"Mams, Theo en ik gaan vnavond naar de bioscoop hoor! Je hoeft niet op ons te wachten want ik weet niet hoelaat we vanavond thuis zijn." Jannie keek haar zestienjarige dochter Bea met gefronste wenkbrauwen aan. Een kind was het nog, pas zestien en nu al een vriend! Ze had al kennisgemaakt met de jongeman, die vier jaar ouder was dan haar dochter. Hij had geen slechte indruk gemaakt, maar toch voelde Jannie zich onbehaaglijk.
Het viel niet mee, alleen een opgroeiende dochter op te voeden, ook al
probeerde ze dan het zo goed mogelijk te doen. De jonge meisjes van
tegenwoordig lieten zich niet meer voorschrijven door hun ouders, dat was
Jannie allang bekend. De verstandhouding met haar dochter was goed en Jannie
wilde dat niet verpesten door over de vriendschap met die jongen te gaan
zeuren.

"Je denkt er wel om dat je in ieder geval om twaalf uur thuis bent. Je weet,
dat ik je 's nachts niet op straat wil hebben!" waarschuwde ze Bea.
"He, ma, wat ouderwets! 't Wordt overal na twaalf uur pad gezellig en dan moet
ik weg. Theo is er toch ook, dus alleen ben ik niet. En 't is Zaterdag, morgen
kan ik uitslapen. Toe mam, tot twee uur , goed?"
Vleiend sloeg het slanke meisje de armen om haar moeders hals.
Ze wist precies wat ze moest doen om haar zin toch te krijgen en Jannie wist
dat ze weer eens door de knieen zou gaan. Ze ergerde zich er zelf wezenloos
aan, dat ze iedere keer weer bezweek voor haar dochter. Straks kreeg Bea het
nog in haar hoofd de hele nacht weg te blijven.
Jannie nam zich heilig voor het niet zover te laten komen, maar nu zei ze
alweer: "Maar dan ook geen minuut later!"
Dolgelukkig zoende het meisje haar moeder op beide wangen, rende naar de
telefoon om Theo het heuglijke nieuws te vertellen.

Klokslag zeven uur was Theo present om Bea af te halen. Toch wel een beetje
trots keek Jannie het tweetal na. Bea zag er lief uit in haar fel-rose broek
en witte jack. Haar bijna-zwarte lange krullende haar stak er ook mooi bij af.
Theo was ruim en kop groter. Hij had een aantrekkelijk, open gezicht en was
atletisch gebouwd. Jannie moest toegeven dat Bea op dat punt een goede smaak
bezat. Toch was ze wel een beetje bang haar kleine meisje aan hem over te
laten. Hij was per slot van rekening al twintig en wilde vast en zeker wel
meer dan een enkel afscheidskusje.

De nog jonge vrouw verweet zich nu, dat ze over dat soort dingen nooit met
Bea gesproken had. Misschien was het nu al telaat.
Bea wist niets van de zorgen van haar moeder. Vrolijk en opgewekt liep ze
aan Theo's arm. Ze kletste over alles en nog wat en Theo glimlachte toegevend.
Hij mocht Bea graag. Hij had al vaker een vriendinnetje gehad, maar het had
nooit langer dan twee of drie weken geduurd. Met Bea ging het nu al zes weken.
Hij wilde wel iets meer met haar dan enkel wat zoentjes, maar durfde niet
goed. Voor geen geld zou hij, aan wie dan ook, willen toegeven dat hij nog
nooit met een meisje naar bed was geweest. Sinds hij Bea kende deed hij wel
meer aan zelfbediening, maar dat bevredigde hem toch niet meer. Hij zou zo
graag ens echt een nummertje willen maken.

Theo had zijn verstand niet bij de film die gespeeld werd. Hand in hand zat
hij met Bea in het donker. Het meisje merkte niet dat haar vriend met zijn
gedachten heel ergens anders was. Ze genoot van de film, maar nog meer van
hun samenzijn. Het gaf haar een geborgen gevoel zijn hand om de hare te voelen
en wilde niet denken aan dat rare gevoel dat ze steeds in haar buik had als
hij in haar nabijheid was.

