Dit verhaal is geschreven door Jolanda meer verhalen van Jolanda Vandaag moet ik naar een nieuwe klant. We werken nu twee weken voor ze en dan doen we altijd een evaluatie. Samen met de klant vast stellen of het werk naar tevredenheid wordt gedaan, of alles netjes volgens de afspraken wordt schoongemaakt en kijken of er ook verbeterpunten zijn. Zo’n evaluatie doen we bij bestaande klanten elk halfjaar en dan geeft het eigenlijk nooit problemen. Bij nieuwe kanten is het niet altijd leuk. Je kent de mensen nog niet, je weet niet wat ze precies verwachtten. Sommigen zijn zulke zeurpieten, die leggen op elke slag zout. Als je de mensen wat beter kent, dan gaat het meestal een stuk soepeler. Maar zo’n eerste keer ligt altijd wat gevoelig, dus ik moet zorgen dat ik er goed uitzie. Eerst maar even douchen, dan ben ik weer lekker fris.
Klaar voor onderweg
Ik kies m’n kleren zorgvuldig. Een beetje vrouwelijk, dat werkt meestal wel goed om het ijs te breken. Tegen een vrouw doen ze meestal minder moeilijk. Geen broek dan maar. Ik kies voor het bordeauxrode mantelpakje. Netjes en beschaafd, maar toch niet té. De rok komt tot tien centimeter boven de knie met ene splitje aan de linkerkant. Het jasje is vrij laag en heeft maar één knoop, dus er moet wel een blouse onder. Een witte staat wel mooi, maar ook wat steriel. Dan maar de roomkleurige, die heeft een wat warmere uitstraling. Wat voor ondergoed? Ook altijd een probleem. Ik rommel wat in de la. Zwart? Mwa, te zwoel. Wit kant? Zou kunnen. Lichtblauw met bloemetjes? Te vrolijk. Dat donkerrode setje dan? Ja, dat is wel mooi. Het is diep donkerrood, tegen het zwarte aan, maar met een beschaafdere uitstraling. Een mooie kanten rio-slip, tamelijk hoog opgesneden in de heupen, maar m’n billen toch voor de helft bedekt. De bijpassende beugel bh heeft dubbele spaghetti-bandjes en laag uitgesneden cups. Iets te laag eigenlijk, want je kunt er net een randje van m’n tepelhof bovenuit zien komen. Maar wat geeft dat, ik ben de enige die dat weet. Hij schijnt wel een beetje door de blouse, maar daar ziet niemand iets van als ik het jasje maar aanhoud.
Ik droog me nog even goed af en dan trek ik het setje aan. Met een kennersblik bekijk ik mezelf in de spiegel. Niet slecht Jolanda, al ben je dan inmiddels 46. Ik pak een panty uit de la en trek hem aan. Als ik naar de kast loop om m’n rok te pakken, vang ik weer een glimp op van mezelf in de spiegel. Ik doe een stap terug en kijk nog eens goed. Getver, nee dat is geen gezicht. Zo’n mooi setje aan en dan zo’n stomme pantybroek over je buik. Dat ziet er niet uit. Ik trek dat ding maar gauw weer uit. Blote benen kan natuurlijk ook niet. Dan worden het dus toch maar kousen. Jarretels heb ik niet bij dit setje, dus dan die met die elastische boord, die blijven ook goed zitten. Ze zijn parelgrijs, dus dat staat wel chique bij het bordeaux van het mantelpakje. Ik frommel een kous over m’n beide duimen, steek m’n tenen er in en trek hem dan omhoog, eerst over m’n voet, dan verder over m’n been. De brede boord trek ik hoog over m'n dijen op. Dan volgt het andere been. Weer even in de spiegel. Kijk dat staat een stuk beter. Blouse en rok aangetrokken, jasje eroverheen en klaar is Jolanda. Alleen de schoenen nog, maar dat is niet moeilijk dat worden de rode pumps. Precies de goede kleur en een beschaafd hakje. Elegant, maar niet overdreven, precies wat ik vandaag nodig heb. Onderweg naar de voordeur pak ik de zwarte schoudertas met de werkmappen en als ik de deur achter me dicht trek heb ik een goed gevoel. Dit gaat vast een prima evaluatie worden.
