Gaby verhalen PakjesAvond En Toch Verdriet

Ze deed het licht aan, ging zitten tot ze er plots aan herinnerd werd wat er in
haar kont zat. Deze drukte gemeen in haar kont, de tranen schoten in haar ogen,
ze pakte snel een tissue en maakte haar ogen droog. Ze zag alles wazig, snel las
ze verder: "Je moet nu met het sleuteltje het slotje aan je nek openen." Ze
moest de ketting af doen en in het doosje doen, alsmede de twee slotjes die op
haar kaptafel lagen, ze moest het doosje sluiten. Ze deed dat, las verder: "Hang
het sleuteltje aan je armband, ga naar je pakket bij de computer, pak de laatste
twee pakketjes eruit." Ze moest dan direct terug komen, op haar kapstoel gaan
zitten en verder lezen, vervolgens moest ze al haar sieraden uit doen, ketting,
ringen, colliers deze op de kaptafel leggen. Ze moest de grote, platte,
vierkante doos openen, wat ze onmiddellijk deed, ze keek verschrikt naar het
collier dat erin lag, pakte het uit de doos. Het was een zwaar collier, van
voren breed uitgevoerd ongeveer 3 cm licht gebold dat naar achteren rond uit
liep met aan de ene zijde een gat en aan de andere zijde een blanke pen met daar
op twee scherpe gerande ribbels rondom die dan als weerhaken waren uitgevoerd.
Aan de voorzijde zat een klein beugeltje met daar doorheen een zwart, dik
lederen riempje met aan het uiteinde een gouden ring het riempjes dubbel
gevouwen en in het midden van het riempje zaten twee knopjes uitgevoerd als
handboeien. Deze twee handboeitjes zaten met een pen door het leer en waren aan
de achterzijde dicht geklonken. Ze moest nu naar haar meester gaan, met haar rug
naar hem toe gaan staan, het collier omdoen en afwachten op de volgende
opdracht. Ze deed wat haar bevolen was, liep nederig naar Bert, raaide zich om.
Bert stond op, kon het niet nalaten om met zijn vinger door haar bilspleet, over
haar ruggenwervel snel in haar nek knijpend aan te raken. Ze kreeg gelijk een
koude rilling over haar lichaam, hij legde haar staart over haar schouder,
maakte zijn aktekoffer open, pakte een speciale tang eruit met op beide bekken
aanschroefbare klemmen, ze voelde een koud stuk ijzer in haar hals. Hij zette
beide uiteinden goed stevig vast tussen de klemmen, kneep hard op de handvatten
van de tang, je hoorde twee felle klikken, hij controleerde of de twee uiteinden
goed tegen elkaar sloten, maakte de tang los en zei met bitse toon: "Naar de
slaapkamer, volgende opdracht." Ze moest het middenstuk uit de doos verwijderen
en dit weggooien in de prullenmand, ze moest haar eigen sieraden in deze doos
doen en ze moest al haar sieraden die ze in huis had verzamelen, ook broches en
haar pins, alles, ze moest ook haar poederdoos uit haar tas halen, lippenstift,
alles behalve haar agenda, sleutels, beurs en wat ze nodig had voor haar werk.
Ze stapte op, verzamelde alles, bracht het naar de kaptafel, deed alles in de
doos. Ze moest nu goed overdenken of ze misschien nog iets vergeten had, alles
moest in deze doos. Plots stond ze op, liep naar het dressoir, daar lag nog een
antieke broche die ze van haar oma had geërfd, ze haalde hem uit de la, pakte
hem, legde hem in de doos en las verder. Dit zou ze nooit meer dragen als
slavin, las ze, ze pakte de broche die haar zo dierbaar was, kuste hem en met
tranen in haar ogen las ze verder, ze moest de doos nu sluiten, wat ze snikkend
deed. Waar ze geen erg in had was, dat Bert in de deur dit schouwspel
aanschouwde, hij draaide zich snel om want door dit schouwspel had hij een brok
in zijn keel gekregen, want hij had haar nu iets zeer dierbaars ontnomen. Hij
liep naar de keuken, dronk een slok water, vulde een klein glas met koel water,
liep naar de slaapkamer, gaf haar het glas, aaide teer over haar hoofd, bukte,
gaf haar een zachte warme kus, pakte een tissue, droogde haar tranen. Hij pakte
haar bij de schouder, lichtte haar op, drukte haar stevig tegen zich aan en
fluisterde dat zij zijn lieve kleine neukslavin was en dat hij in de toekomst
goed voor haar zou zorgen. Ze draaide zachtjes haar hoofd naar achteren, kuste
hem op de mond en zei: "Dank u wel meester." Meester Bert pakte haar op, legde
haar op bed en vroeg of ze nu wou stoppen of dat ze door wou gaan met haar
opdrachten omdat haar emoties wel een enorme opdonder hadden gehad deze avond.
