Er werd aan de voordeur gerammeld. Daarna belde er iemand aan, lang en onhebbelijk. Het was verdomme twee uur in de nacht. Kwaad ging ik open doen. Het was dat mens van hierboven, Nonie.
"Sorry, sleutel vergeten," sprak ze met dubbele tong. Ze was weer eens dronken. Ze stond te wiebelen op haar pumps. Ze had een vent uit de kroeg bij zich. Nonie neemt heel vaak mannen mee uit de kroeg. Dit was er eentje met pretoogjes en een vies snorretje. Ze liepen straal langs me heen en gingen naar boven.
Dat ik zelf nog zo laat wakker was, kwam omdat ik had zitten internetten. Ik sloot de voordeur en keerde terug naar mijn pc. Met mijn snikkel uit mijn broek surfde ik van de ene naar de andere porno-site. Een geile meid die plast van een kruk; een brunette met netkousen die van achter wordt gefist', het wond me behoorlijk op allemaal.
Intussen begon aan de andere kant van mijn plafond het geneuk. Daar keek ik niet van op. Ik hoorde het altijd als dat wijf boven lag te neuken. Dit waren gehorige huizen. Haar bed was een gammele knarsbak en daarbij had ze de gewoonte om ontzettend onsmakelijk te kreunen.
Kort nadat ik mijn nieuwe etagewoning had betrokken, had Nonie, op een ochtend dat ze nog nuchter was, aan me verteld dat ze getrouwd was geweest met een smeris. Maar haar man had haar een paar jaar geleden ingeruild voor een jonge, knappe surveillante. Haar drie kinderen woonden bij hun grootouders van vaderskant. Ze hadden elk contact met hun moeder in Amsterdam verbroken. Sindsdien schold ze op alles wat een politiepet ophad.
Nonie werkte niet, ze ontving een bijstandsuitkering. Haar vrije tijd verdeelde ze tussen de kijkkast, de sponde en de toog. Haar relaties waren even talrijk als chaotisch. Bezoekers kwamen en bezoekers gingen, enkelen kwamen terug. Overdag of 's nachts, doordeweeks of in het weekend, je kon er domweg geen pijl op trekken wanneer haar bed weer zou beginnen te kraken. Maar kraken deed het! Waarover ik me verbaasde, was dat ze zoveel kerels krijgen kon, want een sexy stuk was ze bepaald niet, met die varkenskop en die vette blubberreet. Haar lengte moest ongeveer één meter zestig zijn, maar ik schatte dat ze 100 kilo woog en misschien nog wel meer. Ze had oranjerood geverfd haar en heupen als een landbouwmachine. Verder was ze dom en kwaadaardig en zoop ze teveel. Ik had een hekel aan haar. De vuilniszakken die ze zomaar in het portiek flikkerde waren een onuitputtelijke bron van ergernis, om nog maar te zwijgen van haar katten, die overal schenen te pissen, behalve op de bak thuis.
Gelukkig waren ze daarboven al gauw klaar. Het bed zweeg. Er klonk gestommel op de overloop: Nonie ging het bezoek uitlaten. Ze snauwde, de man bromde terug. Er sloeg iets met een klap tegen de trapleuning. Nonie gilde. Daarna volgde er een kabaal of ze met zijn tweeën van de trap storten. Ik sprong overeind, knoopte gauw mijn gulp dicht en stoof mijn kamer uit. Nonie en de man met het vieze snorretje rolden vechtend door de gang. De man zijn overhemd was gescheurd. Nonie droeg bij wijze van duster een soort poepgroene poncho.
"Geef teruG!" krijste ze. De man hield zijn linkerhand achter zijn rug verborgen, met de rechter weerde hij haar aanval af. Hun bewegingen waren traag en ongecoördineerd van de alcohol. Toen kreeg Nonie een duw en viel met een smak op haar vette hol. Ze bleef versuft zitten, met haar blote billen op het kaalgelopen linoleum. Ik sprong tussen beiden. De man wilde de voordeur openrukken en er vandoor gaan, maar ik pakte hem bij een arm.
"Rustig maar, rustig maar," mompelde hij.
"De kool is de geit niet waard." Ik moest lachen; dat spreekwoord kende ik nog niet! Hij haalde zijn hand achter zijn rug vandaan en reikte me een briefje van 50 euro aan.
"Hij wou het jatten," foeterde Nonie vanaf haar lage zitplaats.
