13. Mira: Tweemaal wakker worden
Mira werd na uren gewekt door de gong die donderend in haar nis klonk en haar uit een diepe en verkwikkende slaap haalde. Ze schoot overeind en vroeg zich even af waar ze was. Dan kwam alles weer boven en, denkend aan haar heftige orgasmen, verlichte een glimlach haar mooie gezicht. Ze voelde aan de neusring en verbaasde zich er over dat pijn en genot zo’n innige band kunnen hebben. In ieder geval in haar huidige situatie!
Ze stond op en at wat.
Ze zag dat haar krukje weer in haar nis stond en ging er met een zucht op zitten. Ze draaide het krukje zo dat ze de gang recht voor zich had en keek peinzend naar de camera. Het rode lichtje naast de lens brandde en ze dacht aan de mogelijkheid dat de Baas haar nu zou kunnen bekijken. Ze vindt het idee dat die man elk moment alles zou kunnen zien wat ze in haar nis doet, angstaanjagend spannend! Als bij een ingeving spreidde ze haar benen en legde haar vingers op haar vagina. Ze wreef met haar hele hand over haar schaamlippen.
Ze voelde zich als op commando nat worden! Eén vinger vond haar clitje en ze begon zich dromerig kijkend te vingeren. Met sneller succes dan ze dacht, want binnen enkele ogenblikken was ze zo nat, dat het vocht zich onder haar hand over haar schaamlippen verspreidde en langs haar dij een weg naar beneden zocht. Even later werd ze overspoeld door een golf van geile lust, trok haar vaginawand zich spastisch samen en kwam ze met een zachte kreet klaar!
Haar orgasme trok in trage, in kracht afnemende golven vanuit haar buik haar lijf door en wat later gleed ze bijna van de kruk af, door de totale ontspanning die op het orgasmen volgde.
Ze zuchtte en vroeg zich af waarom ze dat zo net gedaan had. Zelfbevrediging was haar niet vreemd, maar haar behoefte daaraan was zeer beperkt.
De vorige dat ze zich zelf bevredigd had was zeker 2 of 3 maanden geleden!
Ze zuchtte weer, rekte zich uit en ging op haar bed liggen, of dat nou verboden was of niet~!
Een enorme trage loomheid had zich van haar bezit genomen en ze wilde niet langer op dat rot krukje blijven zitten! Ze ging op haar rug op haar bed liggen en zag precies tussen haar voeten, het rode lichtje van de camera. Ze kreeg een ondeugende gedacht en opent haar benen iets. Indien de man achter de monitor zit en naar haar kijkt, ziet hij nu recht vol in beeld haar kruis en in gedachten zag ze hem voor zich: masturberend!
Met die gedachte viel ze in slaap.

Ze wordt wakker en zag dat de Baas naast haar bed stond en haar aan de arm schudde.
“Wakker worden en opstaan slet! Je wordt gemakzuchtig en lui! Daar gaan we wat aan doen!”
Hij klikte de stalen kabel los van haar halsband, pakte de lange lijn en trok haar ruw overeind. Ze struikelde het bed af en werd hardhandig meegetrokken. In de zaal aangekomen voerde de Baas haar snel naar het speelveld met de gekleurde vlakken en wees naar het duikelaartjesbord met de bolle onderkant en riempjes voor haar voeten.
“Aantrekken! De oefentijd is geweest, presteren zul je!”
Ze ging op de grond zitten en deed het bord aan haar voeten. De Baas gaf haar de twee hangslotjes die ze vastmaakte. De duikelaar kon niet meer los van haar voeten komen.
De Baas klikt de lange lijn los van haar halsband en zegt:”Zoek en zwart vlak op. Daar begin je.”
Hij pakte 4 borden met kleurvlakken en zette die aan de zijkant van het speelveld neer.
“De eerste twee borden heb je eerder gedaan. Daar begin je weer mee. Die tellen niet mee, die zijn meer om in de juiste stemming te komen. Dan doe je de andere twee borden. Daarvoor geld een tijdslimiet van één hele zandlopen, ongeveer 20 minuten Doe je best en maak me tevreden!”
