Maanden geleden was het alweer van Henk's avontuur met Heidi. Weken had hij ervan nagenoten en nu eigenlijk nog. Op de bewuste dag met Heidi verkeerde hij nog in een roes, maar de volgende ochtend realiseerde hij zich wat er echt was gebeurd. Ze was eigenlijk de enige meid voor hem, zo mooi, zo lekker. Smoorverliefd was Henk. Hij zuchtte nog eens. Maar het was duidelijk dat hij geen schijn van kans meer had om haar nog eens te ontmoeten. Hooguit bij een volgende reünie, over tien, twintig jaar. En dan was het maar de vraag of ze hem zou ontwijken. Wellicht wel. Een week na de gebeurtenissen had hij haar in zijn woonplaats toevallig nog zien lopen met een vriendin, maar ze had nog eens duidelijk gemaakt dat het beter was om elkaar niet meer te zien, ondanks zijn vriendelijke hulp met de planten. Omdat hij het bijna niet meer aankon zonder haar, was hij via via aan haar telefoonnummer gekomen. Hij belde en kreeg Frank, de levensgezel van Heidi, aan de telefoon. "Met Frank". "Hallo, met Henk. Ik eh, ik eh, is, eh, is Heidi er ook?", stotterde Henk. "Ja, maar wat moet je van haar?", vroeg Frank enigzins geïrriteerd. "Nee niks. Daag", was het antwoord van Henk, terwijl hij de verbinding verbrak met zijn gsm. Hij zou het de weken en maanden daarna nog moeilijk mee hebben. Hij sprak er met zijn boezemvriend Berry over. "Vergeet haar gewoon, hoe moeilijk het ook is. Ze is inmiddels getrouwd", had Berry gezegd. "Ik denk dat het niet anders kan nee", antwoordde de teleurgestelde Henk, die besefte dat het van twee kanten moest komen. Er was maar één kant. Maar Heidi zou hij nooit helemaal kunnen vergeten. Zeker niet door Tessa, zijn collega bij de groentewinkel. Ze had toenadering tot hem gezocht, maar Henk had het afgewezen. Hij kon haar werkelijk niet uitstaan, al liet hij dat niet merken.

Heidi bleef in zijn gedachten. Zo ook op deze vrij koude winterdag, met 2 graden onder nul, waar hij nog een stuk noorderlijker dan zijn woonplaats de streek opzocht waar ze vroeger met de klas op kamp waren geweest. Henk parkeerde zijn auto op een parkeerterrein bij een oud café-restaurant en begon vervolgens goed aangekleed aan een stevige wandeling. Toen hij langs de plaats liep waar het kamp destijds was, in een groot inmiddels afgebroken huis, dacht hij weer aan Heidi. Hij wist nog goed dat hij hier toen met haar samen had getafeltennist. Die tafel was uiteraard nu ook weg. Meer dan dat tafeltennissen en een beetje naar haar kijken had hij nooit gedaan. Hij was nooit in staat geweest haar te versieren. Als hij een beetje hoop had, dan waren het Tom en Richard wel die dwarslagen. Na ruim een kwartier liep Henk maar weer eens verder. Even verderop lag een klein bos, dat hij nog wel kende. Toen Henk er binnenliep, zag hij dat er nog meer mensen liepen. Een jonge blondine met haar hond kwam aanlopen. Zo'n meid deed hem weinig tot niets. Wat dieper het bos in ging Henk even op een bankje zitten. Plotseling ging zijn gsm af. Het was Berry, die toevallig in de buurt bleek. Hij had ineens problemen met zijn vriendin Jolanda. "Henk, ik heb je advies nodig. Het gaat over mijn vriendin. We dreigen uit elkaar te gaan zo!", klonk Berry nogal verward. "Ik ben altijd bereid om er met je over te praten", zei Henk, die uitlegde dat hij hier in het bos zat. "Dat is ook toevallig, dat is hier vlakbij. Ik heb er zojuist een pakje bezorgd en sta er nog voor de deur. Jolanda belde me zojuist boos op en ik heb meteen jou gebeld", zei Berry enigzins opgelucht. "Kom maar hierheen. Jij bent met de auto neem ik aan en dus snel hier", antwoordde Henk. Berry, die pakjesbezorger van beroep was, was inderdaad met de auto. "Ik rijd zo aan en vind het wel, want ik heb zo'n autonavigatie-systeem", zei hij. "Goed, ik zie je zo", was het antwoord van Henk.