"Wat zullen we gaan doen?" vroeg Theo het meisje, toen ze weer buiten stonden.
Bea trok de schouders op. "Ik weet het niet. Waar heb jij zin in?"
"Zullen we naar mijn huis gaan?" vroeg Theo plotseling.
Bea keek hem verbaasd aan. "Naar jouw huis? Ach... ik weet het niet... wat
zullen je ouders zeggen als ik daar ineens voor hun neus sta?"
Theo grijnsde. "Oh, daar hoef je niet bang voor te zijn. Ze zijn er niet. Ze
zullen direkt nog wel thuiskomen, want ze zijn naar een bruiloft van een
collega van mijn vader", stelde Theo haar gerust.
"Maar mag dat dan wel?"
"wat?"
"Nu, dat ik met je meega, terwijl je ouders er niet zijn."
Nu was Theo aan de beurt om verbaasd te kijken. "Natuurlijk mag dat wel! Ik
ben geen klein kind meer, dat de hele boel overhoop haalt als pappie en mammie
er niet zijn. Ze zijn wel meer weg en dan neem ik ook rustig vrienden mee.
Ik heb zelf een kamer, dus vertoef in mijn eigen domein. Te drinken staat er
ook nog wel iets en wanneer je iets wilt eten, ook dat is aanwezig.
Gerustgesteld?"
Bea knikte. Ze wilde niet kinderachtig doen door te weigeren. Ze was een
beetje bang om met Theo mee te gaan. Nog nooit eerder waren ze helemaal alleen
geweest. En dat er meer was dan handjes houden en zoenen wist ze ook heel
goed.
Ervaring had ze er echter niet mee. Dat Theo ook een groentje was op dat
gebied, wist ze niet.



Nauwelijks een kwartier later stapte ze achter Theo zijn kamer binnen. Hij
sloot de deur achter hen af en plofte op zijn bed neer. Onzeker stond Bea
midden in de kamer. Ze wist niet, wat ze moest, staan blijven of naast hem
gaan zitten.
Een stoel was er namelijk niet.
"Kom bij me zitten, dan schenk ik iets te drinken in", zei Theo.
Bea ging op de rand van het bed zitten, terwijl Theo zich onder het bed boog.
Even later richtte hij zich op en had een fles cola en een halve fles cognac
in de hand.
"Als jij nu even twee glazen daar uit die kast haalt, dan kunnen we tenminste
wat drinken."
Bea deed wat hij vroeg.
"Zet ze maar op de grond, want een tafel bezit ik helaas nog niet. Ik doe
meestal alles op de grond", legde Theo haar uit.
Hij schonk eerst flink wat cognac in beide glazen en vulde ze bij met cola.

Zwijgend dronken ze. Beiden wisten ze niet goed wat ze moesten zeggen. Het
leek wel of ze voor het eerst bij elkaar waren.
Schuchter legde Theo een arm om Bea's schouder. hij trok haar tegen zich aan
en zoende haar voorzichtig op de wang. Het meisje beefde licht. Het gevoel in
haar buik was nu heviger als ooit tevoren. Het trok naar beneden, tot in haar
intieme plaatsje. Het klopte daar als een zwerende vinger en het liefst had
Bea met een hand erover gewreven. Dan zou dat idiote gevoel zeker wel
verdwijnen. De aanwezigheid van Theo weerhield haar er echter van.
De jongeman legde een hand op haar knie. Hij begon heel langzaam haar knie te
strelen, terwijl zijn hand naar boven schoof. Steeds hoger en hoger ging het
langs de binnenkant van haar dij. Bea voelde dat haar hart bonsde.
Ze werd vreemd licht in het hoofd, terwijl haar ogen zwaar werden.
Waarschijnlijk kwam dat van de cognac, die ze niet gewend was. Erg bang was
ze niet meer, eerder nieuwsgierig naar wat er komen zou.
Ineens trok Theo zijn hand terug, kuchte een beetje en nam nog een slok uit
zijn glas. Hij voelde wel dat Bea hem zou laten begaan als hij verder ging,
maar toch voelde hij zich onzeker. Hij wilde zeker zijn, dat alles goed zou
verlopen. Stel je voor, dat Bea hem zou uitlachen.
"Vind je het hier niet warm?" vroeg hij. "Je mag je truitje wel uitdoen hoor,
dan doe ik mijn trui ook uit. Tjonge, 't is hier bloedheet", pufte Theo,
terwijl hij zijn trui over het hoofd trok.
Bea bloosde toen ze zag, dat hij er niets onder droeg.
Wat een onzin! Stel je niet zo aan, in het zwembad zie je al de jongens half
naakt! zei ze in gedachten tot zichzelf.
Langzaam trok het meisje haar truitje nu ook naar boven, over haar hoofd en
uit was het.
Wel een raar idee, zo in haar beha naast Theo te zitten.

