BERGROMAN

Sinds mijn geboorte, had ik in een klein dorp in de Bergen geleefd. Mijn ouders hadden er een boerderij. Ik was net zestien, toen op een winternacht de bliksem insloeg en brandde alles af. Ik was de nacht niet thuis, overnachtte bij een vriendje in de naburige kleine stad, omdat in de winter het dagelijkse reizen naar school erg moeilijk was.
Mijn ouders kwamen bij de brand om en haast al het vee. Het was verschrikkelijk toen ik het in de ochtend hoorde. Ik liep de vijf kilometer door de snee naar huis, zag de ellende en wist niet wat te doen was. De burgermeester zag me en nam me mee. Ik kreeg te eten en dan bracht hij me bij mijn oma, die met andere oudjes uit het dorp samen leefde. Oma kreeg alles niet echt meer mee, maar ze wist dat vader een broer had en na enig zoeken vond ze zelfs een foto en een adres. De burgermeester zei, dat het misschien het beste was, wanneer ik mijn oom ging opzoeken. Hij zou een brief schrijven en daarin alles verklaren.
Dan had ie nog iets, hadden mijn ouders toch alles al op mijn naam laten zetten en was alles ook goed verzekerd. Ik had er nu dan nog wel weinig aan, maar arm was ik zeker niet. Hij zou graag onze grond willen kopen, grensde alles toch aan het zijne. Toevallig wist ik van vader, wat de grondprijzen waren en toen de burgermeester een bedrag noemde lachte ik, zei hem mijn prijs. Hij keek me aan en zei lachend, dat ik echt de zoon van mijn vader was. Hij zou een contract opzetten en de notaris zou de rest regelen. Het duurde ja toch nog enige dagen, tot de resten van mijn ouders werden begraven en kon ik zo lang bij hen wonen. Ik kende ja Christl zijn dochter, die ietsje achter was en kon bij haar op de kamer slapen.
De vrouw van de burgermeester was al jaren dood en zijn dochter deed zijn huishouding. Ik had nooit met haar gepraat, alleen over gehoord. Ze zag niet eens lelijk uit, had alleen een iets vergroeide rug. Ze was zeventien. Haar vader riep haar en vertelde, wat hij had bedacht en vond ze het in orde.

