Mijn maatje Samuel, beter bekend als Dr. Sambal, heeft het weekje vakantie hoogstpersoonlijk geboekt: camping met bar, restaurant, afhaalmaaltijden, supermarkt, discotheek en fietsverhuur; een kwartier lopen van het dorp, tien minuten van het strand, zonnebedden en parasols te huur en mogelijkheid tot waterfietsen en windsurfen. Dat is zo zijn idee van een cultureel reisje.
Persoonlijk drink ik geen alcohol, maar een pilsje kost er een habbekrats en voor een paar euro haal je aan de bar een enorme karaf bacardi-cola of whisky-cola. Geen wonder dus dat je er over de sikkere types struikelt en zoals een Spaanse zegswijze luidt: een beschonken señorita is een gedwee rijdier! Wie hier geen meid scoren kan, is of een nicht of Quasimodo en waarschijnlijk allebei. Volgens Dr. Sambal hangen er na zonsondergang op het strand bovendien enkele werkstudentes uit Moskou rond die pijpen voor 5 euro, maar dat heb ik nooit gecheckt. Uit principe betaal ik namelijk nooit voor seks. Waarom geld spenderen aan iets dat je overal gratis krijgen kunt? De sport is steeds iets anders voor de nacht te versieren. Vooral Samuel, goed uitziende Indo, ligt geweldig in de markt, maar zelf kan ik mijn kwakje ook altijd best ergens kwijt.
Onze tent bevindt zich in de schaduw, onder een boom met een brede kruin. Wat wij niet wisten bij het opzetten is dat in die boom een hele kolonie vogels huist, spreeuwen geloof ik. Schijten dat die beesten doen! Al na een dag zit onze tent helemaal vol vogelstront. Je moet er iets voor overhebben, om niet 's ochtends vroeg al door de zon uit je slaapzak gebrand te worden.
De discotheek is een architectonisch misverstand in de openlucht, gelegen helemaal beneden aan de voet van de heuvel. Er wordt uitsluitend van die zwakzinnige trance en techno gedraaid. Toch sta ik me op de avond dat dit verhaal speelt weer eens overmatig in het zweet te swingen. Wat moet je anders doen in een disco? Dr. Sambal ben ik meteen al in de drukte uit het oog verloren. Na een poosje duikt hij op bij de bar met aan iedere arm een zwaar opgedirkt mokkel.
"Des te dommer des te neuken ze," moet hij hebben gedacht, want het buskruit hebben ze beslist niet uitgevonden, dat zie je zo. Ze geven slappe handjes, lachen aanstellerig en heten Sylwia en Maryanna. Het is een en al hoog opgehesen tieten en billen in te strakke shorts. Ze zijn afkomstig uit 'Polska', zeggen ze. Royaal als immer schuift Samuel mij de mooiste van de twee toe. Donker asblond en met dezelfde grijze ogen en brede jukbeenderen, neem ik aan dat het zusjes van elkaar zijn. Het grote verschil zit hem hierin, dat de jongste aangenaam mollig is en best knap en de oudste alleen maar dik en lelijk. Het voornaamste is echter dat ze allebei in een opperbeste stemming verkeren en dat je duidelijk een hoop pret met ze kan trappen. Veel te bepraten valt er met hen niet, want ze spreken amper drie woorden Steinkohlen-Duits. Nu waren we toch al niet van plan om een discussiegroepje met hen op te richten. We dopen hen de gezusters Solidarno??, want hun saamhorigheid is werkelijk roerend. Wil de een even dansen, dan dribbelt de ander ook naar de dansvloer, gaat de een naar de plee, dan moet de ander ook piesen, heeft de een zin in een biertje, dan lust de ander ook best nog een biertje. Proost, dat is het eerste Pools dat we van hen leren: na zdrowie! Uit pure meligheid beginnen we een zelfbedacht Nederpools tegen hen te rebbelen, zo in de trant van: Hebbie dórstski? Halem sznel paar pilskis. En ?ul w evn danska nog? Hé, strakkies leckeri neukie-neukie, stelletje hœren! Je kunt alles tegen hen zeggen, ze snappen er toch geen moer van en grinniken overal om. Het is zo flauw dat het weer leuk wordt, deze ônderbrœken?ol. Dr. Sambal bekent er een talenknobbel van in zijn broek te krijgen.
De technodreun meer dan beu ontvluchten we tegen halfvier de discotheek. Dr. Sambal meldt dat er nog absint is bij de tent. Af en toe stilhoudend voor een natte zoen, klimmen we de heuvel op. Maryanna, die zich om Samuel's nek vastklemt, waggelt verontrustend op haar hoge hakken, zodat het een eeuwigheid lijkt te duren eer we boven zijn. Daar ploffen we gelukzalig neer in het dorre gras onder de Spaanse sterrenhemel. Sylwia komt gezellig tussen mijn benen zitten, rust haar hoofd tegen mijn borst. De fles likeur wordt uit de rugzak gehaald.