Hij had zich niet gerealiseerd dat hij deze emotie bij haar en bij hem los zou
maken. Ze vroeg stil in zijn armen liggend waarom hij emotie had, het waren haar
dierbare spulletjes. "Ja," zei hij, "maar jij bent mijn dierbaar speelgoedje,
daar wil ik zuinig op zijn, want jij bent voor mij een miljard uit de loterij,
dat mijn pad heeft gekruist." Dat zij zich vrijwillig over had geleverd aan zijn
wellusten zonder tegenspraak, maar met passie, had hij in zijn leven nog nooit
meegemaakt, want meestal moest met veel overredingskracht bijna gedwongen een
slavin doen wat hij wilde en zij deed dit toch maar even, terwijl ze eigenlijk
niks wist wat dit leven inhield. Ze was erg puriteins opgevoed en gaf zich nu
plots over aan dit leven van dwang, wellust, rotiek en hoerige sex. Hij gaf haar
een lange zoen, zij nestelde zich tegen hem aan, klemde haar benen rond zijn
lichaam en beantwoordde zijn zoenen met open mond en uitgestoken tong in zijn
warme mond. Ze vreeën nog even door, zij begon te hijgen terwijl hij zachtjes
vroeg wat ze wilde, ze gaf als antwoord: "Doorgaan meester." Hij liet haar los,
hielp haar van het bed, gaf haar een ferme tik op de billen met het antwoord:
"Opschieten dan." Ze ging weer zitten, pakte een slok water terwijl ze
ondeugend, wellustig en sexy naar Bert keek. Hij kuste haar op het voorhoofd,
draaide om en ging weg. Zij pakte de brief en las verder, ze moest nu het kleine
doosje dat al op de kaptafel stond openen met sleutel twee van haar armband, ze
haalde het sleuteltje er af, stak het in het sleutelgat, draaide het een
kwartslag. Het doosje sprong open, er lag een briefje in met daaronder twee
ringen. Onderwijl was Bert in de woonkamer, pakte zijn agenda en schreef op de
dag dat ze zou aangesteld worden: "broche oma" en onderstreepte dat. Hij deed
z'n agenda dicht, ging naar de kast, schonk een cognac in en zag dat de fles
bijna leeg was, pakte zijn agenda weer, schreef op de dag van morgen cognac in
de agenda, weer dicht, ging in de bank zitten en nam een stevige slok en bedacht
wat voor een lekker speeltje hij in zijn bezit had. Hij dacht dat zij zijn
diepste wensen in vervulling kon laten gaan, de ondeugendste, de vernederendste
en de sexyste spelletjes en vulgairste opdrachten zou uitvoeren voor zijn
gemoedsdoening, zonder dat ze zou tegenstribbelen en dat hij haar kon kleden op
de hoerigste manier, sexy en uitdagend, hoerig zo hij maar wilde. Hij zou ze
exhibitionistisch kunnen tonen aan zijn vrienden en haar ter beschikking kunnen
stellen voor hun gemene en sadistische spelletjes. Ze zou alles toelaten en
gehoorzamen, ze zou hem zelfs bedanken voor deze behandelingen en de
vernederingen die hij haar toebedacht. Ze zou alles accepteren zonder
tegenspraak. Hij zou haar laten genieten van sex-wellust, laten schreeuwen van
pijn of haar laten smeken of zij ook mocht klaarkomen en haar dan opvoeren tot
de hoogste sex-wellust die er bestond. Hij zou haar verslaafd maken aan
martelingen, dat ze zelf zou vragen om behandeld te worden en haar in afwachting
zo te laten, hij zou haar tot het nederigste kunnen vernederen, zodat ze zou
denken maar nooit geboren te zijn geweest en haar dan weer te vertroetelen dat
zij haar eigenwaarde weer hoog had. Intussen ging Gaby verder met het lezen van
haar opdrachten, ze las haar briefje aandachtig, ze moest aan iedere
middelvinger een ring doen met de gemonteerde oogjes naar boven met deze reden:
alle slaven en meesters hadden deze ringen, het was een teken dat ze lid waren
van de organisatie, maar er was een verschil: de meesters en meesteressen hadden
ringen met haakjes er aan en slaven en slavinnen met oogjes en dat had de reden
dat een meester of meesteres een slaaf of slavin kon aanhaken. Als dat gebeurde
moest ze gelijk met hem of haar meegaan om alle wensen die er waren te voldoen.