Het was wel vreemd, maar zo hoefde ik niet veel te denken. Christl liet me de badkamer zien en reikte me handdoeken aan. Ze nam me dan mee naar haar kamer, waar ik geen tweede bed zag staan. Ik zou naast haar moeten liggen. Het bed was breed zat, dus vond ik het goed, wat moest ik ook anders. Het duurde even tot zij zich had gewassen en kwam ze in een lang wit nachthemd naast me, schakelde het licht uit. Ze had ervoor nog geen drie worden gezegd, maar nu aaide ze mijn wang en zei het verschrikkelijk voor mij te vinden, wat er was gebeurd. Ze wilde weten wat ik nu ging doen en vertelde ik van die oom en dat haar vader de boerderij wilde kopen. Christl vertelde dan, dat zij niet dom was of zo, maar haar rug schrikte alle mensen af, had ze zo nooit vrienden gehad. Haar vader kletste ook niet veel met haar, schaamte zich voor haar. Dat ik nu bij haar lag, vond ze een wonder. Ze wilde dan alles over mijn school weten, was zij toch maar tot de zesde klas in het dorp op school geweest. Ik vertelde en was ze in mijn arm tegen me aan komen liggen, vond dat gezelliger en ik ook wel. Ik zei dan, dat ik haar eigenlijk heel lief vond, alleen men zag haar ja altijd heel weinig en wist ook niets van haar. Nu aaide ik haar gezicht, gaf haar een zoen, zoende ze mij. We bleven zo tegen elkaar gedrukt liggen en sliepen ook zo in. In de ochtend was ze voor me wakker en sloeg de deken terug, zodat ik ook wakker werd. Ze wees op mijn pik, die als altijd in de ochtend hard was en had ik een echte, was ie groter dan die van mijn vader. Christl had nog nooit een gezien en wilde er alles over weten. Ik wist door moeder alles erover, had zij me aangewezen en verteld. Christl mocht hem ook aanraken, speelde met mijn ballen en trok het vel terug. Ik zei, dat ik haar nu ook wilde zien en tok ze haar nachthemd uit. Ze had peervormige vaste borsten met roze tepels en beneden een rood driehoek. Ik vroeg of zij al alles over haar poesje wist, maar wist ze dat niet, alleen dat ze nog niet haar dagen had. Dat had haar een maagd verteld. Ik mocht aan haar poesje zitten en vertelde haar, wat daar was. Ze had een grote kittelaar en toen ik die aanraakte, zei ze dat het lekker was. Haar poesje was nat en herinnerde ik me moeders woorden, dat men eerst met elkaar speelde, de poes goed nat zijn moest, eer de pik erin kon. Moeder had maar een klein klitje, maar zei, dat het niet uitmaakte. Ik speelde verder met haar poes en kittelaar en duwde vingers in haar vagina. Christl ademde zwaar hijgend en dan vroeg ik of ik mijn pik bij haar naar binnen mocht brengen, dat nog veel leuker was. Ik mocht en dan neukten we beiden voor het eerst, kwamen nog samen klaar ook. Ik lag dan weer naast haar en nu durfde ik ook haar borsten pakken en liet ze het toe. Ik aaide hen en zoende dan de tepels en zei Christl dat dit haast net zo lekker was, dan ik haar klitje aaide. Zij aaide mijn pik, speelde ermee en werd ie weer hard. Ze draaide zich op haar buik en wilde dat ik nu van achteren in haar kwam zoals de dieren deden. Ze ging op haar knieën gebukt en knielde ik achter haar bracht mijn pik in positie en erin en dan pakte ik haar borsten, kneedde die en ook haar klit en juichte Christl, vond het heerlijk. Maar net toen het mij kwam, klingelde de wekker, moest zij op, het ontbijt richten. Ik bleef nog even liggen.
Het waren acht heerlijke nachten, waarin ik alles vergat. Mijn ouders werden begraven, kwam de notaris en een heer van de verzekering en samen met de notaris werd alles op mijn naam gezet en geregeld. De notaris regelde dan ook, dat mijn geld op de bank goed werd aangelegd en ik over de rente kon beschikken. Ik moest immers kleren hebben en mijn oom zou zeker blij zijn, wanneer hij niet alles voor me moest betalen.

Christl vond het jammer dat ik moest gaan, maar ze zou me nooit vergeten. Haar vader keek ervan op dat ik Christl een zoen gaf, toen ik afscheid nam, maar zei niets.

De burgermeester had met mijn oom gebeld, alles verteld en was het goed dat ik kwam. Hij had geen kinderen en was ik welkom. Ik moest op het station maar een taxi nemen, was dat het gemakkelijkst.

