EPISODE 12

DE WOEDE UITBARSTING


Het spelden was bijna klaar, toen trok hij de jas strak om me heen en vroeg: “Wilt u nu uw armen vast tegen uw zij drukken en even zo houden?” Toen sloeg hij een voorpand open en stak precies op de plaats waar mijn tepel zat een speld door de jas, dat deed hij aan de andere zijde ook en zei: “Mevrouw mag zich weer aankleden.” Dat deed ze snel en hij bevestigde dat de jas voor zes uur zaterdag werd afgeleverd onder de normale conditie. Hij gaf ieder een hand, opende de winkeldeur en nam buigend afscheid. Ze had dorst gekregen, op het plein iets verderop was een verwarmd terras, Bert organiseerde een paar stoelen, zette ma en haar met hun rug naar het café en pa en hij zaten met de rug naar de straat, hij riep een ober, zij pakte een safari jus d'orange, ma nam hetzelfde, pa en hij een pilsje. De ober kwam snel terug, plaatste de drankjes op tafel, legde de rekening onder de asbak, haar en haar moeder aankijkend met een blik van daar zit me wat. Plots zei Bert: “Gaby, je zit er als een trutje bij, doe je jasje los.” Ze keek hem aan en deed dat, ze vond het wel fijn want haar borsten kregen nu wat meer ruimte. Ze glimlachte naar hem, toen zei moeder: “Ik ga eerst naar het toilet”. “Dan ga ik met je mee naar het toilet”, antwoordde ze. Moeder zei: “Schaamde jij je niet daarnet in de winkel?” “Nee”, zei ze, “het wond me op.” “Ja, je vader ook, want die had een flinke bobbel in zijn broek.” Ma zei: “Bert is wel aardig voor je, maar soms ook wel hard.” “Ma,” zei ze, “dat hoort erbij, dat is een deel van mijn opleiding als slavin, daar heeft hij mij duidelijk voor gewaarschuwd en dat heb ik volmondig geaccepteerd.” “O,” zei ze, “dit hoort bij jullie spel”, plots zei ze: “Wat krijg je toch een mooie jas.” “Ja”, zei ze ,“die zal wel zo gemaakt worden dat hij daarmee met mij ook kan spelen, dat zou mij niks verwonderen.” Toen vroeg moeder naar dat ene pakket dat hij niet wilde zien, ze legde uit dat dat een van de drie opdrachten was: een: sexy bovenkleding kopen, twee: aantrekken en zo naar huis komen, drie: iets uitzoeken waarmee hij haar vanavond liefdevol kon pijnigen en verwennen en dat ze niet kon weigeren.
Kom, opschieten anders krijgen ze commentaar, ze deden hun kleding goed en hun haar. Ze had automatisch haar jasje weer dicht geknoopt, ze gingen naar buiten, wilden gaan zitten, hij zei: “Kom eens hier” en zei: “Wil je nou een trutje zijn of ben je me aan het uitdagen, net als bij de wagen door je kont naar achteren te drukken, terwijl je normaal had ontweken?” “Nee Bert”, zei ze nederig en gaf hem een zoen op zijn voorhoofd. Hij pakte iets uit zijn zak, een schaartje, pakte mijn bolero vast, knipte het haakje eraf, “zo”, zei hij, “dan kun je het niet meer sluiten.” Ze gaf hem nog een kus op zijn mond en zei: “Bedankt meester, voor uw goede zorgen voor deze slavin.” Toen ze zich omdraaide kreeg ze een flinke pets op haar billen en zei: :”Ik krijg je vanavond nog wel.” Pa zei plots: “We moesten maar eens huiswaarts keren, er moet nog eten klaargemaakt worden,” dat was een goed idee.
