Gaby verhalenDe Eerste Keuring

Ze zocht naar een scheerkwast en zeep, scheermesjes. Deze had ze snel gevonden
in een van de toiletkastjes. Ze zette de kraan open, er stroomde lauw water uit,
ze bevochtigde de kwast en bracht scheerzeep aan op de stoppels rond haar kut,
daarna begon ze zich in te zepen, hetgeen 'n aangenaam kriebelig gevoel bij haar
teweeg bracht. Ze liet het even inwerken en begon angstig voorzichtig haar
vaginalipjes te scheren, ze rilde door het krassend gevoel dat de mesjes de
kleine stompjes haar afsneden. Ze was klaar, maakte het droog, schoon en keek in
de spiegel. Het brandde wat en ze deed er wat aftershave op, maar dat had ze
beter niet kunnen doen, het brandde hevig. Ze ging zich gauw douchen, met lauw
water spoelde ze de aftershave gauw af en de brandende werking ebde langzaam
weg. Nadat ze zichzelf goed had afgedroogd trok ze de halflange kamerjas aan die
in de douche hing, hij kwam net over haar ronde billetjes. Ze raapte alle moed
bij elkaar en ging naar beneden, in de houding die haar bevolen was ging ze de
kamer binnen en zei: “Meester, hier ben ik”, maar ze kreeg geen antwoord. Na nog
tweemaal dit gezegd te hebben stond Bert op, ging met grote pas naar haar toe en
zei: “Was dit je opdracht slavin?” en hij tikte haar stevig op de billen. “Au”,
riep ze van schrik en hij beval haar terug naar de douche te gaan. “En bedenk
intussen wat je opdracht was en als je het weer weet doe je wat je opgedragen
is”. Sip verliet ze de kamer en ging terug naar de douche en dacht na wat ze
verkeerd had gedaan. Ze mijmerde in zichzelf, nu wist ze het weer. Hij had
gezegd dat ze niet mocht praten zonder toestemming en dat ze naakt beneden moest
verschijnen om zich te laten keuren. Het drong nu pas tot haar door dat ze naakt
voor hem moest verschijnen. Bij deze gedachte kreeg ze 'n rode kleur, zou ze dit
wel doen? Maar ze dacht tegelijk dat ze er mee in had gestemd om zijn opdrachten
zonder tegenstand op te volgen. Ze zette zich over haar puriteins gevoel dat
haar was aangeleerd door haar ouders en ging naar beneden, opende de kamerdeur,
sloot deze, liep een stukje de kamer in en bleef staan zonder iets te zeggen. Ze
keek gedecideerd naar beneden, afwachtend wat er komen zou. Na enkele minuten,
die voor haar tien keer zolang duurden, stond Bert op, pakte haar rustig bij de
schouders en vroeg of zijn slavin nu van onderen toonbaar was. Hij ging rustig
met zijn vingers langzaam tussen haar borsten door zonder deze te raken. Over
haar vagina, wreef rustig over haar lipjes terwijl zijn middelvinger tussen de
lipjes schoot en haar clitorus voorzichtig beroerde. Ze veerde een beetje op van
verwondering, maar zei niets. Het hitste haar een beetje op, dat gevoel kende ze
wel. Als ze alleen was op haar slaapkamer bevredigde ze zichzelf na een drukke
dag, haar handen onder de dekens, om zichzelf een warm gevoel te geven voor het
slapen gaan na een drukke dag om in slaap te vallen. Alleen nu deed Bert dat,
het maakte haar nerveus. “Zo”, zei hij, “kom maar eens mee.” Hij pakte haar in
de nek, duwde haar zacht maar kordaat naar de hoek van de kamer naar een grote
staande passpiegel die helemaal was uitgelicht. “Ga hier maar eens staan en
bekijk je maar eens goed en bedenk daarbij dat je als hoerige slavin voor
iedereen die binnen komt te kijk staat”. Hij liep naar achter in de kamer,
opende een kast, haalde er een stalen collar met 4 muskettonhaken eraan, 'n stel
handboeien en een set enkelboeien met uitschuifbare spreidstang uit. Hij liep
terug naar haar en commandeerde dat ze haar blonde haren moest oplichten; in een
snelle beweging bevestigde hij de hoge collar rond haar nek en sloot deze af met
een weggewerkt slotje. Het misstond haar niet deze gouden slavencollarband, hij
