DE TERUGKEER VAN ZEUS!

Het ineenstorten van een illusie is ook altijd de deur welke zich voor een nieuw wonder opent.


Eigenlijk te gek, maar men wou me niet hebben als baby en werd ik ten vondeling gelegd.
Mijn moeder had wel alle data’s opgeschreven en dat mijn vader ene Nikos van Kreta was, dat het haar speet, maar kon ze me gewoon niet hebben en verzorgen.

De politieagent welke me vond, nam me mee thuis en adopteerde me later, konden zij geen kinderen krijgen.

Zo groeide ik rustig in een dorp op, behoedt en geliefd van mijn ouders. School en sport waren geen probleem voor me en was ik in alles de beste, zonder er echt moeite voor te moeten doen.
Met twaalf, werd mijn vader vermoord tijdens zijn werk en hoorde ik toen, dat ik was geadopteerd. Het maakte voor mij geen verschil uit, hield ik van hen als echte ouders.

Mijn puberteit begon en langzaam aan ontdekte ik, dat met mij iets aan de hand was, kon ik plots gekke dingen, door hen gewoon te denken. Het was tegen de kerst drie jaar later, vond ik Ma huilend op de bank zitten. Ik zette me naast haar, nam haar in mijn arm en gaf haar een zoen en omarmde zij me, hield me vast.

En toen gebeurde het weer, wat ik al enige keren had opgemerkt ik las haar gedachten.

Ma vermiste pa heel erg, maar was blij dat ik er was en ook haast een man. Ze hield van mij en wou het liefst, dat ik nu haar man werd, haar liefde en tederheid gaf, waar ze zo naar verlangde.

Het maakte me eigenlijk eer trots, dacht er niet verder over na. Ik streelde haar gezicht en zoende haar ogen, fluisterde, dat ik van haar hield en voor haar zou zorgen. Ma was gelukkig en stopte met huilen, excuseerde zich.

Het werd een aardige kerst en was ik extra lief tegen haar drukte en zoende haar veel.

Toen ik kleiner was liep ma vaak naakt door het huis, maar was er mee gestopt, toen ik zo’n twaalf was en pa dood. Nu deed ze het weer en deed ik dat ook.

Ma was begin dertig en zag er goed uit. Niet echt slank met een volle stevige boezem en beneden had ze een streep rood haar staan. Zelf was ze blond.

Met oudejaarsavond, mijn 16. verjaardag stapte ik avonds onder te douche om schoon te zijn, toen ma erbij kwam en meende dat we ja samen konden douchen. Ze waste mijn haren en dan mij met een spons, reinigde mijn penis en dan was het mijn beurt haar te wassen. Ik deed dat met mijn handen streelde meer dan dat ik waste en haar gedachten wezen me de weg, deed ik, waar ze naar verlangde. Ze knielde dan voor me neer en nam mijn pik, die intussen was gaan staan in haar handen, trok het vel terug en pijpte me dan. Het was hemels en kwam ik diep in haar mond klaar en slikte ze alles door.

Ma stond dan op en zoende me op de mond en haar tong kwam bij me en zoende ik terug, hield haar omarmd en zij mij.
We droogden ons af en trok ze me mee haar bed in, wou me alles leren, was dat haar verjaardagscadeau voor mij, nu ik een man was.
Haar gedachten wezen me aan en met mijn ander talent kreeg zij meer van mij, dan ze had verwacht, sliep dan gewoon uitgeput, maar gelukkig in.

Twee jaar leefden we als man en vrouw samen, bloeide Ma weer totaal op. Door toeval hoorde ik, dat een ex-collega van pa Ma graag mocht en bracht ik hen samen, liet ma de seks met mij vrgeten. Maar ik bewerkte ook hem en zou Ma er wat aan hebben.

Ik had mijn rijbewijzen gemaakt, maar zag niets in een studie, ik wou naar Kreta mijn oorsprong onderzoeken.

Alsof het zo moest zijn, meldde zich een vrouw bij de politie, vroeg naar de vondeling van toen, wat uit hem was geworden.

Ma belde naar mij en leerde ik mijn echte moeder kennen. Het deed haar goed, dat het goed met me ging. Zij was toen 15 en had niemand geweten, dat ze zwanger was en zij dan bevallen van mij.

