok aan het touw deed Fred kermen van de pijn. Lang kon dit echter niet duren en Fred ging verder met zijn werk. Domivina genoot van het heerlijke gevoel deze macho in zijn macht te hebben. Zijn tong gleed als een razende over haar spleetje en deed haar vervullen van genot.
“Tijd voor wat anders”.

Domivina stond op en trok Fred op zijn knieën. Zijn lul stond nu als een paal recht overeind. Ze knielde voor Fred neer en duwde haar natte pruim tegen zijn lul. Met wat wiegende bewegingen wist ze Freds pik nog groter te krijgen.
“Ok misbaksel, eens kijken of hij werkt”.
Met een hand bracht Domivina Freds lul tegen haar schaamlippen en met een ferme stoot naar achter penetreerde ze zichzelf.
“En nu ga je neuken”!
Fred begon te stoten en kletste met zijn ballen tegen haar kutje.
Dit was een heerlijk gevoel en Fred kon het niet verbergen: “Owja lekker sletje, ik neuk je”.
Domivina bleef op haar knieën zitten maar richtte zich plots op en gaf achterlangs een snelle elleboogstoot recht op Freds al gehavende neus.
“Aaaah, trut, je hebt hem gebroken”.
Ditmaal draaide Domivina zich langs de andere zijde om en er volgde een nieuwe elleboogstoot, recht op de neus.
“Je houdt je bek of er volgen er meer”!
Fred had het niet meer van de pijn. Een klein straaltje bloed sijpelde uit zijn neus.
Plots hoorde ze een truck stoppen, vlak naast Freds Truck.
“Bek houden, als je iets zegt ga je er aan”!
Een portier ging open en sloeg weer dicht. Voetstappen verwijderden zich van het tweetal vandaan.
“Mooi, wij kunnen verder, neuken, nu”! Beval Domivina en trok nogmaals aan het touw.
Fred schoot onmiddellijk weer in beweging en begon te stoten alsof zijn leven er van af hing.

Domivina merkte dat hij dreigde te komen. Ze stond ruw op, Fred met zijn leuter voorwaarts wijzend achterlatend. Een trap op Freds borst deed hem opnieuw op zijn rug vallen. De afdruk van de naaldhak was duidelijk zichtbaar op zijn borst.
“En nu ga jij het afmaken”!
Domivina hurkte zich boven de stijve leuter en bracht hem bij haar naar binnen. Ze bleef een centimeter of vijftien boven Freds lichaam hangen. Net genoeg om zijn eikel met haar kutlipjes gevangen te houden. Het touw rond zijn ballen leidde zij achter langs haar rug, over haar schouders, tot tussen haar borsten.
“Nu stoot jij naar boven en neukt me klaar vies insect dat je bent”! Domivina gaf een ruk aan het touw en Fred schoot in gang.
Fred deed zijn best en neukte zo snel hij kon. Domivina genoot van het gevoel dit stuk vuilnis geheel in haar macht te hebben. Zijn rijdende paal stootte steeds dieper in haar grotje.
“Neuken lul”, spoorde ze ham aan en snokte nog eens aan het koord.
Fred stootte uit alle macht in Domivina’s gleufje. Ze voelde dat ze het niet lang meer ging houden. Het orgasme naderde en ze raakte totaal buiten zinnen. Ze liet zichzelf ritmisch op de stotende Fred zakken en trok bij uit volle macht constant aan het touw. Hiermee trok ze Freds lul nóg dieper in haar kutje totdat de ontlading volgde. Freds zaad spoot zich een weg in Domivinas kut. Moe en voldaan liet ze zich van zijn paal afglijden.

“Dat was redelijk, misschien dat ik je laat gaan”, zei Domivina bits.
Ze keek naar Freds geslachtdeel en zag in het flauwe licht een blauwgeworden leuter hangen.
“Meekomen”!
Fred werd weer terug naar de truck geduwd, zijn kleding bleef achter en de handen bleven geboeid.
Naast Freds truck stond inmiddels een andere truck.
“Mmm, vast nog zo een gemanierd maatje van je”, greinsde Domivina.
Ze trok Fred aan het touw richting de andere truck en bond het touw aan de aanhanger van de truck.
“Zo ik ben benieuwd of je zo je maatje durft te roepen als hij weer vertrekt, lijkt me nochthans vrij lullig, gevonden worden met de handen geboeid en je leuter vast aan een vrachtwagen. Dat gaan vast leuke verhalen worden in de truckercafe’s. Je kunt natuurlijk ook altijd wachten tot hij wegrijdt, hopende dat het touw zal breken”.
Domivana maakte een kleine inkeping in het touw met haar knipmes en knipoogde naar Fred:
“Vraag me af hoe sterk zulk touw is”?

Een donkere gestalte verdween weer in de nacht. Het beest had zijn honger gestild maar zou zeker weer op zoek gaan naar nieuw vlees. Het heeft nu geproefd van een mals stukje en is vastbesloten meer prooi te verscheuren! Macho-mannen van Nederland, wees op uw hoede, mocht u de echo van hakken horen naderen, vlucht, nu het nog kan!!!



fvwerra@hotmail.com