De Baas liep naar de keuken en kwam terug met een krukje waar hij op ging zitten.
Intussen was Mira begonnen met het eerste bord. Dit bord was niet zo lastig en ze sprong snel van vlak naar vlak.
Daarna begon ze met het tweede bord. Dat bord was lastiger, maar zonder fouten kon ze het afmaken.
Toen ze klaar was applaudisseerde de Baas en zei: “Heel goed gedaan!”
Mira liet zich op de grond zakken stelde een riempje op haar voet wat bij. Intussen kon ze ook op adem komen en even uithijgen! Ze veegde het zweet van haar voorhoofd en wurmde zich overeind. Ze keek naar het bord en zag dat ze weer op een zwart vlak moest beginnen.
Ze hupte naar het dichts bijzijnde zwarte vlak en zag dat de Baas de zandloper omdraaien. Hij grijnsde naar haar en ging weer op het krukje zitten.
Mira sprong naar een rood vlak, een groene en een geel vlak zonder veel moeite. Toen moest ze naar een zwart vlak. Dat was drie vlakken verder. Ze zakte naar beneden en maakte zich gereed voor een grote sprong. Op het moment dat ze omhoog kwam en zich zou gaan afzetten riep de Baas: “Die zwarte loopt bol!”
Ze raakte in de war, lande wel op het zwarte vlak, maar verloor direct haar evenwicht en viel.
“Klootzak! Dat deed je expres! Dat had ik ook wel gezien, ik ben niet blind!”
“Baas heet ik voor jou, kreng! Daar zul je van lusten. Kom er maar vandaan en maak je duikelaar los. Wat denk je wel? Ik ben je vriendje niet!”
De Baas wierp de sleutels van de hangslotjes naast haar op de grond en klikte de lange lijn vast. “Opschieten, krengetje! Ik weet een leuke zitplaats voor je!”
Mira maakte de duiklaar los en werd half aan de lange lijn meegesleurd.
“Ik heb een aardige verrassing voor je. Weet je meteen wie hier de Baas is. Daarna weet je ook waar die andere stalen deur naar toe gaat. En dat is niet de hemel, slet!”
Ze werd naar de stalen deur in de zaal gevoerd en er vlak voor vastgezet aan een oog in de vloer. De zag dat de Baas even de zaal uit liep en even later terug kwam met een enorme sleutel, met een grote koperen ring er vast, meer een handvat. De Baas stak de sleutel in het slot en draaide die soepel om. De deur zwaaide zacht krakend open en de Baas deed een stap naar binnen, waarna het licht in de ruimte achter de deur aanging.
Hij kwam terug, keek haar nog steeds kwaad aan en trok haar aan de lange lijn ruw mee.
Mira was doodsbang voor de boosheid van de man en vroeg zich ook af wat ze veroorzaakt had bij hem. Kwaad was hij, maar wat zou hij met haar gaan doen? Ze werd de deur door getrokken en keek verbaast om zich heen. Deze ruimte was ingericht als een kleine theaterzaal: een klein en rond podium met aan drie kanten daaromheen een oplopende vloer met gemetselde stenen randen die als bank zouden kunnen dienen.
De verlichting boven het podium gaf een felle verlichting op het podium, maar niet daarbuiten. De rijen stenen banken waren bijna geheel in het donker gehuld!