Ik las in haar en sprak ze de waarheid. Ze had me best willen hebben en de Nikos was de enige echte liefde in haar leven. Naar mijn geboorte had ze alleen geleefd, gewerkt en kon redelijk ervan rondkomen.

Haar herinnering aan de Nikos liet me het beeld van hem zien zou ik dat niet vergeten. Zij was blij, dat ik niet boos over haar dacht en dat ik meer van mijn andere ma hield, was logisch. Zij vertrok en zag ik haar nooit terug.

Enige dagen later vertrok ik op mijn motor naar Griekenland. Ik deed er drie dagen over en met een ferry zette ik dan over naar Kreta.

Daar had ik een appartement gehuurd voor onbepaalde tijd en zag dat leuk uit. Het was maar honderd meter naar de zee en in een stad, dus erg gunstig. Ik keek uit op bergen en een groene vlakte olijfbomen, die net allen in de bloei stonden. Zoals ik later vernam, moesten er op dat eiland ruim 30 miljoen staan.

Keek ik naar beneden zag ik de grote Pool en groen ringsom, met ligstoelen voor de gasten. Alleen het was geen zon en dus ook geen mens te zien.

Het was pas middag en zo verkende ik lopend het stadje. Dat was totaal op het tourisme uitgericht en bood mogelijkheden voor van alles zat.

Ik probeerde een restaurant op de strandboulevard en had een goede gekozen, smaakte het eten heerlijk, was een Raki [borrel] vooraf en de wijn bij het eten gratis.

Strand was er niet echt, eer lavarotsen en stenen. Schelpen zag ik er geen een. Maar het water was klaar en blauw en sprak me dat wel aan.

In een supermarkt kocht ik bier, brood en wat erop voor de ochtend en kreeg een kaartje, waarmede ik in de toekomst 10% korting kreeg, wanneer ik er weer bodschappen deed. Het was nog vroeg in het seizoen en een ieder om klanten bemoeit en vond ik dat wel leuk.

Ik ging op tijd slapen, rustte uit en was dat goed voor mij.
In de ochtend zette ik koffie van nescafé en maakte mijn broden klaar at op de balkon onder de opkomende zon.

Het was al 8 uur en ging ik naar het ontbijt de tuin in, legde me op een ligstoel en las in een boek over Kreta.

Tegen halftien verschenen vier mijden in bikini die op de andere ligstoelen plaatsnamen. Ze groeten niet eens! Ik hoorde hen kletsen, kwamen zij ook uit Nederland uit Friesland.

Toen ik in hen las begreep ik hen een beetje, hadden alle vier net moeilijke relaties achteer zich en wilden alleen maar rust. Maar een groet moest kunnen vond ik! En hun bovenstuk uit ook en “beval” ik dat en deden zij het!
Ze zagen allen boven goed gevuld en stevig uit!

Twee moeders met hun zoontjes van 12 verschenen en pakten de andere stoelen. Trokken uit zich zelf de boven-stukken uit, ook waren zij aardig gevulde dames.

De zoons waren krengen en op pesten uit sprongen als bommen het water in, om een ieder nat te krijgen.

Ik hield hen dan een beetje langer onder water en kregen zij het aardig benauwd. Erna liet ik hen aardig spelen en rustig zijn.

Tegen de middag verdwenen de moeders en zonen en was ik met de vier alleen.
Ik beval hen hun broekjes ook uit te trekken en natuurlijk deden zij dat. Mijn gedachten vingerden hen dan klaar en begrepen ze de wereld niet meer. Ik liet van hen en sprak hen aan, zei dat ik hen leuke meiden vond. Zij bloosten en beseften nu pas geheel naakt te liggen. Er was geen schaamte in hen en het klaarkomen had hen goed gestemd en zo kwamen we in gesprek, ook wist ik alles al van hen en kon zo leuk meepraten. Zij hadden zin in mij en wilden mij naakt zien en kwamen bij me.

Mijn zwembroek ging uit en aanschouwden zij mijn stijve en met 26cm was ik aardig aan de maat, hadden zij nooit eerder zulks gezien.

Ik heette allen neer te gaan knielen en kwam achter hen en nam dan een voor een en mijn geest half me hen klaar te spelen. Eentje had nog nooit gepijpt en deed dat nu en kwam ik diep in haar keel klaar, wilde ze nooit meer iets anders. Zij waren uitgeput en sprongen het water in om zich te verfrissen. Ik volgde hen na.