Ik kan gelukkig pal voor de deur parkeren. Niet dat dat met m’n Ka-tje ooit een probleem is: een lekker compact dingetje, en nog leuk om te zien ook. Dat was boffen, een auto van de zaak. Alleen jammer dat er Habraken Specialistische Reiniging op de zijkant staat. Iedereen ziet meteen dat je van ‘de poets’ bent. Nou ja, er zijn ergere dingen. Iets voor zessen, precies op tijd. Zou ik al aan moeten bellen? Het is tenslotte al na normale werktijd. Maar de deuren schuiven automatisch open als ik dichterbij kom en ik loop de hal binnen. Het meisje van de receptie (leuk jong ding trouwens) heeft kennelijk net haar jas gepakt om naar huis te gaan. ‘Hebt u een afspraak mevrouw? We zijn eigenlijk al gesloten en bij Inkoop is niemand meer.’ Nou, kennelijk zie ik er niet uit als een poets, als ze denkt dat ik iets wil verkopen. ‘Ik kom voor de evaluatie van het schoonmaken. Ik moest vragen naar Niek.’ Ze kijkt me onderzoekend aan. ‘Niek? Dan moet u de trap op en dan links aan het eind van de gang,’ zegt ze terwijl ze haar tas pakt. Als ik de trap op loop en nog even naar beneden kijk, zie ik dat ze nog steeds achter de balie staat en me nastaart. Boven aan de trap loop ik de gang. De deuren van alle kamers staan open. Er is inderdaad niemand meer. De laatste deur zit dicht. Hoewel ik dit al veel vaker gedaan heb voel ik m’n hart in m’n keel als ik tweemaal op de deur klop. Wat voor man zou Niek zijn?
De ontmoeting
Het is vijf voor zes als de telefoon op m'n bureau rinkelt. ‘Hoi, met Cindy van de receptie. Ik was al bijna weg, maar er komt net een mevrouw voor je binnen. Iets van schoonmaak, zei ze. Ik heb haar naar je kantoor doorgestuurd. Enne… gaat ze jou ook schoonmaken... of leegmaken…? Ha ha ha’. Quasi-boos antwoord ik half lachend: ‘Cindy! Bah, ga je mond spoelen. Ik ben een brave man hoor… maar bedankt voor het belletje, en tot morgen.’ Ik werp nog een blik in m'n agenda, en daar staat het bij 18:00 uur: Jolanda van Dongen, Habraken schoonmaak. Zal me benieuwen wat voor vrouw dit is. Die van dat vorige schoonmaak bedrijf was echt drie keer niks, mede een goede reden om ze na wat klachten maar te bedanken voor de moeite. En nu dus Habraken… tja, verandering van spijs doet eten. Inwendig moet ik al wel glimlachen bij de schoonmaakontdekking die ze zo meteen voor haar kiezen gaat krijgen. Benieuwd wat haar reactie zal zijn. Maar goed, eerst maar eens even kijken wat voor vrouwtje het is.
Klop, klop. Ik sta op en loop naar de gesloten deur. Redelijk keurig gekleed in zwarte bandplooibroek met glimmende zwarte schoenen eronder. En niet eens witte sokken, haha. Ja, als vrijgezel met minder dan gemiddeld gevoel voor combinaties had ik dat nu toch wel geleerd. Zwarte sokken dus. M'n overhemd is echter wel mooi wit, met een redelijke felle rode das erop voel ik me wel het heertje eigenlijk. Het colbert kan wel op de stoel blijven hangen, zonder straalt wat meer kracht uit vind ik zelf.
Ik open de deur, en daar staat een keurig geklede, maar toch echt vrouwelijke vrouw in een mooi donkerrood mantelpak. Ik steek mijn hand uit. ‘Niek Verkooijen, komt U binnen.’ ‘Jolanda van Dongen, dank U wel.’ ‘Koffie, thee, iets fris?‘ ‘Doe maar koffie.’ Ik loop naar het keukentje en haal twee koffie die even later op mijn spreektafel staan. ‘Zo, dus U wilde graag een gesprekje over het schoonmaakgebeuren, na de eerste twee weken?’ ‘Inderdaad, kennismaken met de klant, en de eerste ervaringen van Uw bedrijf wil ik ook graag horen.’ ‘Nou mevrouw van Dongen, die wil ik U natuu…’ ‘Zeg maar Jolanda hoor, anders ga ik me nog oud voelen,’ onderbreek je me. ‘Ha ha, prima hoor. In dat geval ben ik Niek hoor, dat ge-meneer hangt mij ook al snel de keel uit. Maar de eerste ervaringen zijn positief kan ik U melden. Alles netjes aan kant als we 's ochtends weer op kantoor komen, en dat was bij je voorganger wel eens anders. Niettemin is er één dingetje waar ik toch graag met je over wil spreken, want daarbij is mijn mond toch wel opengevallen.’
Ik zie je wat ongemakkelijk schuiven in je stoel. Wat zou er mis zijn gegaan dan? ‘Ik kan je vertellen wat er is gebeurd, maar beelden zijn vaak duidelijker.’ Ik zet een apparaatje aan dat op de tafel staat. ‘Kijk Jolanda, hier kunnen we de beelden mee afspelen die onze beveiligingscamera's opnemen die her en der in het bedrijf hangen. Ze zijn zwart-wit en zonder geluid, maar wel duidelijk.’
