EPISODE 16

ACHT UUR SPANNING en ONZEKERHEID


Plots schrok ze op uit haar mijmering, de bedrijfssirene loeide weer, het werk nam weer zijn aanvang, ze keek op, haar eten had ze nog niet op, de soep was koud geworden, ze at deze snel op. Ze had bijna een uurlang haar toekomst overdacht en voelde zich een beetje ongemakkelijk, stond op, ging snel naar het toilet, ze keek in de spiegel en zag dat haar uiterlijk wat opgeknapt moest worden. Het had haar toch niet onberoerd gelaten, ze fatsoeneerde haar blonde staart, werkte haar gezicht bij, ging naar het toilet, ze kon het niet nalaten met haar vingers de stangetjes te beroeren en zag dat haar kut ver open stond, maar vond het wel een erotisch gezicht. Ze deed snel haar behoefte en ging terug naar haar kantoor, ze schrok, ze had het briefje van Bert open en bloot op haar tafel laten liggen. Iedereen die binnen was gekomen had het zonder meer kunnen lezen, ze pakte het snel, vouwde het op, deed het in haar tas, ging aan haar bureau zitten, pakte de telefoon, belde de kantine en vertelde dat haar tafel afgeruimd kon worden en vroeg of zij gelijk een koffie kon krijgen, dit kwam in orde zei de kantinebeheerder, nog geen vijf minuten later was de kantinebediende bij haar, gaf haar een thermoskan en een schone kop,
ruimde de tafel af, groette en verliet haar kantoor.
Ze was weer alleen en ging verder met de computerbestanden te bestuderen en gelijk te hernoemen volgens haar wensen, maar ze werd iedere keer afgeleid door haar gedachte over wat er vanavond zou gebeuren en morgen tot en met zondagavond. Hoe zou haar toekomst eruit zien, met deze vragen ging ze verder en deed wat ze moest doen, maakte aantekeningen om aan de directeur maandag vragen te kunnen stellen hoe enkele dingen in hun concept zouden steken, de middag ging snel voorbij. De spanning in haar lichaam steeg met het uur dat verliep, het was vijf uur geworden, ze had de computerprogramma's herbenoemd en van alle nodige wachtwoorden voorzien. Hiermee was ze voorlopig klaar, ze bestudeerde haar aantekeningen en zette er nog wat hints bij om het zichzelf makkelijk te maken op maandagmorgen, ze legde het papier in de la, ruimde haar bureau op en ging naar het toilet. Terwijl ze daar was ging de sirene die vertelde dat de werktijd was afgelopen, ze ging terug naar haar kantoor, draaide de deur op slot en gaf de sleutel aan de secretaresse. Ze groette, klopte op de deur, ging naar binnen en zei tot de directeur dat ze morgen vrij was en dat ze maandag enkele vragen wilde stellen over wat ze vanmiddag bestudeerd had. “Oké”, antwoordde hij en wenste haar een prettig lang weekend toe.
Ze ging weg, liep naar haar auto, reed weg, ging snel naar de supermarkt om wat te eten te halen, reed daarna snel naar huis, ze was nieuwsgierig wat daar klaar stond. Ze parkeerde haar auto in de garage en ging met de lift naar boven, deed de deur open, er lag een briefje op de grond van Bert. “Lees dit goed, Gaby, wat je ook beslist hebt, ik zie je straks wel, handel eerst je burgerverplichtingen af, telefoon, e-mail en dergelijke, eet op je gemak, douche je lekker, in de douche staat een oranje fles, smeer je daar mee in na het douchen. Voor de douche verwijder je eerst je kutklemmen en tepelversiering, leg op het planchet in de douche je sleuteltje van het slotje aan je collier, is nummer 6 aan je armband, je blijft naakt ook als je beslist of je niet doorgaat, tot ik er ben want dan wil ik je verkrachten, net als van de week, zonder dat je mag genieten of klaarkomen, de sport begint nu voor je, ik kom binnen als Bert, maar dan als je geliefde, het is je verboden om voor zeven uur in de slaapkamer te