Niet veel later zag hij Berry aan komen lopen. "Hoi Berry, wat is het nou allemaal precies?", vroeg Henk meteen, terwijl ze even verderop op een bankje gingen zitten. "Jolanda denkt dat ik naar de hoeren ben geweest. Ze heeft een parfumachtige geur ontdekt in mijn kleding. Maar dat was een nieuw geurtje dat ikzelf gekocht heb voor mezelf, maar ergens heb verloren, waar weet ik niet", verklaarde Berry. Henk zag aan zijn ogen dat hij de waarheid sprak. "Ik geloof je en zal Jolanda ervan proberen te overtuigen. Ik snap niet dat ze je niet gelooft", zei Henk. "Dank je wel vriend. Maar de laatste tijd verdenkt ze me wel vaker ergens van, maar steeds ten onrechte. Sinds mijn relatie met haar heb ik geen andere vrouw aangeraakt!", klonk Berry dankbaar.

Hun gesprek ging maar net over iets anders, of plotseling kwam een joggende vrouw aanlopen. Het was een vrouw van ruim dertig jaar, lichtblond haar dat ze had opgestoken, stevige borsten die op en neer gingen onder haar joggingkleding en een heerlijke reet verpakt in een joggingbroek. De twee vrienden keken elkaar eens aan, toen ze voorbij gelopen was en ze haar hadden nagekeken. "Kijken mag wel hè", knipoogde Berry. Henk lachte daarop en knikte bevestigend. Zo'n vrouw als die daar zojuist voorbij kwam, ruim dertig en een lekkere reet, was eigenlijk het type waar Henk na een Heidi-type nog het meest op viel. Dat ze haar haar had opgestoken beviel hem ook wel. Een kwartier later kwam de vrouw van de andere kant weer aangelopen. Waarschijnlijk had ze het bos helemaal doorgelopen. Het was dan wel niet zijn manier, maar Henk floot naar haar en maakte een wenkend gebaar dat ze hierheen moest komen. Wellicht omdat hij besefte dat hij haar anders nooit meer zou zien. Tot verbazing van Henk en Berry kwam ze nog op hun af ook. "Wat heb je gedaan?", vroeg Berry zich af. "Ik moest wel", zei Henk. De vrouw kwam even later naast hun zitten. Ze had flink gezweet. "Mijn dagelijkse rondje", zei de vrouw, die zich voorstelde als Vera. Henk stelde zich ook voor, net als een met gemengde gevoelens zittende Berry. Hij zag ook wel dat ze een ongelooflijk lekker ding was. "Zo zo, lekker in vorm blijven zeker?", lachte Henk. "Inderdaad. Vooral mijn man Ron is daar blij mee", lachte Vera. Henk had moeite om zijn ogen van haar af te houden. Deze zwetende vrouw in de dertig was echt een vrouw die hem iets deed. "Het is behoorlijk koud. Hebben jullie misschien zin in erwtensoep of zo? Ik woon ongeveer honderd meter van dit bos af", stelde Vera voor. De twee vrienden keken elkaar aan en gingen er mee accoord. Terwijl ze vanuit het bos richting het aangrenzende landweggetje liepen en zo verder liepen naar de al zichtbare boerderij van Vera, nam Henk de bilpartij van Vera nog eens in zich op. Wat zag dat er lekker uit!

Binnen in de boerderij gingen Henk en Berry aan een tafel zitten, terwijl Vera de erwtensoep ging klaarmaken. Ze keken elkaar nog eens aan. "Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik zal me in moeten houden als er wat van zou komen. Deze vrouw neemt ons niet voor niets mee hier naartoe. Verder is er ook niemand te bekennen", zei Berry. "Ik weet het anders wel!", antwoordde Henk. Vera kwam even later met twee koppen erwtensoep aanlopen. "Alsjullieblieft", zei ze. "Dank je", antwoordden de twee bijna in koor. "Ik ga me eerst even douchen. Daarna zal ik ook een kop soep nemen. Tot direct!", zei Vera, terwijl ze naar boven liep. Vijf minuten later ging opeens de gsm van Berry af. Het was Jolanda. "Kom alsjeblieft snel hierheen. Ik wil er met je over praten!", klonk Jolanda wat paniekerig. Blijkbaar had ze wat meer over zijn uitleg nagedacht. "Ik ben hier niet ontevreden over", zei Berry. "Ik hoor later wel wat het geworden is met Vera en andersom vertel ik het ook wel straks", vervolgde hij. Henk zwaaide Berry door het raam nog even na. Henk begreep Berry wel. Maar vooral was hij blij dat zijn vriend nu weg was!

