Het was zaterdagavond en als nieuwbakken vrijgezel zou ik met een paar vrienden van me opstap gaan naar een grote discotheek in Duitsland. Ik had me voorgenomen om me flink op de dansvloer uit te sloven en te kijken of ik nog wat aandacht van al het vrouwelijke schoon kon trekken. Na dat we met z’n vieren bij mij thuis waren gekomen en even de avond goed met een pilsje waren begonnen gingen we op weg naar Duitsland. Na anderhalf uur rijden waren we op de plek van bestemming. Voordat we naar binnen gingen vond het vaste ritueel plaats. We wensten elkaar een goede jacht en zeiden: “Break a leg”. Toen kon ik nog niet weten hoe de avond af zou lopen. Binnen was het gezellig en er liep voldoende vrouwelijk schoon die onze aandacht trokken. De muziek zweepte ons op en de dansvloer trok. Al dansend begon de avond goed, al gauw stonden er enkele zeer mooie dames om ons heen met ons te dansen.
Mijn oog viel op een mooie brunette die, volgens mij, zich ook tot mij aan getrokken voelde. Maar toen gebeurde het, een van mijn voeten gleed weg en ik zakte finaal door mijn enkel. Twee van mijn vrienden hielpen me op een barkruk en bleven even bij me staan. Al gauw begon mijn enkel te zwellen, de pijn werd steeds erger. Ik wilde de avond van mijn vrienden niet verpesten dus hield ik me groot. Helaas voor hen kenden ze mij zo goed dat ze besloten om naar huis te gaan. De volgende ochtend werd ik wakker en stapte uit bed. Slaapdronken ging ik op mijn verstuikte voet staan en zakte er nogmaals doorheen. De pijn was weer ondragelijk. Ik besloot een vriend te bellen om me naar het ziekenhuis te brengen. Even later waren we in het ziekenhuis op de afdeling röntgen. De deur van de kleedkamer ging open en ik ging naar binnen. Nadat ik mijn schoen en sok had uitgetrokken kon ik verder naar de kamer waar de röntgenfoto zou worden genomen.
Er kwam een verpleegster aanlopen en mijn mond viel bijna open. Het kon niet anders, dat was dezelfde meid die gisteren met mij op de dansvloer stond. Haar mooie haren zaten nu dan wel in een staart en ze droeg geen make-up maar zelfs in haar verpleegster outfit was ze wonderschoon. Ze herkende mij ook, al liet ze dat niet direct blijken. Ze vroeg me of ik op de tafel wou gaan liggen. Toen ik daar lag zei ze:” Het lijkt mij verstandiger dat we jou spijkerbroek ook even uit doen”. Waarop ik antwoordde dat dat wel eens een probleem kon worden. “Dan help ik je toch even” zei ze. Ik wou beginnen met het losmaken van mijn riem en de knopen van mijn broek. Ze keek me aan en pakte mijn handen beet: ”Laat mijn maar, ik heb er immers voor gestudeerd”. Ze begon mijn broek los te knopen, iets waar ik de vorige avond al aan gedacht had, maar niet op deze manier. Ze raakte mijn pik zachtjes aan, hoewel dit per ongeluk kon zijn, had dit gelijk een effect, hij begon langzaamaan te groeien.
Ze lachte maar zei verder niets. Heel voorzichtig tilde ik mijn voet op en ze trok mijn broek langzaam uit. Een paar pijnsteken trokken door mijn been en ik beet op mijn tanden. “Sorry” zei ze. Ze wilde mijn been goed leggen voor de foto maar haar hand ging steeds verder omhoog. Ze was inmiddels al bij mijn knie aangekomen en het leek er niet op dat ze daar zou stoppen. Inmiddels was ze halverwege mijn bovenbeen, een siddering trok door mijn lichaam. Ze keek mij aan en vroeg: “Zal ik even de pijn een beetje proberen te verzachten?”. Voordat ik kon antwoorden gleed haar hand bij een van de pijpen van mijn boxer in en ze pakte mijn pik vast. Ze begon me af te trekken. Uit haar uniform pakte ze een schaar en knipte ze mijn boxer open, “ Zo die heb je nu even niet nodig” was haar uitleg. Ze nam hem in haar mond en begon als een bezetene te zuigen. Oh, dit verzachtte de pijn zeker. Ik probeerde haar jasje los te knopen maar dat wilde niet lukken. Een beetje geïrriteerd pakte ik beide zijden van en rukte in een keer alle knopen eraf.