komen, je kleding hang je zolang op in de keuken op een stoel, ik zal dit opruimen, wat ook je beslissing is.” Hij heeft het weer veranderd, hij weet ook niet wat hij wil, mompelde ze in zichzelf. “Want ik wil je niet kwijt, als je denkt dat dit te snel gaat dan kan je naderhand nog beslissen, ik wil je nou niet meer onder druk zetten, alleen als je beslist door te gaan weet je wat je ongeveer te wachten staat. Ik kan en wil je niet beschrijven wat dat is, je moet je fantasie maar gebruiken of op internet maar zoeken wat allemaal mogelijk is, ik zeg dit met klem dat als je mijn slavin wordt, zal je een zeer zwaar weekend tegemoet zien. Zonder dat je er iets tegen kunt verzetten, je zult dit weekend vernederd worden, gemarteld, je wordt verminkt, je moet de hoer spelen, je exhibitionistische neigingen moet je waar maken, je moet je als sexlustobject aanbieden enz. Ik kan je nog vertellen dat je tortuur dan vanavond om zeven uur begint en eindigt maandagmorgen om zeven uur. Dan begint gelijk je burgerbestaan, zonder enige rust, hoe je lichaam zal aanvoelen zal onbeschrijfelijk zijn, je zal nog denken was ik maar niet geboren, je zult heel de week in een positie zijn ook in je burgerlijk bestaan op de rand van klaarkomen en vernedering. Meer kan ik je niet vertellen, ik wil je niet bang maken, maar waarschuwen dat je naderhand niet kunt zeggen dat ik je niet gewaarschuwd heb. Ik wens je nu toe dat je een oprechte beslissing neemt die je eigen wensen eer aan doen en mij er mee kunt behagen wat je ook beslist, ik zal er altijd voor je zijn om je te pijnigen of om lief te hebben. Ik kan je dit vertellen dat ik je nimmer aan de organisatie zal schenken en dat je altijd mijn eigendom blijft en als je het niet meer aan kunt mag je mij vrijwillig verlaten zonder optie of dwang, wat ik niet hoop. Ik heb plannen met je, maar daar heb jij een grote beslissing in, of je nou mijn vriendin of slavin bent, onze toekomst blijft in ons beider handen op basis van fiftyfifty verantwoording. Ieder zijn deel, alleen als je vanavond beslist dit weekend door te maken dan ligt er op de keukentafel een rode brief, die moet je nu naakt gaan lezen, daar beslis je of je door gaat. Als je door gaat dan onderteken je in drievoud,
het zijn drie exemplaren, een voor jou, die berg je op in jouw privé-aangelegenheden (safe), de andere doe je in de bijgevoegde envelop en ga die posten, naakt, alleen je regenjas mag je aantrekken. De derde laat je op de keukentafel liggen in de envelop, ik wens je sterkte met je beslissing, veel liefs van Bert of veel pijn van je meester Bert, jij mag kiezen tot straks?????”
Ze stond te trillen op haar pumps, maar gelijktijdig kwam ze spontaan klaar, ze wist niet meer hoe ze het had, dit was me nogal wat, maar haar gevoel zei ik doe het, haar hart zei: denk erom, je kan met liefde ook verder. Ze twijfelde wat nu, ze kan nu niemand raad vragen. Oh, een kan ze raad vragen, Erik, maar zou die niet naar zijn eigen hachie praten, want hij zit ook in het complot en verlangt ernaar om met mij ook eens te spelen. Wat nu, ze wilde haar ouders niet belasten met dit probleem, dit moest ze zelf oplossen, ze liep naar de computer, pakte papier en pen, begon alles op papier te zetten en begon haar probleem op papier te zetten in voordelen en nadelen. Ze verzon alles bij elkaar, legde papiertjes naast elkaar en begon de lichte dingen tegen elkaar weg te strepen, toen ze alles tegen elkaar had weggestreept bleven er twee dingen over: de hoer spelen en de verminking, wat dat ook zou zijn. Ze ging zich uitkleden, deed alles volgens het briefje, ging eten klaarmaken al had ze geen honger van de zenuwen.