Bij de auto gekomen stapten ze in, alleen pa ging nu achterin zitten bij ma, Bert reed heel anders door de stad als zij, hij reed door onbekende wijken. Plots stonden ze voor het centraal station: “Uitstappen dames. Jullie gaan maar eens lekker met de trein, dan kunnen jullie onderweg nog lekker babbelen en bekeken worden, dat hebben deze twee sletjes wel nodig. Intussen gaan pa en ik voor het eten zorgen. En nog wat: als je in Breda op het station bent bel je maar even, dan kom ik je ophalen en nu opschieten anders mis je de trein nog.” Gaby gaf een kus: “Smiecht dat je bent.” Ma keek pa treurig aan en pa zei: “Je hoort wat de chauffeur zegt,” pa stapte uit, stapte voorin, met een sneltreinvaart reden ze weg, toeterend, ze zwaaide, ma keek nog steeds treurig. “Dit zijn nou gewoon pesterijtjes, om ons zo gekleed hier af te zetten, och wat kan ons het schelen.” Ze kochten kaartjes voor de trein, ze gingen naar het perron, keken op de vertrekborden, toen keek Gaby op haar horloge, een half uur wachten verdomme. Ze keek nog eens goed, het is nog
een stoptrein ook en we moeten overstappen in Dordrecht, zouden ze dit gepland hebben of was dit hun pech. “Daar houd ik het op” dacht ze en ze gingen samen in de wachtkamer zitten.
Plots kwam een vieze kerel langs die zei dat de dames wel een beurt konden krijgen en dat blondje was wel een dubbele beurt waard. Ze konden gratis meekomen, hij wist nog wel een plaatsje waar dat kon, ze moesten maar volgen, dan zou hij voorgaan. Ze zei: “Rot op viezerik, probeer je eerst maar eens te wassen”. Er klonk applaus, “goed gezegd” zei een dame van middelbare leeftijd, “die schooier loopt hier altijd rond de mensen lastig te vallen, het is een schande dat de spoorwegpolitie daar niet wat aan doet.” “Kom ma, daar komt de trein,” zei ze, het was rustig, ze hadden een coupé voor zichzelf, ze schoof de deur dicht, ze begon te praten en ma zei: “Ik zal je pa eens vanavond op z'n nummer zetten, hier ben ik niet van gediend.” De trein vertrok, ma werd wat rustiger, ze begonnen een rustig gesprek, toen zei ze tegen moeder: “Heb je gezien hoeveel ik moest afrekenen met zijn creditcard?” “Nee”, zei ma, “over de achtduizend gulden,” antwoordde ze. Het gesprek werd losser, ma werd nieuwsgierig en begon te vragen of ze ook sex had, wat dacht ze, deze sexy kleding en dan geen sex? “Hij gebruikt me overal voor” antwoordde ze en voegde eraan toe: “wel met mijn toestemming, alleen poep- en plassex, daar willen hij en ik niet mee te maken hebben.” “Lik jij dan aan zijn lul” vroeg moeder. “Zeker mama, ik zuig hem helemaal leeg en het lekkerste is nog als hij me tot net geen hoogtepunt zijn lul in mijn mond steekt en me daarna klaar vingert. En wat me vanavond overkomt zie ik dan wel weer”. Plots schalde het uit de treinspeaker: “Reizigers richting Breda overstappen. De trein heeft een half uur vertraging,” de trein stopte, ze stapten uit, ma liep nu fier vooruit: “Dat laatste stukje gaat ook nog wel”, zei ze, “als het niet meer gaat pakken we een taxi”. “Nee”, zei ze, ze zou haar opdracht volbrengen.
De trein was vroeger dan aangekondigd en ze stapten snel in, bij Lage Zwaluwe bleef de trein tien minuten staan en toen dacht ze: “hier kan ik mooi bellen.” Ze graaide in haar tas, nog eens, zette de tas op de knieën, keek haar tas na, mobieltje weg, de heren hebben dit mooi gepland dat we moesten overstappen, het mobieltje uit haar tas, ze dacht na, toen had ze de clou gevonden, de enige keer dat ze haar tasje achtergelaten was thuis, toen ze de auto op slot had gedaan. Ze zei: “Moeder nu ben ik er achter” en ze vertelde dat de heren dit hadden verzonnen toen ze de computer hadden aangesloten, want dat was de enige keer dat die twee alleen waren geweest, nu begrijp ik het.