Haar mooie bosten kwamen te voorschijn, ze droeg een halve bh. Ik pakte een van haar tepels tussen mijn duim en wijsvinger en maakte hem nog harder dan dat hij al was. Zo nu en dan kneep ik er extra hard in iets waarop ik gelijk een reactie kreeg, zo nu en dan voelde ik een paar tanden zachtjes in mijn pik bijten. Ze ging een beetje verzitten en ik kon nu van achteren met een hand bij haar broek inglijden. Ik voelde haar blote billen en het stukje stof dat ze daar tussen droeg. Ik wreef over haar string en probeerde haar poesje te bereiken. Hoe dichterbij ik kwam hoe warmer het er werd en opeens voelde ik een zeer natte plek in haar broekje. Met mijn vingers schoof ik haar string opzij en begon met mijn duim haar kutje te masseren. Mijn duim gleed haar natte gleuf in en ik ging opzoek naar haar G-spot. Ik vond haar zeer gevoelige plekje snel en ze stopte met pijpen. Ik ging verder met het masseren van haar g-spot en voerde zowel het tempo als de druk steeds een beetje op. Ze begon steeds harder te hijgen en te kreunen.
Plots stond ze op en ontdeed zich van haar broek en string. Ze liep naar me toe en fluisterde in mijn oor: “Ik wil je nu en hard!”. Ze kroop voorzichtig op me en stopte mijn pik in haar kutje. Oh wat voelde dit heerlijk. Even keek ze me aan, ik knikte. Ze begon me te berijden. Haar borsten schudden lekker heen en weer, ik pakte ze vast en kneep er zachtjes in. De pijn in mijn been kon ik nu niet meer voelen zo heerlijk werd ik door haar geneukt. Ik voelde dat er beweging in haar kutspieren begon te komen en liet me zelf ook gaan. Samen kwamen we heerlijk klaar. Ze kleedde zich aan en nam snel een paar foto’s. Daarna hielp ze mij m’n broek aantrekken. “Ik was al bang dat ik je nooit meer zou zien” zei ze tegen mij. “ Je was gisteravond plotseling vertrokken, maar nu begrijp ik waarom”. Ik ging naar de wachtkamer en wachtte tot de foto’s klaar waren. Er kwam een arts op mij en mijn vriend aanlopen en vertelde me dat ik twee breukjes in mijn enkel had. Op EHBO werd mijn voet in het gips gezet. Toen we het ziekenhuis verlieten besefte ik me dat ik niets van haar wist, geen adres of telefoonnummer, zelfs geen naam.
Ik vloekte zachtjes in mezelf en mijn kameraad vroeg me wat er aan de hand was. Ik vertelde hem het hele verhaal en hij klapperde met zijn oren. Eenmaal thuis installeerde ik me op bank om daar de komende weken grotendeels door te brengen. Twee dagen later ging ’s avonds de deurbel, ik strompelde er op krukken naar toe. Ik zag het silhouet van een vrouw en toen de deur open ging zag ik haar pas goed. “Hoe is het met mijn patiënt, kan ik nog helpen de pijn te verzachten?” was wat ze zei. Inmiddels wonen Barbera en ik samen in mijn huisje. Gelukkig was ze zo slim geweest om mijn naam en adres van mijn ziekenhuispasje te halen. Ik ben nu geen vrijgezel meer, maar ik heb helemaal niets te klagen!