Hij legde even later uit aan Vera wat er aan de hand was, terwijl ze haar kop soep over zijn schouder heen op tafel schoof. Ze stond nog achter hem. Even later merkte Henk dat ze iets over de stoel heenlegde naast hem. Hij zag dat het haar badjas was! Ze moest nu naakt achter hem staan! Vera ging tegenover Henk aan tafel zitten en deed nogal laconiek, tot verbazing van Henk. Toen ze haar kop soep verorberd had, leidde de nymphomane Henk mee naar de trap. Tergend langzaam liep ze voor hem de trap op. Hij probeerde met zijn gezicht zo dicht mogelijk tegen de reet van Vera aan te kijken. Sterker nog, het puntje van zijn neus raakte haar billen aan. Ze bleef laconiek, ook toen het nog eens gebeurde. Henk was zo geil als een beer. Alleen het grommen ontbrak er nog aan. Maar van binnen! Boven deed Vera een kamerdeur open en stelde Henk voor binnen te komen. "Mijn man Ron is voor een maand in het buitenland. We kunnen onze gang gaan, schatje!", zei Vera op een uitdagende manier. Henk wist dat hij deze kans niet aan zich voorbij moest laten gaan. Op een geile manier kleedde Vera vervolgens Henk uit. Zijn ademhaling versnelde nog iets meer. "Hmmmm. Dat vind ik lekker, zo'n heerlijke stijve pik!", zei Vera terwijl ze haar ogen sloot en haar mond vulde met zijn kloppende lul. Even later duwde Vera Henk het bed op en ging daar verder met haar pijpwerk, wat Henk bijna gek maakte. Met haar blauwe ogen keek Vera hem zaadvragend aan, terwijl ze de pik nóg dieper in haar mond nam. De technieken die de nymphomane gebruikte, waren zo goed dat het Henk bijna deed duizelen. Ook vingerde ze zijn anus, wat hem een nog lekkerder gevoel gaf. Hij kwam grommend klaar. Een enorme lading zaad kwam diep in haar pijpmondje terecht. Ze maakte een slikbeweging, terwijl ze hem geil bleef aankijken. "Geil ding van me, kom hier!", zei Henk, terwijl hij met zijn mond richting haar mond ging. Het zaad rook hij wel en hij kreeg er zelfs een beetje van in zijn mond, maar dat kon hem niets schelen. Een tongzoen vol passie volgde. Zo passievol had hij nog nooit gevreeën! Ze lieten zich helemaal gaan. Hij dwong even later af dat ze haar reet aan hem aanbood. Met zijn handen deed Henk haar bilhelften wat uit elkaar, zodat hij haar kontgaatje kon likken. Het was zo enorm lekker en hij deed zich er dan ook flink aan te goed.

"Standje 69!!!", stelde Vera ineens voor. Ze gingen zo liggen, dat ze elkaar eens lekker konden verwennen. Henk ging haar natte kutje likken, terwijl Vera weer zijn pik tussen haar lippen schoof. Zijn tong streelde haar schaamlippen en klitje. Soms wisselde hij het af door haar te vingeren. Als hij haar kutje likte, vingerde hij ook haar anus. Na een tijdje merkte Henk dat Vera bijna klaarkwam. Hij voelde haar samenspannen. Ze had moeite om het niet uit te schreeuwen. "Ooooh Jaaaaah. Oooooh Jaaaah. Wat lekker!!!!!", was hetgeen uit haar mond kwam, toen ze voor even zijn staaf uit haar mond nam. Henk proefde haar heerlijke sappen. Als dank vloog Vera Henk nu aan. Een wilde tongzoen volgde, terwijl hij haar heerlijke warme, gladde lichaam aanvoelde en dan vooral haar heerlijke reet. Ze fluisterde allerlei geile woordjes in zijn oor. Henk antwoordde door de erogene zone rond haar nek en oor uitvoerig te kussen.

