Het was alweer mijn verjaardag, en ik dacht aan de weinige gelukkige verjaardagen die ik had gehad, aan de momenten van pure liefde die mijn man mij had gegeven, liefdevolle momenten, zo aangenaam en zo hemels. Maar mijn herinneringen waren wazig geworden, onscherp, gemengd met gevoelens van schuld en boete. Het werd nooit meer zoals vroeger, voordat ik gescheiden was.

Meestal vind ik het heerlijk om thuis te werken. Ik krijg zoveel meer gedaan als ik verlost ben van die eindeloze vergaderingen op kantoor, mijn postvakje waarvan de inhoud alsmaar lijkt te groeien, en de kletspraatjes bij de koffiemachine. Maar nu was het vrijdag en voor mij is het altijd moeilijk om iets af te krijgen op vrijdag.

Ik probeerde om me te concentreren, en bekeek mijn kwartaalverslag, dat klaar moest zijn op maandag. Ik tuurde naar mijn laptop, mijn ogen traanden van moeheid, toen ik de voordeur open en dicht hoorde gaan, een teken dat mijn dochter thuis kwam van school. Ik ging door met mijn werk, maar ik werd afgeleid door de dreun van haar schooltas op de keukentafel, het openen en sluiten van de koelkastdeur, gevolgd door het geluid van haar sportschoenen, die piepten op de tegels van de hal toen zij naar mijn werkkamer liep.

"Heb je vandaag thuis gewerkt, Mams?" vroeg zij, in mijn deuropening.

Ik keek over mijn schouder en zag mijn dochter een banaan pellen, eerst goed kijkend of er geen rotte plekken op zaten. Zij was zeventien jaar, maar had een heel jongensachtig figuur en was een bodemloze put als het ging om voedsel.

"Ja, ik moet voor maandag een kwartaalverslag maken," zei ik. "Ik dacht dat het sneller af zou zijn, als ik thuis bleef werken."

Ik hervatte mijn werk en verwachtte haar voetstappen te horen wegsterven, maar dat gebeurde niet. Ik draaide me om en zag dat ze naar mij bleef staren, kauwend als een aap met haar mond vol banaan.

"Een verslag?" mompelde zij tussen twee happen door.

"Ja, een verslag. En het is tamelijk dringend, Anna. Heb je me echt nodig?"

Zij slikte haar hap banaan door. "Ja, een beetje, maar als je het erg druk hebt, dan kan het wel wachten, hoor."

Eigenlijk was ik er best trots op, dat Anna zich genoeg op haar gemak voelde om mijn werk te durven onderbreken. Ik hoorde constant verhalen van vriendinnen over hoe hun eens zo lieve dochtertjes opgegroeid waren tot eigenwijze tieners, waarin ze zichzelf nauwelijks meer herkenden. Na mijn scheiding deed ik mijn best om een open communicatie met mijn dochter te onderhouden. Maar ik wist ook dat als ik niet de tijd nam, om met haar te praten wanneer zij dat wilde, dat dan de kans erg klein was, dat ik een tweede kans zou rijgen.

Dus nam ik mijn leesbril af en legde hem op mijn bureau. "Wat heb je op je lever, Anna?"

"Zoals ik al zei, het kan best even wachten."

"Nee, het is OK. Ik wilde toch net een pauze nemen."

Zij leunde tegen de muur. "Het gaat over Daan," zei ze.

"Oh, wat is er aan de hand met Daan?"

"Nou, we kunnen niet zo goed meer met elkaar opschieten de laatste tijd." zij zweeg even, en nam nog een hap van de banaan. "En, ik heb iemand anders ontmoet."

"Oh ... Een nieuw vriendje?"

"Ja, hij heet Wilco en hij is echt geweldig, mams. Hij zo vrolijk en grappig en niet zo zwaar op de hand als Daan."

Wat zij zei verbaasde me niet. Anna was is een hockey meisje en, in tegenstelling tot Daan, helemaal niet zo erg het type voor intellectuele discussies.

"En, weet Daan het al, van die Wilco en jou?"

"Dat is nou precies waar ik met je over wil praten. Ik weet niet goed hoe ik het uit moet maken met Daan."

Terwijl ik probeerde om het advies dat zij van mij vroeg onder woorden te brengen, vond ik het wel jammer dat ik Daan niet meer zou zien. Hoe belachelijk het ook klinkt, maar het voelde soms alsof Daan mijn eigen zoon was. Soms als Anna en hij bij mij thuis waren, en Anna zich begon te vervelen en een game ging doen op haar computer, dan bleven Daan en ik met zijn tweeën TV kijken en samen praten. We hadden het over van alles, over recente films die we gezien hadden of over de komende verkiezingen. Eén ding was zeker, ik zou hem meer missen dan ik wilde toegeven.

"Nou, voordat je het echt uitmaakt, weet je het wel echt zeker?

Ik hoopte dat Anna nog van gedachten zou veranderen.

"Ja hoor, ik weet het heel zeker. Ik heb helemaal geen gevoelens meer voor hem, Mams. De romantiek is helemaal weg."

Zij staarde naar me, en ik besefte dat ik nu iets moest zeggen.