Voor het eerst ging ik met de trein en was negen uur onderweg, woonde oom toch aan de Oostzee, aan de Deense grens. Hij had daar een winkel voor van alles en nog wat, in een grote stad. Bagage had ik haast geen, een reistas met mijn schoolspullen en de kleren die ik nog had. Zo stapte ik uit de taxi, betaalde en liep de winkel binnen. Een jonge blonde vrouw met een raar accent begroette me, vroeg wat ik wou hebben. Ik moest lachen en zij dat ik de baas wilde hebben, mijn oom. Nu lachte ze ook, excuseerde zich en heette me welkom. Ze was de vrouw van mijn oom, kwam uit Zweden. Ze riep en kwam een iets oudere vrouw, aan wie ze me voorstelde en die nu verder op de winkel paste. Wij liepen naar achteren, waar zich hun woning bevond, ruim en knus ingericht. Ze wees me gelijk mijn kamer aan boven onder het dak en had ik van daar een mooi uitzicht op de zee. Karin, stelde zij zich voor, vroeg naar mijn ander bagage en schudde ik met mijn hoofd. Toen sloeg ze zich voor haar hoofd, excuseerde zich alweer. Ze nam me in haar armen, aaide over mijn haren en gaf me een zoen, zei hoe verschrikkelijk mijn oom en zij het vonden. De broers hadden zich als kinderen dan wel niet echt gemogen, maar zoiets gun je jouw ergste vijand niet! Ze stelde voor, met mij kleren te gaan kopen, had ik ja zeker van alles nodig. Oom was net weggeroepen en kwam pas over enige dagen terug. Hij repareerde scheepsmotoren en was naar een vrachtschip gevlogen met de helikopter van de kustwacht. Ik zei dat ik voldoende geld had voor kleren en zo, maar lachte zei, moest ik dat bewaren voor slechte tijden. Mijn oom en zij waren gelukkig, dat ik hier wilde wonen. Zij kon geen kinderen krijgen, maar hadden ze beiden graag een gehad. Karin wees me de badkamer, kon ik me fris maken en terwijl zou ze iets te eten richten. Ze verdween en ik douchte, trok nieuw ondergoed en sokken aan, had ik daarvan, om te wisselen.
Karin had gebakken schol en aardappelsalade gemaakt. Het laatste kende ik, maar vis had ik nooit eerder gegeten, probeerde voorzichtig en vond het lekker. Zij had gekeken, vroeg erna en vertelde ik, lachte zij, had zij zich zoiets gedacht. Zij kende ja ook geen zemelknoedels, of hoe dat heette. Ik zei, dat ik haar dat wel kon leren, mijn moeder me had leren koken. Karin vond dat prima, konden we eens mijn oom verassen, had die het er soms over.

In de namiddag wandelden we de stad in en vertelde Karin, wees aan wat belangrijk was. Er was een goede school in de buurt, zo had ze al geïnformeerd, zouden ze me daar aanmelden. We liepen dan een klerenwinkel binnen en zochten ondergoed voor me uit, T-shirts, hemden, pull-over en jeans. Karin meende dat mijn leren broek mogelijk praktisch was waar ik vandaan kwam, maar hier zou ik erom uitgelachen worden. Om mijn accent zou men toch eerst lachen, net zoals men dat om die van haar had gedaan. Op den duur wenden zij aan alles en was weer rust. Alleen wanneer ik me ergerde en dat liet merken, zou men me extra plagen.

Ik paste en zij keek erna, gaf me een compliment, vond me al een hele man voor mijn leeftijd. We hadden vele tassen vol en zou de winkel het bij ons laten bezorgen.