"Na zdrowie!" Terwijl het geelgroene drankje rondgaat, krijgen Dr. Sambal en ik onze tweede Poolse les: benen zijn nogi, kont is dupa, tieten zijn cycki, kut is cipa, ballen zijn jajca en pik is chuj. Hadden we op school ook maar zulk aanschouwelijk taalonderwijs genoten, wat zouden er een linguïsten uit ons gegroeid zijn! Alles mag worden aangewezen en vastgepakt. Als terloops knoopt Sylwia mijn gulp open achter haar rug en trekt mijn leuter naar buiten. Begerig trippelen haar vingertjes langs de schacht op en neer: Chuj, chuj! Naast me zie ik de rechterpoot van Dr. Sambal verwoed rondgraven in de broek van zijn eigen jachtbuit. Telkens als de fles voorbijkomt, doe ik alleen maar alsof ik een slokje neem. De anderen lebberen er natuurlijk wel echt van, met alle gevolgen van dien. Vooral Maryanna wordt zo dronken als een kanon. Ze lalt dat ze 'bums-bums, bums-bums' wil en het scheelt maar weinig of Dr. Sambal wordt ter plekke door haar verkracht. Hals over kop glippen ze samen in de tent. Schoenen en kleren vliegen naar buiten. Binnen klinkt gegiechel en gefluister en spoedig galmt over de nachtelijke camping het gegorgel van een stervende gootsteen.
Sylwia duwt me achterover op de grond, komt op me liggen en begint te tongzoenen. Haar spuug smaakt zoet en anijsachtig. Dan duikt ze met haar hoofd omlaag en begint niets ontziend aan mijn leuter te lurken, of het een lolly is. Haar enthousiasme maakt aanzienlijk meer indruk dan haar vaardigheid. Ze produceert er kokhalzende geluiden bij en af en toe voel ik haar tanden. Gelukkig geeft ze er al gauw de brui aan, springt op om zich uit haar krappe shorts te wurmen en klautert weer bovenop me. Tijdens het zoenen ligt ze nu listig met haar natte spleet tegen mijn paal te wrijven. Een zalig gevoel is dat, maar een scherpe kei boort zich gemeen in mijn ruggengraat en het gras is hard en stoppelig. Bovendien dreigt het gevaar dat er iemand langsgelopen komt en ons betrapt. Ik geef haar een zet, ga met een pijnlijk gezicht rechtop zitten en wijs vragend naar de tent. Sylwia heeft geen bezwaar en we sluipen naar binnen.
Daar zijn die andere twee flink aan het werk. Maryanna slaat nogsteeds de meest gore kreungeluiden uit, terwijl Dr. Sambal er als een stoomlocomotief overheen dendert. Op de tast vinden Sylwia en ik de weg in die wirwar van ledematen en na wat passen en meten belanden we keurig gestapeld in een eenvoudige maar daarom niet minder efficiënte missionarispositie. Mijn luchtbed deint als op volle zee. Zo ontstaat in de kleine tent, waarin we af en toe per ongeluk botsen en alles van elkaar kunnen horen, al gauw een vreselijk ranzig sfeertje, alsof we gevieren een liveshow opvoeren. Sylwia's orgasme dient zich vlot en zonder haperen aan. Ik vul mijn Durex tot de rand. Met Oost-Europese meiden zul je niet gauw problemen hebben in bed, is mijn ervaring. Het zijn doorgaans ongecompliceerde, gulzige neuksters. Sylwia bevestigt dit oordeel volledig. Wat later rolt ze zich op haar buik en steekt haar fraaie zitvlak in de hoogte, om het nog eens op zijn hondjes te proberen ook. Nadat ik een verse Durex heb omgedaan, floept hij er met een zuigende plop in en terwijl ik haar losjes bij de heupen vasthoud en stoot, snuif ik genietend de gepeperde geur op van latex en zure zult. Voor de komische noot zorgt intussen Maryanna die, solidair als immer met haar jongere zus, zich eveneens op knieën en ellebogen heeft opgesteld, maar in dat standje blijkbaar danig lucht aanzuigt, met een hele reeks reutelende kutscheten tot gevolg.
"Attenoje, attenoje," is alles wat Dr. Sambal weet uit te brengen bij het voortijdig verschieten van zijn kruit. Tot versuft ontzag van Sylwia en haar allengs rauwere poes weet ik er ook in de derde ronde nog een aardige kledder uit te persen. Aan mijn potentie mankeert niks.
De eerste schijtsijzen roeren zich reeds in het gebladerte van onze schaduwboom, als we eindelijk, moe en verzadigd, inslapen, innig verstrengeld als een kluwe katten. Dr. Sambal ligt te ruften, Maryanna snurkt als een struikrover, Sylwia praat in haar slaap en ik droom van Lech Wa?esa.