"Nou, mijn advies is, wees eerlijk tegen hem, maar houd wel rekening met zijn gevoelens en laat hem in zijn waarde. Als je het echt uit wilt maken, dan moet je het eerlijk tegen hem zeggen. Maar doe het wel voorzichtig, want Daan is een aardige jongen en ik zou het vreselijk vinden om hem ongelukkig te zien."

"Ja Mams, je had altijd al een zwak voor hem."

Ook al grijnsde ze er bij, haar woorden troffen mij toch als een vochtige dweil in mijn gezicht. Anna kon toch niet weten dat ik een zwak had voor Daan? Ik was altijd heel voorzichtig geweest, ik had nooit ergens op gezinspeeld.

"Een zwak, hoezo?" antwoordde ik. "Wat bedoel je daarmee?"

"Nou, jullie tweeën waren altijd erg intiem, en urenlang aan het kletsen samen, dat was wel duidelijk. En niet te vergeten de manier waarop jullie naar elkaar keken, als hij hier was. En die keer dat we op het strand waren en hij die strakke zwembroek droeg. Weet je dat nog? Ik dacht eerst even dat ik de 112 moest bellen, omdat je een hartaanval kreeg."

Er klonk gelukkig humor in haar stem.

"Ja, dat herinner ik me," zei ik, een beetje beschaamd. "Maar dat was niet wat het leek. Ik was alleen maar verbaasd, hoe volwassen en gespierd hij al was, dat is alles."

Anna begon hartelijk te lachen. "Kom op, Mams, het is 2013, hoor. Alle jongens dragen van die strakke zwembroeken. Trouwens, het is geen big deal. Elk meisje op school wil iets met Daan, en dan heb ik het nog niet eens over de leraressen, die ook gek op hem zijn, dus jij bent heus niet de enige."

"Elke meisje, behalve jij dan," zei ik plagend, want ik hoopte dat zij nog van gedachten veranderen zou.

"Ik heb het helemaal gehad met Daan."

Bijna had ik doorgevraagd naar de details, maar dan zou ik mezelf alleen maar verder in de kaart laten kijken. Anne leek totaal op haar gemak te zijn bij dit alles. Ik was zelf echt de enige, die problemen had om Daan te laten gaan.

"Nou, dan klinkt het, alsof je de juiste beslissing hebt genomen," zei ik. "En, voor de goede orde, ik ga hem echt niet van je overnemen, hoor!"

"Natuurlijk niet, mams. Maar hij vertelde me wel een keer, dat hij je aantrekkelijk vindt."

"Echt waar? Wanneer zei hij dat dan?"

"Oh, op een dag toen we aan het praten waren over ouder worden en zo. Hij zei dat ik me geen zorgen hoefde te maken, met zo'n aantrekkelijke moeder. Daarna zei hij nog, dat je er zo geweldig goed uitzag voor je leeftijd. Maar vertel me nou liever, hoe ik het moet aanpakken als ik het uit wil maken."

De volgende minuten deden we een rollenspel, waarbij ik de rol van Daan speelde en Anna zich oefende in het uitmaken. Tegen de tijd dat we ermee klaar waren, leek zij zich veel beter te voelen. Ik wist uit eigen ervaring hoe ingewikkeld tienerrelaties kunnen zijn. Hoewel ik het jammer vond dat het uit was, was ik toch best trots op hoe Anne omging met deze moeilijke situatie. Mijn eigen gevoelens mochten hier geen rol in spelen.

Zij bedankte me voor mijn hulp en gooide de lege bananenschil in mijn prullenbak. "Ik moet zo weer weg. Ik heb hockey training vanmiddag, en dan gaan we naar de pizzeria met het hele team, dus ik kom niet thuis voor negen uur."

"Veel plezier, dan!" Ik draaide me om in mijn stoel en zuchtte toen ik de spreadsheet zag, die nog op mij wachtte, om te worden afgemaakt.

"Fuk," mompelde ik hardop, en realiseerde me dat ik mijn werk vandaag niet af zou krijgen, zeker niet nu, na het horen van dit slechte nieuws van Anna. Een paar minuten gingen voorbij en ik hoorde de voordeur dichtslaan. Hoewel ik probeerde om verder te werken, kon ik het lege gevoel niet van me afschudden, dat ik Daan nooit meer zou zien.

Mijn hand gleed steeds van de muis af en de cursor bleef stilstaan op het scherm, dus sloot ik de spreadsheet maar af. Daar zat ik dan, een gescheiden vrouw, en ik fantaseerde over het leuke vriendje van mijn dochter. Ik deed mijn ogen dicht en probeerde om het beeld van Daan in mijn gedachten te halen. Mijn hand gleed tussen mijn benen. Onbewust vingerde ik mijzelf even, door de spleet van mijn kamerjas heen.

En toen ging deurbel!

Verdorie! Zeker een stel kinderen was met kinderpostzegels of zo. Ik stond op en liep naar de voordeur. Ik bukte om door het kijkgaatje te kijken, en verwachtte een kauwgom kauwende snotaap te zien of een bezorger van het postorderbedrijf.

"Holy Shit!" mompelde ik en hield mijn adem in.

Ik richtte mij snel op, mijn hart sloeg over terwijl ik mijn kamerjas dicht deed en mijn ceintuur strak trok. Na een laatste controle of ik er wel toonbaar uitzag, opende ik de deur.