"Zullen we ons helemaal uitkleden?" fluisterde Theo.
Bea schrok zichtbaar van deze onverwachte vraag.
"Zeg nu ja", drong de jongeman aan. "Ik zou je zo graag helemaal naakt willen
zien. Met kleren ben je al zo mooi, maar zonder kleren ben je vast nog
mooier."
Ze wist dat als ze zou toegeven, dat het begin van het einde zou zijn. Hoe
vaak had ze al niet van vriendinnen gehoord, dat wanneer jongens eenmaal met
een meisje naar bed geweest waren ze de meisjes lieten stikken. Ze zou Theo
dus kwijtraken! Het verlangen naar het onbekende was echter groter en sterker.
Zwijgend knikte ze daarom. Ze durfde de jongen niet aan te kijken. Ze merkte
dat hij opstond en ineens zag ze zijn broek tot op de enkels zakken. Hij
stapte eruit, nadat hij eerst zijn schoenen en sokken had uitgetrokken. Nu
moest hij in een slipje voor haar staan. Bea durfde nog niet te kijken.
Ze zat als een zoutzak op het bed. Daar zag ze nu ook de slip van Theo langs
zijn benen glijden. Nu was hij dus naakt!
Bea had wel door de grond willen gaan van schaamte. Maar nu had ze eenmaal A
gezegd, dus moest B wel volgen.

Met het hoofd naar de gronf gebogen stond ze op en begon met trillende handen
haar broek los te maken. Ze schoof hem tegelijk met haar slip naar beneden en
stapte eruit. Haar handen gingen naar achter op de rug. Ze wipte de beha-
sluiting los en schoof de bandjes langs haar armen.

Ze voelde de ogen van Theo op zich gericht. Hij zei niets, maar kuchte af en
toe. Theo ging op de rand van het bed zitten en schonk zijn glas halfvol
cognac. In twee teugen dronk hij het leeg, schudde even het hoofd en stond op.
Eigenlijk was hij helemaal geen liefhebber van sterke drank, maar hij moest
zcih nu wel moed indrinken. De drank maakte hem inderdaad overmoedig.
Hij nam het meisje in zijn armen en perste zijn lippen op de hare. Zijn handen
gleden zenuwachtig langs haar naakte zachte lichaam. Heerlijk voelde dat en
Theo kon er bijna niet genoeg van krijgen. Langzaam duwde hij haar op het bed
en begon haar lichaam met vurige zoenen te bedekken. Het meisje lag erbij
alsof dit alles haar niet aanging.
Ze durfde Theo niet aan te raken. Het was allemaal zo vreemd en wist niet wat
ze in zijn kruis aan zou treffen. Ze had wel eens een plaatje van en naakte
man gezien en dat vond ze al eng.