Even later pakte Vera een condoom uit een lade en schoof dat om de door haar weer stijfgetrokken lul van Henk. Die drukte even later met zijn pik in haar kutje naar binnen. Wilde stoten volgden, want ze wilde vooral hard geneukt worden. Het ging enorm soepel. Henk keek naar zijn stotende pik, die voortdurend een soppend geluid teweeg bracht in Vera's kutje. "Nog sneller, nog sneller! Jaaaaaah!!!!", moedigde Vera hem aan. Bij het op z'n hondjes nemen van haar, had Henk een geweldig uitzicht op haar heerlijke reet. Af en toe greep hij naar haar borsten, die mee op en neer dansten. "Ik wil dat je direct diep in me spuit met die lekkere pik van je!!!", smeekte Vera bijna. Dat was hij zeker van plan. Toen Vera op hem ging zitten en het tempo ging bepalen, bood Henk zijn vinger aan. Ze sloot haar ogen en zoog eraan, alsof ze een pik heerlijk aan het afzuigen was. Steeds experimenteerden ze weer verder qua standjes. Af en toe hielp ze er de hand aan zichzelf bij. Henk sloeg soms ook lekker stevig met zijn stijve pik op haar klitje. Een paar minuten later werd het kreunen van Vera nog heviger. "Jaaaah, jaaaah. Ga door. Ik ga zo komen, schatje. Jaaaah, ooow jaaaah!!!!!", kreunde Vera, die het niet meer hield. Luid gillend onderging ze haar orgasme, terwijl haar kutje zijn pik stevig omklemde. Henk was nog niet klaar. Hij stootte door en had steeds meer moeite om zijn gekreun binnen te houden. "Kom maar lekker direct, spuit je zaad maar lekker in me!", moedigde Vera Henk nog eens aan. Hij ontplofte al bijna. Net op het moment dat Vera zich nog eens voor hem omdraaide, Henk wilde nog een ander standje, kon hij het niet meer houden bij het zien van haar reet. Heel snel trok hij het condoom van zijn lul af en spoot zich wederom luid grommend helemaal leeg over Vera's reet. Dit had ze niet verwacht, maar haar plezier was er niet minder om. Ze smeerde het zaad geheel over haar reet en sommeerde Henk zijn pik bij haar mond te brengen, zodat ze de laatste restjes zaad er vanaf kon likken. Oei, oei, wat was dit lekker!

Even later, toen ze in elkaars armen nog even lekker navreeën, vroeg Henk of hij vannacht bij haar mocht blijven, terwijl hij haar af en toe een kusje op de mond gaf. "Het spijt me te moeten zeggen, maar ik moet over ongeveer drie kwartier weg", antwoordde Vera, terwijl ze op de klok van haar wekker keek. "Je zou het niet zeggen voor zo'n nymphomane als ik, maar ik moet straks op de kinderen van mijn zus gaan passen. Dat zal tot diep in de nacht zijn. Daarna heb ik nog een afspraak met een neukvriend van me", moest Vera Henk teleurstellen. "De komende twee weken ga ik bovendien met hem op vakantie. Maar daarna, als ik terugben, hoop ik je vaak hier bij me op de slaapkamer te hebben. Tenminste, als Ron er niet is", knipoogde ze, terwijl ze haar gsm-nummer opschreef voor Henk. "Graag!", zei hij. Vervolgens gingen ze nog even lekker douchen. Daarna was het tijd om, voorlopig, afscheid te nemen. Ze bedankten elkaar voor al het lekkers. Toen liep Henk de weg terug naar zijn auto, door de vrieskou heen. Het was inmiddels donker buiten. Henk keek nog eens naar het bos en even later naar de plek waar vroeger het kamp was. Heidi flitste nog eens door zijn hoofd nu. Vera had haar bijna doen vergeten! Vera was dan ruim in de dertig, maar lekker was ze en vooral heel geil! Nog een paar jaar en Henk zelf was ook dertiger! Bij zijn auto aangekomen reed hij maar meteen terug naar huis. Het café-restaurant zou hij maar niet meer aan doen.

Hij vertelde Berry de volgende dag wat er gebeurd was. Berry verbaasde zich niet. "Als ik het niet dacht!", lachte hij. De ruzie met Jolanda was gelukkig ook uitgepraat. De hulp van Henk was dus niet meer nodig. Zo'n twee weken later belde Henk naar Vera. Helaas nam ze niet op. De weken erna ook niet, zodat hij eens polshoogte ging nemen bij de boerderij van Vera. Daar bleek ineens een ander stel te wonen. Navraag leerde Henk dat Vera met Ron naar Canada was verhuist! Hij snapte het niet. Was Heidi uit zijn leven verdwenen en nu Vera ook! Wat nu?