Het was nog niet echt donker, eerder een beetje schemerig, voor mij lagen de heidevelden te glinsteren, in de verte trok de zon een brandend spoor aan de hemel.Bij Terlet was het beest voor het laatst gezien. Achterin mijn terreinwagen lag het benodigde materiaal om het beest te vangen, oa een net, een verdovingsgeweer, mijn koppel was voorzien van een groot mes, en als uiterste redmiddel een pistool.

Al snel vond ik de eerste sporen, een aangevreten haas, uitwerpselen van een groot katachtig dier, ik zat op het goede spoor.Snel terug naar de auto, het net gepakt, het verdovingsgeweer, mijn rugzak met overige materialen op mijn rug gegespt. Indiana Jones kon de strijd in hoor.

Als een echte padvinder volgde ik nu het spoor wat de poema had achtergelaten, de aanwijzingen werden duidelijker, steeds duidelijker, ik moest nu toch wel in haar buurt komen. Bingo, in het bosje zag ik wat bewegen, aangezien het windstil weer was, kon dit alleen maar door een dier komen. Snel mijn verrekijker gepakt, een groot object werd zichtbaar.

Jawel hoor, daar zat ze, mijn eigen poes, Marijke had zich ook deze keer weer niet laten kennen, prachtig gebodypaint, leek ze op een echte poema, onze afspraak was als ik haar binnen 1 uur had gevonden,dan mocht ik mijn junglefantasieen is uitleven. Al snel had ik haar in mijn net gevangen, ondanks haar gegrom, het slaan met haar klauwen, had ik haar in mijn macht.

Goed gedaan Tarzan, merkte ze enigzins spottend op, nadat ik haar uit het net bevrijd had, maar kijk eens op je klokkie. De bitch, ze had gelijk, ze had zich 1 uur en 5 minuten verborgen weten te houden, de afspraak was als ze zich langer dan 1 uur verborgen kon houden, was het haar beurt.

Nou Indiana, kruip maar voor me uit naar die boom toe, ze paste zich meteen in haar rol als dominante, kleren uit, met je rug tegen de boom, dan zal ik eens kijken wat er in je rugzak zit. Wat had ik nu al een spijt van het rietje wat ik erin had gedaan. Met mijn handen vastgemaakt stond ik even later te kijk, het touw ging met gemak om de boom heen, ik kon geen kant meer op nu. Lachend kwam ze op me aflopen, gemeen de tepelklemmen openend, ow, wat stom, waarom had ik nou die gemene krokodillebekjes meegenomen, bij het inpakken had ik me nog zo verheugd op haar reactie. Marijke genoot nu wel van mijn reactie, een luide kreun toen de eerste klem geplaatst werd, de 2e deed ook niet echt een luid gejuich ontsnappen.Goh, wat leuk, ging ze ironisch door, je hebt ook aan de gewichtjes gedacht, je bent een echte gentleman zeg, even later had ik het gevoel dat mijn tepels er afgescheurd werden.

Het volgende wat uit de tas kwam was het paardrijzweepje, die met dat gemene lusje aan de voorkant, meestal als ik haar hier mee sloeg, waren de afdrukken nog een dag of 2 zichtbaar. Ik hoopte dat ze voorzichtig zou zijn, helaas, ze had er zin in, een eerste roffel tussen mijn bovenbenen bewezen dat ze me niet zou sparen.Af en toe een tikje tegen de gewichten gevend, afwisselend met klappen tussen mijn benen, ging ze door.

Ze zat nu toch wel tegen mijn pijngrens aan, nog 2 klappen kwamen op mijn tepels terecht, de krokodillebekjes schoten los, terwijl het bloed weer begon te stromen, een tintelend gevoel, pfff, ze leefden nog.Haar vingers knepen gemeen , lekker he, zo"n massage.

Ja , wie goed doet, goed ontmoet, ze nam heerlijk wraak, voor al die keren dat ik haar zo onder handen nam.

Mijn handen werden losgemaakt, met een snelle beweging gooide ze het touw over een tak heen, omdraaien Tarzan, het touw werd aangetrokken, op mijn tenen stond ik nu, door deze houding mijn billen aanbiedend. Ja hoor, waar ik al voor gevreesd had, het spaanse riet aaide over mijn billen, zachte tikjes, die lekker aanvoelden, afgewisseld met klappen, die nog wel een week zichtbaar zouden zijn. Niet 1, niet 12, vanavond ging ze een stapje verder, 25 keer beet het rietje in mijn billen. Scheldend hing ik in het touw, geen kant opkunnend, woorden als niet doen, au, alstublieft, kappen , ik wil dit niet stoppen nu, niet meer, auau, altstublieft stoppen nu niets hielp, ze ging genadeloos door.

Als ik cassis had gezegd was ze wel gestopt, dit is namelijk het afgesproken stopwoord, maar dit had ik dus niet gebruikt, met een paar brandende billen stond ik nu dus voor haar. Nog steeds zag ze er heerlijk uit, ondanks de pijn in mijn billen had ik een stevige erectie, dit viel Marijke ook op, je geniet er wel van Tarzan, op haar heerlijke ironische manier.

Ik keek haar aan, schoot in de lach, ja, heerlijk lieverd, nou, laten we er dan maar een eind aan maken, en geknield kwam ze voor me zitten, begon me sensueel te likken, knabbelend aan mijn ballen, als een echte poema zou ik bijna zeggen, een heerlijk gevoel, zeker toen ze een vinger in mijn kont duwde, kon ik het niet meer uithouden, en spoot me helemaal leeg.

Heerlijk, nu was Marijke natuurlijk nog aan de beurt, ze had me inmidddels losgemaakt van de boom, lag met haar benen wijdgespreid voor me, en liet zich de tong goed smaken.

Ineens, boem, alles werd donker om me heen.

Breaking news op cnn, nederlandse poema heeft 2 slachtoffers gemaakt.