Hierna gebruikte ik hen nog regelmatig in de nachten en reisten zij gelukkig en bevredigd weer naar huis terug.

Had ik me zo de eerste tien dagen plezier gegund en ook de twee moeders geneukt en mogelijk zwanger gemaakt, was het dan de tijd het eiland te verkennen.

Twee weken toerde ik rond, liet mijn gedachten gaan, maar de Nikos was er niet. Ik bezocht de oude kastelen / burchten van de Minoers, bezocht de musea en leerde veel.
Dan op een dag, ik hield rust bij een boer en vroeg om een glas water, zag ik in het muurtje voor het huis witte en zwarte steenplaten en bekeek hen, raakte hen aan en toen gebeurde het.

Beelden verschenen voor mijn ogen, kledingdrachten, zoals ik in het museum had gezien en dames met blote borsten, wat toen de mode was. Het was te gek!

Ik vroeg de boer per gedachten waar hij de platen vandaan had, ervoer zo van een grote grot, waar duizenden van de platen waren. Niemand anders wist ervan. Het moest volgens hem iets bijzonders zijn, had hij zich in de grot niet wel gevoeld, was het als bekeek men hem. Zo had hij gewoon enige platen gepakt en was verdwenen.

Nu ik alles erom wist, liet ik het hem vergeten en kocht die platen van hem. Geld had hij nodig en was de deal snel rond.

Ik reed dan naar de grot en bekeek alles in het licht van mijn zaklamp en iedere keer, wanneer mijn vingers over de rug van een plaat gingen, de strepen raakten, kreeg ik andere beelden.
Hier was gewoon een grote bibliotheek ! Alleen geen mens buiten mij zou hem kunnen lezen.

De Minoers moesten allen mutanten geweest zijn zo te zien. Zo las ik door en begreep dan hun geschiedenis.

Zij kwamen van buiten ons zonnestelsel, toen het hunne stierf. Zij waren er de heersers en leefden er bovendien menige andere volken en rassen, die dan samen met hen in duizenden ruimteschepen generaties onderweg waren om hier te landen. De Humanoiden hier waren nog primitief en geen gevaar.

De Minoers vestigtigden zich op een groot eiland in de Middellandse Zee en verdween dat later door een vulkaan-uitbarsting en aarbevingen onder de zee.

Hier op Kreta had zich een afdeling gevestigt. Alleen met het kinderen-krijgen gaf het een probleem en zo werden jonge mannen en vrouwen van overal gehaald om dit probleem op te lossen. Maar helaas lukte dat maar sporadisch.

Alleen een inheems volk ver in het noorden was geschikt en verwekte men daar kinderen mee in grote aantallen. Helaas onvoldoende om te overleven en zo verdwenen zij naar bloedige oorlogen met andere volkeren.

Enige van hen verdwenen naar het vaste land en benutten hun talenten dan om God te spelen. Zo kwamen de sagas erover in de wereld.

Meer per toeval zag ik de discus, welke ook in het museum lag en begreep nu wat erop stond. Het was speelgoed en stond er gewoon vlieg, vlieg mijn schijf, laat de wereld mijn kracht zien.

Ik nam de plaat mee, toen ik de grot verliet en de ingang ervan met stenen dicht maakte.

Het was ochtend en had ik niet eens gemerkt hoe lang ik bezig was geweest, meer dan 16 uur!

Maar ik wilde de mensheid wijs maken en reed dan na Heraklion, de hoofdstad en stopte voor het archeologisch museum en vroeg naar de director. Het duurde even, dan verscheen hij.

Ik vertelde hem dat deze plaat een uit duizenden was en al de platen de bibliotheek van de Minoers bevatten, vertelde hem wat de discus was en wat erop stond. De plaat mocht hij houden en onderzoeken en wanneer hij eruit kwam, zou ik hem de rest wijzen. Ik gaf hem te kennen, dat de platen geen schriftelijke kennis bevatten, maar gedachten – beelden. De Minoers waren mutanten, kwamen uit het heelal, samen met vele andere volkeren, onze voorvaderen. Gedeeltelijk vermengd met de oorspronkelijke oerbewoners van de Aarde.

Enige Minoers, die zich hier konden redden werden later de Griekse en Romeinse goden.

Andere goden hebben nooit bestaan, ook niet de God of Allah, die vandaag werd aanbeden.