"Oh Daan, wat een verrassing!" riep ik, en mijn ademhaling ging moeizaam toen hij mij aankeek met zijn prachtige staalblauwe ogen.

"Hallo. Ik stoor U toch niet, hoop ik?"

"Storen?" antwoordde ik, en probeerde mijn adem terug te vinden. "Nee hoor, helemaal niet! Ik ben net klaar met mijn werk. Maar je hebt Anna net gemist! Zij is er niet!"

"Dat weet ik. Zij heeft hockey training. Maar eigenlijk kwam ik om met U te praten, als U een paar minuten tijd hebt."

"Met mij praten? Goed hoor, kom maar binnen."



Bij alle gênante verwarring, had ik me niet gerealiseerd hoe vreemd zijn outfit was. Daan droeg altijd onopvallende kleren, zonder veel kleur. Maar vandaag leek hij de grenzen van de mannenmode te willen opzoeken. Een mooie strakke broek en daarboven een felgekleurd shirt, met heldere bloemmotieven die meer leken op een vrolijk gordijn dan op een kledingstuk.

"Je ziet eruit alsof je naar het strand wilt gaan," zei ik met een lach.

Hij knipoogde naar mij met zijn prachtige glimlach. "Vind je? Ik was eigenlijk op weg naar een vergadering van onze schoolraad vanavond en alle leden van de schoolraad groep hadden afgesproken om hun mooiste kleren te dragen vandaag. Het is niet iets wat ik normaal draag, maar het staat mij wel, vind je niet?"

"Oh, het staat je heel schattig."

Hij zweeg, en vroeg toen, schijnbaar aarzelend. "Hoe gaat het met U?"

"Oh, met mij gaat het goed, waarom?"

"Hm, niets, denk ik. U ziet er een beetje gespannen uit, dat is alles."

Verdomd, hij had gelijk, ik was inderdaad behoorlijk gespannen!

"Ik voel me goed, echt waar! Maar kom even binnen."

Ik volgde hem toen hij door onze hal liep en de woonkamer in ging. Zijn vingertoppen gleden even over de rugleuning van onze sofa terwijl hij er langs liep. God, wat heeft hij een mooie achterkant, dacht ik.

"Wil je iets drinken?"

"Nee, ik heb geen dorst."

"Wat kan ik voor je doen?"

"Nou, eh, ik wilde eens met iemand praten over Anna en mij. En ik kan altijd zo goed met U praten over allerlei dingen. Kan ik met U over Anna en mij praten?"

"Ja eh, ... natuurlijk."

Hij ging op een van de stoelen zitten die ik in mijn woonkamer had, en sloeg zijn benen over elkaar. Iets in zijn stemming was anders dan anders. Hij deed plechtiger dan gewoonlijk, niet zo ontspannen en vanzelfsprekend als ik van hem gewend was.

"Ik weet niet goed, hoe ik moet beginnen," zei hij, en zijn mooie diepblauwe ogen staarden mij aan.

Ik nam plaats op de sofa tegenover hem. "Begin gewoon maar ergens."

Hij vertelde mij enkele details over hun relatie, die ik al kende uit eerdere gesprekken met Anna. Ze konden niet zo goed meer met elkaar overweg. Anna raakte steeds meer gefrustreerd over de intellectuele activiteiten waarin ze door hem in betrokken werd. En hij was niet zo geïnteresseerd in sport als zij, en dat creëerde wrijving.

Hij praatte ongeveer vijf minuten, en daarna zweeg hij.

Tenslotte zei hij: "Dus heb ik een beslissing genomen, ik wil Anna gaan vertellen, dat het beter is als we allebei weer onze eigen gang gaan."

Dit klonk mij heel bekend in de oren.

"Oh, het spijt me om dat te horen. Ik dacht altijd dat jullie tweeën zo goed bij elkaar pasten."

"Nou, dat dacht ik ook, toen we net begonnen samen uit te gaan, en heel verliefd waren op elkaar. Maar de waarheid is dat we totaal verschillende mensen zijn en het was een kwestie van tijd, voordat we uit elkaar begonnen te drijven."

We zwegen allebei een tijdje. Door wat Anna mij had verteld, wist ik dat ik niet hoefde te proberen om hem die breuk uit zijn hoofd te praten.

"Nou, alles wat ik je kan zeggen is dat je een geweldig leuke jongen bent, Daan. Ik weet zeker dat er heel wat meisjes staan te springen om Anna's plekje op te vullen. En hoewel ik haar moeder ben, moet ik zeggen dat ik Anna soms niet helemaal begrijp."

Hij stond op en veegde hem met de rug van zijn hand over zijn ogen. Ik zag dat er een paar tranen opwelden. "Heeft u soms een zakdoekje?" vroeg hij schuchter.

"Ja, hier!" Ik reikte onder de salontafel en gaf hem een doos tissues.

"Dank U, voor het luisteren. Weet U, het vreemdste van de zaak is dat ik U meer zal missen dan Anna. Ik kon altijd zo goed met U praten ... veel gemakkelijker dan met mijn eigen ouders."

Ik had gemengde gevoelens over zijn opmerkingen. Een deel van mij was gevleid dat hij zo positief dacht over onze vriendschap en zo genoten had van onze gesprekken. Maar een ander deel van mij voelde zich wel schuldig over de manier waarop ik over hem dacht.