"Hier is je poen al," suste ik en draaide me naar haar om. In het schrale licht van de ganglamp zagen haar onbedekte dijen en onderbuik er vaal wit en pafferig uit. Haar poncho was omhoog geschoven. Ze nam zelfs niet de moeite een wat meer decente houding aan te nemen. Ik keek haar recht in haar buiksloterhammetje. De grote schaamlippen waren ongewoon breed en hingen half open, haar schaamhaar was lichtbruin en borstelig. Zonder een woord nam ze het geld aan. Intussen nam snorremans de gelegenheid te baat om er vandoor te gaan. Ik sloeg de voordeur achter hem dicht.
Nonie stak een hand naar me uit om zich overeind te laten helpen. Zwalkend verhief ze zich op haar plompe benen. Ze wankelde naar de trap en plante haar voet op de onderste tree. Bijna viel ze om. Ik sloeg een arm om haar middel en ving haar op.
"Ik breng je naar boven," zei ik schor. Ze leunde zwaar op me. Ik verplaatste mijn greep van haar omvangrijke taille naar beneden, zodat ik haar nu vol onder haar kollossale achterwerk vasthield. Hijgend en puffend klommen we omhoog. In mijn broek begon het vreselijk te knellen. Meer nog dan de aanraking met haar blote drilkont was het haar ongewassen lijflucht die me een stijve bezorgde. Om Nonie heen hing een geur van café en vagijn.
Voetje voor voetje bereikten we haar etage. Ietwat buiten adem parkeerde ik haar op de bank.
"Schenk nog eens in," wees ze gebiedend. Op tafel stonden een fles Jonge Olifant en een fles Helly cassis. Mixen moest ik. Mij leek het niet te zuipen. Bier lag in de koelkast, zei ze. Ik wrikte de kroonkurk van een flesje Brouwmeester.
"Ik laat me niet bestelen door zo'n klerelijer," sputterde ze nog wat na, terwijl ze het heroverde bankbiljet liefkoosde tussen haar vingers. Er volgde een weinig verhelderend betoog over wie welk rondje had betaald in de kroeg en hoeveel de een van de ander had geleend. Ze hield het glas schuin in haar hand en nam om de paar zinnen een slurpende slok.
"En een goeie beurt heb ik ook niet van hem gekregen. Ben geen eens aan m'n gerief gekomen," besloot ze misnoegd. Ze zette haar glas op de armleuning van de bank. Haar tieten schommelden zachtjes onder de poncho. Het was niet veel soeps wat Nonie op dat punt te bieden had: een uiterst modale A-cup en ze hingen nog bovendien. Zo breed als haar bekken was, zo smal waren haar schouders. Mijn blik dwaalde omhoog naar haar gezicht. Haar mond hing een eindje open en in haar grijs bewolkte ogen lag een lodderige, wezenloze uitdrukking. Ik streelde haar over haar wang. Nonie liet zich zijdelings tegen me aan zakken. Het was een enorm gewicht. Haar glas viel om. De resterende inhoud ervan droop schuimend in de vloerbedekking. Nonie schoof steeds verder onderuit en gleed toen, als in slowmotion, op de grond. Aldaar aangeland draaide ze een kwartslag om en zeeg met een tevreden zucht achterover. De ogen gesloten, de dijen geopend, bleef ze vredig op haar rug liggen. De poncho was tot boven haar navel opgeschort.
Gejaagd maakte ik mijn broeksriem los en de knopen van mijn gulp. Met mijn broek op mijn knieën liet ik me bovenop haar zakken. Haar puilende flamoes ontving me met een moerasachtig geslobber. Het was of ik hem in een pot lauwe lammetjespap onderdompelde.
"O lieverd," prevelde ze vergenoegd. Ik omklemde haar machtige tractor-heupen. Een rode kater sloeg het tafereel gade vanaf de vensterbank.
Dat mijn voorganger haar niet klaar had kunnen krijgen, verbaasde me niks. Ook op mijn pompende tamp reageerde ze nauwelijks. Niettemin sopte ik er flink op los. Welbeschouwd kon het me geen donder schelen of zij klaarkwam of niet, als ikzelf maar kon spuiten. Dankzij al die porno op het www, waar ik de hele avond naar had zitten gluren, spookte er een vreselijk ranzige geilheid rond in mijn bloed. Die trut van haar was zo doordrenkt dat ik mijn paal tweemaal tussentijds moest afdrogen, waarvoor ik een punt van haar poncho gebruikte. Een vunzige seksgeur verspreidde zich door de kamer. Een dronken vrouw is een engel in bed, luidt het gezegde. Aan mijn hoela, je kon nog beter een zeug naaien! Juist toen ik me definitief in haar wilde leegstoten, begon zij zachtjes en regelmatig te snurken. Mevrouw was er gewoon bij ingedommeld. Het belette me niet ongestoord mijn gang met haar te gaan, in tegendeel! Mijn leuter een klein eindje terugtrekkend, spoot ik een dubbele lading sperma in haar spekkige onderbuik. Nonie smakte met haar lippen, alsof ze in haar droom iets te drinken had gekregen.