Mijn gedachten waren duidelijk en vermiddelde ik hem de beelden, welke ik in me had opgenomen. Ik verdween en reed terug naar mijn appartement rustte uit.

Door de gedachten in de bibliotheek wist ik over wat voor krachten de Minoers konden beschikken en probeerde nu bewust mijn talenten uit.

Het reizen per gedachten was het eerste wat me lukte en sprong ik zo naar de grot en weer terug. Ik kon dan ook door een muur lopen en met de dagen leerde ik me te perfectioneren.

Meestal trok ik hiervoor de bergen in, was ik daar alleen.

Er was weinig, wat ik uiteindelijk niet kon, maar ik was nu zeker aan de goden gelijk en bedacht een sensatie!

Voor de hoofdstad van Kreta, Heraklion lag een eiland en hierop zou Zeus zijn begraven. Ik wou dat eiland uit elkaar laten barsten en dan mijn gedachten luid naar Heraklion laten gaan, hen laten weten, dat Zeus er weer was.

Toen het donker was dacht ik me naar het eiland dat niet meer dan een rots was. Ik had het kleine eiland al bij dag onderzocht en nu spleet ik het in tweeën. Steenmassa smolt en bij aanraking met het water ontstond stoom en all het gedoe gaf voldoende herrie, om vanuit het land te worden opgemerkt.
Dan waren mijn gedachten er en wist ik zeker, dat ze nog ver buiten Heraklion zouden worden gehoord! Ik vertelde hen, dat ik de zoon van Zeus was en me nu om het eiland ging bekommeren. Het slechte uitbannen en het goede bevorderen. Ik groette hen en liet mijn gedachten stoppen, dacht me terug in mijn appartement. Hier liet ik mijn gedachten gaan en las, dat men mij ook hier had kunnen horen en omdat een ieder het hoorde, het een ieder ook geloofde.

Ik ging lekker slapen, was moe van het werk.

De volgende ochtend at ik uitgebreid in een restaurant mijn ontbijt. Een ieder discuteerde over het gebeurde en was al bekend dat het eilandje was gebarsten half verdwenen, alles dus niet een massahallucinatie.
Mijn gedachten vonden de museumdirector en telde die net een en een samen. Hij had wel nog al de kennis, die ik hem had gegeven, maar aan mij herinnerde hij zich niet. Voor hem was nu dus alles voorstelbaar en begreep hij wel als enige wat er gebeurde.

Na het ontbijt zwierf ik door de stad, liet mijn gedachten gaan en vond zo kleine boeven wie ik de vingers brak en hen vertelde, dat ze bij de volgende vergrip zouden sterven.
Grotere boeven liet ik zich zelf bij de politie aangeven en alles toegeven en ook de maatjes etc.. Ik vond drie mor-denaars en een mordenares en liet hen voor de ogen van de omstaanders tot as vergaan liet de mensen weten wat ze hadden gedaan.
Men herinnerde zich en ontstond er lichte paniek. Ik verdween, dacht me naar de hoofdstad en leefde me daar uit, had er de hele dag voldoende te doen en de politie ook. Er stierven enige tientallen mensen ook in de gevangenis, waar ik langsliep. Opgeruimt staat netjes!

Een maand lang trok ik nu over het eiland en door alle publicatie vond ik iedereen nu eer gemakkelijker en ruimde de zware boeven ook gelijk geheel op. Sommige kregen het benauwd, waaronder politici en laatstere liet ik openbaar voor de tv hun schanddaden bekennen. De boeven welke per boot wouden vluchten verdranken allen en na een maand bestond misdaad niet meer en de winkeliers hielden zich aan faire prijzen.

Er stierven ook enige buitenlanders, die er Vakantie hielden en had ik hen alle misdaden op laten schrijven, vond men de brieven samen met de lichamen en begreep het.

Het was nu volop zomer en vol van toeristen en vond ik onder hen die me nodig hadden. Sommige wilden een kind en kon de man het niet geven en zorgde ik dan ervoor. Wisten de mannen niet beter, dat het hen was gelukt.

Maar ik vond ook maagden en waren die voor de nieuwe Zeus als cadeautje! Ik werd hun leermeester in de liefde en zij zorgden ervoor dat ik plezier had.