Thuis vertelde Karin me dan over de oudere vrouw, die eigenlijk het bureauwerk deed en de boekhouding. Na ja ouder, ze was veertig, maar al vroeg weduwe, had erdoor grijs haar gekregen, zoals Karin me later vertelde. Dan was het mijn beurt om te vertellen, deed ik dat, luisterde Karin aandachtig. Ze vond het wel cool, dat ik zo rustig onder alles bleef. Ik antwoordde, dat ik niet cool was, maar erg treurig van binnen. Ik had van mijn ouders gehouden en zij van mij en waren we een leuke familie. Vooral moeder had veel met mij gepraat, me alles vertelt en uitgelegd, wat ik wou weten of zij vond, dat ik het moest weten. Vader praatte meer over de boerderij het vee en alles. Nu zij er niet meer waren moest ik het ermee doen, hield hen in mijn herinnering. Misschien dat oom en zij mijn vrienden werden, waar ik mee kon praten. Karin nam me in haar armen, zoende me weer en zei, dat ik haar altijd alles kon vragen en vertellen. Mijn oom was ouder dan mijn vader. Dat wist ik, scheelde dat 11 jaar. Karin was nog in de twintig, maar zij had hem nodig en daarom ook getrouwd. Ze was een weeskind, kende haar ouders niet.
Hier was ook vakantie, had ik tijd om te wennen. Karin wandelde veel met me, liet me de stad zien en wandelden we veel langs de zee, vertelde zij aan mij over de schelpen en vonden we zelfs barnstenen, hoorde ik, hoe die waren ontstaan. Karin haakte zich altijd bij me onder, of sloeg een arm om me heen. Zij was een grote vrouw, wel slank maar met een volle boezem, die ik stiekem bewonderde en ze had witblond lang haar, dat open tot op haar kont hing. Ik zei meer als grap, dat ze zo eigenlijk geen bloes nodig had. Karin lachte, zei, dat ze vroeger nog langer haar had, tot haar knieën en dan pakte ze een fotoalbum en liet me foto’s van vroeger zien hoe ze als kind uitzag, tot ze ging trouwen. Er waren vele naaktfoto’s bij, zeker uit haar jeugd, vertelde zij, dat in dat weeshuis alles erg vrij was en ook leuk. Hier was naakt alleen thuis en op een bepaald stuk strand in de zomer mogelijk. Ik gaf haar gelijk, zij dat moeder dat ook had gevonden en we daarom thuis gewoon naakt waren, ook zaten we dan niet zo in de huiskamer. Karin vond mijn moeder een verstandige vrouw. Helaas had ik geen enkele foto meer, waren allen verbrand. Toen we die avond in de huiskamer zaten ging de telefoon, belde oom op, heette me welkom en hoopte dat ik met Karin terechtkwam. Ik zei, dat ik haar erg lief vond en vertelde van onze boodschappen en de wandeling, was hij tevreden. Het zou nog zeker enige dagen duren en daarna moest hij direct naar een ander klus toe. We moesten ons maar vermaken. Karin was niet eens treurig, was ik er nu immers en vond ze dat leuk.

Twee avonden later was oudejaarsavond, was ik dat helemaal vergeten. Karin vertelde me, hoe dat hier voor zich ging en ik, hoe dat thuis werkte. Dit jaar had ik er niet echt veel zin in een feest, begreep ze dat. Zo was ik dan met haar en Helga, de boekhoudster alleen, aten we haringsalade, dronken champagne om middernacht en werd ik door de twee vrouwen gezoend, zoende terug. Karin was al aardig dronken en ging naar bed en ik begeleidde Helga naar huis. Ze woonde niet echt ver, maar vond het leuk, dat ik meeliep, was ze ook niet meer erg vast op haar benen. Ik moest dan bij haar huis ook haar sleutels pakken, de deur openen en haar binnen brengen. De kou had het haar gedaan, was ze op en zo ontkleedde ik haar, bracht haar naar bed en toen ik haar een zoentje gaf en een goede nacht wenste, omarmde ze me zoende me op mijn mond, noemde me Richard en wilde seks van mij. Richard was haar man en zij dronken, maar een mooie vrouw en zo liet ik snel mijn broeken zakken en kwam op haar, in haar en neukte haar. We zoenden en kwam ze klaar, net als ik en sliep in. Ik verdween naar huis. Daar lag Karin voor pampus in de huiskamer en bracht ik haar na bed. Ze had gekotst en waste ik haar en reinigde erna de bank, eer ik naar bed ging.

Ik sliep lang en kwam dan Karin bij me, was naakt, zette zich naast me op mijn bed en wilde zich excuseren. Ik aaide even haar wang, zei, dat ik het best begreep, nu oom zolang wegbleef. Ze kroop naast me onder de deken, trok me tegen zich aan en zei, dat ik niet te slecht van haar moest denken. Ze dronk anders nooit. Ze meende dat ik liefde nodig had en wou ze mij die geven, mijn vriendin zijn. Oom had hieraan toch geen behoeftes meer, zeker sinds hij wist, dat ze beiden geen kinderen konden krijgen.

Haar volle borsten drukten tegen mijn borst aan en haar schoot tegen die van mij en was ik blij, dat mijn pik zich rustig hield. Ik hield me van den domme als een jochie. Ze had dan al wel mijn pik half stijf gezien in de winkel en vond me daarom waarschijnlijk al een man.

