Het is een publiek geheim dat de schrijfster Anais Nin nogal eens voor hoer speelde voor soldaten en zakenlieden. Vooral als zij en haar man, Hugo in de schulden terechtkomen, grijpt ze naar haar laatste redmiddel: voor hoer spelen. Dit verhaal is echt gebeurd en door haar zelf geschreven.
Een citaat uit haar dagboeken: “vandaag kwam Hugo overstuur thuis. Zijn zakenrivaal wil onze schulden afbetalen als hij mij mag oppompen met een fietspomp. Ik wist niet wat ik hoorde en was zo onderste boven van het voorstel dat ik de hele avond bleef zwijgen.” Later schrijft ze: “ik heb de hele nacht wakker gelegen van dat idiote voorstel en me steeds weer af gevraagd wat hij nu precies wil? Dat ik het ventiel tussen mijn benen stop en hij mij oppompt als een fietsband? Is hij eigenlijk wel goed wijs?”
Maar als een week later de deurwaarder aan de deur komt, raakt ze in paniek. Die nacht schrijft ze: “terwijl Hugo naast me ligt te slapen, schrijf ik dit op. Ik heb het telefoonnummer van zijn zakenrivaal uit zijn agenda geplukt. Hugo mag er nooit achter komen dat ik alleen al met de gedachte rondloop om voor hoer te spelen, laat staan voor zijn zakenrivaal.”
De volgende dag als ze alleen is, belt ze hem op:
Anais Nin: hallo, u spreekt met Anais Nin, u weet wie ik ben. En vast ook waarom ik u bel.
Hij: ik weet wie u bent maar waarom belt u mij?
Anais Nin: u had mijn man, Hugo vorige week een voorstel gedaan, daarover bel ik u.
Hij: zozo, kunt u iets meer vertellen over uw eigen idee hierover?
Anais Nin: u weet dat wij grote schulden hebben.
Hij: ja, dat weet ik, ja.
Anais Nin: we hoeven er niet omheen te draaien. Als u belooft alles voor mijn man geheim te houden, kan ik misschien wat voor u betekenen.
Hij: afgesproken, misschien kunnen we elkaar in een lunchroom ontmoeten?
Anais Nin: luister, ik weet wat u van mij wilt. U wilt dat ik voor hoer ga spelen. Welnu, hierbij deel ik u mee dat ik akkoord ga met uw voorstel. Mits u onze schulden betaalt en zwijgt tegen Hugo.
Hij: u zult toch moeten uitleggen hoe u opeens aan zoveel geld komt, maar dat is mijn probleem niet. Wat spreken we af?
Anais Nin: u had het ook nog over een fietspomp. Kunt u dat uitleggen?
Hij: u moet begrijpen dat het om veel geld gaat, die schulden van u en uw man. Zelfs voor mij is dat veel geld. Daar mag wat tegenover staan. Er zijn natuurlijk genoeg hoeren. Op zich ben ik niet op u aangewezen. Daarom wilde ik iets speciaals.
Anais Nin: u wilt mij oppompen met een fietspomp? Betekent dat, dat ik het ventiel tussen mijn benen moet stoppen en u mij oppompt?
Hij: u zegt het precies zoals ik het in gedachten had. Gaat u akkoord?
Anais Nin: uiteraard, hoe hard wilt u mij oppompen?
Hij: Ik heb een constructie van een slang met 2 ventielen. Het andere ventiel zet ik op een fietsband. Ik pomp u op tot de band hard is. Dan weet ik dat er net zoveel lucht in u zit.
Anais Nin: u heeft veel fantasie.
Hij: waarmee ik u overhaal tot prostitutie.
We spraken af in een hotel. Ik had me hoerig gekleed met oranje panties en een vulgaire groene rok. Toen ik arriveerde was het meteen raak. De receptioniste wees me door naar een speciale wachtkamer voor hoeren. Ik zei dat ik al een afspraak had. Toen ik in de bewuste kamer kwam was hij er al met 10 kerels en een vrouw. Compleet met fietspomp en een fietswiel met band. En een camera. Eerst kreeg ik wat te drinken. De kamer was nog redelijk groot en er zat een bar in.
‘Hoe zit het met die camera?’ vroeg ik.
‘Heeft niks te betekenen,’ zeiden ze.
De vrouw ging naast me zitten en zei dat ze zijn secretaresse was. ‘Lorey heette ze. Ze vulde mijn glas steeds bij waardoor ik begreep dat ze mij dronken wilde voeren. En dat lukte aardig. Al snel had ik 4 glazen wijn achter de kiezen. Ik werd opeens behoorlijk hoerig maar wilde er niet aan toegeven.
‘Waarom ga je me niet filmen?’ zei ik.
’En wat wil je dat we met de film gaan doen?’ vroeg Lorey.
‘Opsturen aan de zakenklanten van mijn man,’zei ik.
‘Of in de bioscoop draaien,’ ze Lorey.
‘Moet ik een handtekening zetten?’ vroeg ik.