"Nou, ik zal jou ook missen, Daan. Maar ik weet zeker dat we elkaar nog wel eens zullen zien." Ik probeerde mijn stem neutraal te houden, om de teleurstelling te verbergen die ik voelde.

Voordat ik tijd had om te reageren, had hij zijn arm al om mijn nek gelegd en gaf mij een knuffel. Ik aarzelde, en hield hem op afstand met mijn armen. Maar toen hij zijn arm niet weg trok, legde ik heel langzaam mijn hand op zijn heup. Zo fysiek dichtbij hem was ik nog nooit geweest. Ik kon zijn lichaamsgeur ruiken, ik voelde zijn wang langs mijn wang glijden, zijn lichaam drukte zacht tegen mijn borsten aan. Zonder verder na te denken nam ik hem in mijn armen, en trok hem heel stevig tegen mij aan.

"Ik ben er altijd, als je wilt praten," zei ik, en ik klemde me aan hem vast, alsof ik hem nooit wilde laten gaan.

"Krista?" fluisterde hij in mijn oor.

"Ja, Daan?"



"Je houdt mij zó stevig vast, dat ik bijna geen adem kan halen."

Snel liet ik los. "Sorry, Daan, het spijt me ... maar ik ben nou eenmaal een knuffelaarster."

Hij lachte. "Dat is OK, hoor, ik had ook behoefte aan een knuffel. Maar nu zou ik wel iets willen drinken, als dat aanbod tenminste nog geldig is."

"Natuurlijk is het nog geldig."

Ik liep naar de koelkast en schonk twee glazen ijsthee in. Ik liep terug en vond hem staande voor de schuifpui, die uitkeek op onze tuin.

"Dank je," zei hij, terwijl hij het glas aannam dat ik hem gaf hem. "Jullie hebben zo'n prachtige achtertuin. Doet U het onderhoud helemaal zelf?"

"Ja, het is wel veel werk, maar het is ook iets waar ik trots op ben."

Hij nam een slokje van zijn ijsthee. "Ik zal U echt heel erg gaan missen. Misschien krijg ik een afscheidszoen van U?

Ik wist niet zeker of ik het goed had gehoord. Ik stapte op hem af en keek hem van dichtbij aan. "Pardon?"

"Ja, een zoen, ik bedoel een échte zoen!"

Mijn hart sloeg over bij zijn woorden. Ik staarde uit het raam, en vermeed het oogcontact. Een deel van mij was er zeker van dat ik het verkeerd had gehoord, maar zijn woorden waren onmiskenbaar geweest.

"Een echte zoen?" fluisterde ik. "Dat kan ik niet doen, Daan. Als Anna dat hoort, dan zal zij het mij erg kwalijk nemen."

"Ja, maar ik zal het echt niet aan Anna gaan vertellen," zei hij, en legde zijn hand teder op mijn schouder.

Het vertrouwen in zijn stem bracht me ertoe om hem te geloven. Ik glimlachte.

"Oh, ik weet niet of we dat wel moeten doen." Maar intussen besefte ik al dat ik het zelf ook graag wilde, en ik begon te giechelen en voelde mijn weerstand langzaam smelten.

"U hebt Anna en mij toch wel eens zien zoenen, is het niet?"

Ik begon te blozen. "Ja, dat vond ik altijd heel inspirerend."

"Dat dacht ik al. Dus U fantaseerde wel eens over mij?" vroeg hij met een zachte stem.

Ik antwoordde pas na een tijdje: "Ja, een beetje wel, heel soms."

Hij lachte. "Daar heb ik nooit enig idee van gehad."

"Nou, ik heb altijd mijn best gedaan om het geheim te houden. Het hoort niet voor een moeder om te fantaseren over het vriendje van haar dochter."

Hij deed een paar stappen naar mij toe, zijn vingertoppen gleden weer langs de rugleuning van de sofa. "Ik zal U iets vertellen, maar het is echt geheim hoor! Kunt U een geheim bewaren?"

Ik stak twee vingers omhoog en gaf er vervolgens een kus op.

Hij zei: "Ik heb een vriend en die is zeventien. En hij heeft een echte liefdesrelatie met een lerares van onze school."

"Oh, een lerares? Dat is behoorlijk riskant. Zoiets kan haar carrière verwoesten."

"Dat weet ik, maar ik ben de enige aan wie hij het heeft verteld en hij zou nooit iets doen wat haar zou schaden. Nu weet U het ook, maar we zijn toch geheimen aan het uitwisselen, dus dit hoort er ook bij. Maar hij zegt dat die stiekeme seks tussen hen tweeën absoluut ongelooflijk is. Beter dan hij ooit heeft meegemaakt en hij heeft al een flink aantal meisjes gehad."

"Pas zeventien en nu al een flink aantal meisjes gehad?"

"Nou, niet zó veel, een stuk of drie, vier. Maar hij zegt dat het veel lekkerder is met haar omdat het verboden is. En hij zegt ook dat zij heel veel ervaring heeft."