Theo nam ineens haar hand en bracht deze naar onderen, naar zijn buik. Hij
schoof langzaam haar hand naar beneden.
Bea wilde tegenspartelen, maar zijn greep was hard en dwingend. Toen...
plotseling omklemde haar hand iets hards. Het leek wel een buis, met als enig
verschil dat die nooit warm was.
Ze voelde het harde, warme stuk in haar hand trillen en licht schokken en
schrok ervan. De hand van Theo lag echter nog op haar hand zodat ze niet terug
kon trekken. Hij bewoog haar hand heen en weer en ze voelde het vel meegaan.
Een heel bijzondere gewaarwording was dit. Theo kreunde zacht.
"Laat mijn hand los dan, als het pijn doet", zei Bea.
Hij schudde zijn hoofd. "Nee, malle, het doet geen pijn, 't is heerlijk zo!"
antwoordde hij zacht. "Kom ga op je rug liggen, dan stop ik hem in je kutje!"
hijgde hij opgewonden.
Bea rukte zich nu los van hem.
"Nee! Dat niet! Dat mag niet... ik wil dat niet! En mij dan aan de kant gooien
zeker!" riep ze uit.
Theo snapte er niets van. Op deze reaktie had hij niet gerekend. Waarom was
ze nu zo fel ineens en hoe kwam ze op het idee dat hij haar links zou laten
liggen?
Hij hield toch van haar. De jongeman verzekerde haar dat het enkel nog mooier
tussen hen zou worden en eindelijk gaf het meisje haar weerstand op en liet
hem begaan. Theo ging op haar liggen en drukte zijn harde lid tussen haar
dijen. Met geen mogelijkheid echter kon hij zijn paal in haar holletje
krijgen.
"Ben je aan de pil?" vroeg hij onverwachts.
Bea keek hem verachtelijk aan. "Wat denk je wel van me? Dit is de eerste keer
dat ik zoiets doe!"
Theo sloeg beschaamd de ogen neer.
Wat stom van hem ook! Maar wat nu? Hij had ook niets bij zich en en kind kon
hij toch moeilijk bij haar maken. voor het zingen de kerk uit, dat was de
enige mogelijkheid. Alleen wist hij niet hoe dat ging.

Enfin, hij wilde daar niet langer over nadenken. Hij was er te opgewonden
voor. Als hij maar eerst zijn stijve stuk in haar gaatje had, dan zag hij wel
verder. Maar dat ging al niet.
Ze lag te ver naar beneden.
"Kom til je gat eens op", zei hij.
Bea deed het en de jongen duwde er een kussen onder.
"Nu moet het gaan", mompelde hij meer tegen zichzelf dan tegen haar. Maar
nee... nog ging het niet. Ze werden er beide vreselijk moe van en van Bea
hoefde het niet meer. Het gevoel in haar buik was verdwenen en ze wilde naar
huis.
Weg van dit stomme gedoe.
"Sla je benen over mijn rug", hijgde Theo. Nu kwam zijn jongeheer tegen haar
ingang. Erin schuiven ging niet, want ook het apparaat van Theo was uitgeput
en hing als een leeggelopen worstje tussen zijn dijen.
"Zo moet het", zei hij spijtig.
Bea knikte. "Maar het gaat niet meer. 't Duurde te lang allemaal."
"Ik kan er ook niets aan doen. 't Was voor mij zo nieuw en ik dacht dat jij
toch wel wist hoe het moest."
"Theo grinnikte. "Je zult het misschien niet geloven, maar voor mijn was het
al even nieuw als voor jou", bekende hij.
Ineens schaterde Bea het uit en Theo lachte mee. Het was ook allemaal te zot.
"Laten we er maar mee ophouden. We weten nu in ieder geval dat je ook dit moet
leren", hikte Bea nog na.
Theo knikte. "Dat is goed, dan neem ik ook een condoom mee uit voorzorg. Je
bent er toch niet kwaad om, wel?"
"Nee hoor, helemaal niet. Maar nu moet ik me aankleden, anders ben ik niet op
tijd thuis. Wanneer is de tweede les?"
Plagend keek het meisje haar vriend aan.
"Wanneer je maar wilt, lieverd", zei hij, dolgelukkig dat ze het zo licht
opvatte.

Theo bracht haar netjes thuis.
"Zo te zien hebben jullie veel pret gehad vanavond", zei Jannie opgewekt.
"Nou en of, mams, maar ik ben doodmoe en ga dadelijk in bed."
"En ik ga naar huis en kruip ook onder de wol", viel Theo haar bij.
In de gang gaf hij Bea nog een afscheidskus en juist toen hij de deur wilde
sluiten, grinnikte Bea zacht: "Je weet het nu, alle begin is moeilijk!!!"