Ik laat de beelden lopen, en er komt een gang met een kopieerapparaat in beeld. Na vijftien seconden komt er een meisje in beeld dat een stofzuiger door de gang trekt. ‘Dat is Astrid, onze medewerkster,’ zeg je. ‘Heel juist, daar waren wij ook al achter,’ zeg ik glimlachend. Tot zover niks aan de hand. Maar dan… Even later loopt er een man het beeld in, overduidelijk in een overall van ons bedrijf. Het meisje zegt iets tegen hem en er ontstaat blijkbaar een gesprek. Maar waarover? Het meisje grijpt op een gegeven moment naar haar borsten en schudt ze wat heen en weer. De man wil ze ook vastpakken, maar het meisje weert hem plagerig af, om hem vervolgens overduidelijk recht in z'n kruis te pakken! Terwijl ze daarna bezig is met het openknopen van zijn overall, schakelt het systeem blijkbaar over op een andere camera, want er komt een lege gang in beeld.
‘Nu volgen tien minuten saaie gang, van andere camera's, dus die spoel ik maar even door.’ Als het beeld weer van de camera bij het kopieerapparaat komt is wel het een en ander gaande. De man staat met zijn overall op z’n knieën, het meisje leunt voorover op het kopieerapparaat en heeft haar rokje omhooggeslagen. Een wit slipje ligt aan haar voeten en 's mans handen zitten onder haar truitje. En opvallender: zijn pik steekt in haar kutje. De twee staan elkaar gewoon ongegeneerd te neuken! De volle twee minuten dat er beeld van de camera is lijkt het wel een zwart-wit pornofilm, zo gaan ze tekeer. Als de video weer overgaat op een andere camera zet hem stop. ‘Jolanda, het gebouw krijgt hier geen beurt, maar jullie medewerkster!’ Doordringend kijk ik je aan. ’Wist jij hiervan?’
Het gesprek
Het leek zo goed te beginnen. In het voorbijlopen had ik gezien in ieder geval de vloer in de hal, de gangen en de kantoren zelfs aan het eind werkdag nog schoon waren. Die Niek zag er netjes uit en leek wel een aardige vent, dus grote problemen zouden er wel niet zijn. Maar zoiets? God nog aan toe, hoe moet ik me hier u uit redden? Ik voel het bloed naar mijn hoofd stijgen en ik draai ongemakkelijk om mijn stoel. Het zweet slaat me aan alle kanten uit en automatisch knoop ik m’n jasje open. Niek neemt me onderzoekend op. Ik zie dat zijn blik op mijn borst blijft hangen. Wat nou weer? Er zit toch geen vlek in m’n blouse? Nee, dat kan niet, want ik heb hem net schoon uit de kast gepakt. Natuurlijk, m’n bh schijnt door. Dat zal het zijn. En ik had beter dat tweede knoopje ook dicht kunnen doen, want nu zit hij van een misschien iets te riant uitzicht te genieten. Ook dat nog. Straks denkt hij dat nog dat we bij Habraken een heel andere opvatting hebben van persoonlijke dienstverlening, maar nu is het te laat om daar wat aan te doen. Ik kan hier niet wat dicht gaan knopen, dat zou helemaal opvallen. Zo meteen misschien als hij voor me uit loopt als we een rondje door het bedrijf maken. Als het daar tenminste ooit nog van komt. ‘Nou, Jolanda, is dit soort dingen bij Habraken soms gebruikelijk?’
‘Nou, nee, meneer Verkooijen, eh… Niek. Nee, natuurlijk niet. Het spijt me heel erg dat dit gebeurd is, dat u… je dit hebt moeten zien.’
Die Astrid. Hoe kon ze zo stom zijn? Ik had wel eens eerder de indruk dat ze het allemaal niet zo nauw nam. Ze is altijd en overal met iedereen aan het flirten. Maar zomaar op een project. Die stomme camera’s ook. Daar had ze natuurlijk ook niet aan gedacht. Maar dat ze zich gewoon onder werktijd ongegeneerd laat pakken tegen het kopieerapparaat is wel het andere uiterste. Wel spannend natuurlijk. Wat zou dat ding nog meer doen wat ik niet weet? Aan de andere kant, die gast had wel een lekker strak kontje, dus ik kan het haar eigenlijk niet kwalijk nemen.