kwam goed uit bij haar fijne gezichtje en haar blonde haren. Aan de achterkant
van de collar bevestigde hij snel de handboeien en zei: “Handen op je rug”. Hij
pakte haar linkerpols beet, draaide deze naar binnen, lichtte deze op en sloot
deze in de boeien; dit deed hij hetzelfde met de rechter. Toen bedacht hij dat
haar mooie borsten meer naar voren moesten steken en aangeboden zouden worden
als koopwaar. Hij liep terug naar de kast, haalde nog een stel en sloot deze net
boven haar ellebogen waardoor haar borsten naar voren werden gedrongen, waarna
zij de opmerking maakte: “Moet dit nou?” Hij gaf haar 'n flinke tik op haar
blote kont en commandeerde: “Mond houden”. Ze was zijn speelgoed vandaag en
morgen, ze besefte nu dat ze was overgeleverd aan zijn nukken, boog diep haar
hoofd, zover als de collar dat toeliet. Deze paste precies om haar hals zonder
speelruimte of te klemmen. Zonder iets te zeggen zakte hij door de knieën en
sloot de enkel in de boei. Toen zei hij: “Benen uit elkaar”. Ze deed wat hij
opdroeg, hij sloot snel de tweede enkel in de boeien en zei: ”Verder die benen.”
Hij stelde de spreidstang zo af dat ze niet meer terug kon. Vol trots zei hij,
om haar een minderwaardigsgevoel te geven: “Daar staat ze dan, klaar voor
gebruik en om getoond te worden aan lifestylegenoten.” Ze schrok van deze
woorden, hij ging op de bank zitten en observeerde het resultaat. Intussen kreeg
Gaby het gevoel weer terug dat ze al meer had gehad dat luchtte haar een beetje
op, Door haar hoofd ging de gedachte wat hij nog meer voor haar in petto had Na
'n kwartiertje zo gestaan te hebben rolde hij een klein tafeltje met schuin
omhoog geplaatst een TV naar haar toe. Hij schakelde deze aan en zei: “Geniet
maar terwijl ik ga douchen”. Er draaide een filmpje van een vrouw in dezelfde
positie als zij, maar deze had ringetjes door haar kleine tepels, alsook door
haar kutlipjes. Haar meester hing er gewichtjes aan, ze zag dat het de vrouw
niet onberoerd liet, maar haar ook niet. Door zo te staan voelde ze dat haar
kutje vochtig begon aan te voelen en haar adem sneller begon te bewegen. Zonder
dat ze het gemerkt had stond Bert weer achter haar, pakte haar tussen haar
benen. “Je begint dit lekker te vinden. Ik voel je wordt daar al lekker nat, of
niet?” “Ja meester, alles wat ik nu meemaak had ik nooit gedacht dat dit met mij
mogelijk zou zijn. Dat intens gevoel in mijn lichaam, als mijn ouders dit wisten
dan zouden ze zich schamen en mij uit de familie royeren, dan ben ik voor altijd
verdoemd”. “Maar”, zei hij, “dit hoeven je ouders of familie niet te weten, dit
blijft ons geheimpje waar wij samen veel plezier aan kunnen beleven, want jij
hebt een onderdanige aard. Dat had ik al gemerkt bij onze eerste ontmoeting,
maar nu genoeg gepraat, naar boven, haar opmaken met paardenstaart. Op de
spiegel hangt een voorbeeld van je haar en hoe je je gezicht moet opmaken. Ik
heb besloten om je andere kleding aan te trekken, deze kun je niet alleen
aantrekken, daar zal ik je bij helpen. Als je klaar bent met je hoofd kom je
naar beneden om je te laten keuren, begrepen?” “Ja meester”. Hij maakte haar
los, maakte haar droog van onderen met een ruwe handdoek die hij had
meegebracht. Toen ze van boven ontdaan was van haar kluisters had ze in haar
armen een stijf gevoel. Bert nam haar armen, masseerde deze weer lekker warm,
hetgeen haar goed deed. Hierdoor kreeg zij het gevoel dat hij zeer attent met
haar omging; dat hij er erg prijs op stelde zonder dat zij een keus had wat hij
met haar ging doen. Het gaf haar een rustig gevoel dat hij haar niet wilde
beschadigen. Op dat moment legde hij zijn hand geruststellend op haar schouder,
draaide haar om, gaf haar een ferme tongzoen die even duurde. Plots liet hij
haar los en commandeerde: “Komt er nog wat van, we hebben geen uren de tijd.”