Half slap gleed ik uit haar. Vanuit de schemerige diepten van de openstaande neukholte zag ik een wittige klodder wervelend opstijgen. Ik krabbelde overeind en nam een slok uit mijn flesje bier. In mijn blootje liep ik een beetje rond door haar kamer, mijn broek had ik inmiddels helemaal uitgeschopt. Ik bekeek een paar ingelijste foto's in de boekenkast, trok hier en daar een la open en bladerde door de post op tafel. Het bezorgde me een prettige spanning in mijn liesstreek, om zo als een inbreker rond te neuzen. Nonie sliep rustig verder. Op het tapijt tussen haar benen had zich een glibberig plasje gevormd. Het was een geil gezicht, die nadruipende pruim, niet slechter dan wat veel porno-sites te bieden hadden.
Opeens had ik een ingeving. Muisstil sloop ik de kamer uit, de trap af. Binnen twee minuten was ik terug. Ik knielde bij Nonie neer en keek door de zoeker. Zo kwam mijn digitale camera eindelijk eens goed van pas. Een geleiachtige spermabrij glibberde in close-up uit een door lichtbruin stekelhaar omzoomd kuttengat. Mijn pik stond recht overeind, gloeiendheet en steenhard. Voorzichtig manoeuvrerend, steunend op mijn linkerhand, met de rechter het fototoestel tegen mijn gezicht drukkend, bewoog ik mijn onderlijf naar voren. Die kloeke tiger prawn van me verscheen in beeld. Bijna raakte zijn kop haar druipende trutlellen. De Ricoh klikte zacht. Mijn eikel dook in de schaamkier. Klik. Langzaam boorde mijn tampeloeris zich naar binnen in die opgeblazen dikke vrouwenbuik. Klik, klik. Het was een fantastisch schouwspel. Leunend op een elleboog begon ik dat door de drank benevelde wijf voor de tweede keer te neuken. Ook dat wilde ik best fotograferen, maar het lukte helaas niet goed. Ik moest me teveel in een bocht wringen, om onze parende seksorganen in beeld te krijgen. En die maffende dronkelap werkte evenmin erg mee, door bijvoorbeeld haar dijen eens wat verder te spreiden. Dus legde ik de Ricoh naast me op de vloer en neukte me heerlijk leeg. Nonie ronkte luid.
Ik ging van haar af. Mijn lul glom van de nattigheid. De spetters zaten tot op mijn buik en achter mijn kloten. Brutaal begon ik de rest van het huis te doorzoeken. Niet dat ik iets wilde stelen, maar ik was gewoon nieuwsgierig. In de bedompte slaapkamer was het een zooi. Overal lagen kleren, schone en vuile. Het houten bed was onopgemaakt. De lakens moesten hoognodig in de was. Op de kastplank tussen haar ondergoed vond ik alleen een doosje Kruidvat tampons en een flacon Aromed spray, geen dildo, geen vibrator. Ze leek me inderdaad niet het type dat haar eenzaamheid met zulk soort speeltjes verdreef.
Terug in de woonkamer wachtte me een verrassing. Nonie zat rechtop en keek als een zombie om zich heen. Ik legde een hand op haar schouder.
"Moet naar de plee," wist ze met moeite uit te brengen. Haar ogen waren open, maar in feite sliep ze nog. Onder haar armen hees ik haar op. Ik zette haar op de wc en liet haar een plas doen, of ze een klein meisje was. Daarna bracht ik haar naar bed. Zodra ze horizontaal lag, begon ze weer te snurken. Ik ging op het voeteneind van het bed zitten en legde haar benen uit elkaar.
"Nog één keertje, schat," fluisterde ik.