De volgende morgen word ik zo fris als een hoentje wakker, maar de kater van de anderen liegt er schijnbaar niet om. Een voor een kruipen we uit de tent. Het is windstil weer, snikheet en het felle zonlicht schroeit de hersens uit je schedel. Met name Maryanna is er belabberd aantoe: haar ogen staan scheel in haar hoofd. Ze probeert te kotsen achter een bosje, maar er komt alleen wat gal. Het is een meelijwekkende aanblik. Dankbaar aanvaardt ze mijn zonnebril. Ik zet koffie op de primusbrander. Maryanna heeft een lauw blikje bier te pakken, wat naar haar zeggen de beste remedie is. Dr. Sambal sleept zijn luchtmatras naar buiten. Tot zijn niet geringe verbazing komt Sylwia zich tegen hem aan nestelen alsof het van te voren zo bekokstoofd is. Daarbij kijkt ze mij star en uitdagend aan. Ik moet vooral niet denken na de afgelopen nacht bepaalde rechten op haar te kunnen doen gelden.
"Hoer," mompel ik minachtend en keer haar mijn rug toe. Maryanna, die schijnt te denken, dat ik in mijn wiek geschoten ben, komt naar me toe en streelt mijn borst. Op sussende toon brabbelt ze, dat zij en Sylwia altijd 'alles teilen' en wel vaker 'Partnertausch machen'. Of het mij iets zou kunnen bommen dat deze zussen naar believen elkaars minaars lenen! Zelf ben ik ook de monogaamste niet. Maryanna rispt luidruchtig koolzuur op en knipoogt vet. Haar stinkende adem vlak in mijn gezicht blazend stelt ze voor samen een douche te gaan nemen. Grijnzend wissel ik een blik met Dr. Sambal, die een hulpeloos gebaar in mijn richting maakt, terwijl hij daar ligt met een tamp als een waterbuffel. Hij en ik, we worden tegen elkaar geruild als weinig waardevolle postzegels op een filatelistische vergadering. Zonder me langer te bedenken ga ik een handdoek halen.
Een arm rond haar vette middel geslagen begeleid ik Maryanna de camping over naar het badhuis. Daar treffen we een flinke rij wachtenden aan, maar Maryanna is uit het spijkerharde voordringers-hout gesneden en na wat geduw en getrek met een Duitse pubergriet lukt het haar meteen een douchecel te bemachtigen. Gelukkig kan de deur op slot. Buiten verstomt geleidelijk het gescheld en gevloek.
Onze weinige kleren worden aan dezelfde haak weggehangen. Kennelijk draagt Maryanna tijdens het zonnebaden een ouderwets zwempak, want alleen haar gezicht, hals en nek, armen en benen zijn gebruind. De zilverwitte streepjes, waardoor haar bleke buik wordt ontsierd, wekken op dat moment geen argwaan bij me. Hebberig tast ik naar dat stel melkwitte zwabberprammen, kneed ze vol in mijn hand en sabbel om beurten aan de tepels. Rillend drukt Maryanna haar blote lijf tegen me aan. Uit de aangrenzende hokjes klinkt het geruis op van stromend water, maar wij laten onze kranen nog even dicht. Maryanna doet een stap naar voren, plant haar voeten een meter uit elkaar en leegt haar blaas midden op de tegelvloer. Gauw ga ik mijn eikel wassen in die gulle koeienstraal, die schuimend wegloopt in het putje. Haar onderlijf schokt stuiptrekkend, alsof ze tegen het schrikdraad piest.