Als alles naar tevredenheid was verlopen mocht ze verder gaan en haar opdracht
of bestemming vervolgen, daar schrok ze van. Als de ringen niet makkelijk
omgingen dan moest ze het touwtje dat in het doosje zat strak om haar
middelvinger binden, het touweindje door de ring steken, de ring om de vinger
steken. Het touweinde tussen haar tanden doen, met haar andere hand de ring vast
nemen, zover mogelijk op haar vinger schuiven, het touwtje rustig afwikkelen en
met druk de ring over de laatste verdikking tegen haar handpalm schuiven op
dezelfde manier als hij de ringetjes om haar tepel had geschoven. Ze paste de
ring, die ging niet helemaal, ze deed wat het voorschrift zei en ja hoor daar
zat hij op zijn plaats, ze draaide de ring zo dat het ringetje aan de bovenkant
zat. Ze deed dat ook aan de andere hand, bekeek de ringen, ze waren net als
mannentrouwringen, breed en zwaar, in drie kleuren goud. Ze pakte het papiertje
weer, ze moest nu de ringen rond haar tepels verwijderen, ze moest dit zo doen:
ze moest met drie vingers de ring om haar tepel vastnemen en in een rustige
beweging er af trekken. Als ze dat niet deed zou ze onnodig pijn lijden en dat
hoefde niet, ze moest gelijk achter elkaar doen en de ringen in het doosje doen.
Ze pakte haar linker borst, pakte de ring, zette spanning op haar handen, trok,
ze liet een kreet, deed dit ook bij rechtse tepel, weer een kreet, legde de
ringen in het doosje, haar tepels tintelden hevig. Ze pakte het papier en las
verder. Ze moest het blauwe potje pakken dat rechts op de kaptafel stond, een
flinke lik crème en haar tepelhoven flink inmasseren, ze deed dit, de hevige
tintelingen ebden weg maar er ontstond een hevig, weldadig, warm gevoel in haar
tepels, waar deze gelijk op reageerden en als stalen spijkers vooruit staken,
wat een reactie veroorzaakte tussen haar benen van hevige wellust, maar ze las
door. Onderwijl genoot ze van het genot wat dit haar opgeleverd had, ze moest
het sluiten en op de andere doosjes plaatsen. Er ontstond nu een prachtige
piramide op haar kaptafel, alles zwart uitgevoerd en met gouden biesjes
afgewerkt, het was een luxe gezicht. Ze keek in het pakket, nog een klein
pakketje, ze gooide het lege pakket in de hoek naast de kaptafel. Dit zou ze
anders nooit doen, ze was nu in een uitgelaten stemming gekomen als een klein
kind dat haar eerste eigen fietsje kreeg. Ze las verder, het langste doosje dat
bovenop stond moest ze midden op de kaptafel zetten, dat kon en mocht ze niet
open maken, verrassing, maar nu eerst doe je ketens uit, je masker af, ruim het
op zijn plaats, kom dan terug, lees dan verder. Ze ging naar de gang, deed
ketens en masker af, legde het in het kastje, ging naar de keuken, pakte een
glas, vulde het met water, dronk een slok. Bert stond in de gang te kijken, ze
zette het glas weg, ging terug naar haar slaapkamer, ging op haar plaats zitten,
las verder in de brief: "Volg nu de aanwijzingen op van je meester. Leg de brief
weg, er volgt hierna nog een opdracht." Bert zei zacht: "Doe je ogen dicht en
doe ze pas weer open als ik het zeg, heb je ze dicht?" "Ja meester," hij bukte
over haar heen en ze hoorde een klik, hij opende het doosje, pakte haar linker
pols, deed er wat omheen, het klikte twee keer, ze voelde dat er iets om haar
pols zat. Hij bracht haar arm gebogen voor haar gezicht en zei: "Blijven zitten,
ik zeg dat je de ogen mag openen." Ze zei met een spanning in haar stem: "Ja
meester Bert," ze voelde dat Bert wegging en langzaam over haar bol aaide, hij
trok de deur bijna dicht, ging op de rand van de bank zitten en zei plots: "Nou
mijn hoerige neukslavinnetje, open je ogen." Er volgde een vreselijk harde kreet
van verbijstering, wat gelijk oversloeg in een vreselijk gehuil, de slaapkamer