‘Het gaat nog verder hoor. Die twee vermaken zich prima, kijk maar.’ Je zet de monitor weer aan. Ik durf Niek niet aan te kijken en mijn ogen dwalen als vanzelf af naar de monitor. Eerst weer wat beelden van lege gangen en verlaten kantoren. We zien Marion gewoon aan het werk, maar dan komt het kopieerapparaat weer in beeld, waar Astrid en haar aanwinst nog druk bezig zijn. Hij stoot nu zo hard in haar kutje dat het kopieerapparaat ervan staat te schudden. Het is wel een tijd geleden dat iemand mij zo’n stevige beurt heeft gegeven. Sinds de scheiding eigenlijk helemaal niet meer. Op de monitor zie ik dat de monteur of wat hij ook is plotseling terugtrekt, waarop dat geile gansje zich omdraait en op haar hurken voor hem gaat zitten. Ze zou toch niet? En jawel hoor: ze pakt zijn harde paal beet — En wat voor een! Dat kan ik zelfs op dat kleine scherm nog wel zien! — en laat zijn eikel in haar mond verdwijnen. Ze geeft een paar rukken en hij pakt haar hoofd met twee handen beet. Aan het schokken van zijn onderlichaam kan ik zien dat hij zijn lading in haar mond spuit. Had Wim dat maar wat vaker bij mij gedaan, maar die lul had geen belangstelling meer voor me. Die had het te druk met z’n vriendinnetje, de hufter. Ik moest gewoon smeken voor een recht-op-en-neertje, en iets leuks kon er al helemaal niet meer af. Heerlijk moet dat zijn, van die flinke stralen sperma uit zo’n lekkere paal melken. Lekker over mijn handen laten lopen en dan opslurpen. Of over mijn borsten spuiten. Vingeren en masturberen met een kaars is ook lekker, maar daar komt niks uit en dat mis ik toch wel. Die Astrid, de hele handel doorslikken. Wat een lekker sletje is dat toch. Niet aan denken! Laat je toch niet ophitsen door zo’n zwart-wit flut-video zonder geluid. Bij de les blijven.
Ik merk dat Niek me geamuseerd opneemt terwijl ik naar het scherm kijk. Ik probeer weer tot mezelf te komen en me een houding te geven. Ik draai wat bij op mijn stoel en sla mijn benen over elkaar. Op het moment dat ik dat doe weet ik dat dat niet slim was. Mijn rok is wat opgeschoven en met mijn benen over elkaar valt de split open. Nou kan hij behalve van mijn décolleté ook nog lekker genieten van mijn benen. Ik sla mijn ogen even neer en zie dat door de split nu de boord van mijn kous zichtbaar is. Stom mens! Had dan ook wat anders aangetrokken. Ik kan mezelf wel wat aandoen, maar als ik nu mijn rok rechttrek, vestig ik er alleen maar nog meer aandacht op. Niks laten merken en gewoon doorgaan.
‘En erg om te zien? Om te zien vind ik het wel leuk eigenlijk,’ zegt Niek, ‘en jij zit ook met belangstelling te kijken, zie ik. Maar wat ik wil weten is wat je er aan gaat doen? Dat kind komt hier om te werken, niet om elke vent die ze tegenkomt een beurt te geven.’ Ook dat nog. Als een geile koe heb ik naar die ‘home video’ zitten kijken, in plaats van iets te zeggen. Hoelang heb ik zitten kijken? Heeft hij iets gemerkt dat ik opgewonden raak? Tijd om op te treden.
‘Wat ik eraan ga doen? Ik zal Astrid natuurlijk meteen van dit project afhalen, want dit kan echt niet. En ik zal een zeer ernstig gesprek met haar hebben of ze nog wel bij ons kan blijven. Wat ze in haar eigen tijd doet moet ze zelf weten al liet ze zich door een heel elftal pakken…’ Stom, Jolanda, stom, laat je toch niet meeslepen door je hormonen. Je moet je opwinding de baas blijven en je eigen fantasie er buiten laten. Gewoon overheen praten, en een oplossing bieden, dan het niet zo op. ‘… maar onder werktijd verwachten wij van al onze medewerkers dat zij zich naar eer en geweten gedragen op een manier die bij ons en onze klanten past. Ik zal er persoonlijk voor zorgen dat je direct nieuwe mensen op dit project krijgt, met de juiste instelling en een professionele aanpak. Gemotiveerde mensen die zich ervan bewust zijn wat ze moeten doen om tegemoet te komen aan de wensen van de klant. Ik weet zeker dat ik je geheel tevreden zal stellen.’
Zo, is dat doortastend optreden van een projectmanager? Daar heb je je mooi uitgered, Jolanda. Duidelijke taal, met een duidelijke boodschap en een goed aanbod om de fouten te herstellen. Als hij dat nou maar aanneemt, want een klant verliezen kan ik er niet ook nog eens bij hebben.