Wetenschappers verschenen op het eiland, om het fenomeen te onderzoeken, maar wat en waar? De museumsdirector schreef intussen aan een lang artikel en liet dat publiceren, vertelde heel goed na, wat ik hem had over gebracht. Maar hij liet ook de tafels onderzoeken en me encefalografen wees men na, dat mijn stelling goed was, de tafels iets bevatten, ook kon men het nog niet lezen.

Ik had “mijn” grot regelmatig bezocht en leerde zo veel nieuws over de geschiedenis en ook de techniek van toen.
Benutte men toen nog gerei van de ruimteschepen, waarmede de piramiden werden gebouwd. Antigraaftechniek, waar ieder wetenschapper van droomde. Maar ook straalingsvrije nucleairtechniek; we konden er zeker veel van leren.

Maar eerst eens moest de wereld veranderen! De haat onderling laten ophouden.

Ik kreeg dan een idee en verzamelde tekenaars en in de grot vertelden mijn gedachten en zij tekenden het op. Ruim een maand waren we bezig, verzorgde ik hen met eten en drinken, liet hen rusten.

Dan was de geschiedenis van de Minoer’s en de andere volkeren, hoe zij zich hier hadden vervoegd en geleefd op papier.

Kleding, gereedschap vervoermiddelen de ruimteschepen alles was opgetekend en ordende ik dan alles. De tekenaars beloonde ik met goud, wat ik ook in de grot had gevonden, kreeg een ieder een kilo mee. Ze wisten erna nog dat ze hadden getekend, maar meer niet.

Pas wanneer het op tv en in de bioscopen te zien was, mochten zij zich eraan herinneren, en dat de zoon van Zeus hen allen ertoe had gebracht.

De tekeningen verschenen in het bureau van de museumsdirector en moest hij ervoor zorgen, dat alles op film werd gezet en hij kreeg precieze uitleg bij ieder tekening. Ik half hem erbij en vonden we een passende locatie, waar men de film kon opnemen. De Museumsdirector sprak de tekst erbij in het Engels en half ik hem erbij.

De film duurde vier uur toen hij klaar was en ik tevreden. Op Kreta werd hij het eerst vertoond en wel op tv en iedereen keek. De tekeningen had ik aan het museum gelaten en zouden hun die benutten.

De wereld stond hierna kop, werd de film de hit van het jaar.

Ik verliet Kreta zwierf door Griekenland en nu ruimde ik alleen daar genadenloos op, egaal wat iemand had gedaan. De onderwereld raakte in paniek en verliet vluchtend het land, maar ik vond hen overal en kende geen genade.

Ik offerte dan wel maagden aan mijn lusten op, maar werd er geen een slechter van.

Een jaar later begon er kritiek op te duiken van de kerkelijke zijden, verklaarden zij alles als bedrog.

Ik bezocht de paus en liet de kardinalen opdraven en was dan in hun geest verklaarde hen, dat de kerk eindelijk had uitgespeeld en moest ophouden de mensheid te bedriegen en te bestelen. Wanneer ze niet direct hun kleren zouden uittrekken en zich tot de waarheid bekennen, zouden ze direct sterven en het vaticaan vergaan. Alleen twee volgden mijn opdracht. De rest stierf en erna liet ik het vaticaan vergaan en kwam er het vuur erover heen.

De twee kardinalen verklaarden aan de wereld wat er was gebeurd en dat het terecht was gebeurd.

Er bestond geen God in de hemel, geen Allah niets!

De film vertelde de waarheid en een van de oude “goden” leefde weer en was de wereld aan het ordenen. Ze wensten me alle geluk ertoe. Hun collega’s over de wereld riepen ze toe hun kerken te sluiten of de waarheid te verkondigen, eer ik bij hen verscheen en hen zou vernietigen als de paus, de kardinalen, het vaticaan.

Maar er sneuvelden nog vele kerkklokken, die naar beneden storten en de kerken vloerden er men begreep dat het menens was.

Ik verscheen dan in de Arabische en Asiatische landen en ruimde daar ook goed op, was er veel te doen en begrepen zij snel, dat wat er in Europa was gebeurd nu bij hen gebeurde.

Ik liet de Minaretten sneuvelen en dwong hen mijn film te vertonen, op dat de bevolking begreep. Van hen trok ik verder over de wereld en liet een lange rij doden achter me.
Toen ik aan Amerika begon, had ik erbij geleerd en ging efficiënt en effectief voor, verschillen maakte ik niet, slecht was slecht en mij kon niemand beliegen. Azïe was het werk met de meeste doden, maar had hun ook de meeste mensen.