Een vreemde zaak. Mira werd snel naar het podium getrokken en half struikelend bereikte ze een trapje van 5 treden dat naar het podium leidde. Ze werd de treden op getrokken en de Baas bracht haar naar de voorkant van het podium, dat midden voor de rijen banken lag. Daar aangekomen zag ze dat de hele voorkant bezet was met uitsparingen in de vloer, die zwart geblakerd waren. Mogelijk bevatte deze uitsparingen vroeger iets wat de verlichting verzorgden? Pal achter de uitsparingen in de vloer waren op regelmatige afstanden stalen ringen in de vloer verankerd. De Baas wees op de grond en Mira ging zitten. Hij haalde de lange lijn door een ring en knoopte hem ver buiten haar bereik aan een andere ring vast, een eind verderop. Ze zag de man weglopen naar de achterkant van het podium en een enorme canvas lap opzij duwen. Hij liep door de ontstane opening en was weg. Even later hoorde ze een motor op toeren komen en de canvas lap bolde op, bolde nog verder op en van onderen schoof een houten raamwerk het podium op, voortgeduwd door een mini tractor. Toen het houten raamwerk op het midden van het podium was beland, stopte de tracktor en reed achterwaarts terug, tegen het canvas aan, duwde het achterwaarts en even later gleed het canvas over de tracktor heen en het ding was verdwenen. Ze hoorde de motor stoppen en de stilte daalde weer neer op het podium. Het viel Mira op dat het raamwerk precies op een aantal zwarte stenen stond, afstekend tegen de meer rode kleur van de andere stenen waaruit het podium opgebouwd was. Mira keek naar boven en zag een kruis van lampen die een verblindend licht naar beneden wierpen. Die verlichting was zeker niet van de vorige eeuw, maar modern, fel en in prima conditie! Dit podium was niet 100 jaar geleden voor het laatst gebruikt, dat was wel duidelijk. Ze zag nu dat tussen de lampen een stalen kabel naar beneden kwam en precies boven het houten raamwerk bleef hangen, zo’n meter boven de grond. De Baas kwam aanstappen en keek nog steeds grimmig.
Hij zei tegen haar: “Je mag kiezen: de kop of de staart?”
Mira keek hem vragend aan. Hij maakte de lange lijn los en liep met haar naar het raamwerk.
“De kop is een Spaanse Ruiter, de staart is de Duivels Verzoeking.”.zei hij en lachte kort.
De Spaanse Ruiter bestaat, zoals je kunt zien uit een driekantige balk, met de scherpe kant naar boven. Daar werden vroeger dieven en hoeren zonder vergunning opgezet. Vervolgens werd de bok rond de kerk getrokken. Na enige minuten schijnt het dat hun gewicht en het gehos het vel van schaambeen en stuitje zo beschadigd had, dat hun bloed een spoor in de straten achterlieten. Als ze het rondje om de kerk afgemaakt hadden, was hun schaambeen en hun stuitje kapot. Lopen werd daarna een probleem. Maar het scheen dat het gekrijs tijdens hun ‘rondrit’ zo ver droeg, dat dit buiten de stad of dorp te horen was. De moeders zeiden dan tegen de kinderen: “Pas maar op, of jij komt ook op de Spaanse Ruiter!”, wat vaak afdoende was om die krengen weken zoet te houden.”
Hij trok Mira mee naar het andere uiteinde van het raamwerk en wees naar een kromme ronde stok die als een forse penis op de driekantige balk bevestigd was en naar boven wees.
“Dat is de ‘Duivels Verzoeking’. Een houten penis, die zowel in een vrouwenkut als in een mannenkont kan! Geweldig niet? Een touw aan de halsband houd de mensen overeind. Om dit spannend te houden heb ik een kleine clitvlinder onderin gebouwd, die niet ophoud met trillen. Bij mannen rust deze tegen de stam van de penis en tegen de ballen. Bij vrouwen rust hun clit tegen de vlinder. Een prachtig voorbeeld van pijn en lust. Een goed voorbeeld van een Sabian die pas ophoud als ik het wil. Niet geheel zonder gevaar deze duivelse verzoeking: de meeste mensen sterven er op door worging. Ze hebben na enige uren constante orgasmen geen energie meer om zich overeind te houden. Ze vallen en hangen zich zo zelf op. Voor jou heb ik een fijne variant: geen touw aan je halsband, maar aan je neusring! Dat zal je heel lang overeind houden, geloof me maar! Je mag nu kiezen.
Als je niet kunt of wilt kiezen, dan kies ik en ik kies altijd voor de Penis van de Duivel!”
