De sigarenzaak
-
25-10-2010
Eind maart vertelde n van de meiden dat ze een nieuwe baan heeft waar ze meer kan verdienen en dat ze wil gaan samenwonen met haar vriendje. De opzegtermijn en de nog uit te keren vakantiedagen liepen bijna gelijk, dus aan het einde van de week zou ze weggaan. Het is moeilijk personeel te krijgen en Johanna (Jootje) werkte al een tijd bij me. Via het arbeidsbureau of met een advertentie "personeel gezocht" op het raam kon ik toch wel weer een nieuwe krijgen? Zaterdagmiddag tegen 13:00 uur kwam er een oosters uitziend meisje binnenlopen en vroeg of ze de baas kon spreken, ze wilde reageren op de advertentie op de etalage. Jootje kwam binnen op kantoor en vertelde dat er een leuke meid stond die wilde werken. 'Stuur maar door', zei ik en keek op de monitor die voor me stond. Ik kon haar niet goed zien, het zijn ook zwart-wit camera's. Opeens stond ze voor me, Jezus die zag er lekker uit. 'Dag' zei ik, 'ik ben Henk Poorten' en stak mijn hand naar haar uit. 'Dag, ik ben Miosaka, ik zag uw advertentie op de etalage hangen en ik wil graag werken', sprak ze in gewoon Nederlands. 'Nou, ga maar zitten en vertel maar eens wat je tot nu toe allemaal gedaan hebt'. Ze vertelde dat ze net 17 was, geboren in Japan maar al na een half jaar met haar ouders naar Nederland gekomen was. Haar ouders hadden een restaurant gekocht in Rotterdam en zij was dus eigenlijk als normale Nederlandse opgegroeid. Ze was wel iedere week naar Japanse les geweest, sprak thuis ook Japans maar had daar moeite mee. Het restaurant van haar ouders liep niet meer zo best, er was zoveel concurrentie bijgekomen en nog steeds vonden haar ouders dat ze een exclusief restaurant moesten hebben. Hoge prijzen, super bediening etc. Miosaka hielp mee in het restaurant als het druk was of als er ander personeel vrij was, ze moest dan wel de juiste kleding aan en zo af en toe handtastelijkheden toestaan van 'mannen' die vader belangrijk vond. Toen ze een keertje laat thuis was gekomen omdat ze met een vriendje van school was meegegaan had haar vader haar onder handen genomen en flink geslagen. Ze had in het restaurant moeten zijn, Ysoko was geweest (zo'n patser met veel geld die iedere keer probeerde aan haar borsten te komen) en hij was kwaad weggelopen. Ysoko zou vader geld willen geven zodat het restaurant open kon blijven, maar nu ze er niet geweest was zou het waarschijnlijk niet doorgaan. Wat het met haar te maken had wist ze niet, maar vader zei simpel dat ze de kleren van het restaurant moest aantrekken en met haar mee moest naar meneer Ysoko. Miosaka begon kreeg een beetje tranen in haar ogen. 'Nou' zei ik, 'wanneer kun je op proef komen werken, dat meisje wat je net binnenliet is vandaag voor het laatst'. 'Nou' zei ze, 'mag ik het nu proberen, ik kan wel met een kassa omgaan, ik weet wat bediening is en ik wil zo graag een baantje. Ik woon voorlopig bij een vriendinnetje in Amsterdam, ik wil niet meer naar huis en ik moet gewoon geld verdienen'. Nou is het op zaterdag altijd druk, er worden niet alleen veel sigaretten en kranten verkocht, maar er wordt ook veel gegokt. Lotto, Toto, Krassen, de illegale loterij ik heb het allemaal. De twee meiden die alleen op zaterdag werken hebben er al problemen mee het allemaal goed te laten verlopen. Miosaka zou dus niet echt kunnen laten zien of ze het wel aankon, maar toch besloot ik het haar maar te laten proberen. Ik moest toch een nieuwe meid hebben, deze zag er lekker uit en ik wilde eigenlijk gewoon eens kijken hoe de klanten op haar zouden reageren. 