Plots dacht ze wat Bert gezegd had, een slavin moet geringd zijn, zou hij haar laten piercen dit weekend? Ze dacht rustig door, haalde het hele verhaal van de afgelopen zes dagen voor haar ogen en zei plots dat is het. Ze ging terug naar de computer, zette een schrap door verminking, want ze had het zo erotisch gevonden bij de fotografe en bij haar moeder. Toen bleef er een ding over, de hoer spelen, het probleem was of hij iemand aanwees om met haar sex te hebben of dat ze zelf iemand moest ronselen en oppikken of misschien wel in Antwerpen voor het raam moest zitten en een of meerdere klanten naar binnen lokken en haar lichaam te laten gebruiken voor geld, de belze frankskes, zoals hij het Belgische geld noemde. Ze kreeg een rilling door haar lichaam van huivering, als het dat maar niet is, tegelijk dacht ze dat Bert haar altijd zou beschermen, hij zou haar niet openbaar iets laten doen zonder zijn bescherming. Ze begon er langzaam overheen te komen en dacht alleen dat Bert het goede met haar voor had, hij wilde een perfecte slavin van haar maken en dan liet hij haar niet prostitueren. Dat kon ze niet geloven, maar plots dacht ze, de fotografe was toch ook een prostituee, ze wist nooit van tevoren met wie
ze het weekend door zou brengen, dat maakte de organisatie uit, toen begon ze weer te twijfelen. Bert was toch zo niet dacht ze, maar hij is wel bestuurslid van de club, hield hij dat gescheiden of liep dat er dwars doorheen, hij had haar wel publiek tentoongesteld op de clubavond of was dat maar eenmalig, maar na afloop had hij haar helemaal lichamelijk verwend en verzorgd. Het werd toch moeilijk, dat laatste zat haar dwars omdat ze niet wist of ze deze emotie wel kon verwerken, zou ze zich niet afkeren van Bert, zou ze zichzelf niet vies gaan vinden, kon ze haar eigen eer boven de vernedering zetten. Kon ze het verborgen houden voor haar familie, zou ze niet moeten prostitueren met een bekende van de familie, hoe groot was dat risico? Ze haalde steeds meer
problemen op haar hals, toen dacht ze ik kan Bert bellen en vertellen dat ze bezwaar maakte om de hoer te spelen en dat ze dat weigerde te doen. Zou dan niet haar wens om zijn slavin te willen zijn in het water vallen? Maar het kon ook zijn dat hij dacht als ze dat deed dat ze echt zo was. Ze dacht nog even na en pakte het mobieltje en belde Bert, hij nam op en vroeg: “Wat is er Gaby?” “Ik heb een groot probleem, daar kom ik niet uit, ik wil alles accepteren wat je opgeschreven hebt, maar één ding kan ik niet over mijn hart verkrijgen.” Hij luisterde aandachtig en vroeg teder wat het was, ze zei dat ze de hoer dit weekend moest spelen en daarom twijfelde
toch zijn slavin zonder beperkingen te worden. Ze vroeg of hij het haar uit kon leggen wat hij daarmee bedoelde of wat hij van plan was, de rest zou ze aanvaarden zonder dat ze wist wat het verder inhield, dat kon ze in gedachten als slavin verplaatsen, maar de hoer, dit kon ze maar niet
verwerken. “Nou”, zei hij, “ik had de bedoeling dat jij jezelf had moeten aanbieden aan Erik en hij had je dan verkracht en gebruikt in zijn speelkamer.” Dat was het, zonder dat hij er bij was, ze snikte en zei als dit het echt was zou ze het voor hem doen, maar niet anders want ze was
helemaal over haar toeren, want ze had allerlei rare gedachten in haar hoofd gehaald. “Welke dan wel”, vroeg hij, “nou dat je me in Antwerpen voor het raam zou zetten en dat ik klanten zou moeten ronselen en lokken en geld verdienen,” antwoordde ze. “Nou zeg, je denkt nogal wat van mij zeg, ik ben je pooier niet”, zei hij. Ze liet een zucht van verlichting en dankte hem voor zijn uitleg en zei: “Je kan je vast opmaken voor je meesterschap”. Hij zei dat ze niet de hoer hoefde te spelen, maar hij zou haar een extra straf geven, hij had al eerder een telefoontje van haar verwacht en hij begreep dat ze zich zou verzetten tegen zoiets. Verder vertelde hij haar dat hij zoiets altijd met haar zou bespreken voor hij zo'n opdracht zou geven en dat ze altijd toestemming moest geven. Hij had nu weer een grens van haar leren kennen, “zo kan ik jou slavernijleven inperken en de grenzen bepalen.” Hij vroeg: “Ben je tevreden met mijn antwoord?” Ze zei zacht: “Ja Bert, ik hou van je meester,” hij lachte en zei: “Ga je nu maar klaar maken en lekker eten, dan zal ik je om acht uur eens lekker afranselen met een karwats, dat is uit liefde”, hij groette met een kus door de telefoon en wenste haar sterkte, tot straks en weg was hij, voor ze nog iets kon zeggen sloot hij de verbinding.