"Nou, dan is leeftijd toch nog ergens goed voor," glimlachte ik sarcastisch. "Maar terug naar ons tweeën. Natuurlijk, Daan, ik wil je wel een afscheidszoen geven. Maar in ruil daarvoor wil ik je vragen, dat dit ons geheim blijft. Iets dat gewoon tussen jou en mij blijft. Je mag het nooit vertellen, zelfs niet tegen je beste vriend."

"Een diep geheim?" Hij glimlachte en mijn hart klopte in mijn keel.

"Ja, zoiets."

"Oh, maakt U zich geen zorgen, ik zal het echt aan niemand vertellen."

Ik wilde hem graag geloven en, trouwens, ik kreeg niet veel keus. Hij glimlachte en pakte mijn hand, om me naar de het midden van de kamer te trekken.

"Kom hierheen, Krista..."



"Wat, waarheen?" zei ik een beetje nerveus.

"Kom maar, Krista", en hij omhelsde mij, zoals hij wel vaker zo had gedaan, maar deze keer had ik er andere gevoelens bij, dan alleen moederlijke liefde. Oh, wat verlangde ik naar deze jongen, ik wilde hem, maar tegelijkertijd wist ik hoe verkeerd het zou zijn om toe te geven.

Hij omhelsde hem mij stevig, en schommelde mijn lichaam zachtjes heen en weer, en ik voelde hoe zijn warmte uitstraalde naar mijn borsten, door mijn kamerjas heen, en mijn tepels richtten zich op. Het was alweer zo vreselijk lang geleden dat ik met een man was geweest! Elke vrouw heeft een man nodig, precies zoals elke man een vrouw nodig heeft, probeerde ik om mezelf te verontschuldigen. Mijn geweten begon zijn greep op mij te verliezen. Zonder erbij na te denken begon mijn hand begon over Daan's rug te strelen, en af en toe ook over zijn billen. Ik duwde mijn lichaam tegen het zijne. "Oh Daan, sorry, neem me niet kwalijk, alsjeblieft. Maar ik vind het zo heerlijk om je te voelen, ook al ben je het vriendje van mijn dochter."

Ik drong me steviger tegen hem aan, mijn lichaam trilde even, mijn mond kuste zijn ogen, zijn mooie en onschuldige ogen. "Het spijt me zo dat het niet goed gaat tussen jou en Anna, ik kan het bijna niet begrijpen, waarom het uit gaat!"

Zijn lichaam zo dicht bij het mijne, zijn warmte, zijn adem en, met een schok, voelde ik zijn groeiende zijn erectie, en dat maakte dat ik mijn verstand bijna kwijtraakte. Ik werd zo opgewonden dat ik niet meer goed kon denken. Ik voelde me als een klein meisje dat nog nooit seks heeft gehad. Ik zou zo graag verder gaan, maar het mocht niet.

"Het spijt me Daan, het spijt me, maar we zouden dit niet moeten doen."

Ik legde mijn hand even op zijn erectie, ik voelde hem groeien door zijn strakke broek heen. Mijn mond bleef maar doorpraten maar het waren maar loze woorden, ze betekenden helemaal niets, het was pure onzin.

Plotseling voelde ik zijn sterke mannelijke hand op mijn grote, zachte borsten. Hij betastte ze door de zijden stof van mijn kamerjas heen, en kneep er voorzichtig in. Zijn mond zocht naar de mijne, onze lippen persten zich op elkaar, mijn tong vond de ingang naar zijn mond, mijn tong ontmoette zijn tong, speelde in zijn mond in een warme en gepassioneerde, maar ook zo verboden kus. Niet een moederlijke kus op de wang, maar een verlangende kus van twee geliefden, een hete, opgewonden en wellustige kus.

Even later streelden we elkaars lichamen. Mijn hand gleed naar zijn kruis en kneep even in zijn stijve penis, door zijn spijkerbroek heen. Tegelijkertijd grepen zijn beide handen mijn borsten, zijn handen bewogen heftig, hij was gefascineerd door hun grootte, net als alle jongens was hij gefascineerd door volwassen, grote vrouwenborsten, en die had Anna niet! Ik zag de contouren van zijn gezicht, mijn wangen brandden van de warmte. Ik begon te kronkelen, onze monden vonden elkaar, zijn handen streelden over mijn borsten. Ik streelde zijn haren, kuste zijn gezicht heel teder, en hield hem heel dicht tegen mij aan.

Na paar minuten zoenen, deed Daan een stapje terug. Terwijl hij dat deed, merkte ik dat mijn kamerjas openviel, wat hem uitzicht gaf op mijn blote borsten. Ik zag hem staren. "Betrapt," zei ik met een glimlach. "Vind je het soms leuk, om naar mijn grote borsten te kijken?"

Ik schoof mijn kamerjas wat verder open, iets meer van mijn bovenlichaam onthullend en zei: "Als je dan toch kijkt, dan kan ik je beter wat geven om naar te kijken."

Ik ging voor hem staan en legde mijn handen op zijn schouders. De hele situatie begon te lijken op een scène uit een B-film. Terwijl hij mij zoende, keek ik naar een foto van Anna had ik op mijn boekenkast had staan, een foto die ik had genomen toen zij voor het eerst in haar hockeyteam speelde. Zij zat gehurkt met een knie op de grond, haar hockey stick in de hand en een grote glimlach op haar gezicht. Ik herinnerde me hoe trots ik toen was op haar, en hoe trots ik nog steeds ben op haar. Starend naar die foto, liet ik de realiteit van dit moment even bezinken Fantasie of niet, hier stond ik in mijn huiskamer, met mijn tieten bloot voor het vriendje van mijn dochter. Het was een bijna surrealistisch en heel erotisch moment, maar het was ook een situatie die grote problemen zou kunnen veroorzaken.

