5. Mira: De japanse stoel
De Baas liet het touw uit het plafond zakken waar haar lange lijn aan zat, maakte dat los en nam haar mee naar de korte paal in het midden van de zaal. Hij klikte haar vast en liep weg.
Even later kwam hij terug met een houten plank met ribbels er op.
Hij liep weer weg en kwam terug met een grote kei, zeker van 40 cm doorsnede.
“Basalt.” Zei hij, “ongeveer 30 kg. Een mooi exemplaar, zeer duur, vooral na het polijsten ervan.”
Hij beduidde haar dichterbij te komen. Hij liep om haar heen, pakte haar polsen vast en klikte de sluitingen van haar polsbanden aan elkaar. Op een wel heel eenvoudige manier waren nu haar handen op haar rug gebonden. Zonder ook maar een enkele mogelijkheid los te komen.
Hij duwde haar zachtjes naar het plankje. “Ga er maar op zitten, op je knieën.”
Ze hurkte en ging voorzichtig op haar knieën zitten. De ribbels in het hout waren eigenlijk niet te voelen. Dat zou dus allemaal wel meevallen, dacht ze.
De Baas duwde haar naar achteren. Ze zat nu rechtop, met haar benen onder zich.
De Baas pakte de kei en legde deze op haar bovenbenen. Ze merkte direct twee dingen: ze kon niet meer opstaan en het gewicht van de kei drukte haar knieën en de bovenkant van haar voet die nu op de houten ribbels ruste, stevig naar beneden.
Bijna direct gingen de ribbels pijn doen. De Baas liep weg en kwam terug met twee brede latten, die hij aan de zijkant van het houtenbord in uitsparingen liet glijden.
Ze zat nu op het houten bord, met haar knieën en onderbenen op de ribbels, met een kei van 30 kg op haar bovenbenen die het opstaan onmogelijk maakte, terwijl de latten aan weerszijden van haar voorkwamen dat ze zich opzij kon laten vallen! Ze merkte dat de ribbels die eerst zo onschuldig leken, nu flink pijn deden en met angst in haar hart keek ze naar de Baas. Hij stond recht voor en haalde zijn keihard vooruit staande penis te voorschijn. “Mond open sletje, dit mijn favoriete houding! Ik hou van voor jou ongemakkelijke posities!”
Ze begreep wat er van haat verlangd werd en deed haar mond een klein beetje open. Ze zag de keiharde penis naderbij komen en vroeg zich af of ze wel in haar mond kon nemen. De Baas tikte op haar kin en deed haar mond verder open. De baas duwde zijn eikel naar binnen en zei: “Likken, meid, maak me tevreden!”
Ze likte met haar tong langs de eikel, waarop de Baas zacht kreunde en zei: “dat heb je vaker gedaan! Ga zo door!”. Ze likte verder en zoog zachtjes op het enorme geval dat haar mond geheel opvulde. Hij duwde zijn penis dieper haar mond in, waardoor ze nog uitsluitend door haar neus kon ademen. Hij begon te stoten en drong iets haar keelgat binnen, waardoor ze kokhalsde. De Baas merkte dat en gromde: “Als je me onderkotst, zul wat beleven, kreng!” Ze probeerde uit alle macht haar ontbijt binnen te houden, maar het gebrek aan lucht, de ongemakkelijke houding en de achterwaartse druk op haar hoofd maakte het er niet makkelijker op. Plotseling duwde hij zijn penis zo krachtig naar binnen dat zijn penis ietsje klem zat in haar slokdarm. Ze kokhalsde krampachtig en beet als reactie op zijn penis. De Baas gaf haar een harde klap op de wang en zei: Je bent goed begonnen, slet, verpest het net voor je zelf. Als ik ook maar een druppeltje bloed aantref straks op mijn jonge heer, zul jij deze dag nooit vergeten!”
Hij stootte weer krachtig en ze moest weer kokhalen, maar ze lette er wel op niet te bijten. De Baas had dat door en begon nu harder te stootten, tot in haar slokdarm. Hij hielt zijn penis niet lang daar, want op zo’n moment kon ze niet adem halen! Ze begon door het ademgebrek de band met de werkelijkheid te verliezen en het werd langzaam aan donker om haar heen. Ze merkte nog net dat de Baas klaar kwam en een forse hoeveelheid sperma in haar mond achter liet. Net voordat ze het bewustzijn verloor en tegen één van de latten aanviel, proefde ze dat zijn zaad een aangename smaak had, het smaakte lekkerder dan het zaad van haar laatste minnaar…….
Even later kwam ze bij. Ze zag de Baas naar de muur lopen. Hij liep naar de lichtschakelaar en deed het licht uit. Ze hoorde de Baas de deur sluiten. Ze zat nu in het aarde donker. Alleen. Er was zaad uit haar mondhoek op haar borsten gelopen, dat nu langzaam begon op te droge. Ze voelde zich geradbraakt door deze pijppartij en de ademnood en voelde dat de spieren in haar rug door de krachtsinspanning zeer deden.
Na enige tijd hoorde ze een zacht geluid, het leek wel een trom. Toen het geluid in volume aanzwol kon ze horen dat het een heleboel trommem waren, die een strakke ritme lieten horen. Nu eens harder, dan sneller of langzamer en wegstervend tot een gefluister leidde de trommen wel haar gedachten af, maar de pijn in benen en knieën nam steeds meer toe.
Na een hele tijd wist ze niet meer wat erger was: de duisternis en de eenzaamheid, of de pijn en de trommen. Ze werd steeds banger, wat moest er van haar worden? Wat zou er gebeuren? Ze kon dit nauwelijks meer aan! Na een tijdje had ze zoveel pijn, dat ze er alles voor over had om verlost te worden van het houten bord en de kei op haar bovenbenen.
Ze gilde: “Baas! Haal me weg, ik wil weg! Haal me weg!” Geen reactie, al leek het of de trommen meer geluid voortbrachten.
Weer gilde ze van pijn en smart en riep: “Ik doe alles wat je wilt, haal me weg hier, ik houd het niet meer uit!” Geen reactie. Ze snikte van pijn en angst en de tranen drupte langs haar wangen op har borsten. Ze liet het hoofd hangen en jammerde zachtjes.
Hoe lang ze daar zo gezeten had weet ze niet, maar plotseling ging het licht aan en liep de Baas binnen. Hij tilde de kei van haar benen af en verwijderde de latten naast haar.
Hij klikte de polsbandsluitingen los en duwde haar omver, wetende dat ze nu in geen geval nog kracht had om op te staan. Hij controleerde of de lange lijn nog goed vast zat aan haar halsband en zei: “Tot morgen!”, liep weg en deed het licht uit. De deur sloot zich achter hem en ze was weer alleen. Naakt, uitermate vermoeid en haar hele lichaam deed pijn, vooral haar knieën. Ze huilde zachtjes, jammerde en voelde zich wanhopig en totaal machteloos.
En viel uitgeput in slaap.