sloeg wild open. Gaby stormde binnen met drie passen was ze bij hem, ze nam een
sprong en dook, in een zweefduik vloog ze rond zijn nek. Bert tuimelde
achterover op de bank, Gaby op hem, ze was volkomen hysterisch, huilde, gilde,
riep onverstaanbare woorden uit, rilde en schokte over haar hele lichaam. Het
duurde zeker 10 minuten eer hij haar los had van zijn nek en haar kon almeren,
ze snikte. Ze huilde nog even, hij begon haar te troosten, draaide onder haar
uit, legde haar op de bank, ging op zijn knieën zitten naast haar. Ze werd
rustiger en hij vroeg haar wat dit nou was, snikkend vertelde ze dat dit dure
cadeau voor zijn hoerige neukslavin teveel was. Dit was zij niet waard zo'n duur
horloge. Hij zei zacht strelend over haar lichaam dat, dat het voor hem
onbetaalbaar was dat zij gezegd had dat zij zijn slavin zou zijn. Het was niet
zo dat haar slavin-zijn betekende dat ze niks was, maar dat hij met de minuut
verliefder op haar werd en dat was veel belangrijker voor hem. Hij pakte haar
beet, begon haar te knuffelen. De klok was van goud gemaakt, de wijzerplaat was
van zwart mat vervaardigd, de urenpunten waren diamantjes, bij de twaalf, drie,
zes en negen waren dubbele diamantjes, ze kwam nu tot rust. Hij gaf zijn
cognacglas en zei: "Drink iets sterks, dat kan je nu wel gebruiken." Ze keek
naar het horloge en gelijk kuste ze hem weer, hij liet even haar emotie vieren,
dat was wel nodig, ze pakte nog een keer het glas, nam een slok, keek op haar
horloge en zei plots: "Het is al twaalf uur geweest, de computer..". "Geen
probleem", zei hij, "maar luister eens, was dit je laatste opdracht?" "Nee
meester," antwoordde ze. "Nou komt er nog wat van" zei hij, ze stond op en ging
schoorvoetend naar de slaapkamer, ging zitten, pakte de brief: "Laatste
opdracht, schmink je eerst af. Maak je hoerig op volgens foto drie die vanmiddag
bij de cd zat". Ze stond op, liep naar de computer, daar zat Bert. "Zo," zei
hij, "nu kun je dadelijk je computer afsluiten als je de laatste opdracht hebt
uitgevoerd." Ze pakte de foto's, rommelde tussen de foto's terwijl ze naar de
slaapkamer liep, ze had de goede foto gevonden. Ging zitten, maakte haar gezicht
op, hoerig als op de foto, bracht staart in orde, keek in de spiegel, vergeleek
haar gezicht met de foto, moest schoenen en nylons uitdoen en schone nylons aan.
Ze deed dit, pakte de brief, las verder: "In de laatste kast staan zwarte pumps
nummer 5, deze moet je aantrekken met ketting tussen de enkels en alles
afsluiten met slootjes." Ze moest het sleuteltje pakken, dat hing tegen de
zijkant van de kast en dit op de kaptafel leggen, ze deed dit, ging terug naar
de kaptafel, pakte de brief: "Ga zitten, in het rechtse laatje staat een rood
doosje, pak dit. Open het, er zitten drie dingen in, de grootste bevestig je op
je klit, de twee kleintjes bevestig je op je memtepels." De krokodillenbekjes
beten in haar, ze vloekte bij het bevestigen van het laatste klemmetje dat
tussen haar vingers uitsprong, het beet gemeen in haar tepel. Ze wipte op, de
belletjes belden vrolijk, bij het terug komen op haar zitvlak kreeg ze de
volgende pijnscheut, de buttplug rekte haar sluitspier uit, wat haar een hevige
pijn gaf. "Verdomme", zei ze, de pijn ebde weg, ze begon verder te lezen, ze
moest weer naar de laatste, ze moest de zwarte doorkijkbare peignoir aantrekken
zonder gordel. Nu moest ze het doosje openmaken, het middenstuk verwijderen, er
zaten twee kaartjes in en twee opgevouwen enveloppen, ze moest de kaarten
ondertekenen, de rest was al ingevuld, ze moest ze in de daarvoor bestemde
enveloppen doen. Intussen bewoog haar lichaam, de belletjes aan haar tieten
belden vrolijk door het schudden van haar borsten, ze pakte de brief, ze las