Ze was blij over haar besluit dat ze Bert gebeld had, ze ging snel eten, vouwde de brief op tafel open, terwijl ze at las ze de brief, het was een contract, het was in onleesbare en onbegrijpbare notaristaal geschreven, zonder een schuttingwoord. Alles zakelijk, dat hij haar kon bezitten en haar zijn wil kon opleggen, dat ze financieel onafhankelijk was, dat haar vermogen alleen met haar toestemming veranderd kon worden. En dat, als er iets met Bert gebeurde, zij de enige erfgenaam was en andersom was het zo geregeld dat als er iets met haar zou gebeuren dat haar ouders 50% kregen en hij de andere 50%. Verder las ze dat zij alle eigendommen in eigen beheer bleef houden, dat hij haar zou kleden, voeden, op zijn kosten, uitgezonderd bedrijfskleding en dat haar salaris op een spaarrekening werd gezet tot nader order, daar moest zij zelf over beslissen. Ze las het nog een keer en zag op tafel ineens een klein etui liggen, ze maakte het open, er zat een damesvulpen in, een ballpoint en een vulpotlood uitgevoerd in goud met gravure erin. Ze las de tekst: “voor mijn lieve Gaby van jouw Bert”, met de datum 8 februari 2001, ze kreeg tranen in haar ogen. Ze had niet gezien dat ze er een briefje mee uit getrokken had, ze opende het en las: “voor de directrice, van je toekomstige echtgenoot Bert.” Ze schrok, zou dit een uwelijksaanzoek zijn? Ze vouwde het briefje op, stopte het in het etui, dit wilde ze zeker bewaren, ze pakte de vulpen, ondertekende het contract driemaal, vouwde er één op, deed het in de envelop voor de notaris. De tweede deed ze terug in de originele envelop, de derde nam ze mee naar de kamer, ze wilde dat in haar kleine safe die achter het schilderij was verborgen doen, schoof het schilderij opzij en schrok. Aan de knop hing een klein doosje met de tekst erop “voor Gaby”. Ze haalde het eraf, maakte de safe open, legde het papier erin, sloot hem af en hing het schilderij terug op zijn plaats. Ze ging terug naar de keuken en ging zenuwachtig zitten, wat nu weer dacht ze. Ze opende het doosje, er zat een witgouden smalle ring in met een halve centimeter doorsnede diamant erop, ze sloeg haar handen voor haar mond, verschrikt van wat ze zag, er lag een klein briefje in het doosje, ze las het: “Schrik maar niet ik heb er ook een, dit is onze verlovingsring!!!! De rest volgt in de toekomst, bel nu je ouders en verwittig ze over onze verloving, tot straks schat, je Bert.”
Ze pakte de telefoon, draaide het nummer van thuis, er werd niet opgenomen, toen dacht ze aan pa zijn mobieltje, draaide het nummer maar kreeg gelijk een antwoordapparaat dat ze een tekst kon inspreken. Ze zuchtte van wanhoop, ik doe het dadelijk als ik gedoucht heb dacht ze. Ze pakte de brief van de notaris, trok haar driekwart jas aan, sloot de sluiting zorgvuldig, pakte haar sleutels en zonder schroom over de naaktheid onder haar jas liep ze naar de lift en stapte in. Ze was in de wolken, ze ging verloven en bewonderde de ring. De lift stopte, de deur ging open en plots werd er gezegd of mevrouw wilde uitstappen of dat ze mee naar boven ging. Ze schrok en verontschuldigde zich, “ach”, zei de oudere man, “met zoiets schoons aan je vinger dan kom je
wel in de wolken.” Ze glimlachte hem toe, stapte snel uit, liep naar de brievenbus, postte de brief en ging snel terug in de lift naar boven. Ze opende haar deur, deed de jas uit, ging weer aan de keukentafel zitten en pakte de brief die ze in de gang had gevonden. Toen ging ze zich douchen, haalde de kut- en tepelversieringen eraf, douchte zich, daarna droogde ze zich af, smeerde zich in met de crème in de oranje fles, er kwam een heerlijk zachte geur uit en het gaf de huid een weldadig gevoel.Daarna ging ze naar de keuken, pakte de brief en las verder, ze keek op haar horloge, bijna zeven uur, ging naar de slaapkamer, keek rond en zag een doos staan, groot en een plaat aan het voeteneinde, daar mocht ze niet aankomen, ze keek verder rond, er was niets veranderd, dat stelde haar gerust. Op de kaptafel lag een brief, ze pakte hem en begon te lezen: “Iedere opdracht gelijk uitvoeren, ga op je kapstoel zitten, spies jezelf op de pik, maak je haar in orde op de voorgeschreven manier. Doe dit met extra zorg zoals alle opdrachten, ik wil vanavond een slavin die extra verzorgd is, begrepen?” De brief was zo opgevouwen dat ze de volgende opdracht niet kon lezen, ze begon haar blonde lokken te borstelen en te drogen, gaf haar