De Baas lachte onheilsspellend en keek haar aan. Mira keek naar de enorme houten penis en vroeg zich af waar ze die zou moeten ontvangen. Toen keek ze naar het deel dat de Spaanse Ruiter genoemd was door de Baas en zag dat in het midden van de scherpe balk, deze zwart verkleurd was. Bloed dus! Het apparaat werd dus nog gebruikt! Of was dat bloed heel lang geleden er op gekomen. Ze keek weer naar de houten penis en zag dat deze geen donkere verkleuringen had. Ook viel het haar op dat de penis glansde en er satijnzacht uit zag, op deze afstand.
Ze kon niet kiezen. Als ze naar de scherpe balk keek, voelde ze al hoe haar schaamlippen geplet zouden worden en bespeurde ze als het ware reeds de botsplinters in haar schaambeen. Nee! Dat was te erg. Ze keek weer naar de penis en toen hulpeloos naar de Baas. Die keek haar zonder bepaalde uitdrukking strak in de ogen en volgde al haar bewegingen. Ze begreep heel goed dat ze van deze man op dit moment geen hoefde te verwachte. Ze keek van de Spaanse Ruiter naar de Duivels Verzoeking en weer terug, kon niet beslissen. Steunde angstig en wierp zich op haar knieën voor de Baas.
“Ik zal alles doen wat je wilt. Ik zal je dienen als geen ander, Ik verbeter mijn gedrag en doe wat je wilt, laat dit aan me voorbij gaan. Alsjeblieft!”
De Baas reageerde niet en keek peinzend naar de jammerende vrouw aan zijn voeten.
Mira wierp zich helemaal voorover en jammerde:”Alles wat je wilt zal ik voortaan doen. Ik blijf bij je zolang je wilt. Doe dit niet met me. Welke keus ik ook maak, ik zal ernstig verminkt worden. Ik sterf liever dan dit te ondergaan. Doe met me wat je wilt, dit is geen keus, dit kan ik niet!”
Ze huilde nu hartverscheurend. De tranen liepen in straaltjes langs haar wangen op de stenen. Ze sidderde van angst voor deze wrede straf en vreesde voor het eerst voor haar leven en voor een blijvende verminking.
De Baas zei niets en keek naar haar. Hij zag haar hoe mooi haar snikkende lichaam was en was het met haar eens dat een blijvende verminking niemand deugd zou doen.
Hij wachtte geduldig tot het snikken minder was geworden en duwde met de punt van zijn schoen tegen haar schouder. Ze draaide zich om en lag op haar rug, haar ogen hoopvol gericht op het gezicht van de man boven haar. De felle lampen boven zijn hoofd zorgde er echter voor dat ze zijn gezichtsuitdrukking niet kon zien. Anders had ze gezien dat hij grimmig lachte en kennelijk geen medelijden voelde.
“Berouw komt na de zonde. Dat zullen de Hugenoten die hun geestelijke of wereldlijke Heer niet gehoorzaamden, ook wel gemerkt hebben. Ook in deze schouwzaal, mogelijk.
Kom mee, we zullen zien of je meent wat je zegt!”
Hij trok Mira aan de lange lijn mee, de schouwzaal uit, de kleine zaal in Ze liepen door de gang naar de afvalput. Hij wees op de put en zei: “Kies. De dood door de afvalput of ik zet je 8 uur op de Penis van de Duivel! Kies! Nu!”
Mira keek hem met verschrikte ogen aan. De Baas gaf de lange lijn waarmee hij haar voortgetrokken had in de hand en zei: “Kies! De afvalput of de Penis!”
Mira sidderde en zakte bevend in elkaar. Ze was er van overtuigd dat deze man op haar einde uit was en het kon haar niet meer schelen. Dood is dood! Weg van de ellende met een verminkt lijf! Weg van deze sadist! Ze krabbelde overeind en kalmeerde wat.
Ze richtte zich op en met een bevende stem zei ze: “Mijn keus is gemaakt! Ik hoop dat je brandt in de hel!”
Ze slikte een keer en zei:” Met plezier zal ik daaraan denken, de laatste seconden van mijn leven op aarde.”
Ze draaide zich om en sprong over het lage muurtje de afvalput is.