Intussen hadden pa en Bert een gezellig gesprek over pa zijn hobby ornithologie gehad, hij had verteld dat hij hoofd van de vertegenwoordiging was bij een multinational. Onderweg had Bert gevraagd aan pa wat moeder en zij graag aten, dat was krielaardappeltjes met sperzieboontjes en kalkoen met vruchten. “Oké” zei hij en vroeg naar de beste supermarkt in de stad. Dat is een nieuwe, moeder was er een keer wezen kijken en had ontdekt dat ze een zeer uitgebreid assortiment hadden, meer dan in haar eigen supermarkt, maar veel duurder. Ze reden er naar toe, kochten wat ze nodig hadden, gingen snel naar huis. Bert zei dat ze voor die tijd alles klaar moesten hebben want de trein zou om half acht in Breda zonder vertraging arriveren.
Het was acht uur, de telefoon ging, pa pakte op, hij hoorde gelijk stationgeluiden aan de andere kant, Gaby zei: “Mag ik die andere schoft even? Kom je ons nu halen en snel schoft,” hij reed snel naar Breda, hij was er in tien minuten. Gaby trok snel de deur open, liet haar moeder instappen, stapte ook in. Smeet de deur dicht, hij reed maar snel weg, er werd niks meer gezegd, toen ze thuis kwamen was de tafel was gedekt. Zonder een woord te zeggen zette pa het eten op tafel, schepte bij ma op en gaf de lepel door aan Bert, deed dit ook bij Gaby, iedereen begon te eten. De wijn werd niet open getrokken, het eten was klaar en ze zei: “Ma, ik ga naar huis.” Bert haastte zich naar zijn wagen, ze reed als een gek naar huis, zette de auto in de garage, de deur werd met kracht dicht gesmeten. Alle deuren kregen dezelfde behandeling, Bert nam wijs de trap. Wat nu dacht hij, nu ben ik te ver gegaan? Ze trok de deur open en met kracht smeet ze hem dicht, Bert kon nog net remmen anders had hij de deur vol in zijn gezicht gehad. Hij pakte de sleutel, hij hoorde haar huilen, hij opende de deur voorzichtig, er op bedacht dat zij er achter zou staan en met kracht dicht zou slaan. Hij stapte binnen, hij zag op de grond het rokje gescheurd, hetzelfde zag hij met het bolerootje en dacht wat nu, hij probeerde zich erop te verontschuldigen. “Hou je smoel klootzak, pak je telefoon, bel mijn moeder op, verontschuldig je nederig, of anders je rotzooi meenemen en vertrekken.” Hij zag vuur in haar ogen, tranen terwijl ze stond te rukken aan het collier. Nu was hij te ver gegaan, hij zei: “Ik weet het nummer niet van je moeder”. “Op het kastje bij de telefoon” riep ze overstuur, hij rende de kamer in, daar had hij het gevonden. Hij kreeg gelijk haar moeder, hij verontschuldigde zich en zei dat dit nooit meer zou gebeuren, ze vertelde dat ze de andere klootzak zijn huid had vol gescholden. Ze zou het hem vergeven maar niet vergeten en zei dat ze vreesde voor haar dochter, ze zei: “Geef mijn dochter.” “Hier komt ze,” antwoordde hij, hij gaf het mobieltje met de woorden: “Je moeder wil je spreken.”
