Die avond zat ik 'n beetje ta zappen op de buis, en zoals gewoonlijk was er weer niets.
M'n dochtertje van 12 speelde met haar vriendinnetjes buiten. Het was warm, te warm om druk bezig te zijn. Maarja, je weet 't, kinderen gaan gewoon door.

Tijdens het televisie kijken, wierp ik ook regelmatig een blik op haar speel-activiteiten. Voor de deur op het speelveld is een prachtig mooi klimrek, maar ook af en toe druk verkeer, dus van tijd tot tijd is het daar opletten geblazen. Sasha, zo heet m'n dochter, lang blond haar, blouwe ogen, en een héél licht gebruinde huid , stal de show op het klimrek. Ze droeg 'n lichtblouw matrozen-achtig pakje dat bestond uit een kort rokje en een topje met halflange dunne mouwen. Haar topje was aan de onderkant voorzien van kantje. In eerste instantie was ik het niet eens met haar keuze, maarja je weet hoe meisjes van die leeftijd zijn, als ze iets moois zien willen ze dat ook hebben. Dus vooruit dan maar. Ze is eigelijk veel te mager is in dit soort kledij....ze draagt ook meer badpak dan bikinie....en zomer jurkjes, maar als ze dan zoals nu, 'n frivool pakje draagt, is het toch wel een lust om te zien voor een heleboel jongens die daar van houden. Ze was flink bezig op dat grote rek. Klimmen, koppeltje duikelen, en ga zo maar door. En omdat ik het over te mager had, als ze dan aan een hoge stang van het klimrek hing, was haar hele ribbenkastje goed zichtbaar. Je kon werkelijk van zo'n 30 meter afstand al haar ribbetjes stuk voor stuk tellen. Daarom zag ik dat pakje niet zo zitten. Achteraf denk je dan "eigenlijk is het bést wel een mooi gezicht, al die ribbetjes hóór".

De uren verstreken, en ik vond tijd dat ze naar binnen kwam. "SASHA.......BINNEN KOMEN" riep ik met wat luide stem. Zo was zo druk bezig, dat ze mij niet hoorde. Dan maar even halen. Ze rende, klom, en rende weer. Hijgend ging ze weer aan de bovenste stang. "Lieve schat....kom je binnen" vroeg ik, terwijl ik naar haar bewegende ribben keek door haar ademhaling. "heeeee ...nu al ?" "Ja ja" zei ik. Ze bleef maar lachen en praten met de anderen. Tja, je weet hoe ze zijn, ze zeggen ja maar bedoelen nee. Terwijl ze nog steeds hijgend en buiten adem aan die stang hing, liep ik om een van de palen, en ging achter haar staan. Sas had niets in de gaten, want ze was TE drukt bezig met de andere kinderen. Met m'n 2 wijsvingers porde ik voorzichtig links en rechts tegen haar ribben aan. Nog geen reactie. Dan maar met m'n vingertoppen van boven naar beneden toe van ene ribbetje naar de ander. Ik zette m'n beide wijsvingers in het holletje tussen 2 ribben zowel links en rechts. De plekjes waren makkelijk te vinden, logich, ze was graat maar dan ook graatmager. Daarna over 'n rib naar het andere holletje, en dit heel vlug. Kort gezegt.....kietelen dus. En zo pakte ik div. plaatsen op haar ribben. Vreemd dat ze hierop niet reageerde, want ze is als de dood voor kietelen. Ze kan er helemaal niet tegen. De andere kinderen stonden met open te kijken hoe de ribbetjes van hun vriendinnetje werden gekieteld. Ze bleef naar lachen en praten met die andere kinderen. Eindelijk na zo'n 30 seconden kietelen kreeg ik kontact. Ze proeste en zei "Mammie niet kietelen, ik laat al los !" Eenmaal bij de grond zei ze dag tegen de overige kinderen, en liep met mij mee.

Eenmaal weer binnen stuurde ik ze naar bad. 'N 1/2 uur later stond ze weer in haar pyjama beneden ik de gang d'r haar te doen. Het was een genot om daar naar te kijken. Als jonge meiden met hun haar bezig zijn, zie je vaak met korte jasjes dat hun buik zichtbaar worden, en hun naveltje ziet zitten. Toen kwam ze naast me zitten op de bank. "Vind je het niet wat te warm daarin ?, waarom niet je dunne nachtjaon ? " vroeg ik haar. "Ik heb geen last van de warmte hoor" zei ze vol overtuiging.
Na samen 'n glaasje fris te hebben gedronken, ging ze naar bed. "Krijg ik geen kus van je ?" Ik greek 'n dikke kletsnatte pakkert om m'n wang. "Hee .....hallo, dat is geen zoen he schat". Ze kwam op m'n schoot zitten met haar benen gespreid, zei dat ik de lieftste moeder was, en drukte haar koude natte mond tegen de mijne. Tussen het zoenen door vroeg ik of ze lekker ging slapen. " Ik heb eigelijk nog geen zin" was het andwoord.
Ze klom van m'n schoot, ging in de lengte van de bank liggen, en legde haar hoofd op m'n schoot. Met haar grote blouwe ogen keek ze me aan. "Krijg ik nou van jouw 'n zoen mamma" Ik keek met gefronste wenkbrouwen naar haar. "alsjeblieft........alsjeblief" smeekte ze. Ik gaf haar 'n zoen op d'r mond. "Dat is geen zoen he mam" Lachte ze Ik maakte m'n lippen goed nat, en begon haar hevig te zoenen. Het waren 3 lange zoenen achter elkaar. "Zo, ik hou verschikkelijk veel van je , maar nu naar bed" . "Oke" lachte ze goedkeurend, en liep de kamer uit, richting haar slaapkamer.