De hand
Ik kijk je vorsend aan als je bent uitgesproken. Ja, ja, een hoop prietpraat eigenlijk. Gemotiveerde nieuwe medewerksters, goede instelling, professionele aanpak… Ze kan ook moeilijk wat anders zeggen natuurlijk. Volgens mij is dit een poging om te redden wat er te redden valt, want de schoonmaakbranche is nou niet echt een goudmijn, en dan is elke klant er een natuurlijk. En wij zijn goed voor bijna € 5000 in de maand, dus ik denk niet dat mooie Jolanda het zich kan veroorloven om mij als klant te verliezen. Trouwens ook wel opvallend hoe ze intensief naar het schermpje zat te turen tijdens de seksscènes. De meeste vrouwen hebben het na tien seconden wel gezien en generen zich er wat voor, maar deze dame keek met meer dan gemiddelde interesse. Zelf deed ik dat de eerste keer natuurlijk ook. Ik heb me er zelfs op af zitten trekken, maar dat hoeft zij niet te weten, ha ha. Nu kon ik mooi op haar letten terwijl ze zat te turen naar dat schermpje. Dat chique mantelpakje is maar een façade vermoed ik… dat bloesje met uitnodigend décolleté, die bijna zichtbare tepels (halve cups, het zou me niet verbazen), dat splitje in die rok en een mooie boord aan haar kousen. Ja, dat was echt geen panty, dat moeten kousen zijn. Ja, die Jolanda mag er wezen. Mooie handen ook, keurige nagels, en geen zichtbare trouwring. Om over dat mooie mondje en die rode lippen maar te zwijgen. Met een schok realiseer ik me dat dit misschien wel erg leuke perspectieven biedt. Jolanda wil mijn handtekening onder dat schoonmaakcontract, en ik wil…ja, wat wil ik? Wat wil elke man, hè? Verdomme al negen maanden niet geneukt, alleen maar handenarbeid en pornovideo’s. Kom Niek, deze kans krijg je niet zo vaak!
‘Je wilt ons dus onvoorwaardelijke kwaliteit gaan bieden Jolanda? Dat is natuurlijk een mooi aanbod, maar dat zei je telefonisch twee weken geleden bij de ingang van het proefcontract ook, en daar is volgens de beelden toch niet alles van terechtgekomen, dus waarom zou ik nu vertrouwen moeten hebben in dezelfde mooie woorden?’ Wat ben ik slecht, denk ik bij mezelf. Natuurlijk gun ik haar dat contract, maar met een beetje onder druk zetten nu en dreigen haar bedrijfje er uit te zetten zit er misschien voor mezelf ook nog wat in. ‘Mag ik hier even over nadenken tijdens een tweede rondje koffie?’ ‘Natuurlijk Niek, ik wil graag dat je een weloverwogen beslissing neemt.’ Ik pak mijn kopje van tafel en loop om ook jouw kopje te pakken. Er zit nog een bodempje in, en in een fractie van en seconde heb ik een slecht plan bedacht… en uitgevoerd.
Héél onhandig (echt een man, nietwaar) laat ik jouw kopje uit m’n handen vallen en het restantje koffie spat op je jasje. ‘Oh, wat doe ik nou? Jeetje, sorry zeg.’ Een beetje aangeslagen kijk je naar de koffievlek op je jasje. ‘Loop even mee naar het keukentje, daar hebben we wel vlekkenmiddel staan, want ik denk dat je je beroep als schoonmaakster even letterlijk moet gaan uitoefenen.’ Met een zenuwachtig glimlachje sta je op en volgt me naar het keukentje.
Ik verheug me al op wat komen gaat: jasje uit… halve cups… décolleté… en dan ook nog met een borsteltje verwoed heen en weer gaan… Mmm, laat die tieten straks maar lekker schudden Jolanda! In het keukentje geef ik je de fles met vlekkenverwijderaar en vul nonchalant de kopjes koffie. Ondertussen heb ik veel meer oog voor de spiegel die er in het keukentje hangt. Daarin kan ik precies zien wat ik hoopte. Jeetje, die meid heeft een welgevuld bloesje zeg. Kijk ze eens op en neer gaan. Zou ze er ooit wel eens een pik tussen krijgen? Mijn gedachten zijn amper nog van het onderwerp seks af te krijgen.
‘Nou het valt mee denk ik met die vlek,’ zeg je. ‘Pak van m’n hart,’ reageer ik. We lopen terug naar mijn kantoor. Met een dienblad in m’n handen loop ik wat langzaam natuurlijk, hoewel dat meer bedoeld is om je voor me uit te zien lopen. Vrouwen beoordelen mannen op hun kontje, maar ik wil het hare ook wel eens zien in dat mantelpakrokje. Ziet er absoluut appetijtelijk uit, zeker weten. In mijn kantoor zet ik de koffie op tafel. Jij hangt je jasje te drogen op een lege stoel en ik loop naar je toe. ‘Ik heb je aanbod nog eens afgewogen, Jolanda, en misschien is er nog wel een openingetje te vinden,’ Hoopvol kijk je me aan. ‘Ik ben eventueel bereid Habraken een tweede kans te geven.’ ‘Dat zou ik erg coulant vinden Niek.’ ‘Ach, we zijn op de wereld om elkaar te helpen, hè? Ik help jou, jij helpt mij…’ Vragend kijk je me aan. Ik vertrek geen spier, maar je voelt heel duidelijk mijn hand op je kontje.