verder: "Pak je huisdeursleutel. Ga deze brieven posten in de brievenbus die op
de hoek staat van de flat in de outfit die je nu aan hebt, trek geen jas aan, zo
hoerig als je er nu uitziet en als je het huis verlaat trek je de deur dicht. Je
gaat over de trap naar beneden en komt met de lift terug". Daar schrok ze van
maar dacht bedeesd na, hij zou nooit deze opdracht veranderen. Met tegenzin
stond ze op, deed wat haar bevolen werd, pakte haar huissleutel en verliet het
huis, trok de deur dicht. Op de trap belden de belletjes vrolijk maar bij iedere
omgang keek ze om de hoek of er niemand aan kwam. Ze was beneden gekomen, opende
de straatdeur, keek heel voorzichtig in alle richtingen, ze zag niemand, liep zo
snel mogelijk naar de brievenbus als het kettinkje het tussen haar enkels
toeliet. Ze wilde de brieven in de bus stoppen toen gelijk flitslichten begonnen
af te gaan, ze schrok zo dat ze verstijfd bleef staan. "Kom op, loop op je gemak
terug naar de deur en hou je jas open." Ze hoorde de stem van "Z", de schoften,
dacht ze, maar deed gewillig haar jas open. Er werd geflitst bij de deuren riep
"Z" "wachten", ze drukte haar in het licht, bekeek de sieraden, pakte haar pols,
bekeek haar pols en zei zacht: "Wauw wat heb jij een meester zeg." En nog een
foto en dan snel naar boven naar haar meester, ze moest een pose aannemen, nog
een en riep: "Bedankt en succes boven met je meester." Ze ging in de lift,
drukte op 11 en ging omhoog en stopte op iedere verdieping, wie heeft me dit nu
weer geflikt, iedere keer als de lift stopte sprong de schrik om haar hart.
Eindelijk boven aangekomen opende de deur, ze ging binnen, werd bij haar pols
gepakt, ze werd door de ring aan zijn ring gekoppeld, hij trok haar mee naar de
kamer, duwde haar krachtig op de grond, verkrachtte haar drie keer in haar mond,
kont en kut, hij kwam drie keer klaar. Zij niet, geen ene keer, hij ging van
haar af, commandeerde haar: "Naar je computer en maak je les af." Ze stond op,
ging snel naar de computer, daar stond niks anders als dat ze de computer moest
afsluiten en zichzelf moest uitkleden, afschminken, alles naakt opruimen.
Douchen en naar bed en in de ketens, als ze morgen vroeg opstond moest ze de
computer starten en zou ze kledingopdrachten krijgen, begrepen en nu afsluiten.
Ze deed dit snel, ze wilde wel naar bed, ruimde op, schminkte af, ging in de
douche, waste zich. Plots voelde zij een hand op haar bil en een stem die vroeg
of dat hij ook wat druppeltjes mocht gebruiken, ze draaide zich om, pakte haar
spons, begon haar meteen af te sponzen, deed dit teder, hij had haar helemaal
gesponst. Vroeg haar of ze nog fut genoeg had om hem af te sponzen, ze nam zijn
spons over, sponsde hem af, ter hoogte gekomen van zijn pik kuste snel zijn pik,
hij tikte op haar bol, ze keek schielijk naar boven, schudde met zijn wijsvinger
alsof hij een klein meisje bestraffend aankeek, ze schoot in de lach. Hij
droogde zich af, pakte haar handdoek, begon haar zorgvuldig te drogen en crèmede
haar helemaal in, wreef alles heerlijk uit, ze kreeg een weldadig gevoel,
draaide zich om en zag dat hij het blauwe potje in zijn hand had, stak zijn
vinger in het potje, smeerde het spul op haar tepels, masseerde deze goed tussen
twee vingers, het resultaat was gelijk te zien, twee harde spijkers staken hard
vooruit. Hij pakte haar op, droeg haar naar bed, legde haar op bed, zij greep
automatisch naar haar voetkluister, hij pakte ze af, gelijk uit haar handen, nee
vannacht hoeft dat niet. Hij dekte haar toe en vroeg of hij bij haar mocht
komen, ze pakte hem bij zijn nek en sleepte hem in een ruk op bed. Knelde zich
als een slang om hem, ze bedankte hem voor alles en vroeg hem of hij haar nog
een keer wilde nemen dat ze ook de kans kreeg om klaar te komen.