"Fick, fick," prevelt ze hees en dwingend. Onze vervuilde organen zoeken en vinden elkaar nog voor ze goed en wel is uitgedrupt. Dr. Sambal heeft duidelijk geen condoom gebruikt. Een verstandig stemmetje in mijn hoofd waarschuwt nog dat ik er beter wel eentje voor mezelf kan halen bij de tent, maar dan zit hij er al voor de helft in en probeer dan maar eens verstandig te blijven! Vrijwel onmiddellijk komt bij Maryanna de katterige geilheid fel en onbeheerst tot ontlading, alsof je een voetzoeker met een te kort lontje afsteekt. Ze slaat zowat tegen de vlakte. Slap en afgepeigerd leunt ze daarna tegen het tussenschot en laat zich gebruiken, verstrooid in mijn nekhaar krauwend. Rauwe uien en rotte vis: ze stinkt als een otter en het sopt alsof ik door de modder waad. Het moet vijf cabines verderop te ruiken en te horen zijn. Zeiknat is ze, letterlijk: pis vermengd met oud zaad druipt uit de vlassige krulletjes van de grote schaamlippen. Een tandeloos zoogdier heeft zijn kwijlende, harige snuit in mijn kruis geduwd en slobbert zachtjes aan mijn onbedekte leuter. Na een poosje beginnen mijn dijspieren te trillen van inspanning, want met die korte benen van haar moet ik diep door de knieën. Zweet borrelt uit al mijn poriën. Maryanna's gezicht ziet er getekend uit, met paarse wallen onder de ogen en lijnen rond de mond, waardoor ze plotseling tien jaar ouder lijkt. Ze is allang geen jongemeid meer, besef ik, maar een meelijwekkende snol van wie de uiterste houdbaarheidsdatum al aardig nadert. Mijn rechterhand grijpt vol tussen haar billen, de linker volgt dadelijk. Zoals ik daar in al dat weke vlees sta te knijpen waan ik me haast een keurslager. Het topje van mijn vinger past moeiteloos in het openstaande poepgat. Met wat extra spuug gaat het zelfs nog gemakkelijker. Tenslotte houd ik het niet meer en pomp mezelf zo hard mogelijk naar de apotheose: bam, bam, bam! Voor sadisme heb ik nooit veel aanleg gehad, lieve jongen die ik van nature ben, maar soms geeft het gewoon een kick om je tamp er eens flink in te rammen, tot de baarmoeder van de dame in kwestie ervan gonst als een bronzen gong zogezegd. De aanval van brute stierenlust doet Maryanna even naar lucht happen, maar dan knakt haar hoofd in opperste capitulatie achterover en kreunt ze geluidloos, met wijdopen mond. Mijn middelvinger zit tot over het derde kootje in haar kont. We kijken elkaar aan, zaad welt uit haar grijze ogen. Het is of ik salpeterzuur schiet.
Nadien staan we een poosje samen onder de douche en wassen elkaars geslachtsdelen, zonder zeep overigens, want die zijn we vergeten. Er wordt nog wat nageknuffeld, maar de fut is er merkbaar uit. Ik wil van haar af en zij van mij: des te beter. Zonder ons af te drogen, ik alleen in mijn boxershort, Maryanna met mijn blauwe badhanddoek om haar tieten geknoopt, stommelen we uit de douchecel en beginnen terug te wandelen.
Dr. Sambal en Sylwia zitten ons al op te wachten met het ontbijt. Sylwia zet een smoel als een oorwurm.
"Ik ben te snel klaargekomen en nu is ze kwaad op me," verklaart Dr. Sambal schuldbewust.
"Zo'n nauw kutje, dat houd ik gewoon nooit langer uit. Hoe flik jij dat toch?" Bemoedigend klop ik hem op de schouder.
Er is inmiddels een vriendelijk zeebriesje opgestoken en terwijl ik suiker door mijn koffie roer en jam op mijn brood plamuur, overweeg ik vandaag een surfplank te gaan huren. Hopelijk zullen de gezusters Solidarno?? bijtijds opgehoepeld zijn. Deze ziten zachtjes met elkaar te smoezen in de schaduw. Met een half oor luister ik mee naar hun gesprek, om te proberen uit hun Slavische stembuigingen op te maken waar ze het over hebben. Sylwia beklaagt zich ergens over, Maryanna ontkent iets en reageert snauwerig. Eensklaps ben ik klaarwakker. Je hoeft echt geen Pools te spreken om het woordje te verstaan dat Sylwia luid en duidelijk uitspreekt: mama!
"Hoorde je dat, Sam?" vraag ik.
"Ze zei mama!" Dr. Sambal krijgt zowat een rolberoerte: geen zusjes, maar moeder en dochter! Zoiets verzin je niet, dat moet je meemaken. Ik veer overeind, buig me naar Maryanna over en ruk de badhanddoek weg.
"Natuurlijk, zwangerschapsstriemen!" wijs ik.
"Ik heb er onder de douche nota bene naar staan kijken!" Dr. Sambal kan er met zijn pet nog steeds niet bij: dat twee zusjes er een spelletje van maken om elkaars minnaars uit te proberen, alla; maar dat een moeder de neukers van haar bloedeigen dochter overneemt en een dochter die van haar moeder, lijkt hem ronduit obsceen. Het leeftijdsverschil blijkt bij navraag 15 jaar te bedragen. En die rotwijven maar gniffelen! Deze hele grap hebben ze duidelijk vaker uitgehaald.
De koffiepot is leeg. Mama Maryanna geeuwt dat ze nog een uurtje gaat slapen in haar eigen bed. Haar kleine meid Sylwia bedankt beleefd voor de 'toller Abend'. Dralend komen ze overeind, waarna een kort afscheid volgt zonder tranen of valse beloftes: geen uitwisseling van adressen of telefoonnummers, slechts een vaag 'tschüs'. In de verwarring vergeet ik mijn zonnebril terug te vragen, stom, want het was een geinig brilletje...