Karin was enigszins teleurgesteld, dat ik geen initiatief nam, maar ja ik was immers net zestien en kwam van een dorp! Zo hield ze me omarmd en zoende me alleen. We gingen samen onder de douche, leek haar dat leuk, kon ze me gelijk iets over vrouwen vertellen en aanwijzen. Ze wilde weten of ik over mij al alles wist en vroeg ik wat ze bedoelde? Ze bloosde, meende mijn pik en hoe alles heette en zo. Ik lachte, zei van na ja, pik en ballen en lachte zij nu. Ze pakte mijn pik schoof het vel terug en verklaarde me dan hoe alles heette. Ze speelde ermee en stond hij uiteindelijk, was zij tevreden. Ze legde dan mijn handen op haar borsten, moest ik voelen hoe die aanvoelden, de tepels en dan liet ze haar kaalgeschoren poesje zien en hield ze het open, wees aan en noemde op, hoe alles heette. Ze had net zulk grote klit als Christl. Ik moest ook daar alles voelen en zag hoe ze reageerde, maar hield me terug. Ze waste mij en moest ik haar wassen en dan afdrogen, deed ze het met mij.

De hele dag was ze dan onrustig en toen Helga verscheen een goed nieuw jaar wenste en dan mij voor alles dankte, was ze haast jaloers. Ze wilde dan weten wat ik had gedaan? Ik vertelde lachend, dat ik de deur had geopend en haar naar boven gebracht, was ze toch ook aardig aangeschoten.

Toen ik naar bed ging, deed Karin dat ook, kwam weer naakt de badkamer binnen en zat dan weer naakt aan mijn bed, rilde en kroop weer naast me. Er was plaats genoeg. Ik deed niets maar zij wel, kroop tegen me aan legde een been over mijn schoot. Mijn pik reageerde automatisch en dan zat ze ook al op hem en neukte mij, kwam klaar en kroop van me, draaide zich om en dan pijpte ze me klaar. Het was heerlijk, maar zei ik niets. Karin ook niet, ze verdween zonder een woord. Ik sliep lekker en de volgende dag werd gedaan, alsof niets was gebeurd. Maar iedere nacht kwam ze weer, neukten we, pijpte ze me en verdween.

Mijn oom verscheen, kwam ik redelijk met hem klaar. Hij was dan weer voor een maand weg en ging alles in het zelfde ritme verder. Tot eer een ongeluk gebeurde, Karin was in de stad boodschappen doen, uitgegleden en dan ook nog door een auto overreden. Ze kwam in het ziekenhuis en zat ik alleen thuis. Maar Helga bekommerde zich graag om mij en om de zaak, half ik daar na school ook mee.

Het was de tweede dag na Karin ’s ongeluk dat we na het werk samen zaten te eten, dat ze zich nog eens bedankte voor de nieuwjaarsnacht. Dat ik haar in bed had gebracht en zo. Het was haar wel ietsje pijnlijk, dat ik haar had moeten ontkleden en in bed brengen. Ik moest lachen, zei dat ze toch goed uitzag, zich nergens voor behoefde te schamen. Alleen ze moest me vertellen wie Richard was? Helga bloosde weer, vertelde dat Richard haar man was, die al jaren dood was. Ik zei, dat ze me had gezoend, alsof ik hem was en had ik geen spelbederver had willen zijn in het nieuwe jaar. Helga keek me aan, zei dan, dat ze het in de ochtend had gevoeld. Alleen ik was toch nog zo jong?

Ik trok mijn schouders op, meende dat ik al veel had geleerd en kon, buiten dat wat men op school leert. Bij ons in de bergen liep alles nu eens anders. Zij nam dat van me aan, maar wilde dan weten wat ik nu van haar dacht? Ik lachte en vroeg wat zij verwachtte? Zij was me een goede vriendin en had ik haar kunnen helpen, moest men dat doen, wanneer het nodig was en niet vragen.