Na 'n uur of wat tv te hebben gekeken hoorde ik boven m'n hoofd geluiden. 'Zou ze nog niet slapen ?' dacht ik. Ik ging ik naar boven om te kijken of ze last had van de warmte. Omdat ze altijd heel vast slaapt, liep ik tóch maar zachtjes de trap op, en deed voorzichtig haar slaapkamerdeur open. Ze lag wel op d'r bed. Ze had niets over d'r heen getrokken, alleen haar pyjama broek met jasje. 'God wat is het hier heet zeg !' Ik deed het bovenlicht open, en liep naar haar bed. Ze lag lekker ontspannen op d'r rug, met haar hoofd zowat naast haar kussen. Haar handen waren verdwenen onder het kussen boven haar hoofd. Ze lag dus als het ware in uitgestrekte houding. Sliep ze nou of niet. Ik richtte m'n blik op het koppie van m'n schone slaapstertje. Ik zag geen enkele beweging waar dan ook. Maar ik wilde tóch zekerheid hebben. Heel voorzichtig maakte ik een voor een de knoopjes los van haar pyjama jasje. De beide losse kanten van haar jasje haalde ik van haar lichaam af en legte het opzij. Omdat ze zo uitgestrekt op haar bed lag puilde al haar ribbetjes uit. Daarna pakte ik heel stilletjes een stoel , en zette die naast haar bed neer. Aandachtig bekeek ik al haar ribben vanaf haar korte topje tot haar buik. Haar botjes gingen lanzaam op en neer door haar rustige ademhaling. Met het topje van m'n wijsvinger ging ik naar haar ribbenkastje, en gleed zachtjes van het ene naar het andere ribbetje. Ik streelde heel zacht en fijntjes dié kant waar ik zat haar ribbenkastje, in de hoop dat het bij haar een kriebelig effect zou opleveren. Waar zou een gevoelig plekje zijn. Ook aan de rand bij de zwevende ribben, maar dan aan de voorkant streelde ik haar. Gelijkertijd hield ik haar gezicht in de gaten. " geen reactie" . Zachtjes streelde ik daarna de hele kant. Zachtjes streelde ik al zig-zaggend van boven naar beneden, van de ene naar de andere rib, langs de rand, dan weer middenop. En zo bleef ik rondjes draaien over ál die botjes. Toen streelde ik 'n plekje waarop haar ribben reageerde. Dat ene plekje bleef ik strelen, en lette gelijk op haar gezicht. Haar wenkbrauwen reageerde 'n beetje. Terwijl ik met m'n ene wijsvinger dat plekje streelde, kriebelde ik met m'n andere wijsvinger de overige plaatsen op haar ribben. Normaal zou ze hier gek van worden. gek van dat gekriebel en wellicht de jeuk die ze daaraan zo overhouden. Maar nú sliep ze. En blijkbaar heel vast. Ik bleef even doorgaan om te kijken of ze ook werkelijk vast sliep. Haar ribben reageerde nog steeds van dat gekriebel op dat ene plekje. Het ademen ging ook iets vlugger. Ik bleef nog éven doorstrelen, maar zag verder geen reactie meer.

Ze lag echt diep in droomland. Ondanks dat gekriebel was ze niet wakker te krijgen. Ik stopte met strelen, en knoopte haar pyjama jasje weer dicht. Ik gaf haar voorzichtig een zoen, en merkte dat haar lippen kurkdroog waren. Heel voorzichtig deed ik met m'n hand haar mondje 'n beetje open, maakte mijn lippen kletsnat, en zoende haar mond 'n paar seconden. Ik zette de stoel weer terug op z'n plaats, en ging van haar kamer om alvolgens zelf m'n heerlijke bed in te kruipen.

De volgende dag had ze van dit alles niets gemerkt, en het gewone leven ging weer verder.

Dit was een verhaal van Marjolein, een vriendin en de computer van Jacqueline.
Wij zijn in totaal met 4 meiden bezig om verhalen te schrijven, met als hoofdonderwerp "Ribben" en eventueel kietelen erbij. En omdat wij zelf ook aardig mager zijn, worden onze posturen vaak in een verdom-hoekje geplaats. DAMES....óók mager kan mooi zijn hóór. Op "ribben" rust een taboe, en dat moet eens doorbroken worden.