Het aanbod
Bij het poetsen in het keukentje had ik het al in de gaten. Hij zich discreet omdraaien terwijl ik de vlek probeer weg te halen. Maar ondertussen wel in de spiegel naar me kijken. Z’n ogen rolden zowat uit hun kassen toen hij mijn borsten zo lekker zag dansen bij het poetsen. Het is wel een tijd geleden dat een man zo naar me keek. Toch ook wel weer eens leuk, vooral als je al een beetje in de stemming bent door zo’n stomme bewakingsvideo. Misschien biedt het wel perspectieven. Met wat vrouwelijke charme kan ik hem vast wel overhalen om z’n handtekening onder het definitieve contract te zetten. Ik heb ineens geen spijt meer van mijn misschien wat al te vrouwelijke kledingkeuze. Een beetje décolleté laten zien, wat been erbij en kat in ’t bakkie voor Jolanda. Is die stunt van Astrid toch nog ergens goed voor geweest. En eerlijk gezegd is die Niek best een leuke vent. Die zou best eens in mijn bakkie mogen zitten. En hij stond me zowat met zijn ogen uit te kleden, dus het zou me niks verbazen als hij wat zou proberen. Hoe lang is het nou geleden dat ik eens lekker genomen ben? Toch meer dan twee jaar, zeker. Nog wat halve ‘vrienden’ na de scheiding, maar dat liep toch altijd maar uit op gezeur. Godver, als hij me zou pakken zou ik het nog lekker vinden ook.
Als ik voor hem uit terugloop naar de kamer probeer ik mijn billen zo elegant mogelijk te laten bewegen. Heeft hij wat om naar uit te kijken. Als ik dan terug in zijn kamer zijn hand op mijn billen voel, weet ik hoe laat het is. Hij wil zijn kans grijpen. Nou, ik ook!
‘Oh,’ zeg ik, ‘dus je denkt dat we er samen wel uitkomen. Ik ben blij dat je nog een gaatje ziet,’ terwijl ik niet de minste moeite doe om weg te draaien. Integendeel. Ik kantel mijn heupen een heel klein beetje, zodat de druk van zijn hand op mijn billen iets toeneemt. ‘Ik zou namelijk heel graag de kans krijgen om te laten zien hoe goed onze dienstverlening is.’ Niek wrijft zachtjes over mijn billen en begint wat zwaarder te ademen; zijn ogen dwalen over mijn blouse. Omdat hij nu zo vlak voor me staat, kijkt hij recht naar binnen, dankzij de twee open knoopjes. Hij moet een mooie gleuf tussen mijn borsten kunnen zien, misschien zelfs een randje van de cups van mijn bh. Ik zie hem slikken, en dan ‘Daar reken ik eerlijk gezegd ook wel op, en ik verwacht wel een duidelijk inzicht...’
Kom op Jolanda, dat is een voorzetje. Als je wat wilt, is dit je kans! ‘Je hebt gelijk. Ik moet je een beter inzicht geven. We moeten dit toch als volwassen mensen kunnen oplossen.’ Ik begin mijn blouse verder open te knopen. ‘Ik zal volledig openkaart met je spelen,’ zeg ik als ik hem helemaal opentrek, zodat je vrij uitzicht hebt op mijn bh. Ik voel zelf hoe mijn tepels verstijven. Zouden ze al door de dunne stof priemen? Ik durf zelf niet te kijken, maar ik weet zeker dat je de tepelhof boven de laag uitgesneden cups kunt zien uitkomen. Ik voel hoe je van verrassing of opwinding in mijn bil knijpt. Ik besluit nog wat verder te gaan. Ik moet je handtekening hebben! Dus zeg ik uitdagend: ‘Ik zal volledig meewerken, maar dan moet je deze zaak wel in de hand houden,’ terwijl ik mijn borsten door mijn opengevallen blouse naar voren druk.
‘Christus!’ zeg je, terwijl je me met beide handen bij mijn borsten pakt. Een vlaag van genot en begeerte schiet door mijn lichaam en mijn knieën klappen bijna dubbel. Ik voel mijn tepels gewoon naar voren schieten, dat moet jij toch ook voelen? ‘Ja, ik zal dit stevig ter hand nemen,’ mompel je als je mijn borsten begint te kneden. Een zachte kreun van genot kan ik niet onderdrukken.