Hij ging naar de keuken, zette koffie, keek overal, ging gauw op balkon, ook niks, hij ging naar de slaapkamer, ze lag naakt op bed in de boeien gespreid en ze zei gelijk: “Waar blijf je nou. Je moet het nieuwe speeltje op me uitproberen”. Hij zocht naar het sleuteltje, maakte haar los, lichtte haar van bed, droeg haar naar de kamer, zette haar teder op de bank, ging op zijn knieën voor haar zitten, legde zijn voorhoofd op haar knieën en vroeg om vergiffenis. Hij zei dat het nooit meer zou gebeuren en dat hij te ver was gegaan, zij vroeg: “Is dit in opdracht van moeder?” Nee dit was wat hij haar nu vroeg, het kwam van zichzelf. Hij had nooit gedacht haar zo te kwetsen en zei: “Je moeder heeft het mij vergeven, maar heeft er bij gezegd dat ze het niet zou vergeten en dat ze vreesde voor haar dochters welzijn.” Nu besefte hij dat hij dit mooie wezen te zwaar had gekwetst, dat zij nu maar moest beslissen wat er moest gebeuren, hij zou accepteren als ze hem de deur wees. Dan zou hij morgen iemand sturen om haar te bevrijden en alles laten herstellen in de oorspronkelijke staat, ze pakte zijn oren, lichtte zijn hoofd op en gelijk duwde zij haar mond op de zijne en perste haar tong in zijn mond en gaf hem een vreselijk lange zuigzoen, ze liet hem los. Ze had geen adem meer, hij drukte haar op de bank en begon haar van kop tot teen te zoenen en te strelen, toen hij weer bij haar hoofd kwam lichtte ze zijn hoofd op, ze keek recht in zijn ogen. Ze wilde wat zeggen maar zag dat hij ook gehuild had, dit is ook een man met emotie en die zal voor mij zijn, plots zei hij zacht: “Wil je koffie?” “Ja” zei ze zacht. Hij ging naar de keuken, schonk koffie in, bracht deze, ging naast haar op de grond zitten en ze zei zacht in zijn oren of hij nu de rollen wilde omdraaien, hij keek in haar ogen, vragend met zijn ogen wat ze bedoelde, ze zei zacht: “Normaal zit de slaaf op de grond en de meester op de bank.” Hoe ze zo snel van emotie kon wisselen, ze schoof van de bank ging naast hem op de grond zitten en vertelde dat ze een hekel had aan ruzie en dat als ze iemand de waarheid had gezegd en deze het geaccepteerd had, haar woede en haatgevoelens weg waren en toen ze net zag dat hij geweend had was ze de boosheid en woede kwijt, want dat was voor haar een teken dat de persoon had begrepen wat er gebeurd was en dat had haar nog meer overtuigd dat hij de man voor haar was. Hij was een van de weinige mannen die ware emotie tegenover vrouwen durfde te tonen, hij was niet de macho die zich in het spel zo gedroeg. Ze besefte nu dat hij de ware voor haar was.