'Now come on, let's give it a try', sprak ik dapper, 'doe je jas uit, die kun je daar achter ophangen, daar is ook het toilet en kom zo meteen maar even terug dan vraag ik Jo of ze jou wil laten zien wat er allemaal gebeurd'. Ik liep de winkel en vroeg Jo of ze even wilde komen en legde haar uit wat ik met Miosaka had besproken. ' 't Is wel een lekkertje h, jij vindt Oosterse meiden toch altijd leuk, nou dit is er eentje hoor Henk'. 'Ik weet niet of ze het wel kan', legde ik aan Jo uit, 'ze heeft bij haar vader in het restaurant gewerkt en dit is toch wel anders'. 'Ik laat haar wel wat dingen zien en vertel je vanavond wel of ze een beetje slim is. Kunnen we tijdens mijn afscheid eens kijken of ze ook een beetje sociaal is, we drinken toch wel wat op mijn afscheid?' 'Tuurlijk, ik ga weer naar kantoor' en liep terug. In mijn kantoor zat Miosaka te wachten en inderdaad, wat een lekker lijfje had dit kind. 'Ik ben er klaar voor' zei ze en ik dacht IK OOK. Jo kwam binnen en nam Miosaka meer naar de winkel. Ik kreeg er een stijve van, wat een kind maar ja werken moest ze ook kunnen. Ik ging door met de administratie, keerde wat zwarte lotto uit en ging even boodschappen doen. Je moet toch inkopen doen als je alleen woont. 'Wat heb jij nou weer in huis gehaald?', vroeg de slager 'gaan we concurreren? Zo'n meid heb je alleen maar voor het mooi, werken kunnen ze niet!' "Nou, ik zien wel, Jo is vanavond voor het laatst, ik moet er toch eentje bij hebben en ze kan direct beginnen. Kom vanavond maar even een biertje drinken'. Nadat de winkel dicht was en de kassa's waren opgemaakt gingen we een biertje drinken, bloemen voor Jo een leuk cadeautje en een 'straatje loten' van mij. We waren leuk aan het babbelen en ik zag Miosaka op een kruk gaan zitten. Wat een superkleine slip had die aan. Strak maar vooral ook 'lekker'. De slager was nog even binnen en daarna iedereen ging weg. Miosaka vroeg of ze mocht blijven werken en ik vroeg haar nog even te blijven. Jo had me verteld dat het wel zou lukken, ze wil heel graag, is vriendelijk enne . ach. Het rolluik ging dicht en ik ging terug naar kantoor. Miosaka zat nog steeds op de kruk en vroeg me of ik nog wat wilde drinken. 'Neem zelf ook wat lekkers' zei ik, 'ik drink geen alcohol' was het antwoord. Ze stond op, ging naar de koelkast en kwam met een cola en een biertje terug. 'Mag ik maandag beginnen?' vroeg Miosaka terwijl ze zich naar me toedraaide. 'Ja, laten we het proberen, maar vertel me nou eens waarom je vanmiddag in eens tranen in je ogen had'. 'Ik vertel het liever niet, het was niet leuk, maar ik moet naar m'n vader luisteren, dat is de afspraak bij ons'. Ze begon wat op de kruk te draaien en ik zei 'is die meneer met die moeilijke naam vervelend geweest?' 'Ja, toen m'n vader en ik bij meneer Ysoko binnen kwamen, moest ik direct mee naar de bibliotheek. De bibliotheek bleek een grote ruimte, vijf stoelen, twee grote tafels en alle wanden bedekt met boeken. Meneer Ysoko en mijn vader spraken met elkaar, ik kon het niet goed horen maar ik begreep dat ik daar die avond moest blijven. Ik snapte niet wat de bedoeling was tot mijn vader naar me toekwam.' 'Meneer Ysoko is erg beledigd dat je niet in het restaurant was vanavond, hij vindt het niet goed dat je een vriendje hebt. Je moet doen wat hij zegt, anders is het restaurant verleden tijd. Ik ga weg en kom je morgen weer ophalen' Mijn vader ging weg en ik was ineens alleen in de bibliotheek, wachtend wat zou gaan gebeuren. 'Vertel het maar niet, wat heb ik er aan om jouw ellende te horen' (terwijl ik dacht kom op met het verhaal). 