Dan maakte ik eerst eens vakantie, bezocht ma en haar man. De verassing was groot. Ik had dan wel van overal kaarten verstuurd aan hen, maar begrepen zij het niet echt.

Ik vertelde het aan hen en omdat ze de film hadden gezien begrepen zij nu alles beter. Ma was trots op me, haar zoon een God! Ik moest lachen, maar ergens had ze gelijk kon alleen een God soortgelijks doen.

De wereld werd nu nieuw verdeeld, of beter, men werkte voor het eerst samen en oorlogen bestonden niet meer.

Mij bleef een controlerende functie en zou ik verder mijn maagdenoffers vragen, ook zou het niemand weten.

Ik vestigde me op Kreta vlak bij mijn grot, waar ik verdere kennis opdeed, die ik zo nodig verder gaf aan wetenschappers.

Door mijn vader had ik ietsje een Grieks uiterlijk en mijn baard droeg er nog eraan bij. Ik wees dan de museumdirector de plaatsen, waar nog vestigingen te vinden waren en werd alles uitgegraven. Door de bibliotheek vond ik dan ook de grot, waar hun schatkamer in was verborgen en was dat onvoorstelbaar.

Hier lagerden sieraden, die nog op hun planeten waren ge-maakt, edelstenen en goud, zilver en platina in grote aantal -len.

Ik vormde van goud en edelstenen ringen en alle maagden, die ik had gehad, kregen er een van mij als herinnering, samen met ander delen, op dat het hen goed ging.

Ik liet de museumdirector zijn museum om een beveiligde ruimte uitbreiden en kreeg hij al de sieraden ervoor.

Door mijn doen was Kreta intussen de bezienswaardigheid van de wereld geworden en had ik eigenlijk provisie meten krijgen, maar die had ik niet nodig. Rijkdom zei me niets en ik was gelukkig, dat de wereld begon één wereld te worden!

Soms staken er weer misdadige geruchten op en ging ik er achteraan en bleef er niets van over. Dat hielp en begon men eerlijker, fair te worden.

Op mijn dertigste leerde ik een jonge Phillipijnse meid kennen. Zij was getrouwd geweest, maar had een ongeluk haar man twee maanden later van het leven beroofd. Ze werkte op het eiland bij een juwelier in de huishouding voor een habbekrats. Ik raakte verliefd en zij was blij van de juwelier en zijn familie verlost te zijn. Ze kreeg een vorstelijke nabetaling en trok bij mij in.

Ik had haar kunnen hebben, was ze vol dank, maar ik vertelde haar dat ik verliefd op haar was en wachtte, of zij ook zulke gevoelens voor me kon krijgen.

Ik las in haar en wist dan dat zij die had, maar niet wist uit te drukken. Zij was verlegen vol dank en schaamde zich voor mij.

Ik bracht haar bij, dat dit niet hoefde, zij mijn droom was, ik haar God, die haar nu zou beschermen en liefhebben.

Het duurde even tot Mimi het werkelijk begreep, maar dan werd zij mijn vrouw, trouwden we officieel en werden gelukkig.

Langzam aan liet ik haar weten wie ik werkelijk was, maar nu was ze niet bang meer.

We kregen 7 kinderen, zes meiden en een jongen. De oudste meid werd als ik, de andere konden later alleen gedachten lezen en ook zo praten.

Mimi was trotse moeder en liefhebbende echtgenote. Liefde en seks bleven voor haar belangrijk en ze wist waarom, was het voor mij belangrijk.

Alleen ze stierf met vijftig, wat ons veel verdriet bereidde. Zeker ik, had er lang aan te knagen.

Mijn kinderen gingen de deur uit en halven de wereld te verbeteren. Ana, de oudste bleef bij mij.

Gek genoeg zag ik nog altijd uit als met dertig en voelde me ook zo en kreeg langzaam het vermoeden, dat mijn leeftijdsgrens ergens was verlegd.

Toen Ana twintig werd, kroop ze op een avond bij me in bed en zei dat ze vanaf nu mijn vrouw wilde zijn. Met haar talenten zou geen ander man haar kunnen bezitten en van mij hield ze gewoon het meest.

We werden een paar en bleven het. De andere kinderen vonden het in orde. Belangrijk was dat wij gelukkig waren!