Lorey antwoordde niet en vroeg om pen en papier. Dat werd onwaarschijnlijk snel tevoorschijn getoverd. Ze krabbelde er wat open gebaarde waar ik mijn handtekening zou zetten. Zonder de brief eerst te lezen, deed ik dat, zo hoerig was ik.
‘Wil je niet lezen wat er staat, schat?’ zei ze.
‘Nee, dat maakt het juist extra geil.’
Ze stootte een asbak om.
‘Haal even de stofzuiger,’ zei één van de kerels, ‘we hebben het hier gehuurd, we moeten de boel netjes houden.’
Even later kwam ze terug met een stofzuiger. Gelukkig maakte hij niet zoveel herrie. Ik schrok even toen ze aan mijn grote teen zoog omdat ik de schoenen al had uit gedaan. Toen zag ik hoe de camera op mij werd gericht en ze begonnen te filmen.
‘Ga je me stofzuigen?’ knipoogde ik.
‘Ben je een hoer?’ vroeg Lorey en liet de slang op mijn dijbeen vastzuigen.
‘Ik ben een hoer,’ zei ik tegen de camera.
Ze bewoog de slang zuigend naar mijn kruis.
‘Kommop Anais Nin,’ zei ze en trok mijn benen wijd uit elkaar.
‘Ga je me stofzuigen?’ vroeg ik en werd opeens 3 keer zo hoerig.
Zonder iets te zeggen duwde ze de slang in mijn hand. Ik duwde hem vervolgens tegen mijn slip terwijl de camera heel dichtbij kwam. Opeens begon de slang vreselijk tussen mijn benen te proesten en te joelen.
Iedereen joelde. Ik begon te kronkelen terwijl de slang de meest waanzinnige proestgeluiden tussen mijn benen maakte. Ik begon met mijn benen te pompen waardoor de slang zich verder vastzoog tussen mijn benen. Ik ging staan en knikte door mijn knieën terwijl de slang nog steeds tussen mijn benen zoog. Ik had nog steeds mijn kousen aan wat een zekere bescherming bood maar John wilde dat ik de slang naar binnen duwde. Hij zei: “ik wil dat ding binnen in je laten zuigen.” Ik zei dat ik dat eng vond maar duwde het mondstuk toch voorzichtig naar binnen. Mijn vagina was drijfnat. Ik voelde hoe de slang zich verder naar binnen zoog en werd bang. John draaide de volumeknop nog verder open en toen gebeurde het dat de slang in 1 ruk iets van 20 centimeter dieper in me flodderde. Ik voelde hoe ik van binnen helemaal werd leeg gezogen. Ik was bang en wilde in paniek de slang uit mij buik trekken maar John draaide de volumeknop nu voluit open en ik voelde hoe mij baarmoeder vacuüm werd gezogen.
‘Dit wordt de pornofilm van de eeuw,’ riep John, ‘hier zullen de zakenklanten van je man blij mee zijn.’
‘Stop!’ riep ik en verloor het gevecht met de slang. Ik vouwde helemaal dubbel en voelde hoe ik van binnen werd leeg gezogen. Mijn benen begonnen automatisch te pompen. Ik maakte reusachtige pompbewegingen alsof ik werd verkracht wat in feite ook zo was. Ik pompte en kronkelde alle kanten op terwijl de slang loeiend in me tekeer ging. Ik begon te loeien als een koe. Er kwamen geluiden uit me die ik nog nooit had voort gebracht, een donkere zware stem alsof er een koe in me zat. Maar het lukte me niet klaar te komen.
Toen werd het volume lager gezet en kon ik de slang uit mijn buik halen. Ik was doodop en zweette het uit. Ik voelde me van binnen leeg gezogen en mezelf een wrak. Het volume ging weer hoger en nu moest ik de slang op mijn tepel zetten. Eindelijk werd de fietspomp erbij gehaald, met een slang die in een V splitste met 2 uiteinden. Het ene uiteinde werd op het ventiel van de lege fietsband gezet uiteinde van de slang was een tuut. Die moest ik tussen mijn benen duwen, diep in me terwijl de stofzuigerslang nog steeds op mijn tepel joelde. Ze begonnen mij op te pompen precies zoals je een fietsband oppompt. De lucht spoot joelend in mijn baarmoeder, het was een hoge fluittoon. Het geheel had iets van een operatie. Ik hield de fietsband in de gaten die stukje bij beetje tot leven kwam en steeds voller werd gepompt. Hoewel ik voelde hoe mijn baarmoeder vol lucht werd gepompt, was mijn buik nog even plat. De fietsband was inmiddels keihard en het was duidelijk dat er niet veel lucht meer bij kon. Eindelijk begon mijn buik ook op te zwellen. Ik voelde hoe ik werd opgeblazen als een ballon. Het was een bijzonder aangenaam gevoel alsof men in mij klaar kwam. Ze bleven maar pompen en ik merkte dat ik zelfs alweer leeg liep. Toen ik luid begon leeg te sissen mocht ik het ventiel weghalen en “was het voorbij.”