'Nee, de luiken zijn dicht, ik vertel het u, ik heb het nog aan niemand anders kunnen vertellen. Mijn vriendinnetje heeft een Nederlandse vriend, haar moeder is Japans, haar vader is Nederlands. Zij snapt het niet waarom ik het gedaan heb, waarom ik gebleven ben. Mag ik het vertellen?' Als je als 'vader' bent voor je meiden en dat ben ik, dacht ik dat het maar moest laten gebeuren. Niemand zag meer dat er nog mensen in de winkel waren. 'Ik was een tijdje alleen in de bibliotheek, ik keek naar alle mooie boeken die er stonden, allemaal Japans. Het was er heel erg stil, ik voelde me na een kwartiertje wel weer op m'n gemak, alleen waarom moest ik hier blijven? Het leek me duidelijk. Meneer Ysoko kon nu, zonder dat iemand anders dat zag, aan m'n borsten zitten, me waarschijnlijk uitkleden en met me willen neuken. Als dat zou helpen voor het behouden van het restaurant, so what. Ik was allang aan de pil, was met m'n vriendje al vaker naar bed geweest dus als dat nou echt moest, dan zou ik me gedragen als dochter van mijn vader. Opeens ging het licht in de bibliotheek uit, pikkedonker was het. Het duurde toch wel zo'n tien minuten voordat de deur openging. Niet meneer Ysoko stond in de deuropening, maar zijn dochter. Ze deed de deur weer dicht, weer donker. Daarna het licht aan. Ik had pijn in m'n ogen van het felle licht wat er nu was. Gyva kwam naar me toe en zei simpel: 'ik moet je klaarmaken voor mijn vader'. Gyva en ik hebben samen op school gezeten, zij twee klassen hoger dan ik. Het verschil tussen ons is dat ik Nederlands denk en zij Japans. Ze is hier pas tien jaar. 'Wat wil je vader van me' vroeg ik Gyva. 'Alles', antwoordde ze simpel. 'En met alles bedoel ik ook werkelijk alles. Je zult vanavond worden gestraft omdat je vanavond niet in het restaurant aanwezig was, je zult worden gestraft omdat je een vriendje hebt en je zult worden genomen omdat mijn vader het restaurant van jouw vader financieel steunt'. 'Waarom?' schreeuwde ik uit. 'Daarom, je bent een meisje, een lekker meisje en Papa zegt dat jij straf verdient'. 'Help me, ik vind het ook niet leuk. Ik moet je voorbereiden op alles wat kan gebeuren. Kleed je uit!' 'Waarom help je me niet om weg te gaan, help me vluchten!' 'Neen, dat kan niet, ik ben de dochter van Ysoko, ik moet gehoorzamen en jij nu ook'. Ik begon langzaam m'n blouse open te knopen toen Gyva zei 'nog twee minuten en je bent bloot!' Ze sprak ineens heel anders en ik snapte werkelijk niet waarom. Ik haastte me om alles uit te doen en legde de kleren op een stoel. 'Dat had je beter niet kunnen doen, ze zien alles. Die stoelen zijn niet van jou. Dat zal je straks wel merken!' 'Draai je om, laat me alles bekijken'. Ik draaide alle kanten op en Gyva kwam naar me toe. 'Ga met je rug op die tafel liggen en lig stil!' Zo goed en kwaad als dat kon ging ik liggen en Gyva kwam naar me toe. Ze begon in m'n borsten te knijpen en streelde m'n haar. 'Hmm' zei ze, 'niet slecht'. Daarna ging ze verder, drukte met haar handen m'n benen wat uit elkaar en zei 'waarom heb je haar op je kut, Papa wil een kaal kutje, ik moet je scheren'. Ik wilde eerst even naar het toilet en zei: 'waarom stop je niet met je verhaal, al die ellende, waarom vertel je het mij?' Ik ging de deur al uit en Miosaka zei eigenlijk heel simpel 'ik zei al dat ik het nog niemand kon vertellen, ik wil hier graag werken, u moet weten wat er gebeurd is, het helpt me een beetje, snapt u dat?' Ik ging naar het toilet en dacht 'ik snap het niet, maar waar ik mee aan het pissen ben wel' Ik had een gigantische paal in m'n broek, begon voor me zelf te bedenken wat Miosaka allemaal beleefd zou hebben en had eigenlijk een gevoel van DOE MAAR. Toen ik terug kwam, met weer een flesje bier in m'n hand vroeg ze me of ik ook een wijntje had. 