Helga had me niet voor zo verstandig in geschat, maar nu had ze de nodige moed en zei, dat ik het graag nog eens mocht doen, nu ze nuchter was. Zij had er alleen een vage herinnering aan, die wel mooi was, maar meer niet.

Ze liet dan het initiatief aan mij over, zoenden we en ontkleedde ik haar en dan deden we samen alles wat mooi en zondig was en kende ze geen rem. We hadden een leuke tijd samen, tot mijn oom verscheen.

Hij had nu meer tijd en kletsten we veel over thuis. Ik hoorde nu pas, dat hij toen vader de hof had gelaten, geen boer wilde worden. Hij had over de hele wereld gezworven en van alles aangepakt en geleerd en was nu een gevraagde man. Dat ik met de dames goed kon, vond hij prima, bespaarde hem dat enige zorgen. Ergens was het goed dat ze geen kinderen konden krijgen. Hij was er al te oud voor. Met mij lag dat anders, was ik al half een man en familie. Ik vertelde dan over de verkoop van de grond en vond hij me voor mijn leeftijd al erg klever. Hij vroeg hoe het op school ging en was dat prima, alleen hier waren jongen en meisjes apart in klassen en vond ik dat waardeloos. Hij kon dat met me mee voelen, maar kwam ik dan ook niet op domme gedachten.

Oom bleef drie weken en net toen hij weer verdween, kwam Karin uit het ziekenhuis. Ze had nog een lange tijd voor zich, tot ze was genezen. Ze wilde seks proberen, maar kon dat niet aan en was ik er blij mee. Helga minder, kreeg zij ook geen kans, of ik deed het met haar vlug op haar bureau.

In de zomervakantie nam oom me mee op zee voor een zeiltoer, leerde me dat. Hij was dan wel oud, maar niet achterlijk en best een leuke man, nu ik hem beter kende. Op een avond, toen we samen op dek zaten, hij zijn pijp rookte, meende hij, dat de dames in huis ja erg gek op me waren en ik moest opletten, dat ze me niet hun bed introkken. Hij lachte en zei dat het van hem mocht, had hij zijn rust, kon hij niet meer. Ik gaf liever geen antwoord!

Het leven ging zo rustig door en toen ik mijn school beëindigde, sloot oom zijn leven af, had kanker en was hem niet meer te helpen. Ik was tot het laatst bij hem, wat hij graag wilde en hij vertelde me, dat ik alles erfde. Karin en hij hadden een huwelijkscontract en kreeg ze een brok geld, dat hij voor haar opzij had gelegd. Zij wou toch terug naar Zweden, zeker wanneer ze geld had. Hij drukte mijn handen, sloot de ogen en was dan dood. Ik vond het jammer, maar het leven ging verder, zou ik hem net als de ouders in mijn gedachten houden.

Na de begrafenis, kwam de notaris van oom en vertelde ons, wat ik al wist. Helga kreeg ook een mooie som geld, maar zei, dat ze graag voor me bleef werken, wanneer ik dat wilde. Karin was plots niet meer zo lief. Ik deed immers geen seks meer met haar, had altijd veel voor de school te doen. Ik liet haar nog menig ding meenemen toen ze vertrok, om mijn rust te hebben. De zaak en de woning verkocht ik voor een goede prijs en wou men Helga ook graag erbij.

Ik was nu stinkend rijk, met mijn eigen geld erbij, waarvan ik nog niets had benut. Ik wilde eerst eens weer de bergen in, kijken hoe het daar uitzag. Misschien dat ik boer werd, had me dat werk altijd plezier gedaan.

Mijn rijbewijs had ik al gehaald en ik had de auto van oom op mijn naam laten zetten. Dat was dan wel een oude auto, had oom hem zelfs verbouwd, zat er een motor van hem in, kon men ermee scheuren als de pest. Ik nam afscheid, gaf Helga nog een goede beurt en dan was ik onderweg, zou niet meer terugkeren.

