23. Mira: De vrouw vertrekt en Ulva krijgt wat
De Baas trok Mira mee naar de gang. Ze liepen haar nis voorbij, verder de gang in. Vlak bij de afvalput liet hij haar stilhouden voor de deur naar de strafkamer en maakte de deur open. Het was aarde donker binnen. De Baas stapte naar binnen en trok Mira mee. Hij deed het licht aan. Mira keek om zich heen en ontdekte vlak voor de openhaard een kleine kubus van stalen tralies op korte pootjes. In de kubus stond de vrouw half gebogen, klem tegen de tralies die3 de bovenkant van de kubus vormden. Naakt. Haar neusring was met een dun touwtje vastgemaakt aan een tralie boven haar. Haar gezicht werd tegen de tralie aan getrokken. Ze hielt zich met twee handen vast aan tralies boven zich vast.
Toen het licht aanging jammerde ze:”Baas, ik houdt dit niet meer…..”
De Baas liep naar de kubus en trok aan de strik waarmee de neusring vastzat. Het touwtjes viel naar beneden en de vrouw viel op de bodem van de kubus. Ze bleef bewegingloos liggen.
Mira bekeek dat alles met grote ogen. Vooral de rustige maar gevoelloze uitdrukking op het gezicht van de Baas boezemde haar angst en afkeer in.
“Ze kon zelf ook die strik losmaken, toch?”
“Ze was wel zo verstandig haar straf te ondergaan. Ik ga haar nu afvoeren.”
“Waar heen dan?”
“Ik heb een goede relatie met een Russische maisboer in het noorden van Afrika. Een coaster kapitein zorgt voor het transport, natuurlijk tegen forse betaling. Die zeeman laat zich 2 weken lang pijpen door die vrouwen. Hij heeft in zijn hut een soort tafel met matras er onder gemaakt, waar hij die twee weken dat de reis duurt niet vandaan komt. Deze vrouw komt die twee weken dus niet van die matras af. Haha, en bij mij had ze al te klagen!”
“En in Afrika, wat dan verder?”
“De zeeman meld die rus wanneer hij aankomt. Ze wordt ’s nachts van boord gehaald en met een busje en naar zijn landgoed gereden. Een tochtje van een dag of twee. Zowel de arabieren als enkele islamitische negerstammen staan polygamie toe. Enkele rijke knakkers daar vallen enorm op blanke vrouwen. Die lever ik dus. De meeste hebben daarna een heel goed leven. Na aankomst bij die rus, houdt hij hun daar bezig en meld via zijn kanalen dat er weer verse voorraad is. Via een satelietverbinding laat hij op internet aan zijn vrienden zien wat en wie ze is. Via internet doen ze een bod op de meiden en de rus zorgt voor aflevering. Na aftrek van mijn kosten deel ik met de rus de opbrengst. Daarvan leef ik. En heel goed.”
De Baas liep naar de zijkant van de ruimte en pakte een kleine kar. Hij maakte de deur van de kubus open en gebaarde Mira mee te helpen de vrouw uit de kubus te halen.
Hij klikte Mira los van de kubus en zei:”Duwen die kar. We gaan naar de deur aan het einde van de gang.”
Mira duwde de kar de ruimte uit, de gang in. Aan het einde van de gang hielt ze stil. De Baas pakte de lange lijn en bracht haar naar haar nis, klikte de stalen kabel aan haar halsband en zei:” Ik ben twee dagen weg. Er staat voldoende eten en drinken”, en hij liep weg. Even later hoorde ze de deur dicht gaan en het was stil. Even later ging het licht uit en het was stil.
Mira hoorde af en toe een vaag geluid uit de nis van Ulva komen, maar deed geen poging met haar te praten, vervuld als ze was van alles wat ze vandaag meegemaakt had.
Het duurde niet lang of ze ging op haar bed liggen en viel in slaap.

De volgende dag tegen de middag, had Mira nog niets gehoord van Ulva, hoewel ze toch op roepafstand van elkaar in hun nis zaten.
Mira riep toen zachtjes:”Ulva! Ulva, hoor je me?”
“Ja, maar ik praat niet met je. Alles aan me doet nog pijn en de Baas wil geen gepraat hier!”
Daarna deden Ulva en Mira geen pogingen meer contact te maken.
Na weer een nacht slapen hoorde Mira kort na de gongslag, de deur in de gang sluiten. Even later kwam de Baas aangelopen, klikte haar kabel los en pakte de lange lijn en nam haar mee naar de nis van Ulva.
Hij klikte de ketting van Ulva los van haar piercing en zei:”Ik krijg genoeg van dat bukken naar jouw bron van vermaak, kutje! Je krijgt een mooie halsband van me. Kom nu los mee en irriteer me vooral niet door tegen te werken of zo. En die karate van jou ken ik wel, niets dapper proberen vandaag. Kom!”
Hij trok Mira mee naar de zaal en maakte haar vast bij de douche.
“Wassen!”
Mira stapte onder de douche en draaide de kraan open. Warm water!
Intussen liep de Baas met Ulva naar de keuken.
Toen Mira zich uitgebreid gassen had, kwam de Baas met Ulva aanlopen, die direct onder de douche ging staan en zich uitgebreid waste. De Baas stond goedkeurend naar de twee naakte vrouwen te kijken en grijnsde ietsje.
Toen ook Ulva klaar was met de wasbeurt, liepen ze naar de keuken.
De Baas gebaarde Ulva op de houten stoel te gaan zitten en liet Mira op de andere stoel plaatsnemen, haar lange lijn zette hij vast.