"Je hebt toch geen last van me?" Het kostte me niet de minste moeite om mijn slappe leuter naar binnen te proppen in die wijde druipsteengrot. Pas daarbinnen werd hij stijf. Dit had nauwelijks nog iets met echt neuken te maken, bedacht ik. Neuken deed je immers met zijn tweeën. Dit had meer te maken met soloseks. Zij lag te maffen, terwijl ik me bediende van haar kut, waarin ik als het ware onaneerde. Nonie zelf beleefde daar geen enkel genot aan. Haar kut was een ding, een gebruiksvoorwerp waarvan ik profiteerde. Ik deed het in stilte. Slechts het smakken van haar zeiknatte schaamlippen rond mijn snikkel was te horen. Om niet nodeloos zwaar bovenop haar te liggen, leunde ik op mijn armen. Zo zette ik haar al die gescheurde vuilniszakken in het portiek betaald! De minuten verstreken. Af en toe rustte ik even uit. Na beide voorgaande zaadlozingen moest het van ver komen. En toen het kwam, toch nog onverwacht, was het niet meer dan een waterig theelepeltje vol, dat schrijnde in mijn pisbuis.
Mijn lul verliet de zatte slaapster. Uit haar preut klonk een vochtig scheetje. Ze blies minuscule belletjes met mijn sperma. Hoeveel moest je zuipen om zo volkomen knock-out te gaan, vroeg ik me af? Ik vond mezelf een enorme schoft vanwege de vuile streken die ik met haar uithaalde. Voor de lol stopte ik mijn eikel terug in het snotterende slakkenhuis. Het was niet meer dan een reflex, toen mijn zwellichaampjes zich dadelijk weer met bloed vulden. Ik voelde me een beest. Mijn leuter flitste een paar maal in haar op en neer. De gedachte dat ik ging proberen om ook nog een vierde keer klaar te komen, maakte me gek. Ik raakte in een soort bronstige trance. In tegenstelling tot wat je zou verwachten liet mijn zaad ditmaal nog geen dertig seconden op zich wachten. Het sproeide eruit alsof ik me van een paar druppeltjes urine ontdeed. Het bijbehorende genot was kort en branderig. Het maakte me bang wat ik deed. Dit was toch niet normaal meer!
De wekkerradio gaf kwart over vier aan. Ik zat weer op het voeteneind van het bed. Nonie ademde diep en regelmatig. Ze leefde dus nog, al lag ze dan voor lijk. Een hennakleurige lok lag schuin over haar gezicht. Vier keer achter elkaar maar liefst was ik over haar heen gegaan en nog liet die zeurende zwaarte in mijn kruis zich niet verdrijven. Als jongen van vijftien jaar had ik me eens in een lange, doorwaakte nacht het recordaantal van acht maal afgetrokken. Telkens als de slaap me had willen overmeesteren, had ik bijna wanhopig onder de dekens naar mijn rauw gesjorde ding gegrepen. Pas tegen de ochtend was ik in een droomloze put gevallen. Reden voor deze aanval van seksuele manie waren de plaatjes geweest van een kaaldozige snol in een beduimeld, Duits pornoboekje. Nu, vele jaren later, ervoer ik weer diezelfde, naar paniek neigende geilheid. Ergens bestond er een grens van wat seksueel gezien nog menselijk was. Die grens had ik duidelijk overschreden. Één zaadlozing was een gewoon wipje, twee zaadlozingen was een potente vent, drie zaadlozingen was een indrukwekkende prestatie, maar vier zaadlozingen dat was een neukmonstertje met bokspoten, horens en een staart. En nu vroeg ik me af of het me zou lukken ook nog een vijfde zaadlozing te produceren. En als ik het een vijfde keer zou kunnen, waarom dan niet ook een zesde en een zevende keer. Mijn neus tot vlak bij haar mossel brengend, snoof ik de weeë stank op. Ik beloofde mezelf dat ik haar net zo vaak mocht bezoedelen als ik zin had, tien keer, twintig keer desnoods, tot ik volkomen uitgeput zou zijn.
Huiverend alsof ik koorts had, stopte ik hem opnieuw in de vissige opening. Geloof het of niet, maar het simpele feit dat ik meteen weer een erectie kreeg, was voldoende om me te doen klaarkomen. Mijn fluit jankte van pijn. Ik kon me niet voorstellen dat er überhaupt nog iets was uit gekomen. Het liefst was ik zelf ook in janken uitgebarsten, net als mijn fluit.
Waarom begreep ik echt niet, maar ik bleef gewoon verder rampetampen. Er gebeurde niets meer. Ik had wel een stijve, of wat daar nog voor door moest gaan, maar er zat geen enkel gevoel meer in, alsof er een trein overheen was gereden. Terwijl ik mijn heupen mechanisch op en neer bleef zwengelen, lag ik gewoon met mijn hele romp bovenop Nonie. Het kon me allang niks meer bommen of ze er wakker van zou worden. Maar ze werd niet wakker, ze droomde, want achter haar gesloten oogleden bewogen haar ogen snel naar alle kanten. Misschien had ze wel een nachtmerrie over een gangbang door een half dozijn geüniformeerde politieagenten, des te beter! Een lapjeskat met een gescheurd oor sprong op bed en nestelde zich spinnend op het andere hoofdkussen.