Hij staarde naar mij. "Bent u ook opgewonden?" vroeg hij.

Ik was met stomheid geslagen, want het eenvoudige antwoord, het fysieke antwoord was: ja! Diep van binnen wist ik dat deze situatie heel verkeerd was. Maar voordat ik kon antwoorden, gleden zijn hand in mijn kamerjas, over mijn heupen, tegen mijn blote borst. Ik sloot mijn ogen, haalde diep adem en wachtte af, wat hij verder zou gaan doen.

"Zullen we het ons wat meer comfortabel maken?" vroeg hij.

"Daan, je bent de liefste jongen, die ik ooit heb ontmoet. Ik kan gewoon niet beschrijven hoeveel ik voor je voel. Maar ik denk niet dat we hiermee verder moeten gaan, alle omstandigheden in aanmerking genomen."

Hij protesteerde meteen: "Welke omstandigheden dan? Hoeveel mensen kent U dan, die kunnen zeggen dat ze hun geheimste fantasieën hebben waargemaakt? Niet veel, dus! Dit is ons geheim! Ik zal het echt aan niemand vertellen en U ook niet. Dus, waarom gaan we niet een stapje verder?"

Voordat ik kon nadenken, gleden mijn vingertoppen al naar beneden en zochten naar zijn rits. Daan haalde diep adem en ik trok zijn rits naar beneden, waardoor zijn broek openging. Ik rilde van opwinding en keek naar de enorme bobbel in zijn onderbroek.

"Die zit wel een beetje bekneld, hoor!" glimlachte ik en trok hem voorzichtig tevoorschijn uit zijn onderbroek. Hij staarde naar mij met zijn prachtige blauwe ogen, terwijl ik zijn recht omhoog staande piemel voorzichtig in mijn hand hield en fluisterde: "Denk erom Daan, ... dit blijft ons geheimpje!"

Ik staarde naar het plafond en probeerde om de wilskracht te vinden om te doen waar ik zo naar verlangde. Mijn hand begon zijn piemel te strelen en dat bracht me in een staat van hevige opwinding. Zijn handen streelden over mijn borsten, en ik klemde mijn hand om zijn kloppende erectie. Ik glimlachte, en langzaam gleden Zijn lippen over de mijne en zijn warme, natte tong vond zijn weg in mijn mond.

Ik pakte de rand van de sofa vast voor steun, en zijn heupen maakten zacht wiegende bewegingen, terwijl ik zijn piemel begon te masseren. Vaak had ik mij afgevraagd hoe het zou voelen om deze mooie jongen af te trekken en nu ervoer ik het werkelijk! Hij liet me begaan. Ik zette alle twijfels opzij en gaf mij over aan mijn verboden fantasie, omdat ik wist dat het altijd geheim zou blijven.



Hij staarde naar mij terwijl ik aan zijn pik trok, eerst helemaal naar voren totdat mijn hand tegen mijn broek kwam, en dan weer helemaal terug, ik ging maar door. Ik kuste hem hartstochtelijk. Het was een kus die ik al zo vele malen eerder in gedachten had gedaan. We kusten met onze monden, likten en beten, zogen en verkenden. Zijn handen gleden steeds over mijn borsten, omcirkelden mijn stijf gezwollen tepels.

"Ik wil dat je iets voor me doet," fluisterde ik, en likte met mijn mond langs zijn nek.

"Dat kietelt," giechelde hij, en trok terug.

"Wil je iets voor me doen, Daan?"

"Misschien ... wat wil je dat ik doe?"

Ik leunde op hem, en hij stak mijn vingertoppen tussen de band van mijn slipje, en duwde het een beetje naar beneden.

"Ik wil dat jij je onderbroek uit doet," fluisterde ik tussen twee kussen door.

Een beetje onzeker, trok hij eerst zijn onderbroek naar beneden en toen schopte hij hem helemaal uit. Toen pakte ik zijn hand en legde hem op de binnenkant van mijn dij.

"Zo voelt het lekker," mompelde ik.

Ik gaf hem innige kussen terwijl zijn vingers langs mijn vochtige kutje gleden. Ik was al nat voordat hij mij aanraakte, en mijn vochtigheid maakte de weg vrij voor zijn vinger die soepel tussen mijn schaamlippen gleed.

"Oh God, Daan," kreunde ik, en wiegde met mijn heupen in het ritme van de bewegingen van zijn hand. "Ik vind dit zo lekker!"

Dieper en dieper drong zijn vinger in mij, soppend in mijn sappen, en we hijgend beiden terwijl de geur van onze lust zich verspreidde. We bleven elkaar een paar minuten vingeren, totdat ik totdat ik helemaal zwak werd in de knieën.

"OK, OK, genoeg!" hijgde ik. "Ik kan er niet langer tegen, ik word helemaal slap."