Geschrokken en tegelijk realiserend in welke positie zij zich bevond haastte ze
zich uit de kamer naar de trap, met twee treeën tegelijk naar boven, ze werd nu
toch wel nieuwsgieriger wat hij die avond voor haar in petto had. Snel liep ze
naar de kledingkamer waar de kaptafel stond, ze schrok, kijkend naar de grote
foto's aan de muur... moest ze zich zo opmaken? Het leek wel op de dames van de
wallen, maar dit was erger. Op de kaptafel stond alles met de beschrijving,
eerst moest ze haar blonde haar doen, strak naar achteren in een staart met
elastiekjes. Daarna moest ze aan de zijkant bij haar slapen twee gelijke plukjes
eruit halen en met kleine elastiekjes omwikkelen. Dan moest ze een stevige leren
band van zo'n 8 cm breed om de achterste staart doen; dat was voor haar geen
probleem want haar blonde haar reikte tot net boven haar kleine ronde billen. Ze
keek in de spiegel, hing nu zover naar achteren dat de staart de rug niet meer
raakte. Daarna moest ze het elastiekje dat er onder zat verwijderen, ze vond het
zelf een koddig gezicht, zo had ze het nog nooit gehad. Daarna begon ze met de
zijstaartjes, ze moest er kleine ringetjes op schuiven tot aan haar hoofd en dan
dicht klikken. Ze moest de staartjes zo met een kleine krultang behandelen dat
er lange smalle pijpenkrullen ontstonden. Nadat dit gebeurd was keek ze zelf
tevreden. Toen het gezicht, daar had ze meer moeite mee om dat zo zwaar op te
maken. Haar ogen moesten diepzwart, diepe rode blos op haar wangen en felrode
lippenstift. Nadat dit gebeurd was schrok ze van haar eigen uiterlijk. Was zij
dit? Ze las langzaam verder, op de kaptafel stond een klein zilveren kistje met
daarin oorbellen, vrij zwaar voor wat ze gewoon was. Ze haalde haar eigen
knopjes uit het oor, bevestigde de nieuwe oorbellen, ze waren zeer lang, als ze
haar hoofd recht had kwamen ze net niet op de schouder. Het waren gekleurde
kettinkjes met onderaan mini-handboeien. Ze was klaar, ging naar beneden, de
kamer in. Binnen gekomen zei Bert: “Dat is perfect. Moet je nog naar het toilet?