De opwinding stijgt
De zenuwen gierden door m’n lijf toen ik m’n hand op je kontje legde. Zoiets had ik al in geen eeuwen meer gedaan. Misschien kreeg ik wel een dreun? Het was ook helemaal niet weloverwogen, maar gewoon ingegeven door geiligheid. En wat een gelukzalig gevoel toen je hapte. Wow, ze wil wel! Knoopte meteen haar bloes open en in no time stond ik met haar tieten in m’n hand. Wat was dit voor een supergeile vrouw?
‘Oh, wat een heerlijke tieten heb je in dat geile bh-tje zitten Jolanda.’ Ik duw je zachtjes wat achteruit en druk je met je rug tegen een archiefkast. Hijgend begin ik in je tieten te knijpen. ‘Mmm, zo ja, pak ze maar,’ moedig je me aan. Nou, da’s niet tegen dovemansoren gezegd. Eindelijk weer eens echte tieten voelen, ik wist amper meer hoe ze eruit zagen. Ik probeer je blouse over je armen te schuiven, maar dat lukt pas als je even los komt met je rug van de kast. ‘Jolanda, wat een heerlijk geil bh-tje heb je aan. En je stijve tepels prikken al door de stof heen hoor, stouterd.’ ‘Meer zien, stoute jongen?’ Met een geile blik in je ogen kijk je me aan en ik kan alleen maar knikken.
Achter je rug maak je de sluiting van je bh los en heel langzaam schuif je de bandjes van je schouders. Met ogen op steeltjes zie ik centimeter voor centimeter je tieten bloot komen. Als je bh ten langen leste op de grond valt, is er geen houden meer aan. Als een hongerige leeuw druk ik je tegen de archiefkast en ik wil alles tegelijk doen: zuigen, likken, kneden, bijten… Kreunend val ik op je tieten aan. ‘Oh, mmm,’ hoor ik je kreunen, ‘niet meteen zo wild Niek…’ Ja, gelijk heb je wel, ik hoef niet in twee minuten negen maanden in te halen, dus kan het ook wel op een lekkere manier. Rustig begin ik je linkertepel te likken terwijl mijn hand je rechtertiet streelt en kneedt. ‘Zo ja, dit is fijn zo… ga door, ga door,’ moedig je me aan. Alsof dat nodig zou zijn! Ik ben helemaal gek op tieten, dus laat mij maar even spelen hoor. Ik zuig en lik als de beste. Tjonge, wat heb ik dit eigenlijk gemist zeg. Wat een heerlijk speelgoed, die tieten van haar. Terwijl ik met je tieten speel voel ik je handen plukken aan m’n overhemd, maar erg veel succes heeft dat niet. ‘Laat eens zien wat jij te bieden hebt, bink van me,’ zeg je, zachtjes hijgend.
Met een beetje spijt laat ik je tieten los en trek m’n stropdas los. Daarna volgt m’n overhemd, knoopje voor knoopje, terwijl je aandachtig toekijkt. Tot slot trek ik het overhemd uit m’n broek en gooi het bij jouw bloes op de grond. ‘Mmm, leuk kippenborstje,’ zeg je plagend, terwijl je met je vingers en je nagels over m’n borst streelt en door m’n borstharen woelt. Terwijl je zo dicht tegen me aanstaat, tast ik snel onder aan je rug naar de rits van je rokje. Hebbes! Snel trek ik ‘m naar beneden. Ik doe een stap terug. Je doet niet eens moeite om de zwaartekracht tegen te houden, en je rok glijdt zo naar je enkels. Met één been stap je eruit en met licht gespreide benen sta je voor me. Uitdagend streel je jezelf tussen je benen, recht voor m’n neus. Niet te geloven, wat een geil wijf zeg. Mooie kousen, een lekker hoog opgesneden slipje, elegante pumps… Ik ben echt met m’n neus in de boter gevallen! Nog maar een paar stapjes en m’n pik glijdt haar kutje in, bedenk ik me. Maar die paar stapjes kunnen ook nog erg lekker zijn. ‘Zeg Jolanda, verricht Habraken ook persoonlijke dienstverlening op de knieën?’