paardenstaart vorm met de nodige extra aandacht, controleerde goed of er geen loszwervende haartjes waren, ze was tevreden. Daarna begon ze met de make-up, ze keek in de brief, las wat ze nodig had, zette dat in volgorde voor zich om alles makkelijk te vinden. Ze begon zich te
schminken, dat duurde even, want wat hij vroeg was niet mis, ze moest haar lippen voller laten uitkomen. Ze moest gelijk aan "R" denken, hoe zij dit had voorgedaan, het lukte haar wonderwel goed, ze tekende iets grotere lippen, vulde dit op met lippenstift. Toen controleerde ze haar gezicht en zag een klein verschil aan haar oogmake-up, pakte het potlood en corrigeerde het. Wauw dacht ze bij zichzelf, dit was nog sexyer dan vanmorgen, wat kon ze toch veel doen met haar gezicht, terwijl ze zich altijd zo sober mogelijk had opgemaakt. Ze keek nog eens in de spiegel en zei in zichzelf voorzichtig lachend met een tevreden gezicht: “Je krijgt vanavond je femme fatale, Bert.”
Ze pakte de brief en las verder, als ze klaar was moest ze opstaan, naar de douche gaan, haar kutsieraden halen en ze weer aandoen op de manier zoals hij ze vanmorgen had aangedaan. Ze stond op, floep ging het in haar kut, de pik op het krukje had zich vacuüm gezogen. Met een blik van opletten Gaby liep ze naar de douche, pakte de sieraden, liep terug naar de slaapkamer, ging
wijdbeens voor de spiegel staan, legde de sieraden op volgorde, pakte die met het kleinste kettinkje, plaatste dat op het onderste gedeelte van haar kut, wat niet zo gemakkelijk ging, ze kon niet gelijktijdig naar haar kutlippen kijken en in de spiegel. Na wat open en dicht doen van de
klemmetjes, wat haar een opwindend gevoel gaf, zat de eerste op zijn plaats, de volgende twee gingen makkelijker omdat ze nu meer zicht had op haar gespreide kutlippen. Toen dacht ze ineens, ik heb wat vergeten, ze haalde de kutsieraden er weer af, legde ze op de kaptafel, pakte het blauwe potje en begon haar kutlippen en haar tepelhoven in te smeren, hetgeen direct weer tot reactie leidde. Ze zette het potje weg, ging naar de keuken, pakte een glas water en dronk
een stevige slok, vulde het glas bij, nam het mee naar de slaapkamer en zette het op de kaptafel. Ze voelde of de crème al was opgedroogd, dat was nog niet zo, ze liep naar de kasten, opende deze, ging eens wat nauwkeuriger kijken wat Bert haar allemaal geschonken had, want ze had alleen gisteren vluchtig gezien wat er in de kast lag en door de emotie was ze het half vergeten.
Ze pakte wat dingen, hief ze op en keurde de artikelen met in gedachte wat heeft die Bert toch een fantastische keus op het gebied van vrouwenkleding. Ze ging naar de volgende kast, keek erin en vond dat alles er wel mocht wezen. Ze ging naar de derde kast, trok aan de klink, maar deze was afgesloten, toen dacht ze: “Oh ja, dit is Bert zijn kast.” De smiecht had hem voor haar
afgesloten, wat voor verrassingen zou hij erin verborgen hebben voor haar, vroeg ze zich af. Ze ging naar de vierde kast, bekeek de gewaden en dacht gelijk dat alles wel op sex en lust was uitgevoerd en dat haar edele delen als kut, borsten, kont altijd onbeschermd en zichtbaar waren, klaar om gepakt en betast te worden. Ze kreeg gelijk weer dat erotische gevoel, ze keek op het horloge, oh ze moest opschieten want Bert zou om acht uur komen, dan moest ze klaar zijn met haar opdrachten. Ze liep snel naar de kaptafel, controleerde of de crème was ingetrokken, pakte een tissue, depte de laatste natte crème eraf, pakte de kutsieraden en begon ze te plaatsen, maar nu ging het nog moeilijker, de kutlippen waren nu opgezwollen. Terwijl ze zo bezig was voelde ze dat haar kut behoorlijk vochtig werd.