'Je drinkt toch geen alcohol zei je straks'. 'Nee, eigenlijk niet maar n glaasje helpt misschien een beetje u alles te vertellen'. 'Ik breng je zo naar je vriendin, het wordt al laat'. 'Eerst m'n wijntje drinken, dan mag u me wegbrengen als u dat wilt. Ik kan toch ook de metro nemen.' Toch zo langzamerhand geil wordend vroeg ik:' hoe ging het verder met Gyva?' 'Het was simpel, ik had feitelijk geen keuze maar toch mocht ik nog kiezen, een tafel of een stoel. Gyva legde uit dat ik met m'n rug op de tafel moest liggen, met m'n billen aan de voorkant van de tafel zodat m'n kutje duidelijk zichtbaar was, m'n benen werden vastgebonden, m'n handen werden boven m'n hoofd werden vastgebonden. Als ik voor de stoel koos werden m'n handen vastgebonden naast me, moest ik m'n benen over de leuning leggen en was ik ook weer machteloos. Welke keuze ik maakte, ik kreeg een blinddoek over m'n ogen, zou roerloos liggen en daarna alles moeten ondergaan wat 'ze' met me van plan waren.' Ik vroeg Gyva waarvoor zij zou kiezen, waarop ze antwoordde dat zij haar vader altijd gehoorzaamde, maar dat de stoel het beste was. Je ligt dan het meest open, dan heb je minder pijn straks. Ik gehoorzaamde en koos de stoel. Ik ging zitten en m'n armen legde ik naast de stoel. Gyva bond ze vast aan de poten. Daarna zei ze 'benen wijd, op de leuning leggen' Ik deed wat ze zei en voelde dat ik echt 'open stond'. Het kussentje achter m'n rug betekende nu ook dat mijn billen een beetje openstonden. Ze bond mijn enkels vast en ging met een vinger door m'n spleetje heen. 'Goed zo, je bent al best een beetje nat, ik doe je nu een blinddoek voor. Als het straks is afgelopen help ik je, ik blijf in de kamer maar ik mag niets meer zeggen, mag je niet helpen. Jij ondergaat de straf die je verdiend hebt. Sterkte'. Ik had het zo langzamerhand niet meer, dit meisje, er lekker en pril uitziend net als of het nog maagd was, bleek waarschijnlijk zwaar misbruikt te zijn. Eigenlijk wilde ik alles nu horen, maar zei toch 'ik breng je weg, het is al 20:30 uur, ik moet ook naar huis'. Miosaka keek me op een bepaalde manier aan die ik nog niet van haar gezien had (ik kende haar ook nog maar een paar uurtjes). 'Op u wacht thuis niemand, volgens Jo woont u alleen. Mag ik mijn verhaal bij u thuis verder vertellen, ik wil het graag vertellen. Ik kom wel naar huis, ik ken een snorder die me wel wegbrengt. Mag ik alsjeblieft mee, ik kook wel wat, dat kan ik goed hoor'. Mijn verstand zei NEEN, mijn pik zei JA! En zei dat ze mee mocht gaan, maar wel naar huis moest vanavond. 'Geen probleem' zei ze terwijl ze opstond. Ze stond ineens dicht bij me, gaf me een kus op m'n wang en zei alleen maar 'dank u'. We deden de lichten uit in de winkel, rolluik omhoog, alarm aan en verlieten het centrum We liepen naar de auto en Miosaka vroeg waar ik woonde. Ik vertelde haar dat mijn inmiddels ex was weggegaan en ik dus nog steeds daar woonde, een leuke woning die wat aangepast was. 'Ik ben benieuwd, de woningen waar mannen alleen wonen zijn, tenminste dat zeggen ze altijd, rommelhokken. Dat verwacht ik van u niet'. Tijdens de rit naar huis spraken we niet, ik dacht alleen maar hoe het verder zou zijn gegaan en mijn gedachten gingen zo ver dat ik wel met meneer Ysoko in die kamer had willen staan, een willoos meisje in een stoel zien zitten (liggen) waarmee je "alles" mocht of kon doen. Miosaka moet m'n gedachten hebben geraden. 'Straks vertel ik je alles, werkelijk alles'.
Aantal keer gelezen:
1060
Beoordeel dit verhaal:
(10 beoordelingen)