Ze zaten nog een tijd zo lief koppeltje dat voor elkaar bestemd was. Nu wist ze niet hoe verder, ze was sprakeloos, na 'n tijdje zei ze: “Komt er nog wat van, ga je wagen eens uitladen.” Ze hadden dat spel vanmiddag niet voor niks gekocht en dat er in haar slavinnenlijf nog teveel spanning zat voor het slapen gaan, dat moest hij er maar even uit halen. Hij vroeg streng: “Wil je dat echt?” “Ja”, zei ze, hij stond op, ging naar de gang, haalde de spullen uit de wagen, kwam terug en zag dat de gescheurde kleren weg waren en dat ze midden in de gang op haar knieën zat, geketend met mondmasker op. Hij zei zacht, maar met een zekere strenge toon: “Ga naar je computer, start hem en ga goed op de stoel zitten zoals het hoort, dan ruim ik dit even op, begrepe?”. “Ja meester,” ze ging naar de computer, zag toen dat de deur uit haar computerkamer was en deze was vervangen door een deur met tralies, ze deed het licht aan, zag in de hoek een bakbeest, een 19 inch scherm met aan de linker- en rechterkant een camera, een nieuwe printer, een nieuwe scanner, alles geschikt voor a3 formaat. Ze liep de kamer rond, ze zag een onbekende ladenkast, ze zag een modern hoekbureau van blank eiken met een zelfde stoel ervoor. Met op het zitvlak dezelfde noppen erop als haar kapstoel, plots zag ze aan de voorzijde een grote dildo zitten, moest ze dat reuzending in haar brengen, plots hoorde ze Bert zeggen of ze haar buttplug in haar kont had. “Nee”, zei ze, “vlug een beetje, je buttplug in je kont, je mondmasker op, ik wil dat alle neukgaten gevuld zijn.” Hij hoorde een zacht gekreun, ze had moeite om hem in haar kont te persen. “Stop” zei hij, “we beginnen opnieuw”, hij pakte een sleuteltje uit zijn zak, stak dit in de buttplug, draaide de knop helemaal terug, gaf hem terug. “Steek hem erin, draai nu voorzichtig naar links, stapje voor stapje, je mag het voelen, maar het mag geen pijn doen” zei hij, toen zei hij “oké.” Hij ging achter haar zitten, voelde aan de plug, bewoog hem voorzichtig en zei: “Wil je hem een tik verder draaien?” Ze deed wat hij vroeg, het deed nog geen pijn maar ze voelde hem nu duidelijk, hij vulde haar kont helemaal. “Geen mondmasker” zei hij, “ik heb het voor vanavond veranderd, kom eens hier.” Hij legde haar het nek- en kinmasker aan, ze moest nu recht vooruit kijken, ze kon niet naar beneden of zijwaarts kijken, hij deed een ketting aan de ring die aan de voorzijde zat en ging voor haar zitten, hij maakte de clips op haar klit los en bevrijdde haar lipjes van de klemmen. Ging staan, haalde voorzichtig haar tepelsieraden los, liep naar de ladenkast, haalde er een mooi bijouteriedoosje uit, deed de sieraden erin, sloot het doosje, zette het naast de computer en zei haar stevig omklemmend: “Je mag ze aan je moeder schenken als je daar aan toe bent”. Hij gaf haar een kus op het voorhoofd, drukte gelijk zijn vinger op haar mond dat ze niet moest antwoorden en toen zei hij: “Nu wil ik zien hoe je jezelf spietst op die stoel,” ze begreep niet hoe dat nu kon. Hij draaide de stoel midden in de kamer, ze ging erboven staan, zakte voorzichtig maar aan haar houding zag hij dat ze nerveus was en hij zei gelijk: “Wil je stoppen, je bent te nerveus”, “nee”, zei ze zacht, “als de meester mij misschien een aanwijzing zou geven, want ik kan niks zien.” Hij zei dat ze in de toekomst nog meer opdrachten moest uitvoeren en dat ze dan alles op gevoel zou moeten doen. Hij zei haar dat hij haar in de goede richting zou sturen en zei: “Ga nu met je voeten naast de stoelpoten staan.” Ze voelde met haar voet naar de eerste poot, zette die neer, dit deed ze ook met haar andere voet. Hij drukte zacht met zijn vinger tegen de bovenkant van haar kut, “je voelt nu mijn vinger,” “ja”, zei ze, “nu buig je voorover en druk je kont zover mogelijk naar achter en zak langzaam door je