Ik liet mijn kamerjas vallen om mijn geheel blote lichaam te onthullen en hij begon mij weer te zoenen. "Eerst even zitten," kreunde ik, en stapte achteruit en liet mij ruggelings op een stoel zakken, zonder zijn piemel los te laten.

"Oh Daan," kreunde ik. "Lieve Daan!"

Ik had er geen idee van. hoeveel ervaring Daan had, maar dat kon me niet meer schelen. Het was gewoon ongelooflijk, ademloos staarde ik naar hem, streelde zijn lange blonde haren weg, zodat ik elk detail van zijn gezicht kon bekijken.

"Daan, wil je me neuken, alsjeblieft?" fluisterde ik tussen twee hortende ademhalingen in.

Hij lachte. "Ja, maar ik heb geen condooms bij me."

"Niet erg, ik ben toch in mijn veilige periode," fluisterde ik, en trok hem op zijn knieën voor mij.

Ik staarde hem diep in zijn ogen terwijl ik zijn gezwollen lid tegen mijn ingang legde. Ik wreef hem zachtjes over mijn gevoelige clitoris. Toen vond ik het juiste plekje, nam zijn lid stevig in mijn hand en leidde hem naar binnen. Ik zag zijn dijen trillen toen zijn pik verdween in de nattigheid van mijn vagina. Ik sloeg mijn handen rondom zijn kont, om de billen die ik al zo lang had aanbeden, en trok hem tegen mijn schoot aan. Onze gekreun was luid en van intense passie terwijl we onze onderlichamen tegen elkaar wreven. Hij greep mijn schouders, zijn nagels krabden in mijn huid.

"Harder!" kreunde ik, tegen hem aan duwend.

Hij greep mijn vlezige achterwerk vast, en kneep erin zo hard als hij kon. Ik duwde zijn haren uit zijn gezicht, gooide het terug over zijn schouders, ons gecombineerde gekreun vulde de hele kamer. "Oh Daan, wat is dit lekker!"

Tenslotte pakte ik hem stevig vast en trok hem tegen me aan totdat zijn piemel helemaal in mij was. "Daan, ik ben er al zo dicht bij... ik denk dat ik al bijna ga klaarkomen!" hijgde ik.

Hij bleef rustig, zonder te bewegen. "Dat is goed, Krista," fluisterde hij in mijn oor. " Als je wilt klaarkomen, ga je gang maar."

Maar ik begreep dat hij zo op zijn knieën niet kon klaarkomen en ik wilde ook niet dat mijn fantasie nu al zou eindigen. "Stop eens ..., sta eens even op."

Voorzichtig stond hij. Ik was meer opgewonden dan ik in jaren was geweest toen ik zijn paarse, opgezwollen pik zag. Ik stond op en pakte hem bij zijn arm.

"Ohhhh, jij bent zo'n lekker ding," glimlachte ik. "Zullen we nu naar mijn slaapkamer gaan, om het af te maken?"

"Jij haalt het vast niet tot jouw slaapkamer," lachte hij.

Hij trok mij naar de sofa en keek mij glimlachend aan. Ik legde het kussen goed, en ging er voorzichtig op liggen terwijl hij toekeek. Hij kwam op me af, nam mijn knieën in zijn handen en spreidde mijn dijen uit elkaar tot een V, kietelde even aan mijn tenen, voordat hij zijn handen langs de binnenkant van mijn dijen omhoog liet glijden. Tenslotte werd zijn verlangen hem te machtig en hij vlijde zijn lichaam bovenop mij, wreef zijn gezwollen lid tegen de glibberige rafelranden van mijn natte kutje.

"Oh, Daan ..." hijgde ik.

Ik snakte naar zijn binnenkomst en drukte mijn heupen naar boven, tot ik hem naar binnen voelde zinken in mijn heerlijke, natte neukkanaal. Met mijn handen hield ik mijn knieën wijd uit elkaar, en hij begon mij te neuken, met absolute overgave. Helemaal er in, dan helemaal er uit, met lange diepe stoten, en het leek wel of alle emoties, die ik gehad had vanaf het allereerste moment dat we elkaar ontmoetten, tienvoudig terugkwamen.

Hij stootte tegen mij aan en ik begon te zachtjes te snikken van geluk. Het waren nu kleine meisjessnikken, niet meer dat wellustige gekreun dat ik eerder had uitgestoten. Ik kon mijn kutje spontaan voelen samenknijpen terwijl ik helemaal werd opgevuld met zijn heerlijke pik. "Oh Daan!" hijgde ik. "Oh, lieve Daan, ik kom klaar!"

"Kom maar, mijn lieve Krista," fluisterde hij terug.



Harder en sneller neukte hij mij nu, terwijl de tintelingen van mijn naderend orgasme door mij heen spoelden. Tranen vloeiden uit mijn ogen, terwijl ik allemaal sterretjes zag. Hij ging door totdat hij voelde dat mijn bewegingen onder hem begonnen te vertragen. Hij keek naar beneden en er was een aangename, rustige glinstering in zijn hemelsblauwe ogen. "Kom maar, Krista," fluisterde hij, "Kom maar, je hebt het zo nodig!"