Ze aten zwijgen. Brood met boter en hagelslag, warme thee, vitamine pillen en ieder twee stuks fruit: een sinaasappel en een banaan. Mira genoot en zag dat Ulva het eveneens waardeerde.
Toen ze klaar waren met eten moest Mira de spullen opruimen. De Baas liep weg en kwam terug met zijn blauwe plastic beauty case en iets dat in bruin pakpapier gewikkeld was.
De man zette de beauty case op tafel. Dan maakte hij met riempjes de polsen van Ulva vast aan de armleuningen van haar stoel.
“Benen over je polsen leggen, kutje!”
Ulav gehoorzaamde. De Baas hurkte tussen haar benen en inspecteerde haar clitpiercing. Hij maakte haar huid met een vloeistof die leek te prikken, te zien aan de reacties van Ulva, schoon.
“Zet je benen weer op de grond, kutje!”
De Baas pakte nog een paar riempjes en maakte haar enkels vast aan de voorste poten van de stoel. Ulva zat goed vast en kon geen kant op. De Baas liep naar de kast en pakte de helm. Mira wist nu wat er ging komen, maar mogelijk Ulva niet!
De Baas plaatste de helm en even later was het hoofd van Ulva volkomen gefixeerd. Ulva keek angstig naar alles wat de man deed. Mira voelde met haar mee, maar wist intussen wel dat hij het zorgvuldig deed en dat pijn snel vergeten is.
De Baas opende de beauty case, deed de operatie handschoenen aan en begon aan het maken van een opening in het neustussenschot. Ulva kermde slechts één keer.
De Baas maakte zijn kleine operatie af, spoot nog wat extra wondafdekker in haar neusgaten en zei:”Over een paar dagen is dit genezen. Veel pijn zul je niet meer voelen. Niet je neus stoten, want dat doet wel veel pijn.” Hij verwijderde de helm en borg die op.
Daarna pakte hij het voorwerp in pakpapier op en verwijderde het pakpapier. Er kwamen twee matglanzende halve metalen stangen te voorschijn van ongeveer 6 cm lang, verbonden door een ovale ring die eveneens als scharnier werkte. Het geheel was niet langer dan 15 cm.
“Dit is mijn nieuwe halsband voor je. Ultra licht metaal, veel duurder dan leer, dus wees hier maar blij mee! Deze heeft nog een voordeel: hij verslijt niet! Haha!”
Ulva keek niet begrijpend naar de constructie en vroeg: “Mag die s avonds af?”
“Ja dat mag wel, maar dat kan niet? Dit is voor altijd. Dit is een moderne versie van de slavenhalsband! Gemaakt van titanium, zodat hij niet zwaar is, maar wel heel erg sterk. Je boft maar, kutje!”
Hij pakte de gebogen staven en legde die om de hals van Ulva, de ovale ring in haar nek, de open einden omvatte de zijkant van haar hals. Aan de voorkant was een flink stuk vrij.
De baast hielt de staven zo vast dat tussen het metaal en haar hals en weinig ruimte was.
Hij bekeek de ruimte die nog open was tussen de uiteinden van de staven. Hij draaide zich om naar zijn beauty case en rommelde er in, tot hij gevonden had wat hij zocht: drie ringen van het zelfde materiaal gemaakt. Twee kleien ringen en een grotere, maar ook dunnere ring.Hij hielt de ringen tegen de hals van Ulva aan en zei: “Dat past wel. Mooi, even een sluiting maken. Ik ben zo terug. Nergens heen gaan hoor!”
Hij draaide zich om en liep de keuken uit. Mira probeerde bij de beauty case te komen, maar ze kon er niet bij. Daar had de Baas dus rekening mee gehouden!
Het duurde lang voordat de man weer terug kwam. Mogelijk wel 2 uur of langer.
De man liep zonder aankondigend geluid te maken de keuken binnen en zei: “Zwijgzaam, jullie. Goed zo!”
Hij had de drie ringen in zijn hand. De twee kleine ringen waren nu open gemaakt, de dunne grotere ring was dicht gelaten..
De Baas pakte de staven, die inmiddels allang van de hals en schouder van Ulva afgegleden waren, van de grond en legde die weer tegen de hals van Ulva, de open kant naar voren. Hij pakte een van de opengemaakte ringen, haalde die door de grote dunne ring en tenslotte door een opening in de staaf die nog om Ulva’s nek lag. Uit zijn beauty case pakte hij een schroevendraaier en een kleine schroef, en draaide die door de opengemaakte ring. Toen de schroef geheel vastzat, was de ring dichtgetrokken en vormde weer een goede ronding.
De Baas pakte de tang met de korte bek en de lange handvaten en plaatste de bek op de uitstekende schroef. Hij oefende kracht uit op de lange poten en de schroef vervormde geheel: niets stak er meer uit. Hij herhaalde dit met de nadere ring en de moderne slavenhalsband zat vast om Ulva’s hals!
Ulva had het een en ander met angst gevolgd en keek naar de Baas.
De Baas keek zonder wat te zeggen terug. Ulva barstte in tranen uit.
De Baas bleef rustig kijken en zei na enig aarzelen:”Ik heb je gewaarschuwd me niet dwars zitten. Je krijgt nog een kans. Ik zal nooit meer je slavenhalsband verwijderen. Een ander mogelijk, maar ik niet. Gedraag je, je kent me, gehoorzaam!”
Hij boog zich naar Ulva over en maakte de riempjes los. Ze stond moeizaam op,
“Het wordt wel tijd dat je tepelringen krijgt, kutje. Maar niet vandaag. Jullie kunnen nu even rusten. Op naar jullie nis!”