Straks kan je niet zomaar.” “Ja meester”, zei ze voor alle zekerheid. Hij
waarschuwt niet voor niets. Nadat ze van het toilet kwam zei hij: ”Kom maar
hier”. Ze kreeg dezelfde collar weer om en moest haar handen weer in dezelfde
positie brengen als daarstraks. Hij liep naar de keuken, deed de vrieskast open,
haalde er een paar ijsklontjes uit en kwam weer binnen met de ijsblokjes en een
klein houten kistje. Hij pakte een ijsklontje en begon er haar linker tepel mee
te bewerken in een ronddraaiende beweging. Ze merkte dat haar tepel hevig
opzette, daarna opende hij het kistje, haalde er een dun nylon draadje uit,
wikkelde dat zeer strak om haar opgezette tepel, pakte een klein ringetje,
schoof dat over het draadje. Hij drukte het stevig tegen haar tepel en trok aan
het draadje, wat venijnig sneed in haar tepel. Het ringetje verplaatste zich
langzaam richting haar borst, het draadje schoot los op het moment dat de tepel
hard en wel door het ringetje was. Hij pakte met zijn ene hand het ringetje weer
vast en met de andere hand pakte hij de tepel vast en trok de tepel er
voorzichtig verder door tot aan het begin van de tepelhof. Dit gebeurde ook met
de andere zijde. Toen hij klaar was bracht hij haar naar de spiegel en toonde
het resultaat en zei: “'n Echte slavin moet geringd zijn, dat is het teken van
onderdanigheid. Ze moest toen een leren riemenpakje aantrekken, hij bevestigde
dat aan de voorzijde aan haar collar. Op haar rug werden de andere bandjes strak
vastgegespt. Om haar middel zat een vrij brede riem, toen hij deze vastgespte
zei hij plots: “Adem inhouden en strekken.” Ze voelde hoe hij nog strakker kwam
te zitten en haar bijna de adem ontnam. Tenslotte zaten aan de voorzijde nog
twee riempjes, deze leidde hij door haar lies aan iedere zijde van haar
kutlipjes door en bevestigde deze strak aan haar buikriem. Ze moest nu haar
zelfophoudende nylons aandoen. Ze kreeg een paar zeer hoge stiletto-pumps en
moest deze ook aantrekken. Daarna zei hij: “Loop de kamer maar eens een paar
keer rond met je handen in je nek. In het begin had ze even moeite met haar
evenwicht, maar gelukkig wende dat snel. Daarna pakte hij een mini-wikkelrokje
en deed het bij haar aan. Het was een zwart glanzend rokje, afgezet met felrode
bies. Van hetzelfde spul kreeg ze ook een soort colbertje aan. “Zo, mijn slavin
is gekleed voor haar eerste party” zei hij en haalde nog snel de boeien van haar
collar af en stopte deze met een ander paar boeien in een rood schoudertasje en
hing het op haar schouder. “We gaan nu met de camper”, zei hij. Waarom nu met de
camper, dacht ze, het was 'n luxe camper, verder niet opvallend, alleen de
raampjes waren geblindeerd. Ze moest voorin komen zitten en hij startte de
motor. Voordat ze het hek uitreden zei hij: “In je tasje zitten pols- en
enkelboeien, doe die om en ga zitten zoals bevolen.” Toen zei ze pardoes: “En
als we nou aangehouden worden, wat dan?” “Mond dicht”, commandeerde hij, “en doe
als je bevolen is.” Sip keek ze uit haar ooghoeken naar hem, hij keek ernstig en
zij deed haar enkelboeien maar om terwijl hij riep: “Strakker dicht knijpen.” Ze
deed dit, daar zat ze weer als 'n meisje op school die straf had. Langzaam
startte hij ’n gesprek, hij vroeg hoe zij zich tot nu voelde en welke indruk dit
gedoe op haar maakte. Ze moest maar eens vrijuit vertellen en meester zeggen
hoefde nu niet. “Nu zijn wij even gewoon Gaby en Bert”. Ze vertelde hem dat ze