Een knieval voor de klant
Wat is dat heerlijk om je als vrouw weer eens echt begeerd te voelen! Uitdagend sta ik voor je, mijn borsten hangen wat, maar mijn tepels priemen recht vooruit. Ik knijp met een hand in mijn borsten, waarbij ik de tepels lekker tussen duim en wijsvinger rol, en met de andere hand voel ik door mijn slipje of mijn poesje het naar haar zin heeft. Ja dus! Die wil alleen maar meer. Of ik ook op mijn knieën ga? ‘Voor een goede klant doe ik alles, dat moet je nu toch weten?’ Ik laat me op mijn knieën zakken, zodat mijn hoofd keurig voor je kruis komt. Met licht bevende handen maak ik je broekriem los. Dan maak ik de knoop en de gulp open en trek je broek naar je enkels. Onder je vrolijk bedrukte boxershort zie ik een enorme tent. Dat belooft nog wat! Maar niet te haastig. Eerst maar een voelen wat daar achter zit. Ik laat een hand vanonder door een pijp naar binnen glijden. Als mijn vingertoppen je pik raken schokt hij omhoog en gaat er een siddering door je lichaam. Dat is nog eens een positieve reactie! Ik laat mijn vingers langs je paal glijden en sluit ze er dan omheen om de omvang een beetje te schatten. Heel behoorlijk! Dat moet een heerlijk gevoel zijn om daarmee volgestopt te worden. Ik voel je schaamhaar en ga wat verder naar beneden. Ja! Heerlijk kale balletjes! Dat is veel beter dan zo’n harige zak. Lekker om aan te sabbelen en te masseren. Om de feestvreugde wat te verhogen steek ik mijn andere hand door de andere pijp van je boxer naar binnen. Zo kan ik dat goddelijke speelgoed even met twee handen bewerken. Met een hand trek ik je pik zachtjes en langzaam af, de andere gebruik ik om wat met je ballen te spelen. Ik laat ze door mijn vingers rollen en knijp er voorzichtig in. Dan trek ik mijn handen snel terug, wat je een spijtige grom ontlokt.
Maar je teleurstelling duurt niet lang. Ik trek je boxer naar beneden. De boord blijft achter je harde paal hangen, die door de stof naar voren getrokken wordt. Dan schiet het elastiek eraf, je boxer valt naar beneden en je pik veert fier omhoog. Die ziet er nog beter uit dan hij voelde. Ik pak hem weer beet en beweeg mijn hand langzaam naar beneden. Je voorhuid glijdt soepel van je glanzende eikel af, die zich in als zijn glinsterende paarsrode glorie aan mij toont. En terug naar boven. Floep, weg is-ie weer. Als ik weer langs je pik naar beneden streel komt hij weer te voorschijn, zo mogelijk nog natter glanzend dat daarnet. Die moet ik gewoon hebben! ‘Zal je dan maar?’ vraag ik, even langs mijn lippen likkend. Zonder antwoord af te wachten druk ik een natte zoen op de punt, waarbij ik het puntje van mijn tong eroverheen laat gaan. Dan glijdt hij als vanzelf in mijn mond.
Eens even kijken of ik het nog niet verleed ben. Ik beweeg mijn mond over je pik op en neer, terwijl ik mijn tong er langs laat bewegen. Als ik mijn hoofd terug trek, schuif ik mijn hand weer langs je pik omhoog, een beetje draaiende beweging makend. Ondertussen geef ik je ballen de nodige aandacht met mijn andere hand. Ik voel je onder me schokken en stotende bewegingen maken. ‘Oh ja, zo… lekker pijpen,’ hoor ik boven me. Nee, ik ben het nog niet verleerd. Ik voer het tempo een beetje op en ga nu wat sneller op en neer. Je pik wordt helemaal nat van mijn speeksel, des te beter, want dan glijdt mijn hand er beter overheen. We hebben nu allebei het tempo goed te pakken. Met regelmatige bewegingen stoot je je paal naar voren, precies op het moment dat ik naar beneden ga. Zo gaat-ie lekker. Ik laat met opzet nog meer speeksel over je pik lopen. Ook die lekker gladgeschoren balletjes worden nu nat en glibberen tussen mijn vingers door. ‘Argh, oh, wat maak je me geil, ik hou het bijna niet meer!’ klinkt het gesmoord. Die is duidelijk ook wel wat tekort gekomen de laatste tijd, net als ik. Dat kunnen we dan mooi samen even inhalen. Er is niks zo geil om een mooie pik zin lading sperma te zien lozen. Maar eerst nog even wat anders.
Ik laat je pik uit mijn mond glijden en ga staan. ‘Waarom hou je nou op, ga door,’ kreun je teleurgesteld. Maar ik moet toch ook aan mezelf denken. Altijd maar een kaars in je kutje is ook zo wat. Ik doe vlug een paar stappen naar je bureau en ga er voorover op mijn ellebogen ophangen. Ik steek een hand naar achteren en trek het kruis van mijn slipje aan de kant, zodat je mijn kutje kunt zien. Ik trek een bil wat naar buiten zodat mijn lipjes open gaan, en je recht in mijn drijfnatte grotje kijkt. ‘Ik wil eerst je pik in me voelen, dan zien we wel weer,’ hijg ik.
Dit lange verhaal heb ik samen met mijn e-mail vriend Niek geschreven, om de beurt een hoofdstuk. Vond je het leuk, dan kun je reageren naar jolanda_vandongen@hotmail.com