Toch vermeed ik de snelwegen toerde door het land, bekeek alles rustig, overnachte in kleine hotels en af en toe vond zich daar ook een interesseert dienstertje, dat de nacht met me wilde doorbrengen. Dan zat ik op de goede weg, zag een bekende horizon voor me en stopte uiteindelijk, voor het huis van de burgermeester.

Zeven jaar was het geleden, dat ik was gegaan. Wat ik zag, kende ik, was niet echt iets veranderd. Waar onze boerderij had gestaan was nu een weiland. De herinneringen waren er nog, maar thuis voelde ik me niet, hoe ook?

Een klein meisje kwam uit het huis van de burgermeester, keek nieuwsgierig naar mijn auto en mij. Ik stapte uit, vroeg wie zij was, maar zij draaide zich om liep terug in het huis.

Ik volgde haar en toen pas viel me op dat het schild – Burgemeesterambt – naast de deur was verdwenen. En ik herinnerde me dan, dat men ja werd gekozen en zo en dat het niet voor altijd was, dus het kon.

Ik riep binnen naar het volk, hoorde ‘een ogenblik’ en dan kwam Christl eraan, gevolgd door het meisje. Ze keek me aan, twijfelde, vroeg, wat ik moest? Ik groette vriendelijk, lachte en zei, dat ik de vroegere burgermeester zocht. Christl zei, dat ik darvoor twee jaar te laat kwam, was hij toen overleden. Ze twijfelde nog altijd en zo vroeg ik of ze me niet meer herkende? Toen wist ze het, maakte een stap op me af, hield weer in. Koel vroeg ze dan wat ik hier moest? Had ik met haar vader toen toch alles geregeld. Ik, knikte toestemmend met mijn hoofd, zei dan, dat ik bij mijn oom had gewoond, die nu ook dood was en het me terug naar huis had getrokken. Haar vader en zij waren immers de enige, waar ik me goed aan kon herinneren. Christl bloosde, vroeg me dan binnen, bood me koffie aan en stelde me haar dochtertje voor, Angelina. En ergens kreeg ik plots een vermoeden. Angelina kon van mij zijn, ook had ze toen nog geen dagen.

Ik zag plots klaar! Zo vroeg ik of ze was getrouwd en lachte ze, meende, dat ik dat moest weten met haar figuur. Ik keek naar Angelina dan naar haar en knikte ze toestemmend, zei dan, dat het een wonder was geweest. Haar vader was haast gek geworden, begreep de wereld niet, maar toen Angelina was geboren, was hij gelukkig en zij zijn een en alles en vooral was zij hem plots ook veel belangrijker, kletste hij meer met haar, vertelde en leerde haar, met alles om te gaan. Dat ik de vader was, vond hij prima, vond hij mij toch een goede jongen. Maar zij moest het ooit zelf weten, of ze het mij ging vertellen.

Angelina had naast haar gestaan en had alles mee aangehoord en ook wel begrepen, vroeg ze toch, of ik nu haar vader was. Christl knikte met haar hoofd en toen lag de kleine al om mijn nek en zoende me af. Ze had al zoveel over me gehoord en nu was ik er eindelijk! Christl vertelde en vertelde en Angelina zat op mijn schoot, drukte zich aan me en Christl zag het met stralende ogen aan.

Dan was het aan mij om te vertellen en deed ik dat, ook liet ik de voor haar onbelangrijke details liever weg. Ik was nu weer thuis en wou blijven en wanneer wij het nog met elkaar konden vinden, stond een gezamenlijke toekomst niets in de weg. Maar eerst eens had mijn, onze dochter alle aandacht nodig en wilde vooral mijn aandacht en tederheid, kreeg die en sliep uiteindelijk gelukkig in.

Christl was niet verlegen, ze had al die tijd van me gehouden en vond ik haar eer knapper geworden, zei dat ook.

Ik was dan de tederheid zelf en wist, dat ik bij haar hoorde en ik was gelukkig, net als zij.