het soms naar vond zijn orders op te moeten volgen omdat hij strenge en soms
vulgaire taal gebruikte en dat ze daar niet mee was opgegroeid, maar dat ze
misschien in de toekomst dit nog wel zou aanleren en begrijpen. Maar verder het
opmaken viel haar zwaar, maar nu het erop zit kan ze daar mee leven, het werkt
als een masker voor haar, want niemand kan nu Gaby herkennen. Ze kon haar
schroom achter de make-up verbergen. Hij lachte vergenoegzaam en zei met zachte
stem: “Vertel verder”, terwijl hij over haar hoofd aaide. Ze pakte zijn hand en
gaf hem plotseling een kus op de hand, hij keek haar aan, lachte, zette zijn
wagen op een kleine parkeerplaats, nam haar hand, nam haar mee achter in de
camper en begon haar hevig te zoenen en te strelen. Zij beantwoordde dat terug
voor zover het kon, want ze was nog steeds geboeid. Na even het warme lichaam
van Bert tegen zich aangedrukt te hebben zei hij: “Jammer maar we moeten verder,
anders komen we te laat en dat is zonde van het feest.” Ze reden verder en hij
zei: “Vertel je verhaal verder, ik wil je proberen te begrijpen.” Ze vertelde
dat ze voor de spiegel, toen hij aan het douchen was, een heel warm gevoel had
gekregen tussen haar benen door de combinatie gebonden te zijn, naar zichzelf te
kijken en te aanschouwen wat er op televisie gebeurde. Ze vertelde ook dat ze
het pakje dat hij haar aan had getrokken erg opwindend vond, maar ze voelde zich
daardoor ook wel ordinair. “Alleen de twee riemen langs mijn vagina doen zeer”,
zei ze. “Wat?” vroeg hij, “zeg dat laatste nog een keer, want een slavin heeft
geen vagina maar ’n kut.” Even bleef het stil en hij zei: “Geef je nu antwoord
of praten we niet meer?” en “Je bent weer de slavin.” Ze zei zacht “kut,
meester.” Hij riep: “Harder.” Ze zei nu “kut”, toen zei hij kortaf: “Een slavin
heeft tieten of spenen of memmen en kont of hol of anus of neukgat, begrepen? En
herhaal dit hard op, zodat ik het goed hoor.” “Ja meester.” Ze herhaalde dit en
wees gelijk aan wat ze bedoelde, toen vroeg hij: “Wat ben je van je meester?”
“Zijn slavin” antwoordde zij. “En wat nog meer?” Ze wist niets meer, hij
antwoordde: “Zijn speelgoed en zijn neukslet, waar hij mee kan doen wat hij wil,
begrepen?” “Ja meester.” “En wat ben je van Bert?” Hij gaf zelf het antwoord:
“Mooie, lieve, schattige vriendin Gaby. Begrijp je nou het verschil als ik
aanduid dat ik de meester ben? En dat als we normaal in de maatschappij zijn we
gewoon Gaby en Bert zijn? Alleen als we samen zijn volg je al mijn bevelen en
opdrachten op, begrepen?” Hij gaf haar nog een kus en zei: “Rechtop slavin, het
gaat weer beginnen, we zijn er zo.” Hij pakte zijn mobieltje en belde, hij zei
alleen maar: “De pony is in aantocht.” Zij keek hem vragend aan, hij antwoordde
onmiddellijk met: “Dat is ’n codewoord, als wij komen dan gaat dadelijk de poort
open.” “O” zegt ze. “Want om de hoek zijn we er”, hij toeterde en de poort
zwaaide open. Een beambte in latex kleding kwam naar hen en heette hen van harte
welkom en wenste hen 'n prettige avond toe. Ze reden naar de voorste
parkeerplaats, die was voor hen gereserveerd. Hij stopte de wagen en zei: “Ik
heb besloten dat je andere kledij aan krijgt.” Ze moest zichzelf uitkleden en
moest het strapspakje aanhouden. Hij zei: “Ik ga je nu een blinddoek voordoen,
ik wil het voor jou, het moet voor jou een verrassing zijn hoe je eruit komt te