Toen, bij een heel diepe stoot, zo diep hij in in mij kon komen, raakte hij de ingang van mijn baarmoeder aan met zijn paarse paddenstoel. Ik voelde zijn lid kloppen en hitte verspreiden, diep in mijn buik. Ik voelde mij in de hemel. Elke keer als er een nieuwe schok kwam uit zijn jonge lichaam, perste zijn penis tot het uiterste verder, proberend om in mijn baarmoederhals te dringen. En iedere keer dat hij dat deed, stroomde er een andere warme, romige lading van zijn verse sperma in mijn baarmoeder. Hij kreunde van genot, onze lichaamsvloeistoffen mengden zich, het was zo warm en gepassioneerd, die tederheid en die prachtige liefde waarmee hij zijn jonge en oh zo vruchtbare sperma plantte, diep, oh zo diep in mijn meest geheime en verborgen plekje.

Ik wist dat ik dit was het moment was, hierna zou alles voorbij zijn, en ik had de climax waarop ik had zo lang had moeten wachten, nu heel hard nodig. Ik stak mijn hand tussen onze lichamen, en begon mijn klitje te masseren, en ik voelde zijn penis schokken terwijl hij nog steeds zijn kostbare room naar binnen liet lopen.

"Oh, Daan .. niet stoppen , ga door, ik ga klaarkomen! Ga door!"

Mijn vagina begon ongecontroleerde spiertrekkingen te maken en te knijpen in de penis van deze heerlijke jongen

"Houd hem in mijn kut, haal hem niet eruit!" Ik wilde ik zijn vlees voelen in het mijne. Ik wilde niet dat deze heerlijke droom nu al eindigde, maar zijn woorden, ons oogcontact, en de mooie, serene uitdrukking op zijn gezicht, duwde me heel geleidelijk over de rand. Hij verlengde zijn stoten, en de tekenen van zijn eigen orgasme begonnen in zijn ogen te komen.

Ik staarde diep in zijn ogen. Hij bleef me ook aandachtig aankijken, wachtend op mijn uiteindelijke climax.

"Oh Daan, ik ga ook komen. Oh, Daan ... ik kommmm...!" gilde ik.

We omhelsden elkaar, naakte huid op naakte huid, we zoenden, zijn handen streelden mijn borsten, zijn verslappende penis nog steeds in mijn kut.

Beiden lagen we bij te komen, we voelden als nasleep een duizelige staat van opluchting. Ik begon me heel langzaam weer zorgen te maken over deze verboden copulatie. Maar nu kon ik het min of meer accepteren, immers we hadden het beiden gewild. Hoe het verder zou gaan, dat zou de tijd leren.

" Oh dank je, Daan. Het was geweldig. Dat meen ik echt!"

Hij glimlachte en omhelsde mij, zijn armen om mijn rug en mijn benen strak om zijn kont. Ik voelde een opwinding van ongelooflijke intensiteit en al de passie en emoties die ik voor hem voelde, barstten nu los, en ik begon onbedaarlijk te huilen. Hij hield me vast, hij troostte me, zijn vingertoppen streelden mijn schouders, zijn lippen kusten zachtjes mijn tepels, net zolang totdat uiteindelijk mijn lichaam bewegingloos bleef liggen.

We kleedden ons aan zonder iets te zeggen. Ik vroeg of hij wilde blijven eten en bood aan om iets te koken, maar hij zei dat hij naar zijn vergadering moest. We knuffelden nog wat op de bank en toen gaf ik hem een laatste kus. Hij zei dat we elkaar nog wel zouden zien bij Anna's hockey wedstrijden, maar ik voelde me ontzettend verdrietig om hem te moeten laten gaan, beseffend dat dit de eerste en meteen ook de laatste keer zou zijn dat we samen de liefde zouden bedrijven.

Ik gooide een halve diepvries pizza in de magnetron, en toen ik dat opgegeten had, ging ik in de kamer zitten om een nieuwe roman te lezen. Toen Anna thuis kwam, voelde ik me meteen heel schuldig over wat er gebeurd was tussen mij en Daan, maar er was niet veel wat ik eraan kon doen om het nog te veranderen. Anna zette haar hockeyspullen in de bijkeuken, en kwam de woonkamer binnen, waar ik aan het lezen was.

Ik hield mijn ogen strak op het boek dat ik aan het lezen was.

"En Mams, wat vond je van je cadeau?"

"Hoezo? Welk cadeau bedoel je?"

"Oh, jouw avontuurtje met Daan..."

Mijn hart sloeg over van schrik. Ik sloot mijn boek en bereidde mij op het ergste voor.

"Ik dacht dat het uit was tussen jullie ...?"

Anne glimlachte. "Ben je dan vergeten wat voor dag het is vandaag?"

"Ik heb geen idee."

"Het is vandaag toch je verjaardag, Mams! Daan was degene die er het eerst over begon, wat wij aan jou als cadeau zouden kunnen geven voor je verjaardag. Hij wilde wel een keertje jouw toyboy zijn. Ik hoefde alleen maar ja te zeggen!"

"Betekent dat dan, dat het niet uit is tussen jullie?" vroeg ik.

"Nee, natuurlijk niet, ik ben heel dol op Daan, net als jij. En dat van die Wilco was alleen maar een leugentje om bestwil. Maar nu ga ik naar bed, want ik ben echt kapot van die training," zei Anne.

"Welterusten, Mams."

"Goede nacht, lieve dochter."

Die jeugd van tegenwoordig toch!