Het werd vijf uur en het werd kwart over vijf en nogsteeds neukte ik Nonie, zonder resultaat. Natuurlijk moest er een einde komen aan deze waanzin, maar hoe?
"Nog één keer spuiten," zwoer ik mezelf, "dan stop ik ermee." Maar er viel niets meer te spuiten, ik was totaal uitgewrongen. De ruime spermatrog, waarin ik al die tijd had rondgeplonsd, begon langzamerhand droog te vallen. Haar inwendige slijmvliezen zwollen erbarmelijk op, tot er nog slechts een klein gaatje open was. Het voelde lekker krap aan mijn snikkel, die dikke, vernauwde trut, maar aan mijn eindschot hielp het me niet. Ik probeerde het door mezelf te commanderen:
"Spuit! Spuit dan, klootzak! Spuit dan in die sufgeneukte hoer!" Maar er kwam niets.
"Als ik nu niet klaarkom," dacht ik vertwijfeld, "dan ben ik straks om zeven uur nog bezig!" De angstige radeloosheid, die al veel eerder bezit van me had genomen, was nu compleet. Wat rond de klok van halfdrie was begonnen als een bezopen, onbezonnen vrijpartij, was tegen halfzes ontaard in het verkrachten van een gedrogeerde en willoze vrouw. Ook met die gedachte, dat ik nu dus een verkrachter was, hitste ik mezelf op. Had ze er zelf niet om gevraagd, om zo door mij misbruikt te worden? Nog steeds kwam er niets. En toen kwam het toch, onaangekondigd en van de ene seconde op de andere. Een orgasme kon je het nauwelijks noemen. Ergens in haar erbarmelijk opgezette behoje spartelde iets, dat was alles.
Een duiveltje in mijn hoofd jubelde triomfantelijk dat ik het best een zevende keer kon proberen, maar ik negeerde hem. Ik dekte Nonie toe met een deken en deed het licht uit, nam de Ricoh mee en vluchtte weg. De deur draaide ik vanaf de buitenkant op slot, de sleutel gooide ik door de brievenbus weer naar binnen.
Toen ik de volgende dag aan het eind van de middag thuis kwam van mijn werk, liep ik Nonie tegen het lijf in de gang. Ze was netjes gekleed en opgemaakt, voor haar doen dan. Aan haar linkerarm bungelde een lege boodschappentas.
"Sleutels bij je?" plaagde ik.
"Bedankt nog," mompelde ze onwillig, "dat je de deur voor me hebt opengedaan. Beetje doorgezakt gister." Ik keek haar onderzoekend aan. Hier klopte iets niet.
"Je herinnert je toch nog wel wat er afgelopen nacht is gebeurt?" vroeg ik achterdochtig. Nonie haalde hulpeloos haar schouders op.
"Had bezoek. Heb, vlak voordat hij wegging, een slaappil genomen. Daarna is het een zwart gat. Het lijkt of er bij me is ingebroken, maar ik mis niks." Een slaappil, dat verklaarde een hoop. Geen wonder dat ze met geen stok wakker te krijgen was geweest! Zelfs van voor het moment dat ze onder me was ingedut, was ze blijkbaar alles vergeten. Ik had geen enkele behoefte om haar geheugen op te frissen. Ik zei:
"Je had ruzie met je gast over geld. Ik heb je geholpen het terug te krijgen."
"Bedankt," gromde ze opnieuw en schoof langs me heen de straat op om boodschappen te gaan doen.
Ik ontsloot de deur van mijn etage en ging naar binnen. Terwijl de pc stond op te starten, pakte ik een pilsje uit de koelkast en mikte een Iglo-hap met kip en broccoli in de magnetron. Wat zich gisternacht had afgespeeld, leek zo onwerkelijk nu. Misschien was er helemaal niets voorgevallen, had ik het maar gefantaseerd. Er werd gegeten met het bord op schoot achter de computer. Ik opende de Windows-viewer. Mocht ik er nog aan twijfelen of ik werkelijk bij die slons van hierboven was geweest, dan zat hier in de map Mijn Afbeeldingen de submap De Zatte Slaapster. Het tiental JPEG-bestandjes dat daarin was opgeslagen ontnam me verder alle eetlust.