knieën. Zak net zolang dat je de pik voelt”. “Ja”, zei ze zacht, “maar hij is niet op de plaats waar u aanwees.” “Nu breng je heel je lichaam door je enkels naar voren te buigen. Hou lichte druk met je lichaam op de pik, zodat je voelt waar hij blijft, je stuurt je lichaam zo dat de pik in het midden blijft tot de plaats die ik aanwijs.” “Ja” zei ze. “Nu is hij daar, nu geef je meer druk op de pik en beweeg naar voren.” “Nog verder?” vroeg ze, ze voelde haar kutlippen wijken, “meer druk” zei hij, ze zakte nog meer en naar voren komen, floep de pik schoot in haar kut. Ze kikte van genot, “zakken”, zei hij, “tot je niet meer kunt, dan moet je het bekken naar achter kantelen en voel je vanzelf dat hij verder in je dringt.” Plots voelde ze dat haar billen op de bobbels zaten, “nu recht zitten”, zei hij, “nu opstaan” en liep naar de ladenkast. “Kom hier,” zei hij, hij pakte riempjes, deed die om haar enkels ook net boven haar knieën, blinddoekte haar. “Blijf nu staan”, zei hij, pakte een grote stevigere en langere pik, schroefde hem over de andere op zijn plaats. Hij ging achter haar staan en zei: “Zoek nu je stoel, zet je enkels vast, spies jezelf op de stoel, zet je knieën zover mogelijk uit elkaar vast, pak de riem aan de rugleuning, bind deze onder je borsten, trek deze zo strak mogelijk vast. En als dat gebeurd is krijg je verdere orders.” Hij draaide haar anderhalve keer rond, liet haar los en zei: “Voer je opdracht uit.” Ze stapte onzeker vooruit met haar ene hand vooruit gestoken en haar andere hand schuin naar beneden voor haar uit, ze begon voorzichtig te lopen, pas voor pas, ze stootte tegen de muur, met haar hand voelde ze langs de muur en ontdekte snel de deurpost, draaide zich om, concentreerde zich. Liep met voorzichtige passen naar voor, iets naar links, liep gelijk richting de stoel, ze liep langs de stoel, schoof tussen het bureau en de stoel, zette haar voeten uit elkaar en probeerde te bukken, maar dat ging niet, het bureau stond te dicht op de stoel. Ze ging zitten achter de pik, boog zich, nu kon ze net bij haar enkels komen, haakte haar rechter enkel vast, deed dit ook met de linker, ze kwam omhoog. Ze stond nu op en dacht nou die pik in mijn kut, dit ging snel, de pikkop schoot snel tussen haar nog opgezwollen lippen, ze zakte door haar knieën. In één beweging kantelde ze haar bekken. “O” riep ze ineens, terwijl ze in een beweging voelde dat de pik dikker was en ook nog langer. Haar kut werd nu opgerekt, ze voelde de pikkop tegen haar baarmoeder, plots voelde ze ook de noppen van het zitvlak en dacht die is groot, ze draaide wat met haar kont tot hij aangenaam zat en in het midden van de stoel. Ze deed haar rechter knie naar buiten, pakte het oog aan het riempje en bevestigde hem aan de haak van de stoel, deed dit ook links. Ze zat roerloos vast op het zitvlak, draaide haar lenige lichaam, pakte de riem aan de achterleuning, deed die rond haar, deed de gesp dicht in het eerste gaatje, ging met beide armen naar achter haar rug, nam de riem met beide handen tussen haar vingers. Schoof haar vingers nu naar voren en bemerkte dat een zijde gedraaid was, maakte de gesp los, draaide de riem, sloot de gesp weer, trok de riem aan net zo strak dat hij goed vast zat, maar geen pijn deed.
Plots hoorde en voelde ze Bert, die had heel de tijd geamuseerd toe zitten kijken, nauwlettend op haar emotie en bewegingen, legde zijn hand op haar bol. “Wat ben jij lenig en volhardend” zei hij lief tegen haar, “nu ga je de volgende opdracht uitvoeren, de computer gaat nu gesproken opdrachten geven, die voer je uit. Ik hoop voor jou dat je weet hoe een toetsenbord gerangschikt is want anders maak je de opdrachten alleen maar zwaarder, als je de opdrachten van de computer hebt uitgevoerd heb je vrijaf, dan zijn wij weer als Bert en Gaby aan de beurt weet je.”