zien, begrepen?” “Ja meester”. Hij deed haar de blinddoek om, bond deze strak om
haar hoofd, hij bond haar polsen weer aan de collar, duwde haar naar voren en
beval haar voorover op de campertafel te gaan liggen. Ze hoorde dat hij een kast
open deed, ze voelde dat hij achter haar ging staan en dat hij iets vochtigs
rond haar anus smeerde. Hij drukte voorzichtig tegen haar sluitspier, drukte
langzaam door, zijn vinger schoof naar binnen. Ze gaf ’n kreet, “Stil”, riep
hij, “dit hoort erbij en dit is nog niks.” Hij trok zijn vinger terug, ze voelde
gelijk dat er iets kouds tegen haar anus werd gedrukt, het was tabs, toen zei
hij: “Hier komt het”. Ze voelde dat haar sluitspier met kracht werd opgerekt, ze
gilde het uit. Dit was vreselijk voor haar maagdelijke anus, de tranen sprongen
in haar ogen. Ze voelde haar sluitspier ontspannen, hij draaide de buttplug rond
totdat ze voelde dat er 'n riempje aan zat. Hij drukte haar bilnaad uit elkaar
en leidde het riempje omhoog en bevestigde dit aan haar buikriem. Toen zei hij
dat dit het moeilijkste was wat haar zou overkomen. Hij trok haar verder op
tafel en zei: “Je krijgt ook ander schoeisel.” Hij deed haar schoenen uit en
deed gelijk 'n ander schoeisel aan, het waren laarsjes met 'n ritssluiting van
achter. Ze voelde toen dat hij de rits sloot, dat haar voeten recht onder haar
benen werden gedrukt. Ze hadden de houding van spitzen van ’n balletdanseres.
Toen hij haar tweede laarsje had aan gedaan zette hij haar op haar voeten
(tenen). Ze stond zeer wankel en zei angstig tegen hem dat ze hier onmogelijk op
kon blijven staan. Hij antwoordde laconiek op haar opmerking: “Je hoeft ook
alleen maar te lopen.” Toen zei hij: “Sta nu rustig stil en open je mond.” Ze
voelde dat hij voor haar stond, toen plots commandeerde hij: “Wijder open, zover
mogelijk”. Ze deed dat, ze voelde iets van koud ijzer tussen haar tanden
schieten. Automatisch begon haar tong het ijzer uit haar mond te drukken, gelijk
kreeg ze met 'n snauw te horen: “Laat dat en stop je tong eronder.” Ze
gehoorzaamde, hij ging achter haar staan, ze merkte dat hij een kettinkje strak
om haar hoofd met 'n slotje afsloot. Hij kwam weer voor haar staan en ze voelde
dat twee riempjes aan beide zijden van haar neus over haar hoofd bevestigd
werden en ze merkte dat hij haar paardenstaart er doorheen trok en voelde dat
hij een riempje vast maakte aan de ketting die haar hoofd omsloot. Aan beide
zijden hingen nu ook riempjes, deze werden ook bevestigd aan de ketting, toen
voelde ze dat hij de riem rond haar voorhoofd deed, hij vlocht deze door de
riempjes aan de zijkant en gespte deze achter op haar hoofd vast. Ze hoorde dat
hij iets uit 'n la haalde, het rinkelde en hij bevestigde die aan ringetjes, die
rond haar tepels aan beide zijden tikten tegen haar tepel, het bleken belletjes
te zijn en ze tingelden een vrolijk geluid. Op dat moment ontstond er 'n grote
spanning in haar lichaam, ze krijste het uit. Ze kwam spontaan klaar; wat nu met
haar gebeurde was voor haar helemaal vreemd, ze zakte langzaam door haar knieën.
Hij ving haar op, drukte haar tegen zijn lichaam, hij streelde haar licht en zei
zacht in haar oren: “Deugniet, om zomaar klaar te komen in het openbaar en nog
zonder toestemming ook, ik zal je vanavond daarvoor straffen.” Ze zei zacht: “Ja
meester” en vulde gelijk aan dat ze dit nog nooit zo had meegemaakt, zo intens
en toen zei hij: “Dit is je ware aard die zich nu langzaam in je losmaakt.”